ประธานหยิ่งยโสของฉัน

ตอนที่ 99 ใช้ริมฝีปากกั้นริมฝีปาก ดีมาก



ตอนที่ 99 ใช้ริมฝีปากกั้นริมฝีปาก ดีมาก

ตอนที่ 99ใช้ริมฝีปากกั้นริมฝีปาก ดีมาก

จ่ลั่วหานออกแรงขัดขืน คิดจะนำมือของตัวเองดึงออกมา จากใจกลางฝ่ามือของชายหนุ่ม แต่ว่าข้อมือต่างก็ถูกเขารัดจน แดงแล้วก็ยังถูกชายหนุ่มดึงเอาไว้อย่างแน่นหนา

เผชิญหน้ากับความเผด็จการและการบีบควบคุมของเขา เธอ นอกจากจะประนีประนอมแล้วก็ไม่มีทางเลือกอื่นอีก

*ท่านเขียวอย่าใส่ร้ายป้ายสี ยิ่งอย่าเอาความคิดของคน อย มาคาดเดาจิตใจของคนมีคุณธรรม ความสัมพันธ์ของฉันกับ รองคณบดีสะอาดบริสุทธิ์ คุณสามารถตรวจสอบได้ตามสบาย

ลมหายใจของ ลั่วหานค่อนข้างถี่ สะอาดบริสุทธิ์สี่คำนี้ ตัว เธอเองแทบจะไม่เชื่ออยู่แล้ว ยังจะไปพูดโน้มน้าวเขายังไง อีก?

หลงเซียวหรี่ตาลงมองสำรวจเข้าไปในดวงตาของเธออย่าง กำเริบเสืบสาน ลมพัดมา เส้นผมและปกคอเสื้อของเขาต่างก็ กระจายความโกรธของเจ้าของออกมา ความโกรธ ที่พร้อมจะ ออกมาได้ทุกเมื่อ
“ฉ่ลั่วหาน คุณรู้ว่าส่วนที่โง่ที่สุดของคุณคือที่ไหนไหม?”

คำพูดนี้จะพูดยังไง?

“ค หมายความว่ายังไงคะ?” ลั่วหานร้อนรน เอ่ยปากถาม ออกมาในทันที

แหม่ ทุกครั้งที่สนทนากับหลงเซียว ภายในห้าประโยคจะ ต้องรู้สึกได้ถึงระดับสติปัญญาของตนเองไม่พอใช้ เป็นความ รู้สึกที่ไม่สบอารมณ์จริงๆ !

หลงเซียวเหลือบมองหญิงสาวร่างบาง ลั่วหานในวันนี้อยู่ใน คฤหาสน์ที่ทิวทัศน์งดงาม ถูกต้นไม้สีเขียวดอกไม้สีแดงที่อยู่ บริเวณโดยรอบเสริมให้เด่นชัดขึ้นจนเพิ่มความอ่อนหวานและ สวยงามที่สดชื่นแปลกใหม่ นั่นเป็นความสบายเงียบสงบที่มาก พอให้ท่านเซียวหลงใหลอาลัยอาวรณ์ถึง

ลมในฤดูร้อนพาดผ่านเงาต้นไม้ที่หนาแน่นตกลงมาบน ร่างกาย ดึงเส้นผมของเธอขึ้นมาเบาๆ จากนั้นค่อยๆ ร่วงตกลง

มา

เส้นผมติดอยู่บนสันจมูกของเธอ ช่างดึงดูดความชอบที่อยู่ ภายในส่วนลึกของจิตใจจริงๆ
ท่านเซียวร้อนใจมาก

“ส่วนที่โง่ที่สุดของคุณ ก็คือตอนที่พูดโกหกดวงตาจะบอก ฝ่ายตรงข้าม คุณกำลังพูดโกหก อย่าเชื่อ”

บ้าจริง !

“ฉันไม่ได้โกหก ความสัมพันธ์ของฉันกับเขาก็คือเพื่อน ธรรมดา เพื่อนร่วมงานธรรมดาเท่านั้น หากจะเกี่ยวพันอะไร ออกมาจริงๆ เขาคือหัวหน้าของฉัน อีกทั้งเขาเคยช่วยชีวิตฉัน เอาไว้”

เคยช่วยชีวิต?

“เพราะว่าเขาเคยช่วยชีวิตคุณ คุณก็สามารถเล่นอะไรที่ คลุมเครือกับเขาอยู่ที่นี่? ยังทานของที่เขาป้อน ! ”

ให้พูดต่อไปอีกท่านเซียวจะฆ่าคนแล้ว !

คิดไม่ถึงว่าเขาจะเห็นทั้งหมด !

ฉล้วหานเงยศีรษะขึ้น “หรือว่าไม่ควรคะ? คืนนั้นหากไม่ใช่ เขาปรากฏตัวช่วยชีวิตฉันได้ทันเวลา ตอนนี้ฉันก็คือศพร่างหนึ่ง บุญคุณที่ช่วยชีวิตใหญ่เท่าฟ้า ท่านเซียวไม่มีทางเข้าใจ แน่นอน คุณก็ไม่ต้องเข้าใจ

เช่นนี้จริงๆ?

“คุณยังคิดจะยังไง? อุทิศร่างกายและจิตใจทั้งหมดมา ตอบแทนบุญคุณ? หม? ! ” มือที่แข็งแรงของชายหนุ่มดึง ข้อมือของเธอเอาไว้อย่างรุนแรง ท่าทางจะบีบแขนเธอให้ ละเอียด

ข้อมือของฉู่ลั่วหานเจ็บจนแทบจะน้ำตาไหล หลงเซียวที่บ้า พลังนี่ ไม่ทำให้ร่างกายของเธอเกิดรอยแผลก็ไม่คิดจะวางมือ ล่ะมั้ง !

“ไม่ได้รุนแรงขนาดที่คุณคิด แต่ฉันไม่อาจจะทำเป็นไม่รู้ได้ ฉันไม่ได้ขี้หลงขี้ลืมขนาดนั้น ท่านเขียว กรุณาปล่อยมือค่ะ”

เขาดึงอย่างแน่นหนามากยิ่งขึ้น “บอกกับผม คุณรีบร้อนที่จะ หย่า เป็นเพราะเขาใช่หรือเปล่า?”

สำคัญหรอคะ? ฉันแค่คิดจะหย่า สำหรับเหตุผลฉันคิดว่าไม่ จําเป็นจะต้องบอกคุณ…เฮือก ! ”

ข้อมือเจ็บขึ้นอย่างรุนแรง เธอตกใจจนหอบหายใจเข้าทางปาก จะหักแล้ว !

“ไม่สำคัญจริงๆ เพราะไม่ว่าคุณจะให้เหตุผลใดๆ ในการหย่า ออกมา ผมก็จะไม่ตกลง

ฉู่ลั่วหานเจ็บจนนัยน์ตาเปียกชื้น เขาออกแรงเพิ่มอีกสัก หน่อยเธอจะต้องร้องไห้อย่างแน่นอน “หลงเซียว คุณไม่มี ความเป็นคนจริงๆ คุณ…

“อู้! ”

การดาอย่างดูหมิ่นของเธอยังระบายไม่หมด อยู่ๆ ริมฝีปากสี แดงชุ่มชื้นก็ถูกริมฝีปากที่บางเฉียบแนบชิดอย่างรุนแรง ! เอ่ย คำพูดใดไม่ออกอีก !

หลงเซียวล็อกข้อมือของเธอเอาไว้ จากนั้นกำลังที่อยู่บนริม ฝีปากก็เพิ่มมากยิ่งขึ้น หญิงสาวกำลังหมดแรงในการขัดขืนไป ทีละนิดๆ ท่านเซียวปล่อยข้อมือของเธอออก มือใหญ่ที่ร้อน ระอุมือพลังพยุงแผ่นหลังของเธอเอาไว้ มือใหญ่สองข้างโอบ กอดด้านหลังของเธอเอาไว้แน่น ใช้กำลังบังคับให้เธอเข้ามา ในอ้อมกอดของตนเอง !

หมัดสีชมพูของ ลั่วหานออกแรงทุบตีไปบนแผ่นหลังของ เขา แต่ช้าๆ ริมฝีปากของเขาก็เปลี่ยนเป็นอ่อนโยนน่าหลงใหล หลอกล่อให้เธอเดินเข้ามาในกับดักความอ่อนโยน

ของตนเอง

ถังจิ้นเหยียนยืนอยู่บนบันไดหิน สิ่งที่เห็นในขณะที่โน้มตัวลง มาก็คือทิวทัศน์ที่เป็นเช่นนี้

ความแข็งแรงของชายหนุ่มห่อหุ้มความอ่อนแอของหญิงสาว ใต้เงาของต้นไม้สีเขียวมรกต การขึ้นสลับกันไปมาของดอกไม้

เสียงน้ำไหลเบาๆ

ลมดี ทิวทัศน์ดี อากาศดี

สาวงาม สถานที่งาม กาลเวลางาม

แต่เขา กลับเป็นป้ายแขวนที่เป็นส่วนเกิน ด้านบนเขียนว่า คน แปลกหน้าห้ามเข้า

หัวใจของถังจิ้นเหยียนกระตุกอย่างรุนแรง เจ็บจนกำหมัด แน่น ตรงกลางระหว่างคิ้วที่สง่างามผูกเข้าหากัน

เขาอยากจะเปลี่ยนเส้นทางออกไปจากที่นี่ กลับได้ยินเสียง ฝ่ามือที่หนักหน่วงดังสะท้อนมาจากด้านล่างอย่างกะทันหัน
ที่ส่งทานทุบตีไปบนแผ่นหลังของหลงเชียร

ฝีเท้าของถังจีนเหยียนถูกดปุ่มหยุดลงชั่วคราว เดินลงไปที ละช่นๆ อย่างไม่รู้เบื้อรู้ตัว

หลงเขียวก็คืออยากจะทำให้เขาเห็น แต่คิดไม่ถึงว่าเขา ประเมินการต่อต้านของผู้หญิงคนนี้เกินไป ผู้หญิงคนนี้ เขา มองไม่ค่อยเข้าใจ

หลงเสียว คุณ…”

ทุกครั้งต่างก็เป็นแบบนี้ได้ยังไงกัน ! ทำเธอเจ็บจนไม่อยาก จะมีชีวิตอยู่ 1

หลงเขียวไม่มีทางปล่อยโอกาสให้เธอได้พูดออกมา เอ ใหญ่ห่อหุ้มมือของเธอเอาไว้ “คราวหน้าผมจะระวัง ใครให้คุณ น่าหลงใหลขนาดนี้ ชอบเรียกให้ผมตื่นเต้นจนควบคุมตัวเอง เอาไว้ไม่อยู่

พูดอะไร?

พอฉล้วทานหันศีรษะไปทางด้านข้าง ก็ทำสีหน้าไม่ถูก…
“รองคณบดี………

“ผมเพิ่งจะเก็บกวาดหมากเสร็จ ทำไมพวกคุณยังอยู่กันที่นี่?

ไม่ออกไปดูด้านนอก?”

ดูเหมือนจะไม่เห็น

“อ๋อ…ไปเดี๋ยวนี้ค่ะ”

นิ้วทั้งห้าของหลงเซียวสอดไปที่นิ้วมือของเธอ ล็อกมือของ เธอเอาไว้อย่างแน่นหนา “ไปเถอะ ไปดูทิวทัศน์กัน

“หมอถัง ลั่วลั่ว ! พ่อครัวของที่นี่สุดยอดมากจริงๆ ทำปลาได้ คล่องแคล่วรวดเร็วมาก พวกเธอรีบ…” ไปกินเถอะสามคำนี้ไม่

ได้พูดออกมา

ลู่ซวงซวงอึ้งไป !

เหี้ย… เกิดอะไรขึ้น? หลงเซียวมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงกัน?

เหี้ย !

ยุ่งเหยิงแล้วๆ คิดไม่ถึงว่าหลงเซียวจะอยู่ที่นี่ โลกจะยุ่งเหยิงแล้วจริงๆ !

ถังจิ้นเหยียนยิ้มขึ้นอย่างสุภาพ “ดูเหมือนคุณจะกํากับดูแล อยู่ในห้องครัวจนมาถึงตอนนี้ ลำบากคุณแล้ว

ลู่ซวงซวงแคะเสื้อผ้า และนิ้วมือ “ฮ่าๆๆๆๆ ยังดีค่ะ ยังดี…

หลงเซียวเอ่ยขึ้นราวกับเป็นเจ้าของในทันที “ในเมื่ออาหาร เย็นเตรียมเสร็จเรียบร้อยแล้ว งั้นก็ไปทานข้าวกันเถอะ

อะไรที่เรียกว่าถือ สิทธิ์แสดงบทบาทเจ้าของ? ดูสิ ก็นี่ไง

อีกทั้งถือ สิทธิ์อย่างไม่แสดงออกมาให้เห็น เจ้าของยังจะ ต้องถอยให้เก้าสิบ

ฉู่ลั่วหานยิ้มเจื่อนอย่างเงียบๆ “รองคณบดี…งั้นพวกเราไป ทานข้าวกันเถอะค่ะ”

เขาพยักหน้าพร้อมรอยยิ้ม “ครับ”

กลิ่นอายของความใส่ใจสักนิดก็ไม่มี กลับยิ่งทำให้เธอ ละอายใจรู้สึกผิด
หลเชี่ยวจูงมือของอลำท่านเดินนำไปด้านหน้าสุด ทางช กันของฉันเรียนอยู่ด้านหลัง

หมอง ที่เกิดเรื่องอะไรขึ้นอย เขามาได้ยังไงกัน?

จีนเหยียนยักไหล่อย่างค่อนข้างที่จะจนปัญญา “ผมก็ไม่รู้

คุณจะไม่รู้ได้ยังไงกัน? ตอนนี้เขาคือศัตรู คู่ต่อสู้ของคุณนะ คะ หากจะคบกับตัวล้ว จำเป็นจะต้องชนะเขา คุณต้องมี ความรู้สึกถึงอันตราย สักหน่อยสิคะ

สู่ช่างร้อนรนเป็นอย่างมาก ตอนนี้เธอเพียงแค่อยากให้ เพื่อนรีบหนีออกจากฝ่ามือปีศาจของหลงเซียวเข้าสู่อ้อมอก ของฝั่งงั้นเหยียน ผู้ชายดีๆ เวลาผ่านไปก็ไม่รอคอยแล้ว

ถังจิ้นเหมือนมองไปยังแผ่นหลังของทั้งสองคน “สิทธิ์ในการ คิดริเริ่มของเรื่องนี้อยู่ในมือของเธอ หากผมใช้กำลังบีบบังคับ เธอ กลับยังจะทำให้สูญเสียเธอไปแทนเสียด้วยซ้ำ ผมจะให้ เวลากับเธอ ให้เธอมองเห็นเองว่าสุดท้ายแล้วใครที่เหมาะสม กับเธอมากกว่า”

สู่ช่วงช่วงแทบจะถูกความอบอุ่นของถังจิ้นเหยียนทำให้ละลายแล้ว กลายเป็นแฟนคลับผู้ซื่อสัตย์ของเขาในทันที

“หมอถึง คุณเป็นผู้ชายดีๆ ที่ร้อยปีไม่ได้พบง่ายๆ จริงๆ แทบ จะเรียกได้ว่าเป็นพระรองที่สมบูรณ์แบบในนิยายรัก ผู้ชายที่ สง่างามใจกว้างทุ่มเทให้นางเอกเกินร้อยโดยไม่มีเงื่อนไข แบบนั้น สรุปก็คือสมบูรณ์แบบจนไม่มีช่องว่างให้โจมตีได้…”

ถ้ย ! พระรองตอนจบก็ต้องตายน่ะสิ !

เหี้ยแล้วลู่ซวงซวงเธอกำลังพูดอะไรอยู่ นี่เธอกำลังพูด พราเพรือบ้าอะไร !

“เอ่อ ไม่ใช่ๆ ความหมายของฉันก็คือ ผู้ชายแบบคุณ จุด ตะเกียงหาก็ยังหาไม่พบ หากคุณไม่สามารถอยู่ด้วยกันกับ ลัวล้วได้ นั่นก็คือฟ้าไม่มีตา ! ”

ถังจิ้นเหยียนเอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้ม “คุณไม่จำเป็นต้องตื่นเต้น ขนาดนี้ และก็ไม่ต้องยกยอผม ผมกำหนดเธอเอาไว้อย่าง ชัดเจนแล้ว ก็จะไม่ยอมปล่อยมือ ขอบคุณคุณมากที่ช่วยผม สอดด้ายเข้าเข็ม

ลู่ซวงซวงหัวเราะเฮอๆ “คิดไม่ถึงว่าจะมีแขกไม่ได้รับเชิญ ปรากฏออกมา”
แขกที่ไม่ได้รับเชิญในหรอ?

สิ่งที่ในใจรู้สึกได้อย่างชัดเจนก็คือ เหี้ย… ภรรยามีคนอื่นถูก สามจับได้คาหนังคาเขา

ไม่กล้าพูดจาซีชั่วอีกต่อไปแล้ว

ห้องอาหารใหญ่มาก ภายในหน้าต่างกระจกที่สูงใหญ่วาง โต๊ะแก้วใสเอาไว้ตัวหนึ่ง ใจกลางของโต๊ะคือน้ำตกงานฝีมือ ขนาดเล็ก เสียงน้ำไหลที่ใสแจ๋วอยู่ที่ตรงกลางของโต๊ะ ราวกับ หลอมเข้าไว้ด้วยกันกับทิวทัศน์ที่อยู่ด้านนอก

อาหารเสริฟขึ้นมาทีละจานๆ

เป็นผักจากธรรมชาติทั้งหมด เนื้อก็ส่งตรงมาจากฟาร์ม เกษตร ไม่มีสิ่งปนเปื้อนใดๆ

ถังจิ้นเหยียนแนะนำอย่างง่ายๆ สักหน่อย

ฉล้วหานมองอาหารที่วางอยู่เต็มโต๊ะ ในทุกๆ จานต่างก็เป็น ชุดที่เล็กๆ ทำอย่างประณีตจนไม่ทำใจไม่ได้ที่จะทาน

ความรู้สึกบนใบหน้าของหลงเซียวสงบเยือกเย็นมาโดยตลอด ที่แท้ ล้วหานชอบอะไรแบบนี้?

จานสุดท้ายคือปลา

บนโต๊ะอาหารเงียบมาก บรรยากาศตึงเครียด

ลู่ซวงซวงหัวเราะกลบเกลื่อน “อย่าดูอย่างเดียวสิ? หมอถัง ปลาคือตัวที่คุณตกขึ้นมาด้วยตัวเอง คุณทานก่อนหนึ่งคำ”

ถังจิ้นเหยียนพยักหน้า “ทุกคนทานด้วยกัน ลงมือเถอะ”

ปลาที่เขาตก

ท่านเซียวถือตะเกียบเอาไว้ แขนยาวยื่นตรงไปที่ตรงกลาง คืบเนื้อปลาชิ้นเล็กขึ้นมาวางใส่ในจานของลั่วหาน “คุณชอบ ทานเนื้อปลา ทานเยอะหน่อย

ลู่ซวงซวงแอบกัดตะเกียบด้านหนึ่งเอาไว้อย่างเงียบๆ “ลั่วถั่ว ชอบกินปลาจริงๆ …โดยเฉพาะอย่างยิ่งปลานึ่ง

หลงเซียวใช้ตะเกียบคัดก้างที่อยู่ในเนื้อปลาออกมา “อู้? ดู เหมือนวิธีการทำนี้ สบายที่สุด”
ทวดคุณล 1 สามประโยคไม่หยอกล้อเธอจะตายหรอ?!

“ขอเพียงแค่เป็นเนื้อปลา ทำยังไงก็ดีหมด

ความหมายของ วทานก็คือ เธอไม่ได้เรื่องมากขนาดนั้น

แต่บางคนกลับกดเสียงลงต่ำ “ดูเหมือนรูปแบบไหนคุณก็ สามารถยอมรับได้หมด คืนนี้ ผมอยู่เป็นเพื่อนได้

ตึกๆ !

ความดันเลือดของลั่วหานกระโดดขึ้นมาจนถึงกลาง

กะโหลกศีรษะ !

คืนนี้? หา ใช่แล้ว พวกเขาจะต้องพักโรงแรม หรือว่าคืนนี้จะ

ต้องนอนด้วยกันกับเขา

พระ…เจ้า !

ถังจิ้นเหยียนทานอาหารอย่างสง่างาม รสชาติปากของเขา อ่อน สิ่งที่ทานก็ล้วนเป็นผักง่ายๆ

ท่าทางการรับประทานอาหารของหลงเซียวเรียกได้ว่าดูแพงจนราวกับเจ้าชายอังกฤษ ตะเกียบคู่หนึ่งถูกเขาถือเอาไว้ ในมือต่างก็มีพลังที่ดึงดูดวิญญาณ

ชวงซวงใช้สายตาสังเกตคนสองคน

คนหนึ่งคือคุณชายกลุ่มผู้มีอำนาจทางการเงินของเมืองหลวง อีกคนคือรองคณบดีชนชั้นสูงของโรงพยาบาล

รูปโฉมพอๆ กัน บุคลิกลักษณะแม้ไม่เหมือนแต่กลับไม่

ธรรมดากันทั้งคู่

ลู่ชวงซวงกัดฟัน ในเมื่อฟ้าให้จิวยี่เกิดมาทำไมยังจะต้องให้

ขงเบ้งเกิดมาอีก?

เฮ้อ หากหลงเซียวรักลั่วลั่วจากใจจริง ผู้ชายแบบหลงเซียว นี่ ไม่ต้องพูดถึงจุดตะเกียง ต่อให้จุดพระอาทิตย์พระจันทร์ก็หา คนที่สองไม่เจอ

แต่ว่าเขาไม่ได้รักเธอ นิ่งเฉยกับเธอมาสามปียังหามือที่

สาม !

ถ้างั้น ผู้ชายแบบถังจิ้นเหยียน ก็ชนะออกมาอย่างไม่มีอะไร จะตำหนิ
กินไปกินมา อยู่ๆ ลู่ซวงซวงก็นึกถึงปัญหาที่สำคัญขึ้นมา ได้ “หมอถัง คืนนี้พวกเราจะต้องพักอยู่ที่นี่ใช่หรือเปล่าคะ?

งั้น…คุณจองเอาไว้กี่ห้องน่ะ?”

ลู่ซวงซวงถามเช่นนี้ สามคนบนโต๊ะอาหารก็หยุดชะงักใน

ทันที

ทําไมหรอ? พูดผิดอีกแล้ว?

ถังจิ้นเหยียนมองดูสองคนที่อยู่ฝั่งตรงข้าม “เดิมทีผมคิดเอา ไว้ว่า ตอนกลางคืนหมอฉู่กับคุณลู่พักด้วยกันห้องนึง จองห้อง ชุดสําหรับสองคนเอาไว้ ผม…

หลงเซียวไม่ปล่อยโอกาสให้เขาพูดจบ “งั้นพอดี ในเมื่อเป็น ห้องชุดสําหรับสองคน คืนนี้ผมกับลั่วหานพักด้วยกัน”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ