ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี!

บทที่ 32 พิธีเปิดภัตตาคารหมิงหวาง



บทที่ 32 พิธีเปิดภัตตาคารหมิงหวาง

เมื่อได้ยินข่าวนี้ เฉินเกอเองรู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไร เรื่องของจ้าวอี้ ฟาน ทั้งที่ตัวเองนั้นเป็นคนจัดการ เฉินเกอไม่อยากจะยุ่งกับจ้าวยีฟานแล้วจริง ๆ แค่ อยากจะช่วยแค่นั้นเอง เพราะเห็นแก่หน้าของหม่าเสี่ยว หนาน

แต่ตอนนี้จ้าวยีฟานนั้นเข้าใจผิดไปเอง เธอคิดว่า คนที่ช่วยเธอคือจวงเฉียง และเป็นวีรบุษ

และสุดท้ายก็ตกลงปลงใจกับจวงเฉียง

จ้าวอี้ฟานสวยมาก ไม่เคยคบกับใครมาก่อน เป็น ผู้หญิงในอุดมคติแน่นอน

สำหรับผู้หญิงที่มีรูปลักษณ์สวยแบบนี้ หากพูดว่า ไม่ชอบมันเป็นคำโกโหหรอก

ตัวเองจะหาโอกาสบอกความจริงกับจ้าวอี้ ฟานดี ไหม ถึงแม้ว่าเธอจะไม่รู้สึกอยากขอบคุณตัวเอง แต่ก็ดี กว่าที่เธอจะเข้าใจผิดแบบนี้ แล้วเลือกคบกับคนอื่น

เฉินเกอกำลังครุ่นคิดภายในใจ

และคนที่จะไปร่วมงานนี้ต่างก็ไปนั่งรถแท็กซี่พูด คุยกันอย่างสนุกสนาน มุ่งหน้าตรงไปยังภัตตาคารหมิง หวางบนถนนการค้าจินหลิง

พิธีเปิดภัตตาคารหมิงหวาง โดยเส้นสายของพ่อ กับลูกจากตระกูลจวง แน่นอนว่าคึกคักไม่ธรรมดา
ทั้งห้องโถงใหญ่แขกเหรื่อแน่นขนัด

เดินเข้าเดินออกต่างก็ล้วนเป็นคนมีชื่อเสียงทั้ง

นั้น

“คุณชายจวงสุดยอดจริงๆ ยีฟาน ต่อไปนี้ภัตตา คารหมิงหวางบนถนนการค้าจินหลิงจะเป็นของบ้านจวง แล้ว พวกเราสามารถมาบ่อย ๆ ได้ไหม”

หลินเจียวพูด

“ได้สิ ไม่ดูเลยหรอว่ายีฟานเป็นใคร เมื่อมีจวง เฉียงแล้ว คงไม่ลืมพวกเราหรอก ใช่ไหมยีฟาน”

กลุ่มสาว ๆ เมื่อเดินเข้ามาแล้ว สายตาก็กวาดมอง ไปรอบ ๆ รู้สึกดีใจแทบบ้า

“อืม ๆ พวกเราต่างก็เป็นเพื่อนกัน ได้อยู่แล้ว” จ้าว ยีฟานพยักหน้าเล็กน้อย

“ที่จริงแล้ว ยังมีอีกเรื่องที่ทุกคนไม่รู้ ภัตตาคารห มิงหวางนี้ ก็ไม่ใช่จะเป็นของบ้านจวงซะทั้งหมด”

พวกเธอต่างดื่มเหล้าและเดินไปทั่วงาน ส่วนจ้าว ยีฟานเองก็พูดไปด้วย

“อะไรนะ นี่ไม่ใช่ครอบครัวคุณชายจวงซื้อไว้แล้ว หรอ”

“ไม่ใช่หรอก บ้านของจวงเฉียงซื้อภัตตาคารหมิง หวางโดยการรับมอบอำนาจ คนที่ได้ผลกำไรที่จริงแล้ว คือ นายใหญ่ที่อยู่เบื้องหลังของถนนการค้าจินหลิง เพราะถนนเศรษฐกิจทั้งสายนี้ ก็เป็นของนายใหญ่คนนี้แหละ”

จ้าวยีฟานพูด สีหน้าก็เริ่มเปลี่ยนไป

“ทั้งหมดนี้เป็นของคนคนเดียวหรอ ไม่ใช่หอการ ค้าจินหลิงร่วมกันทำหรอ”

“โอ้ย ใครจะไม่รู้ล่ะว่าเงินที่ถนนการค้าจินหลิงนั้น เยอะอย่างกะน้ำท่วม และกระแสน้ำท่วมสายนี้ไม่รู้จัก หยุดด้วย ข่าวเองยังรายงานว่า ถนนทั้งสายนี้ในแต่ละ วันมีเงินไหลสะพัด ทะลุถึงหนึ่งร้อยล้าน หนึ่งเดือนก็ สามพันกว่าล้านแล้ว”

“แค่ภัตตาคารหมิงหวางร้านเดียว ก็มีรายได้ต่อ เดือนประมาณสิบกว่าล้านแล้ว หนึ่งปีก็ร้อยกว่าล้าน ธุรกิจของบ้านคุณชายจวงถึงแม้ว่าจะเติบโตดี แต่เงินที่ ไหลผ่านไปผ่านมาแบบนี้ ก็ได้กำไรเต็ม ๆ แล้ว ”

หลินเจียวและคนอื่น ๆ เมื่อได้ยินก็แทบพากัน ช็อค

ที่จริงแล้ว ถนนการค้าจินหลิงไม่ใช่หอการค้าจิน หลิงร่วมกันสร้างขึ้น แต่เป็นของคนแค่คนเดียวสร้างขึ้น

เชี่ย มูลค่ามันเท่าไรนี่

“ไม่ไหว ๆ ฉันจะบ้าตาย ไม่รู้ว่าเฒ่าแก่คนนี้จะมี ลูกชายไหม หากมี ฉันได้แต่งงานกับเขาก็พอใจแล้ว”

หลินเจียวและสาว ๆ คลั่งไคล้กันใหญ่

จ้าวยีฟานยิ้มอย่างฝืน ๆ พร้อมกับสายหน้า “วันนี้ ช่วงเที่ยงจวงเฉียงบอกฉันว่า เฒ่าแก่ที่อยู่เบื้องหลังคนนี้มีพี่สาวอีกคนหนึ่ง เฒ่าแก่ผู้ชายมีหุ้นทั้งหมด 70% บน ถนนสายนี้ และได้ยินมาว่า ทุกคนเรียกเขาว่า คุณชาย เฉิน ช่วงเที่ยงผ่านมาดูเหมือนว่าเขาก็มาจินหลิงนะ ยัง หนุ่มอยู่ แต่ทายาทเศรษฐี เสียดาย ที่บ้านจวงเพิ่งจะได้ อำนาจในการซื้อแทนเมื่อช่วงบ่าย เลยไม่มีวาสนาได้เจอ กับท่านผู้นั้น”

เธอคิดในใจ

ท่านผู้นี้จะเป็นคนอย่างไรนะ แล้วจะสนใจผู้หญิง ธรรมดา ๆ ไหม

เป็นไปได้อย่างไร ที่จ้าวยีฟานเองยังชื่นชมท่านผู้ นี้ และต้องการที่จะเช็คข้อมูลของเขา แต่ข้อมูลที่เกี่ยว กับเขาในอินเทอร์เน็ตไม่มีแม้แต่น้อย

อ่ะ !

เฉินเกอที่อยู่ข้าง ๆ รู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก

โดยเฉพาะที่จ้าวอี้ฟานบอกว่า ท่านผู้นั้นยังหนุ่ม อยู่ แล้วก็เป็นทายาทของเศรษฐีด้วย

ตัวเองดังขนานี้เลยหรอ

หรือว่า ตัวเองสะกิดตีหลินยียีและสาวคนอื่น ๆ ถึง ได้โดนคนอื่นเข้าใจผิด

และในขณะเดียวกันเฉินเกอก็รู้สึกตลก

ไม่รู้ว่าจ้าวยีฟานกับหลินเจียวและคนอื่น ๆ จะรู้ ไหมว่าคนคนนั้นก็คือตัวเอง แล้วจะมีปฏิกิริยาอย่างไร

เฮอๆ
“ยีฟาน คุณมาแล้วทำไมไม่โทรบอกผม”

ในขณะที่ทุกคนกำลังถกเถียงกันนั้น ทันใดชายที่ แต่งตัวเป็นทางการ ผมหวีเรียบร้อยดูมันเงาอย่างจวง เฉียงก็ได้มาถึง พร้อมกับพาหลี่ห้าวตรงมาทางนี้

วันนี้จวงเฉียงดูหล่อเหลาเอาการทีเดียว

อย่างน้อยเมื่ออยู่ต่อหน้าผู้หญิงก็ต้องทำตัวอย่าง นี้เป็นเรื่องธรรมดา

“ก็ฉันเห็นคุณยุ่งกับการรับแขกอยู่ เหนื่อยไหมคะ

จ้าวยีฟานยิ้มอย่างนุ่มนวล เธอไม่เคยคบกับใคร จึงต้องทำตัวให้เหมือนกับหลินเจียวที่เป็นรูมเมท ที่ คบหากับผู้ชายทุกรูปแบบ แต่จ้าวยี่ฟานทำไม่ได้อย่าง นั้น

เธอจึงพูดด้วยความรู้สึกอายว่า

“ยังดีนะ ที่ก่อนหน้านี้บนถนนเส้นนี้มีลุง ๆ อา ๆ มากันหลายคน เมื่อครู่ฉันเพิ่งจัดที่นั่งให้พวกเขาไป เดี๋ยวตอนนี้ฉันจะจัดให้พวกเธอ”

จวงเฉียงหัวเราะด้วยความชอบใจ

ในเวลานี้ สายตาของเขาก็มองไปเห็นเฉินเกอที่ ยืนอยู่ท้ายแถว

ขณะนั้นเฉินเกอเองกำลังใช้มือลูบคลำม้าไม้อยู่

ม้าไม้ตัวนี้เป็นงานที่ละเอียดมาก ทำจากไม้จันทน์ เฉินเกอไม่ทันไรก็ถูกดึงดูดให้สนใจกับมัน
และทันใดก็เกิดความอยากรู้ขึ้นมา

“เฮอ ๆ ของสิ่งนี้ราคาสูงมากนะ นายระวัง ๆ

หน่อย”

จวงเฉียงพูดและหัวเราะด้วยอาการเสียดสี

สีหน้าในตอนนี้ ไหนเลยจะยิ้มออกได้เพราะโดน เฉินเกอหักหน้า

หากจะบอกว่ามี ก็คงเป็นเฉินเกอที่เคยช่วย ลูกสาวของหลี่เจิ้นกัวซึ่งเป็นผู้มีอำนาจ จนทำให้เขารู้สึก อิจฉา

แต่ตอนนี้ดีแล้ว ที่บ้านตัวเองได้สนิทสนมกับหลี่ เจิ้นกั๋วแล้ว

และความสัมพันธ์ของหลี่เจิ้นกั๋วกับเฉินเกอนั้น คงไม่เหลืออยู่แล้ว เพราะเขาคงไม่รู้สึกขอบคุณไป ตลอดชีวิตหรอก

ยิ่งไปกว่านั้น เฉินเกอเป็นคนที่รักหน้าตา และ หยิ่งยโส “เหอะ ราคาคงจะตกแล้ว เฉินเกอนายจะจับมั่ว

ทำไม เดี๋ยวมันจะเป็นเหมือนภาพน้ำมันครั้งก่อนนะ หาก ม้าไม้นี้โดนนายทำเสียหายอีกจะทำยังไง อีกอย่าง คุณชายจวงไม่ได้ติดค้างอะไรนายนะ”

“ใช่ พอคราบโคลนหลุดลอก เหมือนกับแม่เฒ่า หลิวที่พอตัวเองเข้าไปในต้ากวนหยวนแล้ว ต่างสนใจ กับทุกสิ่งทุกอย่างที่ตาเห็น” (จากนวนิยายเรื่องความรักในหอแดง)

ไม่รู้จริงๆ ว่าวันนี้ทำไมยีฟานถึงได้ชวนเฉินเก อมาด้วยจนทำให้ทุกคนรู้สึกอึดอัด”

ซึ่งหลินเจียวและสาว ๆ คนอื่นแสดงออกมาอย่าง เห็นได้ชัด

ที่จริง พวกเธอกำลังเยาะเย้ยและถากกางเฉินเก

ออยู่ ซึ่งมันเป็นเพราะพวกเธอรู้ว่า คุณชายจวงและเฉิน

เกอไม่ลงรอยกัน หากเฉินเกอไม่ทำตัวขัดตาจวงเฉียง หลินเจียว และคนอื่น ๆ คงจะละลึกถึงความดีที่ครั้งก่อนที่เฉินเกอ

พาพวกเธอไปเที่ยวอยู่หรอก

แต่ตอนนี้เขาดูขัดตาคุณชายจวง แถมยังแกล้ง จนต่อหน้าเขาอีก

แต่ตอนนี้ดีหน่อย ที่เขาเองไม่สามารถเทียบขั้น คุณชายจวงได้

ดังนั้น เพื่อจะแสดงให้ตัวเองดูมีจุดยืน เลยพากัน พุ่งเป้ามาที่เฉินเกอคนเดียว

จ้าวอี้ฟานก็ได้แต่ส่ายหน้า

ตอนแรกก็อยากจะแก้แค้น แต่ตอนนี้เธอกลับคิด ว่าตัวเองนั้นตลกสิ้นดี

ที่ยังรู้สึกห่วงคนแบบนี้อยู่ น่าตลกเสียจริง

“หม่าเสี่ยวหนาน เฉินเกอทำไมพวกนายมาได้ เชี่ย เฉินเกอ ก็ยังมาได้หรอ”
ในเวลานี้ เป็นเสียงของผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้น ซึ่ง ฟังแล้วดูเหมือนตกใจ และแปลกใจ

และเมื่อได้ยินเสียงผู้หญิงนั่นแล้ว

เฉินเกอจึงได้เงยหน้าขึ้นอย่างกะทันหัน เมื่อเห็น คนที่มานั้น คือ หยางเสว่


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ