บทที่871 พัฒนาอีกขั้น

หลังจากนั้นไม่นาน

เพียงเห็นฝ่ามือของเฉินเกอถูกสายน้ำห่อหุ้มไว้แน่น ภายใต้ ความคลุมเครือคุณสามารถเห็นลายของฝ่ามือได้อย่างชัดเจน

“ตูม!”

ในช่วงเวลาต่อมาเสาหินด้านหลังเฉินเกอและหงเวิงก็ระเบิดออก

กระบี่หยูฉางในเสาหินบินออกมาทันที กระแสน้ำที่อยู่รอบ ๆ ต่างถูกชะล้างออกไปทันที

“เฉินเกอ ไปเอากระบี่หยูฉางสิ!”

เมื่อหงเพิ่งเห็นดังนี้ก็เตือนเฉินเกอขึ้นทันที

เงินเกอหันไปมองหงเวิ่งแล้วรีบเดินเข้าไป ยื่นมือออกไปก่ กระบี่หยฉางที่อยู่ตรงหน้าไว้แน่น

นาทีกระบี่หยูฉางถูกเฉินเกอไว้แน่นนั้น คลื่นพลังพุ่งออก มาจากดาบ ในชั่วพริบตา วิ่งจากด้ามจับเข้าสู่ฝ่ามือของเฉินเกอ และไหลจากฝ่ามือของเฉินเกอไปที่ภายในร่างกายของเขา

ในเวลานั้น เฉินเกอรู้สึกถึงความไม่สบายใจของตำแหน่ งดานเถียนของเขา

ความรู้สึกเช่นนี้ทำให้เฉินเกอรู้สึกคุ้นเคยเป็นอย่างดี
มันคืออะไร?

มันคือพลังที่ทะลวงไปถึงดานเขียนของตัวเขา และเป็นการ

ปะทุอีกครั้ง และปะทุอีกครั้งซึ่งน่าพาความปิติมาให้เฉินเกอ ดูแล้วว่า พลังงานที่มีอยู่ในกระบี่หยูฉางนี้จะทรงพลังจริง ๆ ช่างเหมือนกัน

กับตอนที่ได้รับกระบี่ซิงหยวนไม่ผิดเพี้ยน

เฉินเกอรีบนั่งลงแล้วหยิบผลหายสะออกมาจากแหวนเก็บ ของ และรีบนำมากิน

หลังจากกลืนผลวิหายสะไปไม่นานมันก็ออกฤทธิ์ เฉินเกอปร ะสบความสำเร็จและเข้าสู่การบำเพ็ญจิตชั้นสองของขอบเขตเงิน เงินทันที

ภายในเวลาอันสั้นเพียงครึ่งเดือน เฉินเกอปรับปรุงขอบเขต ของเขาอย่างต่อเนื่อง ความเร็วระดับนี้มีเพียงเฉินเกอเท่านั้นที่ ทําได้

“เฉินเกอ รู้สึกยังไงบ้าง?

หลังจากที่เฉินเกอสงบลงหงเวิงก็ถามเฉินเกอด้วยความ ห่วงใย

เฉินเกอยิ้มเบา ๆ และตอบกลับ “เหอ ๆ ท่านอาวุโสหงเฉิง ผมไม่เป็นไร ผมแค่เกิดการพัฒนาขึ้นเท่านั้น พลังในกระบี่ห ฉาง ทรงพลังมาก แถมยังทำให้ผมพัฒนาขอบเขตขึ้นไปอีกขั้น ด้วย!”
เมื่อเขาพูดคำเหล่านี้น้ำเสียงของเฉินเกอเผยให้เห็นความ ประหลาดใจ พูดตามจริง เฉินเกอรู้ดีว่าตนเองนั้นควรจะขอบคุณหงเริงสัก

ครั้งจึงจะถูก ถ้าไม่ใช่หงเพิ่งพาตนมาสถานที่แห่งนี้ เขาคงไม่มีทางพบ กระบี่หยูฉาง อีกทั้งยังทำให้ตนเองพัฒนาขอบเขตขึ้นไปด้วย

ทั้งหมดนี้เป็นผลมาจากหงเพิ่ง

“ท่านอาวุโสหงเวิงครับ ขอบคุณท่านมาก ขอบคุณที่พาผม มาที่นี่ และขอบคุณที่ให้ผมได้กระบี่หยูฉางนี้มา แต่ว่าทำไมกระบี่ เล่มนี้ถึงมีชื่อว่ากระบี่หยูฉางเหรอครับ?”

เงินเกอหันไปกล่าวคำขอบคุณกับหงเวง จากนั้นก็ถามหา เวิงขึ้นด้วยความสงสัย

หงเฉิงยิ้มอยู่ในใจและอธิบาย “หึ ๆ กระบี่หยูฉางนี้แท้จริง แล้วมีชื่อที่แท้จริงว่ากระบี่แห่งความกล้าหยูฉาง เป็นหนึ่งสิบใน กระบี่ศักดิ์สิทธิ์โบราณ พลังงานที่ร่างกายเธอได้รับเมื่อครู่นั้นมัน คือพลังความกล้า มันจะนำพาพลังอันแข็งแกร่งมาให้เธอ มีเพียง คนที่มีความกล้ามากกว่าคนทั่วไปจึงจะได้รับการตอบรับจากกระ ยี่หยูฉาง”

หลังจากได้ฟังคําอธิบายจากหงเวงแล้ว เฉินเกอก็เข้าใจได้ ในทันที

หากจะพูดถึงความกล้า เฉินเกอนั้นแข็งแกร่งมาก มิฉะนั้น เขาคงไม่กล้าแบกรับภารกิจกอบกู้โลกเพียงลำพัง
ดังนั้นเฉินเกอจึงได้รับการตอบรับจากกระบี่หยูจางและได้ รับพลังความกล้าจากกระบี่

“แต่ว่าท่านอาวุโสดงเฉิง แล้วสิบกระบี่ศักดิ์สิทธิ์โบราณอีก เก้ากระบี่มีชื่ออะไรบ้างแล้วพวกมันอยู่ที่ไหน? ถ้าหากมีกระบี่ ครบสิบเล่มแล้วจะเป็นยังไง?”

จากนั้นเฉินเกอก็รีบถามหงเพิ่งขึ้นอีกด้วยความอยากรู้ ด้วย ความอยากได้ใครรู้เกี่ยวกับสิบกระบี่ศักดิ์สิทธิ์โบราณที่เหลือล้น ตอนนี้ตนเองได้มาแล้วหนึ่งด้าม อย่างนั้นยังเหลืออีกเก้า ด้าม แน่นอนว่าเฉินเกออยากจะได้พวกมันมา

“สิบกระบี่ศักดิ์สิทธิ์โบราณแยกเป็น: ด้ามที่หนึ่งกระบี่แห่ง อริยมรรค-ชวนหยวน ด้ามที่สองกระบี่แห่งเมตตาธรรม-จ้างหล ด้ามที่สามกระบี่แห่งจักรพรรดิ เซียว ด้ามที่สี่กระบี่แห่ง อานุภาพ-ไทอา ด้ามที่ห้ากระบี่แห่งบริสุทธิ์-ซีซิงหลงหยวน ด้าม ที่หกและด้ามที่เจ็ดกระบี่แห่งรักนิรันดร์กระบี่กานเจียงและก่อเห ยีย ด้ามที่แปดกระบี่แห่งความกล้าหยูฉาง ด้ามที่เก้ากระบี่แห่ง ปฐพี-ฉุนจุน ด้ามที่สิบกระบี่แห่งความสง่างาม-เฉิงหญิง

“กระบี่ศักดิ์สิทธิ์ทุกด้ามมีพลังเฉพาะตัว ใครก็ตามที่ สามารถรวบรวมกระบี่ศักดิ์สิทธิ์สิบเล่มได้จะมีความแข็งแกร่ง เหนือดินแดนทั้งหมด!” หงเวิ้งอธิบายอย่างละเอียดให้เฉินเกอฟัง อย่างอดทนและจริงจัง

สิ่งนี้ทำให้เฉินเกอได้ฟังแล้วรู้สึกใจเต้นและเลือดสูบฉีดพลุ่ง พล่าน รู้สึกว่าตนเองจะต้องรวบรวมกระบี่ศักดิ์สิทธิ์โบราณทั้งสิบนี้ให้ได้ ด้วยวิธีนี้เท่านั้นที่เขาจะมีโอกาสได้รับความแข็งแกร่ง เหนือดินแดนทั้งหมด เช่นนี้จึงจะต่อกรกับเทพมารโบราณได้

“ท่านอาวุโสหงเวง คุณรู้ไหมว่ากระบี่อีกเก้าด้ามอยู่ที่ไหน? เงินเกอถามหงเฉิงอีกครั้ง

หงเชิงส่ายหน้าเล็กน้อยและตอบ: “ไม่รู้ ถ้าหากเธออยากจะ ครอบครองกระบี่ศักดิ์สิทธิ์โบราณทั้งสิบจะต้องออกตามหาด้วย ตัวเอง แต่ว่าฉันรู้ที่อยู่ของกระบี่สองเล่ม เล่มหนึ่งก็คือกระบี่แห่ง ความกล้าหยูฉางในมือเธอ อีกด้ามก็คือกระบี่แห่งอานุภาพ ไม่ อา”

“กระบี่แห่งอานุภาพ-ไทอาเหรอ! อยู่ที่ไหนครับ? พี่ช่วยพา ผมไปได้ไหม!”

เมื่อเงินเกอได้ยินก็ลิงโลดในใจ คิดไม่ถึงว่าหงเพิ่งจะรู้ที่อยู่

ของกระบี่ถึงสองด้าม เช่นนี้เขาก็จะได้เป็นเจ้าของกระบี่สองด้าม

“วางใจเถอะ เธอกับฉันมีวาสนาต่อกัน นอกจากนี้เธอยังได้ รับการยอมรับจากกระบี่ศักดิ์สิทธิ์ เธอคือผู้ที่ถูกลิขิต จะต้องได้ รับมันแน่!”

หงเวิ่งตอบพร้อมรอยยิ้มให้เงินเกอ

“ท่านอาวุโสหงเวิ่ง ขอบคุณมากที่พาผมมาที่นี่ ผมได้รับ กระบี่นี้มาเพราะความช่วยเหลือจากท่านอาวุโส ความเมตตา ของท่านอาวุโสผมจะต้องตอบแทนแน่นอน!

จากนั้นเฉินเกอก็พูดกับหงเวิ่งด้วยสีหน้าขอบคุณ
“หึ ๆ ไม่ต้องขอบคุณหรอก ท้ายที่สุดเธอคือคนที่ถูกลิขิตให้ ได้กระบี่ด้ามนี้ ฉันเองก็เป็นเพียงผู้นำทางเท่านั้น ฉันหวังเพียงว่า เธอจะใช้กระบี่ด้ามนี้ให้เป็นประโยชน์ หงเวิ่ง โบกมือไปมาใส่ เฉินเกอเพื่อแสดงว่าไม่เป็นไร

หงเวิ่งไม่อยากจะให้เงินเกอคิดว่าจะต้องตอบแทนอะไร ตนเอง

แท้จริงแล้วหากจะให้พูดตามจริง ถ้าหากไม่ใช่เพราะว่าเป็น เกอคือผู้ที่ถูกลิขิตแล้ว ให้เป็นเจ้าของกระบี่ เกรงว่าตัวเองคงจะ คว้ากระบี่นี้ไปเองแล้ว จะรอการมาถึงของเฉินเกอไปทำไมกัน

แต่เรื่องบางเรื่องถูกโชคชะตากำหนดไว้แล้ว ดังนั้นหงเพิ่ง เองก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้

จากนั้น เฉินเกอและหงเพิ่งจึงได้เดินทางออกจากถ้ำม่านน้ำ

และกลับออกไปด้านนอก

เมื่อเห็นว่าท้องฟ้าข้างนอกเริ่มซีดและใกล้จะรุ่งสางแล้ว

เฉินเกอมองด้วยความประหลาดใจหลังจากเหลือบมองแวบ หนึ่ง คิดไม่ถึงว่าพวกเขาจะเข้าไปนานขนาดนี้ เพียงครู่เดียวก็เข้า สู่รุ่งอรุณแล้ว เรียกได้ว่าเวลาช่างผ่านไปอย่างรวดเร็วนัก

“แกรกกราก! แกรกกราก! แกรกกราก!”

ในขณะนี้มีเสียงเคลื่อนไหวแผ่วเบาดังมาจากป่ารอบ ๆ หลังได้ยินเสียงนั้น ทันใดนั้นเฉินเกอและหงเวิงก็หันไปดู รอบ ๆ อย่างรวดเร็ว
เงินเกอยื่นมือออกไปทำกระบี่หยฉางแน่น จากนั้นก็ตั้งท่า เตรียมพร้อมจะลงมือ

“ใช่เฉินเกอหรือเปล่า?”

ในตอนนั้นเอง ก็ได้ยินเสียงหญิงสาวที่คุ้นเคยดังออกมาจาก พุ่มไม้รอบ ๆ

ไม่ผิด เสียงนี้เป็นเสียงของเงิน