ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี!

บทที่ 461 แอบปกป้อง



บทที่ 461 แอบปกป้อง

เฉินเกือยกมือทั้งสองข้างขึ้น และไม่ให้โอกาสพวกเขาพูดไร้สาระ และยัดสิ่งของบางอย่างเข้าไปในปาก

“นายให้พวกเรากินอะไร?”

ทั้งสองตกใจมาก

แต่แล้ว ความเจ็บปวดที่ไม่อาจบรรยายได้ปรากฏขึ้นบน ใบหน้าของทั้งสองคน พวกเขากุมท้อง และกลิ้งไปบนพื้นด้วย

ความเจ็บปวด

เว่ยชิงชูที่อยู่ด้านข้างก็ตกใจเล็กน้อย

“หนอนพิษ ตอนนี้หนอนพิษตัวนี้กำลังกัดกินอวัยวะภายใน ใช้ เวลาไม่นาน พวกนายก็จะตายอย่างน่าสังเวช!”

เฉินเกอยิ้มเยาะ

“ไว้ชีวิตด้วย……..ไว้ชีวิตด้วย……

ทั้งสองคนรีบคุกเข่าขอร้อง

“ตอบคำถามฉันเสร็จ ฉันค่อยไว้ชีวิตพวกนาย!”

“ฉันถามพวกนาย ทำไมต้องสะกดรอยตามสองพี่น้องตระกูล ฟาง? พวกนายเป็นคนของฝ่ายอิทธิพลไหน?” แต่เดิม คำถามนี้ แม้ต้องตายก็จะไม่ยอมพูด
ยอมตายดีกว่าพูดออกมา

แต่ความรู้สึกตอนนี้ อยากมีชีวิตก็ยาก อยากตายก็ตายไม่ได้ “…….ตระกูลขอกูเป็นคนส่งพวกเรามา พวกเราเป็นคนของ อกหยางคุณชายใหญ่! ไว้…..ไว้ชีวิตด้วย!

ทั้งสองคนคลานอยู่บนพื้น

“ฉันเดาไม่ผิดจริงๆ เป็นตระกูลซื้อ ถ้าอย่างนั้นฉันถามพวก นาย ตระกซื้อกำลังวางแผนอะไร?”

เฉินเกอถาม

“ไม่…ฉันไม่รู้!”

“เอาล่ะ ชิงชู พวกเราไปกันเถอะ!

“พูด! พวกเราจะพูดให้หมดเลย!”

ทั้งสองตื่นตระหนก “เรื่องภายในของตระกูลซื้อ พวกเราไม่ ค่อยรู้เรื่อง แต่พวกเราได้ยินคนพูดกันว่า เมื่อเร็วๆนี้ตระกูลซื้อ จะมีการเคลื่อนไหวครั้งใหญ่ มีคนจะหักหลังตระกูลฟาง ต้องการ เอาตระกูลฟางมาเป็นของตัวเอง!”

“แค่ตระกูลซือถู กับครอบครัวข้าราชบริพารเหล่านั้นคงไม่มี ความสามารถขนาดนั้น?”

เฉินเกอขมวดคิ้ว

“ใช่ๆๆ เรื่องนี้ ได้รับการช่วยเหลือจากตระกูลหลงแห่งเยี่ยน จิง และยังมีสมาชิกตระกูลโม่ที่เข้าร่วม โดยเฉพาะตระกูลโม่
มาหลายคน เก่งกาจมาก! ครั้งนี้ตระกูลฟางคงแพ้อย่าง ราบคาบแน่นอน!

ทั้งสองคนได้พูดในสิ่งที่รู้ทุกอย่าง

ว่าแล้วเชียว!

เฉินเกอคิด

“การเคลื่อนไหวครั้งใหญ่ของตระกูลซื้อคืออะไร?”

“ตอนนี้คุณปู่ตระกูฟางกำลังป่วยหนัก มีอันตรายถึงชีวิต ดัง นั้นตระกูลซื้อต้องการเวลาหลังจากนี้ไปอีกสามวัน…….

สิบนาทีต่อมา

“คุณเฉิน ฉันได้จัดการศพเรียบร้อยแล้ว จะทำอย่างไรต่อไป?” เว่ยชิงชูแต่งตัวหรูหราออกมา

เมื่อกี้เขาเห็นร่างทั้งสองศพ มันเป็นเรื่องที่น่าสังเวช

ในขณะเดียวกัน ก็ทำให้เว่ยชิงชู รู้สึกหวาดกลัว

พูดตามตรง แม้ว่าเฉินเกอจะมีความสามารถบางอย่าง แต่เมื่อ มองไปที่เขา ก็มีความรู้สึกว่าเขาเป็นคนที่ซื่อสัตย์มาก

ดังนั้นคำพูดของเว่ยชิงชูช่างใจกล้า

แต่เมื่อสักครู่ ในที่สุดเขาก็เข้าใจ ทำไมคุณถึงปฏิบัติกับเฉิน

เกออย่างสุภาพ

เฉินเกอทำให้เว่ยชิงชู รู้สึกกลัวจริงๆ
วิธีการโหดร้ายเกินไป

“ตระกลูฟางกับตระกลูฉันมีความสัมพันธ์บางอย่าง เมื่อฉันรู้ เรื่องแล้ว จะปล่อยให้ผ่านไปไม่ได้ ขออยู่ที่นี่อีกสามวัน นาย

รับผิดชอบดูแลเสี่ยวหนานแม่ลูกคู่นี้! ฉันต้องแอบเข้าไปใน ตระกูลฟาง ดูว่าสถานการณ์เป็นอย่างไร!

ตระกูลหลงเหมือนสุนัขรับใช้ของตระกูลโม่ และตอนนี้ตระกูล ชือกก็เป็นสุนัขรับใช้ตระกูลโม่ด้วยเช่นกัน

สำหรับสามตระกูลที่ร่ำรวยยิ่งใหญ่ และหากตระกูลฟางก็ถูก นำเข้าไปร่วมด้วย ถ้าอย่างนั้นตระกูลโม่ก็สามารถคุมอำนาจ

ได้ทั้งสองตระกูลใหญ่

ไม่ต้องคิดก็รู้ค่าตอบ ลำดับต่อไปคือทรัพย์สินของตระกูลเฉิ

นที่อยู่ในหัวเซีย (ชื่อเรียกประเทศจีนในสมัยโบราณ)

วิธีวางแผนจัดการของตระกูลโม่นั้น ชาญฉลาดจริงๆ ดังนั้นไม่ว่าเหตุผลไหน เฉินเกอจึงไม่อาจปล่อยผ่านไปได้ บอกสถานะตัวเองแล้วเข้าไปเหรอ แต่ก็ยังไม่ถึงเวลา มองไปที่เขาเหมิงก็นึกถึงโจ๋วจงหาว เฉินเกอก็มีแผนขึ้นมาใน

ใจ!

วันที่สอง

ทิศตะวันตกเฉียงใต้ประตูบ้านตระกูลฟาง
“ฟางถุงคนในตระกูลฟาง น่าครอบครัวฟาง ยินดีต้อนรับ อาจารย์หมอ โจ๋ว!”

ฟางถังยืนอยู่ที่ประตูอย่างอ่อนแรง ใช้ไม้ค้ำ อยู่พร้อมหน้า กับคนในครอบครัวฟาง

เมื่อเห็นโจ๋วจงทาวออกมาจากรถ เขาก็พูดด้วยความเคารพ

โจ๋วจงทาว และครอบครัวฟางมีความสัมพันธ์กันมานาน และ เมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา ตระกูลฟางได้ใช้เงินจำนวนมากเพื่อจ้าง

โจ๋วจงทาว เป็นแพทย์ประจำครอบครัวฟาง แต่โจ๋วจงทาวได้ ตอบปฏิเสธ

“คุณปู่ฟางเกรงใจท่านจริงๆ!

โจ๋วจงทาวยิ้มเล็กน้อย

สำหรับฟางถึง ในขณะนี้เขามองไปข้างหลังโจ๋วจงหาว มี ชายหนุ่มที่ถือกล่องยา แต่แปลกตรงที่ ชายหนุ่มสวมหน้ากาก

ครึ่งหน้า และยืนนิ่งๆอยู่ข้างหลัง โจ๋วจงทาว

“นี่คือใคร?”

ฟางถึงอดไม่ได้ที่จะยิ้ม

“อ๊ะ…….อ๊ะๆ!”

ชายหนุ่มที่สวมหน้ากากที่ปากของตัวเอง โบกมือ ชี้ไปที่โจ๋ว จงหาว และวางมือลงบนตำแหน่งหัวใจของเขา
“เฮอะเฮอะ คุณปู อะซานเป็นศิษย์ของอาจารย์หมอโจว เขา

เป็นใบ้ พูดไม่ได้!” และฟางหยีที่มากับโจ๋วจงหาว ขณะนี้ได้แนะนำอย่าง

กระตือรือร้น

“ฟางหยี ทำไมพูดแบบนั้น!

ฟางเงี่ยนนั้นมองไปที่ฟางหยี ที่กำลังพูดอย่างจริงจัง และ อดใจไม่ได้ที่จะพูด

“ไม่เป็นไร วันนี้ที่เขาเหมิง ฉันกับอะซานรู้จักกันแล้ว เราสอง คนพอเจอกันก็เหมือนเพื่อนเก่า แม้ว่าอะซานจะพูด

ไม่ได้ แต่พวกเราก็คุยกันเยอะมาก! ใช่ไหมอะซาน?”

ฟางหยียิ้ม และราวกับว่าเธอเป็นเพื่อนกับอะซาน

อะซานรีบพยักหน้า

“ฮ่าฮ่า อาจารย์หมอโจ๋วอย่าถือสาเลยนะ แม้ว่าเสี่ยวหยีจะ เป็นคนบ้าบิ่นหน่อย แต่ว่าตั้งแต่เล็กจนโตเป็นเด็กมีน้ำใจ และมี จิต ใจ

เมตตา!” ฟางปู้ถงพูด

“เห็นได้ชัดเจน ลูกศิษย์ของฉัน ตอนเด็กใบหน้าโดนไฟครอบ ฉะนั้นตั้งแต่เล็กจนโตก็จะสวมหน้ากากมาตลอด แต่หลังจาก

ทำงานหนักมาหลายปี ก็ได้เรียนรู้ทักษะความสามารถจากฉันเวลาฉันออกไปข้างนอก ก็จะพาเขาไปด้วย!

“ครูที่มีชื่อเสียงสร้างลูกศิษย์ที่ยอดเยี่ยม!

ฟางถังพูดเสร็จ จูงมืออาจารย์หมอโจ๋ว และเดินเข้าไปใน

บ้าน

“ซึม เธอได้ยินหรือยังเงี่ยนนั้นคุณยังชมว่าฉันมีจิตใจ เมตตา!”

ฟางหยีทำปากมุ่ยแล้วพูด

“เอาล่ะ!”

ฟางเจียนนั้นส่ายหัวและยิ้มแหย่ๆ

ชายหนุ่มที่ชื่ออะซาน ได้แอบดูฟางหยี

เซอะนี่หรือคนที่มีจิตใจเมตตา! ก็แค่ไม่เคยเห็นคนที่ใช้ภาษา มือสื่อสาร เพราะความอยากรู้อยากเรียนภาษามือ ก็เลยมาทำ

ดีต่อตัวเอง

ใช่แล้ว อะซาน ก็คือเฉินเกอนี่เอง

เพื่อให้ง่ายต่อการทำงาน เฉินเกอเลยต้องใช้วิธีนี้ “อะซานฉันจะช่วยนายถือกล่องยา!” ฟางเจียนนั้นพยักหน้าเล็กน้อย ให้กับอะซาน

“อ๊ะอ๊ะ!”
เงินเกอรีบโบกมือ

เมื่อเปรียบเทียบแล้ว ฟางเงี่ยนมันอ่อนโยนและมีน้ำใจ มากกว่า และเฉินเกอร็อดไม่ได้ที่จะมองดูเธอ

สำหรับอาการป่วยคุณปู่ฟาง อันที่จริงเฉินเกอได้สังเกตเห็น อะไรบางอย่าง

จัดยาเพียงไม่กี่ชุด และฝังเข็มเพียงไม่กี่วัน ก็จะหาย ไม่มี ปัญหามาก

ความหมายของเฉินเกอที่จะสื่อให้โจ๋วจงทาวเข้าใจว่า ควรอยู่ บ้านตระกูลฟางสักสองสามวัน

เมื่อฟางลงได้ฟัง และนี่ก็คือสิ่งที่เขาต้องการ

สำหรับเงินเกอ ยังใช้โอกาสนี้ ในการสังเกตการเคลื่อนไหว ของตระกูลฟาง และดูการเคลื่อนไหวของตระกูลซื้อถู

สิ่งที่ทำให้เป็นเธอพูดไม่ออก

เด็กฟางหนี่ดูเหมือนจะป่วย ไม่มีธุระอะไรก็มาหาตัวเอง ทำ ให้เฉินเกอรําคาญจะบ้าตาย

“อะซานทําอะไรอยู่?”

ในตอนกลางคืน เฉินเภอกำลังยืนอยู่หลังบ้าน ในสมองก็คิด แต่เรื่องการเคลื่อนไหวครั้งใหญ่ของตระกูลซื้อ

และทางฝั่งของตระกูลโม่ ครั้งนี้ได้ส่งคนมาเท่าไหร่เพื่อช่วย เหลือครอบครัวซือก?
ในขณะนี้ ฟางหยีเหลือบไปเห็นเฉินเกอ มือไขว้หลัง เธอเลย กระโดดโลดเต้นวิ่งมาหาเฉินเกอ

เงินเกือพูดไม่ออกไปชั่วขณะ

“อ๊ะอ๊ะอ๊ะ!”

เฉินเกอชี้ไปรอบๆสวนดอกไม้

“โอ้โอ ที่แท้นายชอบดูทิวทัศน์เหรอ เฮเฮ้ วันๆอยู่แต่เขาเหมิง เพื่อเรียนวิชาแพทย์ ฉันคิดว่านายคงไม่เคยเห็นสวนดอกไม้ที่

สวยขนาดนี้?”

“อ๊ะอ๊ะ!”

เฉินเกอพยักหน้า

“เอาอย่างนี้ ในเมื่อนายก็ไม่มีธุระอะไร อยู่เป็นเพื่อนคุยกับฉัน

พูดเสร็จ ฟางหยีจึงขวางมือเฉินเกอผู้หญิงที่พูดไม่รู้เรื่องไว้ ทำให้เป็นเกอสะดุ้ง……..


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ