บทที่ 199 ความรู้สึกรักของฉินหยา
เรื่องอะไร? ”
“คุณบอกฉันมา หลายวันที่ผ่านมานี้ทำไมคุณถึงหลบหน้า ฉัน? ต้องพูดความจริงกับฉัน! หรือว่าคุณจะมีแฟนแล้ว?
ฉินหยาถามอย่างสอบสวนไม่แน่ใจ
แต่ฉินหยาก็รู้ดีว่า สถานการณ์ด้านการเงินของครอบครัวเงิน เกอนั้นไม่ดี อีกอย่างก็เหมือนกับที่ถงถงพวกเขาพูดไว้ คนคนนี้ เป็นคนที่เย็นชาไม่ค่อยพูดไม่ค่อยจา จะไปมีแฟนได้อย่างไร กัน!
“อืม ผมมีแฟนแล้ว! ”
เงินเกอพยักหน้า
เดิมทีฉินหยาก็เข้าใจผิดบางอย่างเกี่ยวกับตัวเองอยู่แล้ว แม้ ว่าเฉินเกอจะไม่หลงตัวเองพอที่จะบอกว่าฉินหยาชอบคนแบบตัว เองแต่ตัวเองหลบหน้าเธอก็เพราะว่าตัวเองมีแฟนแล้วจริงๆ
“อะไรนะ? คุณโกหกฉันหรือเปล่า…….
ไม่รู้ว่าด้วยเหตุผลใด หัวใจของฉินหยาเจ็บปวดอย่าง กะทันหัน
“ผมไม่ได้โกหกคุณ ผมมีแฟนแล้วจริงๆ เธอชื่อซูมู่หาน เรียน สาขาวิชาวิทยุกระจายเสียง พวกเราคบกันได้สองเดือนกว่าแล้วเพียงแค่สองวันก่อน เธอไปเรียนรู้ที่เกาะฮ่องกงแล้ว!”
เงินเกอ ม
“อ๋อๆ อย่างนี้นี่เอง ฉันก็ว่าทำไมคุณถึงหลบหน้าฉันอยู่เรื่อย ที่แท้คุณก็มีแฟนนี่เอง เหยะๆ ไม่เลวนี้ อย่างนี้ก็แสดงว่าคุณชอบ แฟบคุณมาก! ”
มหยาพูด
“ใช่แล้ว ผมชอบเธอมาก เธอก็แค ผมมากเหมือนกัน”
“อ้อ อย่างนั้นคุณก็ไปที่ห้องพยาบาลเองแล้วกันนะ ฉันไม่ไป เป็นเพื่อนคุณแล้ว เพื่อไม่ให้แฟนของคุณเข้าใจผิด นอกจากนี้ เรื่องที่คุณทําร้ายคนเพื่อช่วยฉัน ฉันก็จะบอกคุณพ่อ ให้เขาช่วย จัดการ! ลาก่อนนะ! ”
ฉินหยา โบกมืออย่างหมดความสนใจแล้วหันหลังเดินจากไป
“ลาก่อน! ”
เฉินเกอก็ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใดฉินหยาจึงมีปฏิกิริยาก่อนและ หลังแตกต่างกัน
แต่มันก็ไม่มีอะไร อย่างไรก็ใกล้ถึงห้องพยาบาลแล้ว เฉินเก อก็เลยเข้าไปทําแผลด้วยตัวเอง
เมื่อทำแผลเสร็จ แล้วยังตั้งใจโทรไปหาบอดการณ์เทียนหลง หู ให้พวกเขาไปทำความรู้จักกับที่เรียกว่าตระกูลเฉิน
เฉินเกอก็ถือว่าได้เรียนรู้จากความผิดพลาดแล้ว ในตอนนี้ถ้าตัวเองทำให้ใครไม่พอใจ ไม่ว่าจะเรื่องเล็กเรื่องใหญ่ เฉินเกอ มักจะชอบเริ่มจู่โจมก่อนเสมอ
ด้วยวิธีนี้นั้นก็จะสามารถกำจัดปัญหาหลายอย่างได้มาก
หลังจากจัดการล้างแผลเรียบร้อยแล้ว เงินเกอเตรียมพร้อม ที่จะกลับไปที่หอพักเพื่อนอนพักผ่อน
“เงินเกอ! ”
ในเวลานี้ ประตูห้องพยาบาลถูกผลักให้เปิดออก
เป็นฉินหยา เธอเข้ามาพร้อมหิ้วถุงผลไม้หรืออะไรบางอย่าง
“ให้คุณ!
ฉินหยาพูดอย่างโกรธ
ความจริงแล้ว ฉินหยายังไม่เข้าใจสภาพจิตใจของเธอ ในตอน
นี้มากนัก
เพราะอะไรกัน?
เพราะไม่ว่าคุณจะพิจารณามุมไหน ฉินหยาก็ไม่จําเป็นต้อง ปฏิบัติกับเฉินเกอแบบนี้เลย
แต่ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด บางครั้งเรื่องของความรู้สึกรักนั้นก็ไม่ สามารถเข้าใจได้และคาดเดาไม่ได้เลย
ฉินหยาก็ไม่รู้ว่าตั้งแต่ช่วงเวลาไหนที่เริ่มมีความรู้สึกรักแบบ แปลกๆแบบนี้ต่อเฉินเกอ
อย่างไรก็ตาม แค่ต้องการพบเขา รู้จักเขาและอยากอยู่กับ
เ
บางทีอาจเป็นตอนที่เงินเกือมอบกำไลหยกให้ตัวเอง กำไล หยกนั้นเป็นมรดกตกทอดของเขา เขามอบให้กับตัวเองโดยตรง ซึ่งเท่ากับเป็นการสารภาพรักทางอ้อมกับตัวเองแล้ว
สารภาพรักก็คือสิ่งก่อการเสน่หาที่ปลอมแปลงมาไม่ใช่งั้น
หรือ!
อาจเป็นคนแปลกหน้าหรืออาจเป็นเพื่อนที่ดี
เพียงแค่อีกฝ่ายสารภาพรัก ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองฝ่าย จะเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วแน่นอน
หากอีกฝ่ายไม่เกลียดคุณมากเกินไป ความสัมพันธ์ระหว่างทั้ง
สองฝ่ายจะก่อให้เกิดความสัมพันธ์ที่คลุมเครือ โดยไม่ตั้งใจ
เห็นได้ชัดว่าฉินหยาในตอนนี้ได้เป็นแบบนี้แล้ว
เดิมทีก็รู้สึกขอบคุณและอยากรู้อยากเห็นในตัวเฉินเกออยู่แล้ว ในตอนนี้การสารภาพรักของเฉินเกอ ทําให้ฉินหยาอดไม่ได้ที่จะ จินตนาการถึงความคาดหวังที่จะได้คบกับเฉินเกอ
เธอคิดว่าเป็นเกอจะทำดีกับตัวเองด้วยทุกวิถีทาง
แต่ความคาดหวังแบบนี้ได้เกิดการต่อต้านกับความเป็นจริง อย่างรุนแรง และยังทำให้ฉินหยาที่เป็นผู้หญิงที่ชอบเอาชนะนั้น ต้องการที่จะทําตามความหวังของตัวเองอย่างมาก
แน่นอนว่าฐานหลักของกระบวนการทั้งหมดคือบุคคลที่ สามารถทำให้สาว ๆ สนใจได้
ดังนั้น จึงได้มีฉากที่ฉินหยาขึ้นรถของเยวไปเพื่อจะทำให้เป็น
เกอโกรธเกิดขึ้นเมื่อวาน ได้มีฉากเศร้าเล็กน้อย หลังจากที่ฉินหยาได้ยินว่าเฉินเกอม
แฟนแล้ว
และถึงได้มีฉินหยาที่ไปและกลับมาอีกครั้งแล้วซื้อผลไม้มาให้ เฉินเกอ!
“คุณไปซื้อผลไม้ให้ผมอย่างนั้นเหรอ!
เฉินเกอรับมา
“ฉันเห็นว่าคุณถูกทุบตีก็เพราะฉัน ฉันถึงได้ซื้อให้คุณหรอก คุณอย่าคิดมาก! ”
ฉินหยาชำเลืองเฉินเกอแวบหนึ่งแล้วพูดว่า
“และเพื่อที่แฟนคุณได้ยินแล้วจะไม่คิดมาก
“เหอะๆ ไม่เป็นไร ผมไม่ได้คิดมาก!
เฉินเกอ ม
“ใช่แล้วเฉินเกอ ในเมื่อคุณพูดเมื่อกว่าเราสองคนเป็นเพื่อน กัน อย่างนั้นฉันถามคุณ คุณคิดว่าเขาบุคคลนี้เป็นอย่างไร? *
เงินเกอในเวลานี้ได้ออกมาจากห้องพยาบาลแล้ว
เฉินหยาเดินไปและคุยไปพร้อมกับเขา
เยา
เหอะๆ เงินเกอก็ถือว่าได้รับรู้แล้ว คนนี้นั้นต่อหน้าทำอีกอย่าง ลับหลังก็ทําอีกอย่าง แน่นอนว่าต้องไม่ดีเท่าไหร่
ยิ่งไปกว่านั้น เขาสามารถทรยศแม้แต่ฉินหยา
ตอนนั้นจึงส่ายหัวและพูดว่า “ไม่ค่อยดี ฉินหยา ในฐานะ เพื่อน ผมขอเตือนคุณไว้ ต่อไปนี้คุณควรอยู่ห่างเขาไว้
“ทําไมล่ะ? ”
ฉินหยาพูดอย่างโกรธๆ
“เพราะเขาไม่คู่ควรกับคุณจริงๆ! ”
“ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าเยวปฏิบัติต่อฉันเป็นอย่างดี อย่างน้อย เขาก็จะไม่ทําให้ฉันผิดหวัง และไม่ทำให้ฉันรอเขาอย่างเหงา หงอย ทุกครั้งที่ฉันพูดอะไรสักคำ เขาก็จะปรากฏตัวข้างๆฉันได้ ทันที อีกอย่างฉันเชื่อว่า เพื่อฉันแล้วเขาสามารถทำทุกอย่างได้ ทําไมเขาถึงไม่ค่อยดีล่ะ?”
ฉินหยาเถียงกลับ
“อย่างไรก็ตามคุณเชื่อผมสักคำ แม้กระทั่งที่คุณโดนรังควาน จากเฉินเฉียงในครั้งนี้ ก็อาจจะเกี่ยวข้องกับเขา คุณระวังไว้ หน่อย! ”
เฉินเกอไม่สามารถเล่าเรื่องเกี่ยวกับเขาในวันนี้ได้ เพราะจะใช่หรือไม่เขาเองก็ไม่ได้เห็นด้วยตาของตัวเอง แต่ที่นาย ต้องไม่ใช่คนดี นี่เป็นสิ่งที่แน่นอนได้ แต่ฉินหยากลับโกรธขึ้นมา
“คุณหมายความว่าไง? คุณหมายความว่าไม่มีใครที่จะดีกับ ฉันจริงๆ ฉันไม่สามารถหาผู้ชายที่ทำดีกับฉันจริงๆได้เลยสักคน ใช่ไหม? ”
“ผมไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น
“ฉันว่าคุณหมายความอย่างนี้แหละ คุณไม่ต้องห่วง ไม่นาน ฉันก็จะหาผู้ชายที่ทำดีกับฉันจริงๆได้ เมื่อถึงตอนนั้น ฉันก็จะพา เขามาให้คุณดู ไม่ใช่มีแค่คุณเท่านั้น ที่จะทำเพื่อ…….
ฉินหยาอยากพูดว่า ไม่ใช่มีแค่คุณเท่านั้น ที่จะทำเพื่อฉันอย่าง ไม่ลังเลใจ!
แต่เมื่อคิดได้ว่าเป็นเกอมีแฟนแล้ว ตัวเองพูดคำพูดเหล่านี้ยัง
มีความหมายอะไรอีกหรือ!
ส่วนเฉินเกอนั้น ก็ไม่รู้ควรพูดอะไร
จึงพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นผมก็ขอให้คุณพบผู้ชายที่รักคุณอย่าง แท้จริงในเร็วๆนี้!
“ขอบคุณ!
ฉินหยาสูดลมหายใจและหันหลังเตรียมที่จะจากไป “ผลไม้พวกนี้ผมก็ทานไม่หมด คุณจะแบ่งเอากลับไปทานที่หอพักคุณหน่อยไหม? ”
“ไม่จำเป็น ในเมื่อคุณทานไม่หมด อย่างนั้นก็ให้ฉันทั้งหมด เถอะ!
หลังจากฉินหยาพูดจบก็คว้าผลไม้จากมือของเฉินเกอและโยน มันลงถังขยะที่อยู่ข้างๆ
“นอกจากนี้ ในฐานะเพื่อน ฉันหวังว่าคุณจะไม่ให้สิ่งที่มีค่าที่ สุดของคุณกับผู้หญิงคนอื่นแบบลวกๆอีก เพราะแบบนั้นจะทำให้ ผู้หญิงเข้าใจผิดได้ แน่นอน ฉันไม่เข้าใจผิดต่อคุณ แต่ก็เลี่ยงไม่ ได้ อนาคตคุณอาจจะได้พบกับผู้หญิงคนหนึ่งที่เข้าใจผิดคุณ
หลังจากพูดแล้วฉินหยาก็จากไปโดยตรง
ส่วนเงินเกอนั้นก็เข้าใจแล้ว
ที่แท้ฉินหยาก็พูดถึงเรื่องกำไลหยกของตัวเองนั่นเอง โธ่รู้ แบบนี้ก็ไม่พูดอ้อมโลกเพื่อโกหกหรอก
เฉินเกอกลับไปถึงหอพัก
นอนลงเตรียมที่จะพักผ่อน พรุ่งนี้ก็จะสอบแล้ว ส่วนเรื่องหลังจากนี้ ใครจะไปรู้ได้ล่ะ ขณะที่เตรียมจะนอนหลับ
ในเวลานี้ในWechatของตัวเองก็ได้มีข้อความเข้ามาไม่กี่ ข้อความ
“นอนแล้วหรือยัง? ฉันยังอยากพูดคุยกับคุณสักครู่ ฉันนอนไม่หลับแล้ว!
“ฉันรู้สึกว่าวันนี้ฉันท่ากับคุณเกินไป ฉันไม่ควรโยนผลไม้ลงไป ในถังขยะ!”
แต่ในตอนนั้นฉันโมโหมากจริงๆ!
“คุณอยู่ไหม? เฉินเกอ”
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
