ตอนที่ 216 กรุ๊ปเลือดที่หายากกรุ๊ปหนึ่ง
จู่ๆเหมือนกับเวลาตัดสลับกัน เหมือนกับเขาเห็น เป็นภรรยาของเขายืนอยู่ภายใต้แสงไฟ โดยที่มีต อกพุดซ้อนเสียบอยู่ตรงจอนผม ซึ่งบรรยากาศดู งดงามราวกับความฝันอย่างนั้น
แต่เมื่อเพ่งเล็งสายตาอย่างละเอียด ใบหน้าที่เขา เฝ้าคร่ำครวญก็กลายเป็นใบหน้าของแอนน่าขึ้น
ไม่เป็นไร ขอเพียงหัวใจเป็นเธอก็พอแล้ว ไม่ว่า เธอจะหน้าตาสวยหรืออัปลักษณ์ หรือหน้าตาจะพัง ขนาดไหน เธอก็คือภรรยาของเขา
“หลงเซียว ในตอนนั้นคุณปฏิบัติตัวไม่ดีต่อภรรยา ของคุณหรอ?” หลังจากเพ่งเล็งอย่างละเอียด เธอก็ ซักถามขึ้นอย่างไม่เกรงใจทันที
หลงเขียวยอมรับตามความจริงว่า “ใช่”
เขาปฏิบัติตัวต่อเธอไม่ดีจริงๆ เพราะถ้าหากปฏิบัติ ตัวดีคงไม่ปล่อยให้เธอใช้ชีวิตอยู่ในสถานที่แบบนั้นมาสามปีคนเดียวหรอก หากปฏิบัติตัวดี จริง คงไม่ปล่อยให้เธอต้องทนรับความไม่ยุติธรรม มากมาย จนเกือบเสียชื่อเสียงหรอก หากปฏิบัติตัวดี จริง เธอก็คงไม “ตาย” ด้วย
“มิน่า คําพูดคําจาอ่อนหวานที่คุณติดค้างกับเธอ เลยมาชดเชยลง ฉัน แต่คุณรู้บ้างหรือเปล่าว่า มี บางคน เมื่อผิดพลาดแล้วไม่สามารถชดเชยได้แล้ว ต่อให้คุณหาคนที่หน้าตารูปร่างคล้ายกัน และมอบ ความรักทั้งหมดของคุณให้กับเธอ แต่คนที่จากไป แล้วไม่มีวันสามารถสัมผัสได้หรอก”
แอนน่า นมือจะหยิบดอกไม้ แต่กลับถูกหลงเชียว ห้ามปรามไว้ เขาจับข้อมือของเธอไว้อย่างแน่นเพื่อ ไม่ให้เธอขยับเขยื้อน “คุณหมอแอนน่านี่เป็นวิธีการ ที่คุณใช้ในการรักษาผู้ป่วยหรอ? ทำไมฟังดูแล้ว เหมือนยิ่งทำให้ผู้ป่วยยิ่งรู้สึกป่วยมากขึ้น และยิ่ง เกิดความระแวงมากขึ้น จนทำให้ผู้ป่วยคิดอยากฆ่า ตัวตายเพื่อจบปัญหา”
แอนน่าหัวเราะออกมาอย่างผ่อนคลาย จนทําให้ หลงเซียวรู้สึกเหมือน….ตัวเองเป็นคนโง่เขลา
“ผมรู้สึกว่าคุณ วิตสุขสบายมาก จนไม่มีความกังวลอะไรเลยนะครับ”
นั้นเป็นเพราะฉันมีคุณ คุณคือยาพิเศษที่คอย ปกป้องฉัน แล้วฉันจะกลัวอะไรอีก?”
“คุณ…หน้าด้านมากจนไม่มีที่ติเลยจริงๆ
” ครั้งนี้ คุณวิเคราะห์ไม่เลวเลย หน้าของผมไม่ได้ บางเลยจริงๆ ผู้ชายที่ไม่หน้าด้านแต่งงานไม่ได้นะ ครับ ผมไม่อยากเป็นแบบนั้น”
สิ้นสุดเสียงของเขา จู่ๆบรรยากาศก็เริ่มอึดอัด ขึ้น ไม่นานเขาก็เงยหน้าขึ้น และเห็นดอกไม้สีขาว สะอาดหลายดอกเหมือนกำลังยิ้มแย้มต่อเขา
“ฉันเหนื่อยแล้ว ขอตัวไปนอนก่อน”
จู่ๆหลงเซียวก็จับข้อมือของเธอ วินาทีที่สัมผัส เธอรู้สึกเหมือนมีกระแสไฟฟ้าไหลกระจายไปทั่ว
ร่างกายของเธอ
แอนน่าเริ่มหัวใจเต้นแรงขึ้นแล้ว
“ไม่ต้องรีบตัดสินใจ โดยเฉพาะเรื่องที่สำคัญต่อ อนาคต อีกอย่างจงจำไว้ว่า หากเงินสามารถแก้ไข ปัญหาได้ ผมพร้อมช่วยเหลือเต็มที่ เพราะสำหรับ ผมแล้วเงินถือเป็นเรื่องเล็กมาก แต่อย่าเอาเงินมา เป็นข้ออ้างความสุขของคุณ”
แอนน่าเริ่มรู้สึกหวั่นไหว แต่การแต่งงานของเธอกับ เควิน ได้ถูกกําหนดล่วงหน้าเรียบร้อยแล้ว นับตั้งแต่ เธอลืมตาก็ถูกกำหนดแล้วจะต้องเป็นภรรยาของเขา “หลงเชียว ความละอายใจสามารถชดเชยด้วยเงิน ได้ด้วยหรอ?”
หลงเซียวเดินอ้อมมาเบื้องหน้าของเธอ แล้วจ้อง มองใบหน้าของเธอที่ก้มอยู่ เขามองเห็นเพียงหัว ของเธอ ซึ่งนี่บ่งบอกว่าเธอไม่ได้อยากแต่งงาน “ดัง นั้นคุณหมอแอนน่าที่เฉลียวฉลาดเลยตั้งใจเอาตัว เข้าแลกหรอครับ?”
“หลงเซียว! ทําไมคุณถึงต่อว่าฉันแบบนี้! ”
ท่านเขียวด่าคน! หรือว่าเขาอยากมีเรื่อง!
ไอ้คนโง่เขลาเอ่ย!”เควิน ไม่เหมาะสมกับคุณหรอก ผมถึงจะเหมาะ สมเป็นสามีของคุณ ไม่มีทางเลือกอื่นที่ดีกว่านี้แล้ว”
ถอยไป ฉันจะไปนอน
เมื่อกลับถึงห้องนอน แอนน่าก็จ้องมองตัวเองใน กระจก และพบว่าเธอเหมาะสมกับดอกพุดซ้อน มากกว่าดอกกุหลาบ หากเปรียบเทียบสีแดงอันร้อน แรงของกุหลาบแล้ว เธอชอบสีขาวบริสุทธิ์ของดอก พูดซ้อนมากกว่า
คำพูดของหลงเซียวยังคงวกวนอยู่ในสมอง
เธอจะแต่งงานกับเควินจริงหรอ?
เธอเห็นหุ้นของบริษัทหลง อตกต่ำแล้ว ถ้าหากไม่ แต่งงานกับเควิน เส้นทางของบริษัทหลงชื่อต้องพบ กับวิกฤตล้มละลายแน่ แถมพ่อแม่ของเธอก็ต้องมา แบกรับกับปัญหาหนี้สินที่ต้องชำระอีกด้วย
แต่เมื่อครุ่นคิดอย่างละเอียด อันที่จริงหลงเซียว สามารถช่วยให้บริษัทเฉียวชื่อกลับมาเจริญรุ่งเรือง ใหม่เพียงแต่น้ำใจและความช่วยเหลือสามร้อยวันของ เควิน เธอไม่สามารถลืมเลือนได้เลย!
ถังจิ้นเหยียนติดต่อหาหลงเขียวด้วยตัวเอง เพราะ เขามีเรื่องอยากแจ้ง ไม่ได้ต้องการยั่วโมโหเขา
เขายืนอยู่เบื้องหน้าหน้าต่างของคอนโดที่ไม่เคย เหยียบมาสองปี จากนั้นก็โทรศัพท์หาหลงเชียว
เมื่อหลงเซียวเห็นเบอร์โทรศัพท์เด้งขึ้นบนหน้าจอ ก็ไม่ได้มีสีหน้าตกใจอะไร เขารู้แล้วว่าถังจิ้นเหยีย นกลับประเทศแล้ว แต่เขาคิดไม่ถึงว่า พวกเขายัง สามารถติดต่อหากันได้อีก
ฮ่าฮ่า ความสัมพันธ์นี้ เขาไม่รู้จะอธิบายยังไง
คุณถังครับ” หลงเซียวก็ยืนอยู่เบื้องหน้าหน้าต่าง ” เหมือนกัน แต่ไม่ใช่ตำแหน่งเดียวกัน ขณะเดียวกันก็ จ้องมองดวงจันทร์ กถึงใครคนหนึ่ง
ความแตกต่างคือ คนหนึ่งนึกถึงความทรงจำที่สูญ เสีย อีกคนนึกถึงอนาคตของชีวิตใหม่งจิ้นเหยียนก่อแก้วไวน์ พร้อมเขย่าไวน์สีแดงใน แก้วเล็กน้อยขึ้น จากนั้นก็จีบหนึ่งคำ “ผมเห็นบทกวีที่ คุณเขียนให้กับเธอแล้ว ดูเหมือนคุณจะมีความรู้สึก ที่ดีต่อเธอเป็นพิเศษนะครับ”
หลงเซียวยิ้มและพูดว่า “พูดจาไร้สาระ”
เพียงประโยคเดียวได้บ่งบอกความหมายชัดเจน
แล้ว
ถังจิ้นเหยียนก็ยิ้มเหมือนกัน เมื่อก่อนเขาเคยเห็น วหานร้องไห้ เพราะหลงเซียวมาหลายครั้งมาก จน เขาแทบคิดไม่ถึงเลยว่าหลงเซียวจะรักเธอจริง แถม ยังเป็นความรู้สีกพิเศษด้วย
“อันที่จริง ในตอนนั้นผมได้ตัดสินใจจะใช้ชีวิตอยู่ ทวีปแอฟริกาตลอดชีวิต ถ้าหากเธอติดเชื้อ HIV จริง หรือเธอตายจากไป ผมก็ยังจะคอยเฝ้าอยู่หน้าหลุม ฝังศพของเธอตลอดไป”
หลงเซียวขมวดคิ้วเล็กน้อย เมื่อได้ยินผู้ชายคนอื่น สารภาพความจริงใจต่อภรรยาของเขาแบบนี้ เขา ต้องรู้สึกซาบซึ้งด้วยหรอ?
ตั้งขึ้นเหยียน คุณคงเบื่อกับการใช้ชีวิตสุขสบาย จนอยากนอนที่โรงพยาบาลแล้วใช่ไหม?”
หากต้องการ ผมสามารถช่วยคุณด้วยตัวเองได้ อย่างเช่น กขาหรือหักแขน คุณเลือกตามใจได้เลย!
เมื่อได้ยินแบบนี้ ถังจิ้นเหยียนก็จิบไวน์อีกค่าหนึ่ง หากไม่ใช่เพราะทางทวีปแอฟริกามีมาตรการหญิง ตั้งครรภ์ต้องถ่ายเลือด คงตามหาไขกระดูกที่เหมาะ สมยังไม่พบแน่ และโรคที่แอนน่าป่วย ก็ไม่รู้เลย
จริงๆว่าจะสามารถปกปิดได้นานแค่ไหน”
“หะ?” หลงเซียวไม่ค่อยเข้าใจสักเท่าไหร่
ถังจิ้นเหยียนยิ้มอย่างขืนข่ม และพูดขึ้นว่า “คุณคง ไม่รู้ใช่ไหมว่า กรุ๊ปเลือดของลั่วหานพิเศษมาก เป็น กรุ๊ปเลือดที่หายากกรุ๊ปหนึ่ง”
จู่ๆท่านหลงก็เปล่งสายตาประกายแวววับราวกับ ดวงดาวราวกับโลกสว่างไสว! ทุกอย่างเปล่ง
ประกาย
กรุ๊ปเลือด! กรุ๊ปเลือดที่หายากกรุ๊ปหนึ่ง!
หน้าตาสามารถ ลบกรรม ความทรงจําสามารถ สูญหาย แต่กรุ๊ปเลือดไม่สามารถเปลี่ยนได้ ขอ เพียงเขาสามารถพิสูจน์ว่า แอนน่าก็มีกรุ๊ปเลือดลม เหมือนกันได้ เธอก็จะไม่ปฏิเสธฐานะของตัวเองอีก
และปริศนาของเธอก็จะสามารถคลี่คลายด้วย! ไม่ ว่าเธอจะถูกฟังคำโกหกมากแค่ไหนก็ไม่สามารถ ปฏิเสธได้
ถังจิ้นเหยียน ขอบใจมาก!”
การขอบคุณที่แปลกประหลาดของหลงเซียวทำให้ ถังจิ้นเหยียนถึงกับมึนงงสักพัก
เป็นบ้าอะไร?
“หรูเฟย ฉันมีเรื่องจะบอกเธอ แต่เธอต้องทำใจสงบ นึ่งก่อน อย่าตื่นเต้น”
เรื่องอะไรหรอ?”
เรื่องที่เกาหยิ่งจ็อบอกเธอ ส่วนใหญ่เป็นเรื่อง สําคัญมาก แถมอาจมีผลกระทบต่อชีวิตเธอด้วย ก็ได้ ดังนั้นโม่หรูเฟยจะไม่ได้ตั้งใจได้ยังไง
แอนน่าคือฉ่ลั่วหาน เธอยังไม่ตาย เธอยังมีชีวิต
อยู่”
จู่ๆโม่หรูเฟยก็สะดุ้งตกใจ และเผลอตกลงจากบน โซฟา เธอรู้สึกหมดเรี่ยวแรง และไม่สามารถควบคุม ร่างกายได้!
จากนั้นเธอก็นิ่งเงียบอยู่สักพัก
ซึ่งระหว่างที่เธอผลัดตกลงนั้น นิ้วมือของเธอเกี่ยว กับเส้นด้ายบนหมอน เส้นด้ายถูกเธอดึงออกมา ขณะเดียวกันมันก็ทิ่มใส่นิ้วมือของเธอ จนออกเลือด เล็กน้อย โดยที่เธอแทบไม่รู้เลย
“ลั่วหาน เกิด…เกิดอะไรขึ้น?”
เกาหยิ่งจือคาดเดาแล้วว่าเธอต้องมีปฏิกิริยาตอบ สนองแบบนี้ จากนั้นก็พูดปลอบโยนว่า “สถานการณ์ ในตอนนี้ยังไม่พลิกผัน หากเธอต้องการยื่อหลง
เขียว เธอต้องใจเย็น!”
คุณจะให้ฉันใจเป็นได้ยังไง! แอนน่าคือ ลั่วหา น….แถมตอนนี้เธออยู่ข้างกายของพี่หลงด้วย! อีกไม่ นานเขา….ต้องรู้แน่เลย!”
“ดังนั้นก่อนที่เขาจะรู้เธอต้องรีบแต่งงานกับหลง
เชียว!”
แต่งงาน….
แม้แต่ฝันเธอก็ยังต้องการ!
หรูเฟย เธอต้องรีบคิดหาวิธีการแต่งงานกับหลง เซียวโดยเร็วที่สุด ถึงจิ้นเหยียนกลับมาแล้ว ฉันกลัว ว่าเขาจะรู้เรื่องกรุ๊ปเลือดของแอนน่าเหมือนกัน คุณ ต้องรีบแต่งงานก่อนที่หลงเซียวจะรู้ความจริงให้ได้
หรูเฟยพูดขึ้นว่า “พี่สาว ตอนนี้ปัญหาไม่ได้อยู่ที่ฉัน อยากแต่งงานหรือเปล่า แต่หลงเซียวแทบไม่เคย อยากแต่งงานกับฉันเลย อีกอย่างเขามีพฤติกรรม คลุมเครือกับผู้หญิงคนนั้นด้วย”
เหตุการณ์ในห้องอาหารทำให้เธอเข้าใจทุกอย่าง ว่า หลงเซียวมีความรู้สึกลึกซึ้งต่อ แอนน่าไม่สิ….*คิดหาวิธีการหน่อยสิ จุดอ่อนของหลงเขียวคือ อะไร? ในตอนนั้นพวกเธอสามารถกําหนดหมั้นกัน ได้ ใครกันที่เป็นคนช่วยเหลือ? พ่อแม่ของเขาล้วน หวังอยากให้พวกเธอแต่งงานกัน เพราะถ้าหาก ตระกูลหลงกับตระกูลโม่สามารถปรองดองกันได้ ตระกูลดงรุ่งเรืองแน่!
“ค่ะ ฉันจะพยายาม…”
โม่หรูเฟยแทบไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้เลย เธอยังคงรู้สึกตกใจชือกอยู่ ถ้าหากหลงเซียวรู้ ความฝันของเธอคงสลาย!
ไม่ได้ เธอไม่สามารถยอมให้ทุกอย่างจบสิ้นลง
รุ่งเช้า หลังจากที่แอนน่าตื่นนอนก็พบว่าวันนี้ไม่มี กลิ่นหอมของอาหาร เธอรู้สึกแปลกใจเล็กน้อยว่า หลงเซียวคนนี้มีอารมณ์ทําอาหารเพียงไม่กี่วันเอง หรอ?
หรือว่าเขาจะล้มเลิก หลังจากที่รู้ข่าวเรื่องแต่งงาน
ของเธอ?
ขณะที่ครุ่นคิดอยู่นั้น ก็กลับเห็นหลงเขียวสวมชุด ออกกําลังกายกลับมาจากวิ่ง บนใบหน้าของเขา มีเหงื่อไม่น้อย เมื่อแสงอาทิตย์กระทบเผยภาพที่ งดงามมาก เธอคิดไม่ถึงเลยว่าหลงเซียวจะมีมุมอ่อน โยนด้วย!
คุณหลง วันนี้สายแล้วนะค่ะ”
หลงเซียวหันหน้ามองนาฬิกาติดผนังในห้องรับแขก และพูดขึ้นว่า “ส่ายจริงด้วย ดังนั้นวันนี้คุณนอนนาน กว่าเมื่อวานมาก ผมคิดอยู่ว่า หลังจากที่บาดแผล ตรงแขนของคุณหาย ผมคงหยุดนิสัยวิ่งตอนเช้า แล้วล่ะ”
“เป็นไปไม่ได้ กิจกรรมที่ดีเมื่อติดเป็นนิสัยยากที่จะ เล็กได้
ท่านหลงพยักหน้าเล็กน้อย และพูดว่า “วันนี้นี้ยัง ไม่มีอาหารเช้า เดียวคุณรอที่นี่สักพัก เดียวพวกเรา ออกไปกินด้วยกัน”
แอนนากอนหายใจยาวๆหนึ่งเชือก จากนั้นจู่ๆก็ม ด้วยท่าทางแปลกประหลาดและพูดว่า “เป็นดั่งที่ฉัน คาดการณ์ไว้ คุณคงทำกับข้าวได้ไม่นานหรอก”
หลงเชียวไม่ปฏิเสธ “คุณพูดถูก”
จากนั้นเขายิ้มแย้ม พร้อมเดินขึ้นบันไดไป
หลังจากเปลี่ยนสวมชุดสูท นอกผายไหล่ผึ้งเสร็จ หลงเซียวก็หยิบกุญแจรถ และพูดว่า “ไป เดียวผม จะพาคุณไปกินอาหารเช้ารสเลิศแห่งหนึ่ง”
จากนั้นก็ขับรถRolls-Royceเข้าเมือง แต่ยิ่งเข้า ใกล้กลับพบว่าเส้นทางคุ้นเคยมาก
“นี่เป็นเส้นทางไปโรงพยาบาลหวาเซียไม่ใช่หรอ?”
ไม่ใช่บอกจะพาไปกินข้าวเช้าหรอกหรอ? ใครบ้าง ขับรถสิบกว่านาทีมากินข้าวที่โรงพยาบาล แถมเป็น
ช่วงเวลารถติดด้วย
“ความทรงจําดีมากเลย”
เมื่อรถยนต์มาจอดที่โรงพยาบาลเสร็จ ทั้งสองคน ก็เดินลงจากรถ ซึ่งในตอนนี้เป็นเวลาเข้าทํางานพอดี เมื่อหมอที่กําลังเข้าทํางานเห็นหลงเขียวกับแอนน่า มาด้วยกัน ก็ถึงกับสะดุ้งตกใจจนอาหารเช้าในมือ เกือบร่วงตกลง
สวัสดีครับ…คุณหลง” ”
คุณหมอแอนน่า…..สวัสดีครับ”
เหตุผลที่สะดุ้งตกใจเรียบง่ายมาก เพราะหลงเขียว จูงมือ แอนน่า!
แอนน่าพยายามออกแรงดึงมือกลับมา แต่หลง เขียวก็ออกแรงจับมือแน่นเหมือนกัน หลังจาก พยายามไม่กี่ครั้งแล้วไม่ได้ผลเลยล้มเลิก จากนั้น เธอก็ถูกเขาลากเข้าห้องรักษาผู้ป่วยนอก
“หลงเซียว นี่คุณจะทำอะไร? ปล่อยมือฉันนะ! ที่นี่ โรงพยาบาล คุณช่วยรักษาระยะห่างหน่อย”
ท่านหลงจับมือเธออย่างแน่น “นี่เป็นวิธีการรักษา
ระยะห่างของผม”
นี่คุณ…. แอนนาขี้เกียจเถียง
เกาหยั่งงือก็เดินเข้ามาเหมือนกัน แต่เมื่อได้ยิน เสียงสนทนาของพวกเขาก็รีบเดินผ่านประตูกระจก
“หลงเซียว ทําไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่?”
เป็นดั่งที่คาดคิดไว้ หลงเซียวจูงมือ แอนน่าอยู่
ท่านหลงเหลือบมองเกาหยิ่งจื้อ ” เกา มาทันเวลา พอดีเลย ห้องตรวจเลือดอยู่ตรงไหนครับ?”
เพียงประโยคเดียว ทำให้เธอถึงกับหัวแทบระเบิด!
เกาหยิ่งจือมึนชั่วขณะ ขณะเดียวกันร่างกายก็เริ่ม แข็งทื่อเป็นหินด้วย!
คุณ…จะไปที่นั่นทําอะไร?” ”
หลงเชียวพูดขึ้นว่า “ไปห้องตรวจเลือด ต้องทำ อะไรหรอ?”
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ