ตอนที่ 134 นอกจากมรณะ อย่าจากฉันไป

เธอนิ่งอึ้งราวถูกแช่แข็ง ฉู่ลั่วหานราวร่างไร้ วิญญาณจับจ้องเข้าไปยังดวงตาที่คมลึกของชาย หนุ่ม เสมือนโลกใบนี้มีเพียงขาวดำ มีเพียงนัยน์ตา ของเขาเท่านั้นที่ฉายสีสันใสสด

ผู้หญิงที่ล้อมรอบกายเขามากมายเหลือเกิน ไม่ว่า อ้วนผมประการใด เลือกได้ตามใจชอบ โม่หรูเฟียที่ งดงามต้องใจไม่ว่าจะเป็นชาติกำเนิดหรือรูปลักษณ์ เป็นสะใภ้ที่คู่ควรกับตระกูลหลงมากที่สุด

แต่เขากลับใช้สถานการณ์นี้หลอกทิ้งขว้างเธออย่า ไม่ไยดี ทําลายความฝันของโม่หรูเฟยที่คิดแต่งเข้า

บ้านตระกูลหลงจนแหลกสลาย

เขากล่าว ในโลกของฉันหลงเซียว ไม่มีการหย่า มี แต่การตายจาก

หลังเธอตายจาก เขาสามารถยืนหยัดผงาดอีกครั้ง หรือไม่ ได้รับความไว้วางใจจากตระกูลโม่ใหม่อีก ครั้งไหม? ได้รับตำแหน่งสำคัญของตระกูลหลงหรือ ไป นั่งแท่นประธานได้อย่างสนิทหรือไม่
ในเวลาอันสั้น ลั่วหานคิดไปต่างๆนาๆ ใบหน้า ขาว ไม่สบายใจอย่างชัดเจน ความกังวลและ หวาดหวั่นตกผลึกในใจ

หากเธอบอกยอม หลงเซียวจะเป็นศัตรูกับคนทั้ง

โลก

หากเธอไม่ยอม สิ่งที่หลงเซียวทําทั้งหมดในวันนี้จะ กลายเป็นเรื่องตลก

หลงเซียวจับไหล่ของเธอทั้งสองข้าง ฉีกยิ้มราวไร้ ผู้คนรอบตัว เขาเป็นชายรูปหล่อเหลาอยู่แล้ว รอย ยิ้มของเขา ลูกตาดำอันงามอร่าม มีเสน่ห์ดึงดูดบาง อย่างมากยิ่งกว่าเดิม

“หลงเซียว ทําแบบนี้ ไม่คุ้มกันหลอก”

หลงเซียวประคองหน้าเธอที่หันหนีเขา ปาดน้ำตาที่ ไหลริน “อะไรที่ไม่คุ้ม อะไรที่ไม่คุ้มกัน? ฉันชอบ ก็ ถือคุ้ม ฉันไม่แคร์ ก็คือไม่คุ้ม”

เขาตัดสินใจไม่ให้โอกาสเธอได้ตอบโต้ ผู้หญิงคน นี้มีความสามารถทำให้โมโหทุกครั้งไป เขาไม่ปล่อย ให้เธอทําลายความทรงจำดีๆในวันนี้แน่
เขาเป็นลูกชายคนโตของตระกูลหลง เป็นเสาหลัก ของบริษัทMBK ไม่มีใครกล้าแตะต้องเขาหลอก

โม่ล่างคนคิดแว้งตอบ ก็ต้องไตร่ตรองให้ดี ศัตรู เจ็บสามเท่า ตนเองเสียเท่า

หลงเซียวไม่ใช่เด็กหัวหมอที่ไร้สมอง

ยัยบ๊องนี่

หลังจาก พลอดรักกันอยู่นานสองนาน ที่สุดหลง เซียวยอมแบ่งเวลาหันความสนใจไปที่โม่ล่างคุน “ลุง โม่ สุขสันต์วันเกิดครับ

พระเจ้า!

ถึงจุดนี้แล้วเขายังเอ่ยคำอวยพรอย่างราบเรียบ ราวไร้สิ่งใดเกิดขึ้นได้อย่างไร! บรรดาผู้คนในงาน

ต่างนิ่งไม่ไหวติง

โม่หรูเฟยจับชายเสื้อหลงเซียวดึงแน่น ร้องขอ อย่างอนาถ “พี่เซียว อย่าทิ้งฉันไป ฉันไม่อยากได้ อะไรเลย ขอเพียงแค่ได้อยู่กับพี่”
pgan

ฉู่ลั่วหานก้มหน้าลงต่ำ ไม่หรูเฟยผิดที่ เรื่องที่ สามารถเข้าใจได้ในวันเดียว หลงเซียวไร้ความรัก ต่อเธอ แต่เธอกลับยื้อยุดซื้อเขาเป็นเวลาห้าปีด้วย กัน เสียใจ และยังทำร้ายตนเอง

งานวันเกิดโม่ล่างคุนพังทลายลงไม่เหลือชิ้นดี หลง ถึงเดินจากไปอย่างไม่ชอบใจ เงาร่างสูงใหญ่โกรธ จัดจนสามารถฉีกลูกชายออกเป็นชิ้นๆ

หยวนซูเฟินเร่งฝีเท้าตามเขาไป เพื่อคลายอารมณ์ โกรธของเขาลงบ้าง หลงเซียวออกคำสั่งติง “กลับ ไปสั่งสอนลูกชายสุดที่รักของคุณให้ดีๆ ทำเรื่องขาย ขี้หน้าขนาดนี้ ขายขี้หน้าตระกูลหลงหมดสิ้น”

หลงเชียวไม่สลัดมือโม่หรูเฟยออกในทันที เพียง แค่เอ่ยอย่างราบเรียบ “เด็กคนนี้ หากเธอยอมคลอด ออกมา ฉันจะให้เงินเธอก้อนหนึ่ง หากเธอไม่ยอม คลอดออกมา ฉันจะชดใช้ให้กับเธอ หรูเฟย ผมไม่ สามารถให้ความรักและงานแต่งกับเธอได้ ห้าปีก่อน เป็นเช่นนี้ ห้าปีให้หลัง ยังคงเป็นเช่นนั้นเหมือนเดิม

โม่ล่างคุนกำหมัดแน่น ลากลูกสาวกลับมาสุดแรง เกิด “หลงเซียว ฉันจะถามแกเป็นครั้งสุดท้าย แกจะpgan

เลือกนั่งแพศยา น หรือเฟยเฟย?”

ท่านเขียวขมวดคิ้ว “ลุงโม่ ผมให้เกียรติเรียกท่าน ว่าลุง เพราะเห็นท่านอาวุโสกว่า แต่ไม่ได้หมายความ ว่าคุณจะด่าว่าภรรยาผมยังไงก็ได้ เธอชื่ออู่ลั่วหาน ขอให้ท่านจําไว้ด้วย

โม่ล่างคุนส่งเสียงหัวเราะลั่น ผู้อาวุโสกว่าจับจ้อง ด้วยนัยน์ตาเจ้าแผนการ “ดูเหมือนว่า แกอยากให้ บริษัทMBKตายไปพร้อมกับมัน

ประโยคโอห้งเสียจริง

“คุณโม่ ประโยชน์ที่คุณได้รับจากบริษัทMBK หวังว่าคงยังไม่ลืมนะครับ? คุณโม่คิดให้ดีๆ ใน เมืองหลวง ตระกูลหลงกับตระกูลโม่เกี่ยวโยงกัน อย่างไร? เลือดแลกเลือด ชีวิตแลกชีวิต หากคุณ ยอมสละตระกูลโม่ ผมพนันด้วยบริษัทMBKจะเป็น ไปไร?

จะว่าไป ตระกูลโม่ยังไม่ถึงจุดนั้น

โม่ล่างคนมองหาเงาร่างหลงถึงไม่พบ จึงคาดเดา ได้ว่าโมโหกับการกระทำลูกชายไม่น้อย “หลงเซียวpgan

ก่อนที่เด็กจะเกิดแกยังมีโอกาสครั้งสุดท้าย แล้วก็ นะ ผมไม่แคร์ที่จะใช้บริษัทโม่ปกป้องชื่อเสียงของ เฟยเฟย

หลงเขียวไม่แสดงสีหน้าใดๆ “ไม่จำเป็น อยากทำ อะไร เชิญได้ตอนนี้เลย

หลงจื่อตกใจจนไม่กล้าเปล่งเสียงอยู่ครึ่งค่อนวัน เขาตระหนกกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตรงหน้าไม่น้อย จนยืนนิ่งปากสั่นท่ามกลางฝูงชนราวท่อนซุง

เมื่อครูพี่ใหญ่ใช้อำนาจของคุณพ่อ ประกาศศึกกับ ตระกูลโม่

นี่เขาไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วใช่ไหม?

ซุนเจียลี่และเกาหยิ่งจือสับสนมากกว่า

คนรอบข้างไม่รับรู้ แต่สิ่งที่ฉู่ลั่วหานรับรู้ในตอนนี้ ตนเป็นผู้ป่วยเอดส์! เธอเป็นบุคคลที่ควรหมอบคลาน ไสหัวไปที่สุด ทําไมเธอยังสามารถยืนหยัดอยู่ได้ เสวยสุขกับความรักที่หลงเซียวมีให้เธอ!

อันที่จริงแล้วเธอควรถูกเหยียบให้จมดิน
pgdh

เป็นไปไม่ได้) ฉู่ลั่วหานมีสิทธิ์อะไร !

หรูเฟย! เธอเป็นอะไร ! หรูเฟย!

หรูเฟยไฟสุมอกจนหัวใจวาย เธอโกรธจนเป็นลม ล้มลง เธอมีครรภ์เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว แถมยังกระทบ กระเทือนแบบนี้ อันตรายไม่น้อยสำหรับเธอ

โม่ล่างคุนและฟู่เหวินฟางพาลูกกลับโถงใหญ่ เจ้าของงานจากไป เหล่าผู้คนไม่กล้าต่อกรกับเขา การกระทําของหลงเซียว สานฝันของใครบางคน แต่กลับทอดทิ้งคนทั้งโลก!

ฉู่ลั่วหานรู้สึกผิดกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เธอสลัดมือ เขาออก เอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นซาราวน้ำแข็ง แม้แสง ระยับวาวในดวงตายังพลอยถูกแช่แข็งไปด้วย ให้ ฉันยืนหยัดอย่างไร? เขาอยากให้ฉันถูกครหาไปถึง ไหนกัน?

ท่านเซียวกลับเต็มไปด้วยความเสียใจ อธิบาย อย่างตั้งใจ “ตอนนี้คนที่ควรขอโทษคือฉัน การกระ ทำของผมในค่ำคืนนี้ พรุ่งนี้เช้าผมก็ไม่รู้ว่าจะส่งผลก ระทบอย่างไร เธอว่า หากฉันล้มเพราะเรื่องนี้ เธอจะ ชดใช้อย่างไร? เอ่อ ใช่แล้ว เพื่อผู้หญิงคนหนึ่ง ผมประกาศ กกับผู้ที่มีอำนาจมากที่สุดสองคน ของเมืองหลวง ตอนนี้ผมเป็นนักโทษที่ทุกคนหมาย หัว ภรรยาของผมจะจากผมไปด้วยอย่างนั้นหรือ?”

ทําไมเขาถึงทำแบบนี้

นอกจากนี้สาเหตุที่ไม่ไตร่ตรองไม่ได้เลย ยังมีอีก อย่าง เขาไม่รู้จะทำอย่างไรกับยัยเม่นน้อยอย่างไร ดี เธอมักบอกกับเขาทุกสถานการณ์ทุกเวลา “เราไป ไม่รอดแล้ว เราจบแล้ว” เขาไม่อยากได้ยินประโยค บอกเลิกอันเย็นชานี่อีกแล้ว

เขาจึงปฏิบัติการอุดทางเดินของเธอให้ไปไหนไม่ ได้อีก

ฉู่ลั่วหานงุนงงเป็นไก่ตาแตก คำพูดของเขาแทงใจ ดำเธอ จนนิ่งแข็งเป็นหิน “หลงเซียว……

“ตอบฉัน เธอจะจากฉันไปไหม?” น้ำเสียงทุ้มหนัก ไม่ว่าอย่างไรก็เอาแต่ใจนัก แม้เป็นประโยคร้องขอ แต่ไร้หนทางให้อีกฝ่ายมีตัวเลือกอื่นเป็นทางที่สอง อย่างเห็นได้ชัด
pgd

ไม่ใช่มบังคับอย่างหยาบกระด้าง แต่เป็นความ อบอุ่นที่ละลายไปทุกส่วน

3ปีเศษแล้ว หัวใจที่ไม่เคยถูกหล่อเลี้ยงด้วยไออุ่น และความหวัง วันนี้สิ่งเหล่านั้นถาถมเข้ามาจนอิ่มเอม อาจเพราะทิวทัศน์ที่ต้องใจในค่ำคืน อาจเพราะใน ใจถวิลหาอย่างมากล้น อาจเพราะรู้สึกว่าก่อนตาย สามารถทำตามใจโดยไม่สนอะไรทั้งสิ้น

เธอเอ่ย “นอกจากความตายจาก จะไม่จากไปไหน

เด็ดขาด

นอกจากลาจาก จะไม่ลาจาก เธอกล่าวอย่างแน่ว

แน่ มั่นคงหนักแน่น

เพราะ

หลงเซียว วันนั้นไม่นานนักหลอก

คุ้มค่าแล้ว !

การเสียสละในค่ำคืนนี้ แผนการทุกอย่างในคืนนี้

คุ้มค่าแล้ว !
หลงเขียวกอดหญิงสาวแน่น ราวกอดรัดโลกทั้งใบ เอาไว้ เมื่อครู่เขาใช้ธุรกิจสถาบันของเขาแลกมา ด้วยโลกที่แท้จริงของเขา

เกาหยิ่งจือไม่มีแม้เรี่ยวแรงในการโกรธโมโห ไอ้ ปีศาจหลงเซียว ไอ้ซาตาน! แกกลับ! กล้าดียังไง!

กู้เยนเซินกระดกไวน์ในแก้วจนหมดทีเดียว เมื่อคืน เขาได้ยินหลงเซียวเอ่ย เขาจะทำอะไรบางอย่างใน งานเลี้ยงวันเกิดโม่ล่างคน หากสำเร็จ เขาจะสูญเสีย โลกไปหนึ่งใบ แต่เขาจะได้รับโลกอีกใบมาครอบ ครอง

หากไม่สําเร็จ เขาจะสูญเสียโลกทั้งสองใบไป พร้อมๆกัน

ได้ยินคําประกาศกร้าวของเขา ปฏิกิริยาแรกของกู้ เยนเซ็นคือ สงสัยไอ้บ้านดื่มหนักไปหน่อย!

เขาจึงเร่งบินกลับจีนทั้งวันคืน ตามคาด การกระทำ ของหลงเชียวในคืนนี้ สร้างความประหลาดใจให้กับ เขา แต่กลับชื่นชมอย่างมาก หากแต่ไม่เอ่ยออกมา
คุณชายใหญ่ ทําเรื่องที่ลูกผู้ชายเขาทำสักที

เพียงแต่ หลังจากนี้ เขาจะทำอย่างไรต่อ พลอย ชวนให้ติดตามเสียจริง!

แปะแปะ

กู้เยนเป็นปรบมือรัว “จูบเลย! จูบเลย!”

ให้ตาย! เกิดอะไรขึ้น?

กู้เยนเชินร้องตะโกน สติที่หลุดลอยราวท่องโลกนั้น กลับมาอีกครั้ง ลู่ซวงซวงจ้องมองลั่วหาน อย่างไม่ สบายเนื้อสบายตัว

เธอกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก ให้ตาย เมื่อครู่มัน อะไรกัน ?

ทําไมบรรยากาศเปลี่ยนไปขนาดนี้ ทำไมนางฟ้าตัว น้อยของเธอจึงชบในอกกว้างของหลงเชียว?

ฮือ! เกิดอะไรขึ้น?
pgah

หลงจื่อเดินเข้าไปอย่างช้าๆ พลางพาดไหล่ลู่ซวงช วงราวเพื่อนเล่น เขาเบะปาก “พี่สาวสุดสวย พี่ใหญ่ ผมเมื่อเทียบกับถังจิ้นเหยียนแล้ว หล่อกว่าใช่ไหม หละ?”

ไอ้บ้า!

ลู่ซวงซวงถลึงตาโตใส่หลงจื่อ “หุบปาก ครา วน วลั่วของฉันพอซวยไปด้วย ให้ตายสิ!

หลงจื่อไม่ตอบโต้แต่อย่างใด เพียงตบมือตาม อย่างร้ายกาจ “จูบเลย!

หลงเซียวขมวดคิ้วอันดกดำ “ไม่อย่างนั้น ทำให้ พวกเขาสมหวังหน่อยไหม?”

ฉู่ลั่วหาน ……….ไม่!”

หลงเซียวพยักหน้ารับ “ถูกของเธอ เรื่องบางเรื่อง เหมาะที่จะทําที่บ้าน ในตอนที่มีเพียงเราสองคน แต่ว่า คืนนี้พวกเราแย่งความสนใจ ต้องใช้ให้เป็น ประโยชน์สิ

จบคำ เขาโอบเอวหญิงสาวแน่น กล่าวประโยคที่pgan

ทำให้คนทั้งงานและนักข่าวเกือบกำเดาพุ่ง

“อย่างที่ทุกท่านเห็น หลังแต่งงานผมไม่เห็นค่า ทำร้ายภรรยา ผมยอมรับผิดชอบกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้น เคยมีคนถามผม ผมกับโม่หรูเฟยเป็นอะไรกัน วันนี้ ผมประกาศให้ทุกคนได้ทราบทั่วกัน”

ฉู่ลั่วหานเบือนหน้าหนีกล้อง ชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า เอาแต่ใจ เขาทําเรื่องเร็วร้ายขนาดนี้ กลับสบายอก อิ่มเอมไร้ความรู้สึกเช่นนี้

แข็งแกร่งยิ่งใหญ่เสียจริง

เหล่านักข่าวเบิกตากว้าง บรรดาผู้คนหยุดหายใจ

หลงเซียวเอ่ยอย่างมีชีวิตชีวาแต่กลับขี้เกียจเบื่อ หน่าย “เธอคือผู้มีพระคุณที่เคยช่วยผมเอาไว้ใน อดีต แต่คนข้างกายผมนี้ จะเป็นคนรักผมไปทั้ง ชีวิต”

ผู้มีพระคุณ?

“ฉะนั้นสิ่งที่คุณทำกับคุณโม่หรูเฟย เพราะมี พระคุณต่อคุณ! แต่ไม่ใช่ความรัก?
pgan

“คุณจะอธิบายอย่างไรเรื่องลูกของพวกคุณ

“คุณตัดสินใจทิ้งคุณโม่และเด็กในท้องเธอจริง หรือ?”

ยากลําบาก บีบบังคับ ทิ่มแทงราวคมดาบ

ไม่ว่าคำถามใดก็สามารถก่อให้สูญสิ้นชื่อเสียงได้

ฉู่ลั่วหานจับมือหลงเซียวแน่น พอได้แล้ว คืนนี้สิ่งที่ หลงเซียวเสียสละเพื่อเธอมากพอแล้ว เขาไม่สมควร แบกรับอะไรไปมากกว่านี้

ตอนนี้ ให้เธอทำอะไรสักอย่างเพื่อเขาบ้าง

ฉู่ลั่วหานพลิกกุมมือหยาบแห้งเรียวของหลงเซียว ดวงตาใสสดสลัดแสงวับวาว สีสันสุขสันต์ราวเต้น ระบ่ากลางอากาศ

เธอเดินหน้าก้าวหนึ่ง เผชิญกับกล้อง “ทุกคน ฉัน สามารถอธิบายเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมดในวันนี้ได้ สามีของฉันไม่ใช่คนลืมคุณคน และไม่มีทางที่เขาจะ รังแกปัดความรับผิดชอบล่อลวงความรู้สึกใคร เขา ยีมโอกาสนี้ในการเซอร์ไพรส์ฉัน เพียงpgdh

เพราะ….”

เธอจ้องมองเขา สลับกับกล้อง “เพราะฉันเป็นโรค ที่ไร้ทางรักษา อยู่ได้อีกไม่นาน เขาไม่อยากให้ฉัน มีอะไรติดค้างก่อนตาย ส่วนคุณโม่กับลูกของเธอ ก่อนฉันตายจาก ต้องได้เข้าบ้านตระกูลหลงแน่นอน”

เธอพูดอะไรอยู่!

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ