ตอนที่ 359 คุณหมอถังถูกเจิ้งซิ่วหยาถูกผลักให้ล้ม

ตอนที่ 359 คุณหมอถังถูกเจิ้งซิ่วหยาถูกผลักให้ล้ม

หลงเซียวกับลั่วหานขึ้นรถก่อน ถังจิ้นเหยียนอยู่นอกคุก รอให้เจิ้งซิ่วหยาทำงานให้เสร็จ เมื่อเห็นรถของทั้งสองคน ออกไป ถังจิ้นเหยียนก็หายใจเข้าลึกๆ.

อารมณ์ซับซ้อนเล็กน้อย

รอสองสามนาทีที่ประตูรถ ไม่นานเจิ้งซิ่วหยาก็ออก มาพร้อมกับเอกสาร ชุดยูนิเซ็กซ์ที่เรียบง่ายและมีความ สามารถมีเพียงใบหน้าเท่านั้นที่เผยให้เห็นออร่าที่เป็น เอกลักษณ์ของผู้หญิง

เมื่อเห็นถังจิ้นเหยียนยืนพิงประตูรถจากระยะไกล เจิ้ง ซิ่วหยาก็กวักมือเรียกและพูดติดตลก “เฮ่ พ่อรูปหล่อ นั่งรถ ไปได้ไหม!”

ถังจิ้นเหยียนยิ้มอย่างอ่อนโยน ไม่ใช่ทางผ่าน

เจิ้งซิ่วหยาเอียงหัว จากนั้นก็เอียงกลับให้ตรงเหมือนเดิม ทำไมจะไม่ผ่านล่ะ? นายไปไหน ฉันก็ไปนั่น
ถังจิ้นเหยียนยิ้มเงียบๆ จากนั้นมือเรียวยาวก็เปิดประตู “ค เจิ้ง ขึ้นรถครับ

เจิ้งซิ่วหยาขมวดคิ้ว พิงประตูรถด้วยมือข้างเดียว และอยู่ ใกล้กับถังจิ้นเหยียนมาก จนได้กลิ่นน้ำยาฆ่าเชื้อจากตัวเขา กลิ่นอายที่สะอาดเกินไป ทําให้เวลาดมแล้วสดชื่น.

“ถังจิ้นเหยียน นายกับคนที่อยู่ด้านในเหมือนจะเกี่ยวข้อง กัน.” เจิ้งซิ่วหยาวางมือไว้ที่ประตูรถ ใช้คางชี้ไปข้างใน ทั้ง เท่และสง่างาม

ถังจิ้นเหยียนพยักหน้า “อือ เธอก็รู้หมดไม่ใช่เหรอ? แล้ว ยังถามฉันอีก?”

จู่ๆเจิ้งซิ่วหยาก็เขย่งเท้า และเข้าไปใกล้ถังจิ้นเหยียน จาก นั้นก็จงใจหลอกเขา ยิ้มร้ายเล็กน้อย และรู้สึกประสบความ สําเร็จเล็กน้อย “เธอชอบนายมาก ฉันดูออก.”

ถังจิ้นเหยียนรู้สึกแปลกๆที่เธอเข้าใกล้อย่างกะทันหัน จากนั้นก็ถอยหลังอย่างเคยชิน “เธอเป็นตำรวจ วิสัยทัศน์ดี กว่าคนทั่วไป ถ้ารู้แล้ว เรากลับกันเถอะ”
ดูเหมือนว่าเจิ้งซิ่วหยาจะอยู่บนบาร์ยืดตัวออกและคว้า เนคไทของถังจิ้นเหยียน ที่จริงจะถอยหลังแต่โดนเธอดึง ทั้งร่างกายเหมือนติดกัน หนึ่งคนอยู่ในรถอีกคนอยู่นอกรถ กั้นด้วยประตูทันใดนั้นพวกเขาก็เข้ามาใกล้และอุณหภูมิก็ ร้อนขึ้นเล็กน้อยจากการเคลื่อนไหวที่ไม่ชัดเจน.

ถังจิ้นเหยียนขมวดคิ้วอย่างช่วยไม่ได้ เขาปรับตัวไม่ได้กับ ท่าทีที่ตรงไปตรงมาและหยาบกร้านนี้ และไม่สามารถตาม เจิ้งซิ่วหยาทัน.

เจิ้งซิ่วหยาเอียงปากและยืนบนนิ้วเท้าของเธออีกครั้งทีละ เล็กทีละน้อยมันถูกพ่นออกมาภายใต้ลมหายใจของถังจิ้น เหยียน “ฉันเห็นนะ เมื่อกี้นายกอดเธอ.”

ถังจิ้นเหยียนขมวดคิ้ว เนคไทของเขาถูกเจิ้งซิ่วหยาดึง ไว้ เขาอยากขัดขืนแต่ไม่ช่องว่างให้เลย ยิ่งกว่านั้น ถ้าเขา หลบตอนนี้ มันยิ่งไม่เหมาะ

“อืม ฉันกอดเธอ.”

ถังจิ้นเหยียนสารภาพ เขารู้สึกเหมือนถูกตำรวจสอบ ปากคำเลย เขาเลิกคิ้วขึ้นอีกครั้ง รู้สึกไม่ดีเลยที่เขาถูกทําแบบนี้

ปากสีแดงของเจิ้งซิ่วหยาคว่ำ “โอเค ฉันรู้ว่าที่นายกอด เธอเพราะว่าคำขอของเธอ แต่ว่าฉันไม่พอใจ ไม่พอใจ มากๆ”

ถังจิ้นเหยียนจับหน้าผากของตัวเอง ดวงตาที่อ่อนโยน มองเธออย่างช่วยไม่ได้ และอธิบายให้เธอฟัง “คุณเจิ้ง ผม กับเธอเราไม่มีอะไรกัน และตอนนี้คุณเป็นแบบนี้..….…..

เขาส่งสัญญาณให้เจิ้งซิ่วหยาดูท่าทางของพวกเขาสอง คน มันไม่น่าดูจริงๆ

เจิ้งซิ่วหยาไม่สนท่าทางและภาพลักษณ์ของเธอ ดึง เนคไทของถังจิ้นเหยียนเข้ามาใกล้ตัวเธอ “ถังจิ้นเหยียน นายกอดเธอ ฉันไม่ดีใจ ไม่พอใจ ยังไม่เข้าใจเหรอ?”

ถังจิ้นเหยียนพูดไม่ออก ถอยหลังไปหนึ่งก้าว “แล้วยังไง เธอต้องการอะไร?”

เจิ้งซิ่วหยาเขย่งเท้าไว้ ร่างกายส่วนบนของเธอแนบติด กับร่างของถังจิ้นเหยียน ริมฝีปากสีแดงหอมหวานสวยชวนหลงใหล “ถังจิ้นเหยียน นายเคยจูบเธอไหม?”

ใบหน้าของถังจิ้นเหยียนร้อนผ่าวเมื่อถูกถามด้วยคำถาม ตรงๆ ยืดคอให้ตรง เขาปฏิเสธออกมาอย่างไม่ธรรมชาติ “ไม่เคย.

เจิ้งซิ่วหยายิ้ม ยิ้มมีความสุข “งั้น…….หมออู่ของนาย ล่ะ? นายแอบชอบเธอมาตั้งหลายปี แถมยังไปแอฟริกา ด้วยกัน ต้องมีเรื่องราวมากมายระหว่างพวกนายแน่ ถ้า งั้นถังจิ้นเหยียนนายบอกฉันหน่อย นายเคยจูบคุณหมอ ไหม?

การแสดงออกของถังจิ้นเหยียนเมื่อกี้ยังคงขมวดคิ้วเฉยๆ แต่ตอนนี้เขาขมวดคิ้วขมวดคิ้วแน่นมาก ใบหน้าที่อ่อนโยน ก็บึ้งตึงไปเล็กน้อย “คุณเจิ้ง ระหว่างฉันกับลั่วหานเราไม่มี อะไรทั้งนั้น หวังว่าคุณจะไม่พูดจาส่งเดชอีก อย่าเข้าใจผิด อีก.”

เจิ้งซิ่วหยากริมฝีปากขึ้น จมูกเกือบแตะปลายจมูกของถัง จิ้นเหยียน “ถ้าเป็นแบบนี้…….ถังจิ้นเหยียน นายจูบฉันสิ !”

อะไรนะ!
ร่างกายของถังจิ้นเหยียนสั่นและดวงตาที่อ่อนโยนของ เขาก็กลายเป็นใบ้ทันทีที่เขาลดศีรษะ เจิ้งซิ่วหยาก็อยู่ห่าง จากเธอเพียงไม่กี่นาทีริมฝีปากของทั้งสองก็แยกออกจาก กันและพวกเขาจะสัมผัสกันด้วยการเคลื่อนไหวเพียงเล็ก น้อย.

ถังจิ้นเหยียนรู้สึกอับอายโดยมีเส้นสีดำอยู่บนหน้าผาก ของเขา “คุณเจิ้ง นี่คุณ……….จะทำอะไร ?

เจิ้งซิ่วหยาเปลี่ยนเนคไทเพื่อกอดคอของเธอและแขน เรียวของเธอก็โอบรอบศีรษะของถังจิ้นเหยียน

“ฉันมองอะไร ? นายมองไม่ออกเหรอ ?

เอาแต่ใจอดไม่ได้ที่จะรู้สึกถึงความอ่อนเยาว์ไม่เป็น ธรรมชาติหลบหลีกและต่อต้าน ! ถังจิ้นเหยียน คิดไม่ถึงจริงๆ เขายังมีด้านที่ขี้อายแบบนี้ !

แต่เธอค่อนข้างพอใจ! ค่อนข้างชอบ !

ฮ้าฮ้าฮ้าฮ้า ! แกล้งเขาสนุกมากเลย !
สนุกมากเลย !

เจิ้งซิ่วหยาโอบถังจิ้นเหยียนไว้ แล้วดึงถังจิ้นเหยียนที่ สูงกว่าตัวเองลงมา บังคับให้ตอบสนองกับการกระทำของ เธอ.

มือทั้งสองข้างของถังจิ้นเหยียนวางไว้ข้างๆ ร่างกายก็ต่อ ต้าน แต่กลับดื่มริมฝีปากของเธออย่างไม่ขัดขืน

มันแปลกและน่าตื่นเต้น

เจิ้งซิ่วหยาดึงมือของเขา แล้วนำมือของเขาไปไว้ที่เอว ของตัวเอง.

จากนั้นไม่นาน เจิ้งซิ่วหยาก็ปล่อยเขา.

การหายใจของทั้งสองคนเริ่มเร็วและกระสับกระส่าย

ถังจิ้นเหยียนมองไปที่เธอ แล้วถามออกมา “นี่เธอ หมายความว่าอะไร?”

เจิ้งซิ่วหยาพอใจ “ไม่ได้หมายความว่าอะไร ทำออกมาแล้ว แล้วจะให้หมายความว่าอะไรล่ะ? นายคิดเองสิ!”

รอยยิ้มที่เจ้าเล่ห์และสดใสของเธอ มาพร้อมกับความ เผด็จการและยิ่งใหญ่ แต่ก็ไม่ได้ทำให้คนเกลียด แต่กลับ ทำให้รู้สึกว่าเธอเป็นคนตรงไปตรงมา แถมยังทำให้รู้สึก หวั่นไหว.

ถังจิ้นเหยียนนวดขมับของเขา “คุณเจิ้ง คุณ…..

“จริงสิ พูดตามจริง นายเป็นผู้ชายคนแรกที่ฉันจูบ ดังนั้น นายเองก็ไม่โดนเอาเปรียบ และฉันคิดว่าเทคนิคของฉัน ค่อนข้างดี นายควรจะมีความสุขส

ถังจิ้นเหยียนมองไปบนท้องฟ้า มีเมฆนิดหน่อย ท้องฟ้า สูงเป็นสีฟ้า นี่เขาโดนขโมยจูบแบบนี้เลย?”

เจิ้งซิ่วหยาปิดประตูรถด้านหลัง แล้วเดินไปที่ประตูรถหน้า เปิดประตูแล้วนั่งเข้าไป “คนอื่นบอกว่า เวลาที่ผู้ชายขับรถ แล้วแฟนนั่งที่นั่งข้างคนขับ ประโยคนั้นว่ายังไงนะ คนที่รัก ที่สุดจะอยู่ทางขวามือ

ถังจิ้นเหยียน: “.………….
เจิ้งซิ่วหยาปิดประตู คาดเข็มขัด ให้เวลาถังจิ้นเหยียน ได้สติกลับมา รอจนเขาปรับอารมณ์กลับมา เธอไม่รีบเร่ง มองผู้ชายที่สง่าและสะอาดสะอ้านที่นั่งคนขับรอเขาขับไป “ถังจิ้นเหยียน ผ่อนคลายหน่อย ตอนนี้นายเป็นผู้ชายที่มี ความรัก.”

ถังจิ้นเหยียนเกือบเหยียบเข้าเกียร์ถอยหลัง “คุณเจิ้ง ผม ไม่เข้าใจ คุณต้องการอะไร?”

เจิ้งซิ่วหยาตบที่เสื้อสูทของเขา แล้วผูกเนคไทให้เขา “ฉัน มีเรื่องที่อยากทำอีกเยอะ พวกเราค่อยๆมาทีละขั้น

ถังจิ้นเหยียนผืนดึงตัวเองขึ้นมาจากความร้อนแรงนี้ พยายามให้ตัวเองไม่หลงระเริง และพยายามทำให้ตัวเอง สุขุม

“คุณเจิ้ง พวกเราแค่ร่วมงานกันเอง”

“ฉันรู้ นี่คือร่วมงานกันไง? ไม่งั้นนายคิดว่าฉันจะปล่อย นายแบบนี้เหรอ?”

เธอมีรอยยิ้มที่เลวร้ายและคลุมเครืออีกครั้งและถังจิ้นเหยี ยนที่กำลังหัวเราะไม่มีทางเลือกนอกจากหยุดและขับรถอย่างจริงจัง

ลั่วหานกับหลงเซียวกลับถึงบ้าน กู้เยนเซินโทรเรียกหลง เซียวออกไป.

ไม่ต้องไปเข้าเวรที่โรงพยาบาล ลั่วหานก็เปิดหนังสืออ่าน ที่บ้าน.

อ่านถึงบ่ายสามกว่าๆ โทรศัพท์ก็ดังขึ้น

“ที่รัก วันนี้เธอไม่เข้าเวรใช่ไหม? เมื่อกี้ฉันไปสอบถามมา แล้ว.”

เสียงของลู่ซวงซวง ตื่นเต้นราวกับถูกหวยเงินล้าน

ลั่วหานใส่แว่นสายตาอ่านหนังสือแพทย์ โดยนิ้วชี้กดที่ หน้ากระดาษไว้ “ไหนๆก็ไปถามมาแล้ว แล้วยังถามฉันอีก? พูดมาสิ มีเรื่องอะไรอีก?”

ลู่ซวงซวงหัวเราะ “คือว่า……เธอว่างตอนกลางคืนไหม? ช่วยฉันหน่อยได้ไหม?”

ลั่วหานคูเวลา บ่ายสามกว่า “น่าจะไม่มีอะไร หลงเซียว ออกไปแล้ว ฉันอยู่บ้านคนเดียว เธอจะมาไหม?”

“ไม่ไม่ไม่ ฉันไม่ไป! แฮร่แฮร่ ที่รัก ถ้าเธอไม่ธุระอะไร ออกมาสิ ฉันเลี้ยงเธออาหารเย็นดื่มชาแล้วไปดูหนังกัน แค่ กๆๆ แต่เธอต้องช่วยฉันหน่อย.

ลั่วหานงอปากของเธอ ฉันเข้าใจมานานแล้วว่าสิ่งที่เรียก ว่าความยุ่งเล็กน้อยของลู่ซวงซวงคืออะไร “พูดสิ คุณลู่ เธอเป็นอะไร? หยุดปรุงแต่งอารมณ์”

“ฮ่าฮ่า! รักเธอรักเธอ! ฉันรู้ว่าเธอนั้นดี! คือ พ่อฉันเตรียม นัดบอดไว้ให้ฉัน ฉันก็เริ่มแก่ไม่เด็กแล้วเธอก็รู้…..แม้ว่าฉัน จะค่อนข้างดูเด็ก! แต่ว่าพ่อแม่ฉันมันรีบ!ดังนั้น…….

ลั่วหานปิดหนังสือแล้ววางเก็บไว้ ลุกขึ้นไปชั้นบน ให้ฉัน ไปนัดบอดกับเธอ?”

“ใช่ใช่! เทพธิดาเธอคือดวงดาวความสุขของฉัน! เธอ ปรากฏตัว ฉันจะ……..ล้มเลิกการนัดบอด!”
“นี่! ลู่ซวงซวง คำเหล่านี้เธอหมายถึงอะไร พี่ไม่อยู่เป็น เพื่อนเธอแล้ว!”

ถึงลั่วหานจะบอกว่าไม่ไปด้วย แต่กลับเปิดตู้เสื้อผ้าออก เลือกไปเลือกมาก็เลือกเสื้อผ้าที่เรียบง่ายและดูเฉยหน่อย ก็ไม่รู้ทำไมตัวเองถึงซื้อเสื้อผ้าแบบนี้.

“อะไร! คิดผิดแล้วเอาคืน! ฉันหมายความว่าคุณจะช่วยฉัน หาดอกพีชที่มีคุณภาพได้อย่างแน่นอน!!

ปากของลั่วหานเกือบจะเบี้ยว “เลิกไร้สาระได้แล้ว ตอนนี้ ฉันกําลังเปลี่ยนเสื้อผ้าออกบ้าน อย่าลืมแต่งตัวให้ตัวเอง แก่และติดดินทำให้คุณดูอ่อนเยาว์และสวยงาม

“ฮิฮิ ! รักจริง ! เธอออกมาก่อน พวกเขาไปซื้อของกัน เถอะ จากนั้นตอนกลางคืนหกโมงกินข้าวกัน ! รอเธอ น่ะ!”

หลังจากวางสายโทรศัพท์ ลั่วหานก็เปลี่ยนเสื้อเสร็จ แล้ว เดินลงไปชั้นล่างโดยไม่มีการแต่งหน้าใดๆ

ตอนที่หยิบกุญแจรถก็ลังเลแป๊บหนึ่ง ในโรงรถมีแต่รถหรู เธอจะขับรถคันไหนดี?

ดูมาหนึ่งรอบ เธอพบกุญแจของPorscheที่เธอเคยขับอยู่ ในที่เก็บกุญแจ,

คันนี้แหละ!

ลั่วหานหยิบกุญแจรถPorsche เปลี่ยนเป็นรองเท้าแบนคู่ หนึ่งถือกระเป๋าแล้วออกจากประตูวิลล่าไป

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ