ตอนที่ 120 เขาอยากกอดเธอไว้ในอ้อมแขน

เธอไม่อยากเห็น บริษัทอู่ซื่อ ล้มลง แม้ว่าเธอจะ เกลียดฉู่ซีหราน และฟางหลิงหญ้มากแค่ไหน บริษัท ฉู่ซื่อ ก็เป็นทั้งชีวิตของพ่อ และวันนี้ผู้พิทักษ์คน สุดท้ายของ บริษัทอู่ซื่อก็มีแค่เธอแล้ว ถ้าบริษัท ชื่อล้มลง อีกหน่อยเธอจะอธิบายกับพ่อแม่ของเธอ อย่างไร?

ช่วงชีวิตอีกครึ่งหนึ่งที่เหลืออยู่ของเธอ ก็จะจมอยู่ กับการโทษตัวเอง และความเสียใจ

ถังจิ้นเหยียนขมวดคิ้วด้วยความเป็นห่วงเป็นใย บน ใบหน้าที่สงบ และสง่างามนั้น เปลี่ยนเป็นทะเลที่ไร้ ขอบเขตมืดมิดราวกับเวลากลางคืน เพราะความ ตึงเครียด และความเสียใจในตอนที่เห็นเธอ การ เปลี่ยนแปลงแค่เล็กน้อยในการแสดงออกของเขา

เต็มไปด้วยความรักที่ลึกซึ้ง

เขาอยากจะยื่นมือออกไปดึงหญิงสาวที่กำลัง ร้องไห้คนนี้เขามากอดไว้ในอ้อมแขนของตัวเองมาก

มาก แต่ตอนทำนี้ไม่ได้แล้ว สถานะของเธอถูก

เปิดเผย ระหว่างคนทั้งสองนั้นมีช่องว่างที่ไม่อาจข้ามได้ขวางกั้นอยู่ เขาอดกลั้นความเจ็บปวดไว้ พยายามปรับลมหายใจให้คงที่

“สถานการณ์ของบริษัทอู่ซื่อในตอนนี้เป็นยังไง บ้าง?”

น้ำเสียงที่อ่อนโยนของเขาดังขึ้นเหนือศีรษะทาให้ รู้สึกอบอุ่นหัวใจ น้ำตาไหลมากขึ้นอย่างควบคุมไม่ ได้ อาบเต็มไปหมดทั้งหน้า

เธอสำลักเล็กน้อย “ห่วงโซ่เงินทุนของบริษัทชื่อ ขาดไปแล้ว หากไม่มีเงินทุนหมุนเวียนเข้ามา ก็อาจ จะถูกธนาคารยึดในไม่ช้า หุ้นของบริษัท ชื่อต้อง หยุดลง นักลงทุนเอกชนบางคนอยากขายหุ้น แต่ บริษัท ชื่อไม่มีเงินสดมากมายขนาดนั้น

ถังจิ้นเหยียนสีหน้าดูเคร่งขรึม แม้ว่าเขาจะไม่ได้ ยื่นมือเข้าไปแทรกแซงด้านการเงิน และการบริหาร องค์กรโดยตรง แต่ข่าวของ ฉู่ซีหรานเพิ่งจะออก มาไม่ถึงหนึ่งวัน บริษัทขนาดใหญ่อย่าง บริษัท ซีอ ทำไมถึงได้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงขนาดนี้ ได้?

อูฐที่ผอมตายยังตัวใหญ่กว่าม้า เขาไม่เชื่อว่า สถานการณ์ในปัจจุบันของ บริษัทอู่ซื่อ จะเกิดขึ้น จากเรื่องอื้อฉาวจริงๆ
“บริษัทอู่ซื่อต้องการเงินทุนเท่าไหร่? ตอนนี้เพียง แค่ต้องอัดฉีดเงินทุนให้เพียงพอก็ได้แล้วใช่ไหม?”

ฉู่ลั่วหานลดศีรษะอยู่บนพวงมาลัย จากนั้นเธอก็ เงยหน้าขึ้นมาอย่างกะทันหัน “รองคณบดี ฉันยังมี ธุระต่อ จำเป็นต้องไปจัดการตอนนี้เลย คุณกลับไป ก่อนเถอะ”

เธอกระตือรือร้นที่จะผลักคนให้ลงไปจากรถ ใช่ เธอคิดหาวิธีได้แล้ว แม้ว่ามันจะฟังดูไร้สาระ แต่เธอ

ก็อยากจะลองดู

ตอนนี้บริษัทอู่ซื่อต้องการเงิน เธอสามารถนำ ของใช้ส่วนตัวไปขายได้ เอาทุกอย่างออกไปจำนอง ให้หมด เปลี่ยนได้เงินเท่าไหร่ก็เท่านั้น

ส่วนเรื่องทางด้านของหลงเซียว เธอไม่อยากพึ่งพา ตระกูลหลง

การที่แต่งงานกับหลงเซียว ทุกคนต่างก็คิดว่าเธอ เห็นแก่สถานะ และทรัพย์สมบัติของตระกูลหลง เธอ จะพิสูจน์ว่าเธอไม่ใช่

“มีเรื่องอะไร? ให้ผมไปกับคุณไหม หมอฉู่ ตอนนี้ คุณกำลังต่อสู้อยู่ตัวคนเดียว ให้ผมเป็นเพื่อนคุณ แล้ว……..
ทันใดนั้นถังจิ้นเหยียนก็หยุดพูด บริษัทฉู่ซื่อ ต้องการเงินจำนวนมาก เรื่องนี้ ฉู่ลั่วหานไม่จำเป็น ต้องพึ่งหลงเซียว เขาก็ได้เหมือนกัน!

ดังนั้น ถังจิ้นเหยียนพยักหน้า “ได้ คุณไปเถอะ เชื่อผม บริษัทอู่ซื่อจะสามารถเปลี่ยนวิกฤตให้เป็น โอกาสได้แน่นอน เชื่อผม!”

เขากดเบาๆ ที่หลังมือของเธอ ฝ่ามืออุ่นทาบทับ หลังมือของเธอ ราวกับว่าอุณหภูมิของผิวหนังทำให้ เธอแข็งแกร่งขึ้น

มองดูรถของฉู่ลั่วหานขับเคลื่อนออกไป ถังจิ้นเหยี ยนกดโทรศัพท์โทรออก

เจี๋ยรุ่ย ฟังนะ ตอนนี้ถอนเงินจำนวนหนึ่งออกมา “ จากบัญชีส่วนตัวของผม……

“ตอนนี้?”เสียงของอีกฝ่ายลังเลเล็กน้อย

“ใช่ ตอนนี้เลย!”

ถังจิ้นเหยียนกล่าวแล้วกลับไปนั่งที่รถของตัวเอง นั่งอยู่บนเบาะคนขับ บังคับพวงมาลัยด้วยมือข้าง เดียว และจ้องมองไปยังทิศทางที่ลั่วหานหายไป
จำนวนเงินที่คุณต้องการมากเกินไป จำเป็นต้อง แจ้งกับธนาคารล่วงหน้าก่อนสิบสองชั่วโมง นี่เป็นวิธี ที่ได้เลือกไว้ในตอนนั้นได้เตือนคุณไปแล้ว เกิดอะไร ขึ้น? ทำไมถึงรีบร้อนขนาดนี้?

ทุบลงไปที่พวงมาลัยอย่างอึดอัดใจ เขาไม่เคย ใช้เงินจำนวนมากขนาดนี้ ดังนั้นจึงไม่เข้าใจ กระบวนการที่เกี่ยวข้อง ทรัพย์สินภายใต้ชื่อของเขา ได้รับการดูแลจัดการโดยผู้จัดการการด้านการเงิน มืออาชีพมาโดยตลอด

ถังจิ้นเหยียนมองดูเวลา ตอนนี้ตามเวลาของ ประเทศจีนเป็นเวลาหนึ่งทุ่มครึ่ง เวลาของนิวยอร์ก ช้ากว่าจีนสิบสองชั่วโมง

อยากจะใช้เงิน จะต้องรอหลังจากนี้อีกสิบสอง ชั่วโมง หวังว่าบริษัทอู่ซื่อจะไม่มีการเปลี่ยนแปลง

ใดๆ ในระหว่างสิบสองชั่วโมงนี้

“ทันทีที่ถึงเวลา คุณรีบไปจัดการทันที จำไว้ ต้อง เร็ว!”

“OK! ฉันจะแจ้งกับธนาคารเดี๋ยวนี้เลย”

ฉู่ลั่วหานกลับไปถึงบ้านเช่าของตัวเอง หยิบเครื่อง ประดับทั้งหมดออกมาจากกล่องใต้เตียง และนั่งลงบนพื้น น้ำตาของฉู่ลั่วหานร่วงหล่นลงมา

ข้างในนี้ เป็นของขวัญทั้งหมดที่ได้รับจากพ่อ แม่ของเธอในวันเกิดของเธอทุกปี เพื่อให้ลูกสาว สามารถเก็บความทรงจำตอนเด็กๆ ได้ง่าย สิ่งที่พ่อ แม่ตระกูลฉู่มอบให้ล้วนแต่เป็นเครื่องประดับราคา แพง แต่ไม่ใช่เพื่อให้เธอนำมันไปแลกเป็นเงินมาใช้ ในสักวันหนึ่ง…….

เช็ดน้ำตาบนใบหน้าอย่างลวกๆ ฉู่ลั่วหานปิดฝาลง “พ่อคะ แม่คะ ขอโทษนะคะ ตอนนี้บริษัท ชื่อกําลัง ตกอยู่ในภาวะวิกฤต หนูไม่สามารถที่จะนิ่งดูดายได้ หนูรับปาก ถ้าหนูมีกำลังอีกครั้งจะต้องไปไล่ซื้อกลับ มาให้ครบทุกชิ้นเลย พวกคุณอย่าโกรธหนูเลย นะคะ”

ตลอดทางที่ขับรถไป รถของฉู่ลั่วหานก็ได้มาถึง โรงรับจำนำ เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ฉู่ลั่วหานมายืนอยู่ ตรงนี้ เงยหน้าขึ้นไปมองป้ายที่ไม่เข้ากันกับตัวเอง เลย

ฉู่ลั่วหานสวมแว่นกันแดดขนาดใหญ่ ปิดบังใบหน้า ไปมากกว่าครึ่ง

เครื่องประดับชิ้น…..อนนี้สามารถให้คุณได้ มากที่สุดเพียงห้าแสนเท่านั้น
“จะเป็นไปได้ยังไง? เครื่องประดับชิ้นนี้เป็นรุ่นลิมิ เต็ดอิดิชั่นมูลค่ามากกว่าสองล้าน ทำไมคุณถึง..

“คุณผู้หญิง นี่คือกฎของการจำนำ จะยอมหรือไม่ ยอมก็ขึ้นอยู่กับตัวคุณเองแล้วล่ะ”

ของขวัญที่คุณพ่อให้เธอในวันที่อายุครบ 18 ปี ใน ปีนั้นมีมูลค่ามากกว่าสองล้าน ตอนนี้ก็ยิ่งมีคุณค่า มาก แต่เขากลับอ้าปากบอกว่าให้ได้แค่ห้าแสน

เครื่องประดับทั้งหมดเมื่อประเมินออกมา เดิมที สามารถขายได้มากกว่า 100 ล้าน เมื่อรวมกัน ทั้งหมดกลับไม่คุ้มสามล้านเลยด้วยซ้ำ….……

ฉู่ลั่วหานมองสมบัติที่มีความหมายที่สุดในชีวิตของ

เธอ กัดฟันแน่น

สามล้าน เธอจะขายความทรงจำดีๆ ที่พ่อและแม่ มอบให้เธอเหรอ?

ไม่ เธอทำไม่ได้

เดินออกมาจากโรงรับจำนำ ฉู่ลั่วหานมองไปรอบๆ ทันใดนั้นก็ตระหนักขึ้นได้ โลกที่กว้างขนาดนี้ เธอ เหมือนถูกถึงไว้เลย
ในเวลานี้ โทรศัพท์มือถือของฉู่ลั่วหานก็ดังขึ้น

ฉู่ลั่วหานแปลกใจมาก ที่หลงจื่อกลับโทรมาหาเธอ

“พี่สะใภ้ สถานการณ์ของบริษัทฉู่ชื่อเป็นยังไงบ้าง พอดีผมบังเอิญเห็นข่าวเข้า คุณเป็นยังไงบ้าง? ”

“ฉันไม่เป็นไร” น้ำเสียงเนือยๆ แสดงว่าคนๆ นั้น กำลังอารมณ์ไม่ดี

หลงจื่อเกาหัว “การรับมือกับวิกฤตประเภทนี้ต้อง ใช้เงินจำนวนมาก แต่ว่าตอนนี้พี่ใหญ่ไม่อยู่บ้าน พี่ สะใภ้ ในมือของผมมีเงินส่วนตัวอยู่ 50 ล้าน ให้คุณ หมดเลย คุณเอาไปใช้ก่อน……..ปกติผมมักจะใช้เงิน ครั้งละมากๆ อยู่แล้ว และที่บ้านก็ใช้เงินไม่มาก

“ไม่ต้องหรอก เธอเก็บไว้ใช้เถอะ เงิน 50 ล้าน สําหรับบริษัท ชื่อแล้วก็เป็นแค่น้ำนิ่งที่ไหลลึก แล้ว จะทุบเข้าไปทําไม

แม้ว่าหลงจื่อจะเป็นคนในตระกูลหลงเหมือนกัน แต่ สถานะของเขานั้นพิเศษ จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีหุ้น เลยสักนิด ปกติเขาเป็นคนใจกว้าง แต่จริงๆ แล้วไม่ ได้มีเงินออมมากมายอะไร

ฉู่ลั่วหานไม่อยากให้เขาโทษตัวเอง จึงพูดต่อ “เรื่องเงินฉันจะคิดหาทางเอง เธอเป็นนักเรียน ขอแค่ตั้งใจ เรียนก็พอแล้ว”

“พี่สะใภ้ ขอโทษครับ ตอนนี้ผมยังไม่มีความ สามารถมากพอ ทว่าผมจะพยายามแน่นอน!

ความดื้อรั้น และความมุ่งมั่นของเขาทำให้ ลั่วหาน ประหลาดใจเล็กน้อย “ตั้งใจก็ดีแล้ว”

“เงินก้อนนี้ยังไงผมก็จะเอาให้คุณ ถือซะว่า ให้คุณยืมก็แล้วกัน อีกหน่อยคุณค่อยคืนผม ส่งหมายเลขบัญชีมาให้ผม เร็ว

อารมณ์ที่ไม่สามารถบรรยายได้ ซับซ้อนมาก แปลกประหลาดมาก

แต่เหมือนว่า ความรู้สึกต่อต้านที่มีต่อเขาน้อยลงไป

มาก

แน่นอนว่าเธอไม่มีทางเอาหมายเลขบัญชีให้เขา เธอไม่อยากติดค้างคนของตระกูลหลง

หากเธอต้องการใช้ตระกูลหลง การ์ดใบนั้นที่หลง เซียวเคยให้เธอไว้ เธอก็สามารถรูดได้เป็นหลาย ร้อยล้าน…….
กลับไปนั่งในรถ ฉู่ลั่วหานเช็ดเหงื่อบนหน้าผาก นอกจากเครื่องประดับแล้ว เธอยังมีไม้เด็ดสุดท้าย บ้านที่พ่อแม่ทิ้งไว้ภายใต้ชื่อของเธอ

วิลล่าที่สองแม่ลูกฟางหลิงหยู้อาศัยอยู่ในตอนนี้ ใน ตอนนั้นถูกโอนเป็นชื่อของเธอ ตอนนี้เธอสามารถ ขายวิลล่าได้

ใช่แล้ว ขายวิลล่า! จนถึงตอนนี้ พวกเธอไม่จำเป็น ต้องอาศัยอยู่ในพื้นที่ที่หรูหราอีกต่อไปแล้ว

รถกำลังเร่งความเร็ว ทันใดนั้นเรื่องอื้อฉาวของ ฉู่ ซีหรานก็ปรากฏขึ้นบนในวิทยุในรถ ไม่เพียงแค่ฉู่ซี หราน ยังมีเธอด้วย

“ตามที่ทุกคนรู้กันเรื่องที่ความสัมพันธ์ถูกเปิดเผย สองพี่น้อง บริษัทอู่ซื่อมีความสัมพันธ์ไม่ดีมาโดย ตลอด ครั้งนี้เกิดเรื่องขึ้นกับน้องสาว ในฐานะของ คุณหนูฉู่ที่มีสถานะเป็นถึงคุณนายหญิงตระกูลหลง กลับยังไม่ออกมาแสดงตัวจนถึงวันนี้ จะเห็นได้ว่าทั้ง สองคนกำลังต่อสู้กันอย่างลับๆ –

“ฉู่ลั่วหานไม่สนใจน้องสาว และเพลิดเพลินกับ มงกุฎของคุณนายหญิงตระกูลหลงเพียงคนเดียว และถือโอกาสนี้แย่งบริษัทฉ่ซื่อไป หรือว่าได้ วางแผนที่จะกำจัดต้นหนามนี้ไว้ตั้งนานแล้ว?
ให้ตายเถอะ! เหล่าผู้สื่อข่าวที่ไร้ยางอายพวกนี้!

“ตระกูลหลง และบริษัทอู่ซื่อ ต่างก็พากันตกตะลึง กับวิกฤตนี้ครั้งแล้วครั้งเล่า ฉู่ลั่วหานสิ่งที่เป็นลางไม่ ดี ทุกคนอยู่ให้ห่างเอาไว้ หลงเซียวบินไปอเมริกา

หม้ายครบเครื่องควรจะทำยังไงดี?”

และบนหน้าจอมือถือ เรื่องอื้อฉาว และคำด่า มากมายที่เกี่ยวกับเธอยิ่งไม่น่าดู เหล่าแฟนคลับของ โม่หรูเฟยก็กัดเรื่องนี้ไม่ปล่อย ด่าฉู่ลั่วหานจนต้อง ยอมแพ้

ยิ่งไปกว่านั้น “เนื่องจากตอนนั้นเธอสามารถปีนขึ้น ไปบนเตียงของคุณชายหลง ตอนนี้คุณชายไม่อยู่ ก็ สามารถปีนขึ้นเตียงใครก็ได้ นอนสักคืน บริษัทอู่ซื่อ

ก็ไม่ต้องล้มละลายแล้ว!

บัดซบ!

ฉู่ลั่วหานทิ้งโทรศัพท์ลงอย่างรุนแรง เงยหน้าขึ้น มองวิลล่า

รูม่านตาหดอีกครั้ง!

ด้านนอกของวิลล่าตอนนี้ถูกรายล้อมไปด้วยเหล่าผู้ สื่อข่าว แต่ละคนเหมือนฉลามที่ได้กลิ่นเลือด มา รอการเคลื่อนไหว และต้องการจะฉีกเหยื่อให้เป็นชิ้นๆ

ทางด้านหน้าและด้านข้างของวิลล่าไม่สามารถเข้า ได้ ทันทีที่เธอเข้าไปใกล้ก็จะถูกเหล่าผู้สื่อข่าวเข้ามา ล้อม เธอแค่คนเดียวไม่ใช่คู่ต่อสู้

ในเวลานี้ ฉู่ซีหรานที่กึ่งนอนอยู่บนเตียงในห้องนอน กลัวจนมุดเข้าไปในหมอน “แม่คะ ทำยังไงดี?”

ฟางหลิงหยูโกรธจนขบเคี้ยวเขี้ยวฟัน คว้าหมอน ในมือเธอโยนลงไปบนพื้นอย่างรุนแรง เส้นผมที่ สวยงามกระจัดกระจาย กระแทกเท้าด้วยความ โกรธ “แกถามฉันว่าควรทำไง? แกลองมองดูสิ่งที่ตัว ………ไมถึงไม่ระวังตัวแบบนี้! เองทำสิ! แก

ฉู่ซีหรานร้องไห้ดั่งสายฝน “แม่คะ หนูถูกใครบาง คนล้อมกรอบไว้ คืนนั้นหนูก็แค่ดื่มหนักไปเท่านั้น แต่ เรื่องที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นหนูไม่รู้อะไรเลยจริงๆ แม่ หนูสาบาน หนูไม่ได้เป็นอย่างที่ข่าวได้เขียนไว้จริงๆ แม่ คุณเป็นญาติคนเดียวของหนู แม่ต้องช่วยหนูนะ”

เสียงของลูกสาวค่อยๆ เบาลง ฟางหลิงหยูก็ปวด ใจขึ้นมาแล้ว “พอแล้ว ตอนนี้แกเพิ่งจะผ่าตัดเสร็จ ร้องไห้ไม่ได้นะ จะเป็นอันตรายกับร่างกายได้ ฉันจะ คิดหาวิธีเอง”
ฉู่ซีหรานเช็ดน้ำตาออก “แม่คะ ฉู่ลั่วหานผู้หญิงเลว คนนั้นจะต้องมีเงินอยู่ในมือแน่ ยังไงซะที่พวกเรา เคยเอ่ยปากขอเงินเธอก็ไม่ใช่แค่ครั้งสองครั้งแล้ว เธอมองบริษัทฉู่ชื่อราวกับของรักที่สำคัญกว่าชีวิต คุณลองขอเงินกับเธอดู เธอต้องเอาให้แน่”

“ต้องให้แน่นอนเลยเหรอ? ทำไมฉันถึงไม่รู้มา ก่อน?”

ทันใดนั้นเสียงหัวเราะอย่างโกรธเคืองก็ดังมาจาก ด้านหลังประตูห้องนอนที่ถูกผลักออก ร่างที่เหนื่อย ล้า แต่กลับเฉียบคมของฉู่ลั่วหานยืนอยู่ตรงหน้า พวกเธอทั้งสองคน มือทั้งสองข้างกำหมัดแน่น จ้อง มองไปที่ ฉู่ซีหรานด้วยความโกรธ “ขอเงินจากฉัน? ขอโทษนะ ไม่มีครั้งหน้าแล้ว”

ฟางหลิงหยูหัวเราะอย่างเย็นชา “ดังนั้นเธอจะมอง ดูบริษัทอู่ซื่อล้มละลายเหรอ? ฉันไม่เชื่อว่าเธอจะ ทำได้!”

สายตาที่แหลมคมของฉู่ลั่วหานมองไปที่อู่ซีหราน การดูถูกที่มุมหางตาเป็นเหมือนมีดแทงเข้าที่ใบหน้า ของเธออย่างแรง “แน่นอนว่าฉันทำไม่ได้อยู่แล้ว ดังนั้น ฉันถึงต้องการจะขายทรัพย์สินส่วนตัวเพื่อ ปกป้องความอยู่รอดของบริษัทอู่ซื่อไว้”
ทรัพย์สินส่วนตัว?

ฟางหลิงหยู้หรี่ตา “เธอหมายความว่าไง?

ฉู่ลั่วหานมองไปรอบ ๆ ห้องนอนเจ้าหญิงที่หรูหรา ใหญ่โตของ ฉู่ซีหราน ที่นี่ครั้งหนึ่งเคยเป็นของเธอ เป็นห้องที่ใหญ่ที่สุดในวิลล่า แต่หลังจากที่ ฉู่ซีหรา นเข้ามาก็ทําทุกวิถีทางเพื่อให้สถานที่แห่งนี้เป็นของ ตัวเอง จนตอนนี้ไม่สามารถมองเห็นเค้าเดิมได้แล้ว

“เห็นได้ชัดว่า วิลล่าแห่งนี้ คือทรัพย์สินส่วนตัวของ ฉัน ภายในสองวันนี้ฉันจะขายบ้านทิ้ง สําหรับพวก คุณ เก็บกระเป๋าเรียบร้อยแล้วก็ออกไปจากบ้าน ตระกูลฉี่”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ