บทที่ 754 งานเลี้ยงวันเกิด

จากนั้น เฉินเกอก็พาเฉินเปียวเปียวจากไปทันที

เมื่อมองไปที่ด้านหลังของเฉินเกอ ในใจว่านเสว ก็เกิดอาการ สั่นไหวที่อธิบายไม่ได้ขึ้นอีกครั้ง

หากครั้งหนึ่งคือเรื่องบังเอิญ ครั้งที่สองก็บังเอิญ ถ้าอย่างนั้น

ในตอนนี้ครั้งที่สาม ยังเป็นความบังเอิญหรือเปล่า?

ถ้าคนในดวงใจของตนไม่ใช่คุณชายหลี่ แต่เป็นคนธรรมดาที่ อยู่ตรงหน้า

ก็มีความไม่สมเหตุสมผลในหลายๆ ที่อธิบายไม่ได้

หัวใจของว่านเสวกำลังยุ่งเหยิง

“ผู้ชายคนนี้ไม่ธรรมดา! ”

ในขณะนั้นเอง จู่ๆ ลุงไปก็เอ่ยขึ้นด้วยความสงสัย

“หา? ลุงไป คุณหมายถึงอะไร?

ว่านเสว่รู้ว่าลุงไปเองก็เป็นผู้เชี่ยวชาญคนหนึ่งเช่นกัน เพียงแต่ เขาไม่สามารถก้าวเข้าโลกของการฝึกตนในตำนานนั้นได้

จากนั้นจึงเอ่ยอย่างแปลกใจ

“หรือว่าเมื่อครู่คุณหนูไม่ได้สังเกตเห็น?”

ลุงไปมองไปที่ด้านหลังของเฉินเกออย่างเคร่งขรึมและเอ่ยอย่างเคร่งเครียด

“สังเกตอะไร? ”

“ปีศาจวัวตัวนั้นดุร้ายมาก แม้แต่คุณชายหลี่และผู้ฝึกตนไม่ก็ ต่างไม่ใช่คู่ปรับของมัน เมื่อครู่ แต่เดิมมันสามารถฆ่าฟันได้รอบ ด้าน แม้กระทั่งคุณหนูเองก็ตกอยู่ในอันตรายจนเกือบถึงชีวิต แต่ ในช่วงเวลาวิกฤตนั้นเอง อสูรกลับหยุดที่จะเดินหน้า

ลุงไป๋เอ่ย

“ใช่ใช่ใช่ เสี่ยวเสว่ เมื่อครู่เธอไม่ทันได้เห็น เจ้าอสูรตัวนั้น หยุดลงไม่ไปต่อ ฉันเห็นท่าทางมันแบบนั้น ราวกับว่ามันกำลัง เห็นอะไรบางอย่างที่น่ากลัว! ”

ซิ่วซิ่วรีบเอ่ยขึ้น

ในใจของว่านเสวยิ่งสงสัยมากขึ้น

“พวกเธอหมายความว่า ปีศาจวัวตัวนั้น กำลังกลัวคนที่ชื่อเงิน เกอ และวิ่งหนีไป ดังนั้นพวกเราจึงรอดมาได้ใช่หรือไม่?”

ว่านเสวถามอย่างสงสัย

จะเป็นไปได้อย่างไร? เฉินเกอผู้นี้ดูแล้ว ท่าทางดูเหมือนจะ

ธรรมดาไปหน่อย

บอกตามตรง

ในตอนแรกเมื่อฉันคิดว่าเฉินเกอเป็นคนในดวงใจอย่างที่ หมอดูบอก ตอนนั้นในใจของว่านเสวก็นึกดูถูกเฉินเธออยู่บ้าง
จะพูดยังไงดี

เด็กผู้หญิง ในหัวใจของพวกเธอ ล้วนคาดหวังกับคนใน ดวงใจของคน

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อหมอดู ให้ความคาดหวังกับตัวเองยิ่ง สูงขึ้นไปกว่าเดิม

เมื่อเจอเขาและเทียบกับความคาดหวังของตัวเองแล้ว ความ แตกต่างที่ช่างกว้างขนาดนั้น ก็ยากที่จะหลีกเลี่ยงไม่ให้ในใจ เกิดความรู้สึกผิดหวังขึ้นมาอยู่บ้าง

และย่อมเอ่ยไม่ได้ว่าตนเองนั้นสนใจ

เห็นได้ชัดว่า เฉินเกอทำให้ตัวเองรู้สึกผิดหวังอยู่นิดหน่อย

ดังนั้น การที่เขากลายเป็นคนในดวงใจ ทำให้ว่านเสวีเกิด สัญชาตญาณการกีดกันบางอย่างขึ้นมา “ฉันยังคงไม่อยากจะเชื่อว่าเขาจะสามารถไล่ปีศาจวัวไปได้

ฉันคิดว่า มันต้องมีเหตุผลอื่นๆ อยู่แน่….”

ว่านเสน่เอ่ย “แต่อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าจะพูดยังไง ก็ยังคงต้อง ขอบคุณพี่สาวเมื่อครู่นี้อยู่ดี หากไม่ใช่เพราะเธอ ฉันคงพูดอะไร ไม่ได้แล้ว!”

ว่านเสบู่หน้าแดงขึ้นเล็กน้อย และเอ่ยเบาๆ

ในขณะเดียวกัน เธอก็สนใจเฉินเกอมากขึ้นบ้างแล้ว

เพียงแต่เธอไม่อยากยอมรับมัน
อีกทั้งประโยคที่ลุงไปเอ่ยเมื่อครู่ก็คงเป็นเพราะเขามองผิดไป ดังนั้นจึงไม่ได้พูดอะไรเพิ่มเติม

หลังจากนั้น คนในตระกูลว่านเห็นชัดว่าได้ทราบเรื่องแล้ว ด้านหลังของพวกเขามียอดฝีมืออยู่หลายคน ด้านหนึ่งปกป้อง ว่านเสน่เอาไว้ ส่วนอีกด้านหนึ่งที่กำลังพยายามอย่างเต็มที่เพื่อ ค้นหาที่อยู่ของปีศาจตัว

เนื่องจากเทศกาลใต้ดินกำลังจะเริ่มในเร็วๆ คนในตระกูลว่าน จึงให้ความสำคัญอย่างยิ่ง

เอ่ยกลับไปถึงเฉินเกอ

หลังออกมาจากหมู่ตึกหูหลง เฉินเกอกกลับไปยังตระกูลเฉิน ทันทีที่กลับมา เขาก็เห็นคนกลุ่มหนึ่งออกจากตระกูลเฉินด้วย ท่าทางดูถูกอย่ายิ่ง

ส่วนเงินเทียนกางที่ออกมาส่งพวกเขา ใบหน้าชราก็มีสีหน้า

ทำตัวไม่ถูกอย่างเห็นได้ชัด

เมื่อสอบถามถึงได้รู้ว่า

เมื่อครู่คนเหล่านั้นที่แท้เป็นผู้บริหารของตระกูลว่าน

เฉินเทียนกางถูกเฉินเกอสั่งให้ไปจัดการเรื่องตั๋วเข้าชมการ ประชุมใหญ่

แน่นอนว่าเป็นเทียนกางย่อมตั้งใจอย่ายิ่ง อีกทั้งยังเชิญผู้คน จากตระกูลว่านมาเพื่อตรวจสอบคุณสมบัติ
ผลคือดนตระกูลว่านไม่แม้แต่จะเหลือบตามองตระกูลเฉิน อีก ทั้งเรื่องตั๋วการเข้าประชุมใหญ่ยิ่งไม่ต้องคิดฝัน

ดังนั้นจึงเกิดเป็นฉากตรงหน้าเมื่อครู่

หากบอกว่าไม่มีตั๋วเข้าประชุม เฉินเกอเองก็เชื่อว่า ความ แข็งแกร่งของตน เพียงพอที่จะบุกเข้าไปได้อย่างไม่มีปัญหา

แต่นั่นไม่ใช่เรื่องที่จำเป็นจริงๆ

นอกจากนี้ ประสบการณ์มากมายก่อนหน้านี้ ยังช่วยให้เงินเก อเข้าใจถึงความสำคัญของซ่อนความแข็งแรงตัวเอง

เขาจะไม่ประมาทเลินเล่อขนาดนั้นอีก

“คุณเฉิน ขอโทษด้วย เรื่องง่ายๆ แค่นี้ที่คุณสั่งการมาผมยัง ทําให้ได้ไม่สําเร็จ! ”

สีหน้าของเฉินเทียนกางเต็มไปด้วยความสำนึกผิด

“ลุงเฉินไม่จําเป็นต้องขอโทษด้วยสถานการณ์ตอนนี้ การใช้ ชื่อตระกูลเฉินของพวกเราเข้าร่วมเทศกาลใต้ดิน เป็นไปได้ยาก ผมว่าผมพาหลินจิ๋ว และตามติดตระกูลใหญ่อีกตระกูลหนึ่งไป แบบนี้ดูง่ายดายยิ่งกว่า!”

เฉินเกอกล่าว

“คุณชาย คุณหมายถึงให้เราเข้าไปในตระกูลว่าน? ตอนนี้ตระ กูลต้วนถูกคุณทำลายลงไปแล้ว ตอนนี้ในเมืองจี้โจว ตระกูลที่ ใหญ่ที่สุดดูเหมือนจะมีแต่ตระกูลว่านแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาเองยังเป็นคนจัดงานอีกด้วย!” หลินจิ๋วที่อยู่ด้านหนึ่งเอ่ยขึ้น

“อืม ฉันก็กำลังคิดแบบนั้นอยู่ หลินจิ๋ว คุณรู้จักเจ้าบ้านของ ตระกูลว่านหรือไม่?”

เฉินเกอถาม

“ฉันไม่รู้จักจริงๆ แม้ว่ามองเผินๆ แล้วตระกูลว่านจะเป็น ตระกูลที่มีอำนาจมาก แต่เบื้องหลังของพวกเขา ราวกับว่ามี ตระกูลผู้ฝึกตนคอยหนุนหลังอยู่ ผู้ฝึกตนที่กระจัดกระจายอยู่ใน ขอบเขตผู้ฝึกตน ล้วนไม่กล้ายั่วยุคนตระกูลว่าน เกรงว่านี่เป็น เพราะตระกูลว่านนั้นมีตระกูลผู้ฝึกตนตระกูลนั้นคอยให้ท้ายอยู่ แน่นอน มีอาจารย์หลายคนที่คอยอาศัยตระกูลวานอยู่ ส่วน นักพรตเช่นพวกเรา ตระกูลว่านก็มีอยู่สี่ห้าคน ว่ากันว่าตระกูล ว่านยังมีผู้ฝึกตนชั้นสามที่แข็งแกร่งอยู่ในตระกูลต้วน! ”

หลินจิ่วอธิบาย

“ฉันเข้าใจแล้ว! ”

เฉินเกอพยักหน้า

ตามที่คาดไว้ ตระกูลที่แข็งแกร่งอยู่เบื้องหลัง ไม่ควรประมาท

อีกทั้งหมู่ตึกหูหลง ก็เป็นอย่างที่หลินจิ๋วเคยบอก มีผู้ฝึกตน ระดับอาจารย์ไม่น้อยอยู่ในนั้น เห็นเทศกาลใต้ดินคงครึกครื้น อย่างยิ่งแน่
ในเวลานี้ รถหรูคันหนึ่งก็แล่นมาที่หน้าประตูบ้านของตระกูล

เงิน

บนรถหรู มีชายชราผู้หนึ่งลงมา

“เป็นเขา! ”

เฉินเปียวเปียวตะลึง

คนที่มาไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นชายชราที่เพิ่งเจอไปเมื่อครู่ ลุงไป ผู้ที่อยู่ข้างๆ ว่านเสบู่ผู้นั้น

“ชายชราไปจื้อจ้าย ได้รับการไหว้วานจากคุณหนู ให้มาเชิญ คุณหนูเฉินและคุณเฉิน เข้าร่วมงานเลี้ยงอาหารค่ำในวันเกิดของ คุณหนูที่ตระกูลว่านคืนนี้!

ลุงไปพูดจบ ก็เดินมาส่งการ์ดเชิญสองใบ

“หา? เธอเป็นคุณหนูใหญ่ของตระกูลว่านหรือ?”

เฉินเปียวเปียวรู้สึกประหลาดใจ

ลุงไปพยักหน้า “ใช่ วันนี้คุณหนูรอดพ้นจากความตายมาได้ ต้องขอบคุณสําหรับความช่วยเหลือของพวกคุณทั้งสอง! ดังนั้น

จึงต้องการเชิญคุณทั้งสองเข้าร่วม ได้โปรดไปร่วมงานด้วย! ”

เฉินเกอรับการ์ดเชิญมาและมองดู

ในตอนนั้นเองหลินจิ๋วก็เข้ามากระซิบข้างหูของเฉินเกอ

“คุณชาย ช่างไม่เสียแรงเปล่าเลยจริงๆ ว่านเสผู้นี้เป็นบุตร สาวที่ว่านเย่าจงรักมากที่สุด ถ้าเธอเชิญคุณไปงานวันเกิดของเธอได้ คุณก็มั่นใจได้เลยว่าเรื่องบัตรเข้าชมการประชุมใหญ่ จะ เป็นเรื่องง่ายอย่างยิ่ง! ”

เงินเกอเองก็พยักหน้า

ถึงแม้ว่าฉันจะไม่รู้ว่าทำไมว่านเสว่จู่ๆ จึงเชิญตัวเองไป

แต่ตระกูลว่านนี้ ตนเองก็อยากจะไปที่นั่นด้วยตนเองสักครั้ง

เช่นกัน

แบบนี้ก็ดีเซนกัน

ด้านหนึ่งเพื่อดูว่าว่านเสวคนนี้นั้นมีจุดประสงค์อะไรกันแน่ ส่วนอีกด้าน ก็เพื่อไปดูว่าตนเองจะสามารถใช้โอกาสนี้ เพื่อ รับบัตรเข้าชมได้หรือไม่

“ดี ลำบากพ่อบ้านไปแล้ว คุณสามารถตอบกลับคุณหนูว่านเส วได้ว่าคืนนี้พวกเราจะไปอย่างแน่นอน!!

เฉินเกอพยักหน้าและยิ้ม

หลังจากลุงไปจากไป

วก็ตัดสินใจที่จะไปฝึกฝนให้กับพวกศิษย์น้องตระกูลเฉิน หลินจิ๋วก็ตัดสิน

ตอ

ขณะนั้นเองเฉินเกอก็หยุดเขาเอาไว้ “หลินจิ๋ว อย่าเพิ่งไป ฉันมีอะไรจะถามนาย! “เฉินเกอเอ่ย
“คุณชาย มีเรื่องอะไร?”

หลินจิ๋วสงสัย

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ