ตอนที่ 346 เขาขี่ก้อนเมฆสีรุ้งมาหา
ตอนที่ 346 เขา ก้อนเมฆสีรุ้งมาหา
หลายคําถามกดทับในสมองของล้วหานเหมือนกับ รถยนต์เหยียบทับสมองของเธอ ภาพที่บาดตา และคําพูด ด่าทอ ดูถูก เหยียดหยามที่รุนแรงลอยกระทบหูของเธอ!
คําพูดที่ทิ่มแทงดั่งมีดคมและสายตาของสองร้อยคน ทั้งหมดกลบเกลื่อนเธอไปทั้งตัวแล้ว!
“ลั่วลั่ว ลั่วลั่ว เธอเป็นอะไร? เธออย่าโกรธ ถ้าเธอโกรธ เธอจะถูกหลอก เป้าหมายของนังสารเลวไม่หรูเฟยคือ ทำให้เธอโกรธ เธออย่าโกรธ!”
ลู่ซวงซวงพยายามพูดเกลี้ยกล่อมเธอ เธอเป็นห่วงลั่วถั่ว โกรธจนเลือดขึ้นสมองแล้วสลบไป
ไม่ทรูเฟย!
ในดวงตาของลั่วหานปรากฏเส้นเลือดแดงขึ้น ขณะ เดียวกันสายตาก็จ้องมองรูปภาพที่ฉายบนหน้าจอ ส่วนนัก ข่าวที่อยู่ข้างกว่าหนึ่งร้อยคนก็ถ่ายรูปเธอด้วยแสงแฟลชที่บาดตาของเธอ ทั้งที่อยู่ในห้องโถงของโรงแรม ขนาดใหญ่ แต่ล้วหานกลับรู้สึกเหมือนตัวเองถูกทอดทิ้ง อยู่ในระลอกคลื่นน้ำ โดยรอบบริเวณมีคลื่นน้าขนาดใหญ่ จะกลืนกินเธอ
“คุณนายหญิงตระกูลหลงครับ คุณจะอธิบายเรื่องรูปพวก นี้ยังไงครับ? เวลาของรูปภาพเหล่านี้เป็นเวลาวันที่สอง หลังจากที่คุณกับคุณหลงแต่งงาน แล้วคุณมีอะไรจะพูด แก้ตัวให้กับตัวเองบ้างครับ?”
“คุณฉู่ ผู้ชายในรูปภาพคือใครคะ? พวกคุณมีความ สัมพันธ์อะไรกันคะ? เมื่อก่อนพวกคุณคบกันหรือเปล่าคะ?”
“หลังจากที่คุณแต่งงานกับคุณหลง คุณยังคงรักษา สถานะความสัมพันธ์อยู่ไหมครับ?”
คำถามที่บีบคั้นให้ตอบยิ่งเพิ่มความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ จนแทบไม่มีความจรรยาบรรณของนักข่าวเลย
เจิ้งซิ่วหยาที่เพิ่งจิบไวน์หนึ่งคำเข้าปาก เมื่อเห็นภาพ บาดตาก็พ่นไวน์ออกมากระจัดกระจายเต็มพื้น หมอฉู่! นี่มัน เรื่องอะไรกัน?
โม่หรูเฟยเผยสีหน้าตกใจขึ้น “นี่มันเกิดอะไรขึ้น? ใคร เอารูปพวกนี้มาฉายแบบนี้ เรื่องส่วนตัวของคุณนายหญิง ตระกูลหลง พวกแกกล้าล่วงเกินหรอ! รีบปิดเดี๋ยวนี้! ปิด!”
การแสร้งทําเป็นปกป้องของโม่หรูเฟยยิ่งทําให้ผู้คนยิ่ง อยากประณามและด่าทอเธอ “คุณโม่ ไม่ต้องปิดหรอก! ให้ ทุกคนได้เห็นใบหน้าที่แท้จริงของผู้หญิงคนนี้! เธอมันหน้า ไม่อาย! น่าขยะแขยงจริงๆ!
“ไม่รู้จักยางอาย! ต้องให้ทุกคนเห็นใบหน้าที่แท้จริงของ เธอ! ทุกคนจะได้ไม่ถูกหลอกอีก!”
“ใช่! ต้องให้ทุกคนดูว่า ผู้หญิงคนนี้เป็นคนแบบไหน!” ทุกคนเริ่มทวีคูณความรุนแรงในการประณามมากขึ้น
ใบหน้าขาวซีดผิดแปลกเมื่อกี้ของลั่วหานค่อยๆเริ่มฟื้นคืน สภาพปกติ เธอตบบนแขนของลู่ซวงซวงเล็กน้อย จากนั้นก็ ก้าวเท้าเดินข้างหน้าหนึ่งก้าว ท่ามกลางฝูงชนที่ล้อมรอบ
ถึงแม้คําพูดดูถูกเหยียบหยามจะรุนแรง และสกปรกแค่ไหน แต่เธอก็ไม่เอามาเปื้อนบนตัวเธอ เธอยิ้มจางๆต่อฝูง ชน ชั่วพริบตาเสียงด่าทอเริ่มเงียบลง เธอก็หัวเราะออกมา จากนั้นเสียงด่าทอก็เงียบไปเลย
มีเพียงเหล่านักข่าวที่ถ่ายรูปกันอย่างบ้าคลั่ง ขณะ เดียวกันแสงแฟลชก็ตกกระทบบนใบหน้าที่สวยของเธอ ด้วย
ล้วหานหันหน้ามองตัวเองที่มีสภาพเมามายในรูปภาพ และพูดด้วยน้ำเสียงพอดีที่สามารถทำให้ทุกคนในงาน ได้ยินอย่างชัดเจนว่า “ทุกท่าน คนในรูปคือฉันจริงค่ะ”
“ฮ่าฮ่า!” จู่ๆไม่หรูเฟยก็หัวเราะขึ้น เธอจับกระโปรงชุด แต่งงานเดินขึ้นมาข้างหนึ่งหนึ่งก้าว จากนั้นซุนปิงเหวินที่ อยู่ข้างหลังก็เคลื่อนรถเข็นมาข้างหน้าเหมือนกัน
“คุณหู่ อ๋อ คุณนายหญิงตระกูลหลง ต้องขออภัยค่ะ มีใคร บางคนคิดสกปรกเอารูปภาพเปลือยกายของคุณ แต่….” เธอยิ้มแย้มต่อฝูงชน และหันหน้าพูดกับถั่วหานว่า “คุณ บอกว่าคนในรูปภาพคือคุณ แล้วคุณสามารถช่วยอธิบาย ต่อหน้าทุกคนตอนนี้หน่อยไหมคะว่า คุณนายหญิงแห่ง ตระกูลใหญ่ของเมืองหลวง ตกลงทำอะไรมา?”
ในตอนนี้ เหล่านักข่าวในฝูงชนเริ่มกันทยอยโทรศัพท์ซัก ถามแต่ละสํานักนิตยสารว่า สามารถลงข่าวแบบนี้ได้ไหม หากลงข่าวแล้วจะถูกหลงเซียวลบหรือมีผลกระทบต่อ สํานักนิตยสารไหม
ล้วหานเริ่มได้ยินเสียงหลายเสียงดังขึ้นอีกครั้ง และได้รับ รู้ว่า หลงเซียวมีอิทธิพลมากแค่ไหนในเมืองหลวง จากนั้น เธอก็ยิ้มมุมปากขึ้นเล็กน้อย
“ดูเหมือนทุกคนจะสนใจชีวิตส่วนตัวของฉันมากเลยนะ คะ?” เธอยิ้มแย้มอย่างอ่อนหวาน จนทําให้บางคนถึงกับ สะดุ้งเล็กน้อย
ซุนปิงเหวินพูดขึ้นว่า “คุณนายหญิงตระกูลหลง รบกวน คุณอธิบายด้วยตัวเองหน่อยได้ไหมว่า รูปภาพที่เราฉายผิด พลาด มันเป็นเรื่องอะไร? ถ้าหากมีความเข้าใจผิดอะไรก็ พูดต่อหน้าทุกคนให้ชัดเจนเลย!”
ฮ่าฮ่า! อธิบายหรอ?
ทั้งที่เป็นคนโยนน้ำสกปรกใส่ตัวเธอ ยังจะให้เธอพูด อธิบายอะไรอีก? น่าชาจริงๆ!
เจิ้งซิ่วหยาเดินฝาฝูงชนมายืนข้างหลังของล้วหาน “คุณ หมอจู่ คุณใจเย็นลงก่อน หากคุณพูดตอนนี้อาจสร้างความ เข้าใจผิดครั้งใหญ่ต่อทุกคนได้ เดี๋ยวฉันให้พวกเขาปิด รูปภาพก่อน!”
ไม่นาน เจิ้งซิ่วหยาก็เตรียมตัวแสดงบัตรเจ้าหน้าที่ตำรวจ แต่ยังไม่ทันยื่นมือหยิบในกระเป๋าก็ถูกลัวหานปฏิเสธ
“คุณนํารวจ คนที่ไม่ควรทําอะไร วามคือคุณมากกว่า คุณ แต่งตัวแบบนี้ต้องมาทำภารกิจใช่ไหม? อย่าเผยตัวตนของ ตัวเองเลยค่ะ”
เจิ้งซิ่วหยากัดฟันเล็กน้อย “ภารกิจผีอะไรล่ะ ภารกิจ ของฉันคือรักษาความปลอดภัยของทุกคน เดียวฉันจะให้ พนักงานไปปิดเดี๋ยวนี้เลย!”
“เดียวก่อนค่ะ หากไปโดยไม่อธิบายแบบนี้คงยิ่งเพิ่มความ สงสัยให้กับพวกเขา คุณรอก่อน เดียวฉันจัดการเอง”
หลังจากปฏิเสธความช่วยเหลือจาก เจิ้งซิ่วหยาเสร็จ ลั่ วหานก็กวาดตามองฝูงชนรอบหนึ่ง และพูดขึ้นว่า “ทุกคนอยากฟังใช่ไหม? คุณโม่ คุณซุนเองก็เหมือนกันใช่ไหม พวกคุณแน่ใจว่าจะฟังเรื่องนี้ในงานแต่งงานของตัวเอง?”
โม่ล่างคนจ้องมองเธอด้วยสายตามืดครึ้ม แต่ไม่กล้าพูด ตามอำเภอใจเหมือนทุกคน เพียงแต่เขาส่งสายตาหา ฟูเห วินฟางเพื่อบอกให้รอล้วหานถูกทุกคนดึงตกลงเวที!
“ได้ยินมาว่า ก่อนที่จะแต่งงาน คุณ ใช้ชีวิตสะเปะสะปะ มาก และมักเกิดเรื่องทีบาร์ด้วย จริงไหมคะ?”
ลั่วหานยิ้มแย้ม และพูดด้วยน้ำเสียงสุภาพว่า “ใช่หรอ คะ? คุณโม่ การพูดใส่ร้ายป้ายสีต้องได้รับบทลงโทษทาง กฎหมายยังไง คุณคงรู้นะค่ะ”
โม่หรูเฟยยิ้มต่อฝูงชน “แขกทุกท่านค่ะ พวกคุณคิดว่ายัง ไงคะ?”
“คนที่รู้เรื่องชีวิตส่วนตัวเมื่อก่อนของคุณนายหญิงตระกูล หลงคงมีฉันที่เป็นน้องสาว พวกเราใช้ชีวิตด้วยกันมาสิบ กว่าปี พี่สาวแสนดีของฉันเป็นยังไง ฉันรู้ดีที่สุด”
คนที่พูดคือฉ่ซีหราน
เธอเดินฝาท่ามกลางฝูงชนด้วยท่าทางสูงส่งออกมา พร้อมกับยิ้มมุมปากเหยียดหยาม เหมือนกับเห็นลั่วหาน เป็นเพียงขยะไร้ประโยชน์
คิดไม่ถึงว่าจ่หรานจะเผยตัวตนน้องสาวของตัวเอง และ จะยืนยันว่าเธอมีชีวิตส่วนตัวที่สะเปะสะปะ! หากข่าวนี้แพร่ กระจาย คงเป็นข่าวดังในรอบปีแน่นอน!
ลั่วหานเหลือบมองเธอแวบหนึ่ง “น้องสาวพูดจาต้อง ระมัดระวังหน่อยนะ ไม่เช่นนั้น ในฐานะพี่สาว คงต้องสั่ง สอนเองแล้วล่ะ!’
ฉ่ซีทรานเหลือบมองเธอด้วยหางตาเล็กน้อย พร้อมกับ ยิ้มมุมปากประชดประชัน “พี่สาวแสนดี ฉันคิดไม่ถึงเลยว่า หลังจากพี่เป็นคุณนายหญิงตระกูลหลงจะไร้ยางอายมาก ขนาดนี้ ถึงขั้นแอบมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับผู้ชายคนอื่น ในฐานะน้องสาว ฉันคงทำได้เพียงหลับหูหลับตาทำเป็น ไม่รู้เรื่อง ใครใช้ให้เธอมีหน้าตาที่ผู้ชายชอบล่ะ! แต่…ฮ่า ฮ่า หลังจากแต่งงานกลับผิดศีลธรรม ช่าง….ฮ่าฮ่า ในฐานะ น้องสาว ฉันรับไม่ได้จริงๆ!”
การอธิบายที่มีอารมณ์ชัดถ้อยชัดคําแบบนี้ของ ซีทราน ยิงเพิ่มความน่าเชื่อถือในเรื่องนี้ ในตอนนี้ล้วหานกลายเป็น ผู้หญิงผิดศีลธรรมในสายตาทุกคนแล้ว เหล่านักข่าวและ สื่อมวลชนก็ปักใจเชื่อเหมือนกัน ดังนั้นเลยโทรศัพท์ขอให้ รีบประกาศลงข่าวทันที
โม่หรูเฟยเดินด้วยสันสูงมาข้างหน้าจั่วหาน ทั้งสองคนอยู่ ห่างกันไม่ถึงหนึ่งเมตร เธอยิ้มมุมปากเยาะเย้ยเล็กน้อย “ฉู่ ล้วหาน เธอหักหลังหลงเชียว เพราะเธอแอบมีชู้ ฉันอยากรู้ จริงๆว่า คนของตระกูลหลงจะคิดยังไงกับเรื่องนี้?”
“อืม! จะคิดยังไงได้ล่ะ! คุณโม่ วันนี้พวกเราต้องขอบคุณ คุณมากเลยนะค่ะ ที่ทำให้พวกเราได้เห็นโฉมหน้าที่แท้จริง ของฉล้วหาน! เธอคือเห็บตัวหนึ่งของตระกูลหลง! ฉันเชื่อ ว่าคุณลุงสองกับอาสะใภ้ต้องไม่ยอมให้ผู้หญิงประเภทนี้ อยู่ในบ้านตระกูลหลงแน่!”
โจวหยู่เช่นกัดฟันอย่างแน่น และเดินเข้ามาข้างหน้าฝูงชน ด้วยชุดที่สละสลวย พร้อมกับยิ้มมุมปากเยาะเย้ยตั๋วหาน เล็กน้อย!
มาก ดีมากเลย
ล้วหานหัวเราะในใจเบาๆ เกิดเหตุการณ์แบบนี้ก็ทำให้รู้ อย่างไม่ต้องบอกว่า โม่หรูเฟยสมคบคิดกับใคร ดีมาก!
หลงยี่ผู้ชายเพียงคนเดียวของตระกูลหลงที่อยู่ในงาน กลายเป็นคนสําคัญของสื่อมวลชนแล้ว
“คุณหลงครับ การข่าวอื้อฉาวแบบนี้ คุณในฐานะคนของ ตระกูลหลงคิดเห็นยังไงครับ?”
หลงกุมขมับแสร้งแกล้งทำเป็นเสียอกเสียใจ “ผมรู้สึก เห็นใจหลงเซียวมากครับ คิดไม่ถึงว่าผู้หญิงที่แต่งงาน กับเขาเป็นคนแบบนี้ คนของตระกูลหลงไม่มีทางรับได้ แน่นอน”
แม้แต่หลงยี่ยังมีสภาพแบบนี้ ดังนั้นแขกในงานเลยยิ่ง เชื่อมากขึ้น “ฉู่ลั่วหาน เธอนี่เสแสร้งเก่งจริงๆ! นังเพศยา!”
เสียงด่าทอปะทุขึ้นอย่างไม่หยุดหย่อน จนทำให้ลั่วหาน ยิ่งฟังยิ่งรู้สึกสะใจ
ลู่ซวงซวงกับเจิ้งซิ่วหยาเริ่มรู้สึกแย่แล้ว เพราะเกือบถูก นํ้าลายทับถมจนตายแล้ว
เมื่อเสียงด่าทอเพลาลง ลั่วหานก็แย่งไมโครโฟนจากมือ ของพิธีกรขึ้น แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “เชิญทุกคนด่า จนเหนื่อยหรือยัง? งั้นฟังฉันพูดสักหน่อยนะค่ะ”
เสียงของลั่วหานดังกังวานขึ้นสิบเท่า จนในงานมีแต่เสียง ของเธอผู้เดียว
ล้วหานกวาดตามองทุกคน ถือไมโครโฟนและพูดว่า “ทุก คนมีจินตนาการล้ำเลิศจริงๆ ฉันรู้สึกเลื่อมใสมาก! รูปภาพที่ ทุกคนเห็นคือฉันจริงๆ และผู้ชายที่อยู่ในรูปภาพ พวกคุณ เองก็รู้จัก”
ว่ายังไงนะ!รู้จักหรอ?
ทุกคนจ้องมองไปที่ลั่วหานอย่างพร้อมเพรียง “เขาคือ ใคร? ผู้ชายที่เธอแอบมีความสัมพันธ์คนนั้นคือใคร?”
ลั่วหานหันหน้ามองรูปภาพบนหน้าจออีกครั้ง และพูดขึ้น ว่า “ง่ายดายมาก เขาก็คือหลงเซียว สามีของฉัน”
“ฮ่าฮ่า! ฉู่ลั่วหาน เธอจะโกหกก็ช่วยออกแรงคิดหน่อย! โกหกแบบนี้ใครจะเชื่อ! เธอคิดว่าหลงเซียวไม่อยู่ในงาน แล้วจะพูดยังไงก็ได้หรอ! ฝันไปเถอะ!”
“แอบมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับผู้ชายอื่นแล้วยังโกหกหน้าตา เฉยอีก ฉี่ล้วหาน เธอมันนังสารเลว!”
ล้วหานยกมือปิดหู ขมวดคิ้วและพูดว่า “ทำไม? ฉันไปฮัน นีมูนกับสามีที่โรงแรมหาบรรยากาศโรแมนติกไม่ได้หรอ? เพียงแต่….ถูกคนอื่นถ่ายรูปได้ยังไงกัน”
“พูดจาไร้สาระ! ฉู่ลั่วหาน ผู้ชายในรูปภาพไม่ใช่หลง เซียว!” เมื่อโม่หรูเฟยเห็นชั่วหานเริ่มแก้ต่างให้กับตัวเองได้ ก็รีบพูดขัดจังหวะขึ้น
ล้วหานยิ้มอย่างไร้เดียงสา “อ๋อ? หากไม่ใช่เขา งั้นคุณไม่ ช่วยบอกหน่อยว่า ผู้ชายในรูปภาพคือใคร?”
โม่หรูเฟยเผยสีหน้าขาวซีด ไม่ใช่เขา
ไม่นาน ไม่หรูเฟยก็ยิ้มอย่างสะใจ และหยิบโทรศัพท์จาก มือของผู้ช่วยด้านข้าง “ฮ่าฮ่า ฉู่ลั่วหาน เธอกล้าเผชิญหน้า กับหลงเซียวไหม งั้นพวกเรามาถามเขาตอนนี้เลย คืนวันที่ สองหลังจากแต่งงานเขาอยู่ที่ไหน ทำอะไร?”
เธอยังโทรศัพท์ใส่มือของลั่วหาน
เธอเชื่อว่าหลงเซียวไม่ฟังในสิ่งที่ไม่หรูเฟยพูดแน่นอน แต่หากถามว่าคืนนั้นอยู่ที่ไหน เกรงว่าหลงเซียวจะตอบไม่ ได้
“เป็นอะไรไปหรอ คุณจู่ ไม่กล้าแล้วหรอคะ? หรือว่าลืม เบอร์โทรศัพท์ของเขา? ไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันโทรศัพท์!”
จากนั้นเธอก็กดหมายเลขโทรศัพท์ แล้วกดโทรทันที!
แต่–
ยังไม่ทันโทรศัพท์ไม่กี่นาที จู่ๆก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ตรงประตูทางเข้าของห้องโถง!
เสียงโทรศัพท์ของหลงเซียว!
โม่หรูเฟยถึงกับหน้าซีดทันที ขณะเดียวกันโทรศัพท์ใน มือก็ร่วงตกลงพื้น!
เมื่อได้ยินเสียงโทรศัพท์ เหล่าแขกทุกคนก็หันหน้ามอง ตรงประตู ขณะเดียวกันก็ขยับตัวเปิดทางหนึ่งขึ้น จากนั้นก็ มีผู้ชายคนหนึ่งถือโทรศัพท์เดินมาข้างหน้าด้วยสายตาเย็น ชาขึ้น!
รัศมีความน่าเกรงขามสยบทุกคนในชั่วพริบตา!
เป็นหลงเซียวจริงๆ!
หลงเซียวสวมชุดสูทแบรนด์อามานสีดำอย่างสง่าผ่าเผย และสวมรองเท้าหนังแวววับ พร้อมเดินเข้ามาในห้องโถงที ละก้าวด้วยท่าทางหนักแน่น
ลั่วหานจ้องมองหลงเชียวอย่างดีอกดีใจ ขณะเดียวกัน หลงเซียวก็เดินเหยียบริบบิ้นหลากสีบนพื้นมาที่เธอ เธอรอ นานมากแล้ว!
หลงเซียวพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มลึกอย่างเซ็กซี่ว่า “ไม่ต้อง โทรศัพท์ซักถามหรอก เพราะผมจะบอกตอนนี้ให้กับทุก คน”
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
