ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี!

บทที่ 431 เฉินเกอคือคุณชายเฉิน



บทที่ 431 เฉินเกอคือคุณชายเฉิน

“ใครเหรอ? ”

ทุกคนต่างหันมามองหน้าซึ่งกันและกัน

“ผู้จัดการหู!

ในเวลานี้เอง ผู้จัดการหูก็ได้ใช้ประโยชน์จากช่องว่างตรงนี้ และมาถึงที่แผนกต้อนรับแขกวีไอพี

หยางยู่ถึงยิ้มและพูดขึ้นทันทีว่า

“ขอโทษด้วยประธานหยาง วันนี้มีเรื่องค่อนข้างเยอะ และ ต้อนรับได้ไม่ค่อยดีเท่าไหร่นัก ต้องขออภัยด้วย!

ผู้จัดการหูกล่าว

“คุณก็ว่าไป แต่ละวันบริษัทซิ่นเฟิงกรุ๊ปมีเรื่องยุ่งเยอะขนาดนี้ และคุณก็ยังหาเวลาว่างมาโดยเฉพาะ ต้องขอขอบคุณคุณมาก จริง ๆ !

หยางยู่ถึงกล่าว

“เฮ้อ แต่ว่าประธานหยาง เรื่องนั้นที่คุณพูดมา เรื่องการเสนอ ราคา ฉันได้ถามแล้ว แต่ว่าช่วงนี้ประธานจ้าวผู้อยู่เบื้องบนของ เรายังไม่มีเวลาดู ซึ่งคงต้องรอต่อไปอีกสักหน่อย !!

“ได้ ทั้งหมดฟังของผู้จัดการหู! ”
หยางยู่ถึงจําเป็นต้องพูดอย่างถ่อมตัว

ส่วนผู้จัดการหู เขามองไปที่นาฬิกาตรงข้อมือของตัวเอง แล้วพูดอย่างอดสงสัยไม่ได้ว่า “น่าแปลกใจจัง ประธานจ้าว บอกว่าเวลานี้เขาน่าจะมาถึงแล้ว แต่ทำไมยังไม่มานะ? ” H

ผู้จัดการหมองที่ทางเข้าของประตู

“ผู้จัดการหู คุณกำลังรอใครอยู่เหรอ? ”

พนักงานแผนกต้อนรับสาวเสี่ยวหลิวถามขึ้น

“ใช่แล้ว ฉันกำลังจะหาคุณพอดี คุณรีบไปช่วยฉันเช็กที่หน้า เคาน์เตอร์หน่อยว่า ตอนนี้คุณหนูหยางเสี่ยวเป้ยมาถึงหรือยัง?

จู่ ๆผู้จัดการหูก็นึกขึ้นได้ หรือว่าคุณหนูหยางจะมาถึงตั้งแต่

เช้าแล้ว?

จึงเกิดคำถามเช่นนี้ขึ้น

“คุณหนูหยางเสี่ยวเป้ย? ”

พนักงานต้อนรับสาวเสี่ยวหลิวตะลึง จากนั้นมองไปที่หยาง เสี่ยวเป้ยที่ยืนอยู่ด้านข้าง

ส่วนหยางยู่ถึงและโกวหรูพวกเธอ ต่างก็ยิ่งตกตะลึงกันไป ใหญ่ พระเจ้า ผู้จัดการหูหาหยางเสี่ยวเป้ยทำไม?

“ผู้จัดการ เธอ…เธอคนนี้แหละที่มีชื่อว่าหยางเสี่ยวเป้ย! ”

เสี่ยวหลิวชี้ไปที่เสี่ยวเปียแล้วกล่าว
“อะไรนะ?

ใบหน้าของผู้จัดการหูเปลี่ยนไปกะทันหัน และรีบเดินไปที่ตรง หน้าของหยางเสียวเป้ยอย่างรวดเร็ว

“คุณคือคุณหนูหยางเหรอ ผู้จัดการใหญ่จ้าวดังกับคุณ…….? ”

“อืมๆ ใช่ ฉันมาหาผู้จัดการใหญ่จ้าววัง! ”

หยางเสียวเป้ยพยักหน้าและกล่าว

และแล้วก้อนหินก้อนใหญ่ที่อยู่ภายในใจของเธอก็ได้วางลง ในที่สุด

นั่นน่ะสิ พี่ชาย (ลูกพี่ลูกน้อง) จะหยอกเล่นเรื่องใหญ่แบบนี้ กับตัวเองได้อย่างไรล่ะ และเขาบอกว่ามีวิธี ก็ต้องมีวิธีอย่าง แน่นอน

“ไอหยา! ”

ผู้จัดการหูตบไปที่ต้นขาของตนเอง “คุณหนูหยาง ไม่คิดว่าคุณ จะมาถึงก่อน ฉันเป็นคนที่ผู้จัดการใหญ่จ้าวคงสั่งให้มารอ ต้อนรับคุณโดยเฉพาะ!

ในเวลานี้เอง ทุกคนต่างก็ตกตะลึงกันหมด

ยิ่งไปกว่านั้นปากของโกวหรูอ้าจนสามารถยึดไข่ไก่เข้าไปด้าน ในได้เลย

“ผู้จัดการหู คุณแน่ใจเหรอว่าไม่ได้พลาดพลั้ง ทางบริษัทมีคน ที่ชื่อจ้าวคังจริงเหรอ?
โกวหรูกล่าวอย่างไม่เชื่อ

ส่วนหยางเหยียนกับหยางเยู่ต่างก็มองไปที่หยางเสียวเปีย ด้วยความอิจฉา

“เขาคือผู้จัดการใหญ่คนหนึ่งของเรา ปกติเขาเป็นคนที่ไม่ ค่อยโอ้อวด นอกจากนี้ คุณหญิงโกว คุณเรียกชื่อของผู้จัดการ ใหญ่เราโดยตรงแบบนี้คงจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่หรอกมั้ง? ”

ผู้จัดการหกล่าวด้วยสีหน้าที่สะดุ้งและตกใจ

ผู้จัดการใหญ่ของบริษัทมีหลายคน และแน่นอนว่าพวกเขาจะ ไม่เปิดเผยตัวตนของพวกเขาต่อหน้าพนักงานระดับล่างอย่าง ง่ายดาย

และนี่ก็คือที่มาของเจ้านายผู้ที่อยู่เบื้องหลัง

“ขอโทษ ต้องขอโทษจริง ๆ ! ฉันแค่อยากจะตักเตือนคุณว่า อย่าพลาดพลั้งเด็ดขาด และหยางเสี่ยวเปียคนนี้ เป็นเพียงแค่ พนักงานเล็ก ๆ คนหนึ่งของบริษัทเราเท่านั้น เพราะอะไรผู้จัดการ ใหญ่อย่างจ้าวคังถึงต้องต้อนรับเธอ โดยเฉพาะ? ”

โกวหรูกล่าว

“อันนี้คุณคงต้องถามผู้จัดการจ้าวเองแล้ว คุณหนูหยาง คุณ มาที่นี่เพื่อคุยเรื่อง โครงการใช้หรือเปล่า? ”

ผู้จัดการยิ้มและกล่าวอย่างสุภาพ

หยางเสียวเปียพยักหน้าอย่างหนัก
“เหอะๆ ถ้าเช่นนั้นก็ดี ผู้จัดการจ้าวคังได้เตรียมพิธีเซ็นสัญญา เพื่อคุณอยู่ที่ชั้นบนแล้ว ถ้าคุณไม่มีปัญหาอะไร เราก็ขึ้นไปเซ็น สัญญากันเถอะ?

“หืม? เซ็นสัญญาตอนนี้เลยเหรอ?

หยางเสี่ยวเป้ยตกตะลึงเล็กน้อย

เดิมที เป็นเพราะว่าพี่ชายลูกพี่ลูกน้องของตัวเองมีความ สัมพันธ์แบบเพื่อนร่วมชั้นอย่างหยางเย่ และหลังจากที่ตัวเองมา ถึงก็ต้องพยายามเพื่ออธิบายและเจรจาต่อรองเอง

แต่ไม่คิดว่า จะราบรื่นขนาดนี้

อีกอย่างไม่คิดว่าความสัมพันธ์ของพี่ชายลูกพี่ลูกน้องของเธอ คือหนึ่งในผู้จัดการใหญ่ของบริษัทซิ่นเฟิงกรุ๊ป?

หญิงสาวต้อนรับที่มีมารยาทคนหนึ่งได้เดินเข้ามารับกระเป๋า ของหยางเสียวเป้ย จากนั้นทุกคนก็ขึ้นไปที่ชั้นบนโดยตรง

“คุณแม่ พวกเขาเข้าใจอะไรผิดพลาดไปหรือเปล่า?

หยางเย่กล่าวอย่างไม่เชื่อ

“นั่นน่ะสิ ยังบอกอีกว่าเป็นเพราะความสัมพันธ์ของเฉินเกอ แล้วเฉินเกอมีความสัมพันธ์แบบนี้จริงเหรอ? เป็นไปได้ อย่างไร? ”

หยางเหยียนก็กล่าวด้วยความอิจฉา

เห็นได้ชัดว่า ตอนนี้สายตาที่คนอื่นมองมาที่สองตระกูลของพวกเธอนั้นมีความรู้สึกตลกอยู่เล็กน้อย

เพราะว่าครั้งนี้ ถูกตบหน้าได้โหดเหี้ยมมาก

ส่วนโกวหรู เธอนึกถึงเงินที่เฉินเกอเอาออกมาจำนวน 7.6ล้าน โดยตรง ในเมื่อวันนี้

และเรื่องบางอย่างที่ลูกชายของเขาหยางเพูด

ปัญหาการแต่งตัวของเฉินเกอ

และตอนนี้ เฉินเกอก็ได้ใช้เส้นสายความสัมพันธ์ถึงบริษัท น เฟิงกรุ๊ปโดยตรง

ต่อให้เป็นคนโง่ ก็รู้สึกได้ในขณะนี้เลยว่าเฉินเกอไม่ธรรมดา อย่างแน่นอน!

“เดี๋ยวก่อน! ”

โกวหรูขัดจังหวะคู่แม่ลูกหยางเหยียนที่เหมือนกับว่าโดน เหยียบหางแล้วเห่าไปมั่ว

“พวกคุณว่า เป็นเพราะเงินเกอที่เราตรวจสอบก่อนหน้านี้มี อะไรผิดพลาดหรือเปล่า และเป็นไปได้หรือเปล่าว่าเขาไม่ได้เป็น คนยากจน มิฉะนั้น เขาจะหรูหราฟุ่มเฟือย และความสัมพันธ์ที่ แข็งแกร่งขนาดนี้ได้อย่างไร? ”

โกวหรูกล่าวอย่างเคร่งขรึม และด้วยคำพูดนี้ ทุกคนต่างก็ไม่ได้พูดอะไรอีก ต่อให้พวกเขาไม่อยากเชื่อว่านี่เป็นเรื่องจริง แต่ข้อเท็จจริงก็ปรากฏอยู่ตรงหน้าของพวกเขาแล้ว

“ไม่น่าเป็นไปได้ อย่างไรก็ตามฉันไม่เชื่อ! ”

ป้าสองส่ายหัวอย่างแรง

“ใช่ พวกเราก็ไม่เชื่อ

หยางเย่และหยางเหยียนกล่าว

ส่วนโกวหรู เป็นคนแบบที่ถือว่ามีความฉลาด

และในตอนนี้ ไม่รู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่

แต่หลังจากที่ครุ่นคิดอยู่นาน จู่ ๆ เธอก็เอามือไปปิดปากของ ตัวเองไว้ราวกับว่าตกใจอะไรบางอย่าง

ทำให้หยางยู่ถึงและหยางเย่พวกเขาตกใจไปด้วย

“คุณแม่? เป็นอะไร? ”

หยางเย่รีบถามขึ้น

“นั่นสิพี่สะใภ้ ทำไมถึงตกใจอะไรแบบนั้น ไม่แน่อาจเป็นเพ ราะเฉินเกอมีบุญคุณกับพวกเขา แล้วพวกเขาก็ตอบแทนเขา และ นี่ก็มีความเป็นไปได้ไม่ใช่เหรอ?

ป้าสองกล่าว

“ไม่! ” โกวหรูส่ายหัวอย่างหนัก “พวกคุณอย่าลืมเรื่องที่เกิด ขึ้นในวันนี้สิ ในงานเลี้ยงฉลองวันเกิดของคุณหญิง เรื่องที่คุณ หญิงได้รับของขวัญที่มีมูลค่าเกือบหนึ่งพันล้าน! ”
โกวหรูกล่าวพร้อมกับเปลือกตาของเขากระตุกอย่างดุเดือด

“ของขวัญที่คุณชายเฉินผู้ลึกลับแห่งตระกูลเฉินเป็นคนส่ง มา? ”

จู่ ๆทุกคนต่างก็หยุดพูดทันที

“ใช่แล้ว คุณชายเฉินแห่งตระกูลเฉิน และเฉินเกอนามสกุล เฉิน และถ้าสมมุติว่าเฉินเกอก็คือคุณชายเฉิน เรื่องราวทั้งหมดก็ สามารถอธิบายได้ชัดเจนแล้วใช่หรือเปล่า? ”

ซึ่งสิ่งที่ทำให้โกวหรูตกใจนั้นก็เป็นเพราะการคาดเดานี้นี่เอง ทุกคนต่างเงียบและไม่พูดอะไรอีกครั้ง และมีสีหน้าที่ดูค่อน ข้างแย่

“เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้แน่นอน!

ป้าสองกล่าว

“แต่แน่นอนว่าหยางเสี่ยวเป้ยต้องรู้อะไรบางอย่างแน่ ฉันว่า คุณน้าอย่าเพิ่งคาดเดาอะไรไปเรื่อยเลย คาดเดาจนเฉินเกอสุด ยอดขนาดนี้ และในกรณีนี้ถ้าหยางเสี่ยวเป้ยคุยเรื่องโครงการได้ ไม่สำเร็จล่ะก็ ทุกอย่างก็ชัดเจนแล้ว!

หยางเหยียนกล่าว

“ได้ ถ้าเช่นนั้นพวกเราก็รอให้หยางเสี่ยวเป้ยลงมา! ”

หลังจากผ่านไป40นาที

หยางเสียวเปียก็ออกมา
เพียงแต่เมื่อเทียบกับตอนที่เธอขึ้นไป ในมือของเธอมีแฟ้ม เอกสารเพิ่มขึ้นมาห้าฉบับ

“หยางเสียวเป้ย!

ส่วนคุณน้าพวกเธอ ยังคงรอเธออยู่ที่หน้าประตู

และเมื่อทันทีที่เห็นในมือของหยางเสียวเปียมีแฟ้มเอกสาร เพิ่มขึ้นมาห้าฉบับ พวกเธอก็ผงะ

“คุณ…คุณเซ็นหมดเลยเหรอ?

โกวหรูกล่าวอย่างไม่เชื่อ

“อืมๆ ฉันได้เซ็นโครงการวิศวกรรม ใหญ่ทั้ง ในปีนี้และปีหน้า ของบริษัทซิ่นเฟิงกรุ๊ปแล้วทั้งหมดห้าโครงการ

หยางเสี่ยวเป้ยรู้สึกตื่นเต้น

และคิดในใจ ดูสิว่าต่อไปนี้พวกคุณยังจะรังแกเราสองแม่ลูก อย่างไร

จบพูด หยางเสี่ยวเปียก็ไม่ได้สนใจพวกคุณน้าที่กำลังตกตะลึง อยู่ และเธอก็จะเดินจากไป

“หยุดเดี๋ยวนี้นะ! ”

โกวหรูกล่าว

“ทำไม?

“ฮึ คุณอย่าคิดว่าคุณได้เซ็นโครงการเยอะขนาดนี้แล้วคุณจะได้ใจไป ฉันถามคุณ เฉินเกอเอาเส้นสายความสัมพันธ์อันใหญ่ หลวง มาจากไหน? แล้วเขารู้จักผู้จัดการใหญ่อย่างจ้าวดังได้ อย่างไร? “


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ