ตอนที่ 290 ผู้ชายที่ใจแคบ

ตอนที่ 290 ผู้ชายที่ใจแคบ

คำพูดของเกาจิ่งอานทิ่มแทงถึงจุดที่เจ็บของเกาหยิ่งจือ เธอคว้า หมอนบนโซฟาใส่เกาจิ่งอานโดยตรง”ฉันเป็นพี่สาวของแก แกจะ มาพูดแบบนี้ต่อฉันได้ยังไง!”

เกาหยิ่งจื้อที่โดนเปิดเผยบาดแผลในใจออกนั้นโมโหมาก จึง ตวาดอย่างเสียงดังเพื่อซ่อนความไม่สงบในใจของตน ดวงตาคู่ หนึ่งเต็มไปด้วยเส้นเลือดที่แดงก่ำ พอจ้องไปที่เกาจึงอาน เหมือน จะฆ่าเขาด้วยสายตา

เกาจึงอานเอื้อมมือไปรับ หมอนจึงตกไปที่มือของเขา และถูก เขาจับด้วยนิ้วมือที่เรียวยาวอย่างแน่น เวลาที่เขาจับอยู่นั้นใช้แรง อย่างมาก”พี่ คุณทำอะไรต่อลั่วหานไป คุณไม่รู้หรือไง?วิธีที่ หลงเซียวใช้ในการจัดการซุนปิงเหวินและคุณลุงคุณก็ได้เห็นกับ ตาแล้ว แม้กระทั่งหรูเฟยที่เกือบจะได้แต่งงานกับนั้นก็หนีพ้นไม่ ได้ คุณว่าคุณยังมีทางออกอีกเหรอ?”

เกาหยิ่งจือหัวเราะเยาะออกมา สายตาที่เอียงแสดงส่วนโค้งที่ เยือกเย็นและไม่ยอมแพ้ เธอยิ้มเยาะขึ้นมา”จ๋งอาน ตอนนี้ฉันรู้ แล้วว่าทำไมคุณถึงไม่สามารถได้ผู้หญิงที่ชอบของตนเองแล้ว ไม่ว่าทำอะไรคุณล้วนจะเหลียวหน้าแลหลัง ตัดสินใจไม่ได้ หลัง จากได้เจอหลงเซียวคุณก็เริ่มกลัวนั้นกลัวนี่ คุณอย่านึกว่าฉันไม่ ทราบว่าเมื่อหลายวันก่อนคุณทำอะไรไป คุณไปแสดงตัวอย่างน่าสงสารกับเมียน้อยของคุณต่อหน้า หลงเซียว เพื่อให้เขาเชื่อถือคุณ ใช่หรือเปล่า?”

เกาจึงอานไม่ได้ปรากฏความเก้อเขินที่ถูกค้นพบความจริง ใน ทางตรงข้ามเขายังยักไหล่อย่างสบายๆ ยิ้มอย่างมีความสุขมาก โยนหมอนออกไปพร้อมนำมือเสียดเข้าไปในกระเป๋ากางเกง มี ความหยิ่งยโสในตัว และมีความในใจหลายอย่างซ่อนอยู่”คน อย่างหลงเซียว อย่าไปเป็นศัตรูกับเขาตลอดชีวิตนี้เลย ไม่นั้นคน ที่เสียหายก็ต้องเป็นคุณนั่นแหละ พี่ วิธีการของเหลงเซียวคุณรู้ดี กว่าฉันอีก แถมเขายังมีอำนาจส่วนตัวของเขาอีก เรื่องที่คุณทำ ไปนั้น แม้กระทั่งฉันยังค้นพบได้ อย่าไปพูดถึงเขาเลย”

คำพูดเดียว พูดจนเกาหยิ่งจือจนคำพูด เหล่ตาลง มองไปดูน้อง ชายที่อยู่ต่อหน้าอย่างระมัดระวัง ซึ่งปกติน้องชายคนนี้ไม่ว่าทำ เรื่องอะไรมักจะชอบถามความคิดเห็นของเธอ มักจะถามเธอว่าได้ หรือไม่ได้ แต่ตอนนี้เธอรู้สึกว่าเขาเหมือนคนแปลกหน้า ไม่คุ้น เคยเลย

“คุณไปตรวจสอบฉัน?”เกาหยิ่งจือค่อยๆพูดออกมา ทุกคำที่พูด ออกมานั้นแสดงให้ถึงความโกรธขรึมมาก

เกาจึงอานเดินมาถึงข้างเธอ นั่งลงไป โซฟาก็ทรุดตัวตามระยะ ห่างของทั้งสองคนจึงใกล้ชิดกว่าเดิม”พี่ ฉันเป็นน้องชายของคุณ คุณต้องเชื่อฉัน ฉันจะไม่ทำเรื่องที่ไม่ดีต่อคนหรอก ตอนนี้คุณรีบไปอธิบายและสำนึกผิดกับฉู่ลั่วหาน ฉันอาจจะ ยังให้อภัยคุณได้ ที่จริงแล้วลั่วหานก็ไม่ได้หยิ่งเหมือนภายนอก เธอจะ……”

แกหุบปาก! จิ่งอาน กูก็คือคำพูดที่แกจะพูดกับฉัน?แกช่วย ” คนนอกมารังแกพี่สาวแท้ๆของตนเองได้ยังไง?”

“พี่ คุณฟังฉันหน่อย ถ้าหลงเซียวคิดจะจัดการคุณมันเป็นเรื่อง ง่ายมาก!”เกาจิ่งอานเอื้อมมือไปกอดไหล่ของพี่สาวอยากจะโน้ม น้าวใจเธอให้ได้

แต่เกาหยิ่งจือกลับเยาะเย้ยยิ่งกว่าเดิมอีก รอยยิ้มเหมือนแข็งตัว อยู่บนใบหน้าเป็นเวลานาน ในที่สุดเธอก็ได้ส่งเสียงหัวเราะเยาะ ที่เสียดสีมากออกมา”เฮอะเฮอะ!แกเป็นน้องชายที่ดีของฉันจริงๆ เลย แต่แกอย่าลืมว่า หลายปีนี้ฉันก็ไม่ใช่ว่าไม่ได้ทำอะไรไป หลง เซียวคิดจะจัดการฉันมันก็ไม่ง่ายหรอก เขาฝันไปเถอะ”

เกาจิ่งอานนวดขมับ”พี่ คุณนึกว่าหลงเซียวไม่มีหลักฐานในมือก็ จะทำอะไรคุณไม่ได้หรือ?คุณใจง่ายเกินไป ถ้าเขาจะทำอะไร ไม่ ต้องลงมือเองด้วยซ้ำ สิ่งที่เขาถนัดที่สุดก็คือให้คนอื่นมาฆ่าแทน เขา คุณดูไม่ออกหรือ?”

“ออกไปให้พ้น!เกาจึงอานแกรีบออกไปให้พ้นเดี๋ยวนี้เลย!”
เกาหยิ่งจือใช้นิ้วชี้ไปทิศทางของประตู และตวาดให้เกาจึงอาน ออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด

“พี่ พอถึงวันนั้น คุณอย่ามาโทษว่าฉันไม่ช่วยคุณ”

“ออกไปให้พ้น!”

“ข่าวล่าสุด คุณซุนปิงเหวินที่เข้าโรงพยาบาลเพราะอุบัติเหตุทาง รถนั้น หลังผ่านการผ่าตัดนานถึงสิบชั่วโมงในที่สุดการพ้นการ อันตรายแล้ว แต่หลังจากผ่านการตรวจสอบได้ยืนยันว่ากระดูกข้อ เท้าของเขาหัก แม้ว่ามีผู้เชี่ยวชาญชั้นนำด้านนี้มารักษาทันเวลา แต่ก็ไม่สามารถหลุดพ้นจากความโชคร้ายที่ขาทั้งสองข้างพิการ ไปหมด…….

ตั้งแต่เช้าตรู่จนถึงบ่ายสี่โมง ข่าวที่เกี่ยวข้องกับซุนปิงเหวินได้ รับความสนใจของคนบนโซเวียตอีกครั้ง ในขณะเดียวกันความคิด เห็นของคนบนโซเชียลคอมเม้นเต็มหน้าจออีกครั้ง

โม่ล่างคุนปิดโทรทัศน์ในห้องทำงานลง นิ้วมือนวดขมับอยู่ โม่ ล่างคนราวกับว่าแก่ไปแล้วสิบปีอย่างกะทันหัน มีผมงอกเกินขึ้น ส่วนหนึ่ง ข้อมือจับโต๊ะทำงานอยู่ ตั้งนานโม่ล่างคนยังไม่ได้พูด สักคำ
“ท่านประธานครับ ตอนนี้คุณชนเป็นแบบนี้แล้ว เราจะบอกกับ คุณหนูใหญ่หรือเปล่าครับ? ผู้ช่วยที่ยืนอยู่ข้างๆเห็นว่าเขาไม่เอ่ย เสียงใดๆ จึงกระซิบเตือนเขา

โม่ล่างคนสายมีอย่างอ่อนแรง ยังไม่ต้อง อีกหลายวันคุณหนู ใหญ่ถึงจะออกมาได้ ตอนนี้อารมณ์ของเธอไม่ค่อยดี รอให้เธอมี สติก่อนค่อยบอกกับเธอละกัน

“ครับ แล้วตอนนี้เราต้องทำยังไงครับ หลังจากข่าวนี้ได้ประกาศ ออกมา การเปิดตลาดหุ้นในวันนี้ หุ้นของตระกูลซุนก็ได้ตกต่ำลง ร้อยละเจ็ด ยังไม่ทราบว่าเดี๋ยวตอนปิดจะเป็นเช่นไรอีก

คำพูดของผู้ช่วยได้เดือนใจของโม่ล่างคน เขาเงยหน้าขึ้นมา พูดอย่างโมโห”การร่วมมือระหว่างไม่ซื่อกับตระกูลซุนนั้น ยังไม่ ต้องรีบดำเนินการ รอให้คุณหนูใหญ่ออกมาก่อนค่อยมาว่ากัน

“ครับ ท่านประธาน

โม่ล่างคุนเอ่ยเสียงเออออกมาอย่างเคร่งขรึม จากนั้นพูด ว่า”เตรียมรถ ฉันจะไปที่บริษัทMBK

เมื่อผู้ช่วยได้ยินว่าเขาจะไปMBK จึงรีบห้ามเขาไว้ ท่านประธาน ครับ ตอนนี้ความสัมพันธ์ระหว่างโม่ชื่อกับMBKนั้นฝืดมาก ถ้าท่านจะไป ฉันกลัวว่าหลงเซียวจะทำให้ท่านต้อง อับอายในทุกวิถีทาง”

โม่ล่างคนยังไม่ทันได้ลุกขึ้น ก็นั่งลงไปอีกที

พอดีในขณะนี้ โทรศัพท์บนโต๊ะทำงานของโม่ล่างคนดังขึ้น มา เสียงของโทรศัพท์ทำให้ทั้งสองคนล้วนตกใจไปหมด หยิบ โทรศัพท์ขึ้นมา น้ำเสียงของโม่ล่างคนเย็นชากว่าปกติ”มีเรื่อง อะไร?”

“ท่านประธานครับ เมื่อกี้นี้บัญชีของท่านมีเงินก้อนหนึ่งโอนเข้า มา จำนวนเงินเยอะมาก ดังนั้นจึงโทรมาเพื่อตรวจสอบกับคุณ ครับ”ฝั่งนู้น เป็นผู้จัดการของฝ่ายการเงินโทรมา

สายตาที่ขุ่นของโม่ล่างคนปรากฏแสงสว่างออกมาช่อง หนึ่ง”ฉันรู้อยู่ รีบนำเงินก้อนหนึ่งโอนเข้าตลาดหุ้นของโม่ซื่อ รอ ก่อน……..โอนเข้าไปหนึ่งในสามก็พอ”

“ครับ ท่านประธาน”

การช่วยตลาดหุ้นก็เหมือนกับเป็นการช่วยเหลือไฟไหม้ ตอนนี้ โม่ล่างคนไร้แรงที่จะไปต่อสู้กับความผันผวนของตลาดหุ้นแล้ว ขอให้แต่หุ้มของโม่ซื่อสามารถคงที่ได้ก็พอ ส่วนการขึ้นราคานั้น ตอนนี้เขาไม่กล้าไปคิดเลยด้วยซ้ำ
เมื่อวางสายเสร็จ โม่ล่างคนก็หายใจเข้าลึกๆ และหยิบโทรศัพท์ ขึ้นมา

ขณะที่โทรศัพท์ของลั่วหานดังขึ้น เธอกำลังเตรียมสิ่งของเพื่อ ไปต่างประเทศในห้องนอน ดังนั้นจึงไม่ได้ยินการเคลื่อนไหวของ ห้องรับแขก

หลงเซียวเห็นโทรศัพท์ที่กำลังสั่นอยู่บนโซฟา จึงกวาดสายตา ไปดู พอได้เห็นชื่อที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอ มุมปากของเขาก็ ปรากฏรอยยิ้มที่เยาะเย้ยขึ้นมา

“คุณโม่”

เมื่อได้ยินว่าฝั่งนู้นเป็นเสียงของหลงเซียว โม่ล่างคนจึงตกใจ จนเกือบจะล้มลงไปจากเก้าอี้ ปากสั่นไปหลายครั้งจึงจะสามารถ ควบคุมสติลงมาได้ ยิ้มอย่างเลียแข้งเลียขา”เฮอๆๆ เป็นคุณชาย หลงนี่เอง……….….

“ใช่ เป็นฉันเอง”หลงเซียวนั่งไขว่ห้าง ขาเหยียบขอบมุมของโต๊ะ กระจกอยู่ นั่งพิงโซฟาอย่างสบายๆ และมองไปทางห้องนอนของ ชั้นสูงตาหนึ่ง

โม่ล่างคนเช็ดเหงื่อบนหน้าผากของตน”ฉัน…..โทรให้คุณนาย หลง แค่อยากจะบอกคำว่าขอบคุณกับเธอ”
หลงเซียวเปิดเอกสารไปหน้าหนึ่ง และทำเป็นแบบว่าไม่รู้เรื่อง ถามกลับว่า “ไม่ทราบว่าเป็นเรื่องอะไร ประธานไม่ถึงมาขอบคุณ ภรรยาของฉัน?”

“คือ……”โม่ล่างๆนจะกล้าพูดข้อตกลงที่เขาตกลงกับฉู่ลั่วหานอ อกมาได้ยังไงล่ะ จึงพูดด้วยทางอ้อม”คุณนายหลงเป็นคนใจดีมี ความเมตตา คืนเงินของโม่ซื่อทั้งหมดกลับมา ดังนั้นฉันจึงอยาก จะกล่าวคำขอบคุณกับเธอ”

ริมฝีปากของหลงเซียวเย็นชาจนไม่มีอุณหภูมิแม้แต่นิด”เรื่อง ใหญ่ขนาดนี้ ประธานโม่แค่พูดคำว่าขอบคุณเฉยๆ มันเบาไปหรือ เปล่า?”

โม่ล่างคนมึนงงขึ้นมาอีก”คุณชายหลงหมายความว่า……..

นิ้วมือของหลงเซียวเคาะอยู่บนหัวเข่า เคาะทีละครั้งอย่างมี จังหวะ”ฉันคิดดูแล้ว สิ่งของในเมื่อของประธานโม่ ไม่มีสิ่งใดที่ คู่ควรกับภรรยาของฉันเลย ดังนั้น ทีหลังถ้าประธานไม่ได้เห็น ภรรยาของฉัน ห่างไกลจากเธอดีที่สุด อย่าไปทำลายอารมณ์ของ เธอ”

คำพูดที่พูดแต่”ภรรยาของฉัน”ของหลงเซียว พูดจนโม่ล่างคุ นเพิ่มความดันโลหิตขึ้นมา คำพูดที่อ้อมไปอ้อมมาของเขา ยิ่ง ทำให้โม่ล่างคุนเกือบจะสลบทันที
“ครับๆๆ แน่นอนอยู่แล้วครับ ฉันจะกล้าเจอกันคุณนายหลงได้ยัง ไงล่ะ คุณไม่ต้องห่วงครับ วางใจได้ครับ”

“แล้วเบอร์ภรรยาของฉัน ดีสุดที่หลังประธานโม่ก็อย่าโทรมาอีก เลย คืนความสงบให้เธอ

“โอเคโอเค ทีหลังฉันจะไม่ไปยุ่งกับคุณนายหลงอีก”

หลงเซียวกดปุ่มวางสายบนหน้าจอ จากนั้นนิ้วมือที่เรียวยาวกด ไปมุมขวาบนของหน้าจอ เพื่อลบบันทึกการโทรไป และก็ได้ลบ เบอร์ของโม่ล่างคนไปด้วย

คนเหี้ยแบบนี้ แม้กระทั่งเสียงของเขาท่านเขียวยังไม่อยาก ได้ยินเลย อย่าไปพูดถึงว่าภรรยาของเขาเลย

ลั่วหานจัดเสื้อผ้าเสร็จ ยืนอยู่ข้างรั้วชั้นสอง มองไปดูใครบาง คนที่นั่งอยู่ห้องรับแขกชั้นล่าง ของเกือบจะเตรียมครบแล้ว ท่าน เซียวยังมีของอะไรจะเอาไปด้วยไหม?

หลงเซียวโบกมือใส่เธอ ฝ่ามือทั้งห้ากางออกและโค้งงอมาใน ทิศทางของเธอ”มาที่นี่”

การล้อเล่นที่อ่อนโยน เขาสามารถทำได้อย่างชำนาญมาก
เดินลงไปชั้นล่าง ล้วหานนั่งอยู่ข้างๆเขา และยกแก้วนำที่อยู่ตรง หน้าเขาขึ้นมา และก็ไม่สนว่าเขาได้ดื่มไปหรือเปล่า ก็ได้ดื่มลงไป เพื่อกลั้วคอ เอียงมาก็ได้สังเกตเห็นสีหน้าที่ผิดปกติของเขา”เป็น อะไร?สีหน้านี้หมายความว่าอย่างไร?”

หลงเซียวกอดเอวของเธอไว้ นิ้วมือกำลังจับผมส่วนหนึ่งของ เธอเล่นอยู่”พรุ่งนี้ก็จะได้เห็นพ่อตาแม่ยายของฉันแล้ว ฉันค่อน ข้างจะตื่นเต้นหน่อย คุณนายหลงมีคำแนะนำที่ดีหรือเปล่า?”

ล้วหานให้ความร่วมมือกับการแสดงของเขาเป็นอย่างมาก คิด แล้วพูดว่า”มี คุณพ่อคุณแม่ของฉันชอบรับของขวัญ ยิ่งแพงยิ่งดี ถ้าคุณหลงสามารถเอาของขวัญที่ดีที่สุดไปมอบให้ พวกเขาก็จะ ดีใจแน่นอน”

อย่างเช่นMBK หรือวิลล่าหรือหรูหรา อะไรประมาณนี้ ไม่ต้อง เกรงใจเลย

หลงเซียวขมวดคิ้ว นิ้วมือเล่นผมของเธอจนติด”สิ่งนี้ฉันทำไม่ได้ สิ่งของที่ดีที่สุดแพงที่สุดของฉัน ก็คือคุณ ฉันกว่าจะได้เอาคุณมา ได้จากมือพวกเขา จะส่งกลับคืนไปให้อีกได้ยังไงล่ะ?”

ลั่วหานยิ้มอย่างฉลาดขึ้นมา ดวงตาที่ฉลาดนั้นตกตะลึง ชั่วคราว”วิธีของท่านเซียวเก่งจริงๆ ปลอบใจเด็กได้ดีมาก”
“คุณภรรยาบอกว่า รายการแบบนี้ ใช้ได้แต่บนหน้าของภรรยา”

รอยยิ้มที่สง่างามและชั่วร้ายซ่อนอยู่ ทั้งมีเสน่ห์และดึงดูดคน

ล้วหานผลักเขาไว้ อย่าพพูดแล้ว ไปเตรียมของของคุณไป คุณบอกว่าเราต้องอยู่ที่สหรัฐอเมริกาเป็นเวลานานหน่อยไม่ใช่ หรือ สิ่งของที่ต้องการพาไปต้องเยอะแน่นอน เมื่อกี้นี้ฉันได้จัด เสื้อผ้าที่คุณใส่บ่อยขึ้นมาเสร็จแล้ว คุณดูอีกทีว่าขาดอะไรหรือ เปล่า”

เขากอดเธอไว้ด้วยความไม่ยอมใจจากไป ดูเหมือนพรุ่งนี้พวก เขาไม่ได้ออกจากบ้านด้วยกัน กลายเป็นแบบว่าต้องแยกแยะไป ทั้งสองที่ไม่ต้อง พาคุณไปคนเดียวก็พอ สิ่งอื่นทุกอย่างนี้ล้วน เทียบเท่ากับคุณไม่ได้

เธอยอมรับว่า ปัจจุบันคำรักที่เขาพูดนั้นน่าฟังและทำให้คนน่า สบายมาก

แต่สิ่งที่แปลกคือ เธอไม่ได้รู้สึกถึงนิสัยแบบนี้จะแตกต่างไปจาก ของนิสัยของหลงเซียวในปกติ

แต่ในที่สุดเธอก็ยังคงผลักหลงเซียวออกไป เมื่อเห็นว่าหลง เซียวขึ้นไปชั้นบน ลั่วหานจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
เปิดไปดู ไม่มีอะไรสักอย่าง แต่ทำไมโทรศัพท์ถึงมีความร้อน เล็กน้อย?

การบันทึกการโทรนั้นก็ไม่มีอะไรอยู่

เขาจับโทรศัพท์ไว้และมองหน้าจอไปประมาณหลายนาทีหรือ เปล่า?

นึกถึงโม่ล่างคนขึ้นมาอย่างกะทันหัน เวลานี้เงินคงจะถึงบัญชี ของเขาแล้ว

แต่เมื่อเวลาที่เธอค้นหาเบอร์ของเขา ลั่วหานได้หัวเราะออกมา เพราะเบอร์ของโม่ล่างคนถูกท่านเซียวที่ใจแคบลบทิ้งไป”