ตอนที่ 169 สองปีต่อมา การเปลี่ยนแปลง งดงาม

เดือนเมษายน

มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดที่แห่งนี้ได้รวบรวม เทคโนโลยีชั้นนำของโลก การแพทย์ การเงินและ อุตสาหกรรมอื่น ๆ อีกทั้งมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดใน วันนี้ครึกครื้นเป็นพิเศษเพราะมีบุคคลหนึ่งปรากฏตัว ขึ้น

บนจอแสดงผลอิเล็กทรอนิกส์ขนาดใหญ่เขียนทั้ง ภาษาจีนและภาษาอังกฤษว่า “การบรรยายครั้งแรก ของแอนน่า ศาสตราจารย์ด้านการผ่าตัดหัวใจ นน่า จัดขึ้นในบ่ายวันนี้”

ตัวอักษรสีดำขอบทองมีรอยเปื้อนเหมือนหมึก และ บนหน้าจอที่คมชัดปรากฏขึ้นบนหน้าจอ

ผู้หญิงในภาพสวมเสื้อคลุมสีขาว เอามือเข้าไปใน กระเป๋ากางเกงและกำลังเดินเข้าไปโดยไม่มีสีห น้าใดๆ ใบหน้าของเธอเรียวบาง สง่างาม และหยิ่ง

ผยอง
เพียงเห็นแค่ด้านข้าง ผู้เข้าชมก็ได้เห็นคางและ คอของเธอเป็นเส้นที่สวยงาม แต่ไม่ทราบลักษณะ

ใบหน้าของเธอ

ไม่นานต่อมา รถBugattiสีดำคันหนึ่งขับเข้ามา ในสายตาผู้สื่อข่าวทั้งจีนและต่างประเทศ พวกเขา หลายร้อยคนยกกล้องขึ้นเพื่อจับภาพที่รอคอย

แต่รถBugattiคันนั้นดูเหมือนไม่ได้ตั้งใจที่จะหยุด ลงและยังคงขับเคลื่อนต่อไปเพื่อต่อต้านฝูงชนโดย ไม่สนใจที่จะหลีกทางให้ใคร

ผู้สื่อข่าวบางคนยืดแขนของพวกเขาออกมาเพื่อปิด กั้นด้านหน้ารถและพยายามบังคับให้รถหยุด แต่ไม่ เป็นผล

รถBugatti ขับตรงไปที่ประตูของสตูดิโอ เจ้า หน้าที่รักษาความปลอดภัยได้ตั้งกำแพงรูปมนุษย์ ในระยะความกว้างสองเมตรรอบรถ เพื่อปิดกั้นผู้สื่อ ข่าวทั้งหมดที่อยู่ด้านนอก

เมื่อประตูหลังของรถเปิดออกและปรากฏรองเท้า ส้นสูงสีดำคู่หนึ่งค่อยๆก้าวลงมา ขาเรียวงามของผู้ หญิงคนนั้นปรากฏขึ้นมา เธอคนสวมกางเกงขายาว
เพียงเห็นแค่ด้านข้าง ผู้เข้าชมก็ได้เห็นคางและ คอของเธอเป็นเส้นที่สวยงาม แต่ไม่ทราบลักษณะ ใบหน้าของเธอ

ไม่นานต่อมา รถBugattiสีดำคันหนึ่งขับเข้ามา ในสายตาผู้สื่อข่าวทั้งจีนและต่างประเทศ พวกเขา หลายร้อยคนยกกล้องขึ้นเพื่อจับภาพที่รอคอย

แต่รถBugattiคันนั้นดูเหมือนไม่ได้ตั้งใจที่จะหยุด ลงและยังคงขับเคลื่อนต่อไปเพื่อต่อต้านฝูงชนโดย ไม่สนใจที่จะหลีกทางให้ใคร

ผู้สื่อข่าวบางคนยืดแขนของพวกเขาออกมาเพื่อปิด กั้นด้านหน้ารถและพยายามบังคับให้รถหยุด แต่ไม่ เป็นผล

รถBugatti ขับตรงไปที่ประตูของสตูดิโอ เจ้า หน้าที่รักษาความปลอดภัยได้ตั้งกำแพงรูปมนุษย์ ในระยะความกว้างสองเมตรรอบรถ เพื่อปิดกั้นผู้สื่อ ข่าวทั้งหมดที่อยู่ด้านนอก

เมื่อประตูหลังของรถเปิดออกและปรากฏรองเท้า ส้นสูงสีดำคู่หนึ่งค่อยๆก้าวลงมา ขาเรียวงามของผู้ หญิงคนนั้นปรากฏขึ้นมา เธอคนสวมกางเกงขายาวสีขาวแต่ไม่รัดรูป ส่วนบนเป็นเสื้อแขนยาวผ้าสีดำ ทับใน เผยให้เห็นเอวบางเสื้อคอวี เผยให้เห็นผิว ขาวราวกับหิมะ ซึ่งทำให้ผู้พบเห็นต้องอ้าปากค้าง

มองขึ้นไปที่คออันและสง่างามของเธอ เธอสาม สร้อยคอแฮนด์เมดของแบรนด์ที่ไม่รู้จัก และจี้เพชร เม็ดเล็กด้วย

ใครก็ตามที่รู้จักสินค้านี้จะเห็นว่าสิ่งเล็กๆน้อยๆนี้คือ “ความฝันเมฆ” ที่ซาอุดีอาระเบียเพิ่งเจียระไนเมื่อ ต้นฤดูใบไม้ผลิของปีนี้ มีข่าวลือว่าเพชรเม็ดนี้เป็น ของรอยัลซาอุดิอาระเบียและไม่ได้มีไว้สำหรับผู้คน ทั่วไป

แต่เมื่อไม่นานมานี้เธอได้ช่วยชีวิตอันโรยแรงของ เจ้าชายอาหรับที่กำลังจะตาย และได้รับของขวัญ จากกษัตริย์และกลายเป็นเจ้าของเพชรความฝัน ของเมฆนี้

เพชรเม็ดนี้เมื่อเทียบกับพรสวรรค์และทักษะ

ทางการแพทย์ของเธอ ช่างห่างไกลกันมากมายนัก แต่ในขณะนี้ดูเหมือนว่าไม่มีสิ่งของใดแทนค่าของ เธอได้เลย แน่นอนว่าสิ่งเหล่านี้ถูกเผยแพร่ในโลกภายนอก

ส่วนแท้จริงแล้วเธอเป็นคนอย่างไร ไม่มีใครรู้

เธอไม่ได้อยู่ในสังกัดของโรงพยาบาลใดๆ เธอ ตกลงทำงานให้แก่ตระกูลที่มีชื่อเสียงและมั่งคั่ง

ดังนั้นจึงได้รับสมญานามว่า “แพทย์รอยัล”

ส่วนความจริงเป็นเช่นไร ในวันนี้ทุกคนจะได้ไขข้อ ข้องใจทั้งหมด

นักข่าวทั้งหลายเบียดเสียดกันเพื่อต้องการถ่ายรูป เธอ แต่น่าเสียดายที่ไม่มีใครรู้จักใบหน้าของเธอเลย

เธอใส่แว่นตาดำสวมหมวกใบใหญ่ปกปิดใบหน้า ที่แท้จริง คางเรียวเล็กและริมฝีปากเรียวบาง ดึงดูด สายตาให้อยากมองต่อ

เมื่อเธอลงจากรถเธอยืนอยู่บนรองเท้าส้นสูงแปด เซนติเมตร รูปร่างของสูงสง่างาม เธอเดินไปที่ห้อง โถงใหญ่ตามด้วยเจ้าหน้าที่สองคนชายและหญิงทั้ง ในเสื้อเชิ้ตและกางเกงขายาว
นิ้วเรียวเกี่ยวแว่นกันแดดข้างหนึ่งออกเบา ๆ แล้วส่ง

ให้คนข้างๆ

เมื่อถอดแว่นออก ปรากฏใบหน้าให้ทุกคนเห็น

ใบหน้าเรียวงามรูปไข่ ดวงตาอันทรงความรู้ คิ้ว สีดำเข้มตามสไตล์ตะวันตก แต่เต็มไปด้วยความ งดงามในแบบตะวันออก

แววตาคู่นั่นคมลึก ยากที่จะหยั่งถึง แต่ไม่มีใครกล้า จ้องมอง

คนที่เห็นแอนน่าต่างพากันตกใจเนื่องจากคาดไม ถึงว่าเธอจะมีหน้าตางดงามเช่นนี้

อธิการบดีของมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดและศิษย์เก่า ก่อนหน้านี้ได้รออยู่ที่ล็อบบี้อยู่แล้ว เมื่อเห็นเธอเดิน เข้ามาชายวัยกลางคนจึงเริ่มก้าวไปข้างหน้าด้วย ความกระตือรือร้น ชายอเมริกันผมบลอนด์เอื้อมมือ ไปจับมือเธอ พูดภาษาอังกฤษในสำเนียงอเมริกัน “แอนน่ายินดีต้อนรับ!”

“ขอบคุณค่ะ” เสียงตอบรับเบาๆ สง่างาม ไม่ดูใกล้ ชิดหรือห่างเหินจนเกินไป
เมื่อทักทายเรียบร้อยแล้วเธอจึงเลือกที่จะเดินหลีก ทางผู้คน มีเพียงอธิการบดีและผู้ช่วยเดินตามหลัง ไป

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยส่งเธอขึ้นลิฟต์VIP ตอนนี้ห่างจากเวลาบรรยาย20นาที เธอไม่ชอบมา สายเช่นนี้เสมอ

เมื่อมองดูรอบๆตัวแล้ว

“Lisa ฉันจะขึ้นไปพักหน่อยนะ คุณช่วยไปดูสถาน ที่บรรยายที

ผู้ช่วยสาวที่ถูกเรียกว่าLisaพยักหน้า “ได้ค่ะ”

อธิการบดีKaneสื่อสารกับเธอสั้นเกี่ยวกับการ บรรยายและการเตรียมการในช่วงเย็น แอนน่าพยัก หน้าเบา ๆ และพูดเป็นภาษาอังกฤษอย่างเชี่ยวชาญ ว่า “ฉันจะออกไปหลังจากจบการบรรยาย ดังนั้นการ จัดเตรียมอาหารเย็นจึงไม่”

เธอไม่ชอบสถานที่ผู้คนมากมายเช่นนี้ ยิ่งไม่ชอบ การดื่มสังสรรค์หรืองานเลี้ยง
Kane วเราะ “คุณ งานเลี้ยง ตั้งใจจัดให้คุณโดย

เฉพาะ”

แอนน่าสีหน้าไร้ความรู้สึกใดๆ “ถ้าเช่นนั้นฉันขอม อบมันให้ทุกคน”

ประโยคง่ายๆ แต่เด็ดเดี่ยว

“อีกอย่าง อย่าลืมนะคะว่าเนื้อหาการบรรยายของ ฉันไม่อนุญาตให้เผยแพร่และรูปภาพวิดีโอด้วย ขอ ให้ลบในทันที”

ครับ วางใจได้ กล้องทุกตัวถูกปิดเรียบร้อยแล้ว” ”

แม้เป็นการบรรยายครั้งแรก นอกจากนี้ได้ พบกับความสามารถด้านเทคโนโลยีชั้นนําของ มหาวิทยาลัยชั้นนํา แต่แอนน่าสงบนิ่ง ราวกับว่าไม่มี เรื่องใดๆเกิดขึ้น เธอเป็นคนตรงไปตรงมาและมุ่ง เน้นไปที่การผ่าตัดหัวใจเมื่อจบการบรรยาย ถึงเวลา ถามคําถาม

แอนน่ายืนอยู่ภายใต้แสงไฟ ใบหน้าเธอไม่ปรากฏ รอยยิ้ม แต่กลับงดงามอย่างบอกไม่ถูก
ผู้หญิงต้องอิจฉา ผู้ชายต้องเงยหน้ามอง

นิ้วมือของแอนน่าจับอยู่ที่ไมโครโฟน “ตอนนี้ถึง เวลาถามคําถามอิสระ ฉันคาดว่าคําถามจะเกี่ยวข้อง กับหัวข้อในวันนี้ คำถามส่วนตัวกรุณาอย่านํามา กาม”

ประโยคง่ายๆแต่ทําเอาหลายคนผิดหวัง

ดังนั้นการถามคำถามจึงดำเนินไปอย่างเรียบง่าย เต็มไปด้วยเนื้อหาทางวิชาการต่างๆนานา

หลังจากยี่สิบนาทีผ่านไป อธิการบดียกมือขึ้น แอน น่าเดินตรงไปหาเขา

“ท่านอธิการบดี มีอะไรหรือเปล่าคะ? ”

Kaneยิ้มเหมือนเด็กวัยชนและนัยน์ตาสีฟ้าของเขา แฝงไปด้วยมุกตลกแปลกๆ ของชาวยุโรปและชาว อเมริกัน “แอนน่าเด็กๆเหล่านี้มักจะกังวลในการเรียน มากในห้องเรียน ผู้เชี่ยวชาญล้วนเป็นคนวัยกลาง คนและวัยสูงอายุ นานๆที่ศาสตราจารย์หญิงสาวมา บรรยายที่นี่ ดังนั้นบรรยากาศไม่ควรตึงเครียดใ มั้ย?
แอนน่าขมวดคิ้ว “งั้นหรือ?

Kane เมือแน่น “ขอร้องคุณแอนน่า ขอผิดกติ

กาสักหน่อย”

เมื่อทนต่อการร้องขอของอธิการบดีไม่ได้ “โอเคค่ะ แต่เรามีเวลาเพียงสิบนาทีเท่านั้น”

“โอเค สิบนาท ไม่เกินแน่นอน”

Kaneพูดจบ คําถามต่างๆนานาถูกถามออกมา

มากมาย

สร้างความตื่นเต้นกับผู้ชมมากมาย

นักศึกษาคนหนึ่งพูดขึ้นว่า “แอนน่าคะคุณมีแฟน ไหม คุณสวยมากขนาดนี้คงจะมีคนมาจีบเยอะ

มาก!

แอนน่าไม่มีสีหน้าใดๆ “ไม่มีค่ะ”

ว้าว! หนุ่มโสดทั้งหลายตื่นเต้น! ผู้เชี่ยวชาญและนัก วิชาการบางคนที่มีความสามารถมากก็ตื่นเต้นเช่นกัน ซึ่งหมายความว่าพวกเขามีโอกาสนั้นเท่า

เทียมกัน

แต่อีกประโยคต่อท้ายว่า “ฉันมีคู่หมั้น”

หะ! ประโยคนี้ ทำให้ใจของเขาสลาย

“คุณแอนน่าคุณเป็นคนจีน แต่นิสัยของคุณ เป็นแบบยุโรปและอเมริกามาก คุณอาศัยอยู่ใน สหรัฐอเมริกามาหลายปีแล้วใช่ไหม? ”

“ฉันไม่รู้ว่านานแค่ไหน แต่ในความทรงจำของฉัน ฉันอยู่ที่อเมริกาตั้งแต่แรกเริ่ม

นั่นหมายความว่าเกิดที่อเมริกางั้นเหรอ?

แต่แอนน่าพูดว่า “เนื่องจากเกิดเรื่องราวบางอย่าง ขึ้น ความทรงจําของฉันจึงไม่ได้นับจากเริ่มแรก”

? ? ?

การที่เธอพูดเช่นนี้ สร้างความลึกลับให้กับตนเอง ไม่น้อย ความกระตือรือร้นในการถามคําถามเริ่มพุ่งสูงขึ้น เรื่อยๆ เวลาและบรรยากาศไม่อยู่ภายใต้การควบคุม อีกต่อไป นักเรียนชายคนหนึ่งคว้าไมโครโฟนและ ยืนบนเก้าอี้ที่ถือไมโครโฟนแล้วถามว่า “มิสแอนนา ผมได้ยินมาว่าคุณให้การรักษาเฉพาะคนที่ร่ำรวย และมีอำนาจเท่านั้น แต่คนจีนบอกว่าทุกคนเท่าเทียม กันต่อหน้าหมอ คุณจะอธิบายยังไง ? ”

หีอ? มีคนถามออกไปแล้วซินะ

แอนน่ามองไปที่เขา “ในเมื่อทุกคนเท่าเทียมกัน แล้วทำไมถึงมีคำว่าผู้มั่งคั่งมีอำนาจออกมาจากปาก ของคุณ?

เขาอึ๊งตอบไม่ถูก

“มิสแอนน่า ผมเองก็เป็นคนจีน ตั้งใจว่าจะกลับ ประเทศเพื่อพัฒนาหลังศึกษาจบ เพื่อตอบแทนบุญ คุณของประเทศ คุณเคยคิดแบบนี้บ้างไหม? มี แผนการกลับจีนบ้างหรือเปล่า? ”

ผู้หญิงคนนหนึ่งถามขึ้น กว่าเธอจะแย่งไมโครโฟน มาได้ไม่ง่ายเลย จึงอดไม่ได้ที่จะถาม
แอนน่าชะงักไปชั่วครู่ ประเทศจีน?

ประเทศจีนในความทรงจําของเธอเป็นเพียงสถาน ที่แห่งหนึ่งที่เธอไม่เคยเหยียบเข้าไป

“ถ้าเป็นไปได้ ฉันเองไม่อยากกลับไปที่นั่นอีก” เธอ ตอบอย่างไร้ความรู้สึกใดๆ

“เอ่อ…..ทําไม? ” เด็กสาว ไมโครโฟนไว้จนแทบ จะร้องไห้

แอนน่าพูดอย่างช้าๆว่า “ฉันช่วยเหลือเฉพาะผู้ที่ ใกล้จะสิ้นใจและหมดหวัง ฉันหวังว่าประเทศจีนจะ ไม่จําเป็นต้องรอให้ฉันเข้าไปช่วยเหลือ

“แปะๆๆๆๆๆ

เมื่อเธอพูดจบ ผู้คนจากประเทศจีนและเอเชียต่าง ปรบมือชื่นชมเธอ อีกทั้งนักศึกษาตะวันตกเองด้วย

เมื่อจบการบรรยาย แอนน่าจากไปท่ามกลางเสียง ตบมือ
เพื่อหลีกเลี่ยงฝูงชน แอนน่าเลือกเส้นทางที่จะออก ไปด้านประตูเล็กของฮาร์วาร์ดต้นหญ้าสีเขียวและ กลิ่นหอมของดอกไม้ แม้ว่าเดือนเมษายนในประเทศ จีนเป็นอย่างไร แต่เมษายนในสหรัฐอเมริกาก็มีความ งดงามเช่นกัน

เธอเดินชมดอกไม้ บานออกมาหลากสี กระทั่งไม่รู้ ตัวว่าเกินมาถึงหน้าห้องทดลอง

แอนน่าผลักประตูเข้าไป ปรากฏคนผู้หนึ่งรูปร่างสูง ใหญ่ขึ้น

ชายผู้นั้นไม่ทันได้ตั้งตัวจึงทำให้ของที่อยู่ในมือตก ลงสู่พื้น

“sorry, are you ok?”

ชายผู้นั้นไม่ได้ตอบกลับ เขาตกตะลึงเล็กน้อยมอง

ดูแอนน่า

แอนน่าขมวดคิ้วและก้มลงช่วยเขาเก็บเอกสาร ชายผู้นั้นก้มลงเก็บเอกสารเช่นกัน มือของทั้งสอง แตะกันเข้าโดยบังเอิญ เพื่อหลีกเลี่ยงฝูงชน แอนน่าเลือกเส้นทางที่จะออก ไปด้านประตูเล็กของฮาร์วาร์ดต้นหญ้าสีเขียวและ กลิ่นหอมของดอกไม้ แม้ว่าเดือนเมษายนในประเทศ จีนเป็นอย่างไร แต่เมษายนในสหรัฐอเมริกาก็มีความ งดงามเช่นกัน

เธอเดินชมดอกไม้ บานออกมาหลากสี กระทั่งไม่รู้ ตัวว่าเดินมาถึงหน้าห้องทดลอง

แอนน่าผลักประตูเข้าไป ปรากฏคนผู้หนึ่งรูปร่างสูง ใหญ่ขึ้น

ชายผู้นั้นไม่ทันได้ตั้งตัวจึงทำให้ของที่อยู่ในมือตก ลงสู่พื้น

“sorry, are you ok?”

ชายผู้นั้นไม่ได้ตอบกลับ เขาตกตะลึงเล็กน้อยมอง

ดูแอนน่า

แอนน่าขมวดคิ้วและก้มลงช่วยเขาเก็บเอกสาร ชายผู้นั้นก้มลงเก็บเอกสารเช่นกัน มือของทั้งสอง แตะกันเข้าโดยบังเอิญ

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ