บทที่ 58 คนๆนี้ท่าจะบ้า

“นี่มันสถานการณ์แบบไหนกัน?”

คนเข้ามามุมกันมากกว่าเดิม แล้วก็มีคนถามด้วย ความสงสัยว่า

“ยังไม่แน่ชัด แต่ดูจากที่เห็น ดูเหมือนว่าสาวสวย คนนี้จะมีความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกับคนรวยคนนี้ จากนั้น สาวสวยก็หักหลังเขา แอบเลี้ยงเด็กไว้กินอยู่เงียบๆ ทั้ง สองจึงเริ่มทะเลาะขึ้นมา !”

“ใช่แล้ว เด็กคนนั้นดูเหมือนตอนนี้จะอยู่ข้างในรถ นี่มันจับได้คาหนังคาเขา ! จะน่าสนุกเกินไปแล้ว !”

” ถ้าเกิดเด็กคนนั้นเป็นฉันก็คงจะดี ผู้หญิงคนนี้ สวยสักขนาดนี้ ต่อให้ถูกดูดจนแห้งฉันก็ยินดี อ้าวๆๆ ! ”

มีผู้ชายอยู่ไม่น้อยที่แสดงใบหน้าที่อิจฉาออกมา เฉินเกอที่อยู่ข้างในรถ ทำได้แค่เอาหัวทุบกระจก

“สวีตง เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”

เวลานี้ ก็ได้ยินเสียงของคนสองคนเดินออกมา

จากฝูงชน

ชายหนึ่งหญิงหนึ่ง พวกเขาเดินเข้ามาอยู่ข้างๆ

สวีตง

“พี่หยาง พี่เวยเวยเองเหรอ กำลังจัดการเรื่อง

ของพี่ฉันอยู่ ! ”
สวีตงตอบกลับไป

จากนั้นก็เล่าสถานการณ์คร่าวๆให้ฟัง

คนเรามักจะมีหลงใหลเรื่องหน้าตา ยิ่งมีเรื่อง โดยเฉพาะอย่างตอนนี้ที่มีคนมุมดูกันเต็ม มีคนบ้างพวก ชอบเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องแบบนี้ อยากจะเสนอหน้า อะไรแบบนั้น !

“เชี่ย ! ยังมีเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอ ไม่เป็นไร พวก เราอยู่ข้างแก มีเรื่องก็ต้องจัดการด้วยการ ให้คนที่อยู่ ข้างในรถออกมาคุยกันหน่อยดิ ! ”

ใบหน้าของหวังหยางเต็มไปด้วยความดูถูก

“ใช่ๆๆ เรียกคนที่อยู่ในรถออกมาคุยกันหน่อย

ซิ ! ”

หลินเจียวรีบพูดด้วยความโกรธ

ไม่ได้ มีสิทธิ์อะไร พวกแกถอยออกมาเดี๋ยวนี้ !

เจิ้งยวมองด้วยสายตาที่โกรธแค้น รีบหันหน้าเดิน ออกไป ถ้าเกิดเป็นแบบนี้ จะเป็นการทำลายชื่อเสียงของ คุณชายเฉิน เธอไม่สามารถรับผิดชอบเรื่องนี้ได้ !

แต่ยิ่งเป็นแบบนี้ ก็ยิ่งถูกสวี่ซาวเข้าใจผิด เขาเต็มไปด้วยความอิจฉาริษยา ตีโพยตีพาย

“เจิ้งยวี่ เธอจะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น วันนี้เธอต้อง อธิบายเรื่องนี้กับฉัน ! ”

ระหว่างที่พูดคุยกันอยู่ สวี่ตงและหวังหยางได้เดินเข้าไปแล้ว คิดจะเปิดประตูทางฝั่งข้างๆคนขับ แต่ไม่ต้องให้พวกเขาลงมือ

เฉินเกอพอเห็นว่าในเมื่อสถานการณ์มาถึงขั้นนี้ แล้ว ตัวเองจึงเปิดประตูลงจากรถไป

เขาคิดว่า ถ้าเกิดยังไม่ลงไปอีก ยิ่งเข้าใจผิดได้

ง่ายๆ !

“เฉินเกอ ! ! !”

“เชี่ย ! ”

“แม่งเอ้ย ! ”

“อะไรกัน?”

สวีตงหลินเจียว หวังหยางเจียงเวยเวย หลังจาก ที่เห็นเฉินเกอ ต่างก็ตกใจจนอ้าปากค้าง

“ทำไมถึงเป็นแก?” หลินเจียวพูดออกมาด้วย ความตกใจ

พูดตรงๆ หลินเจียวในตอนนี้ ลึกๆในใจเริ่มมีความ รู้สึกชื่นชอบในตัวของเฉินเกอ

แต่น่าเสียดาย เจ้าบ้าเฉินเกอ ไม่ยอมมองตัวเอง แม้แต่น้อย

พูดถึง การที่เธอไปอยู่กับสวี่ตง มีความเกี่ยวข้อง กับเฉินเกออยู่ไม่น้อย

แกไม่ชอบฉันหลินเจียวใช่ไหม งั้นก็ดี ฉันก็จะไป คบกับเพื่อนร่วมห้องของแก ดูว่าแกจะหึงไหม !
ไม่ว่าจะยังไงในสายตาจองหลินเจียว เฉินเกอมี ความเป็นไปได้มากที่สุดว่าจะเป็นคนลึกลับที่เขาลือกัน อย่างคุณชายเฉิน !

เพื่อเขา ตัวเองได้ทำพวกเรื่องเตรียมตัวจะต้อง คุ้นค่าแน่นอน !

จากนั้น ช่องว่างนี้มันจะใหญ่เกินไปแล้ว

“เชี่ย ฉันก็ว่าทำไมจู่ๆแกถึงมีเงินขึ้นมา ที่แท้ แกก็ กลายเป็นแมงดาให้คนอื่นเลี้ยงนี้เอง ! ยังกล้าเอาเงิน มาแสร้งทำเป็นรวยในห้องอีก !

สวีตงพูดด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสงสัย ปรากฏว่าเป็นเฉินเกอ กลับทำให้เขารู้สึกดีอย่าง

แปลกประหลาด

“เจิ้งยวี่แค่มาส่งฉันที่โรงเรียนเท่านั้น ฮ่าๆ พวก แกคิดมากไปแล้ว ! ”

เฉินเกอยิ้มแห้งๆออกมา

ถึงแม้จะอึดอัด แต่เฉินเกอก็ไม่ได้ตื่นเต้นอะไร

“คิดมากเชี้ยไร แกอย่าหาข้อแก้ตัวหน่อยเลย แก ก็คือแมงดาที่พี่สะใภ้เจิ้งยวี่ของฉันเลี้ยงเอาไว้ แม้แต่ เงินที่แกใช้จ่าย ก็มีความเป็นไปได้ว่าจะเป็นเงินของพี่ ฉัน ! ”

สตงเปิดปากด่าออกมา

“เกิดอะไรขึ้นเหรอ? เสี่ยวตง พวกแกรู้จักคนๆนี้ ด้วยเหรอ?”
สวีชาวมองไปทางเฉินเกอ แน่นอนว่ามองด้วย สายตาที่เป็นศัตรู

“ฮ่าๆ ไม่เพียงแค่รู้จัก เจ้าหมอนี้อยู่ห้องเดียวกับ ผม เป็นคนจนๆคนนึง จากนั้นจู่ๆก็มีเงินขึ้นมา หลอกพวก เราว่าถูกลอตเตอรี่ นึกไม่ถึงว่า ที่แท้เขาถูกคนอื่นเลี้ยง เอาไว้! ”

“จริงสิจริงสิ ฉันเคยได้ยินว่า เฉินเกอได้ออกไป ซื้อเสื้อผ้าที่ร้านไฮโซข้างๆประตูโรงเรียน ตอนนั้นเขา ไม่มีเงินจ่าย และมีผู้หญิงคนนึงที่อายุพอๆกับพวกฉัน ปรากฏตัวออกมา จ่ายเงินแทนเขา เสื้อผ้าชุดนี้ เฉินเกอก็ เป็นคนให้ฉัน ! ผู้หญิงวัยรุ่นคนนั้นมีเงินเป็นจำนวนมาก เป็นถึงหัวหน้าของทั้งห้างสรรพสินค้า คงจะเป็นคนที่ เลี้ยงแกเฉินเกออีกคนสินะ?”

เจียงเวยเวยพูดออกมา

ความเป็นจริง ไม่กี่วันก่อนตอนที่เฉินเกอให้ เสื้อผ้ากับเจียงเวยเวย สิ่งที่เจียงเวยเวยทำก็คือเอาเสื้อ ไปที่ร้านค้า ดูว่าเฉินเกอได้หลอกเขารึเปล่า แต่ในตอนที่รู้ว่าเสื้อผ้าชุดนี้มีมูล่าราวๆเจ็ดถึงแปด

หมื่น เจียงเวยเวยก็อึ้งจนตัวแข็งที่อไปเลยทีเดียว

แต่ อาจจะเป็นเพราะว่าพนักงานคนนั้นตกใจที่ เฉินเกอเอาซื้อผ้าที่คุณหนูซื้อให้ไปให้กับคนอื่น

จึงไม่กล้าเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนั้นให้ฟังอย่าง ละเอียด เจียงเวยเวยเพิ่งจะรู้ตัวว่า เฉินเกอไม่ได้มีเงิน
ใช่แล้ว เธอรู้สึกแปลกใจมาโดยตลอด เฉินเกอไป เอาเงินจำนวนมากขนาดนั้นมาจากไหน

ตอนนี้เหมือนจะเข้าใจทุกอย่างแล้ว เฉินเกอเป็น อย่างที่คนในอินเตอร์เน็ตเขาพูดกัน ถูกคนอื่นเลี้ยงเอา

ไว้

แถมยังไม่ได้ถูกเลี้ยงโดยผู้หญิงแค่คนเดียว ตอนนี้มีรถเบนซ์มาส่งเขา ครั้งที่แล้วก็เป็นรถ เฟอร์รารี่ !

เรื่องพวกนี้ ดูเหมือนจะกระจ่างแล้ว !

“เฮิง เฉินเกอ เห็นว่าแกเป็นคนซื่อๆ นึกไม่ถึงว่า แกจะเป็นคนแบบนี้ มู่หานกลับเอาคนหน้าตาบ้านๆอย่าง แกเป็นเพื่อนอีก?”

หวังหยางยิ้มด้วยความเย็นชา

ฝูงชนก็เริ่มส่งเสียงออกมา

“ว้ายๆๆโฮสต์คลับเองเหรอ !”

“คนๆนี้มีหน้าตาบ้านๆ ไม่ได้หล่อเหลาอะไร ทำไมผู้หญิงที่สวยขนาดนี้ถึงชอบคนแบบนี้?”

“เฮิง พวกแกคงจะไม่รู้เรื่องนี้สักแล้ว มีผู้หญิงบาง คน ชอบสไตล์แบบนี้ ! ”

ฝูงชนเริ่มส่งเสียงนินทากัน

สวีชาวโกรธจนเลือดขึ้นหน้า แถมยังคิดจะลงมือ อีกด้วย
“เพี้ย ! ”

จากนั้น เจียที่ก็ยกมือขึ้นมาตบเข้าไปที่ใบหน้า ของสวีชาวเข้าอย่างจัง

“เรื่องของฉันแกไม่ต้องเข้ามายุ่ง แกไสหัวออก ไปให้พ้น ! ”

เจิ้งยวี่รีบร้อนจนแทบจะเป็นบ้าแล้ว

ถึงแม้สวีชาวจะเป็นคนที่น่ารำคาญ แต่เจิ้งยวี่ก็ไม่ ได้เกลียดอะไรมาก ถ้าเกิดวันนี้เขาลงมือทำร้ายคุณชาย เฉิน เขาก็คงตายโดยที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองตายยังไง !

“เจิ้งยวี่ เธอตบฉันงั้นเหรอ เพื่อแมงดาคนนี้ เธอ ถึงกะตบฉันเลยงั้นเหรอ ! ”

สวีชาวอับอายเป็นอย่างมาก กำหมัดด้วยความ โกรธแค้น หันหน้าเดินจากไป

จากนั้นก็ส่งสัญญาณเตือนผ่านทางสายตาให้กับ

เฉินเกอ

เขาเห็นว่าคนอื่นเริ่มเอาโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูป แล้ว ยิ่งไม่อยากอยู่ตรงนี้ต่อ

จังหวะนั้นเอง มือถือของเฉินเกอก็ดังขึ้นมา

หยิบขึ้นมาดู ก็พบว่าคนที่โทรเข้ามาก็คือหลินยียี

วันนี้มันเป็นวันอะไรกันแน่ !

เฉินเกอหัวเราะอย่างขมขื่นขึ้นในใจ

“ฮัลโหล ! ”
“คุณชายเฉิน ฉันอยากจะบอกคุณว่า สิ้นเดือนนี้จะ มีงานเลี้ยงจะจัดขึ้นที่เรือสำราญเซึ่งเทียน กำหนด สถานที่ไว้แล้ว ถึงเวลานั้นคุณต้องมาให้ได้นะ พวกเสี่ยว เฟยพอได้ยินว่าคุณจะมา ต่างก็ดีใจกันยกใหญ่ ! ”

หลินยียีพูดด้วยเสียงที่อ่อนนุ่ม

“โอ้ บนเรือสำราญเชิงเทียน ? ได้สิ ! ” 11

“งั้นคุณชายเฉิน วันนั้นจะให้ฉันไปรับคุณไหม?”

“รับฉัน? ไม่ต้องฉันมีรถเป็นของตัวเอง สิ้นเดือน นี้ก็มีใบขับขี่แล้ว ถึงเวลานั้นเธอก็นัดจุดหมายมา ฉันจะ เป็นคนขับรถไปเอง ! ”

“ได้ ! ”

พูดจบ ทางด้านของเฉินเกอก็กดวางสายไป กลับเห็นว่า สวีตงหลินเจียวเจียงเวยเวยหวัง หยาง กำลังจ้องมองตัวเองด้วยความตกใจ

“เรือสำราญเพิ่งเทียน ? งานเลี้ยงเรือสำราญเพิ่ง เทียนที่จะจัดในสิ้นเดือนนี้แกจะไปงั้นเหรอ?” หวังหยาง พูดด้วยความตกใจ

“แกจะขับรถไปด้วยตัวเอง? เฉินเกอแกมีรถงั้นเห รอ?”

เจียงเวยเวยก็ตกใจเช่นกัน

“งานเลี้ยงเรือสำราญเพิ่งเทียน เจ้าแมงดาคนนี้ อาจจะเป็นคนโง่ก็ได้ ได้ยินมาว่าครั้งนี้คนรวยอันดับต้นๆ ของจินหลิง รวมไปถึงคนรวยอันดับต้นๆจากทางใต้คุณชายบ้านสวีก็จะมางานในครั้งนี้ด้วย บนโลกโซเชียล ตอนนี้ต่างก็พูดถึงเรื่องนี้ เจ้าแมงดาคนนี้ยังคิดจะแสร้ง ทำอีก?”

“ฮ่าๆ คงจะแค่อยากจะได้หน้าล่ะมั้ง ดูท่าทางของ เขาสิ ! ”

ทุกคนหัวเราะเยาะราวกับเห็นคนบ้ายังไงยังงั้น เฉินเกอพอได้ยินคำพูดเยาะเย้ยของแต่ละคน

อยากจะหันกลับไปอัดหน้าซะจริงๆ

มันง่ายมาก ตัวเองแค่เดินไปถึงสวน แล้วก็ขับรถ เรเวนตันนั้นออกมา จากนั้นก็ขับวนรอบๆโรงเรียนสักรอบ แต่นี่ไม่ใช่นิสัยที่แท้จริงของเฉินเกอ

ฮ่าๆ พวกแกอยากจะพูดอะไรก็พูดไปเถอะ ! เฉินเกอพูดขอบคุณกับเจ๋งยี่คำนึง จากนั้นก็หัน

หน้าเดินออกไป

“ให้ตายสิ เป็นแค่แมงดาคนนึงที่ถูกเขาเลี้ยง

อย่างกล้าวางมาดอีก ! แกได้เจอดีแน่ ! ” สวีตงมอง แผ่นหลังของเฉินเกอ พูดด้วยความโกรธแค้น

เฉินเกอเดินมาจนถึงสนามฝึกขับรถ

“เฉินเกอ ! ”

จากนั้นจู่ๆก็มีเสียงเรียกของซูมู่หานดังมาจากข้าง

หลัง

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ