ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี!

บทที่ 4 เฉินเกอยากจน



บทที่ 4 เฉินเกอยากจน

เพียงแต่ว่าหลังจากที่ประตูเปิดออก คนที่เข้ามา

ไม่ใช่เฉินเกอ

“สวี่ตง! นายมาทำไม?”

เมื่อหม่าเสี่ยวหนานเห็นสวีตง สีหน้าก็เปลี่ยนไป

ทันที

แม้จะเป็นเพื่อนร่วมห้องกัน ก่อนหน้านั้น หม่า เสี่ยวหนานก็เคยชวนสวีตง

แต่เมื่อเช้านี้ หม่าเสี่ยวหนานก็รู้เรื่องที่สวีตงกลั่น แกล้งเฉินเกอดังนั้น หม่าเสี่ยวหนานจึงด่าสวีตงไป คาดไม่ถึงว่า ตาบ้านี้จะหน้าด้านขนาดนี้ ยังกล้า

มาอีก!

“เสี่ยวหนาน เธอยังโกรธอยู่อีกหรอ? เมื่อวานผม ก็แค่ล้อเฉินเกอเล่นแค่นั้นเอง ใครจะคิดว่าเขาไปส่งให้ จริง!”

สวีทยิ้มอย่างมีความสุข

เพื่อนในหอพักของเขาก็มาสองสามคน พวกเขา ยังซื้อของขวัญมาอีกด้วย

พูดไปแล้ว ที่จริงครอบครัวของหม่าเสี่ยวหนาน ค่อนข้างร่ำรวย และเคยมีหลายครั้งที่อยากจะช่วยเหลือ เฉินเกอแต่เฉินเกอไม่ยินยอม
ส่วนสวีตง เป็นเพื่อนมัธยมปลายของหม่าเสียว หนาน

“เสี่ยวหนาน เฉินเกอที่เขาพูดถึง ก็คือเฉินเกอที่ เธออยากจะแนะนำให้ฉันรู้จักหรอ? เกิดอะไรขึ้นหรอ?”

จ้าวยีฟานหรี่ตาสวยงามลงเล็กน้อย ถามด้วยน้ำ เสียงที่เรียบ

เมื่อสวีตงเห็นจ้าวยีฟาน ดวงตาทั้งสองข้างแทบ จะเปล่งแสงออกมาในทันที ที่จริงแล้ว เขาอยากจะรู้จัก กับจ้าวยีฟานตั้งนานแล้ว เธอเป็นถึงดาวคณะของคณะ วิทยุกระจายเสียงของมหาวิทยาลัย

ครั้งนี้เขาขอโทษหม่าเสี่ยวหนานอย่างไร้ ยางอาย พูดไปแล้วก็คือรู้ตั้งแต่แรกว่าวันเกิดของหม่า เสี่ยวหนานจ้าวยีฟานก็ต้องมาด้วยแน่นอน

ทันทีที่ได้ยินประโยคนี้ สวีตงรีบพูดขึ้นมาว่า : “อ่อ อ่อ ยีฟานคนสวย เฉินเกอเป็นเพื่อนร่วมห้องของพวกเรา เมื่อวาน…ฮาฮาฮา!”

เมื่อนึกถึงเมื่อวานเฉินเกอส่งดูเร็กซ์ไปให้แฟน เก่าช่วยเสริมกำลัง สวีตงหัวเราะแทบจะบ้าตายแล้ว ใน ตอนนั้นจึงเล่าเรื่องนี้ออกมาอย่างกระชับ

“นายหุบปากไปเลยนะ!” หม่าเสี่ยวหนานโมโห ขึ้นมาทันที มองไปที่สวี่ตงด้วยความโกรธเคือง

ส่วนสีหน้าของจ้าวยีฟานและสาวงามเพื่อนในหอ ของเธอ ก็เปลี่ยนเป็นสีหน้าแปลกๆ
คาดไม่ถึงว่าจะมีคนยากจน ที่น่าอายขนาดนี้อยู่ อีกหรอ?

สีหน้าของเพื่อนในหอพักของเฉินเกอก็แย่ลง สวี่ ตง เป็นคนที่พูดคำพูดดีๆออกมาไม่เป็น

“โอเค โอเค โอเค.ผมไม่พูดแล้ว!”

สวีตงหัวเราะแล้วพูดว่า “เสี่ยวหนาน ลองดูสิว่า ผมซื้อของขวัญอะไรมาให้เธอ…”

ทันใดนั้น มีเสียงเคาะประตูห้องอาหารดังขึ้น

เบาๆ

จากนั้นประตูก็เปิดออก ครั้งนี้ เฉินเกอถือถุง พลาสติกสีแดงขนาดใหญ่เดินเข้ามา!

“เฉินเกอนายมาแล้ว!”

หม่าเสี่ยวหนานยิ้มและยืนขึ้นมาทันที

เฉินเกอพยักหน้าเล็กน้อย แน่นอนว่าพริบตาเดียว เขาก็เห็นสวี่ตงหันมายิ้มให้ตัวเองด้วยความเย็นชา

หากเป็นเมื่อก่อน เมื่อตัวเองเห็นทายาทเศรษฐี คนนี้ก็จะรู้สึกต่ำต้อยมาก แต่ตอนนี้….เหอะเหอะ

เขาก็คือเฉินเกอ?

จ้าวยีฟานก็เงยหน้าขึ้นมาหันไปมองเฉินเกอ

ที่จริงจ้าวยีฟานอยากจะหาแฟนคนหนึ่งจริงๆ ครอบครัวของคนๆนี้อาจจะไม่ต้องร่ำรวยมาก ธรรมดา หน่อยก็ไม่เป็นไร แต่ว่า หน้าตาต้องดี มีลักษณะเฉพาะด้านที่ดึงดูดตัวเองได้

ทันใดนั้น เธอเห็นลักษณะของเฉินเกอแม้จะดูดี เล็กน้อย แต่ว่า เสื้อผ้าที่สวมใส่จากหัวไปถึงเท้ารวมกัน แล้ว ไม่เกิน150เหรียญแน่นอน

ธรรมดาเกินไป!

โดยเฉพาะเมื่อนึกถึงเรื่องราวของเฉินเกอที่สวีตง เล่ามาเมื่อครู่นี้ ทันใดนั้น ความประทับใจแรกที่มีต่อเฉิน เกอแย่ถึงที่สุดแล้ว

สีหน้าของจ้าวอี้ฟานเต็มไปด้วยความผิดหวัง

“เฉินเกอนี้คือ ยีฟาน นี้คือเพื่อนในหอของยีฟาน พวกนายทำความรู้จักกันหน่อย!”

หม่าเสี่ยวหนานยิ้มแนะนำ

เฉินเกอพยักหน้า “ผมชื่อเฉินเกอฝากเนื้อฝากตัว ด้วยนะ ยีฟาน!”

เฉินเกอยื่นมือออกมาอย่างมีมารยาท

แต่จ้าวยีฟาน ไม่แม้แต่จะมอง หันไปดื่มน้ำผลไม้ หนึ่งแก้ว

มือของเฉินเกออยู่กลางอากาศ จำเป็นต้องเก็บ กลับไปด้วยความเสียใจ

หม่าเสี่ยวหนานรู้ว่าเพื่อนสนิทของตัวเองมีนิสัย แบบนี้มาโดยตลอด ถูกใจก็คุยต่ออีกสองสามประโยค ไม่ถูกใจก็แย่เลย ไม่แม้แต่จะสนใจเลยสักนิด
สำหรับเรื่องนี้เฉินเกอก็ไม่พูดอะไร

กำลังจะนั่งลง

ทันใดนั้น สายตาของสวีตงมองไปยังถุงพลาสติก

สีแดงที่อยู่ในมือของเฉินเกอ

ยิ้มด้วยความเย็นชาทันที : “โห เฉินเกอวันเกิด ของเสี่ยวหนาน นายซื้อของขวัญอะไรมาหรอ? เอาออก มาให้ทุกคนดูหน่อยสิ!”

ประธานหอพักของเฉินเกอทนดูต่อไปไม่ได้: “สวี่ ตง นายเอาแต่กลั่นแกล้งเฉินเกอทำไมกัน?”

สวีตงหัวเราะเสียงดัง เยาะเย้ยคนอื่น มักจะทำให้ เขารู้สึกมีตัวตนมาก

ทันใดนั้น เขามองไปที่เฉินเกออย่างเยือกเย็น หยิบของขวัญที่ตัวเองซื้อออกมา

บังเอิญ เป็นกระเป๋าแบรนด์เนมสีดำรุ่นหนึ่งเช่น

กัน

“เสี่ยวหนาน นี้คือแอร์เมส ที่ผมซื้อให้เธอ!”

สวีตงหยิบกระเป๋าออกมา ดึงดูดจ้าวอี้ฟานและ สาวสวยกลุ่มเพื่อนๆในหอพักของเธอในทันที

“แอร์เมส? กระเป๋านี้ราคาในท้อง ตลาด8999สินะ?”

แววตาที่สาวสวยเหล่านี้มองไปที่สวีตงเปลี่ยนไป

ทันที
คนๆนี้ก็ใจกว้างเหลือเกิน

แม้แต่จ้าวยีฟานเทพธิดาที่ปกติเป็นคนเย็นชา ก็ ยังอดใจไม่ได้ที่จะมองสวีตงแวบหนึ่ง

“ไม่ได้แพงขนาดนั้น พ่อผมกับผู้จัดการร้านแอร์ เมสที่อยู่บริเวณนั้นสนิทกัน 7999 ก็ซื้อได้แล้ว เป็นคน สนิทกันทั้งหมด!”

สวีท ยิ้ม มีความสุขกับการสายตาที่ทุกคนมอง เขาด้วยความชื่นชอบ

แม้ตอนนี้หม่าเสี่ยวหนานจะเกลียดสวีตงมาก แต่ เราจะไม่ตบหน้าคนที่ยิ้มให้ จึงรับเอาไว้

“แอร์เมส เป็นกระเป๋าแบรนด์เนมรุ่นใหม่ที่เพิ่ง ออก ขายดีมากในฮ่องกง มาเกา ไต้หวัน ราคาของรุ่น เดียวกัน ยังไงก็ต้องสูงถึง1-2 หมื่นโดยประมาณ!”

จ้าวยีฟานหันไปมองแวบหนึ่ง แล้วพูด

สวีตงยักคิ้วขึ้น : “ยีฟานคนสวย คาดไม่ถึงว่าเธอ จะมีความรู้ด้านสินค้าแบรนด์เนมมากขนาดนี้?”

จ้าวยีฟานมองไปที่สวี่ตงในที่สุดก็ยิ้มออกมา อ่อนๆ : “ก่อนหน้านี้ฉันก็จะซื้อรุ่นนี้ เพียงแต่ว่าราคาแพง ไปหน่อย…”

สวีทรีบพูดออกมา : “ยีฟานคนสวย เอาไว้วันเกิด ของเธอผมจะซื้อให้เธอนะ 8-9พัน เป็นเพียงแค่เงินเล็ก น้อย บวกกับร้านแอร์เมสที่อยู่หน้ามหาวิทยาลัยของพวก เรา เป็นเพื่อนสนิทกันทั้งนั้น!”
จ้าวยี่ฟานเงียบไม่พูดอะไร เพียงแค่ยิ้มเล็กน้อย

เมื่อก่อนเธอไม่รู้จักสวีตงเพื่อนมัธยมปลายของ หม่าเสี่ยวหนาน เพียงแค่ได้ยินมาว่าเขาเป็นเพลย์บอย

คาดไม่ถึงว่า ตัวจริงจะใจใหญ่ขนาดนี้ จ้าวฟานรู้สึกประทับใจในตัวเขาไม่น้อยเลย

ลำดับต่อไป ประธานหอพักของเฉินเกอพากัน มอบของขวัญ

อย่างไรก็ตามเทียบไม่ได้กับสินค้าแบรนด์เนมรา คาแพงของสวีตง แต่ก็3-4ร้อยแล้ว

เฉินเกอไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไร ตั้งใจไว้ว่าหลังเลิก งานเลี้ยงค่อยนำแอร์เมสใบนี้ให้หม่าเสี่ยวหนาน

และทันใดนั้น สวี่ตงมองไปยังถุงพลาสติกสีแดง ขนาดใหญ่ที่อยู่ในมือของเฉินเกอหัวเราะเยาะว่า :

“เฉินเกอผมว่า เมื่อครู่นี้บอกให้นายโชว์ของขวัญ ให้พวกเราดูสักหน่อย ตอนนี้เอาออกมาให้ทุกคนดู หน่อยสิ ดูถุงที่นายถือมาสิ เป็นมงคลเหลือเกิน!”

“สวีตง นายหุบปากไปเลย เฉินเกอให้อะไรฉันฉัน ก็ดีใจมาก!”

หม่าเสี่ยวหนานเตือนสวีตงอีกครั้ง

แต่ว่าหม่าเสี่ยวหนานก็มองไปที่เฉินเกอด้วยแวว ตาที่มีความหวังเล็กน้อย

เฉินเกอเสียใจเล็กน้อย
ตอนนั้นเพราะเวลาเร่งรีบ จึงไม่ได้รอครึ่งชั่วโมง นั้น รู้อย่างนี้ตั้งแต่แรกก็จะให้พนักงานห่อกระเป๋าให้ เรียบร้อยแล้ว

แต่ใครจะไปรู้ เดิมที่คิดว่าจะเป็นงานเลี้ยงเรียบ ง่าย แต่นายตัวร้ายสวี่ตงก็มาด้วย!

“เสี่ยวหนาน ผมซื้อกระเป๋าให้เธอหนึ่งใบ!”

เฉินเกอยืนขึ้นมา นำถุงพลาสติกสีแดงออกจาก

ข้างบน

จ้าวอี้ฟานขมวดคิ้วแน่น ส่วนเพื่อนในหอพัก เดียวกันกับเธอก็มีสีหน้าที่ดูถูก

คนๆนี้ ธรรมดาเหลือเกิน! ไม่มีคุณค่าเลย!

“ว้าว!”

เพียงแต่ว่าหลังจากที่เฉินเกอหยิบออกมา สวี่ตง ก็ร้องขึ้นมาเสียงดัง

“แอร์เมสฮาฮาฮา คาดไม่ถึงว่าเฉินเกอก็ให้แอร์ เมส! สินค้าแบรนด์เนมนี้!”

“เฉินเกอ! นายรีบบอกหน่อย กระเป๋าใบนี้ซื้อมา

จากแผงตลาดที่ไหน? แพงมากสินะ?”

คำพูดนี้ของสวี่ตง ทำให้ผู้หญิงกลุ่มหนึ่งหัวเราะ

เสียงดัง

จ้าวอี้ฟานก็ส่ายหัวเล็กน้อย

เดิมที่เธอคิดว่าแม้เฉินเกอจะยากจน แต่น่าจะเป็นคนซื่อสัตย์ พูดความจริง เป็นเพื่อนธรรมดาคนหนึ่ง เฉิน เกอก็ยังถือว่ายังมีสิทธิ์อยู่บ้าง

แต่ตอนนี้ ในใจจ้าวยีฟานดูถูกเฉินเกออย่างมาก

“นี่คือกระเป๋ารุ่นสะสมที่เป็นงานฉลอง200ปีของ แอร์เมส ผลิตเพียง200ใบทั่วโลก อย่างน้อยๆก็ประมาณ 3แสนขึ้น !”

จ้าวยีฟานมองแวบเดียว ก็รู้แล้ว

“ในอินเตอร์เน็ตขายของปลอม ราคาอยู่ที่ 150 เหรียญ แต่ถึงแม้จะเป็นคนธรรมดาที่มีความทะนงจน มากขนาดไหนก็ตาม ก็ไม่มีใครกล้าซื้อมาใช้สินค้าแบ รนด์เนมระดับสูงขนาดนี้ แบกออกไปก็มีแต่จะขายหน้า!”

จ้าวอี้ ฟาน ก็ไม่เกรงใจที่จะมองไปยัง เฉินเกอคน

ที่อยู่ตรงหน้า ทำให้เธอรู้สึกรังเกียจมาก! หม่าเสี่ยวหนานคิดว่าเฉินเกอจะซื้อของเล็กๆ น้อยๆมาให้ตัวเอง แต่คาดไม่ถึงว่าจะซื้อของปลอมแบบ

นี้มาให้

แต่ หม่าเสี่ยวหนานก็ยังพูดด้วยความดีใจอย่าง มากว่า “เฉินเกอไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ขอบคุณนายที่ซื้อ ของขวัญมาให้ฉัน แต่ต่อไปนายไม่ต้องสิ้นเปลืองเงิน แล้วนะ 150 ก็ถือว่าแพงมากเช่นกัน!”

เฉินเกออยากจะร้องไห้แต่ไม่มีน้ำตา เขาอยาก พูดเหลือเกินว่านี่คือของจริง แต่มองเห็นสายตาอันดูถูก ที่จ้าวยีฟานและเพื่อนในหอพักของเธอมองมาที่ตัวเอง คาดว่าตัวเองพูดออกมาก็ไม่เชื่อ ทั้งยังทำให้พวกเธอยิ่งดูถูกมากไปอีกสินะ!

ตอนนี้จ้าวยีฟานมองไปที่หม่าเสี่ยวหนานพูดว่า

“เสี่ยวหนาน เธอไปรู้จักกับคนที่ไม่น่าเชื่อถือแบบ

นี้ตั้งแต่ตอนไหนกัน?” “โอเค โอเค วันนี้เป็นวันเกิดฉัน ทุกคนต่างก็เป็น

เพื่อนกัน มามามา ยกแก้วขึ้นมาพร้อมกันเถอะ!”

จ้าวยีฟานและเพื่อนในหอพักของเธอมองดูเฉิน เกอไม่มีกิริยาโต้ตอบอะไรด้วยความรังเกียจ

สวีตงพวกเขาก็ยิ้มเย็นชาอยู่ข้างๆ

เฉินเกอเห็นหม่าเสี่ยวหนานอยู่ตรงกลางระหว่าง ตนเองและเพื่อนร่วมหอมีความเก้ๆกังๆไม่น้อย

จึงลุกขึ้นมาบอกว่า : “เสี่ยวหนาน วันนี้เป็นงาน ฉลองวันเกิดของเธอ แต่ผมนึกขึ้นได้ว่าผมยังมีธุระที่หอ อีกนิดหน่อย ขอตัวกลับก่อนนะ พวกเธอเล่นให้สนุกละ!”

เฉินเกอรู้ว่าตัวเองเป็นส่วนเกิน ลุกขึ้นแล้วเดินไป

“เฉินเกอ!”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ