ตอนที่ 289 เมาแล้วขับ เกิดอุบัติเหตุทางรถ

ตอนที่ 289 เมาแล้วขับ เกิดอุบัติเหตุทางรถ

ทั้งสองต่างได้วางสายกัน จากนั้นหลงเซียวได้กลับมาที่ข้างๆลั่ วหานด้วยสีหน้าที่ปกติ”หิวไหม?อยากกินอะไร?”

พอได้ยินที่เขาพูด เธอจึงมีความรู้สึกที่หิวขึ้นมา ฝั่งตรงข้ามโรง พยาบาลมีร้านอาหารจีนร้านหนึ่ง ฉันอยากกินเกี๊ยวน้ำไส้ผักของ ร้านเขา”

พอเธอพูดเสร็จ ท่านเซียวจึงรู้สึกตกใจมาก”แค่นี้?”

“ใช่ ฉันไม่อยากกินของที่มันๆ และก็ไม่อยากกินอาหารตะวันตก ด้วย อันนี้รสชาติดีมาก เดี๋ยวเรากินด้วยกันนะ”

เพียงแค่เกี๊ยวน้ำหนึ่งชุดที่ไม่ถึงยี่สิบหยวน เธอก็สามารถดีใจจน ขนาดนี้ได้ สีหน้าเต็มไปด้วยความสุข รูปลักษณ์ที่น่ารักเช่นนี้แตก ต่างไปจากลั่วหานในความทรงจำของเขา

แต่เขาชอบมาก

ไม่ว่าตอนนี้เธอจะเป็นแบบไหน เขาล้วนชอบหมด

“โอเค ฉันไปซื้อให้”
เขาไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่ยกขาขึ้นมา และหันร่างไปเพื่อ เตรียมไปซื้ออาหารให้ภรรยา แต่มือกลับถูกเธอดึงไว้ จึงหันหน้า มาอย่างแปลกใจ”เป็นไร?เปลี่ยนใจแล้วหรือ?”

ล้วหานเงยหน้าขึ้น มองไปดูดวงตาที่สว่างและสดใสของเขา เกือบจะจมลงไปในดวงตาที่ลึกอย่างไม่มีที่สิ้นสุดของเขาไม่ ให้ ผู้ช่วยของฉันไปซื้อเกี๊ยวน้ำก็พอ ส่วนคุณอยู่ที่นี่ก่อน ฉันมีเรื่องจะ พูดกับคุณ”

หลงเซียววางมือของเธอไว้ในฝ่ามือของตนเอง และนั่งลงไปที่ ข้างๆของเธอ พร้อมลูบผมที่หน้าผากของเธอ”โอเค ฉันจะอยู่กับ คุณที่นี่”

เธอให้เขาอยู่ ไม่ใช่เป็นเพราะการพึ่งพาอย่างที่ไม่ได้เจอกัน นาทีเดียวก็จะคิดถึงจนเอาเป็นเอาตาย เป็นเพราะว่าเธออยากจะ นั่งกับเขาอยู่แบบนี้ ไม่ทำอะไร ฟังแต่เสียงหายใจของเขา มอง หน้าตาของเขา และพูดเรื่องทั่วๆไปที่ไม่สำคัญกัน

“คุณภรรยาอยากพูดอะไร?ว่ามา ฉันฟังอยู่”

ความเอาใจใส่และความอ่อนโยนของเขา ราวกับว่าเขาฝึกซ้อม ไปเป็นหลายๆครั้ง

เธอสงสัยว่า นี่ยังเป็นหลงเซียวที่เย็นชาที่เธอรู้จักในเมื่อก่อน

หรือ
คิดไปคิดมา ใจของเธอก็ลอยไปไกลเลย สักพักหนึ่งถึงจะฟื้นสติ กลับมาได้ เมื่อกี้นี้คุณได้พูดถึงเกาหยิ่งจือในโทรศัพท์ใช่ไหม?

อ๋อ?เธอได้ยินหรือ?

“ใช่ เกี่ยวข้องกับเกาหยิ่งจ๋อ”

“คุณคิดจะจัดการเธอหรือ?”

ล้วหานพยายามจะหาคําตอบจากสายตาของเขาให้ได้ แต่ผู้ชาย คนนี้ซ่อนความในใจของตนเองได้ดีมาก ไม่ให้โอกาสคนอื่นได้ สอดรู้เลย

ดังนั้น ง่ายมาก จัดการทำพูดว่าจัดการได้ยังไงล่ะ?ผู้หญิงอย่าง เกาหยิ่งจื้อ ใจร้ายมาก ปฏิบัติต่อผู้ป่วยก็ไม่ได้จริงใจอย่างคุณ เธอ อยู่ในโรงพยาบาลของฉันก็ถือว่าเป็นลูกระเบิดลูกหนึ่ง สามารถ ระเบิดได้ทุกเวลา ฉันก็แค่ทําความสะอาดแมลงเม่าภายในบริษัท ในฐานะที่เป็นผู้บริหารแค่นั้นเอง”

คำว่าแค่นั้นเอง พูดอย่างเบาบางและราบเรียบมาก ไม่สนใจเลย!

ช่างเถอะ ลั่วหานก็ค่อนข้างจะรู้แล้วว่าหลงเซียวจะทำอะไรแล้ว

ระหว่างที่ผัวเมียพูดคุยกันอยู่ หลินซีเหวินก็ถือกล่องอาหารสอง กล่องเดินเข้ามา พร้อมเคาะประตูหมู อาหารกลางวันของคุณ ค่ะ”

“เข้ามาเลย”

หลินซีเหวินเข้ามาแล้วก็วางอาหารลง จากนั้นแอบมองไปที่หลง เซียว ไม่ว่ามองมาทางผู้ชายคนนี้เมื่อไหร่ ล้วนจะถูกดึงดูดความ สนใจไป ทั้งหยิ่งและมีรัศมีในตัว!

ไม่น่าทำไมหลายคนถึงบีบกันจนหัวแตกเผื่อจะมีความสัมพันธ์

กับเขา

เชอะเชอะ จะไปโทษผู้หญิงที่หลงใหลในความหล่อไม่ได้ ต้อง โทษผู้ชายที่หล่อเหลาอย่างเดียว!

เมื่อเห็นว่าหลินซีเหวินเอาของมาให้เสร็จยังยืนอยู่ในห้อง ใบหน้าที่สง่างามของถั่วหานปรากฏรอยยิ้มออกมาเล็กน้อย”ยังมี เรื่องอีกเหรอ?”

“มีค่ะ!หมอฉู่ สองวันนี้ฉันจะขอลาหน่อย”หลินซีเหวินจับที่ขอบ แว่นตา และยิ้มอย่างละอายใจ
“คุณเพิ่งลาไปไม่ใช่หรือ?ทำไมยังมาลาอีก?”

หลินซีเหวินหัวเราะอย่างอับอาย”ฉันมีเรื่องเร่งด่วนต้องจัดการ ผ่านสองวันนี้ไปก็จะเสร็จแล้ว ฉันสัญญาว่าเมื่อผ่านสองวันนี้ไป หลังจากนั้นอีกเดือนหนึ่งฉันจะไม่ลาอีก”

แถมยังชูนิ้วขึ้นมาทำท่าสาบาน สีหน้าดูจริงจังมาก

“เออ เขียนใบลามา ฉันจะเซ็นชื่อให้คุณ”

“ฉันเขียนเสร็จแล้ว หมอฉู่เซ็นชื่อก็พอ”

ลั่วหานมองไปดูใบขอลาที่เธอชูขึ้นมา”ดูเหมือนว่าคุณเตรียมไว้ ตั้งนานแล้ว ถ้าทีหลังทำแบบนี้อีก ฉันจะลงโทษคุณโดยการให้ คุณต้องทำงานล่วงเวลาหนึ่งอาทิตย์”

แม้ว่าพูดแบบนี้ในปาก แต่ก็ยังเซ็นชื่อให้เธอ

หลินซีเหวินถือใบลาไว้และเดินออกจากห้องผู้ป่วยอย่างมีความ

สุข

หลังจากเธอจากไป ลั่วหานถึงย้ายสายตามองที่หลงเซียว”ท่าน เซียวลองเดาดู ผู้หญิงคนเมื่อกี้นี้เป็นใคร?”
“ผู้ช่วยของคุณ”

ความหมายชั้นที่หนึ่ง

แม้จะไม่รู้ความลับที่ลึกกว่านี้ แต่เป็นไปไม่ได้ที่ท่านเซียวจะพูด ว่าไม่รู้

ลั่วหานรู้ดีกับนิสัยของเขา”เธอไม่เพียงแต่เป็นผู้ช่วยของฉัน ยัง เป็นลูกสาวของหลินเหว่ยเย่ด้วย”

ครั้งนี้ สีหน้าของหลงเซียวจึงมีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย เมื่อ นึกถึงหน้าตาของผู้หญิงในเมื่อกี้ ก็ค่อนข้างจะเหมือนภรรยาของ หลินเหว่ยเย่

ธุรกิจของหลินเหว่ยเย่ทำจนใหญ่มาก แต่ไม่เคยไปยุ่งเกี่ยวกับ ตระกูลใหญ่ทั้งสี่ตระกูล และก็ไม่อวดรวยอวดเก่งใดๆ ถือว่าเป็น นักธุรกิจที่ใช้ได้ แถมชื่อเสียงก็ดีเลิศเช่นกัน สามารถพูดได้ว่า ไม่มีศัตรูในเมืองหลวง

แต่คาดไม่ถึงว่า ลูกสาวของเขาได้มาเป็นผู้ช่วยของลั่วหาน

“ลูกสาวของหลินเหว่ยเย่มาเป็นผู้ช่วยให้คุณ ฐานะทางสังคม ของหมอฉู่ฉันไม่สามารถคาดการณ์ได้แล้ว”
ระหว่างพูดหลงเขียวก็แกะถุงพลาสติกของอาหารสองกล่อง ออก เห็นได้ชัดว่าเขาเข้าใจผิดความหมายของคําพูดล้วหาน

“ท่านเซียวในฐานะที่เป็นผู้ร่ำรวยที่สุดในเมืองหลวง ยังมาหยอก ล้อหมอเล็กๆอย่างฉันอีก นี่ถือว่าเป็นการอวดรวยในทางอ้อมหรือ เปล่า?”

เขาเปิดกล่องอาหารออกมา กลิ่นหอมของแป้งแพร่กระจายออก มา รสชาติที่เรียบง่ายเหมือนทําเองที่บ้าน แต่ท่านเชียวคงไม่ ค่อยได้ดมได้กินมากนัก

แต่รู้สึกว่ามันคงต้องอร่อยมาก

ท่านเขียวอยากจะวางบนโต๊ะของเตียงเธอ แคล้วหานไม่ยอม

“ช่วยพยุงฉันขึ้นมา ฉันนอนจนปวดเอว อยากจะไปนั่งที่โซฟา ข้างนอกสักพักหนึ่ง”เธอเหยียดแขนออกและขอกอดของเขา อย่างกับเด็ก

“โอเค คุณภรรยาอยากกินที่ไหน เราก็กินที่ไหนกัน

ไม่ได้ดึงเธอขึ้นมา แต่กลับก้มตัวลงอุ้มเธอเข้ามาในอ้อมอกเลยวางเธอไว้บนโซฟา และเอาหมอนอันหนึ่งใส่ไว้ในข้างหลัง ของเธอ จากนั้นจึงเปิดฝากล่องพลาสติกออก

“แล้วหลินซีเหวินก็ไม่เพียงแต่เป็นลูกสาวของหลินเหว่ยเย่ ยัง เป็นหายนะของหลงจื้อด้วย ฉันมองออกได้ว่า หลงจื้อชอบเธอ อยู่”

ข่าวนี้ทำให้หลงเซียวค่อนข้างจะประหลาดใจ”เสี่ยวจื้อชอบ เธอ?”

พูดตรงๆ ถ้าเป็นการแต่งกายอย่างหลินซีเหวินในเมื่อกี้นี้ หลง เซียวไม่เชื่อว่าคนที่หยิ่งยโสอย่างหลงจื้อจะชอบ

ผู้หญิงที่หลงจื้อชอบ เป็นสไตล์แบบลั่วหาน

“ใช่ ฉันแน่ใจมาก ดังนั้นฉันเลยคิดอยู่ว่า หลงจื้อชอบผู้หญิงที่ใส่ ชุดเครื่องแบบหมอหรือ?”

หลงเซียวยิ้มอย่างลึกซึ้งมาก”ถ้าพูดแบบนี้ มันก็อาจจะเป็นไปได้ เพราะผู้ชายที่สามารถทะลุหน้าตาภายนอกเห็นถึงจิตใจอันดีงาม ของคุณนั้น หายากจริงๆ”

เชอะ!
การหลงตัวเองแบบนี้ ลั่วหานนับถือทั้งกายและใจเลย

ตักเกี๊ยวใส่ปากของเขา เกี๊ยวน้ำปิดปากของเขาทันที”กินข้าว!”

เธอพูดอย่างดุร้าย แต่รอยยิ้มในสายตายังคงอยู่ ไม่ได้หาย แม้แต่นิด

สามารถกินข้าวมื้อหนึ่งกับคนที่รักของตนเอง และพูดคุยไปด้วย ชีวิตช่างดีงามหรือเกิน

ความปรารถนาสูงสุดของผู้หญิง ก็เช่นนี้แหละ

วันรุ่งขึ้น เวลาประมาณตีห้า

คนส่วนใหญ่ในเมืองหลวงยังอยู่ในฝันอยู่ ข่าวด่วนเรื่องหนึ่งได้ ถูกส่งไปยังพาดหัวข่าวเมืองหลวงเวอร์ชันออนไลน์

“ซุนปิงเหวินเมาแล้วขับตอนดึก จนส่งผลให้เกิดอุบัติเหตุทางรถ อย่างรุนแรง ขณะนี้ได้ถูกส่งไปที่โรงพยาบาล! ”

เนื้อหาของข่าวไม่ถือว่าสั้น ถ้าสรุปย่อๆออกมาก็คือ ซุนปิงเหวันขับรถจากเมืองBกลับเมืองหลวง แต่เนื่องจากเมาขับและตึก ด้วย จึงส่งผลให้ไปชนกับรถบรรทุกคันหนึ่งในระหว่างทาง

เมื่อวหานตื่นมาเห็นข่าว หาวอย่างเกียจคร้านขึ้นมา ความ สัมพันธ์ระหว่างโม่ล่างคนและซุนปิงเหวิน ไม่มีค่าเลย

ในพิธีหมั้นเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมายังได้เขียนว่าฟ้าสวรรค์บันดาล ให้เป็นคู่ชีวิต แต่ในเวลาเพียงพริบตาเองก็กลายเป็นศัตรูแล้ว การ แต่งงานเพื่อเป็นผลประโยชน์ทางการค้าไร้ค่าจริงๆ ทำให้คนน่า สงสารมาก น่าเห็นใจมาก

เมื่อเห็นลักษณะที่เต็มไปด้วยเลือดของซุนปิงเหวินที่อยู่บน รูปภาพ สีหน้าของลั่วหานแสดงความหวาดกลัวออกมา วิธีการที่ โหดเหี้ยมเช่นนี้ ทำให้คนน้อยใจมาก

จากนั้นเธอมองไปที่ผู้ชายที่นอนอยู่ข้างตนเอง เขายึดแขนข้าง หนึ่ง และเอาศีรษะของเธอกอดเข้ามาในอ้อมอกของตนเอง แก้ม สวยมีเสน่ห์ชวนให้คนหลงใหลในแสงยามเช้าที่บางเบา

เธอเป็นคนโชคดีมาก คนที่ตนเองรักนั้นไม่ได้แลกเปลี่ยนผล กำไรกับเธอ สิ่งที่แลกเปลี่ยนกันนั้นเป็นความจริงใจ

วางโทรศัพท์ลง ลั่วหานเอียงตัวไปจูบบนหน้าผากของเขาและยิ้มออกมาอย่างมีความสุข

เวลาที่หลงเซียวตื่นมาเป็นหกโมงเช้ากว่า นาฬิกาธรรมชาติปลุก เขาตื่นมา ชั่วเวลาที่เขาลืมตาขึ้นมา ผู้หญิงในอ้อมอกกลับหลับตา ลงทันที

เขาส่ายหน้าและยิ้มออกมา จากนั้นแตะไปที่ศีรษะของเธออย่าง รักใคร่ ในเมื่อตื่นแล้ว ทำไมยังแกล้งหลับอีกล่ะ?”

เธอเงยหน้าขึ้นมาจากอ้อมอกของเขา ได้ข่าวว่าท่านเขียวชอบ ชิงที่หนึ่งทุกเรื่อง ดังนั้นฉันจึงไม่กล้าตื่นเช้ากว่าคุณ”

“พูดเก่งหรือเกิน แต่อยากชิงที่หนึ่งก็ต้องดูสถานการณ์ด้วย เรื่องแบบนี้ฉันไม่อยากชิงหรอก”

ลั่วหานใช้มือปิดปากและหาวออกมา”ตื่นได้แล้วคุณหลง”

หลงเซียวกลับเข้าชิดเธอ”คุณภรรยาไม่ให้จูบอรุณสวัสดิ์บ้าง หรือ?”

สีหน้าและท่าทางในการขอจูบนั้น หาที่เทียบไม่ได้จริงๆ

ลั่วหานจูบลงบนริมฝีปากของเขา จูบเดียวที่สั้นๆ
แต่สัตว์กินเนื้ออย่างท่านเซียว แม้ไม่มีเนื้อกิน แต่ให้เขากินแต่ นําเปล่ามันช่างรังแกเขาเกินไปนะ เขาจึงใช้มือใหญ่จับด้านหลัง ศีรษะของเธอ เลยจูบให้ลึกกว่าเดิม ปลายลิ้นโค้งงอไปทุกที่ จูบ อย่างตั้งใจมาก

“ว……ฉันยังไม่ได้แปรงฟันเลย”

เธอไม่กลัวจะถูกเขาจูบ เพียงแต่ว่าตื่นมาเช้าๆก็มาจูบกัน …….ค่อนข้างจะละอายใจหน่อยนึง

หลงเซียวปล่อยศีรษะของเธอออก แตะไปที่ปลายจมูกของเธอ เป๊ะเดียว”ไม่เป็นไร เมื่อกี้ฉันแปรงให้คุณเสร็จแล้ว”

ผู้หญิงอย่างล้วหาน แต่งงานมาแล้วหลายปี ยังหน้าแดงขึ้นมา

อีก

หลังอาบนํ้าแต่งตัวเสร็จ หลงเซียวได้เห็นข่าวบนโทรศัพท์ เลื่อนลงไปดู จากนั้นวางโทรศัพท์ลงอย่างหมดความสนใจ เหมือนกับว่าการมีชีวิตหรือการตายของซุนปิงเหวินไม่มีส่วน เกี่ยวข้องกับเขาแม้แต่นิด

แม้ว่าท่านเขียวรู้มาตั้งนานแล้วว่า ครึ่งชีวิตนี้ของซุนปิงเหวิน คือ ภรรยาของเขาซื้อมาด้วยเงินหลายหมื่นล้าน
แน่นอนว่าหลายหมื่นล้านนี้เป็นของโม่ล่างคน เขาไม่ยอมไปจับ ด้วยซ้ำ

ท่านเซียวไม่อยากไปสนใจ แต่ใครบางคนไม่สามารถนั่งนิ่งๆได้

หลังจากได้ยินข่าวนี้ ซุนเจียลี่เหมือนบ้าไปแล้ว เธอคลานขึ้นมา อย่างรุงรัง ร้องไห้ไปพร้อมตะโกนใส่”เป็นแบบนี้ได้ยังไง!พี่ชาย จะเกิดอุบัติเหตุได้ยังไง!”

วิลล่าของตระกูลซุนได้ตกอยู่ในท่ามกลางของความวุ่นวาย อย่างสิ้นเชิง ซุนเจียลี่ได้ใส่ชุดนอนและวิ่งไปที่ห้องรับแขก เมื่อ เห็นว่าพ่อแม่กำลังใส่รองเท้าเพื่อเตรียมที่จะไปโรงพยาบาล เธอ จึงจับแขนของพ่อไว้ทันที”พ่อ!ฉันไม่เชื่อว่าพี่ชายเป็นการเมาขับ มีคนเจตนาที่จะฆ่าพี่ชายแน่นอน!

“ตอนนี้ยังไม่ตรวจสอบเสร็จ พวกเราไปโรงพยาบาลดู สถานการณ์ก่อน คุณเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เสร็จแล้วรีบตามมา

เออ!ฉันจะรีบไปเดี๋ยวนี้!” ”

รถของพ่อซุนแม่ซุนขับไปอย่างเร็ว ซุนเจียลี่อุ้มโทรศัพท์ไว้และ ตะโกนใส่คนใช้”ยังเม้าท์มอยอะไรกัน รีบไปหยิบเสื้อผ้าให้ฉัน!”
เมื่อเทียบกับความวุ่นวายของวิลล่าตระกูลซุน วิลล่าตระกูลเกา ถือว่าราบเรียบมาก

เกาหยิ่งจือแค่จ้องไปดูตาเดียว และหัวเราะเยาะออกมา จึงอาน ถ้าครั้งนี้ นปิงเหวินฟื้นตัวกลับมาไม่ได้ นั้นโรงงานของคุณที่อยู่ เขตชานเมืองทางตะวันตกจะสามารถไปยึดของเขามาหมดได้ ไหม?”

เกาจิ่งอานเอียงตาเล็กน้อย ดวงตาปรากฏความสว่างขึ้น นปิงเหวิน ฉันยังไม่มีสิทธิ์ได้ และฉันก็ไม่อยาก มา”สิ่งของของ ไปยุ่งเรื่องพวกนี้”

“อ๋อ?”เกาหยิ่งจื้อรู้สึกสงสัยกับคำพูดของน้องชาย

เกาจิ้งอานวางโทรศัพท์ลง และพูดอธิบายให้เธอฟัง”ซุนปิงเห วินเป็นคู่หมั้นของโม่หรูเฟย คนที่เอาปืนมาที่ซุนปิงเหวินใน ตอนนี้ ถ้าเกือบไม่ใช่ฉู่ลั่วหานก็ต้องเป็นหลงเซียว ดังนั้นใครเอา เนื้อชิ้นนี้ไป ใครก็จะร้อนมีอ

“คนขี้ขลาด มักจะอดอยากจนตาย”

เกาจึงอานสวนหน้า”ช่วงนี้ที่กลับมาในประเทศฉันได้สังเกตว่า หลงเซียวเป็นคนมีลูกไม้ ถ้ามีใครไปขัดใจเขา เขาจะทนไม่ได้ แม้แต่เรื่องเล็ก ดังนั้นพี่ คุณอย่าไปมีเรื่องกับเขาเลย ถ้าเมื่อก่อน เคยไปขัดใจเขา ก็ต้องรีบไปขอโทษ อย่ารอให้เขามาคิดบัญชีกับคุณ ไม่นั้น แม้แต่ฉันก็ช่วยคุณไม่ได้

เกาหยิ่งจือทำตาขาวใส่เขา”คุณนี่ช่างแปลกหรือเกิน ตกลงจะ พูดอะไร!”

หลังจากค่าเขาไปคำหนึ่งเสร็จ แต่เธอเองกลับรู้สึก กระวนกระวายใจ

“พี่ครับ คุณยังไม่รู้อยู่แก่ใจหรือไง?”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ