ประธานหยิ่งยโสของฉัน

ตอนที่ 252 ความได้เปรียบซึ่งกันและกัน



ตอนที่ 252 ความได้เปรียบซึ่งกันและกัน

ตอนที่ 252 ความได้เปรียบซึ่งกันและกัน

รถของเสิ่นเหลียว กับฉ่ซีหรานหยุดอยู่ที่ข้างล่างของโรงแรม สมองของฉู่ซีหรานตอนนี้ยังเล่นซ้ำๆกับความทรงจำที่เกี่ยว กับแหวนคู่นั้นอยู่ ยังมีภาพตื่นตะลึงที่หลงเซียวคุกเข่าข้าง เดียวบอกรักกับฉู่ลั่วหานโมโหแค้นจนกัดฟัน แทบอยากจะบีบ คอฉู่ลั่วหานกับหลงเซียวทั้งสองให้ตายไปพร้อมกันในตอนนี้!

ไฟอิจฉาริษยา เผาแล้วเผาอีกอยู่ในใจของเธออย่างไม่จบไม่ สิ้น !

ฉ่ลั่วหาน เธอมีสิทธิ์อะไร! เธอมีสิทธิ์อะไรได้ครอบครอง ผู้ชายอย่างหลงเซียวเช่นนั้น! เธอมีสิทธิ์อะไรสามารถได้รับ ความรักใคร่โปรดปรานจากผู้ชายอย่างหลงเซียวเช่นนั้น มี สิทธิ์อะไร!

เธอไม่ยอม เธอระบายความโมโหไม่ได้! ระบายความแค้นไม่ ได้ !

หลังจากรถจอดแล้วเสิ่นเหลียวกลับเห็นฉ่ซีหรานไม่มีการเคลื่อนไหวแม้แต่นิด เป็นยังไงแล้วล่ะ?”

ฉ่ซีหรานอยู่ดีๆเหมือนดั่งตกใจตื่นจากฝัน สติคืนกลับมา อย่างอ่อนโยน ยื่นมือเกาะแขนข้างหนึ่งของเขาไว้ “ไม่มี อะไร? พวกเราถึงแล้วหรือ

เสิ่นเหลียว อืม เสียงหนึ่ง “เมื่อกี้ก็ถึงแล้ว คิดอะไรอยู่ล่ะ?”

ฉ่ซีหรานเสียงอ่อนโยนพูดว่า “ไม่มีล่ะ คิดถึงคุณอยู่ ยังมีตัว เล็กที่รักของพวกเรา คิดไม่ถึงว่าสติไม่อยู่กับที่แล้ว”

ลงจากรถ จู่ซีทรานเกาะแขนของเงินเหลียว ไว้ ก้าวเท้าของ เสิ่นเหลียว ไม่สามารถก้าวเร็วเกินไป ฉู่ซีหรานได้แค่เพียงก้าว ตามเท้าของเขาขึ้นบันได ขึ้นลิฟต์

ยามปกติเธออยู่ด้วยกันกับเสิ่นเหลียวเสิ่นเหลียว ต่อเธอใจ กว้างมาก เรื่องการใช้เงินแทบจะไม่มีขอบเขตใดๆ เติมเต็มใจ หลงใหลเรื่องหน้าตาของเธอที่เป็นผู้หญิงอย่างมาก อีกทั้งให้ เธอได้ใช้ชีวิตยิ่งดีกว่าตอนที่อยู่ในตระกูลฉี่ เธอรู้สึกว่าตนเอง มีชีวิตที่ดีมาก

แต่ว่าตอน……….

นึกถึงหลงเซียวที่ร่าเริงสว่างไสวจิตใจองอาจห้าวหาญน่าตื่นตะลึงอยู่ภายใต้แสงไฟ นึกถึงผู้ชายหล่อดังเทพยังหนุ่มคน นั้น และจ้องมองเสิ่นเหลียวที่อยู่ต่อหน้าอีก ฉู่ซีหรานรู้สึกถึง ชีวิตของตนเองกับฉู่ลั่วหานทิ้งระยะห่างดั่งคลองน้ำใหญ่สาย หนึ่งที่ไม่สามารถข้ามได้ไกลเช่นนั้น

ใจ ยิ่งอิจฉาริษยาโมโหจนไฟลุกโชนอยู่

ในลิฟต์ อยู่ดีๆเสิ่นเหลียวถามว่า “คุณกับหลงเซียว ดูเหมือน ไม่ค่อยธรรมดา

นี่ไม่ใช่ประโยคคําถามเลย แต่เป็นการบอกเล่า

เสิ่นเหลียว เป็นผู้ชายที่มีเล่ห์กลขนาดไหน ทั้งดำทั้งขาวทั้ง สองทางอยู่ร่วมมาตั้งยี่สิบปี ในด้านที่ดูคนนี้ เขาไม่เคยดูผิด พลาดไป โดยเฉพาะเมื่อมองฉู่ซีหราน สายตาหนึ่งของเธอ เขาก็สามารถมองทะลุความคิดของเธอทั้งหมดได้

เธอสามารถใช้ชีวิตสงบมั่นคงอยู่ข้างเขาสองปี ก็คือเธอเชื่อ ฟังมากพอ ควบคุมง่าย แต่ตอนนี้ล่ะ?

ฉ่ซีทรานรีบปฏิเสธ “เขาหรือ? ฮีๆ เป็นไปได้ยังไงล่ะ!” ปฏิเสธ เร็วเกินไป ฉู่ซีหรานรีบอธิบายอีกว่า “แต่ก่อนเคยมีช่วงเวลาหนึ่งจริงๆฉันลุ่มหลงรู้สึกว่าเขา……..ยังพอใช้ได้ แต่ ว่าตอนนี้ฉันไม่ใช่ผู้หญิงเล็กๆที่อะไรก็ไม่รู้ในตอนนั้นแล้ว เป็น ไปได้ยังไงยังจะชอบผู้ชายอย่างเขาเช่นนั้นล่ะ? ตอนนี้นะ ฉัน รู้สึกว่าคุณดีที่สุดแล้ว อยู่ด้วยกันกับคุณก็คือทางเลือกที่ดีที่สุด ของฉันแล้วล่ะ”

เธอยิ้มเบิกบานพูดจบ เขย่งเท้าจูบอยู่บนใบหน้าของเงิน เหลียว หนึ่งที “ฉันรักคุณ สามีจํา

แต่เสิ่นเหลียวดูเหมือนไม่มีปฏิกิริยามากมายเท่าไหร่เลย สีหน้าดูไม่ออกปฏิกิริยาใดๆ

ห้องเพรสซิเดนท์สูทที่อยู่ชั้นบนสุดของโรงแรม ฉู่ซีทราน หยิบการ์ดห้องรูดไปหนึ่งที่ ประตูใหญ่ไม้แท้ที่เปิดสองข้างรับ เสียงเปิดออก โคมไฟระย้าคริสตัลสว่างขึ้น

“สามีจํา เหนื่อยรึยังล่ะ? อยากจะไปอาบนําก่อนไหม?”

ฉู่ซีหรานยื่นมือถอดแจ็คเก็ตของเสิ่นเหลียว ลง หลังจากดึง ให้เรียบร้อยแล้วแขวนอยู่บนไม้แขวนเสื้อ จากนั้นเตะรองเท้า ส้นสูงออก เตรียมตัวที่จะไปเปิดน้ำในห้องน้ำให้เขา

เสิ่นเหลียว พยักหน้า “อืม”
แต่ว่า ทรานหันหน้าสักพัก อึ้งไปเลย!

บนเตียงใหญ่ที่อยู่ในห้องนอน ถึงขนาดมีผู้หญิงเซ็กซี่ทั้งตัว โป๊นอนอยู่คนหนึ่ง! ในเวลานี้ผู้หญิงนอนตะแคงอยู่บนเตียงคู่ ของพวกเขา ข้างล่างมีเสื้อผ้า ถุงน่อง รองเท้าส้นสูง กระจาย มั่วเต็มพื้น…….

ผู้หญิงที่เซ็กซี่ดึงดูดตาคนคนนั้น ตาทั้งคู่กำลังจ้องมองเธอ อย่างล่อให้หลงใหล!

นึกไม่ถึงว่าแม้แต่ความหวาดกลัวเล็กน้อยล้วนไม่มี! ทันทีนั้นฉู่ซีหรานโมโหจนกัดฟัน!

“คุณคือใคร! คุณทำไมอยู่ที่นี่!!

ผู้หญิงหาวไปทีหนึ่งอย่างเป็นสภาพขี้เกียจ ว่า “ฮัลโหล คน สวย พวกเรายังเป็นครั้งแรกที่เจอกัน โอ่ว สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ เวยเวยอานคือคุณเงิน…………..ไม่จําเป็นต้องอธิบายชัดเจน กว่านี้อีกแล้วมั้ง?”

ฉี่ซีทรานหันหน้าเปิดตากว้าง จ้องมอง เสิ่นเหลียว!
“นี่คือเรื่องอะไรกัน?!”

เสิ่นเหลียว กำลังถอดเนกไทอยู่ ไม่รู้ว่าสถานการณ์ในห้อง นอนเลย หันหน้าจ้องมองซีหรานที่โมโหมาก อดไม่ได้ขมวด คิ้ว “เป็นยังไงแล้วล่ะ? อยู่ดีๆร้องทำไม?”

ฉู่ซีหรานหัวเราะเย็นชาเสียงหนึ่งพูดว่า “คุณถามว่าฉันเป็นยัง ไงแล้วหรือ?! ฉันกลับอยากจะรู้ว่าคุณเป็นยังไงแล้วล่ะ! นี่คือ เรื่องอะไรกันแน่! เธออยู่ห้องนอนของพวกเราได้ยังไง! อยู่บน เตียงของพวกเราได้ยังไง!!

เสิ่นเหลียว ได้ยินคำพูด พยุงไม้เท้าเดินไปถึงหน้าห้องนอน มองเห็นผู้หญิงที่อยู่บนเตียง ตาหยีแน่นอย่างโหดร้าย”เวยเว ยอานหรือ?”

ตาของอู่ซีหรานโมโหจนยิ่งเปิดกว้าง

อะไรนะ! คิดไม่ถึงว่าเสิ่นเหลียวรู้จักเธอจริงๆ! รู้จักจริงๆ! พูด ได้ว่าเช่นนี้ ทั้งสองคนมีความสัมพันธ์ที่ไม่ควรคงอยู่จริงๆ! เป็น ช้กันอยู่…….จริงๆอย่างแน่นอน!!

แต่เสิ่นเหลียวเห็นได้ชัดว่าไม่มีความตื่นตะลึงกับไม่สบายใจ ใดๆเลย แต่แค่จ้องมองผู้หญิงคนนั้น น้ำเสียงราบเรียบเหลือ เกินพูดว่า “คุณอยู่นี้ได้ยังไงหรือ?”
เวยเวยอานสะบัดผมยาวหนึ่งที จู่ริมฝีปากแดงขึ้นมาหาท่า จูบอันหนึ่งให้เขา เสียงออดอ้อนอ่อนโยนระบายความทุกข์ ว่า”คุณเสน คุณก็จริงๆนะ ในเมื่อมาถึงเมืองหลวงแล้ว ทำไม ไม่บอกฉันล่วงหน้าด้วยล่ะ ฉันรู้ถึงที่อยู่ของคุณไม่ง่ายเลย โชคดีว่ามีผู้บริการใจดีกว่าช่วยเปิดประตูให้ฉัน ถ้าไม่อย่างนั้น ฉันก็ไม่รู้ว่าต้องรอคุณอยู่ข้างนอกนานเท่าไหร่ล่ะ? ฉันคิดถึง คุณมานานแล้ว ในที่สุดคุณก็กลับมาแล้ว”

มุมปากเสิ่นเหลียวยิ้มเย็นชาว่า “ฝีมือคุณไม่ธรรมดาจริงๆ คิด ไม่ถึงว่าตรวจสอบที่อยู่ของผมได้

“ฉันก็นึกไม่ถึงล่ะ แต่พลังของความรักก็ใหญ่ขนาดนี้ แต่ ว่า……..” เธอจ้องมองอู๋ซีหรานหนึ่งที่ เบ้ปากว่า “ฉันคิดไม่ถึงว่า คุณมาด้วยกันกับภรรยาคุณ เห็นแล้ววันนี้คุณน่าจะอยู่กับฉันไม่ ได้เหนอะ”

ใบหน้าที่ละเอียดของฉู่ซีหรานโมโหจนขาว โมโหจนหน้าตา บูดเบี้ยวไปหมด โมโหจนนิ้วกำแน่น กระดูกขาวขึ้น โมโหจน ปากสั่นกลับเอ่ยไม่ออกสักคํา!

เงินเหลียว กับชู้ของเขา ถึงขนาด……..ถึงขนาดปรากฏอยู่ ห้องชุดของพวกเขาสามีภรรยาทั้งสองอย่างเปิดเผยในตอน นี้! คิดไม่ถึงว่าอยู่ต่อหน้าเธอแม้แต่ถือสาสักหน่อยก็ไม่มี ก็ยั่ว กัน………ขนาดนี้เลย!!
เสิ่นเหลียว ทำให้เนกไทหลวม ดึงลงมาว่า “กลับ สั่งของผม ไม่อนุญาตให้มาอีก” ไม่มีค่

เวยเวยอานแม้แต่ความผิดหวังที่ถูกสะเทือนใจสักนิดกลับ ไม่มี กลับพยักหน้าอย่างเชื่อฟังเป็นพิเศษ อมยิ้มพูดว่า “ได้ ค่ะคุณเจิ่น ฉันไปตอนนี้ วันหลังคุณสะดวกแล้วไปหาฉันได้ทุก เวลา”

เวยเวยอานเปิดผ้าห่มออก ให้ตนเองโป๊อยู่ต่อหน้าคนทั้งสอง อย่างตรงไปตรงมาโดยตรง แม้ว่าคืออยู่ต่อหน้าต่อตาของซี หราน แม้แต่หลีกเลี่ยงสักนิดก็ไม่มี!

รูปร่างเธอเรียวยาว เว้าๆนูนๆเย้ายวน หุ่นสุดยอดมาก อย่าง น้อยก็ต้องเป็นนางแบบอยู่แล้ว

หุ่นที่เซ็กซี่เช่นนั้น ทำให้จู่ซีหรานมีแค่ส่วนที่ต่างกันไกล เท่านั้น

เวยเวยอานไม่รีบไม่ร้อนใส่เสื้อตนเองทีละตัวๆ จากนั้นยังยิ้ม พยักหน้าให้สัญญาณต่อจู่ซีหราน “คุณฉี่ ฉันก็ไม่ใช่เป็นผู้ชาย ฉันใส่เสื้อผ้าอยู่คุณไม่จำเป็นต้องจ้องดูมั้ง? ฉันกลัวว่าคุณดู มากกว่านี้จะน้อยเนื้อต่ำใจ โอ้ ยังไงก็ตามที่ฉันมี คุณดูเหมือน ว่าไม่มี”
ฉ่ซีทรานกัดฟัน “คนต่าต้อย! ช่างไม่ละอาย!!”

เวยเวยอานยักไหล่ “ช่างไม่ละอายหรือ? ระหว่างคุณกับฉัน ต่างกันมากเลยหรือ? โอ่ว ก็ใช่สิ ความแตกต่างเยอะพอสม ควรจริงๆ ยังไงก็ตาม คุณกับเขามีความสัมพันธ์เกี่ยวกับการ แต่งงานเรื่องนี้ ยังต้องรับผิดชอบคลอดลูกให้เขา จากนั้นยัง สามารถคิดที่จะใช้ทุกอย่างที่เขาให้คุณ แต่ว่าฉันไม่ต้องไง ฉัน ไม่ต้องคลอดลูก ไม่ต้องแบกรับหน้าที่ของภรรยาใดๆ เขาให้ ฉันทุกอย่างตามเดิม

“ไสหัวออกไป! ฉันให้คุณไสหัวออกไปตอนนี้ทันที! เดี๋ยวนี้!! ฉู่ซีหรานโมโหจนหน้าอกขึ้นๆลงๆ ชี้ไปหน้าประตูร้องโมโห

ใส่ผู้หญิง “ไสหัวไป!!

เวยเวยอานกลับไม่ไหวติง ใส่ถุงน่อง รองเท้าส้นสูงเสร็จ ลุก ขึ้นมายืน เธอสูงกว่าซีหรานอย่างมาก แทบจะก้มหัวลงมอง เธอ “ฉันจะไปอย่างแน่นอน แต่ว่าไม่ใช่ไสหัวไป

พูดจบ เธอหยิบกระเป๋าHermesรุ่นใหม่ที่ราคาไม่ธรรมดาขึ้น มา ตอนที่เดินไปถึงข้างตัวเสิ่นเหลียวยื่นมือลูบหน้าของเขา หนึ่งที “อย่าลืมคิดถึงฉันล่ะ”
ประตูของห้องชุดถูกปิดลง ในห้องเงียบสนิทไปหมด

ฉ่ซีทรานปิดตาลงอย่างแน่น โมโหจนน้ำตาพุ่งออกจากขอบ ตา เหมือนดั่งหนึ่งฝ่ามือตกอยู่ที่ใบหน้าของเธอโดยตรง ตีจน หน้าของเธอเจ็บปวดเป็นระยะ

เธอหันหน้า ยิ้มอย่างเย็นชา เยาะเย้ยตนเอง ๆ………………คุณทำกับฉันขนาดนี้หรือ?”

เสิ่นเหลียว แกะกระดุมเสื้อเชิ้ตออก ทีละเม็ดๆ “คุณไม่ใช่รู้ มานานแล้วหรือ? ก่อนที่จะแต่งงานผมก็เคยบอกกับคุณแล้ว ผู้ หญิงของผมที่อยู่ข้างนอก คุณไม่มีสิทธิ์ที่จะก้าวก่าย

“แต่ว่าคุณลบหลู่ฉันต่อหน้าไม่ได้! คุณนี่คือกำลังลบหลู่ฉันอยู่ อย่างน้อยพวกเรายังเป็นสามีภรรยากันอยู่เสิ่นเหลียวคุณจะทำ ยังงี้กับฉันได้ยังไง!

จู่ซีทรานควบคุมความโมโหของตนเองไม่ได้ ร้องโมโหใส่ เสิ่นเหลียว

ไปสักพัก น้ำตาเต็มดวงตา ไม่รู้ว่าเป็นความน้อยใจหรือว่าผิด หวังเกินไป

แต่ผิดหวังหรือ? ต่อกับเสิ่นเหลียวเธอชัดเจนไม่น้อยกว่านี้อีกแล้วก็คือต่างได้เปรียบซึ่งกันและกันเท่านั้น

แต่ ในใจก็ยังเจ็บดั่งเข็มทิ่ม

มุมปากของเสิ่นเหลียว เบี้ยวแล้วเบี้ยวอีก “ฉู่ซีหราน ผมให้ ฐานะชื่อเสียงคุณ ก็เป็นขีดจำกัดใหญ่ที่สุดแล้ว คุณยังอยาก จะยึดครองชีวิตส่วนตัวของผมหรือ? จะไม่ใช่โลภเกินไปแล้ว หรือ?”

ฉ่ซีหรานหัวเราะเย็นชา ฮีๆ “ฉันควรที่จะต้องรู้ตั้งแต่แรก แล้ว!”

“ระบายอารมณ์เสร็จแล้วใช่ไหม? ระบายเสร็จแล้ว ช่วยไป เปิดน้ำอาบน้ำให้ผม อีกสักครู่ช่วยผมอาบน้ำให้ดีๆ งานประมูล ในวันนี้ ได้ปนเปื้อนกับความช่วยเยอะพอสมควร

ฉู่ซีทรานกำกำปั้นอย่างแน่น กัดริมฝีปากไว้ “ได้ค่ะ!”

เสิ่นเหลียว หมุนตัวไป แหย่ค้างของอู่ซีหรานหนึ่งที “เป็นผู้ หญิงของผม ต้องรู้ตัว ต้องเชื่อฟัง เข้าใจไหม?”
ฉี่ หรานไม่พูด

เสิ่นเหลียว ชี้ไปที่กำไรแขนในข้อมือของเธอ นี่คือใช้เงินสอง ร้อยล้านประมูลมาจากงานประมูลในวันนี้ สัตว์เลี้ยงที่เชื่อฟัง จึงจะได้รับรางวัลจากเจ้านาย ไม่เชื่อฟัง……..มีแต่จะถูกไล่ออก จากบ้าน”

เฟี้ยวเสิ่นเหลียวปล่อยคางของซีหรานออก พยุงไม้เท้าเดิน ไปที่ห้องน้ำ

ฉู่ซีหรานเงยหน้าขึ้น ยิ้มเย็นชาอย่างโหดร้ายเสิ่นเหลียว ไอ้ หมานี่ คุณไม่ต้องคิดว่าจะได้ดีเท่าไหร่ด้วย! รอก่อนเถอะ พวก คุณล้วนรอไปก่อนเถอะ!

รถRolls-Royceสีดำ ขับเข้าไปในสวนใหญ่ของคฤหาสน์ จอดรถแล้ว

หลงเซียวเปิดประตูรถลงจากรถ ช่วยตัวหานเปิดประตูข้าง คนขับออก ยื่นมือจับมือของเธอรับเธอลงมา

“คุณนายหลง ถึงบ้านแล้วล่ะ”
ล้วหานจ้องมองคฤหาสน์ “เหนื่อยมากเลย ฉันอยากนอน แล้ว”

หลงเซียวจับมือของเธอเข้าไปในบ้าน “ก่อนที่จะนอน แช่ใน อ่างสิบนาที แก้ความเหนื่อย ภรรยาที่รักวันนี้สูญเสียทั้งแรง สมองกับแรงกายมากพอสมควร สามีเจ็บใจมากเลยล่ะ”

ลั่วหานกลับเป็นสภาพที่เหนื่อยล้า พิงไปยังแขนของเขา “แต่ ว่าเหนื่อยมากเลยล่ะคุณหลง ฉันไม่อยากขยับตัวแล้ว”

“ผมช่วยคุณ คุณไปนั่งอยู่บนโซฟาก่อนสักครู่ น้ำเสร็จแล้ว ผมอุ้มคุณไปอาบ ดีไหม?” หลงเขียวกล่อมเธออย่างรักใคร่ โปรดปราน

“อย่าง หรือ นั่นฉันก็ตกลงแล้ว

เดินเข้าไปที่ห้องรับแขก หลงเซียวไม่เอ่ยอะไรเลยก็ ไปปล่อยน้ำให้เธอที่ข้างบนแล้วจริงๆ เอะ………แน่นอน อ่างอาบน้ำที่เขาปล่อยน้ำ เป็นอ่างใหญ่คู่ของห้องนอนเขา

ในเวลานี้ มือถือของลั่วหานดังขึ้นแล้ว มองเห็นสายเข้าอยู่ บนหน้าจอ ลั่วหานมุมปากงอขึ้น

“เป็นยังไงแล้วล่ะ?”
ฝั่งนั่น เสียงของผู้หญิง ยิ้มอย่างเกรงใจมากพูดว่า”ดีมาก ราบรื่นอย่างมาก คราวนี้ฉันคิดว่าฉู่ซีหรานต้องโมโหจนตาย หน้าของเธอล้วนซีดไปหมดแล้วล่ะ”

ลั่วหานพยักหน้า “ดีมาก ทำให้คุณลำบากแล้ว ไป๋เวย”

“อย่าพูดอย่างนั้นล่ะ คุณคือผู้มีพระคุณของฉัน เรื่องเล็กๆ น้อยๆไม่เป็นอะไรเลย อีกทั้ง…… ไป๋เวยคำพูดติดที่ปาก จาก นั้นยิ้มหนึ่งที

“ฉันรู้ คุณวางใจ ฉันจะช่วยคุณ

“ขอบคุณมาก”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ