ตอนที่ 266 มอบของขวัญให้ภรรยา

ตอนที่ 266 มอบของขวัญให้ภรรยา

อาคารใหญ่MBK ห้องทํางานประธาน

หลงเซียวนั่งสบายๆอยู่บนเก้าอี้เจ้านาย ไอร้อนจากน้ำชา แก้วนึงที่ถืออยู่ในมือค่อยๆ งขึ้นมา กลิ่นซาโชยขึ้นไปยังจมูก กลิ่นหอมเบาๆ

แต่ใบหน้านั้นที่นั่งอยู่บนเก้าอี้เดี่ยวตัวตรงข้าม ส่งผลต่อ อารมณ์ในการดื่มชาของเขาอย่างชัดเจน ทำให้เขาเพียงวน แก้วชาไปรอบๆ แต่ทว่าก็ไม่ได้มเลยสักอีก

“ไม่รู้ว่าที่น้องเขยร้อนรนมาหาเขา คือเรื่องอะไร?”

นิ้วมือที่เรียวยาวสะอาดสะอ้าน แก้วอยู่กับแก้วชา เล็กๆน้อยๆ ราวกับกําลังเล่นกับโชคชะตาของทุกคน

เขาอายุน้อยกว่าเงินเหลียวสิบกว่าปี ตอนนี้ก็เรียกน้องเขย ได้อย่างเหมาะสม นึกถึงภาพนั้น นึกถึงอารมณ์นั้น

เสิ่นเหลียว อันธพาลคนนึงของเมืองเจียงเฉิง ดีชั่วพอๆกัน เป็นคนยโสโอหังอย่างยิ่ง!
ก็เท่านั้น!

เสิ่นเหลียวระงับต่ออารมณ์โกรธ ส่งเสียงร้องฮี สายตาทั้งคู่ จ้องมองเพียงชายตรงหน้าที่เหมือนนั่งอยู่บนก้อนเมฆอย่างบ้า เลือด คุณเป็นคนหาใช่ไหม?

หลงเซียวตอบกลับด้วยความงุนงง “พี่เคยที่พูดนี่หมายความ ว่ายังไง? น้องเขย ฉันไม่ค่อยเข้าใจ

“เสแสร้งให้น้อยหน่อย! รายงานความผิดต่อหน่วยราชการใน บริษัทสาขาของฉัน คุณเป็นคนสั่งให้คนทำใช่ไหม! หลงเซียว ฉันแนะนําให้คุณตรงไปตรงมากับฉันสักหน่อยจะเป็นการ ดีที่สุด อย่ามาใช้เล่ห์เหลี่ยม!” เสิ่นเหลียวมาพร้อมกับจุด ประสงค์ที่จะกวาดหลงเชียวให้เรียบ แต่ดูแล้วตอนนี้ เขาไม่มี ความมั่นใจที่จะปกป้องตัวเองด้วยซ้ำ

หลงเซียว การตอบโต้ของเขาเงียบสงบมากเกินไป มากเกิน

ไปจริงๆ

แก้วในมือของหลงเซียวถูกเขาหมุนกลับไปกลับมาหลาย รอบ “น้องเขย คุณรู้ไหมว่าการทําลายชื่อเสียงและการใส่ ร้ายมีโทษอะไรทางกฎหมาย? หากงานด้านกฎหมายของ บริษัท น้องเขยไม่สามารถทำการบ้านพื้นฐานได้ดี น้องเขยฉัน สามารถให้ความช่วยเหลือทางกฎหมายแก่คุณได้ฟรีๆ
“คุณ! หลงเขียว คุณอย่านําพองใจให้มากนัก! คุณคิดว่าถ้า บริษัทมีปัญหาขึ้นมาจริงๆ คุณและลั่วหานก็จะไม่เกี่ยวข้อง เลยแม้แต่น้อยหรอ?” เสิ่นเหลียวขบเขี้ยวเคี้ยวฟันอย่างยโส โอหัง

แต่ผู้ชายที่นั่งอยู่ตรงข้าม กลับยังคงสงบเงียบไม่สะทก สะท้าน “พูดแบบนี้ ดูเหมือนว่าจะมีความเกี่ยวข้องเล็กน้อย ถ้า น้องเขยโชคร้ายติดคุก ในฐานะที่เป็นน้องเขย ดูเหมือนว่าลูก และภรรยาของคุณจะต้องการการดูแล น้องเขยวางใจเถอะ คุณไม่มีความเป็นธรรม ฉันไม่สามารถไม่เป็นธรรม ฉันจะช่วย คุณดูแลพวกเขาให้ดี

ไออุ่นจางๆรอบนอกแก้ว ให้ความอบอุ่นกันฝ่ามือพอดี ท่าน เซียวเล่นจนติดเป็นนิสัย

“หลงเซียว! เหอะๆ! จะส่งฉันเข้าคุกงั้นหรอ? สิทธิ์ของคุณ หรอ?

“ใช่ สิทธิ์ของฉัน ฉันไม่เพียงแต่จะส่งคุณเข้าคุกนะ ยังมีวิธี ที่จะทำให้คุณไม่ได้ออกมาอีก ฟอกเงินโดยปกติโทษทาง กฎหมายนี่ไม่น้อยเลยนะ แต่เปรียบเทียบกับการลักลอบค้า ของเถื่อนแล้ว อย่างไหนมากกว่ากัน? ซื้อขายอาวุธเถื่อน เพียงพอที่คุณจะตายได้หลายๆครั้งแล้ว น้องเขย
ทุกครั้งที่เขาเรียกว่าน้องเขย สีหน้าของเสิ่นเหลียวคล้ำขึ้นไป อีกขั้นหนึ่ง “คุณ…..สินค้าของฉัน คุณเป็นคนปล้นไปใช่ไหม?”

หลงเซียวพยักหน้าอย่างไม่หวั่นต่อสิ่งใด “ใช่ เพียงแต่คิด ไม่ถึง คาดไม่ถึงว่าพี่เขาเพิ่งจะค้นพบตอนนี้ ทำให้คนผิดหวัง จริงๆ”

เสิ่นเหลียวตกใจหน้าถอดสี คาดไม่ถึงว่าเขาจะรู้ทั้งหมดแล้ว! และไม่นึกเลยว่าหลงเซียวจะรู้ได้ถึงไพ่ที่ยังไม่ได้เปิดของเขา

เมื่อฟังคำพูดไร้สาระของเสิ่นเหลียวมากพอแล้ว หลงเซียว ก็วางแก้วชา นิ้วอันเรียวยาวค้ำไปที่โต๊ะ ยิ้มเล็กน้อย “น้องเขย คนเหล่านั้นของสํานักงาน ประสิทธิภาพในการทํางานจะเร็ว จะช้า ก็นับว่าไม่ช้า ฉันคิดไม่ถึงว่าวันนี้ บริษัทของคุณจะถูก ตรวจสอบ

ทันใดหัวใจของเสิ่นเหลียวก็หดลงจนเป็นก้อนกลม ความ กระวนกระวายใจอย่างรุนแรงทําให้เขารู้สึกได้ถึงการใช้ อำนาจคุกคามและการกดขี่ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด เรื่องนี้ หลงเซียว เป็นคนทํา เขาเป็นคนทำทั้งหมดอย่างแน่นอน

“คุณต้องการบริษัท ซื่อใช่ไหม?”
“คุณคิดว่าไง? ฉันหายากหรอ?”

ใจของเงินเหนียวจมดิ่งลงไปอีก หรี่ตามองอย่างระวังตัว “คุณต้องการอะไร?

ลูกตาที่คําขลับของหลงเซียวก็ลืมขึ้นดั่งลมที่โหมพัด กระหน่ำ ทั่วทั้งตัวของเงินเหลียวล้วนก็หนาวเหน็บตามไปด้วย

“เดิมทีบริษัท ซื่อเป็นของภรรยาของฉัน คุณชายเงินใช้มา เป็นเวลานานขนาดนี้แล้ว ก็ควรจะส่งคืนเจ้าของเดิมได้แล้ว จะ พูดว่าฉันต้องการได้ยังไง? ใช่ไหม?”

ฟันเหล็กของเสิ่นเหลียวถูกกัดจนแทบจะแตกเป็นเสี่ยงๆ แต่ ขณะนี้มีแรงกดดันและการโจมตีอย่างรุนแรง เขาไม่มีวิธีแก้ ปัญหาไม่ว่าสิ่งใดก็ตาม ทำได้เพียงทำใจให้นิ่ง “ได้ ฉันเอา บริษัท ซื่อให้คุณ ฉันจะให้คนร่างกำหนดเอกสาร

“ไม่ต้องแล้ว ฉันเตรียมแทนน้องเขยไว้หมดแล้ว ลงนาม เถอะ”

หลงเซียวยื่นมือไปนำเอกสารจากมุมโต๊ะทำงานรูปวงแหวน แล้วโยนไปยังตรงหน้าของเงินเหลียว
“คุณ…วางกับดักฉันไว้ก่อนแล้ว!” เสิ่นเหลียวรู้ว่าตนเอง ตกหลุมพรางเข้าแล้ว อีกทั้งหลุมนี้ ยังทำให้ตนเองรับมือ ไม่ทัน ทำให้เขาต้องพ่ายแพ้ยับเยิน

นิ้วเรียวยาวของหลงเซียวเคาะโต๊ะเล็กน้อย เสียงก๊อกๆบ่ง บอกถึงความเฉยเมยไม่ใส่ใจของเจ้าของบ้าน “น้องเขยเป็น นักธุรกิจ น่าจะรู้ว่าห้างสรรพสินค้าเปรียบเหมือนสนามรบ ไม่มี กับดัก มีเพียงแค่ใครที่จะเฉียบแหลมกว่า ก็ยิ่งว่องไวกว่า”

เสิ่นเหลียวพ่ายแพ้ หมดคำที่จะพูด

แต่ว่า เมื่อเขาเปิดเอกสารก็ยังคงต้องนิ่งอึ้ง

“คุณต้องการเอาหุ้นส่วนที่มีทั้งหมดของฉันไป?!

อะไรก็ไม่เหลือ!

“คุณต้องการผลประโยชน์ครึ่งนึงที่ฉันได้รับในช่วงสองปีมานี้ ที่อยู่ที่บริษัทอู่ซื่อ?!”

“คุณ…..คุณ…….
หลงเซียวฟังเขาพูดจบ ก็พยักหน้า “ทำไม? น้องเขยตัดใจ ทิ้งไม่ลงหรอ? ไม่เป็นไร คุณไม่เซ็นต์ก็ได้นะ

ไม่เซ็นต์ชื่อในเอกสาร เขาก็ต้องรอที่จะเข้าคุก ในใจเสิ่น เหลียวรู้ได้อย่างแจ่มชัด

“ดีมาก”

ลั่วหานหยิบมือถือ สังเกตครั้งแล้วครั้งเล่าไม่รู้กี่ครั้ง คล้าย กับว่าต้องการมองมือถือให้ทะลุปรุโปร่ง กล้ำกลืนคำพูด ทั้งยัง ไม่รู้ว่าจะเอ่ยปากยังไง

เปิดเผยฐานะทางสังคมที่แท้จริงของเธอ ทางด้านอเมริกานั้น ก็คงได้รับข่าวแล้วอย่างแน่นอน ไม่รู้ว่าพ่อแม่จะมีปฏิกิริยายัง ไง

เธอกัดริมฝีปากด้วยความเป็นกังวล หรือว่าจะตัดสินใจ สารภาพทุกอย่างกับพวกเขาเอง

โทรศัพท์ดังขึ้นหลายครั้ง ในที่สุดก็รับสาย
“แอนน่า ทำไมถึงโทรมาหาพ่อเวลานี้?”

ลัวหานตกตะลึงส่งเสียงอ่ามาคํานึง ดูเวลาในประเทศ เป็น เวลาเก้าโมงครึ่ง ขณะนี้คือเวลากลางคืนของอเมริกา

“พ่อ คุณและแม่พักผ่อนแล้วใช่ไหม? งั้นพรุ่งนี้ค่อยโทรหา พวกคุณละกัน”

เฉียวหย่วนฟานและภรรยามองหน้ากันแล้วยิ้ม “ฉันและแม่ ของคุณยังไม่พักผ่อนหรอก มีเรื่องอะไร คุณพูดเถอะ”

ได้ฟังเฉียวหย่วนฟานถามด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนของพ่อที่ เมตตา ในใจของลัวหานก็อบอุ่น คล้ายกับว่าได้ใกล้ชิดเตาไฟ ในฤดูหนาว ทําให้อบอุ่นไปทั้งตัว

“พ่อ เกี่ยวกับฐานะทางสังคมของฉัน คุณได้เห็นข่าวแล้วหรือ ยัง? แม่เธอไม่เป็นอะไรใช่ไหม?”

ลั่วหานช่วยตำหนิตัวเอง เรื่องนี้เธอขาดการไตร่ตรอง ได้มิ้น เคยเกือบฆ่าตัวตายเพราะลูกสาว ตอนนี้ก็ต้องมาสูญเสียอีก ครั้ง สําหรับเธอแล้วมันโหดร้ายเกินไปจริงๆ

“ลั่วลั่ว ฉันเป็นแม่ ข่าวฉันก็ได้ดูทั้งหมดแล้ว”
อ่า?

เสียงของแม่! เธอก็รู้แล้วงั้นหรอ? พระเจ้า ทันทีล้วหานก็รู้สึก ว่าตนเองทำผิดอย่างมหันต์ ทำผิดพลาดครั้งใหญ่

แต่ได้มั้นยิ้มแล้วกล่าวว่า “เด็กโง่ แม่รู้แล้ว ในช่วงที่คุณออก จากอเมริกา พ่อของคุณอธิบายให้ฉันเข้าใจชัดเจนแล้วว่า ฐานะทางสังคมที่แท้จริงของคุณคืออู่ลั่วหาน เป็นภรรยาของ หลงเชียว”

ลั่วหานปากสั่น เสียงสั่นเล็กน้อย “แม่…… คุณไม่เป็นไรใช่ ไหม?”

เป็นสิ จะไม่เป็นไรได้ยังไง? แม่เคยบอกกับคุณแล้วใช่ไหม? คุณอยู่ที่ประเทศจีนได้พบกับคนที่ชอบ จะต้องบอกแม่ ตอนนี้ ข่าวเรื่องการแต่งงานของคุณและหลงเซียวเจ้าหมอนั่นอื้อฉาว ไปทั่วทั้งเมือง ไม่นึกเลยว่ายังไม่พากลับมาให้แม่ได้ดู

ลั่วหานอับอายจนเหงื่อตกเล็กน้อย เธอไม่คาดคิดว่าจะจบลง แบบนี้ เซอร์ไพร์สเกินไป เธอเซอร์ไพร์สมากจริงๆ!

“แม่วางใจเถอะ ฉันจะพาเขากลับไปหาคุณแน่นอน!
เฉียวหยวนฟานรับสายโทรศัพท์ “ลูก ไม่ว่าคุณจะเป็นแอน น่าหรือว่าวหาน ล้วนก็เป็นลูกสาวของพวกเรา ต่อจากนี้ ก็ยัง เป็นลูกสาวของพวกเราต่อไป โอเคไหม?”

ล้วหานเศร้าเสียใจ น้ำตาไหลออกมาจากตา “อั้ม! โอเค ฉัน จะเป็นลูกสาวของพวกคุณไปชั่วชีวิต พวกคุณก็คือพ่อแม่ของ ฉัน

เธอสูญเสียแม่ไปตั้งแต่ยังเด็ก พอโตขึ้นมาก็สูญเสียพ่อไป อีก ตอนนี้ได้พบกับผู้บังเกิดเกล้าทั้งสองที่ดีแบบนี้ สวรรค์ เอาใจใส่ดูแลเป็นพิเศษ เธอไม่มีเหตุผลที่จะไม่เห็นคุณค่าและ ไม่สำนึกในบุญคุณ

“เอาล่ะๆๆ ล้วล้ว เด็กดีของฉัน”

ได้ยินเสียงร้องไห้ของได้มั้น ใจของลั่วหานก็หดหู่ตามไป ด้วย ไมตรีจิตของแม่กับลูกสาวสองปีกว่า ความสัมพันธ์ของ ปมเงื่อนที่ซับซ้อนระหว่างคนทั้งสองในอดีต ไม่มีวิธีที่จะแยก ออกแล้ว

โทรศัพท์ในบ้านเพิ่งจะวางสายลง ชื่อของคนนึงที่คุ้นเคยก็ กระโดดเข้ามาในดวงตา

น้ำตาบนใบหน้าของล้วหานยังไม่ทันหายไป ก็ถูกรอยยิ้มจากความสุขเล็กๆมาเติมจนเต็ม

“คุณหลง มีอะไรให้รับใช้ไหมคะ? เธอคีบมือถือ แล้วเปิดเคส

ผู้ป่วย

หลงเซียวแกว่งๆเอกสารในมือ “ของที่คุณต้องการฉันช่วย เอามาให้คุณแล้ว”

“โอ้? คุณหมายถึงบริษัทอู่ซื่อหรอ?”

เร็วใช่ไหมล่ะ? นี่เร็วเกินไปไหม?

“ไม่เลว ตอนนี้ผู้ถือหุ้นที่ใหญ่ที่สุดในบริษัทอู่ซื่อคือคุณ ฉัน เพิ่งจะวางแผนแทนคุณ หุ้นส่วนในมือของคุณ แทบจะถือได้ว่า เป็นผู้ครองบริษัท ชื่ออย่างสมบูรณ์ ขอเสนอให้คุณโยกย้าย คณะกรรมการบริหาร

ลั่วหานทำปากแบน “ดูท่าคุณจะลงมือกับเสิ่นเหลียวอย่าง โหดเหี้ยม แต่เรื่องการลงมืออย่างโหดเหี้ยมนี้ ดูเหมือนว่าคุณ หลงจะทำได้อย่างคล่องมือมาตั้งแต่ไหนแต่ไร

หลงเซียวจิบชาในแก้ว ชาที่เพิ่งจะแช่น้ำ รสชาติอร่อย ถูกปากเป็นอย่างมาก “คำพูดนี้เหมือนไม่ได้ชมฉันเลย
“เย็นนี้ฉันลงครัวด้วยตนเอง เชิญคุณทานข้าว ตอนนี้ฉันมี คนไข้คนนึงที่จะต้องผ่าตัด ต้องใช้เวลานาน….” คิดถึงเวลานี้ วหานตบเบาๆทีนึง “ตอนเย็นคุณทานข้าวคนเดียวเองเลยนะ เคสนี้ต้องใช้เวลาสิบกว่าชั่วโมง ฉันคงไปไม่ทัน

หลงเซียวเข้าใจแต่ไม่เต็มใจยอมรับ ขมวดคิ้ว “คุณเป็นหมอ งานยุ่งแบบนี้อยู่แล้ว ถ้ามอบบริษัทอู่ซื่อให้คุณอีก ต่อไปฉันจะ เจอภรรยาจะต้องนัดล่วงหน้าไหม?”

คำนึงเตือนสติลั่วหาน ก็ใช่นะ เธอเอาบริษัทอู่ซื่อไปแล้ว ไม่มี เวลารับผิดชอบ

เพียงแต่…..

“คุณหลงวางใจ ฉันมีคนรับช่วงต่อ”

“มีคนนึง ที่เหมาะสมอย่างมาก

ประตูของห้องทำงานก็ถูกเคาะ หลงเซียวดูนาฬิกา “คุณทำ ธุระก่อน ฉันจะเก็บงานตามหลังให้”

“ค่ะ รบกวนด้วยคุณหลง”
ฟังแล้ว ตามใจง่ายๆไม่เปลี่ยน

ใครจะไปรู้ว่า ไม่คาดคิดว่าตอนนี้บริษัทอู่ซื่อจะกลับมาอยู่ใน มือของเธอ แต่ต้องเผชิญหน้ากับปัญหาอย่างใหญ่หลวง

เวลาเดียวกันจี้ตงหมิงและกู้เยนเซินก็เข้าประตูมา คนทั้งสอง เข้ามาพร้อมกันแบบนี้ หลงเซียวก็คิดใคร่ครวญเล็กน้อย

“พูดมาเถอะ เป็นยังไงบ้าง?

กู้เยนเซินเบะปาก “ด้านสำนักงานอัยการนั้นได้แจ้งล่วงหน้า มาแล้ว แต่อาวุธปืนนั้น จัดการได้ไม่ค่อยดี

ตงหมิงกวาดสายตามองกับกู้เยนเซิน ก้มหน้าแล้วกล่าว ว่า “เจ้านาย กรมตำรวจแจ้งล่วงหน้ามาแล้ว ฝ่ายตรงข้าม ยอมรับแล้ว อาวุธปืนนั้นเป็นพวกไม่ชอบด้วยกฎหมายเป็น ของโจรที่หลบซ่อนโดยพลการ และไม่มีความเกี่ยวข้องกับ บริษัทอู่ซื่อ”

กู้เยนเซินทำปากเบี้ยว “เชี่ย! ปฏิบัติการได้อย่างรวดเร็วมี ระดับ”

จี้ยงหมิงยิ้มเล็กน้อย “คุณให้ฉันชนะแล้ว คุณชายกู้”
หลงเซียวพยักหน้าแล้วกล่าวว่า “ตอนนี้บริษัท สื่อผ่านการ ต่อสู้และการทดสอบมาอย่างโชกโชน จะต้องใช้เวลาภายใน ระยะสั้นที่สุดในการปรับปรุงเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง อย่างนี้ ตอน นี้พวกคุณก็สามารถนัดตกลงกับประเทศเยอรมนีในการทํา อุปกรณ์ผลิตผลิตภัณฑ์ยาที่เหมือนกับโรงงานMBKได้ทันที”

“เจ้านาย บริษัท ซื่อทําการนําเข้าส่งออก ต้องใช้อุปกรณ์ เหล่านี้ด้วยหรอ?”

“ถ้าเงินเหนียวติงานที่ผิดกฎหมาย ช่องโหว่เงินทุนของ บริษัทอู่ซื่อก็จะปรากฏออกมาทันที การนำเข้าและส่งออกที่ บริสุทธิ์ไม่สามารถตอบสนองความต้องการเงินทุนจํานวนมาก ได้ ยาปฏิชีวนะของโรงพยาบาลหวาเซียต้องการลงทุนผลิต จํานวนมากในทันที โครงการนี้จะมอบให้บริษัท ซื่อทำ”

กู้เยนเซินที่ปิดปากเงียบกริบ ก็กลายเป็นรูปตัวโอ “เชีย! คุณชายหลง คุณจะให้ท้ายคนในครอบครัวตัวเองไปหน่อย ไหม?”

หลงเบะปาก นิ้วเรียวยาวคลำๆที่คิ้ว “คุณชายกู้ ขณะนี้คุณ ไม่มีอะไรทำ อย่างนี้ ฝ่ายการเงินและการตลาดของบริษัทจ่ ชื่อคุณไปดู รอปรับปรุงเสร็จแล้วมาบอกฉัน
“เชี่ย!! เชี่ย!!”

จี้ตงหมิงมองฝ้าเพดาน อดกลั้นไม่กล้านํ

หลงเซียวตบๆบ่าเพื่อนสนิท นำนิ้วมือจัดคอปกเสื้อให้ แล้ว ก็กดลงอีกครั้งนึง ใบหน้าเต็มไปด้วยความจนใจ “ไม่มีวิธี ฉัน ต้องการมอบของขวัญให้ภรรยา ก็คงมอบผลิตภัณฑ์แบบกึ่ง สําเร็จรูปไม่ได้หรอกใช่ไหม?

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ