ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี!

บทที่ 101 ศักดิ์ศรีที่ถูกบดขยี้



หลี่เจิ้นถั่วและหวงหงยุ่นสองพ่อลูก เดินขึ้น ไปบนเวทีพร้อมกันและยืนเรียงกัน

ในสายตาที่ดูตกใจของทุกคน พวกเขาสอง พ่อลูกหันไปโค้งคํานับเก้าสิบองศาให้กับเฉินเกอ

“คุณชายเงินครับ! ยินดีกับคุณชายด้วยนะ ครบที่สามารถซื้อคฤหาสน์หยุนติ่งได้!

พวกเขาพูดด้วยน้ำเสียงที่พร้อมเพรียงกัน ราวกับว่าได้นัดหมายกันมาอย่างดีแล้ว

“บูม!”

ทันทีที่คำพูดนี้ออกไป เหมือนกับมีระเบิด ลูกใหญ่ถูกปาลงมากลางฝูงชน จนทำให้ทุกคน รู้สึกตกใจ

“คุณชายเฉิน! ที่แท้เขาเป็นคุณชายเฉิน นี่เอง!”

พระเจ้าคุณชายเฉินของเมืองจิงหลิง คุณ

ชายเฉินผู้ที่ร่ำรวยที่สุดในประเทศคือเขาอย่าง

นั้นเหรอ? ”

ทุกคนอ้าปากค้าง ด้วยความตกใจและตื่น เต้น

“อะไรนะ? คุณชายเฉิน ที่แท้คุณชายเฉินก็คือเงินเกอเองเหรอ!”

ถังหรานรู้สึกหมดแรงจนต้องถอยหลังไป หลามก้าว

ตอนงานรวมตัวของตระกูลเมื่อครั้งที่แล้ว ก็ มีคนเดากันว่าเฉินเกอจะใช่คุณชายเฉินผู้ร่ำรวย หรือเปล่า?

แต่สุดท้ายก็ถูกถังหรานปฏิเสธไป

เพราะว่าเฉินเกอแทบไม่มีความคล้ายเลย สักนิด

แต่ภาพที่อยู่ข้างหน้านี้ แทบจะทำให้ถังหรา

นเป็นลม คุณชายเฉิน! เฉินกอก็คือคุณยายเฉินอ ย่างนั้นเหรอ!

มิน่าล่ะ เงินแปดร้อยล้านถึงดูไร้ค่าใน สายตาของเขา

พอเจอรถหรูที่มีราคายี่สิบล้านหยวน เขาก็ ไม่แม้แต่จะกะพริบตาสักนิด

ก็เพราะว่า เขาคือคุณชายเฉินทายาทที่ รํารวยที่สุดนี่เอง!

เขาเป็นลูกชายของมหาเศรษฐีที่รวยที่สุด!

สีหน้าของถังหรานเปลี่ยนเป็นสับสนขึ้นมา ทันที เธอรู้สึกเสียใจจริงๆ

และข้างล่างเวที สีหน้าของหวางเฟิงก็ แทบจะเปลี่ยนเป็นสีเขียวด้วยความรู้สึกผิดเหมือนกัน

เมื่อสักครู่ เป็นคุณยายเฉินเองที่อยากจะ จับมือกับเขา และยังยิ้มให้กับเขา

นี้ถือว่าเป็นโอกาสที่ดีมากๆโอกาสหนึ่งเลย

ก็ว่าได้! แต่ผลลัพธ์คือ เขาไม่แม้แต่จะเหลือบตาม

องคุณขายเฉินเลย

ตอนหลังตัวเองยังพูดอะไรอีก? พูดดูถูก คุณชายเฉินว่าเป็นคนที่ไม่ได้เรื่องอย่างนั้นเหรอ?

และตัวเองก็ยังคงพูดสอนด้วยความโอ้อวด แต่คุณยายเฉินกลับเอาแต่ยิ้มโดยไม่พูดอะไรสัก อย่าง! ฟางฉิงสวี่ น่าหวังช่วยและลี่หมิงเฟย ตอนนี้

พวกเขาอ้าปากค้างไว้จนแทบจะสามารถใส่ไข่ลง

ไปได้แล้ว

สรุปคือ คนกลุ่มพวกนี้อยากจะหาที่สักที่ หนึ่งไปตาย!

เฉินเกอยืนอยู่บนเวที และมองดูท่าทีที่ ตกใจของพวกเขา แล้วยิ้มด้วยความไม่คิดอะไร มากเหมือนกัน

เขาไม่จําเป็นที่จะต้องรู้สึกโกรธเพราะพวก เขา

แบบนี้ก็ดีแล้ว การเป็นแบบนี้เขารู้สึกมีความสุขมากกว่าการที่ตัวเองจะต้องไปทำร้าย พวกเขาโดยตรงเลย

เฉินเกอหันไปมองคนที่อยู่ข้างๆอย่างถึง หราน: “พี่ถังหรานผมได้ทําการซื้อบ้านเรียบร้อย แล้ว ตอนนี้ก็ถึงเวลาที่พี่จะต้องเอากุญแจมาให้ผม แล้วหรือเปล่า จากนั้นก็พาผมไปดูคฤหาสน์หยุ่น ติ่งหลังนั้น?”

“อะไรนะ? ฉัน ฉัน ฉัน…… ได้ค่ะ

คุณชาย……เฉิน!”

ถังหรานพูดประโยคนี้ออกมาแบบยาก ล่ามาก

เธอแทบจะไม่รู้ว่าตัวเองควรจะเรียกเฉินเก อว่ายังไง!

เธอจึงหมุนตัว พาเฉินเกอกับกลุ่มคนที่อยู่ ด้วยกันไปคฤหาสน์หยุนติ่งเมาท์เทน ไม่นานพวก เขาก็มาถึงเชิงเขาของคฤหาสน์หยุนติ่งเมาท์เทน

“หรานหราน พวกฉันก็อยากจะไปด้วย เธอ ช่วยขอร้องให้คุณชายเฉินพาพวกฉันขึ้นไปดู ด้วยได้ไหม?”

ทันใดนั้นสาวสวยอย่างฟางฉิงและสวี่น่าก็ รีบวิ่งเข้ามาหา

เมื่อวิ่งมาถึงข้างๆของถังหราน พวกเธอก็ จงใจพูดเสียงดังขึ้นมา เพื่อที่จะทำให้เฉินเกอ ได้ยิน คําสารภาพผิดที่จริงใจของพวกเธอตอนนี้ก็อย่าเพิ่งพูดถึงเรื่องรักษาหน้าตา เลย รักษาหน้าตาได้แล้วมันมีประโยชน์อะไรล่ะ!

สิ่งสำคัญที่สุดก็คือทำให้คุณชายเฉินมี ความสุข และให้อภัยกับพวกเธอ และพวกเธอก็ เชื่อว่า ด้วยรูปร่างหน้าตาที่สวยงามของตัวเอง ถึง แม้อาจจะไม่ได้รับความรักจากคุณชายเฉิน แต่ ถ้าต่อไปสามารถอยู่ข้างกายของคุณชายเฉิน ได้ เป็นคนใช้ของเขามันก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอ?

“ฉัน…….ฉันขอร้องเขาไม่ได้หรอกค่ะ!” ตอน นี้สมองของถังหรานแทบคิดอะไรไม่ออกแล้ว และเธอจะสามารถไปขอร้องอะไรเขาได้อีกเห รอ?

“คุณชายเฉินคะ ให้พวกฉันขึ้นไปดูด้วยได้ ไหมคะ? เมื่อกี้พวกฉันผิดไปแล้ว ผิดไปแล้วจริง ค่ะ! คุณจะให้พวกฉันทำยังไงคะ คุณถึงจะยอม ให้อภัยพวกฉันได้?”

ตอนนี้ในดวงตาของทั้งฟางฉิงและสวี่น่านั้น เต็มไปด้วยน้ำตาแล้ว

พูดตามตรง เมื่อมองดูท่าทางของเธอทั้ง สองคน ในใจของเฉินเกอก็มีความรู้สึกรังเกียจ พวกเธอสองคนเล็กน้อย

ใบหน้านี่ก็เปลี่ยนเร็วไปหรือเปล่า?

ด้วยบรรยากาศเมื่อสักครู่ เฉินเกอจึงได้ยั่ว โมโหพวกเธอ: “ได้สิ ถ้าอยากให้ผมยกโทษให้พวกคุณสองคน งั้นก็เลียนเสียงสุนัขให้ผมฟัง หน่อย

นี้เป็นนำเสียงที่มาจากความโกรธทั้งหมด ความหมายของมันก็คือให้พวกเธอรีบไสหัวออก ไป

“โฮ่ง โฮ่ง โฮ่ง!”

“โฮ่ง โฮ่ง โฮ่ง!”

ไม่คิดว่า พวกเธอสองคนจะเลียนเสียงสุนัข ขึ้นมากลางผู้คนมากมายจริงๆ

ในขณะที่เลียนเสียงสุนัข ก็ยังขยับร่างกาย ของตัวเอง แล้วพูด

“คุณชายเงินคะ คุณว่าฉันเลียนเสียงได้ เหมือนไหมคะ? คุณต้องการสุนัขเพศเมียแบบ ไหนล่ะคะ? เดี๋ยวฉันจะเลียนเสียงให้ฟังทั้งหมด เลยดีไหมคะ?”

แล้วทั้งสองคนหันมาทําท่าแลบลิ้นราวกับ สุนัขให้กับเฉินเกอ!

“ไอ้บ้าเอ๊ย!”

หัวของเฉินเกอแทบจะระเบิด

ผู้หญิงสองคนนี้ก็จริงๆเลย…..ตั้งแต่เฉินเก อเคยพบเจอมา ก็มีพวกเธอสองคนนี่แหละที่ไม่มี ขอบเขตมากกว่าหยางเสวอีก

ให้พวกเธอเลียนเสียงก็เลียนจริงๆอย่างนั้นเหรอ?

ตอนนี้ ฟางฉิงและสวี่น่าทั้งสองคนไม่ได้ สนใจอะไรแล้ว พวกเธอก็จะต้องจับคุณชายเฉิน ไว้ให้แน่น ไม่ว่าเขาจะสั่งให้พวกเธอทำอะไร ก็ตาม!

และวิธีนี้ก็ใช้ได้ผลจริงๆ

เฉินเกอไม่รู้จะสรรหาคำพูดไหมมาพูดแล้ว จริงๆ จึงได้แค่โบกมือไปมา: “พวกเธออยากจะ ตามมาก็มาสิ!”

“คุณชายเฉิน”

ทันใดนั้น หว้างเฟิงก็ตะโกนออกมาหนึ่ง ประโยค เขาเบียดตัวออกมาจากฝูงชน แล้ววิ่งมา ข้างหน้าของเฉินเถอทันที ยกสองมือของตัวเอง ขึ้น แล้วโค้งตัวให้เงินเกอเล็กน้อย

“คุณชายเฉิน! เมื่อสักครู่เป็นเพราะฉันไม่รู้ เรื่องเองค่ะ ขอให้คุณชายเฉินโปรดให้อภัยฉัน ด้วย ฉันชื่อลี่หว้างเฟิงค่ะ และเมื่อสักครู่พวกเรา ก็ได้ทำความรู้จักกันเรียบร้อยแล้ว!”

สองมือของลี่หว้างเฟิงก็ยังคงค้างอยู่อย่าง นั้น ทั้งๆที่เธออยากจะจับมือของเฉินเกอสักครั้ง หนึ่ง

เขาคนนี้คือคุณชายเฉิน ลี่หว้างเฟิงร้อยคน ก็ไม่ควรทำให้เขาขุ่นเคือง เพราะไม่อย่างนั้นทุก นาทีของเธอจะแขวนอยู่บนเส้นแห่งความตาย”แต่ผมไม่รู้จักคุณ”

เฉินเภอพูดออกมาอย่างเมินเฉย แล้วมือ ล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกง

อสักครู่ฉันและ ลูกสาวได้ล่วงเกินไปจริงๆ ฉันขอโทษมากๆ! ”

ลี่เฟิงรีบกวักมือเรียกด้วยสีหน้าที่เริ่ม เขียว จึงค่อยยืนขึ้นมาด้วยความ

ใครจะไปคิดล่ะ ว่าคนธรรมดาๆอย่างเขาจะ เป็นคุณชายเฉินไปได้

“คุณเฉิน เป็นฉันที่ไม่ดีเองค่ะ”

“อ้อ คุณเป็นคนรักสะอาดไม่ใช่เหรอ? เมื่อ สักครู่แค่ผมนั่งอยู่ข้างหลังของคุณ คุณอยากจะ เปลี่ยนที่นั่งจนแทบจะร้องไห้อยู่แล้วนิ และตอนนี้ คุณไม่รักสะอาดแล้วเหรอ? คุณอยู่ใกล้ผมขนาด นี้ไม่กลัวผมแล้วเหรอ? ”

เฉินเกอยิ้มเล็กน้อย แต่มันก็เป็นเพียงแค่ น

จริงๆ

หมิงเฟยอายจนหน้าแดงไปหมด รูปร่าง หน้าตาของเธอ ไม่มีแรงดึงดูดต่อเฉินเกอเลยเห รอ?

เฉินเกอฝืนยิ้มแล้วส่ายหัวไปมา แล้วก็ไม่ได้สนใจพวกเขาอีกเลย เขาจึงหมุนตัวพาหลี่เจิ้นถั่ว และคนอื่นๆขึ้นเขาไป

นี่เป็นครั้งแรกที่เฉินเกอเหยียบย่ำาคน พูด ตามตรง เมื่อสักครู่เขารู้สึกโกรธจนแทบควบคุม ตัวเองไม่ได้ แต่ตอนนี้เมื่อได้เหยียบย่ำไป ก็รู้สึก มีความสุขในใจขึ้นมาไม่น้อย

แล้วยิ่งไปกว่านั้นก็ยังมีคนที่หยิ่งผยองใน ตัวเองอย่างพี่รองถังหราน ในมือถือกุญแจบ้าน และเดินตามอยู่ข้างหลังของเขา จึงทำให้เฉินเก อรู้สึก ว่าการมีเงินมันให้ความรู้สึกที่ดีมากๆจริงๆ

ในความเป็นจริงตอนนี้ถังหรานยิ่งรู้สึก สับสนวุ่นวาย เพราะว่าตอนนี้ เหมือนเธอเกิดความ รู้สึกบางอย่างต่อเฉินเกอ

นั้นก็คือเธอรู้สึกว่าเฉินเกอหล่อ หล่อจนไม่ สามารถควบคุมได้

ทั้งๆที่ถูกตบหน้า แต่ถังหรานกลับรู้สึกว่า บได้ดีจัง ก็เพราะความปรารถนาที่อยากจะ ตบ รํารวยมานานหลายปีของตัวเองนั้น เหมือนมี โอกาสใหม่เข้ามา

และถ้าดูจากตอนนี้ คุณชายเฉินก็ไม่ได้ รังเกียจเธอ

ยิ่งไปกว่านั้นหลังจากวันนี้เธอก็จะได้เป็น คนดูแลคฤหาสน์หยุนติ่งหลังนั้น ดวงชะตาของ เธอดูสมพงศ์กับคุณยายเฉินมาก
น้องสาว หรือว่า ต้องขอโทษเธออย่างนั้น เหรอ?

เช้านี้มีแต่เรื่องที่น่าสนใจ

เฉินเกอใช้เวลาเดินดูบ้านหนึ่งถึงสอง ชั่วโมง จนเมื่อเกือบจะถึงสี่โมงเย็น เขาจึงค่อย พาทุกคนลงจากเขา

เพิ่งจะเดินลงไปถึงเนินเขา อยู่ๆก็มี ข้อความส่งเข้ามาในกลุ่มแชทของห้องเรียนสอง สามข้อความ

เป็นอาจารย์เมิ่งไฉ่หรูเองที่ส่งรูปมาสอง สามรูป และยังมีบทความอีกหนึ่งบทความ

“นักเรียนทุกคนช่วยกันแชร์ในพื้นที่ของตัว เองให้หน่อยนะ แล้วแชร์ที่กลุ่มเพื่อนด้วย”

“ขอความอนุเคราะห์ช่วยเพื่อนคนนี้หน่อย น้องสาวของเธอไม่สบายหนักมาก และเธอก็ไม่มี กําลังพอที่จะไปหาเงินได้ ก็เลยอยากจะขอให้ทุก คนร่วมบริจาค ให้ครอบครัวของเธอผ่านช่วงเวลา ร้ายๆแบบนี้ไป ขอบคุณค่ะขอบคุณค่ะขอบคุณค่ะ!”

สําหรับรูปภาพ แค่ดูก็รู้แล้วว่าอาจารย์ เมิงไฉ่หรูเป็นคนถ่ายเอง

เป็นเฮาหลานลันนี้เอง

อาจารย์ให้เฮาหลานลันถือป้ายที่เขียนไว้ ว่า’ขอให้ทุกคนช่วยฉันหน่อย’ และยืนอยู่หน้าชั้นเรียน ด้วยท่าทางที่กําลังขอความช่วยเหลือจาก ทุกคน

เอาหลานล้นในตอนนี้ สีหน้าดูขีดเขียวไป หมด หลับตาไว้แน่น และสองมือก็จับป้ายไว้แน่น จนเห็นได้ชัดว่า เล็บมือของเธอนั้นทะลุเข้าไปใน ป้ายเรียบร้อยแล้ว

“นักศึกษาทุกคน นี้เป็นเนื้อหาที่อาจารย์จะ หาเงินบริจาคให้กับเฮาหลานลันของพวกเรา ทุก คนคิดว่ามีส่วนไหนที่ต้องปรับแก้อีกไหม ถ้าหาก ไม่มี อาจารย์จะเปิดรับบริจาคแล้วนะ? ถ้าใครคิด ว่าไม่มีปัญหาให้พิมพ์ ”

หวงเหมา: “1!”

หานเฟยเอ๋อ: “1”

เป็นผู้หญิงคนนี้จริงๆด้วย

นี้คือการนําเอาศักดิ์ศรีของคนคนหนึ่งมา

บดขยี้บนพื้นอย่างโหดเหี้ยม!

เฉินเกอไม่รู้ว่าเฮาหลานลั่นกลับมาโรงเรียน ตั้งแต่เมื่อไหร่ และไม่รู้ด้วยว่าทำไมเธอถึงได้ โพสต์ขอรับบริจาคแบบนี้

แต่ วิธีกรรับบริจาคแบบนี้ เฉินเกอแค่มองก็ รู้แล้วว่าเป็นความคิดของเมิ่งไฉ่หรู

เพราะว่าเมื่อก่อนเฉินเกอก็เคยถูกเมิ่งไฉ่หรู194081481_791633591335448_2295672340634086324_n


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ