ตอนที่ 131 อะไรที่ ใช้กำลังได้ ไม่จำเป็นต้อง

เจรจา

น้ำผลไม้รสส้มเข้มข้นไหลหยดไปตามรูปแก้ม ผม เค้าที่จัดเซ็ตอย่างตั้งใจเปียกลู่ติดหัว ชุดหรูสุดเซ็กซี่ ถูกย้อมเปลี่ยนเป็นสีที่น่ารังเกียจ

เนื้อตัวเปียกชุ่มแนบติดกับชุดบาง เผยภาพทัศน์ เนินอกกึ่งโผล่กึ่งซ่อนราวหยอกล้อ ล่อสายตากว่า ร่างเปลือยเปล่า เสียอีก

คำว่าอนาถไม่พอแก่การบรรยายสภาพเธอตอนนี้

หญิงสาวผู้ประสบภัยเป็นศูนย์กลาง บรรดาผู้คน ต่างจับจ้องไปที่เธอ ฝนชนในกลางแจ้งแบ่งเป็นก ลุ่มย่อยหลายกลุ่มด้วยกัน เหล่ากลุ่มฝูงชนนั้นไม่ได้ โดดเด่นอะไรใบบรรดาไฮโซ หากแต่โม่หรูเฟย แม้ ไม่เด่นชัด แต่ไม่มีทางที่เธอจะนิ่งเฉย

บรรดาปาปารัสซี่ทั้งหลายรุมล้อมอย่างสนอกสนใจ
หญิงสาวนิ่งอึ้ง เช่นนี้ ! เธอไม่คาดคิดตัวเองจะถูกกระทำ

เฉียว

เมื่อปาปารัสซี่ที่ไวต่อความรู้สึกทั้งหลายได้เห็น ใบหน้าเธอ นางรองที่โด่งดังจากละครข้ามภพเมื่อ ไม่นานมานี้ แม้ไม่ใช่นักแสดงแถวหน้า แต่แฟนคลับ ของเธอมีไม่น้อยเลย

“เธอทําอะไร!”

เฉียว ปาดเช็ดน้ำส้มที่เลอะบนใบหน้าออก จ้อง เขม็งด้วยสายตาโกรธจัดไปที่ลู่ซวงซวงซึ่งเตี้ยกว่า ตนหลายเซ็น เธอไม่อยากจะเชื่อตนถูกผู้หญิงคนนี้ สาดน้ำส้มใส!

ลู่วงซวงยกมุมปาก คลายนิ้วโป้งออก “เพล้ง” แก้ว น้ำตกหล่นลงพื้น พร้อมเชิดศีรษะขึ้นเล็กน้อยจับจ้อง ไปที่เฉียวซีผู้อนาถ “ฉันว่าสวิตซ์รูปากเธอเสียไหม นะ? ฉันได้ยินไม่ค่อยชัดเลย เธอค่าใคร?

ลู่ซวงซวงแคะหูแคะตา สองคิ้วเลิกขึ้น ยิ้มเยาะดูถูก
เฉียว ทานเสียงเย็น เธอไม่รู้จักลู่ชวงซวง คน ที่เธอไม่รู้จัก ต้องไม่ใช่คนสำคัญตำแหน่งใหญ่โต อะไรอยู่แล้ว!

“อีแคระ ฉันอยากค่าใครก็เรื่องของฉัน ทำไม? แทงใจดำเธอหรอ โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ผดุงความ ยุติธรรมแทนคนอื่นหรือ? เหอะ ก็แค่รถเมย์คันนึง ต้องให้สลักป้ายชื่อหรือไง!”

นังบ้า!

ลู่ซวงซวงหัวเราะลั่น ประสาทสัมผัสทั้งห้าแม้จิ้มลิ้ม แต่สวยงามอย่างบอกใคร รอยยิ้มของเธอ เย็นชา ราวน้ำแข็ง เธอลูบข้อมือเบาๆ ฮ่าฮ่า “สังคมสมัยนี้ตัว อะไรจะด่ายังไงก็ได้หรอ แต่ว่า นางฟ้าของฉัน ไม่ว่า ตัวอะไรก็ด่าไม่ได้ทั้งนั้น!”

จบคํา เธอง้างมือขึ้น “เจี๊ยะ” ฝ่ามือประทับบน ใบหน้าเฉียวซีเต็มฉาด คำด่าทอหยาบคายที่หลุด ออกจากปากเฉียว ค้างกลางอากาศ

ลู่วงซวงแรงไม่มากนัก เสียงฝ่ามือที่กระทบ ใบหน้าเธอนั้นไม่ดังหนัก และไม่เจ็บ แต่สร้างความ อับอายนั้น ผลลัพธ์ดีเกินคาด
ปาปารัสซีเวตเตอร์อย่างบ้าคลั่ง! ดารานักแสดง หน้าใหม่ถูกตบ ปริมาณ คลิกเข้าชมถล่มหลาย เป็นนอน สำหรับผู้ล่วงละเมิดคนนี้รอถูกแฟนคลับ เธอแล่เนื้อได้เลย!

เฉียวซีกัดฟันกรอดอย่างโกรธแค้น “นังแพศยา กล้าดียังไงมาตบฉัน!”

เธอเอ่ยพลางยกมือฟาดกลับ!

ฝ่ามือจ้างสูง!

“เจี๊ยะ!”

ฝ่ามือ สะบัดเข้าที่ใบหน้าของอู่ซวงซวง ด้วยแรง ทั้งหมดที่มี! กระทั่งลู่ซวงซวงเกิดประกายดาว

ลู่วงซวงเกิดพร่ามันจนแทบล้มลง

“เฟี้ย!”

เฉียวซีไม่ทันได้ลดฝ่ามือลงดี แก้มซ้ายพลันถูก เหวี่ยงกระทบเข้าอย่างจัง! เต็มแรง ใบหน้าซีกหนึ่งปรากฏรอยนิ้วมือทั้ง5นูนขึ้นบวมเป่ง!

เฉียวซีนิ่งอึ้ง เงยหน้าขึ้นอย่างตกตะลึง ประจันหน้า

กับฉ่ลั่วหาน!

ฉู่ลั่วหานสูงกว่าเธออยู่แล้ว ส้นสูง8เซนติเมตร ไม่ ได้โม้

” ลั่วหาน เธอกล้าดียังไง…..

“เพี้ยะ!”

เสียงดังคมชัด ฉู่ลั่วหานฟาดรัว ฝากบนใบหน้าของ

เธอเช่นกัน

*นังแพศยา!”

“เจี๊ยะ !”ฉู่ลั่วหานสลับมืออย่างเยือกเย็น ด้วยแรง ที่มากกว่าเดิม!

“นังโสเภณี! ย้ย….

“เจี๊ยะ!”
“เพิยะ!”

เฉียวซีปริปากเมื่อใด ฉู่ลั่วหานเหวี่ยงแรงฟาด เท่านั้น เธอลืมความด้านชาที่ฝ่ามือใช้แรงอย่างหนัก เหวี่ยงรัวฟาดลงบนใบหน้าเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า

เฉียวซีถูกเธอตบกระทั่งแก้มนวลทั้งสองข้างบวม นูน ไม่กล้าปริปากหลุดเสียงใดๆออกมาให้ได้ยินอีก

ฉู่ลั่วหานลดมือที่เมื่อยชาลง ใบหน้าที่มีเสน่ห์ไร้ ความรู้สึก “ฉันไม่ชอบด่าใคร ยิ่งไม่ชอบทะเลาะ เข้าไปใหญ่ แต่เรื่องใช้ความรุนแรง ฉันถนัดนัก”

เธอจับจ้องยังใบหน้าที่เกือบเสียโฉมของเฉียวซี ฉู่ ลั่วหานขมวดคิ้วสูดหายใจลึกเข้าเต็มปอด ตบเธอ พลันทำมือตัวเองแปดเปื้อนไปด้วย

โม่หรูเฟยปราดเปรื่อง เธอเผ่นหนีตั้งแต่เหตุการณ์ ลู่ซวงซวงสาดน้ำส้มใส่เฉียวซีแล้ว เพื่อล้างมลทิน จากสถานการณ์นี้ ตอนนี้กลับแสร้งห้ามปรามอย่าง อ่อนโยน “หมอฉู่ ยังไงเธอก็เป็นถึงภรรยาของ เชียว ทำเรื่องแบบนี้ต่อหน้าผู้คน คงไม่เหมาะสมเท่าไหร่? พูดไม่เข้าหูก็เอาแต่ตบตี ไม่กลัวคนอื่น หัวเราะเยาะเอาหรือ?”

ลู่ซวงซวงจ้องตาค้าง ตั้งแต่ฉู่ลั่วหานเริ่มเหวี่ยงแขน ตบเต็มแรง เธอทั้งนับถือและหลงใหล นางฟ้าของ ฉันได้เปิดผนึกแล้ว!

วนานขยับฝีเท้าอย่างหยิ่งผยอง ขยับเข้าใกล้ โม่หรูเฟีย “หรอ? ถูกหัวเราะเยาะ? ฉันอยากรู้จริงๆ ใครที่มันหัวเราะเยาะ? ใครที่มันกล้าหัวเราะเยาะ?”

ไม่ทันขาดคํา “คะช่า” เสียงกดชัตเตอร์ดังขึ้น

ลู่ซวงซวงจับแขนเธอชี้ไม้ชี้มือไปยังกอพืชเขียวขจี ด้านหลัง “ที่รัก ปาปารัสซี่แอบถ่ายตรงนั้น

แอบถ่ายหรือ?

ฉู่ลั่วหานกลับหลังหันก้าวยาวเข้าไปอย่างนิ่งเฉย ฝีเท้าหยุดลงหน้ากอพืชไม้เขียวสด กลุ่มกอไม้เขียว ขจีขั้นกลาง เห็นใบหน้าคนหลังพุ่มไม่ชัดเจนนัก

น้ำเสียงนุ่มนวลหนักแน่นเอ่ยขึ้น “ออกมา อย่า ทดสอบความอดทนของฉัน ให้เวลาพวกเธอหนึ่งนาที ออกมาให้หมด

เหล่าปาปารัส ด้านหลังนิ่งไม่ไหวติง คราวนี้ไม่ใช่ เฉียว แต่เป็นฉู่ลั่วหานผู้หญิงของหลงเชียว!

ฉู่ลั่วหานแตะนิ้วมือลงฝ่ามือ ราวกำลังคำนวณเวลา “ที่นี่ด้านในด้านนอกกล้องวงจรปิดเต็มไปหมด พรุ่ง นี้หน้าตาของพวกเธอจะถูกแพร่สู่สาธารณะ จะออก มาตอนนี้ดีๆ หรือจะอำลาตำแหน่งงานในวันพรุ่งนี้? ยังเหลือเวลาอี303”

บรรดานักข่าวสะดุ้งโหยงไปตามๆกัน มีปัญหากับ ลั่วหานเท่ากับมีปัญหากับหลงเซียว ผลลัพธ์ไม่กล้า นึกคิด!

ฉู่ลั่วหานร้องฮีในลำคอ “ดูท่า เรื่องที่บริษัทMBKขึ้น บัญชีดำเหล่านักข่าวและบล็อกข่าวสารในออนไลน์ พวกเธอยังไม่รู้สินะ…

ไม่ทันขาดคํา นักข่าว5คนเดินก้มหน้า ออกจาก หลังพุ่ม ก๋กล้องถ่ายรูปไม่ปริปากใดๆ

ฉู่ลั่วหานหัวเราะเย็นชา “ดีมาก จะให้ฉันทำลาย อาวุธทํามาหากิน หรือจะถอดการ์ดออกมาหักทิ้งซะเลือกเอาเอง”

เหล่านักข่าวต้องเลือกอย่างหลังอยู่แล้ว คาราคา ช่าทําลายการ์ดทิ้ง ตื่นตระหนกจนเหงื่อแตกโชก เต็มแผ่นหลัง

ยังไม่ทันเสร็จสิ้นดี

ฉู่ลั่วหานลากลู่ซวงซวงเดินขึ้นหน้าก้าวหนึ่ง กล่าว ด้วยน้ำเสียงเย็นชา “เงยหน้า

บรรดานักข่าวเงยหน้าขึ้นช้าๆ เห็นใบหน้าของอู่ลั่ วหานและลู่ซวงซวงจากนั้นรีบก้มหน้าลง

ฉู่ลั่วหานเอ่ยช้าๆเนิบๆ “ดูให้ชัด จำไว้ให้ดี สอง ใบหน้านี้ไม่ชอบปรากฏบนจอสาธารณะใดๆทั้งนั้น วันหลังเจออีก ช่วยหลบไปห่างๆด้วย!”

ลู่ชวงซวงรู้สึกสะใจเป็นไหนๆ นางฟ้าของฉัน เท่ ระเบิด!

ในที่สุดก็ยืดอกผายไหล่ผึ่งได้สักที “ได้ยินไหม? จำได้หรือยัง! ดูให้เต็มตา แล้วไสหัวไปซะ!”
นักข่าวพากันวิ่งหลุบๆกรูออกไป ฝูงบนแถวนั้นต่าง แข็งตัวเป็นหิน

ฉู่ลั่วหานหมุนตัว จับจ้องโม่หรูเฟยอย่างเยาะเย้ย สลับกับหญิงสาวในชุดเซ็กซี่ด้านข้างอีกเจ็ดแปดคน “ชอบนินทาคนอื่นลับหลังสินะ?”

ไม่มีใครกล้าปริปากเปล่งเสียงใดๆ มีเพียงโม่หรู เฟยที่ประคองท้องน้อยก้าวไปข้างหน้า “ฉู่ลั่วหาน เธอคงลืมไป คืนนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณพ่อ ฉัน เธออวดเบ่งอะไรตรงนี้”

เหอะ!

ฉู่ลั่วหานเชิดคางขึ้นเล็กน้อย ใบหน้าเล็กเรียวเนียน ละเอียดอย่างงดงาม คนเนี้ยบขนาดไหนก็ชี้จุด บกพร่องไม่ได้เลย ไม่เพียงแต่รูปลักษณ์หน้าตา รูป ร่างส่วนสูงของเธอชนะโม่หรูเฟยที่เย่อหยิ่งได้อยู่ หมัด “คุณโม่ ฉันกำลังสอนเธอ คบเพื่อนต้องดูให้ดี หากคบเพื่อนไม่ดี เธอจะถูกเอาเปรียบได้นะ”

ใช่แล้ว คบเพื่อนไม่ดีจะถูกเอาเปรียบ สุดท้ายเป็น เธอเองที่รับเคราะห์
ฉู่จั่วหานสามารถไม่ลงมือ สามารถนั่งเฉย แต่หาก เธอไม่อยากทนขึ้นมาเมื่อใด ใครหน้าไหนก็ขัดขวาง เธอไม่ได้

โม่หรูเฟยหรือ? เหอะ!

ฉู่ลั่วหานเธอเพียงแสดงฤทธิ์เดชครึ่งหนึ่งในวง หย่อมๆเท่านั้นบรรดาผู้คนต่างพากันหดถอย เธอ ควบคุมความนิ่งสงบไม่เร่งไม่รีบ ไร้การใช้อารมณ์ ไร้การเหวี่ยงวีน สง่าราวเทพธิดา

ต่างจากเฉียวซีและโม่หรูเฟย เมื่อเทียบกันแล้ว ซึ่ง มีลักษณะปากคอเราะราย

สิ่งหนึ่งที่ฉู่ลั่วหานไม่คาดคิด แม่ของโม่หรูเฟย ทําไมถึงกลับมาในเวลาแบบนี้ได้ เธอไม่เห็น เหตุการณ์ตั้งแต่เริ่ม หากแต่ได้ยินคำฉู่ลั่วหาน แทงใจดำโม่หรูเฟยเท่านั้น หญิงวัยกลางคนในชุด กระโปรงสีเทาควันบุหรี่สง่าผ่าเผย ตอกกลับฉ่ลั่วหา น “ฉู่ลั่วหาน ยืมอำนาจตระกูลหลงคลั่งอะไรตรงนี้ กาลกิณีไร้ยางอาย อย่าทำตระกูลหลงแปดเปื้อนไป ด้วย”

เอ๋? สรุปแล้วที่พร่ำเพ้อกับหยวนชูเฟินตั้งนานสองนาน ลงตัวแล้วอย่างนั้นสิ

อู่ ว านยิ้มตอบอย่างมีมารยาท ได้พบมารดาของ โม่หรูเฟยเป็นครั้งแรก กลับเป็นในสถานการณ์เช่นนี้ “คุณน้า ต้องขอโทษด้วย เมื่อครู่ฉันรีบร้อนไปหน่อย จะตีสัตว์เลี้ยงต้องดูเจ้าของก่อน ขออภัยจริงๆ

เหล่าหญิงสาวในเหตุการณ์ได้ยินประโยค ต่างพ่น เสียงหัวเราะ โดยเฉพาะลู่ซางซาง หัวเราะแทบดิ้น

คนที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดอย่างหลงเซียวฟนเหล้า ที่เพิ่งกระดกเข้าปากออกมา บรรดาคุณชายทั้ง หลายจ้องมองเขาอย่างประหลาดใจ

ฟู่เหวินฟางโมโหแทบพ่นลูกไฟ “ฉู่ลั่วหาน ไอ้ลูก หมาก็แค่ตระกูลหลง! บริษัทอู่ชื่อล้มละลาย เธอมันก็ แค่สุนัขขี้เรื้อน มีสิทธิ์อะไรอวดเก่งแถวนี้!”

ฉู่ลั่วหานไม่ชอบด่าทอ หากลงมือกับ ฟู่เหวินฟางคง ไม่เหมาะสมนัก จึงโต้กลับ “คุณน้า…..

ไม่คาดคิด ยังไม่ทันที่ฉู่ลั่วหานเอ่ยใดๆ เสียงแหลม เล็กหนึ่งดังขึ้น “อ้าว หมอฉู่ บังเอิญบังเลย”
มาใหม่ คือซุนเจีย

ช่างเป็นละครฉากหนึ่งที่ร้อนระอุจริงๆ !

ลู่วงซวงจับจ้องซุนเจีย จําเธอได้ จึงย่นจมูกเอ่ย “ซุนเจียลี่ เธอมาร่วมแจมอะไรกัน”

ซุนเจีย จําลู่ซวงซวงที่อยู่ในผับบาร์ตลอดปีได้อยู่ แล้ว “อายุปูนนี้แล้วยังสมองผกพิการอีก ลู่ซวงซวง ไอคิวเธอถูกสุนัขคาบไปแล้วสินะ

ลู่ซวงซวงโกรธจนอยากพุ่งตบ หากแต่ถูกฉู่ลั่วหาน ห้ามปราม “คนแบบนี้ไม่คู่ควรลงมือด้วยหลอก

ซุนเจียลี่ เข้าใจอย่างถ่องแท้ทำไมเธอถึงถูกรับคัด เลือกให้เป็นศาสตราจารย์

ขณะนี้ชายหนุ่มเจรจาธุรกิจด้านใน หญิงสาวฆ่า เวลาอย่างเบื่อหน่าย เป็นโอกาสที่ดีในการกลั่นแกล้ง แย่งชิง

“ฉู่ลั่วหาน เธอมันไม่ได้รับการอบรมจริงๆด้วย ไม่ ให้เกียรติคุณน้าสักนิด
ประโยคคอมเมนต์จากผู้ชมที่ดีจริงๆ

แต่ฉู่ลั่วหานในตอนนี้มีอะไรต้องกลัว? เธอไม่กลัว อะไรทั้งนั้น

ฉู่ลั่วหานเลิกคิ้วเพ่งไปยังซุนเจียลี่ โม่หรูเฟย ฟู่เห วินฟางที่เข้าข้างกันดีในเวทีมวยไฮโซ หัวเราะอย่าง ราบเรียบ “จริงๆด้วย ฉันไม่ได้รับการสั่งสอนอะไร มากมายจริงๆแหละ ฉะนั้นหากทำอะไรที่ทำให้ทุก คนแคลงใจ ทุกคนอย่าถือสาเลย

ประโยคเดียว อุดปากเหล่าผู้คนในงาน

หากยังเป็นภรรยาของหลงเซียวอยู่ เธอก็มีสิทธิ์ และอำนาจ ใครแตะต้องเธอ เธอจะถอนเขี้ยวให้ หมด ไม่เชื่อ ลองดู

หลง อลูบไล้ริมฝีปากไปมา เหล้ามีรสชาติขึ้น เรื่อยๆ “พี่สะใภ้ เสน่ห์พี่เพิ่มขึ้นล้นหลาม ตระกูลหลง ต้องการ มากนะ”

บรรดาหญิงสาวต่างไม่สังเกตเห็นชายหนุ่มที่อยู่ใน ห้องโถงตระกูลโม่ ที่เดินผ่านหน้าต่างบานใหญ่เห็น ทิวทัศน์ทางนี้เข้าโดยบังเอิญ เขาถือแก้วเหล้าไว้ในมือ สายตาคมกริบไล่ตามเงาร่างของ ลั่วหาน ตลอดเวลา ทุกการกระทำของเธอ อยู่ภายใต้สายตา คมกร้าวของเขา

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ