ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี!

บทที่ 790 ราชาเป่ยจิ้ง



บทที่ 790 ราชาเป่ยจิ้ง

“คุณท่านราชครู ท่านหมายถึง ฉันไม่คาดคิดว่าเฉินเกอจะ แข็งแกร่งขนาดนี้ใช่ไหม?

เหลียงกงพูด

“อืม ฉันประเมินพลังของเทพจิตเก้าภพต่ำไป มันสามารถ

ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่ทำให้โลกแตกสลายได้ ในเวลา

เพียงไม่กี่ปี เฉินเกอได้เข้าสู่ขอบเขตหลุนหวาง และการ บำเพ็ญปฏิบัติของเขาก็เทียบเท่ากับฉัน! ระดับนี้ ตลอดหลายปีที่

ผ่านมา แม้แต่ผู้ที่มีพรสวรรค์ที่แข็งแกร่ง ก็เป็นไปไม่ได้!

“สิ่งที่น่าโมโหที่สุดก็คือ คนที่คอยช่วยเหลือเงินเกออย่างลับๆ ถ้าไม่ใช่เขา เฉินเกอก็คงไม่เติบโตเร็วขนาดนี้ ถึงตอนนี้ ฉัน

ไม่สามารถควบคุมเขาได้ และต้องซ่อนตัวอยู่เบื้องหลัง

เฉินเตี้ยนซางพูด

“ชัวะ!”

สิ่งนี้ทำให้โถป๋าเงินกับเหลียงกงหายใจไม่ออก

“ตำหนักจ้งโลยอดฝีมือชั้นเจ็ดที่แข็งแกร่ง มีอำนาจเหนือทุก สิ่ง ดังนั้น เฉินเกอผู้นี้ ก็เทียบได้กับยอดฝีมือทั้งเจ็ด หลุน

หวางทั้งเจ็ดพลังอำนาจเท่าเทียมกัน ก็เป็นหลุนหวางท่านหนึ่ง?

ทั้งสองประหลาดใจ

ราชครูพูดถูก ถ้าทั้งสองรีบร้อนจะไปแก้แค้น มันจะทำให้เกิด การตายได้อีก

“ใช่สิ นี่คือพลังของจิ๋วซื่อหยวนหญิง แน่นอน มันก็เป็นเสน่ห์ที่ เป็นเอกลักษณ์ของมันเอง!”

เฉินเตี้ยนชางยิ้มเล็กน้อย

“ถ้าอย่างนั้นคุณท่านราชครู พวกเราไม่มีวิธีเลยเหรอ ที่จะ จัดการกับเฉินเกอคนนั้น? เขาฆ่าลูกชายของฉันอย่างโหดเหี้ยม

ความแค้นและความเกลียดชังนี้ ถ้าไม่ได้แก้แค้นฉันโป๋าเงิน ตายตาไม่หลับ ขอร้องคุณท่านราชครูช่วยหาวิธี เพื่อฆ่าเฉิน

เกอคนนี้!”

โถป๋าเงินคุกเข่าขอร้อง

“หึหึ ไม่ต้องกังวล ฉันจะไม่ปล่อยให้เงินเกอคนนี้เติบโตมีพลัง อำนาจแบบนี้อีกต่อไป ตอนนี้ ฉันจับคนในครอบครัวของเขา

ได้แล้ว ต้องจับอีกคนหนึ่ง ก็เหมือนชีวิตเขาเกือบอยู่ในกำมือ ฉันแล้ว ฮ่าๆๆ ถึงเวลานั้น เขาก็ไม่สามารถหนีออกจากเอื้อม

มือของฉันได้!”

“ถึงเวลานั้น ขอความช่วยเหลือจากประเทศหนานเยวใช้วิชา ค่ายกลเมียหลงที่สืบทอดแต่โบราณ ทำลายล้างเฉินเกอ
ไม่ใช่ปัญหาใหญ่เกินไป เด็กคนนี้ จุดอ่อนของเขาคือ มีจิตใจ ที่อ่อนแอ และกังวลเกินไป และฉันก็คือคนที่ทำให้เขาอับโชค

เฉินเตี้ยนซาง ตลอดเวลาเพื่อเป้าหมาย จะใช้ทุกวิถีทาง เงินเตียนซาง หมัดไว้แน่น

และสองคน ในดวงตาฉายแววความหวัง

“ราชครูท่านจะใช้วิชาค่ายกลเมียหลงจริงเหรอ ค่ายกลนี้เริ่ม ก็ต้องการ……

เหลียงกงอดไม่ได้ที่จะถามอย่างใจสั่น

“ฉันพูดแล้ว เพื่อให้บรรลุเป้าหมาย ใช้ทุกวิถีทาง ไม่มีอะไร สำคัญไปกว่าการยึดจิ๋วซื่อหยวนหยิง การเสียสละและความ พยายามทั้งหมดนั้นคุ้มค่า!

เฉินเตี้ยนซางพูดอย่างเย็นชา

ค่ายกงเมียหลง สืบทอดมาโดยเทพเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ในสมัย โบราณ

พลังของมันยิ่งใหญ่มากไม่มีสิ่งใดเทียบได้ ชั่วพริบตา สามารถสังหารหลงหวางผู้แข็งแกร่ง และแน่นอน ผลกระทบที่จะตามก็หนักเหมือนกัน แต่ทั้งสอง ไม่กล้าฝ่าฝืนคำสั่งของเฉินเตี้ยนช่าง ในขณะนี้ไม่กล้าพูดอะไร
“คุณทานราชครู แล้วเมื่อกี้ที่ท่านพูด สิ่งที่สำคัญที่สุดของเฉิน เกอคืออะไร?”

“หึหึ ตอนนี้เราได้จับคนในครอบครัวที่เขาห่วงใย และสิ่งเดียว ที่ขาดคือ ผู้หญิงที่เขารัก ถ้าทั้งสองอย่างอยู่ในกำมือของเรา ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ไม่ต้องกังวล เพียงแค่ต้องตรวจสอบให้

แน่ใจว่า การใช้ค่ายกลเมียหลงจะต้องสำเร็จไปด้วยดี!”

“พวกเราเข้าใจ แต่ผู้หญิงคนนี้ไปหาที่ไหน?

โถป๋าเงินถาม

“ไกลออกไปสุดขอบฟ้าแต่ก็เหมือนอยู่ใกล้แค่เอื้อม ก็คือซูม หานที่มาจากโลก เธอเป็นที่รักของเฉินเกอ ครั้งนี้ เราต้อง ควบคุมเธอให้ได้!”

เฉินเตียนซางยิ้ม

“อะไรนะ? คุณหมายถึงคุณซูมู่หานจากโลก? แต่ว่า เธอมา จากโลก พวกเราจับเธอ? แต่ว่า พวกเรากับโลกขู่เราได้

ร่วมมือกัน!”

เหลียงกงตกใจกลัว

“ม ความร่วมมือแบบไร้สาระ ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่าน โลกได้ แสดงพลังอำนาจต่างๆ เพื่อหลอกล่อหลุนหวางเจ็ดชั้น ดูผิว

เผินฉันราชาหนานย่าเฉินเตี่ยนซางเป็นหุ่นเชิดของพวกเขา หลายปีมานี้ ฉันต้องอัดอั้นตันใจ เพื่ออะไร? เพื่อจิ๋วซื่อหยวน
หญิง หลังจากที่ฉันได้จิ๋วขอหยวนหญิงแล้ว ไม่มีอะไรต้องไป กลัว โลก ?”

“เมื่อทั้งสามคนมาถึง จงทําตามแผน!”

เฉินเตี้ยนซางพูดอย่างเย็นชา

แสงสีดำขนาดใหญ่ ฉายออกมาจากร่างกายของเขา

ทุกคนหวาดกลัว

พยักหน้าหลายครั้งแล้วบอกว่าตกลง

เงินเตี้ยนชางยิ้มอย่างมีชัย “เสี่ยวเกอ ฉันคิดว่า ถึงเวลาที่เรา จะได้พบกันแล้ว และฉันคิดว่า นี่จะเป็นการพบกันครั้งสุดท้าย

ของพวกเรา!”

อีกอย่าง

เมื่อพูดถึงเฉินเกอ

เมื่อเฉินเกอได้พบกับซูมู่หาน ซึ่งทำให้เงินเกอมองเห็นความ หวังที่ไม่มีที่สิ้นสุด

มู่หานยังมีชีวิตอยู่ แต่ว่า ไม่รู้ด้วยเหตุผลอะไร ทำให้เธอสูญ

เสียความทรงจํา

แต่ไม่ว่ายังไง เธอก็ยังมีชีวิตอยู่ และในชีวิตนี้ได้พบเธออีกครั้ง ไม่มีอะไรทำให้เฉินเกอเสีย ใจอีก?
เฉินเก ยกมือขึ้น และมองไปที่ฝ่ามือที่ถูกเผาไหม้ของเขา ตอนนี้ฉัน มาถึงจุดสูงสุดของโลก เป็นหลุนหวาง โดยไม่คาดคิด ซูมู่หานจะอยู่โลก และก็แข็งแกร่งขึ้น พลังทิพย์ที่ร้อนแรงจากร่างกายของเธอ สามารถทะลุสวน เทียนเงินของเขาได้อย่างง่ายดาย

โอ้!

เฉินเกออดไม่ได้ที่จะถอนหายใจยาว

และในขณะนี้

เรือประหลาดหลายลำ ปรากฏออกมาอย่างลึกลับ

และมีประมาณสิบกว่า

ขวางทางเฉินเกอ

ท่านซินแซกุ่ยและเสี้ยวชางเชิงสังเกตเห็น และพวกเขาทั้งหมด ก็เดินออกไป

เฉินเกอมีธุระสำคัญต้องทำ มองไปที่คนเหล่านี้ด้วยความ สงสัย

และเห็น ชายชราผมขาว กับคนวัยกลางคนมากกว่าสิบคน

บินขึ้นไปในเรือ

“นั่นมันนักพรตตำหนักจ้ง โล่!”
เสี้ยวบางเชิงกับหลินจิ๋วพูดพร้อมกัน

“ตำหนักจ้งโอ๋?”

เฉินเกอเคยได้ยินพวกเขาพูดถึงเรื่องนี้บ่อย แต่ฉัน ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับพวกเขาเลย!

“หึหึ ฉันคือท่านนักพรตเจหยิ่งคำนับอาจารย์เฉิน! ไม่กี่วันที่ ผ่านมาอาจารย์ได้ใช้หินทดสอบเพื่อทดสอบ เมื่อตำหนักทั้งโล

ได้

ข่าว รู้ว่ามีหลุนหวางในโลกถือกำเนิดขึ้น ก็ตื่นเต้นมาก! ท่านนักพรตเจหยิ่งหัวเราะ

“ขอบคุณผู้อาวุโส แต่การเดินทางของผู้อาวุโสในครั้งนี้ คง ไม่ใช่แค่มาร่วมแสดงความยินดีกับเฉินเกอใช่ไหม?”

เฉินเกอโค้งคํานับคืน เป็นมารยาท และถาม

“ฮ่าฮ่า คุณเฉินเป็นคนพูดเร็วพูดตรง แน่นอน การเดินทางมา ครั้งนี้ ถือเป็นภารกิจสำคัญของตำหนักจ้งโล่!”

นักพรตก็พูดตรงไปตรงมา

เฉินเกอเห็นว่าดวงตาของเขาจริงใจ และมีมารยาท

มีความรู้สึกดีๆ ให้กับเขา

และเชิญเขาเข้าไปนั่งในเรือ

ท่านนักพรตเจหยิ่งก็ไม่อ้อมค้อม
พูดตรงๆ

“ฉันคิดว่าคุณเฉินก็รู้เรื่องเกี่ยวกับตำหนักจ้ง โล่มาบ้าง ต่อจาก นี้ ฉันอยากจะแนะนำให้คุณเฉินฟังอย่างละเอียด!”

ท่านนักพรตเจหยิ่งจิบชาและยิ้ม

“นั่งฟังอย่างละเอียดและมีมารยาท!” เฉินเกอพูดอย่างใจเย็น

“ตำหนักจ้งโล่ มีประวัติศาสตร์ยาวนานนับหมื่นปี มีหน้าที่รับ

ผิดชอบอำนาจที่ไม่สมดุลในส่วนต่างๆของโลก เพื่อให้เกิด ความสมดุลตามวัตถุประสงค์ แน่นอน ตำหนักจ้งโล่ ตามชื่อ

รู้ว่าทำหน้าที่อะไร โครงสร้างองค์กรของมัน ก็ประกอบด้วย

คนที่แข็งแกร่งในโลกส่งตัวแทนมา นี่เหมือนเป็นการสาน สัมพันธ์กัน หึหึๆ!”

“และสำหรับตำหนักจ้งโล่ มีผู้แข็งแกร่งทั้งหมดเจ็ดคน

เนื่องจากพวกเขาอยู่ในระดับหลุนหวาง เป็นการดำรงอยู่ที่

แข็งแกร่ง

ที่สุด ดังนั้น บ่อยครั้งที่การสนทนาทั่วไปของผู้แข็งแกร่งทั้งเจ็ด นี้ สามารถกำหนดทิศทางผู้ฝึกตนทุกทิศ! และมีเขตแดนของ

ตัวเอง เนื่องจากตำหนักจ้ง โล่มีข้อจำกัด พวกเขาจะไม่ยุ่งเกี่ยว กับเรื่องทางโลก!”

“ผู้แข็งแกร่งทั้งเจ็ด ได้แก่ มูเร็ก ราชาเป่ยจิ้ง ปีเตอร์ราชา เป่ยเปยชา หลินอีจง ราชาหนานเต่า หลินชวนเชิง ราชาองย่า
อ้าวดี ราชาเป่ยเหมย และเฟอถือ เทพเจ้าแห่งท้องทะเล ยังมี อีก……… คุณเฉินคุณรู้จักดี เฉินเตี้ยนซาง ราชาหนานย่า!”

พูดถึงสุดท้ายนี้

เปลือกตาของเงินกอกระตุกเล็กน้อย

ดูเหมือนว่า เขาจะซ่อนตัวอยู่จริงๆ อีกอย่าง และเขาได้กลาย เป็นผู้ควบคุมอำนาจในหนานย่า

ไม่น่าแปลกใจที่เขาอยากได้อะไรก็ได้ทุกอย่าง

ราวกับเห็นความคับแค้นใจของเฉินเกอที่มีต่อเงินเตียนซาง ท่านนักพรตเจหยิ่งพูดต่อ “หลุนหวางทุกคน ต่างมีความแข่ง แกร่ง

มีเกียรติยศไม่มีที่สิ้นสุด เรียกสายลมและเรียกฝน ทำได้ทุก อย่าง!”

“และท่าน ในฐานะหนึ่งแปดผู้แข็งแกร่ง ตำหนักจ้งโอ๋ จำเป็น

ต้องให้คุณส่งตัวแทนมาอยู่

ท่านนักพรตเจหยิ่งพูด

“เพื่อความมั่นคงของผู้ฝึกตนในโลกทั้งหมด และฉันไม่ข้อ หนิใดๆ ดังนั้นคำขอร้องนี้ ฉันตกลง!

เฉินเกอพูด

“ดี ขอบคุณเฉินสำหรับคำชื่นชม นอกจากนี้ เราได้เรียนรู้ว่า คุณเฉินได้รับผิดชอบสำนักสวนหยางเตี้ยนในเป่ยจิ้ง
เพราะฉะนั้นต่อจากนี้ตำหนักจ้ง โล่ ต้องเรียกคุณเฉินว่า ราชา เป่ยจิ้ง!”

หลังจากพูดจบท่านนักพรตเจหยิ่งก็หยิบป้ายอาญาสิทธิ์ออกถึง ราชาเป่ยจิ้ง!


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ