บทที่ 322งานเลี้ยงฉลองวันเกิดของคุณชายหลง

“เสี่ยวหยาทำไมลูกไม่พักผ่อนอยู่ในห้อง ออกมาทำไม?”

ฉินเสี่ยงหนานพูดด้วยความใส่ใจ

“หะหะ เสี่ยวหยาช่างเป็นเด็กดีเหลือเกิน สถานะอย่างตระกูล หลงพวกเราจะไปขัดใจเขาไม่ได้นะ และอีกอย่างไม่ใช่ว่าคุณชาย หลงจะไม่รักหนูจริง หนูยังพูดให้ฟังอยู่เลยว่า ตอนที่หนูถูกลักพา ตัวคุณชายหลงยินดีจะออกเงินหลายล้านเพื่อช่วยหนูไง! ”

ญาติท่านหนึ่งกล่าว

เรื่องเมื่อคืน ฉินหยาเล่าให้ฉันเสียงหนานที่เป็นห่วงมากมาย ให้ฟังแล้ว ส่วนญาติพี่น้องพวกนี้ก็รู้มาจากฉันเลี้ยงหนานอีกที หนึ่ง

“ฮาฮา! ”

ฉินหยาฝืนยิ้ม

เธอรู้ว่าญาติกำลังหมายถึงอะไรอยู่

ฉินหยาไม่ได้โกรธที่พูดคำเหล่านี้กับเธอ

เพราะครั้งนี้ตระกูลหลงกับตระกูลฉินแห่งเยี่ยนจึงได้ร่วมมือกัน กดขี่พวกตน ทําให้พวกคุณพ่อใกล้จะรับมือไม่ไหวแล้ว

พวกคุณลุงและคุณอาต่างก็มีภาระทางครอบครัวที่ต้องดูแล
ดังนั้นฉินหยาจึงไม่ได้โทษพวกท่าน

และอีกอย่างตอนนี้ฉินหยาก็ไม่ได้สนใจกับความรู้สึกของตัว เองสักเท่าไหร่

แล้วยังจะทำอะไรได้อีก

ตอนนี้เฉินเกอไม่แยแสเธอเลย เขามีซูมู่หานของเขาอยู่แล้ว

ทั้งคน

ตอนแรกฉินหยารู้สึกว่าทั้งสองยังมีความหวังอยู่บ้าง แต่ตอน นี้………งมันเถอะ อย่าไปพูดถึงอีกเลย

สรุปแล้วตอนนี้ฉินหยายังรู้สึกว่าตัวเองมีประโยชน์อยู่บ้าง เพราะสามารถพลิกวิกฤติของทางบ้านให้กลับมาดีขึ้นได้!! ”

ฉินหยาสูดลมหายใจเข้าลึกๆ จากนั้นก็กล่าวด้วยรอยยิ้ม

จากนั้นเธอก็เดินเข้าห้อง

เห็นลูกสาวเป็นแบบนี้ ฉินเสี่ยงหนานก็รู้สึกทุกข์ใจที่มิอาจพูด

“คุณชายเฉินครับ นี่เป็นของขวัญที่ผมมอบให้แก่คุณครับ หาหา ท่านต้องสนใจแน่ๆครับ? ”

มาพูดถึงเฉินเกอกัน

โหซานถือฮาร์ดดิสก์ไดรฟ์หนึ่งอันแล้ววิ่งมา จากนั้นก็เปิดวีดีโอให้เฉินเกอดหนึ่งช่วง
เฉินเกอดูแล้วยิ้มแห้งๆ เมื่อคืนนายไปอัดวีดีโอนี้มาเหรอ?

“ฮาฮา ใช่เลยครับ โหซานอย่างผมไม่มีดีอย่างอื่นเลย แต่ สําหรับการแอบลับๆลอกๆ ขโมยดูนั้นไม่มีใครเทียบเทียมผมได้ เลยครับ! ”

โหซานตบหน้าอกตัวเองพลางพูด

“พอได้แล้ว อย่ามาโอ้อวดกันหน่อยเลย!

หลี่เฉินกั๋วยืนอยู่ข้างๆพลางยิ้มแห้งๆแล้วพูด “มีหลักฐานอันนี้ และคลิปอัดเสียงของครั้งก่อน พวกเราก็สามารถแผนซ้อนแผน ได้แล้วครับ! ”

“อืม! ”

เฉินเกอพยักหน้าแล้วยิ้ม

ซึ่งในขณะนี้

มือถือของเฉินเกอก็ดังขึ้นมา

เมื่อดูก็พบว่าน้องบุญธรรมหวงหยงหาวเป็นคนโทรมา

“มีอะไรเหรอหยงหาว?

เฉินเกอถาม

“พี่พวกเราโดนรุมกระทืบครับ เสี่ยวเฟยโดนหนักสุดครับ!

“อะไรนะ! ใครกันที่กล้าดีขนาดนี้? “เฉินเกอถามด้วยความโกรธ
“ยังมีใครอีก ก็ไอ้หลงเช่าหยุนนี่แหละ วันนี้เขาจัดงานเลี้ยง ฉลองวันเกิดสักใหญ่โต ผู้คนที่มีหน้ามีตาทางสังคมเกือบ ทั้งหมด ในเมืองจินหลิงก็ไปร่วมงานด้วย มีเพียงคนของตระกูลเฉิ นที่ไม่ได้รับเชิญให้ไปร่วม ผมกับเสี่ยวเฟยจึงพาคนไปรังควาน ถึงที่…….…..

หวงหยงหาวเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฟัง

สรุปคร่าวๆคือหลงเช่าหยุนคิดจะมีปริปักษ์กับเฉินเกอแห่งตระ กูลเฉิน ทำให้ไม่พอใจ จึงได้นำคนไปรังควาน แต่กลับถูกพวก ตระกูลหลงสั่งสอนเข้าให้

อำนาจของตระกูลหลงนั้นใหญ่มากนัก ครั้งนี้หลงเช่าหยุนจัด งานเลี้ยงฉลองวันเกิดที่เมืองจีนหลัง

และยังเลือกจัดที่วิลล่าสปา ซึ่งเป็นที่ที่พี่เฉินเสี่ยวเคยบริหาร

มาก่อน

จึงรู้ว่าเป็นการโจมตีแบบไม่ต้องพูดออกมาเลย

ครั้งนี้ตระกูลหลงมีคนมามากมาย เสี่ยวเฟยกับหยงหาวไม่ บอกกล่าว กค้าแล้วไปหาเรื่องเอง จึงต้องเสียเปรียบขนาดนี้

“พวกนายมาหา ก่อน!

เฉินเกอกล่าว

เฉินเกอนับถือไปเสี่ยวเฟยกับหวงหยงหาวเหมือนพี่น้อง

“พวกเราอยู่ข้างล่างแล้ว กำลังประคองเสี่ยวเฟยอยู่ครับ
หวงหยงหาวกล่าว

“งั้นพี่จะลงไปเดี๋ยวนี้! ”

เฉินเกอพาพวก โหซานลงไปชั้นล่าง

เป็นไปตามที่คาดไว้ไม่มีผิด ไปเสี่ยวเฟยถูกกระทืบจนบวม ไปทั้งตัว หวงหยงหาวก็มีรอยบาดแผลด้วยเช่นกัน

“คุณชายเงินครับ! ขอโทษด้วยครับที่วันนี้ทำให้คุณต้องขาย หน้า! ”

ไป๋เสี่ยวเฟยพูดด้วยความหดหู่ใจเหมือนไปแพ้สงครามมายัง ไงอย่างนั้น

“ไม่เป็นไร เข้าไปก่อนแล้วค่อยว่ากัน! ”

เฉินเกอตบไหล่ของไป๋เสี่ยวเฟยและหวงหยงหาวเบาๆและคิด จะเดินเข้าไปพร้อมกับทุกคน

“เฉินเกอ! เฉินเกอ! ” ทันใดนั้นมีเสียงของผู้หญิงตะโกนเรียกเฉินเกออยู่ด้านนอก

เฉินเกอหันหน้าไปมองก็พบว่าไม่ใช่คนอื่นคนไกลที่ไหนเลย เป็นหานเฟยเอ๋อนั่นเอง

ไม่เห็นหน้ายัยคนนี้มาสักพักหนึ่งแล้วเนีย

คิดไม่ถึงว่าเมื่อได้เจอกันอีกจะสวยขึ้นเยอะขนาดนี้

“หานเฟยเอ๋อทำไมถึงมาที่นี่ได้? ”
เงินเกอถาม

“เห้อ! ยังจะพูดอีก ฉันกลับเข้าไปที่มหาลัยก็ไม่ได้เห็นคุณ เลย จึงอยากจะมาเจอคุณสักหน่อยค่ะ!

หานเฟยเอ๋อกล่าว

ตั้งแต่ที่สถานะของเฉินเกอถูกเปิดเผย หานเฟยเอ๋อก็ได้คิด

ไตร่ตรองดูแล้ว จึงเปลี่ยนทัศนคติการมองต่อเฉินเกอไปทันที

อย่างเช่นตอนที่หานเฟยเอ๋อสงสัยว่าเฉินเกอก็คือคุณชายเฉิน ในใจก็รู้สึกเคว้งคว้างไม่รู้ว่าตัวเองรักเฉินเกอหรือเปล่า?

จนถึงตอนที่อยู่ซอยนั้นเห็นคนตั้งมากมายคำนับให้ความ เคารพแก่เฉินเกอ หานเฟยเอ๋อถึงได้มั่นใจ

“แค่อยากจะมาดูผม? ออ ตอนนี้เห็นแล้วเนี้ย! ”

เฉินเกอยิ้มแห้งๆ

“เชอะ! ทำไมตอนนี้คุณถึงกลายเป็นอย่างนี้ไปแล้ว ก็ใช่สิ ฉัน รู้ว่ามีผู้หญิงอยู่ข้างกายคุณมากมาย คุณเลยลืมเพื่อนใน ห้องเรียนอย่างพวกเรากันหมดแล้ว อันที่จริงที่ฉันมาหาคุณยังมี เรื่องอีกเรื่องหนึ่ง!

หานเฟยเอ๋อกล่าว

เฉินเกอไม่รู้ว่าหานเฟยเอ๋อรู้ที่อยู่ของตนได้อย่างไร แต่ที่อยู่ ของตนก็ไม่ได้เป็นความลับอยู่แล้ว

จึงพยักหน้าแสดงให้เธอพูด
“เรื่องมันเป็นอย่างนี้ค่ะ คือฉันเปิดบริษัทเน็ตไอดอลตัวเองเป็น คนไลฟ์สด ดังนั้นฉันคิดว่าเป็นบริษัทในเครือของคุณอยู่แล้ว พวกเราก็เลยคิดว่าน่าจะไปถ่ายทอดสดที่เขาหยุนเหมิงเพื่อ ดึงดูดผู้ชมได้ แต่คนทางโน้นไม่ยอมให้เข้าไปค่ะ!

หานเฟยเอ๋อกล่าว

“โอเค ผมจะช่วยเรื่องนี้เอง เดี๋ยวพวกคุณไปตรงนั้นได้เลย!

เงินเกอพูดอย่างยิ้มแย้ม หานเฟยเอ๋อขยับปากไปมา เมื่อเห็นเฉินเกอดีกับตนอย่างนี้

ในใจจึงทั้งดีใจและเศร้า

ดีใจที่เฉินเกอไม่ได้ถือสาที่ตัวเองเคยเสียมารยาทกับเขา ยัง เห็นเธอเป็นเพื่อนร่วมห้องของตัวเองด้วย

และเศร้าที่เมื่อนึกแต่อดีต สมัยที่เพิ่งเรียนมหาลัยใหม่ๆ ตอน นั้นเฉินเกอมักจะแอบมองเธออยู่บ่อยๆ ผู้หญิงอย่างเธอก็ต้อง

เข้าใจอยู่แล้วว่า

เฉินเกอมีใจต่อเธอ

แต่ทว่าตอนนั้นตัวเองจะไปชอบคนต่ำต้อยได้อย่างไรกัน ตอน นี้จึงพูดอย่างเปิดอกเลยก็คือรู้สึกเสียดายและเสียใจมาก

ถ้าหากตอนนั้นตัวเองคบกับเฉินเกอก็คงจะดีไม่น้อยเลย “ออ ใช่ ถ้างั้นคุณก็ช่วยผมสักเรื่องหนึ่งก็แล้วกันนะ? ” ทันใดนั้นเฉินเกอคิดอะไรออกบางอย่างแล้วพูดขึ้นมา
“หา? เรื่องอะไรเหรอ? ฉันช่วยคุณได้ด้วยเหรอค่ะ? “ทาน เฟยเอ๋อพูดด้วยความประหลาดใจระคมดีใจ

“ช่วยได้สิ คุณเข้าไปกับผมก่อนแล้วพวกเราไปหารือกันข้าง

ใน! ”

เฉินเกอพูดด้วยความยิ้มแย้ม และในขณะนี้

วิลล่าสปาที่เมืองจินหลิงวันนี้คึกคักไปด้วยผู้คนมากมาย

นับตั้งแต่ที่พี่สาวเฉินเสี่ยวมีวัตถุประสงค์จะให้เงินเกอสร้าง เนื้อสร้างตัวด้วยลำแข้งของตัวเองก็ได้ประมูลขายทอดตลาด ธุรกิจในเครือของบริษัทการค้าจินหลง กรุ๊ปไปแล้วบางส่วนไป แล้ว

และวิลล่าสปาก็ได้ประมูลขายให้แก่คนอื่นแล้วด้วย

และวันนี้หลงเช่าหยุนมาจัดงานเลี้ยงฉลองวันเกิดที่นี่อย่าง แปลกประหลาด คนที่มาจึงรู้ว่ากำลังหมายถึงอะไรอยู่

ซึ่งพูดให้กระจ่างก็คือภายหลังจากนี้ตระกูลหลงคิดจะเข้ามา แทรกกิจการที่นี่ อย่างที่เขาพูดกันว่าล้มที่ไหนก็ให้ลุกขึ้นมาใหม่ จากตรงนั้น!

“คุณชายหลง วันนี้มีคนมาร่วมงานของคุณเยอะมากเลยนะ ครับ!

คนรับใช้ดูสถานการณ์แล้วก็พูดอย่างประจบประแจง
“ฮาฮาฮา มันต้องแน่อยู่แล้ว พวกฉินหยายังไม่มาเหรอ? หลงเช่าหยุนซักถาม

สอบถามแล้วครับ เห็นบอกว่ากำลังเดินทางมาครับ ถึงฉันห ยาจะดื้อรั้นขนาดไหนก็ไม่อาจหนีฝ่ามือของคุณชายหลงได้เลย ครับ!”

“หือ ฉินหยาผู้หญิงคนนี้ ผมกับเธอจนคว้าไส้คว้าพุงมาให้ แล้ว แต่เธอยังคงรักแต่ไอ้เงินเกออยู่ได้ เห็นทีผมคงต้องกดดัน เธอหน่อยแล้ว ทําเหมือนกับคนที่ซื่อหลงเช่าหยุนอย่างผมไม่มีตัว ตนอย่างนั้นแหละ! ไอ้บ้าเอ้ยไม่พูดแล้ว พอพูดถึงทีไรไอ้น้อง ชายก็แข็งขึ้นมาทันทีเลยอ่ะ!

“โอ๊ย!”

และในขณะนี้ มีพนักงานเสิร์ฟสาวสวยคนหนึ่งเดินมาอย่างมี มารยาทกำลังคิดจะเติมน้ำชาให้หลงเช่าหยุน แต่ไม่ระวังทำแก้ว น้ำชาหก

“ให้ตายสิ เธอไม่มีตา…….

หลงเช่าหยุนกำลังคิดจะด่าว่า แต่เมื่อเห็นหน้าตาของผู้หญิง คนนี้ก็ได้เก็บค่าด่ากลับไปทันที……..

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ