ตอนที่ 278 สนับสนุนอย่างไม่มีเงื่อนไข

ในที่สุดห้องทำงานก็กลับมาสงบอีกครั้ง

เมื่อนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ ลั่วหานก็อดไม่ได้ที่จะ ยิ้มอย่างติดตลก

หลังจากจัดการอารมณ์ของเธอเสร็จแล้ว ลั่วหานกี มีความคิดขัดแย้งในใจอีกครั้ง ถ้าเธอบอกหลงเซียว ตอนนี้ว่าเธอตัดสินใจที่จะใช้ครึ่งหนึ่งของบริษัทโม ชื่อกรุ๊ปเพื่อคืนอิสระให้โม่หรูเฟย คุณชายหลงจะ กลับไปหาโม่ล่างคุนแล้วจัดการเขาอย่าสาสมใจอีก ครั้งรึเปล่า?

โอเค โอกาสเป็นไปได้สูงมาก

หลังจากลังเลเสร็จ เธอจึงตัดสินใจถามเกี่ยวกับ สถานการณ์ดู

ขณะนี้ที่ห้องทำงานประธานMBK

เหมือนจะมีการแสดงที่คล้ายกับโรงพยาบาลหวาเชียเลย

หลงเซียวนั่งบนเก้าอี้เถ้าแก่ หมุนถ้วยกาแฟในมือ เล็กน้อย ค่อยๆจิบไป ส่วนซุนปิงเหวินที่นั่งอยู่ตรง ข้ามเขา มีเหงื่อออกที่หน้าผากเต็มไปหมด

หลังจากคิดทบทวนเรื่องนี้ครั้งแล้วครั้งเล่า ซุนปิง เหวินกัดฟันและพูดว่า “ผมจะให้ที่ดินในที่ดินบุกเบิก ไหวานให้แก่คุณ นอกจากนี้ฉันจะให้การค้าท่าเรือที่ ฉันกำลังทำอยู่กับคุณอีก โอเคไหม?”

ใบหน้าที่ตึงเครียดของหลงเซียวนั้น เย็นชาและไม่ แยแสราวกับความเย็นชาของหินหยก เขาหมุนแก้ว ด้วยความสง่างาม และทุกกิริยาของเขาสามารถที่ จะทำให้คู่ต่อสู้รู้สึกอึดอัดใจได้

“ประธานซุนมีความรักอย่างลึกซึ้งต่อโม่หรูเฟยนะ ครับ และก็ไม่ลังเลที่จะแลกอิสรภาพของเธอด้วย เงินจํานวนมหาศาล ซึ่งเป็นสิ่งที่น่าประทับใจจริงๆ” น้ำเสียงเยาะเย้ยของหลงเชียวไม่ได้ลดลงแต่กลับ เพิ่มขึ้น

ใครจะดูไม่ออกว่าเบื้องหลังการปกป้องนี้ หมายความว่าอะไร ซุนปิงเหวินกำหมัดไว้แน่น พยายามปกปิดความ โกรธที่อยู่ในดวงตาของเขา และปีบรอยยิ้มออกมา เพื่อพูดต่อ “คุณชายหลงครับ ความสัมพันธ์ของผม กับหรูเฟยจะเทียบกับคุณและคุณฉู่ได้อย่างไรล่ะ ครับ พวกคุณต่างหากเป็นคู่สร้างคู่สมที่ใครๆต่างก็ อิจฉา”

หลงเซียวยิ้มด้วยริมฝีปากบางๆ และเอาความ หมายของรอยยิ้มนั้นไม่ออก ” ในเมื่อประธานซุนรู้ ก็ไม่จําเป็นต้องเสียเวลาที่นี่แล้วครับ ความเสียใจที่ ภรรยาของผมต้องเจอ ไม่ว่าคุณจะให้เงินมาเท่าไหร่ มันก็ไม่สามารถชดเชยได้ ส่วนโม่หรูเฟย ถ้ารู้ว่าจะมี วันนี้ ตอนนั้นจะทําทำไม!

ซุนปิงเหวินเป็นกังวลอย่างมากและรีบลุกขึ้นเพื่อ พูดกับเขาอีกสองสามคำ แต่คำตอบรับที่หลงเซียว ให้เขาคือการปัดมือเบาๆ ไม่เพียงแต่ไม่ให้เขาพูด แต่ยังหมายความว่าให้ส่งแขกออกไปทันที

อยากได้รับการยกโทษ ไร้เดียงสาเกินไป

เอาเงินมาซื้อเขางั้นเหรอ?

ไร้เดียงสาจริงๆ!รอยยิ้มของซุนปิงเหวินปรากฏที่หน้าอย่างน่าอาย และฟางเส้นสุดท้ายที่เขากำแน่นในมือดูเหมือนจะ ถูกหลงเซียวตัดขาดไปแล้ว

เขาไม่สามารถช่วย ไม่หรูเฟยได้

หมากที่ดีแบบนี้ ถ้าเสียไปคงน่าเสียดายมาก

ขณะนี้ โทรศัพท์มือถือของหลงเซียวก็ดังขึ้น เสียง สั่นของโทรศัพท์ทําให้ความคิดของซุนปิงเหวินกลับ มาสู่โลกแห่งความเป็นจริง เขามองไปที่หลงเซียว ด้วยรอยยิ้มที่ขมขื่นบนใบหน้า มือสองข้างของเขา จับที่เก้าอี้ ท่าทีที่กำลังจะลุกขึ้นก็หยุดลง

เพราะสายตาของเขาและหลงเซียว เห็นชื่อโน้ตบน หน้าจอโทรศัพท์พร้อมกัน

ท่านเซียวหยิบโทรศัพท์ขึ้น เสียงและน้ำเสียงของ เขาเปลี่ยนไปจากความเย็นชาของเมื่อกี้ ทันทีเขา รับสายดูเหมือนเขาจะเปลี่ยนเป็นคนละคนไป เสียง โทน ที่น่าฟังและอ่อนโยนเป็นพิเศษ “ มีอะไรเห รอ?”

ลั่วหานจิ้มที่คิ้วของตัวเองด้วยนิ้วของเธอ “โม่ล่างคุนและ ฟู่เหวินฟาง มาหาฉัน”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ดวงตาของหลงเซียวก็จ้องมองซุน ปิงเหวินด้วยสายตาอันแหลมคม แต่น้ำเสียงของเขา ยังคงอ่อนโยน “ขอให้คุณปล่อยไม่หรูเฟยไป?”

ลั่วหานพยักหน้า “อืม เพราะฉะนั้น ฉันทำการค้ากับ พวกเขา”

ทำไมถึงรู้สึกผิดมากขึ้นทุกครั้งพูด? รู้สึกเหมือนว่า ตัวเองทําอะไรผิดพลาดครั้งใหญ่งั้นแหละ

เขาถอนหายใจเบาๆ ลั่วหานรอท่านเซียวโกรธ อย่างเงียบ ๆ ผู้ชายที่หยิ่งผยองและรักสะอาดคนนี้ จะต้องโกรธมากแน่ๆใช่ไหม?

หลังจากได้ยินเช่นนี้หลงเซียวก็ขมวดคิ้ว” ตกลงเหรอ?” คุณตอบ

ลั่วหามลดเสียงลงด้วยความรู้สึกผิดและพูดเบา ๆ ว่า “ฉันไม่ทันระวัง ใจอ่อน ก็รู้สึกว่าฉันปล่อยเธอไป ได้ แต่ฉันไม่คิดว่าฉันเสียเปรียบนะ ต่อไปทรัพย์สิน ครึ่งหนึ่งของบริษัทโมชื่อกรุ๊ปจะตกอยู่ในนามของ ฉัน โม่ล่างคนใช้ทรัพย์สินครึ่งหนึ่งของตระกูลแลกกับอิสระของลูกสาวเขา ฉันคิดว่า การแลกเปลี่ยนน้ำ ทำได้”

หลงเซียวทำอะไรไม่ถูก ภรรยาของเขา ร้าย….จริงๆ และฉลาดมาก

“ถ้าภรรยาของผมอยากทําความดี สามีก็จะ สนับสนุนอย่างแน่นอน เรื่องที่เหลือให้ผมจัดการ พอ”

” คุณไม่โกรธเหรอ?” ลั่วหานถามอย่างกังวล คง ไม่ใช่มาเห็นด้วยตอนนี้แล้วกลับไปจัดการเธอหรอก ใช่ไหม?

หลงเซียวเป็นคนที่เห็นอะไรที่ไม่ดีไม่ได้ เขาเห็น ด้วยง่ายๆแบบนี้เลยเหรอ?

รู้สึกไม่ค่อยจริง

ดวงตาสีเข้มของหลงเชียวมีความเย็นชาลึก ๆ และ ทุกครั้งที่เขามองไปที่ซุนปิงเหวินก็ทำให้เขาตกใจ อย่ามาก แต่รอยยิ้มที่สง่างามของเขานั้นทำให้คน รู้สึกหลงมาก” ผมจะโกรธคุณได้อย่างไร? การ ตัดสินใจทั้งหมดของคุณภรรยาถูกต้องทั้งหมดสามีจะสนับสนุนโดยไม่มีเงื่อนไขใดๆเลย ทํางาน สบายใจได้ เรื่องที่เหลือผมมาจัดการเอง”

ลั่วหานอ้าปากค้าง เธอยังรู้สึกว่ามันไม่ค่อยจริง “เอาล่ะ เดี๋ยวโม่ล่างคุนจะนำสัญญามาให้ ฉันเซ็น แล้วจะบอกคุณนะ”

“โอเค”

หลงเชียววางโทรศัพท์ลง มองไปที่ซุนปิงเหวิน “ประธานซุนได้ยินแล้วใช่ไหม?”

ความหวังที่เกือบจะดับวูบในหัวใจของซุนปิงเหวินก็ ถูกจุดขึ้นอีกครั้ง “ ท่านผู้หญิงใจดีเหลือเกิน น่าซึ้งใจ จริงๆ ! เพราะฉะนั้นคุณชายหลง คุณว่าเรื่องนี้ … ”

หลงเซียวสอดนิ้วไปรอบ ๆ ถ้วยกาแฟและพูดอย่าง เย็นชา” ภรรยาของผมเป็นคนใจดี แต่ฉันไม่ได้ใจ กว้างขนาดนั้น”

สีหน้าของซุนปิงเหวิน เปลี่ยนไปอีกครั้ง เมื่อกี้คุณ บอกว่าคุณจะสนับสนุนการตัดสินใจของเธอไม่ใช่ หรือ?”
” แน่นอน แต่ก็ขึ้นอยู่กับว่าประธานซุนจะยอมเสีย ได้หรือไม่ พ่อตาในอนาคตของคุณใช้เงินครึ่งหนึ่ง ของบริษัทโมชื่อกรุ๊ปเป็นสิ่งตอบแทน ที่ดินผืนเล็ก ๆ ของประธานซุนมันน้อยเกินไปรึเปล่า?”

สีหน้าของซุนปีงเหวินซีดเขียว ที่ดิน1ผืนกับ ธุรกิจ1อัน เขาก็เจ็บปวดมากจนเหมือนตัดเนื้อตัวเอง ถ้าจะเอาเลือกเขาอีก เขาจำเป็นต้องวัดดูจริงๆ

อีกอย่าง โม่ล่างคุนให้ครึ่งหนึ่งของบริษัทโมชื่อ

กรุ๊ปกับฉู่ลั่วหาน ถ้าอย่างนั้น …

ไม่ แม้แต่ครึ่งหนึ่งของบริษัทโมชื่อกรุ๊ปก็ไม่ควร มองข้าม

“คุณชายหลง มีเงื่อนไขอะไรอีก พูดมาได้เลย ครับ”

หลงเซียวเอนหลังพิงเก้าอี้ “สำหรับฉันแล้วเงินเป็น เพียงตัวเลข บอกตามตรงว่าฉันไม่ได้สนใจสิ่งที่คุณ มีมากนัก แต่ว่าประธานซุนพิธีหมั้นของคุณและไม่ หรูเฟยกำลังจะถึงในเร็ว ๆ นี้ ขอโทษภรรยาผมใน พิธีหมั้นและทํากิริยาท่าทีให้ดี เงื่อนไขนี้ไม่มากไป ใช่ไหม?
ซุนปิงเหวินกำหมัดแน่น ขอโทษในพิธีหมั้น? นี่มัน ตบหน้ากันชัดๆ ขอโทษต่อหน้าแขก … แล้ววันนั้นสื่อ จะรายงานสด นี่มัน……

” ทำไมเหรอ? ประธานซุนไม่มีความจริงใจที่จะ ขอโทษเหรอ?”

“ไม่ใช่ครับ แน่นอนครับ … ได้แน่นอน นี่เป็นสิ่งที่ ควรแล้ว สมควรที่จะทำครับ ฮ่าฮ่า”

หลงเขียวหาเสียงหีเบาๆ ” ดีมาก สำหรับเนื้อหา ของคําขอโทษนั้น ฉันจะไม่รบกวนประธานซุน ฉัน จะเตรียมไว้ให้คุณเอง”

“นี้มัน..….….….…..

“ประธานซุนงานยุ่ง กลับไปเถอะครับ!” หลังจากไล่ให้เขากลับ ซุนปิงเหวินก็ก้มหัวลงแล้ว อ้าลา

“เจ้านายครับ เมื่อกี้ผมเห็นประธานซุนที่หน้าประตู สีหน้าของเขาแย่มาก อาหมิงเข้าไปรายงาน เขา มองไปที่เจ้านายของเขาอย่างอยากรู้อยากเห็น ไม่ต้องคิดก็รู้ว่าเมื่อกี้เจ้านายเพิ่งจัดการกับซุนกึ่งเหวิน เสร็จแน่ๆ

” ตอนนี้แค่สีหน้าไม่ดี ต่อไปมีของดีรอเขาอยู่

อาหมิงแสยะยิ้มในใจ เจ้านายจะจัดการกับซุนปิง เหวินแล้ว เขาจะช่วยแล้ว

” เจ้านายครับ เรื่องที่เกี่ยวกับคุณโม่ การตัดสินใจ ของคุณตอนนี้คือ …”

“หลังจากที่วุ่นวายบนอินเทอร์เน็ตมานาน ชื่อเสียง ของโม่หรูเฟยและบริษัทโม่ซื่อกรุ๊ป ไม่สามารถกู้คืน ได้ในเวลาสั้นๆแล้ว ไปแจ้งสื่อให้ลบวิดีโอ ส่วนสถานี ตำรวจให้หาเหตุผลถอนคดี ไม่ต้องรีบจัดการ ให้โม่ หรูเฟยอยู่ทบทวนตัวเองสักสองสามวันค่อยออกมา

อาหมิงเข้าใจและพยักหน้าว่า “ครับ เจ้านาย! ผม จะไปจัดการเดี๋ยวนี้เลยครับ”

“อืม”

เมื่อเขาเดินออกจากห้องทำงาน อาหมิงก็ครุ่นคิด ถึงคำสั่งของเจ้านาย ไม่ต้องรีบจัดการ ประโยคนี้ … แสดงให้เห็นถึงความเจ้าเล่ห์ของเจ้านายออกมา อย่างชัดเจน

หลิน เหวินออกมาจากห้องทดลอง เขานวดไปที่ คอปวดๆ ส่ายหัวแล้วหันกลับไปเห็นถังจิ้นเหยียนอ อกมาจากลิฟต์

เตรียมเร่งตามเขาไป แล้วโทรศัพท์ในกระเป๋าของ เธอก็ดังขึ้น

มีหมายเลขที่ไม่รู้จักอยู่บนหน้าจอ เธอรับสายแล้ว จัดเสื้อผ้าไปด้วยตามถังจิ้นเหยียนไปด้วย เสียงของ เธอตื่นเต้นเบาๆ ใครคะ?”

หลงจื่อเอนตัวพิงเบาะเก้าอี้ ขาของเขาวางบนโต๊ะ ทํางาน “ไอ้คนเชยๆ

คนเชยๆ?

เชื่อ! ! ” คุณชายรองหลง?” หลินซีเหวินหลับตาและกัดฟัน ไอบ้าหลงจื่อเขารู้เบอร์ของเธอได้อย่างไร?

“เก่งนะเนี่ย คุณชายเอง

” หึหึ! คุณชายรองหลงโทรหาฉัน มีเรื่องไร้สาระ อะไรกรุณารีบพูด ” หลินซีเหวินรีบวิ่งตาม ยังไม่ทัน ทันตามรอยเท้าของถังจิ้นเหยียน กลุ่มแพทย์สอง สามคนในเสื้อคลุมสีขาวก็เข้ามาครึ่งทาง และล้อม รอบถังจิ้นเหยียนไว้

ไอ้บ้าเอ้ย!

” วันนี้คุณทําได้ดีนะ คำพูดที่ด่าโม่ล่างคุนไอเลว ด่าได้สะใจจริงๆ คุณชายอย่างผมฟังแล้วรู้สึกปลื้ม ใจมาก”

หลินซีเหวิน ขมวดคิ้วเหล่ ด่า “ฉันช่วยไอดอลของ ฉัน เกี่ยวอะไรกับคุณ? ฉันมีเรื่องต้องทำ วางละ”

“ เนื่องจากคุณยังมีประโยชน์กับพี่สะใภ้ของผม นายน้อยคนนี้จึงเสียสละความหล่ออย่างไม่เต็มใจ เชิญคุณไปทานอาหารค่ำด้วยกัน ฉันจะส่งสถานที่ ให้คุณ เจอกันตอนแปดโมง สระผมด้วยแล้วเปลี่ยน เสื้อผ้าที่สามารถพบปะผู้คนได้มาด้วย

ไอ้เหี้ย!!

“นี่เธอ !! เฮ้?! เฮ้ !!!”

โทรศัพท์ถูกตัดไปแบบนี้เลย

หลินซีเหวินกระทืบเท้าอยู่ที่เดิม ไอ้เวรหลงจื่อ! เจอ แน่!

เมื่อเงยหน้าขึ้นอีกครั้ง เงาของถังจิ้นเหยียนก็หาย ไป มือทั้งสองของหลินเหวินกำหมัดแน่น ความ เกลียดชังและความชังอันเก่ามาเจอกัน หลงจื่อ นาย จบแล้ว!

แปดโมงเย็น ที่ร้านอาหารฝรั่งFalos

หลงจื้อนั่งอยู่บนเบาะหรูหราริมหน้าต่างอย่าง สบาย ๆ ดูวิดีโอที่เพื่อนของเขาโพสต์เป็นการส่วน ตัวมุมปากของเขายกขึ้น รอยยิ้มของเขาดูฝืดๆเล็ก น้อย และร้ายๆ * ไม่คาดคิดจริงๆ คนเชยๆคนนี้กล้าหาญมากนะ กล้าท้าทายโม่ล่างคุน ชิซะ”

หลินซีเหวินจัดผมหน้าม้าของเธอ แล้วจัดแว่นตา ให้ดี จัดเสื้อผ้าให้ดูดี ริมฝีปากสีแดงสดของเธอยิ้ม อย่างมีเลศนัย

เมื่อเข้าประตูกระจกหมุน มองไปที่ร้านอาหาร ตะวันตกที่หรูหรา ชิชะ หลงจื่อ คุณธรรมติดลบ แต่ รสนิยมใช้ได้ และร้านอาหารที่เขาเลือกพอจะเข้าตา ได้บ้าง

เมื่อเห็นหลงจื่อนั่งอยู่ริมหน้าต่าง หลินซีเหวิน เหลือบมอง เขาใส่ชุดสูทและรองเท้าหนัง เมื่อมอง แวบแรกเขาก็ดูเหมือนคนดี แต่เมื่อเธอนึกถึงปากที่ ชั่วร้ายของผู้ชายคนนี้ ความโปรดปรานที่น่าสงสาร ก็หายไป

“โย้ คุณชายรองหลง วันนี้คุณมานัดบอดเหรอ?

แต่งตัวดีนะเนี่ย”

เมื่อหลงจื่อได้ยินเสียงของหลินซีเหวิน ปฏิกิริยา แรกของเขาคือขยี้หู จากนั้นก็เงยหน้าขึ้น ปากของ เขาก็กระตุก เ ย นี่ทรงผมอะไรของคุณเนี่ย! หลินซีเหวินเสื้อยืดของเธอ และแสดงความคิด เห็นกับตัวเองว่า “ลุคสาวเล่นกีฬาสบาย ๆ

หลงขมับ ” เชยจริงๆ นี่คุณเป็นผู้หญิง เปล่า? ฉันบอกคุณแล้วไม่ใช่เหรอ เปลี่ยนเสื้อผ้าที่ สามารถออกมาพบปะผู้คนได้ นี่คุณ … แม่ง!

หลินซีเหวินพับแขนเสื้อขึ้น เสื้อถูกรีดขึ้นไปที่ต้น แขนเป็นสองชั้น เมื่อมองแวบแรก เธอดูเหมือนคน งานที่กำลังนั่งกินข้าวยองๆอยู่ในพื้นที่ก่อสร้าง

เมื่อมองไปที่หน้าสดภายใต้แว่นตาใหญ่ๆของเธอ เธอยิ้มอย่างไม่ขัดขืน “นี่คือเสื้อผ้าออกไป ข้างนอกนิคะ อยู่บ้านฉันใส่แต่ชุดนอน

หลงแล้วอีก แม่ง ไอ้เชย นี่มัน ร้านอาหารฝรั่งเศส ไม่ใช่ศูนย์อาหาร”

อยากจะบีบคอผู้หญิงคนนี้ให้ตายจริงๆ! ขายหน้า

เกิน! นี่แม่งถ้าเจอคนรู้จักล่ะก็ หน้าไม่มีที่ไว้แน่ๆ

หลินซีเหวินง้างขาข้างหนึ่งพาดบนโซฟา และเขย่า รองเท้าผ้าใบ จนเกินไป ไม่มีเงินซื้อเสื้อผ้า ไม่ผ้าปูที่นอนมานี่ให้หน้าคุณมากๆแล้ว สรุป คุณ จะให้กินหรือไม่ให้กิน? ไม่ให้กินฉันจะไปแล้ว หน้าประตูมีเจียนปิ้งกัวจื่ออยู่ อันละ5หยวนมีไข่ ไส้กรอกด้วย”

หลงจื่อนวดที่หัวตัวเอง รู้สึกเหมือนตัวเองแม่ง “กิน! สั่งอาหารเลย อิ่มให้ตายไปเลย!

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ