ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี!

บทที่ 351 เจอจ้าวยีฟานอีกครั้ง



บทที่ 351 เจอจ้าวยีฟานอีกครั้ง

“เป็นคุณ?”

“เป็นคุณ?”

ซูมู่หานกับผู้หญิงพูดออกมาพร้อมกัน เห็นได้ชัดว่ามันเป็น เรื่องที่คาดไม่ถึงทีเดียว

“ยีฟาน เธอเป็นใคร ดูแล้วหน้าตาคุ้นๆ?

ผู้หญิงคนหนึ่งถามอย่างสงสัย ใช่แล้ว ผู้หญิงที่เป็นผู้นำ คือ จ้าว ฟาน

“โอโอ้ เธอคือซูมหาน ในมหาลัยของเรา คนเดียวที่สามารถ เข้าไปฝึกงานในสถานีโทรทัศน์ที่ดีที่สุดบนเกาะฮ่องกง!

จ้าวยีฟานพูดอย่างไม่พอใจ

ทั้งหมดอยู่คณะนิเทศศาสตร์สาขากระจายเสียงของมหาวิทยา ลัยจินหลิง จ้าวยีฟานก็มีโอกาสมาเรียนรู้

ในกลุ่มมีประมาณ 30 คน จะถูกแบ่งไปอยู่ที่สถานีโทรทัศน์ หรือสำนักพิมพ์ ผลการเรียนที่ดีที่สุดถึงจะมีโอกาสเข้า

มาเรียน

“ฉันรู้แล้วยีฟาน คงเป็นคนที่เธอเคยบอก เป็นแฟนของแฟน

เก่าเธอ?”
ทันใดนั้นผู้หญิงที่อยู่ด้านข้าง แววตาที่มองซูมู่หานเริ่มเปลี่ยน ไปเล็กน้อย

เพื่อนรักก็คือเพื่อนรัก ยังไงก็ต้องอยู่ข้างเพื่อนรัก

และแต่ตอนนี้ แฟนเก่าและแฟนใหม่ ปกติก็มีความขัดแย้งต่อ กัน จึงทำให้รู้สึกอึดอัดใจ

เรื่องนี้จ้าวยีฟานกลับไม่ปิดบังพวกเธอ

ตอนที่มาเกาะฮ่องกงครั้งแรก พวกผู้หญิงไม่คุยเรื่องอื่น เรื่องที่ คุยกันบ่อยที่สุดคือเรื่องเกี่ยวกับผู้ชาย ต่างพากันโอ้อวดแฟน

ของตัวเอง

พูดตามตรง เมื่อเทียบกับเพื่อนรักของเขา ช่วงแรกที่คบจวง เฉียงเหมือนสุนัขตัวหนึ่งที่พูดไม่ออก

ในความเป็นจริง ช่วงระหว่างนั้นในใจของจ้าว ฟาน เคย

ยอมรับความรักความสัมพันธ์ครั้งนี้ไหม

เพราะตอนแรกเข้าใจผิดคิดว่าจวงเฉียงช่วยเหลือเธอเลย ตัดสินใจคบเขาเป็นแฟน แต่คาดไม่ถึง คนที่เคยช่วยเหลือเธอ

คือเสี่ยวเกอ

ถ้าพูดขึ้นมา ไม่มีใครยอดเยี่ยมและสมบูรณ์แบบเท่าเงินเกอ

เพราะเฉินเกอเป็นคนนิสัยหนักแน่นมั่นคง จ้าวยีฟานก็ชอบ

นิสัยใจคอของเขา

ดังนั้น แม้ว่าจะได้รักกันแค่วันเดียว แต่จ้าวยีฟานก็ยังบอกว่าเฉินเกอเป็นแฟนเก่าของเขา และเป็นแฟนเก่าเพียงคนเดียว

แน่นอนว่า เมื่อพูดว่าเฉินเกอมีฐานะเป็นคุณชายเงิน สร้าง ความตกใจให้กับเพื่อนร่วมห้อง และรู้สึกเสียดาย

ฮ่าๆ

เมื่อนึกถึงเฉินเกอ หัวใจของจ้าวยีฟานก็เจ็บปวด

หากไม่มีเหตุการณ์ไม่คาดคิดเกิดขึ้น เธอคงจะได้แต่งเข้าไป อยู่ในตระกูลมหาเศรษฐีแล้วล่ะ

แต่ว่า … อนิจจา!

คำว่าเฉินเกอ ต่อมาเหมือนจมอยู่ในความทุกข์ ทำให้ข้าว ฟานมีชีวิตอยู่ในเงามืดตลอด

ดังนั้น เธอจึงเลือกมาที่เกาะฮ่องกง เพื่อต้องการลบความทรง

จําที่เกี่ยวกับเฉินเกอ

แต่ก่อน มองเห็นซูมู่หาน ทำให้เธอมีความรู้สึกอธิบายไม่ถูก แต่เห็นได้ชัดว่า ความรู้สึกแบบนั้น น้อยลงกว่าเมื่อก่อนมาก

“เธอกับเฉินเกอ เป็นยังไงบ้าง?

จ้าวยีฟานพูดและแสดงกิริยาด้วยความหยิ่งผยอง

“อืมอืม ก็ดี!”

เมื่อเห็นจ้าวฟาน มู่หานมีความรู้สึกหึงหวงเล็กน้อย เพราะ เงินเกอเคยอยู่ในระเบียงทางเดิน เพราะความเข้าใจผิด
สารภาพรักกับจ้าว ฟาน

แม้จะรู้ว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ซูมู่หานก็รู้สึกไม่สบายใจเช่นกัน ดังนั้น ซูมู่หานจึงไม่จำเป็นต้องบอกจ้าวฟานว่าเขาทะเลาะ กับเฉินเกอ

“ก็ดีแล้ว อวยพรพวกเธอสองคน!”

จ้าว ฟานยิ้มเล็กน้อย ดูเหมือนไม่แยแส

ใช่แล้ว ถ้าเป็นเดือนที่แล้ว พอเห็นซูมหาน จ้าวยีฟานจะรู้สึก อึดอัดใจ หึงหวงและอิจฉา

อิจฉามหานที่แย่งแฟนของเธอ

แย่งความเจริญรุ่งเรืองของตัวเอง เพราะตอนแรกนั้นเฉินเกอ สนใจตัวเองก่อน

“หึ จริงๆ ก็แค่มีแฟนหนุ่มที่ร่ำรวยอยู่ในจินหลิง ฉันยีฟานก็ไม่ ได้ด้อยกว่า เป็นที่ชื่นชอบของคุณชายหยางจากเกาะฮ่องกง

และคุณชายหยางกับคุณชายเฉิน ต่างก็มีภูมิหลังมาจาก บริษัทใหญ่ๆ แม้ว่าคนสองคนจะแตกต่างกันไม่มาก แต่คุณชาย หยางมีพื้นฐานมาจากมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด” ผู้หญิงทั่วไปอดไม่ได้ที่จะเปรียบเทียบ

เพื่อต้องการกู้หน้าให้จ้าวยีฟาน

” โอ้โอ!”
ซูมหานเพียงแค่พยักหน้า

และนี่คือสิ่งที่ทำให้จ้าวฟานเปลี่ยนความคิด

ใช่แล้ว เมื่อก่อนเธอรู้สึก เฉินเกอร่ำรวยขนาดนี้ แต่เธอไม่ สามารถอยู่กับเขาได้ ก็เป็นเพราะตอนแรกเธอดูถูกเขา เลย

เรื่องราวความรักจบลงอย่างเร่งรีบ

ไม่สามารถอธิบายความสำนึกผิดนี้ได้ อย่างไรก็ เมื่อจ้าวยีฟานเดินออกมาจากจินหลิงเธอเพิ่งสังเกต

ปรากฏว่าโลกกว้างใหญ่จริงๆ

คนที่มีค่าและฐานะพอๆกับเฉินเกอ และคงไม่มีแค่เขาคนเดียว

แน่นอน

ดังนั้น ความรู้สึกดีๆของจ้าวยีฟานที่มีต่อเฉินเกอ จึงน้อยลง มาก ในตอนนี้

“อ๊ะ!เรือสําราญ!”

ทันใดนั้น เพื่อนๆ ของจ้าวยีฟานก็กระโดดขึ้นและพูดอย่างตื่น

เต้น

“นั่นคือเรือสําราญของคุณชายหยาง ยีฟาน คุณชายหยาง กําลังขับเรือสําราญสุดหรูมารับพวกเรา!!

มองเห็นในทะเล มีเรือสำราญที่หรูหรามาก
บนเรือสำราญ มีชายหนุ่มยืนอยู่ในชุดคลุมอาบน้ำ เป็นชาย หนุ่มถือไวน์แดง

คงจะเป็นคุณชายหยางที่พวกเธอพูด

“คุณชายหยางหล่อจริงๆ!

“ใช่แล้ ฟานเป็นคนที่มีวาสนาจริงๆ แต่เดิม เป็นงานเลี้ยงน้ำ ชาธรรมดาๆ ทำให้มีฟานและคุณชายหยางได้รู้จักกัน ฉันคิด

ว่ายีฟาน เธอก็ตอบตกลงปลงใจกับคุณชายหยางซะ

เพื่อนๆแทบร้องไห้ด้วยความตื่นเต้น

จ้าวยีฟานเพียงแค่นิ่งเงียบไม่พูดอะไร มองไปที่คุณชานหยาง ที่มากับสายลม พร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา

ไม่นานเรือสําราญก็มาถึง

คุณชายเฉินกระโดดลงมาจากด้านบน

“ฟาน ขอโทษ ที่ผมมาช้า!

คุณชายหยางมองไปที่จ้าวยีฟานและยิ้ม

“ไม่เป็นไร!”

จ้าวยีฟานค่อยๆเสยผมไปที่ด้านหลังหูของเขา

“ คุณชายหยาง ปาร์ตี้ล่องเรือของพวกเราจะเริ่มเมื่อไหร่?

หญิงสาวอีกคนตะโกนอย่างตื่นเต้น
“เริ่มได้ทันที……….?

หลังจากที่คุณชายหยางพูดจบ เขาก็ตกตะลึง

เมื่อมองไปคนที่ยืนอยู่ด้านข้าง เห็นซูมหานที่มีบุคลิกท่าทางดี กว่าจ้าว ฟาน

“ฟาน นี่เป็นเพื่อนของเธอเหรอ?”

คุณชายหยางถอดแว่น และพูดด้วยความประหลาดใจ

“ไม่ใช่ เธอคงจะมานั่งเล่นที่ชายหาด!”

จ้าวยีฟานพูดด้วยความไม่พอใจ

“ทำไมบังเอิญจังคนสวย ถ้าอย่างนั้นขึ้นเรือสำราญด้วยกัน ไหม มาปาร์ตี้ดินเนอร์บนเรือกันเถอะ?”

คุณชายหยางโค้งตัวเล็กน้อยให้กับซูมหาน โดยเชิญชวน

อย่างสุภาพบุรุษ

“ไม่ไป ขอบคุณ”

เมื่อต้องเผชิญกับคำเชิญที่กระตือรือร้นของคุณชายหยาง ซูม ทานตอบกลับอย่างเย็นชาด้วยคำที่คำ

การกระทำนี้ทำให้คุณชายหยางหน้าคร่ำเครียด

ตั้งแต่เล็กจนโต ดูเหมือนว่าจะไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนปฏิเสธ

ตัวเองเลย

และตอนนี้ กลับถูกปฏิเสธต่อหน้าฝูงชน
“เริ่มได้ทันที……….?

หลังจากที่คุณชายหยางพูดจบ เขาก็ตกตะลึง

เมื่อมองไปคนที่ยืนอยู่ด้านข้าง เห็นซูมหานที่มีบุคลิกท่าทางดี กว่าจ้าว ฟาน

“ฟาน นี่เป็นเพื่อนของเธอเหรอ?”

คุณชายหยางถอดแว่น และพูดด้วยความประหลาดใจ

“ไม่ใช่ เธอคงจะมานั่งเล่นที่ชายหาด!”

จ้าวยีฟานพูดด้วยความไม่พอใจ

“ทำไมบังเอิญจังคนสวย ถ้าอย่างนั้นขึ้นเรือสำราญด้วยกัน ไหม มาปาร์ตี้ดินเนอร์บนเรือกันเถอะ?”

คุณชายหยางโค้งตัวเล็กน้อยให้กับซูมหาน โดยเชิญชวน

อย่างสุภาพบุรุษ

“ไม่ไป ขอบคุณ”

เมื่อต้องเผชิญกับคำเชิญที่กระตือรือร้นของคุณชายหยาง ซูม ทานตอบกลับอย่างเย็นชาด้วยคำที่คำ

การกระทำนี้ทำให้คุณชายหยางหน้าคร่ำเครียด

ตั้งแต่เล็กจนโต ดูเหมือนว่าจะไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนปฏิเสธ

ตัวเองเลย

และตอนนี้ กลับถูกปฏิเสธต่อหน้าฝูงชน
“อ๊ะ ยีฟาน พวกเธอดูสิ……………นั่นอะไร!

ทันใดนั้น ผู้หญิงพวกนั้นก็ตะโกนอีกครั้ง แต่คราวนี้ไม่ใช่เรื่อง ตื่นเต้นอีกต่อไป แต่ช็อก!


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ