บทที่821 ฮูเวทย์

วิหาร

เป็นเหมือนพระราชวังขนาดใหญ่และหรูหรา โดยต้านนอกถูก เคลือบด้วยทองคำแท้ และมีศิลาจารึกขนาดใหญ่ตั้งอยู่ที่หน้า ประตู

และลักษณะของศิลาจารึกนั้นก็คือเวทย์ ซึ่งเป็นสัญญาลักษณ์ ของวิหาร

แต่ว่าผู้คนที่มาวิหารไม่เยอะมากนัก มีเพียงแค่คนที่แต่งตัวดู ดีไม่กี่คนเท่านั้นที่มา

และเมื่อเทียบกับสถานที่บริโภคระดับสูงเหล่านั้นแล้วสถานที่ แห่งนี้จะมีความยอดเยี่ยมยิ่งกว่า

โจวโนพาเฉินเกอมาถึงที่ประตูใหญ่ของวิหาร และตรงประตูมีชายคนหนึ่งที่สวมเสื้อคลุมราวกับเสื้อครุยยืน

อยู่

ชายคนนี้เป็นผู้ดูแลที่รับผิดชอบดูแลอยู่ที่ประตูของวิหาร

โดยเฉพาะ

และถ้าอยากเข้าไปในวิหารละก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเหมือนกัน และมันต้องมีเงื่อนไข

โจวโน่หยิบป้ายจากเสื้อของตัวเองออกมาแล้วยื่นให้ผู้ดูแลที่ยืนอยู่ที่ประตู

ทันทีที่ผู้ดูแลรับป้ายมาแล้วดู ดวงตาของเขาก็สว่างขึ้นมาทันที แล้วรีบแสดงรอยยิ้มด้วยความเคารพออกมา

“คุณหนูโจว เชิญครับ

ซึ่งป้ายนี้ก็คือบัตรประจำตัวของโจวโน่นั้นเอง และป้ายประจำ ตัวนี้ก็เป็นสัญญาลักษณ์ของโลก ส่วนโจวโน่เป็นคุณหนูใหญ่ ของตระกูลโจว และตระกูลโจวก็เป็นตระกูลที่โดดเด่นในโลก แน่นอนว่าฐานะและตัวตนของโจวโน่ก็ไม่ธรรมดา และแน่นอนว่า ส่วนนี้ผู้ดูแลเองก็รู้ดีที่สุด

“เขาเป็นเพื่อนของฉัน จะไม่เป็นไรใช่ไหม ถ้าเขาจะเข้าไปข้าง ในกับฉัน? ”

โจวโน้มองไปที่ผู้ดูแล และถามขึ้นอย่าแผ่วเบา

ผู้ดูแลรีบส่ายหัวและตอบกลับอย่างรวดเร็วว่า “แน่นอนว่า

ไม่เป็นไรครับ เชิญเข้าครับ!

พูดจบ ผู้ดูแลประตูก็เปิดประตูของวิหารออกด้วยความ เคารพ และแสดงท่าทางเชิญเข้าไปด้านในให้กับโจวโน่และเฉิน เกอ

“ขอบคุณค่ะ!

โจวโน่กล่าวขอบคุณอย่างสุภาพ และพาเฉินเกอเดินเข้าไปในวิหาร
ทันทีที่เข้ามาในวิหาร ก็ทำให้เงินเกอต้องประหลาดใจมาก เพราะภายในห้องโถงของวิหารนี้เต็มไปด้วยเวทย์ที่หลาก หลายและสวยงาม

“เวทย์ที่อยู่ในห้องโถงนี้เป็นเวทย์ที่มีเพียงหนึ่งเดียวใน โลกยู่ทั้งหมด และทุกอย่างก็มีเพียงแค่หนึ่งแผ่นเท่านั้น และเป็น สิ่งที่หายากมาก ดังนั้นเป็นสมบัติอันล้ำค่าของวิหาร และเป็น ระดับสุดยอดของสู้เวทย์ และไม่ประมูลหรือขายสู่โลก ภายนอก! ”

โจวโน่ชี้ไปที่ฮูเวทย์ที่แสดงให้เห็นอยู่ในห้องโถง และกล่าว อธิบายและแนะนำให้เงินเกอ

“สิ่งเหล่านี้ที่เรียกว่าฮู้เวทย์นั้น ทั้งหมดถูกแบ่งเป็นระดับนั้น ก็คือระดับต่ำ ระดับธรรมดา ระดับกลาง ระดับสูง ระดับหายาก และระดับสุดยอด”

“เพียงแต่ว่าเวทย์ระดับสุดยอด นอกจากที่เห็นอยู่ในห้องโถง

นี้ ที่อื่นก็ไม่มีแล้ว !!

โจวโน้อธิบายอย่างละเอียด เหมือนกับมัคคุเทศก์คนหนึ่งที่ กำลังพาเงินเกอเดินวนและเยี่ยมชมรอบ ๆของวิหาร

“ถ้าอย่างนั้นปรมาจารย์เวทย์ที่สูงสุดของโลกยู่ในตอนนี้ของ พวกคุณสามารถสร้างระดับสุดยอดได้หรือเปล่า? ”

เฉินเกอถามโจวโน่ด้วยความสงสัย โจวโน่ส่ายหัวเล็กน้อย และยิ้มอย่างขมขื่น : “แม้ว่าฮิลล์จะเป็นปรมาจารย์ฮูเวทย์ที่สูงที่สุดแล้ว แต่เขาก็ได้ถึงแค่ กระบวนการที่สามารถสร้างได้ในระดับสู้เวทย์หายากเท่านั้น ยัง ไม่สามารถเข้าสู่กระบวนการที่สร้างเวทย์ระดับสุดยอดได้

“และสู้เวทย์ระดับสุดยอดทั้งหมดที่อยู่ในห้องโถงนี้ก็เป็นผู้ที่ อาจารย์คากิฮเวทย์คนแรกทิ้งไว้เมื่อหลายสิบปีก่อน และตั้งแต่ โบราณมาจนถึงทุกวันนี้ ก็ยังไม่มีใครที่สามารถเหนือกว่าอาจาร ย์คากิได้ และก็ไม่สามารถรู้ได้เลยว่าอาจารย์คาสร้างเวทย์ ระดับสุดยอดนี้ได้อย่างไร และนี่ก็เป็นความลับที่ไม่มีใครรู้

หลังจากที่เฉินเกอฟังคำอธิบายเหล่านี้ ก็ยิ่งรู้สึกมีความสนใจ ในเวทย์เหล่านี้มากขึ้น

“แล้วเราสามารถไปฝึกฝนเกี่ยวกับการสร้างเวทย์หรือ เปล่า? ”

เงินเกอถามคำถามที่สำคัญกับโจวโน่ขึ้น

“แน่นอนว่าได้ แต่ว่าจะฝึกฝนการสร้างเวทย์นั้นจำเป็นต้อง เข้าร่วมสหภาพแรงงาน และจำเป็นต้องมีอาจารย์ที่ปรึกษาโดย เฉพาะคนหนึ่งที่เต็มใจสอนด้วย มิฉะนั้นจะไม่สามารถไปฝึกฝน การสร้างฮู้เวทย์ได้”

โจวโน่ได้พูดอธิบายประเด็นที่สำคัญออกมาเพิ่มอีกหนึ่งอย่าง และเรื่องสำคัญที่ว่านั้นก็คือต้องมีอาจารย์ที่ปรึกษาที่เต็มใจสอน วิธีการสร้างฮูเวทย์ด้วย

และนี่ก็ทำให้เฉินเกอลำบากใจเป็นอย่างมาก เพราะในโลก เขารู้จักแค่โจวโน่คนเดียวเท่านั้น อย่าว่าแต่อาจารย์ที่ปรึกษาเลย แม้แต่อาจารย์เขาก็ไม่รู้จัก และถ้าเป็นเช่นนี้ เขาอยากจะไป ฝึกฝนเกี่ยวกับการสร้างเวทย์ก็เป็นเรื่องยากเรื่องหนึ่ง

“ทำไมเหรอเงินเกอ? คุณมีความคิดที่อยากฝึกฝนเรื่องการ สร้างเวทย์เหรอ? “

โจวโน้มองความคิดของเฉินเกอออกทันที แล้วมองไปที่เฉินเก อด้วยรอยยิ้มและถามขึ้น

เฉินเกอไม่ได้ปฏิเสธ และเขาก็พยักหน้าตอบรับเบาๆ

“ถ้าคุณมีความสนใจจริง ๆ ละก็ ฉันสามารถแนะนำคนคนหนึ่ง ให้คุณได้ เขาเป็นปรมาจารย์ชั้นที่สองของสหภาพแรงงาน ชื่อ ว่าเหอเฉิง ถือว่าเป็นเพื่อนที่เก่าแก่คนหนึ่งของพ่อฉัน

โจวโน้มองไปที่เฉินเกอแล้วแนะนำ

“ได้จริงเหรอ? แต่ฉันไม่ใช่คนของโลกนะ แล้วฉันจะมีสิทธิ์ ฝึกฝนฮูเวทย์เหรอ? ”

เมื่อเดินเกอได้ยินเช่นนั้น ในใจของเขาก็รู้สึกดีใจ แต่ก็ยังคงมี ความกังวลอยู่เล็กน้อย

เพราะว่าเฉินเกอไม่ใช่คนของโลก แต่เป็นคนของโลกมนุษย์ ดังนั้นความแตกต่างในสถานะก็ค่อนข้างเยอะมากเหมือนกัน อีก อย่างคนของโลกที่มีความข้องใจกับคนของโลกมนุษย์อยู่เล็ก น้อยด้วยเช่นกัน

“วางใจเถอะ ไม่เป็นอะไรหรอก อาจารย์เหอเฉิงเป็นคนดี อีก อย่างพ่อของฉันก็ไม่ได้กีดกันคนที่อยู่ด้านนอกของโลก!
โจวโน้อธิบายให้เงินเกอฟัง และแสดงให้เฉินเกอรู้ว่าไม่ต้อง ไปกังวลปัญหาเหล่านี้

“ได้ แต่ว่าตอนนี้ฉันยังไม่มีเวลาว่างเพื่อไปเรียนรู้เวทย์นั้น รอ ให้หลังจากเรื่องของช่วงนี้ผ่านไปก่อน แล้วฉันค่อยมาหาคุณ พอ ถึงเวลาค่อยไปฝึกฝน! ”

เงินเกือมองไปที่โจวโน่ และตอบตกลงพร้อมอธิบายกับเธอ

“อืมๆ ได้ไม่มีปัญหา!

โจวโน่ตอบรับโดยไม่มีความคิดเห็นใด ๆ

พูดจบ ทั้งสองคนก็มาถึงที่ห้องโถงสำหรับจำหน่ายเวทย์

และคนที่เดินมาต้อนรับคือพนักงานที่รับผิดชอบจำหน่ายห้อง จําหน่ายโดยเฉพาะ

“สวัสดีครับ คุณทั้งสองมีอะไรที่จะให้ผมช่วยเหลือพวกคุณ

ไหมครับ?

พนักงานเดินเข้ามาหาพวกเขาอย่างรวดเร็วด้วยรอยยิ้ม และ ถามโจวโนกับเฉินเกอขึ้นด้วยความเคารพ

“เพื่อนของฉันอยากจะซื้อเวทย์สักหน่อย!

โจวโน่รีบเอ่ยปากพูดขึ้น

บุคคลที่สามารถเข้ามาในวิหารนี้ ต่างก็เป็นบุคคลที่ไม่ ธรรมดา และแน่นอนว่าพวกเขาต้องใช้ท่าทางและมารยาทที่ดี ที่สุด
“มาครับ เชิญทางนี้เลยครับ ให้คุณทั้งสองคนได้ชมรู้เวทย์ ใหม่ล่าสุดที่ปรมาจารย์ฮิลล์สร้างขึ้น

พนักงานรีบนำพาโจวโน่และเฉินเกอไปที่เคาน์เตอร์สีทองที่อยู่ ด้านข้าง

ด้านในของเคารย์เตอร์สีทองมีเวทย์วางเป็นแถวอยู่

“พวกนี้เป็นเวทย์ระดับหายากที่ใหม่ที่สุด โดยมีเวทย์โจมตี

เวทย์ป้องกัน เวทย์วางแผน เวทย์โถง

พนักงานอธิบายอย่างอดทนและละเอียด

เฉินเกอมองไปที่เวทย์เหล่านี้ที่อยู่ในตู้ ทำให้เขามีความรู้สึก ตาลายและงุนงงไปหมด

แต่ว่าเวทย์ระดับหายากเหล่านี้ราคาไม่ธรรมดาเลย และด้าน ล่างของเวทย์เหล่านี้ก็มีราคาติดกำกับอยู่ทุกแผ่น

และราคาของสู้เวทย์แต่ละแผ่นนี้เริ่มต้นด้วยหลักสิบล้าน

เฉินเกออดไม่ได้ที่จะรู้สึกตกใจ ถึงว่าก่อนมาที่นี่ทำไมโจวโน่ ถึงถามคำถามกับตัวเองว่าเงินพอหรือเปล่า และดูเหมือนว่า เงิน100ล้านที่ตัวเองได้มาจากหลินจื่อเจจะไม่เพียงพอต่อการซื้อ ฮูเวทย์สองแผ่นเลย

และโจวโน่เองก็รู้สึกได้ถึงความคิดของเฉินเกอเธอรู้ว่า เงิน100ล้านนั้นของเฉินเกอไม่พอแน่นอน

“เฉินเกอ มีอันไหนที่ถูกใจหรือเปล่า?
โจวโน่ขยับเข้าใกล้เงินเกอ และกระซิบเบาๆ ให้เงินเกอ

“นอกจากพวกนี้แล้ว ยังมีเวทย์อื่น ๆ อีกหรือเปล่า?

เฉินเกอไม่ได้ตอบโจวโน่ แต่เขากลับถามคำถามกับพนักงาน ต่อ เพราะอย่างไรแล้วสถานที่ที่ใหญ่ขนาดนี้ไม่เพียงแต่มีเวทย์ แค่นี้แน่นอน และแน่นอนว่าต้องมีที่ราคาถูกกว่านี้