ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี!

บทที่272 เกิดเรื่องขึ้นอีก



บทที่272 เกิดเรื่องขึ้นอีก

“เฉินเกอ ฉันขอโทษ โปรดยอมรับคําขอโทษของฉัน!”

หวางเหมยน่ามาหาเงินเกอด้วยความเสียใจ

และก้มหัวให้เงินเกออย่างสุดซึ้ง

ในฉากนี้ ไม่เพียงแต่เฉินเกอเท่านั้นที่ประหลาดใจ แต่แม้แต่ เพื่อนร่วมงานในแผนกการตลาดทั้งหมดก็ยังตกตะลึง

“ฉันอยากได้ตัวหนึ่งใบจริงๆ เฉินเกอ คุณขายให้ฉันหนึ่งใบ ได้ไหม”

หวางเหมียน่ามองไปที่เฉินเกอ

ไม่คาดคิดว่าหวางเหมยน่าจะคลั่งไคล้หลงใหลดาราขนาดนี้

ถ้าเป็นก่อนหน้านี้ เฉินเกอค่อนข้างโกรธเธอ แน่นอนว่าเขาจะ

ไม่สนใจเธอ

แต่ตอนนี้ เธอทําถึงขนาดนี้

ถ้าไม่ให้เธอหนึ่งใบ ก็คงจะทำไม่ลงคอ

“เอาล่ะ ฉันจะให้เธอหนึ่งใบ ยังไงฉันก็ยังเหลืออีกมาก!!

เฉินเกอให้ตั๋วหวางเหมยน่าหนึ่งใบ

หวางเหมยน่ามองหน้าเฉินเกออย่างขอบคุณ พยักหน้าและรับ

ไว้
“อ๊ะ เฉินเกอเฉินเกอ ฉันก็อยากได้ฉันก็อยากได้!”

“เฉินเกอ ฉันก็อยากได้!”

“เฉินเกอ พวกเราเป็นเพื่อนร่วมงานด้วยกัน นายขายให้พวก เราได้ไหม?”

ในบริษัท ยังคงมีเจ็ดหรือแปดคนที่คลั่งไคล้ดาราเหมือนอย่าง หวางเหมยน่าเดินเข้ามาด้วยสายตา โปรยเสน่ห์

ส่วนเพื่อนร่วมงานหญิง กลุ่มหนึ่งสองสามและสี่ รวมกันได้ 30

คนนี้ได้และคนนี้ไม่ได้

ในตอนนี้เฉินเกอต้องโยนตั๋วสิบใบลงบนโต๊ะ

“ยังไงฉันก็ใช้ไม่หมด พวกเธอใครอยากไปเที่ยว ก็เอาตัวไป

เฉินเกอพูด

“ว้าว!”

พวกผู้หญิงเข้ามาแย่งกันอย่างดุเดือด

สําหรับหลิวย่าหนาน เธอมองไปที่เฉินเกอด้วยใบหน้าที่ สับสน

เฉพาะตั๋วพวกนี้อย่างเดียว ไม่ต้องพูดถึงว่าเฉินเกอได้มา อย่างไร ตั๋วแต่ละใบไม่ใช่ถูกๆ
ราคาเท่าไหร่?

ดูเฉินเกอไม่ใส่ใจเลย?

เป็นไปได้ไหมที่เฉินเกอรวยแล้ว?

ตอนนี้หลิวย่าหนานรู้สึกอึดอัดใจแค่ไหน

รายชื่อปาร์ตี้เมื่อคืนนี้ หวังดังมาบอกขอให้กำจัดรายชื่อเงิน

เกอออกไป เขาก็ตกลงโดยไม่คิดทบทวน แน่นอนว่าเธอรู้ดีว่าหวังคงไม่ต้องการให้ใครคลุกคลีเฉินเกอ

จากนั้นก็จะบีบเฉินเกอออกไป

เป็นผลให้วันนี้ หัวใจของผู้คนทั้งหมดมุ่งไปที่เฉินเกอ แม้ว่าหลิวย่าหนานต้องการตัวหนึ่งใบเพื่อไปเที่ยว แต่หลัง จากคิดแล้ว ก็ช่างมันเถอะ

เธอไม่ยอมเปิดปากขอร้องคนที่เธอเคยดูถูก

สำหรับหวังคัง วันนี้ถือว่าโชคร้ายที่สุด

สาวก็จีบไม่ติด ตำแหน่งรองหัวหน้ากลุ่มก็โดนปลด ตอนนี้เขา

เป็นพนักงานธรรมดา

หัวหน้าแผนกหลีเป็นคนอนุมัติ และยังอยู่ในช่วงการตรวจ

สอบ

พอถึงเวลากินข้าวเที่ยง

เพราะชั้นสามและสี่เป็นโรงอาหารของพนักงาน
สาวงามในแผนกการตลาดต่างก็นั่งกินข้าวด้วยกัน

“เอ๊ะ พวกเธอคิดว่า เฉินเกอเป็นทายาทเศรษฐีที่ร่ำรวย? ทายาทเศรษฐีร่ำรวยซ่อนตัวมา แล้วมาที่บริษัทของเราเพื่อมา

สัมผัสชีวิต?”

มีผู้หญิงคนหนึ่งถือตั๋วไว้ในมือ อดไม่ได้ที่จะรู้สึกตื่นเต้น

“อ๊ะ? นี่หมายความว่าไง?”

พวกผู้หญิงอยู่ด้วยกัน ก็ชอบพูดนินทา

หลิวย่าหนานที่กำลังทานอาหารอยู่ก็เงยหน้าขึ้น พร้อมกับ ขมวดคิ้วขณะฟังพวกเขา

“พวกเธอคิด ตัวพวกนี้ราคาเท่าไหร่? และที่สำคัญ คุณไม่

สามารถซื้อตั๋วแถวสุดท้ายได้ด้วยซ้ำ แต่เฉินเกอ หยิบตั๋วสิบหรือ

ยี่สิบใบออกมา และเขาก็ไม่ใส่ใจ นั่นแสดงว่า เฉินเกอคงมีตั๋ว มากกว่านี้!”

“ภูมิหลังของเขาคืออะไร และมันคงไม่ง่ายอย่างที่พวกเราเห็น พวกเธอว่าไง!”

ผู้หญิงถาม

“อืมอึม ใช่แล้ว เฉินเกอไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน ไม่เหมือนที่ ใครบางคนพูดในงานเลี้ยงเมื่อคืน ว่าเขาจนมาก! ฮ่าฮ่า!”

ผู้หญิงคนหนึ่งเหล่ตามองและทำหน้าบึ้งตึงใส่หลิวย่าหนาน
“ไซแล้ว งานเลี้ยงเมื่อคืน เวลาส่วนใหญ่ก็พูดเกี่ยวกับเรื่อง ความทุเรศของเฉินเกอ ช่างเป็นเรื่องหน้าแตกจริงๆ!

หวางเหมยน่าก็พูด

ชัดเจนว่าพวกเขาประชดใคร

นั่นก็คือหลิวย่าหนาน

“ขี้หมา เขาเป็นทายาทเศรษฐีร่ำรวย ตั๋วพวกนี้ ยังไม่รู้ได้มา จากไหน มีอะไรน่าโอ้อวด ไม่กินแล้ว!”

หลิวย่าหนานรู้สึกกังวลทันที และกระแทกถ้วยชามตะเกียบบน โต๊ะอาหารแล้วเดินจากไป

สำหรับผู้หญิงกลุ่มนี้ไม่สนใจ พวกเขาทั้งหมดคุยกันว่าต่อไป จะดีกับเฉินเกอ ให้มากๆ

ดังนั้น ในช่วงบ่าย

โต๊ะของเฉินเกอเต็มไปด้วยชานมและผลไม้

“สหายทุกคน ฉันกลับมาแล้ว!”

ในขณะนี้ หนุ่มหล่อในแผนกการตลาดเดินเข้ามา เขาตะโกนอย่างตื่นเต้นทันทีที่เข้ามา

ทําท่าทางอยากกอดด้วย

จากนั้น……

“เฉินเกอเฉินเกอ บอกพวกเราหน่อยว่าตัวพวกนี้เอามาจากไหน อย่าปิดป้งพวกเราเลย?”

จากนั้นผู้หญิงกลุ่มนี้ต่างให้ความสนใจเฉินเกอ

ไม่มีใครสนใจเขาเลย

“อ๊ะ? พี่หุ้นเชิง คุณกลับมาจากการไปทำงานที่อื่นแล้วเหรอ!” มีผู้หญิงคนหนึ่งยืนขึ้นอย่างตื่นเต้น และมองไปที่หวางตุ้นเชิง จะเป็นใครไปได้ถ้าไม่ใช่หลิวย่าหนาน หวางจุ้นเชิงคือใคร?

เขาเป็นหัวหน้ากลุ่มที่ 2 คราวนี้เขาไปอบรมที่เมืองจินหลิง และได้ไปเยี่ยมชมบริษัทในเมืองฮ่องกงและการค้าที่อื่น ๆ ความหมายชื่อเหมือนตัวตน เป็นชายหนุ่มรูปหล่อ

อายุน่าจะมากกว่าเฉินเกอหนึ่งปี

ตอนที่หลิวย่าหนานพึ่งเข้าบริษัทการลงทุนครั้งแรก หวางหุ้น เชิงเป็นคนที่สอนงานเธอ

อีกอย่าง หลิวย่าหนานก็จะแอบรักหวางจุ้นเชิงมาตลอด

นี่คงไม่ใช่ความลับในบริษัทอีกต่อไป

แต่หวางตุ้นเชิงคนนี้ เป็นคนหยิ่งผยองเล็กน้อย และบ้าอำนาจ หลิวย่าหนานแสดงความรักออกมาให้เขาหลายต่อหลายครั้ง

แต่เขาทําเป็นเมินเฉยแต่ว่าหวางตุ้นเชิงช่วยเหลือหลิวาหนานและหวังดังน้องคนนี้

“ย่าหนาน คนนี้เป็นใคร? ยังไม่เคยเห็นมาก่อน? ก่อนหน้านี้หวางตุ้นเชิงเป็นคนที่คนอื่นยกย่องมาตลอดแต่ ตอนนี้ไม่มีใครสนใจ เขารู้สึกหน้าเสีย

“ฮม เขาชื่อเฉินเกอ เพื่อนร่วมชั้นมัธยมต้นคนหนึ่งของฉัน แต่ พี่หุ้นเชิงอย่าเข้าใจผิด ฉันไม่เคยสนใจเขาเลย!”

หลิวย่าหนานพูด

“เฉินเกอ? แค่คนมาใหม่ ไม่ตั้งใจทำงาน ในเวลางานยังมา คุยเล่นกับเพื่อนร่วมงาน นี่กฎระเบียบบริษัทยังมีอีกไหม?”

หวางจุ้นเชิงพูด

ในขณะที่นี้ ดูเฉินเกอพยักหน้าอย่างเย็นชา

ในช่วงเย็นใกล้เลิกงาน

บริเวณที่เฉินเกออยู่ก็เงียบลงเล็กน้อย

“ตูม!”

มีแก้วน้ำวางลงบนโต๊ะของเฉินเกอ

“นาย รอให้น้ำเดือด ไปเอาน้ำร้อนมาให้ฉันหนึ่งแก้ว!!

คนนี้คือหวางจุ้นเชิง

“ เอาน้ำเหรอ? นี่คงไม่ใช่งานที่ฉันต้องรับผิดชอบ?”
เฉินเกอมองคนที่ไม่รู้โกรธใครมา และเขาก็ไม่ตามใจเขา “นึกไม่ถึงคนที่มาใหม่อย่างนายจะก้าวร้าวอย่างนี้ หวางตุ้นเชิงพูดอย่างเย็นชา

“เฉินเกอ พี่หุ้นเชิงขอให้นายไปเอาน้ำให้เขา เพราะเขาให้ เกียรตินาย นายก็ไปเอาซิ นายกำลังพูดไร้สาระอะไร คิดว่าตัว เอง

เป็นทายาทร่ำรวยจริงๆเหรอ!”

ในขณะนี้หลิวย่าหนานเข้ามา และเห็นเฉินเกอโต้เถียงกับหวา งจุ้นเชิงเธอทำท่าโกรธมาก

“ทำไมฉันต้องไปเอาน้ำ? ให้เหตุผลฉันหน่อย?” เฉินเกอนั่งนิ่ง “เพราะหุ้นเชิงเป็นแชมป์แผนกฝ่ายขาย ฮ่าฮ่า เฉินเกอนายคง

ยังไม่รู้? โครงการอำเภอผิงอันที่บริษัทลงทุนประสบ

ความสําเร็จ หกสิบเปอร์เซ็นต์ของกิจการบริษัท ก็มาจากผล งานของพี่หุ้นเชิงนายยังมาว่ามีสิทธิ์อะไรใช้นาย!”

และนายรู้หรือไม่ว่าฐานะบ้านของพี่หุ้นเชิงเป็นอย่างไร ฮ่าฮ่า ยังมาบอกว่าเขาไม่มีสิทธิ์ออกคำสั่ง!”

หลิวย่าหนานมองเฉินเกออย่างดูถูก

ในเวลาเดียวกันเมื่อพูดถึงหวางหุ้นเชิง ใบหน้าของหลิวย่า หนานเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ

เมื่อหวางเหมยน่าและคนอื่น ๆ โกรธมากที่หลิวย่าหนาน และหวางหุ้นเชิงรังแกเฉินเกอ และพวกเธอต้องการช่วยเฉินเกอ

โทรศัพท์มือถือของหวางตุ้นเชิง ดังขึ้นอย่างกะทันหัน

ในขณะนี้ หวางหุ้นเชิงรับสาย

“ใช่ ฉันเอง……..? คุณพูดอะไร! เป็นไปได้ยังไง! คุณพูดอีก ครั้ง!!!”

ทันใดนั้นหวางจุ้นเชิง ก็ตะโกนออกมาเสียงดัง เวลาต่อมา ใบหน้าของเขาก็ขาวซีดขึ้นมา…….


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ