บทที่ 62 ยกพวกตีกัน

จ้าวยีฟานตอนนี้เมื่อเจอกับเฉินเกอก็รู้สึกอึดอัดใจ อยู่บ้าง

เพราะก่อนหน้านี้ใครเป็นคนที่ดูถูกเฉินเกอมาก ที่สุด? ก็คือจ้าวยีฟาน

ตอนนี้นะเหรอ ไอ้ขี้แพ้น่าสมเพชคนนั้นที่เมื่อ ก่อนตัวเองเคยดูถูก มีความเป็นไปได้มากว่าจะเป็น คุณชายใหญ่คนหนึ่ง

สถานะทางสังคมยิ่งไม่ธรรมดาด้วยซ้ำ

พูดง่ายๆก็คือเฉินเกออาจจะเป็นตัวละครที่น่าทึ่ง คนหนึ่ง

จ้าวอี้ฟานจึงเกิดความรู้สึกอยากไปคบหาเขา

“อืมๆ วันนี้เป็นวันเกิดของสวีเสีย!” เฉินเกอยิ้ม

เขาไม่ใช่คนเจ้าคิดเจ้าแค้น ยิ่งไปกว่านั้น มี สำนวนว่าไม่สามารถตบหน้าคนที่ยิ้มได้หรอก

สวีเสียกับหยางฮุยมองทั้งสองคน ขยิบตาตามๆ กัน ดูเหมือนจับคู่พวกเขา

ตอนนี้ ทุกคนทักทายกันแล้วก็เข้าไปในห้องใน วิลล่าด้วยกัน

เมื่อถึงตอนจัดสรรที่นั่ง หยางฮุยกับสวีเสียที่เห็น ได้ชัดว่าหารือกันเป็นอย่างดี จงใจจัดให้จ้าวยีฟานกับ เฉินเกอนั่งอยู่ด้วยกัน
ส่วนพวกหลี่ปิน ก็อยู่ถัดจากกลุ่มสาวๆตามลำดับ เพื่อความสะดวกในการสื่อสาร

“จริงสิ ทำไมไม่เห็นหลินเจียว?”

หลี่ปินมองไปรอบๆ เพิ่งจะพบว่าไม่มีร่างของ หลินเจียวจึงเอ่ยถามทันที

“เจียวเจียวออกไปเที่ยวเล่นกับแฟนเธอแล้ว เที่ยวเล่นทีหนึ่งก็ทั้งวันทั้งคืน เฮ้อ เธอบอกว่า พวกเรา ไม่ต้องรอพวกเขา เดี๋ยวเธอก็มา แล้วยังบอกว่าจะมี เซอร์ไพรส์ใหญ่ให้พวกเราด้วยล่ะ!”

สวีเสียยิ้ม

เธอจงใจพูดเรื่องนี้ออกมาว่าหลินเจียวมีแฟนแล้ว เรื่องที่หลี่ปินมีความรู้สึกกับหลินเจียวนั้นหยางฮุยเคย บอกสวีเสียเอาไว้นานแล้ว

แต่หลินเจียวน่ะสิ เป็นคนเห็นแก่เงิน

นอกจากนี้การบอกว่าเธอมีแฟนแล้ว ก็เป็นการ วัคซีนให้กับหลี่ปินอีกด้วย

หลี่ปินร้องอ้ออย่างเชื่องซึมเสียงหนึ่ง

บรรยากาศจึงค่อนข้างน่าอึดอัดใจ

จ้าวยีฟานยิ้มและพูดว่า: “หลินเจียวหลังจากอยู่ กับสวีตงคนนั้น ก็ยิ่งลึกลับมากขึ้น ตั้งแต่เมื่อวานก็ เอาแต่พูดว่าจะต้องให้เซอร์ไพรส์ครั้งใหญ่กับพวกเรา แน่ๆ ถึงตอนนี้ก็ยังไม่เห็นเลย!”

พูดจบก็มองไปทางเฉินเกอที่ยังเงียบอยู่และพูดว่า: “จริงสิเฉินเกอนายรู้รึเปล่าว่าหลินเจียวคบกับสวีตงที่ อยู่ชั้นเรียนของพวกนายสนิทกัน?”

“ผมรู้”

เฉินเกอแน่นอนว่า รู้วันนั้นยังเกือบจะทะเลาะกัน

แต่สวีตงคนนี้ก็นับว่าเป็นศัตรูคู่อาฆาตของตัวเอง วันนั้นคนเยอะเกินไป และเฉินเกอก็ไม่ละอายที่จะจัดการ

กับเขา

แต่หลังจากนี้แล้ว จะต้องเหยียบสวีตงคนนี้ให้

หนักๆ

ไม่อย่างนั้นเขาก็เหมือนกับฝูงแมลงวันที่คอยบิน กวนหึ่งๆอยู่ตรงหน้าตัวเอง

มีแต่ต้องเหยียบให้ตายโดยตรงถึงจะสะใจ!

เพียงไม่นาน อาหารและเครื่องดื่มก็ถูกนำขึ้นมา หมดแล้ว

จ้าวอี้ฟานวันนี้อ่อนโยนและมีออร่าเป็นพิเศษ และยังจะตักอาหารให้เฉินเกอตลอด โดยเลือกเฉพาะ อันที่เฉินเกอชอบกิน

พูดตามตรงว่า ทำให้เฉินเกอรู้สึกประทับใจอยู่ บ้างจริงๆ

จากคนที่เมื่อก่อนเคยดูถูกอยู่นาน แม้ว่าจ้าวยี ฟานจะเคยดูถูกตัวเองมากกว่าหนึ่งครั้ง แต่ตอนนี้เธอ ปฏิบัติต่อตัวเองดีขนาดนี้ เฉินเกอจึงเกลียดไม่ลงจริงๆ

ทุกคนต่างก็มองกัน ดูเหมือนว่าอย่างน้อยวันนี้ที่จับคู่กันได้สำเร็จหนึ่งคู่ นั่นก็คือ จ้าวยีฟานกับ เฉินเกอ

และจ้าวยีฟานที่สวยเหมือนเทพธิดา ดูเหมือนจะ ไปตามจีบเฉินเกอ

“ที่รัก ต้องขอโทษด้วย พวกเรามาช้าแล้ว!”

จู่ๆเวลานี้ ประตูห้องถูกเปิด คือหลินเจียวกับสตง ที่ด้านหลังยังตามมาด้วยชายหนุ่มอายุประมาณยี่สิบห้า ปีคนหนึ่ง ทั้งสามคนเข้ามาพร้อมกัน

หลินเจียวพูดขึ้นแบบน่ารัก

“เจียวเจียว กำลังรอพวกเธออยู่เลย ทำไมมาสาย ล่ะ? สวีตงนายก็นั่งสิ เอ๊ะ? คนนี้คือ?”

สวีเสียมองไปยังหนุ่มหล่อที่อยู่ด้านหลังทั้งสอง

คน “อ้อๆ นี่คือสวี่ชาวลูกพี่ลูกน้องของสวี่ตง บ้านเขา ทำธุรกิจ เดิมที่พวกเราสามคนออกไปเที่ยวเล่นด้วยกัน

พอรู้ว่าพวกเรารีบ เขาก็เลยขับรถมาส่งพวกเรา!”

หลินเจียวกล่าวด้วยรอยยิ้ม

“สวัสดีทุกคน ผมเคยเรียนที่มหาวิทยาลัยเจียง หนาน เพิ่งเรียนจบได้สองปี ก็ยังนับได้ว่าเป็นรุ่นราว คราวเดียวกัน ฮ่าๆ เอาล่ะ ผมมาส่งน้องชายกับน้องสะใภ้ ของผมแล้ว พวกคุณเล่นกันให้สนุกนะ ผมจะกลับไป ก่อนวันหลังใช้บริการผมอีกนะ ไม่ต้องเกรงใจ!”

สวีชาวยิ้ม พลางเขย่ากุญแจมาเซราติที่อยู่ในมือ “ในเมื่อเป็นลูกพี่ลูกน้องของเจียวเจียว พี่สวี่ชาวคุณก็ไม่ต้องไปแล้ว ยังไงก็มีที่นั่งอยู่!”

สวีเสียพูดประโยคหนึ่งอย่างสุภาพ

ถ้าให้เขาไปทันที ก็เหมือนไม่เห็นแก่หน้าของ หลินเจียว ยังไงก็อยู่ในหอพักเดียวกัน และยังมีที่นั่งอยู่ ด้วย

“งั้นรบกวนแล้วนะ!”

“ไม่เป็นไรพี่ชาว คุณก็นั่งเถอะ แล้ววันนี้พวกเราก็ ต้องประกาศเซอร์ไพรส์ครั้งใหญ่อันนี้ด้วย ถ้าคุณไม่อยู่ ที่นี่ ก็ประกาศไม่ได้แล้วจริงๆ!”

หลินเจียวยิ้ม ทันใดนั้นแววตาก็เยือกเย็น มองไป ยังเฉินเกอที่อยู่ในห้องด้วยสีหน้าภูมิอกภูมิใจ

“เจียวเจียว เซอร์ไพรส์ครั้งใหญ่อันนี้ คืออะไรกัน แน่? พูดมาเร็วเข้า!”

“นั่นสิ เป็นเรื่องเกี่ยวกับอะไร?”

กลุ่มเพื่อนร่วมห้องตื่นเต้นจนทนไม่ไหวแล้ว

เฉินเกอเห็นการจ้องมองของหลินเจียวจู่ๆก็เข้าใจ ขึ้นมาบ้างแล้ว

บ้าเอ๊ย! ที่เรียกว่าเซอร์ไพรส์ครั้งใหญ่ ไม่ใช่ว่า เกี่ยวกับตัวเองหรอกเหรอ?

“แน่นอน ฉันจะบอกทุกคนเดี๋ยวนี้แหละ!”

หลินเจียวยิ้มอย่างมีชัย สวีตงก็ใช้สายตาเย็นชาม องไปที่เฉินเกอ
“แกยืนขึ้นมา!”

พรึบ หลินเจียวกระชากลงมาบนหัวของเฉินเกอ โดยตรง

ไอ้บ้าเอ๋ย ผู้หญิงคนนี้น่าเกลียดจริงๆ! เฉินเกอหยุดกายขึ้น จ้องไปที่หลินเจียว แม่งเอ๊ย ไม่พูดสักคำ ก็กระชากตัวเองทันที?

“มอง? แมงดา ไอ้ขี้แพ้น่าสมเพช ไอ้สวะ! แกมอง หาอะไร?”

หลินเจียวกอดอก ตอนนี้เธอรู้สึกภาคภูมิใจอย่าง

มาก

เฉินเกอแกเก่งนักใช่ไหม?

เฉินเกอแกเมื่อก่อนทำให้พวกเราเสียหน้าต่อหน้า แกใช่ไหม?

เมื่อก่อนฉันหลินเจียวเคยคิดว่าแกเฉินเกอช่างสุด ยอดจริงๆ ฉันทำทุกอย่างเพื่อประจบแก ผลลัพธ์คือแก สุดแสนจะเย็นชา แกดูถูกฉันใช่ไหม?

ฮ่าฮ่า…..

สำหรับเรื่องนี้ หลินเจียวยังหดหูอยู่พักหนึ่ง

จนกระทั่งสองสามวันที่ผ่านมา ตัวเองเพื่อที่จะยั่ว โมโหเฉินเกอ จึงเลือกคบกับศัตรูคู่อาฆาตของเฉินเกอ ขึ้นมาโดยเฉพาะ และได้พบสวี่ตง

ยิ่งเมื่อสองวันก่อน ที่พบว่าเฉินเกอไม่ใช่คุณชายเฉินเศรษฐีรุ่นสองอะไรเลย แค่แมงดาคนหนึ่ง !

ยิ่งสวีตงได้ปรึกษากับพวกหวังหยางและเจียง เวยเวยผู้ที่ได้พบเหตุการณ์จริงในตอนนั้น

จึงพบว่าเฉินเกอไม่ได้เป็นแค่แมงดาของเจิ้งยวี่ คนดังแห่งวิลล่าสปาคนนั้นเท่านั้น แต่ยังเป็นแมงดาของ สาวใหญ่คนหนึ่งด้วย!

ตอนนี้หนุ่มหล่อชอบอวดรวยล้วนมีมากเกินไป ผู้ หญิงรวยๆหลายคนจึงชอบหนุ่มน่ารักน่าทะนุถนอมอย่าง เฉินเกอ

แต่เฉินเกอกลับเอาเรื่องแบบนี้มาอวดรวยต่อพวก เขา นั่นก็เป็นความผิดของแกเองแล้ว!

“เจียวเจียว นี่เธอจะทำอะไร?”

โดยไม่รอสวีเสียเอ่ยคำ จ้าวยีฟานก็ยืนขึ้นด้วย ความงุนงง

“ไอหยา พี่ยีฟาน คุณยังจะพูดแทนเขาอีก ที่ฉัน เล่นงานเฉินเกอคนนี้ไม่ใช่เพื่อใคร แต่เพื่อคุณ! คุณเป็น คนที่ย่ำแย่ที่สุดในหมู่พวกเราที่ถูกเฉินเกอหลอกลวงต่อ หน้าธารกำนัล!”

หลินเจียวกระทืบอย่างกระวนกระวาย

“เธอว่ายังไงนะ?”

“เขา เขา เขาเฉินเกอ ไม่ใช่คุณชายเฉินอะไร อย่างที่เราคิด แต่เป็นแมงดาคนหนึ่ง เขาถูกผู้หญิงคน อื่นรับเลี้ยง ผู้หญิงพวกนั้น ไม่เพียงแค่ขับรถส่งเขากลับไป แถมยังให้เงินเขา ซื้อข้าวของให้เขาด้วย!”

“และยังมีผู้หญิง ที่เป็นคนโปรดของวิลล่าสปา ไม่ อย่างนั้น เขาจะพาพวกเราไปที่วิลล่าสปาได้ยังไง?”

หลินเจียวพูดทุกสิ่งที่เห็นด้วยตาตัวเองและทุก สิ่งที่คาดเดาเอาเองออกมาจนหมดในชั่วอึดใจ

เมื่อทุกคนฟังจบ ทั้งหมดก็ตกตะลึงแล้ว และมอง เฉินเกออย่างยากจะเชื่อ

“ฉันเป็นพยานได้ว่า เจิ้งยวี่คนนั้นที่ฉันจีบ มีเส้น สายเยอะในเมืองจินหลิงของเรา และผู้มีอิทธิพลหลาย คนต่างก็รู้จัก ฉันไม่กลัวว่าทุกคนจะขบขัน ที่ฉันจีบเจิ้งย.่ อย่างรีบร้อนขนาดนั้น อันที่จริงเป็นเพราะเห็นว่า ทรัพยากรเหล่านี้ของเธอ เอื้อประโยชน์ต่อธุรกิจของฉัน ได้!”

“แต่คิดไม่ถึงว่า เฉินเกอจะถูกเจิ้งยวี่รับเลี้ยง และ ได้ยินรองประธานสหภาพนักศึกษาหวังหยาง ผู้ที่อยู่ คณะเดียวกันกับสวี่ตงพูดว่า คนที่รับเลี้ยงเฉินเกอนอก จากเจิ้งยวที่แล้ว ยังมีหญิงสาวในเครือศูนย์การค้าใหญ่คน หนึ่ง เคยให้ส่งพวกข้าวของแก่เฉินเกอ!”เมื่อถึงตอนนี้สวี่ ชาวจึงลุกขึ้นพูดพลางหัวเราะเยาะ

“นี่จะเป็นไปได้ยังไง? จะเป็นไปได้ยังไง?”

จ้าวยีฟานไม่กล้าจะเชื่อ

สาวๆทุกคนก็อึ้งเหมือนกัน ไม่รู้ว่าควรจะทำยังไง

ดี
เพราะพวกเธอต่างก็คิดว่าเฉินเกอเป็นชายหนุ่มที่ ลึกลับมาก พูดตามตรง ต่อให้รู้ว่าตัวเองเทียบจ้าวยีฟาน ไม่ได้ แต่ต่างคนต่างก็สู้กันอย่างลับๆ

“เรื่องการซื้อเสื้อผ้านั่น ฉันเป็นพยานได้!” ในเวลานี้ มีหญิงสาวอีกคนหนึ่งลุกขึ้นมาแล้ว

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ