ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี!

บทที่268 ผู้หญิงที่ทำให้โกรธเคืองไม่ได้



บทที่268 ผู้หญิงที่ทำให้โกรธเคืองไม่ได้

“เฉินเกอ แต่เดิมพวกเราจะจัดปาร์ตี้กัน อยากโทรหาคุณ

เฉินหลินรีบวิ่งเข้ามาพูดกับเฉินเกอ

ในตอนนี้เฉินเกอกำลังถูกทุกคนจับตามอง

ใครก็ตามที่อยู่ข้างกายเฉินเกอ และสามารถพูดกับเฉินเกอ จะ รู้สึกเท่ห์มาก

หลอหานมองเฉินเกอด้วยความรู้สึกซับซ้อน ไม่รู้จะพูดยังไง “โอเค ถ้าอย่างนั้นวันนี้พวกเธอเล่นให้สนุก ฉันยังมีธุระ ต้อง

รีบไปก่อน!”

เฉินเกอยิ้มให้เฉินหลินและพวกลี่หมิงเฉว่

จากนั้นก็ไม่อธิบายอะไร แล้วเดินจากไป

หลี่ซื่อหานโมโหจนกระทืบเท้า ครั้งนี้เฉินเกอไม่มองเธอ ทำให้

เธอรู้สึกอึดอัดใจ……..

หลังจากที่เฉินเกอเดินจากไป ก็เดินไปข้างถนนใหญ่ เตรียม ตัวจะนั่งรถเมล์

“เฉินเกอ? คุณกำลังรอรถเมล์อยู่เหรอ?” เวลานี้ มีรถโตโยต้าคัมรี่มาจอดอยู่ข้างหน้า กระจกหลังรถเลื่อนลง คนที่นั่งอยู่คือหยางหมิ่นเฉ

และคนที่นั่งข้างๆหยางหมิ่นเฉา ก็คือหลิวย่าหนาน

สําหรับคนที่ขับรถ ถ้ามองผิวเผินน่าจะอายุไล่เลี่ยเท่าเขาและ รูปหล่อเหมือนเขา

เฉินเกอพึ่งนึกขึ้นได้ว่า ก่อนหน้านี้หยางหมุนเฉวจะเลี้ยงข้าว เขา สุดท้ายหลิวย่าหนานมาเรียกเธอไปกินข้าว โดยที่หลิวย่า หนาน ไม่

ยอมเรียกเขาไปกินด้วยกัน

เฉินเกอก็เลยมาสํานักงานขาย

ดูท่าทาง พวกเธอน่าจะกินข้าวเสร็จเรียบร้อยแล้ว

“ฉันเตรียมตัวจะกลับ!

เฉินเกอพูด

ยังชำเลืองมองหลิวย่าหนานที่นั่งอยู่ในรถ ปรากฏว่าหลิวย่า หนานเล่นโทรศัพท์ตลอด แสร้งทําเป็นมองไม่เห็นเขา

โอเค คุณไม่ทักทาย ฉันก็ไม่จำเป็นต้องไปทักทายก่อน

“เอ่อ วันนี้ก็ต้องขอโทษด้วยนะเฉินเกอ รอพรุ่งนี้ พรุ่งนี้หาเวลา ฉันเลี้ยงข้าวคุณ!”

หยางหมินเฉวพูดขอโทษ

“ได้ ไม่เป็นไร!”
เฉินเกอยิ้ม

“ถ้าอย่างนั้นพวกเราไปก่อนนะ!

นี่เป็นรถของคนอื่น หยางหมิ่นเฉวก็ไม่กล้าพูดให้เงินเกอขึ้น

มานั่งด้วยกัน

ก็ได้แต่พูดแค่นี้

แต่คนที่ขับรถ มองดูเฉินเกอแล้วพูดด้วยเสียงดูถูก จากนั้นก็ เหยียบคันเร่งจากไป

“หมินเฉา คนนั้นเป็นใคร? เพื่อนของเธอเหรอ?”

คนขับรถมีน้ำเสียงเหมือนหึงหวง

ที่จริงแล้ว วันนี้ทำไมหลิวย่าหนานถึงต้องการเลี้ยงข้าวหยางห มินเฉา เป็นเพราะรองหัวหน้ากลุ่มของหลิวย่าหนาน พอเห็น

หยางหมินเฉวก็

ตกหลุมรักทันที

เพราะฉะนั้นเลยนัดออกมาเลี้ยงข้าวเพื่อทำความรู้จัก

แต่ว่า การกินข้าวในวันนี้ เห็นได้ชัดว่าไม่มีอะไรดีขึ้น ทำให้ รองหัวหน้ากลุ่มไม่มีโอกาสแสดงความสามารถพิเศษออกมา

อีกอย่างหยางหมินเฉวก็ไม่ค่อยสนใจเขาเท่าไหร่

ทำให้ส่วนลึกในใจเขาไม่ค่อยพอใจ แต่ว่า ตอนนี้มองเห็นเด็กหนุ่มคนนั้น ทักทายกันอย่างสนิทสนม รองหัวหน้ากลุ่มหวังดังยิ่งไม่พอใจ

“เขาเป็นเพื่อนใหม่ที่ทำงานด้วยกันชื่อเฉินเกอ รองหัวหน้า กลุ่มหวัง!”

หยางหมินเฉพูดเบาๆ

“ฮ่าฮ่า คนนี้เมื่อก่อนฉันก็เคยพูดแล้วนี่ เฉินเกอ คนที่เคยเรียน มัธยมต้นด้วยกัน!

หลิวย่าหนานพูดด้วยเสียงเย็นชา

“อ๋อ ฉันนึกออกแล้ว ถ้าเช่นนั้นย่าหนานเมื่อกี้ทำไมไม่ทักทาย กัน?”

พอนึกถึงย่าหนานเคยพูดถึงเรื่องเฉินเกอ หวังคังก็โล่งอกขึ้น มา แล้วถามว่า

“ก็ไม่ใช่ชนชั้นเดียวกัน ไปทักทายเขาทำไม อีกอย่างหมิ่นเฉ ต่อไปเธออย่าพูดอีกนะว่าเป็นเพื่อนร่วมงานกัน เขาไม่ใช่

พนักงานฝ่ายการตลาด เป็นพนักงานบริหารโลจิสติกส์ฝ่าย

การตลาด”

หลิวย่าหนานตักเตือนหยางหมิ่นเฉ

“ฮ่า ว้าวจะบ้าตาย ฉันก็นึกว่าอยู่ตำแหน่งไหน ที่แท้ก็ฝ่าย บริหารโลจิสติกส์ ฮ่าฮ่า! หมินเฉวต่อไปเธออยู่ห่างจากคนอย่างนี้

หน่อย!
เขาอยู่คนละระดับกับเธอ เธออยู่ในชนชั้นสูงนะรู้ไหม?”

หวังดังพูดเยาะเย้ย

ฝ่ายบริหารการลงทุนทั้งหมด ชื่อเต็มบริษัทบริหารการลงทุน ในฝัน เป็นประเภทกลุ่มบริษัทโดยตรง ในจำนวนนี้ บริษัทก็จะ แบ่งเป็นแผนกวิจัยตลาด แผนกตรวจสอบและแผนกอื่นๆ

สำหรับหลิวย่าหนาน เป็นหัวหน้ากลุ่มที่4ของแผนการตลาด ยังมีอีกหลายกลุ่ม

รับผิดชอบฝ่ายลงทุนและการวิจัยพัฒนาแผนการตลาด

ในสายตาเธอ โลจิสติกส์ก็คือคนที่ทำงานเบ็ดเตล็ด ในฝ่าย การตลาด เพราะฉะนั้นไม่มีประโยชน์อะไร

พวกเขาพูดกันเสร็จก็จากไป

พอถึงวันที่สอง เฉินเกอมาทํางานแต่เช้า ปรากฏว่าพอขึ้นลิฟต์ ข้างในก็มีพนักงานถือกระเป๋าเอกสาร

สองคนจ้องตากัน

ผู้ชายคนนี้ คือคนที่เมื่อวานได้คุยกับหยางหมิ่นเฉว่ ขณะนี้ หวังคงมองไปที่เฉินเกออย่างดูถูก

ในลิฟต์มีกันแค่สองคน หวังดังพูดขึ้นมา

“เฮ้ย ทำงานโลจิสติกส์ นายกับหมินเฉพึ่งรู้จักกันเหรอ?”

“อืมอืม ใช่แล้ว พึ่งรู้จักเมื่อวาน!”
เงินเดอมองคนคนนี้ เมื่อวานอยู่บนรถก็ทำท่าทางดูถูกเขาไม่ น้อย เพราะฉะนั้นเวลาพูดก็ไม่ยอมยิ้มให้ แค่ตอบกลับด้วย

ความเย็นชา

“ฮ่าฮ่า ฉันแนะนำให้นายอยู่ห่างเขาหน่อย เขาบอกว่าเลี้ยง ข้าวนายแค่พูดไปอย่างนั้นแหละ นายคิดว่าเขาต้องการเลี้ยง

ข้าวจริงหรือ ก็ไม่รู้จักดูว่าตัวเองทำอะไรอยู่ในระดับเดียวกัน หรือเปล่า?”

หวังคังยิ้มเยาะ

ตอนนี้แค่จะตักเตือนเฉินเกอ ความหมายก็คือ ส่องกระจกดู เงาตัวเองก่อน หมินเฉาเขามีฉันแล้ว นายอยู่ห่างๆเธอหน่อย

“ใช่ระดับชั้นกันหรือไม่นายไม่ต้องกังวล นายเป็นใคร? มา

วุ่นวายเรื่องคนอื่นทำไม?

เฉินเกอพูดด้วยความเย็นชา

ขณะนั้นประตูลิฟต์เปิดออก เฉินเกอไม่ยอมมองเขา เดินออก

ไปทันที

“แม่งเอ้ย เด็กน้อยนายรอดูต่อไป ฉันจะเล่นงานนายจนตาย!

สีหน้าหวังคงขาวซีด คนในบริษัท ไม่เคยมีใครกล้าพูดอย่างนี้

กับเขา

สําหรับเงินเกอมาทํางานในห้องโถงใหญ่

“อรุณสวัสดิ์เฉินเกอ!”
มีผู้หญิงทักทายเฉินเกอ

“อรุณสวัสดิ์”

เฉินเกอยิ้ม แล้วเดินเข้าไปที่โต๊ะทํางานเปิดคอมพิวเตอร์

บริหารโลจิสติกส์ฝ่ายการตลาด มีทั้งหมดสามคน

คนหนึ่งคือเจ้าอ้วน

ส่วนอีกคนในทีม โลจิสติกส์ เป็นผู้หญิง

ในชั่วขณะที่เห็นเธอ

เฉินเกอก็ยิ้มหวานให้ “ฟางเฟยเป็นเธอเหรอ?”

ผู้หญิงคนนี้ เมื่อวานที่เฉินเกอมาสัมภาษณ์ครั้งแรก และเจอผู้ หญิงคนนี้ครั้งแรกที่หน้าประตูลิฟต์

เพียงแต่ว่าเมื่อวานที่เฉินเกอมา ฟางเฟยออกไปทำธุระข้าง

นอก

“เฮ้ยเฮ้ย เฉินเกอใช่ไหม ฉันดูรายชื่อพนักงานด้วยกันก็รู้ว่า เป็นนาย เมื่อวานฉันไปส่งเอกสาร พอเลิกงานกลับมา พวกนาย

ก็กลับกันหมดแล้ว ฮ่าฮ่า! นึกไม่ถึงพวกเราจะเป็นเพื่อนร่วม งาน!”

“ใช่แล้ว ผมก็นึกไม่ถึงเหมือนกัน!”

เฉินเกอรู้สึกบังเอิญและมีความสุขเล็กน้อย

พึ่งคุยได้ไม่กี่ค่า
ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามา

“มาใหม่เหรอ นายช่วยฉันหน่อย นี่คือแฟลชไดรฟ์ ไป ดาวน์โหลดหนังเข้าไปสักยี่สิบเรื่อง! วันนี้ก่อนเที่ยงโหลดให้ เสร็จเอา

มาให้ฉัน!”

เงินเกือมองหน้าผู้หญิงคนนี้

แค่เคยเห็นครั้งเดียว

ก็คือคนที่เมื่อวานขึ้นลิฟต์ด้วยกัน ก็สวยดี แต่หยิ่งไปหน่อย ก็ คือผู้หญิงที่พูดว่าเขาไม่มีทางสัมภาษณ์ผ่าน

เมื่อวานเฉินเกอก็รู้จักเธอแล้ว

เธอชื่อหวางเหมยน่าเป็นรองหัวหน้ากลุ่มสาม

เป็นคนในพื้นที่อำเภอฝั่งอัน

วามจริง คนในแผนกการตลาดต้องการให้ตัวเองทำสิ่งใดนั้น

ต้องเกี่ยวกับงาน

แต่ว่าตอนนี้ การดาวน์โหลดหนัง

เฉินเกอพูด “หัวหน้ากลุ่มหวัง ช่วงเวลาทำงานดาวน์โหลด หนังคงไม่เหมาะสม? ผมยังต้องทำงาน?”

“นายหมายความว่าไง? งานไร้สาระแบบนั้นของนายยังเรียก ว่างานอีกเหรอ? ให้นายทำงานหน่อย ทำไมเรื่องมากอย่างนี้
ฉันบอกนาย ถ้าช่วงบ่ายนี้เสียเวลาในการดูหนังของฉัน นาย ระวังตัวให้ดี!”

นึกไม่ถึงพอเฉินเกอพูดอย่างนั้น หวางเหมยน่าก็กังวลขึ้นมา ทันที

วางแฟลชไดรฟ์ลงบนโต๊ะอย่างแรง แล้วหันตัวเดินจากไป

“เฉินเกอเฉินเกอ!”

สำหรับฟางเฟย รีบดึงแขนเสื้อของเฉินเกอ

“เฉินเกอ อยู่บริษัทนี้ มีหลายคนที่เราไม่ควรทำให้เขาโกรธ เคือง นายรู้ว่าเธอเป็นใครไหม?”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ