ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี!

บทที่713 โผล่พ้นผิวน้ำ



บทที่713 โผล่พ้นผิวน้ำ

มืดสลัวและเงียบสงัด

นี่คือความรู้สึกแรกเมื่อก้าวเท้าเข้าไปในบ้านเงิน

เขาอกสั่นขวัญแขวน ไม่มีอะไรทำให้เขาว้าวุ่นได้มาก่อนเลย เขาก้าวขาไม่ออก เขากลัวว่าจะต้องพบกับภาพเหมือนกับที่ สุสานโบราณอีกครั้ง

แต่ว่า เขาก็ยังคงก้าวเท้าเดินเข้าไปช้า ๆ

สุดท้ายพบว่า บ้านเฉินที่เคยครึกครื้น ดูเหมือนจะไม่มีร่อง รอยผู้คนตั้งแต่หลายวันก่อน

เงินเกอขนลุกซู่ เขาจากไปและเปิดจิตสำนึกวิญญาณของ

เขา เพื่อต้องการจะหาสิ่งมีชีวิตที่เป็นไปได้ทั้งหมด แต่มันก็ว่างเปล่า

เฉินเกอเร่งความเร็วระดับสูง เร็วขึ้นอีก จนพลิกบ้านเฉินขึ้น

ลง

ผลลัพธ์นั้นทำให้เงินเกอต้องเศร้าและยินดีในเวลาเดียวกัน เพราะเขาพบว่าทั้งบ้านเฉินไม่มีใครอยู่เลย ซึ่งมันต่างจากที่ งานนัดหมายน้ำมนต์ศักดิ์สิทธิ์ได้แสดงภาพไว้

แล้วคนไปไหนหมดล่ะ? นี่คือสาเหตุที่เฉินเกอต้องเศร้าใจ
แต่ก็ยังดีใจที่ไม่พบศพใครจึงบอกไม่ได้ว่าครอบครัวของ ตนเองนั้นได้เกิดเรื่องขึ้นแล้ว

ตนเองนั้นยังคงมีความหวังอยู่ไม่ใช่เหรอ?

อย่างรวดเร็วทั้งเฉินผิงอันและจื่อเขียน ต่างก็รู้สึกได้

เมื่อเห็นท่าทางหดหูของเฉินเกอ ไม่จำเป็นต้องถามพวกเขา ก็รู้ว่าผลลัพธ์คืออะไร

โดยเฉพาะเงินผิงอัน เขามองไปรอบ ๆ บ้านและมีความซับ ซ้อนในใจเกิดขึ้น

“หายตัวไปหมดเลย ผมใช้จิตสำนึกวิญญาณลองหาแล้ว ละแวกนี้ไม่มีใครเลย!!

เฉินเกอกำหมัดแน่นแล้วพูดเสียงทุ้ม

“เสี่ยวเกอ เธออย่าเพิ่งเป็นกังวลเลยนะ เมื่อเป็นแบบนี้เรื่อง มันอาจจะเปลี่ยนไปแล้วก็ได้ พวกเธออาจจะไม่เป็นไร! ~”

โล่จื่อเยียนเดินมาข้าง ๆ เฉินเกอจูงมือเฉินเกอเล็กน้อยแล้ว

พูดขึ้น

“อือ แต่ว่า คนคนนี้เป็นใครกันแน่? จะเป็นคนคนเดียวกัน เปล่า? ตอนแรกเขาก็เอาร่างของพี่หลินเซียว ไปก่อน ตอนนี้ บ้าน เฉินของพวกเราก็ไม่รู้หายไปไหนหมด!!

เฉินเกอขมวดคิ้วและใช้ความคิด

“เอ๊ะ?”
ในเวลานี้เอง เฉินเกอ เฉินผิงอัน ทั้งสองคนรู้สึกได้ถึงบาง

อย่าง

พวกเขาเข้าไปดูที่บ่อน้ำกลางบ้าน

บ่อน้ำบ่อนี้มีความเป็นมาอยู่บ้าง

เฉินเกอและพวกมองลงไปเป็นเพราะพวกเขาได้ยินเสียงบาง อย่างจากข้างในนั้น

เฉินผิงอันนั้นว่องไว เขากวาดไปในขณะนั้นยื่นมือลึกลงไป และจับตัวคนจากบ่อน้ำ

เป็นชายอ้วนวัยกลางคน ตัวเปียกไปทั้งตัวเห็นได้ชัดว่าเขา ตกลงไปในบ่อน้ำ

และไม่น่าประหลาดใจเลยเพราะเขากระโดดเข้าไปในบ่อ

ตนเองจึงใช้จิตสำนึกวิญญาณ ตรวจหาแล้วไม่เจอเขา

เพราะบ่อน้ำเป็นสถานที่ที่มีอิน ทุกอย่างในร่างกาย ทั้ง สสารหรือสภาวะการทำงานที่มีลักษณะ สงบนิ่ง ปรากฏอยู่ ภายใน มีทิศทางลงล่าง หนาวหรือเย็น มีรูปร่างหรือมองเห็นได้ ความมืดทีม) แข็งแกร่งมาก

“คุณเป็นใคร? ทำไมถึงมาหลบอยู่ในบ่อน้ำบ้านผม?”

เงินเกอขมวดคิ้วแล้วถาม

คนคนนี้ไม่คุ้นหน้าเลย เขาต้องไม่ใช่คนในตระกูลเฉินแน่

“คุณชายเฉิน ผมชื่อหลี่เหวิน เป็นผู้จัดการคนหนึ่งอยู่ที่เขตเศรษฐกิจหัวเสหัวเซี่ย คุณชายเฉิน ได้พบคุณมันช่างดีงามเหลือ

เห็นได้ชัดว่าชายอ้วนวัยกลางคนนี้รู้จักเฉินเกอ เขาคุกเข่า ลงด้วยความตื่นเต้นและร้องไห้ต่อหน้าเฉินเกอ

“หลี่เหวิน ทําไมคุณถึงมาหลบอยู่ในบ่อน้ำบ้านผม?” เฉิน

เกอถามด้วยความอยากรู้

“คุณชายเฉิน เพราะเขตเศรษฐกิจหัวเสหัวเซีย เกิดเรื่องขึ้น นิดหน่อย ผมติดต่อกับครอบครัวเฉินที่สำนักงานใหญ่ก็ติดต่อไม่ ได้ มันยืดเยื้อไปเรื่อย ๆ แต่จากสายตาผมคิดว่ามันไม่ไหวแล้ว แล้วมีคนบอกว่าบ้านเฉินเกิดเรื่องอีกประมาณนี้ สองวันก่อนผมก็ เลยรายงานกับบ้านเฉิน แต่คิดไม่ถึงว่า เดินเข้ามาที่บ้านเฉินได้ อย่างสะดวกโยธิน ไม่มีการ์ดอยู่ที่ประตูสักคนเดียว ผมเดินเข้า มาก็พบกับ…

หลี่เหวิน อ้าปากค้างอย่างหนัก

“พบกับอะไร?”

เฉินเกอรีบถาม

“ผมพบกับศพมากมายบนพื้นส่วนมากเป็นบอดี้การ์ดของ ตระกูลเฉิน ยิ่งกว่านั้นผมยังได้ยินเสียง ที่ด้านหลังมีเสียงร้องดัง โหยหวน ในตอนนั้นผมหวาดกลัวมาก ผมจนตรอกและคิดว่า ต้องหาที่ซ่อน คิดไม่ถึงว่าจะตกลงมาในบ่อน้ำ

เขาหายใจหอบ
“เสียงร้องโหยหวน? ยิ่งกว่านั้นยังเห็นศพมากมายบนพื้น

เฉินผิงอันถามขึ้น

“อืม แต่ก็ไม่ได้เยอะมาก น่าจะเจ็ดแปดศพ แต่ว่าที่ด้านหลังยัง คงมีเสียงกรีดร้อง!!

“จากนั้นคุณก็ตกลงไปในบ่อ แล้วก็อยู่ในนั้นจนถึงตอนนี้?”

เฉินเกอกับเฉินผิงอันหันมามองหน้ากัน

จนถึงเมื่อครู่ เฉินเกอใช้นัยน์เทพตรวจดูจิตใจของชายคนนี้ และพบว่าสิ่งที่เขาพูดเป็นความจริง

เฉินเกอจึงได้เชื่อเขา

“ใช่ครับคุณชายเฉิน ผมตกลงไปในบ่อน้ำไม่นาน ผมก็ได้ยิน เสียงคนรีบวิ่งเข้ามาทางผม ในตอนนั้นผมคิดว่าผมคงไม่รอด แล้ว จึงรีบหลบเขาไปในบ่อน้ำและรอดมาได้!”

หลี่เหวิน พูด

“เป็นใครกัน?”

เฉินเกอสูดหายใจลึก ตอนนี้เฉินเกอเลือดลมสูบฉีดรังสี นํามหิตเต็มเปี่ยม

“ตอนหลังผมค่อย ๆ โผล่หัวออกมาจากบ่อน้ำก็ได้ยินเสียง ลากศพ มีเพียงเท่านี้ ผมไม่กล้าจะโผล่หัวออกมา! จนถึงตอนนี้ เมื่อได้ยินเสียงของคุณชายเฉิน!”

หลี่เหวิน ร้องไห้ขึ้น
“คุณชายเฉิน ทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้ ตระกูลเฉินที่ยิ่งใหญ่ ใครกันช่างกล้าลงมือกับตระกูลเฉิน?”

หลี่เหวิน เจ็บปวดใจยิ่ง

“เมื่อครู่คุณบอกว่า มีคนพูดก่อนหน้านั้นว่าเกิดเรื่องกับตระกูล เฉิน ใครบอกคุณ?”

เฉินผิงอันถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น ในเวลานี้

“เป็นกลุ่มผู้จัดการเขตย่อย ในเขตหัวเซียครับ พวกเขาได้รู้ ก่อน!”

“แล้วคุณก็บอกว่ามีเรื่องจะร้ายให้ตระกูลเฉินทราบ มันเป็น เรื่องอะไรเหรอ?”

“ผมพบว่ามีผู้จัดการเขตใหญ่หลายคน พวกเขาแอบโยกย้าย

ทรัพย์สินของตระกูลเฉิน ผมอยากจะรายงานแต่ก็หาคนไม่พบ

ครับ คิดไม่ถึงว่าตระกูลเฉินจะเกิดเรื่องจริง ๆ!”

เขาคุกเข่าและร้องไห้

“ดูแล้วเรื่องนี้ดูเหมือนว่าคนเหล่านั้นจะรู้ข้อมูลบางอย่างที่ ซ่อนอยู่!”

เฉินผิงอันพูดขึ้น

เฉินเกอพยักหน้า: “ตอนนี้ผมต้องไปเอาตัวพวกเขามาสอบถาม”

“ไม่ต้อง อย่าเพิ่งสืบเรื่องนี้จนกว่าจะรู้รายละเอียดเรื่องนี้ เราอย่าเพิ่งแหวกหญ้าให้ตื่น พวกเขาแอบโยกย้ายทรัพย์สิน ฉัน คิดว่าจะมีต้องมีปัญหา ผู้จัดการเขตของตระกูลเฉิน พวกเขาเป็น ธุรกิจสืบทอดมารุ่นสู่รุ่น พวกเขาจงรักภักดีต่อตระกูลเฉิน ไม่มี ทางจะทรยศ หากไม่ได้คิดว่าตระกูลเฉินกำลังตกอยู่ในอันตราย เรื่องนี้หากยังไม่มีน้ำลดตอผุด เสี่ยวเกอเธออย่าเพิ่งหุนหันพลัน แล่นเลย!”

เฉินผิงอันพิจารณาอย่างถี่ถ้วนแล้วจึงพูด และเฉินเกอที่กำลังพยักหน้ารับ ขณะเดียวกันเขาก็หันไปมอง คุณลุง ด้วยความอยากรู้

“คุณลุง ผมพบว่าเหมือนคุณจะเข้าใจตระกูลเฉินของพวกเรา เป็นอย่างดี?”

อยากได้ใคร่รู้ ความรู้สึกเช่นนี้สำหรับเฉินเกอแล้ว ไม่ใช่เพียง

แค่ครั้งหรือสองครั้ง

“คุณลุง คุณรู้จักผมมานานแล้วใช่รึเปล่า? หรือว่าคุณรู้จักผม มาตั้งแต่เด็ก?”

เฉินเกอถาม

เฉินผิงอันส่ายหน้าแล้วยิ้ม: “เสี่ยวเกอ เธอพูดถูกเพียงครึ่ง เดียว ฉันรู้จักเธอมานานแล้วจริง แต่ว่ากลับไม่ใช่ตอนที่เธอยัง เด็ก ในตอนที่ฉันรู้จักเธอนั้น เธอโตเป็นผู้ใหญ่และเรียน มหาวิทยาลัยแล้ว! แน่นอนว่าฉันเห็นเธอสิ่งที่เธอประสบทุกวันใน ช่วงเรียนมหาวิทยาลัย”
เงินผิงอันไม่มีอะไรให้ปิดบัง

นี่กลับทําให้เงินเกอรู้สึกตกใจจริง ๆ

“เพราะอะไรครับคุณลุง? คุณถึงได้แอบติดตามดูผม?”

เฉินเกอประหลาดใจ

“เปล่า จะพูดให้ถูก ฉันไม่ได้ติดตามดูเธอ!”

เฉินผิงอันเหมือนจะคิดอะไรได้ เมื่อพูดจบ ใบหน้าของเขาก็ ค่อยๆจริงจังขึ้น

“คุณลุง คุณเข้าใจผมอย่างทะลุปรุโปร่ง ทำไมถึงบอกว่าคุณ ไม่ได้ติดตามดูผมล่ะ?” เฉินเกอยิ่งไม่เข้าใจคุณลุง เข้าไปอีก

“อ้อ ก็เป็นเพราะ ฉันกำลังติดตามดูคนที่ตามดูเธออยู่ตลอดยังไงล่ะ!”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ