ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี!

บทที่700 ทำลายรากฐาน



บทที่700 ทำลายรากฐาน

“เฉินเกอ? ”

หยูเซียวก็มองเขาด้วยความประหลาดใจเช่นกัน

เฉินเกอพยักหน้า: “แม้ฉันไม่รู้ว่าเทพจิตเก้าภพที่พวกคุณพูด มันคืออะไร แต่ว่าเมื่อวันที่จื่อเยียนเหมือนว่าจะเคยเล่าให้ฉันฟัง คร่าวๆเหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้พูดอย่างละเอียด และที่พวกคุณ กำลังพูดอยู่ในตอนนี้ หรือว่าจะเป็นสิ่งที่ซ่อนอยู่ภายในร่างกาย ของฉัน? จิ๋วโลหวาง และคุณ ต่างก็มาเพื่อความลับนี้เหรอ?

“เฉินเกอจริงด้วย!

ดวงตาของบรรพบุรุษแห่งตระกูลสว่างขึ้น

ในใจของเขา ในตอนนี้ทั้งสุขและเศร้า

ที่ความสุขเพราะว่า ในที่สุดตัวเองก็หาเงินเกอเจอจนได้ และก็ ยืนอยู่ตรงหน้าของตัวเองด้วย

แต่ที่เศร้านั้น เพราะว่าศักยภาพอันทรงพลังของเฉินเกอ มันน่า กลัวเกินไป กลัวว่าประมาทเพียงแค่นิดเดียว มันก็จะกระทบเขา อย่างสมบูรณ์ และเมื่อถึงเวลามันก็จะทำลายล้าง และเป็นไปได้ ว่าตระกูลจะถูกทำลายล้างทั้งหมด แต่แม้จะระมัดระวังมาก ก็ตาม

แต่ผู้ที่ปลดล็อคศักยภาพเทพจิตเก้าภพขั้นแรกของเขา คือตัวฉันเอง

นอกจากนั้นเขาได้ระเบิดศักยภาพขั้นแรกเท่านั้น และ ศักยภาพขั้นแรกนี้ก็ยังไม่ได้รับการฟื้นฟู ก็น่ากลัวมากขนาดนี้ แล้ว และถ้าหากว่าปลดล็อคจนถึงขั้นที่เก้าล่ะก็ นั้นต่างหากคือ การทำลายล้างที่แท้จริง และสามารถเจาะทะลุทั้งสามอาณาจักร ด้วยฝ่ามือเดียวเท่านั้น!

น่ากลัว!

“คุณยังไม่ได้ตอบคำถามฉันเลย ตกลงเทพจิตเก้าภพคืออะไร

กันแน่? “

เงินเกอถามขึ้นอีกครั้ง

“มันคือศักยภาพที่อยู่ในตัวของคุณ และเมื่อถูกปลดปล่อย มัน จะแผลงฤทธิ์ของศักยภาพทั้งสามอาณาจักร และศักยภาพแบบนี้ เพียงพอที่จะทำให้บุคคลที่ฝึกฝนทุกคนบ้าคลั่ง!

บรรพบุรุษแห่งตระกูลอธิบายอย่างช้า ๆ

และในเวลาเดียวกันเฉินเกองก็ไม่ได้สังเกตเห็นว่า มือของเขา กําลังเคลื่อนไหวเงิน ของเขาอย่างช้า ๆ

“ศักยภาพแบบนี้ อยู่ในตัวของฉัน? ”

เฉินเกอถาม

“ใช่ คุณรู้หรือไม่ว่าคุณคือใคร? ”

บรรพบุรุษแห่งตระกูลกู่กลืนน้ำลายลงคอ และลดเสียงลงแล้วกล่าว

“ฉันเป็นใครกันแน่? “เฉินเกือถาม

ทันใดนั้นเอง บรรพบุรุษแห่งตระกูลกก็ลืมตาขึ้นมา จากนั้นก็ โจมตีไปที่เฉินเกอด้วยกำลังทั้งหมดของเขา

ในเมื่อสิ่งที่ไม่อยากเห็นที่สุดได้เกิดขึ้นแล้ว

เขาจะไม่ปล่อยให้เงินเกอพัฒนาต่อไปได้ มิฉะนั้น แผนการที่ตัวเองวางแผนมาหลายหมื่นปี ก็จะสูญ

เปล่า

ดังนั้นสิ่งที่ทำได้ในตอนนี้ ก็คือสู้ สู้กับมัน!

ปัง!

ทันใดนั้นเอง ฝ่ามือที่แข็งแกร่งของบรรพบุรุษแห่งตระกูล ก็ กระทบไปที่หน้าอกของเฉินเกอ

และทันใดนั้นเอง แสงสีทองที่หน้าอกของเฉินเกอก็ปรากฏขึ้น พลังจิตของบรรพบุรุษแห่งตระกูลก็สั่นสะท้าน แล้วกระเด็น

ออกไปทันที

และแสงสีดำที่อยู่รอบตัวของเขา ก็หายไปทันทีครึ่งหนึ่ง

โอ๊ย!

ความไม่มั่นคงของพลังจิต ทำให้บรรพบุรุษของตระกูลต้อง ทนกับความเจ็บปวดอย่างมาก
เขามองเฉินเกอด้วยความหวาดกลัว

“พระเจ้า นี่มันแค่ขั้นแรกนะ คุณก็สะท้านพลังจิตของฉัน โดยตรงเลย เป็นไปได้อย่างไร? ”

บรรพบุรุษแห่งตระกูลกสิ้นหวัง และเฝ้าดูพลังจิตของตัวเองที่ค่อยๆสลายไป

เขาเจ็บปวด และร่ำไห้อย่างสุดขีด แต่เขารู้สึกไม่พอใจ ไม่พอใจเพราะตัวเองถูกทำลายด้วยวิธี แบบนี้

และในขณะนี้ เขามองไปที่หยูเซียวที่ถูกเฉินเกอทำให้ตะลึง ด้วยสายตาที่เย็นชา

แม้ว่าจิตวิญญาณของเฉินเกอไม่สามารถสั่นคลอนได้ แต่ว่า เขาสามารถครอบงำร่างกายของหยูเซียวได้ แบบนี้ เขายังพอมีโอกาสมีชีวิตอยู่ต่อไป และเขาก็มุ่งหน้าโจมตีไปที่หยูเซียว

“ระวัง! ”

ก็เห็นเงินเกือยกนิ้วขึ้นมา แล้วปิดผนึกไปที่ตำแหน่งหว่างคิ้ว ของหยูเซียวโดยตรง ส่วนหยูเซียวเองก็ไม่สามารถทนต่อพลัง ของเฉินเกอได้ จึงเป็นลมหมดสติไปในทันที

เฉินเกอเคยได้ยินจากปากของป้าเกี่ยวกับเรื่องของร่างที่ เหมาะสม จึงรู้ว่าควรทำอย่างไร และไม่ให้วิญญาณสามารถเข้ามาสิงร่างเขาได้

แน่นอนว่า ต่อให้บรรพบุรุษแห่งตระกูลกู่จะแข็งแกร่งมาแค่ ไหน ก็ไม่มีวิธีไหนที่สามารถใช้ได้ในขณะนี้ “คุณไม่ได้เป็นบรรพบุรุษของตระกูลต่อไปแล้ว ฉันว่าคุณมัน

เป็นปีศาจเฒ่าที่ยังมีชีวิต! ที่อยู่มาหลายหมื่นปี ฉันว่า คุณควร

จะถูกทำลายแล้ว!!

เงินเกอกล่าว

“อย่าทําลายฉัน อย่า!! ”

เฉินเกอไม่ฟังคำอะไรของเขาสักอย่าง เขารู้ว่าเขาไม่ได้กลัว เจนซี่และความแข็งแกร่งที่แท้จริงของตัวเอง แต่ที่เขากลัวคือ พลังจิตของตัวเองต่างหาก

เพราะว่าพลังจิตของตัวเอง ไม่รู้ว่าแข็งแกร่งกว่าเขาเท่า และพลังจิตของตัวเอง ก็สามารถทำลายเขาได้ในชั่วพริบตา

“ไปตายซะ! ”

เงินเกือกล่าวอย่างเย็นชา จากนั้นพลังจิตที่แข็งแกร่งของเขา ก็โจมตีไปที่บรรพบุรุษแห่งตระกูลโดยตรง

ฟี้ว!

แสงสีทองริบหรี่ กระทบไปที่แสงสีดำของเขา

ทันใดนั้นเอง แสงสีดำก็แตกออก และสลายไปโดยตรง
แข็งแกร่งมาก

เงินเกอครุ่นคิดในใจ ที่แท้เป็นเพราะว่าศักยภาพของฉันถูก ปลดล็อคนั้นเอง เทพจิตเก้าภพ ถ้าเป็นเช่นนี้ เทพจิตขั้นแรกของ ฉันก็ได้ตื่นตัวแล้ว แล้วถ้าตื่นตัวจนถึงขั้นที่เก้า จะสามารถทำลาย ล้างโลกได้จริงเหรอ?

เฉินเกอร็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกประหลาดอยู่ในใจของตัวเอง

เฉินเกออุ้มหยูเซียวที่นอนหมดสติอยู่ขึ้นมา แล้วฉีกหน้ากาก ปลอมที่อยู่บนหน้าของตัวเองออก

กลับคืนสู่ใบหน้าที่แท้จริงของตัวเอง

และเมื่อเขาจะพาเธอออกไป

เฉินเกอเห็น ที่ศูนย์กลางของห้องลับนี้

มีสิ่งของที่แปลกประหลาดวางอยู่

สิ่งนี้เหมือนว่าจะเป็นบ่อน้ำ และด้านบนของบ่อน้ำ มีโคมไฟสี

ฟ้าวางอยู่

ซึ่งกำลังเปล่งแสงสีฟ้าออกมา

และมีของเหลวสีฟ้ามากมาย ถูกปล่อยออกมาจากโคมไฟสี

ฟ้านี้

ราวกับว่าเป็นน้ำพุอัตโนมัติแบบนั้น

“อันนี้น่าจะเป็นหินหลักที่ตระกูลฝึกฝนมนต์ลี้ลับ ใช้เพิ่มระดับ ความแข็งแกร่งที่เพิ่งบอกฉัน และนี่ก็คือที่มาของของพลังตระกูลฝึกฝนมนต์ลี้ลับ ! ”

เฉินเกอครุ่นคิดอยู่ในใจ

“ในเมื่อมาแล้ว ก็มาแบบสูญเปล่าไม่ได้ หยูเซียว ฉันจะเก็บ สูตรการฝึกฝนพิเศษไว้ให้คุณโดยเฉพาะเพื่อเป็นการตอบแทน บุญคุณของคุณ เฮ้อ ยังไงเราก็ไม่ใช่คนเส้นทางเดียวกัน!

เฉินเกอส่ายหน้าแล้วยิ้มอย่างขมขื่น

และในขณะนี้ ฝ่ามือที่หมุนพลัง ก็พุ่งเข้าใส่ที่หินหลักนั้นทันที

ป้งงงงง !

แท่นหินแตกสลายทันที และพลังงานของเหลวที่อยู่ภายใน บ่อน้ำ ก็ตกลงไปที่พื้นโดยตรง

ลูกปัดคริสตัลทรงกลมสีฟ้า ถูกกระแทกและกลิ้งไปอยู่ด้านข้าง “หยิบรากฐานของแกมาแล้ว ดูสิว่าไอ้แก่อย่างแกจะเอาอะไร

มาพาลอีก!

เฉินเกอหยิบลูกปัดทรงกลมในมือ

ไม่นาน ร่างของเขาก็หายไป

ในเวลาเดียวกัน

“แย่แล้ว! ”

ในป่าใหญ่ เยวคือที่กำลังบัญชาการเป็นผู้นำในการสั่ง จับกุมตัวเฉินเกอ เธอรู้สึกว่าตัวเองอารมณ์เสีย และมีอาการใจสั่นพุ่งอยู่ในใจของเธอ จนทำให้ร่างกายเธออดไม่ได้ที่จะสั่นเล็ก น้อย

“นายท่าน คุณเป็นอะไร? ”

ลูกน้องบางคนถามขึ้น

“เหมือนว่าจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นที่บ้าน และเหมือนว่ารากฐาน ของเราถูกใครแตะต้อง

เยวคือขมวดคิ้วแล้วกล่าว และนี่ก็ทำให้เธอรู้สึกเหลือเชื่อ มาก เพราะว่าสถานที่ที่ซ้อนรากฐานไว้นั้น ค่อนข้างลึกลับและ ปกปิดมาก ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีบุคคลท่านนั้นที่คอยเฝ้าและ ปกป้องอยู่ แล้วมันจะถูกกระทบได้อย่างไร?

ต้องรู้ว่า หากตระกูลกไม่มีรากฐานนี้แล้วล่ะก็ ซึ่งก็เท่ากับว่านั่ง กินนอนกินโดยไม่ทําอะไร และก็ไม่สามารถพัฒนาทางด้านพลัง

ได้อีก

และหลังจากไม่กี่ปี ตระกูลจะไม่มีสมาชิกที่เป็นความลับเพิ่ม ขึ้นอีก

ในเวลานี้เอง

“นายท่าน เจอแล้ว! หาเจอแล้ว! ” ลูกน้องคนหนึ่ง กลิ้งเหมือนลา มาจากที่แห่งหนึ่ง และสีหน้าก็เต็มไปด้วยความตะลึงตกใจ ดวงตาของเขาคือสว่างขึ้นทันที และเมื่อเธอมองจากระยะไกล ก็เห็นลูกศิษย์ของตระกูล หลายคน เหมือนว่ายกคนคน หนึ่งและรับตรงเข้ามาที่เธอ

“เจอตัวเฉินเกอแล้วเหรอ? ถึงได้ตื่นตระหนกตกใจขนาด

เยวคือพยายามระงับความตื่นเต้นของตัวเองลง ลูกน้องกลืนน้ำลายลงอย่างหนัก “นายท่าน ไม่…ไม่ใช่เฉินเกอ แต่เป็นศพของคุณชา ยกู่เฟิง!

เขาร้องไห้พร้อมกล่าว

“อะไรนะ? ศพของเฟิงเอ๋อ? ”

กู่เยวคือได้รับผลกระทบอย่างรุนแรง และรู้สึกเจ็บปวดตรง หัวใจ จนเกือบจะทำให้เธอเป็นลมหมดสติ

แต่ว่า เมื่อตอนที่ลูกน้องของเธอยกศพของเพิ่งมา เยวคือที่ ถูกลูกน้องพยุงตัวอยู่ ก็รู้สึกร่างกายของเธออ่อนแรงไปหมด

และเมื่อตรวจสอบอย่างละเอียด ก็ปรากฏว่าเป็นหลานชาย ของตัวเองกู่เฟิงจริง ๆ

เป็นไปได้อย่างไร?

เฟิงเอ๋อไม่ใช่กลับบ้านแล้วเหรอ? ทำไมถึงตายอยู่ที่นี่ แล้วเฟิงเอ๋อที่อยู่บ้านคนนั้นคือใคร?
เครื่องหมายคําถามมากมายปรากฏอยู่ในใจของเขาคือ จนเอาเรื่องที่รากฐานเกิดเรื่องมาเชื่อมโยงกัน

ทันใดนั้นเธอก็เงยหน้าขึ้นทันที และสีหน้าเต็มไปด้วยความ ตกใจ “แย่แล้ว ลูกหลานตระกูลทุกคน รีบกลับไปที่ตระกูล กลับฉันเดี๋ยวนี้! ‘


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ