ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี!

บทที่595 จะให้พวกแกเลือดล้างด้วยเลือด



บทที่595 จะให้พวกแกเลือดล้างด้วยเลือด

ในตอนที่กำลังตั้ง จะชกให้หัวของเฉินเกอหลุดไปเสีย เฉินเกอเองก็คิดว่าตัวเองจบสิ้นแล้ว ตายไปอย่างไร้ค่าอยู่ที่นี่

แต่ว่าในเวลานี้

เสียงตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยวดังขึ้น ทำให้หมัดที่รุนแรงของ เถียหงเสียงยังไม่ทันจะได้ชกลงมา

เป็นเสียงของเธียเฉิง

มองเห็นเมียเฉิง ใช้ไม้เท้าทั้งสองข้าง รีบเดินมาด้วยความเร็ว

“หยุด อย่าทำร้ายคุณผู้ชาย! เถียเฉิงตะโกนขึ้น

“คุณย่า ท่านผู้อาวุโสรอง อย่าทำร้ายคุณชายครับ เรื่องนี้ ไม่เกี่ยวกับคุณผู้ชาย!”

ปัก เถียเฉิงคุกเข่าแล้วพูดขึ้น

“คุณผู้ชาย? ตลกน่า คุณชายผู้สูงส่งของเซ่งจี้ กลับมา เคารพลูกคนรวยคนหนึ่งว่าคุณผู้ชาย ถ้าเกิดว่าโดนแพร่ออกไป ชื่อเสียงความน่ากลัวเป็นร้อยปีของลัทธิของฉัน ก็โดนไอ้สวะ อย่างแกทําลายไปหมดสิ้นแล้ว!”

เกียหงหน้าสั่น
สิ่งที่เธอเห็นว่าสำคัญที่สุดก็คือชื่อเสียง คนตายได้ แต่ว่าชื่อ เสียงความน่ากลัวของลัทธิห้าม

“เป็นผมที่ยินดีที่จะมากับคุณผู้ชายเอง! แล้วก็ ผมเองก็ไม่ได้ ชอบอะไรในสถานะของคุณชายผู้สูงส่งของเซ่ง ด้วย ตอนนี้ สิ่งที่ผมปรารถนามากที่สุดก็คือคนธรรมดาคนหนึ่ง ตั้งแต่ที่อยู่ ข้างๆตัวคุณชายมา ผมรู้ ที่จริงผมนั้นมีประโยชน์ ผมสามารถ ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขได้ ผมกำลังค่อยๆเดินออกมาจาก เงามืดของเมื่อก่อนแล้ว ผมต้องการไถ่โทษ!”

เถียเฉิงคุกเข่าอ้อนวอน

เขาพูดจริงทั้งหมด

เขา ในเมื่อก่อน ใช้ชีวิตอยู่ภายใต้การทำลายและการทำลาย เขาไปจนถึงที่สุด เกลียดทุกสิ่ง เขาหาทางออกไม่เจอ แต่ว่า ตั้งแต่ที่เฉินเกอให้เขาได้พบกับความตายจริงๆ แล้ว

พาตัวเองกลับมาจากหน้าประตูนรก

ในวินาทีนั้น เถียเฉิงก็ได้สติขึ้นมา

เขารู้สึกว่าเขาเจอวิธีที่จะหลุดพ้น

ตัวเองยินดีที่จะไปไถ่โทษ ไปทำเรื่องดีๆ อยู่ข้างๆตัวเฉินเกอ ตัวเองสามารถไปทำอะไรได้หลายเรื่อง

ในขณะเดียวกัน ตัวเองก็ได้รู้จักเพื่อนใหม่หลายคน ตอนนี้ สามารถเป็นเพื่อนกับอาจารย์หมอโจว รวมไปถึงบอดี้การ์ดกลุ่มนี้แล้ว

ก็อย่างเมื่อวาน พวกเพื่อนๆบอดี้การ์ด ยังลากตัวเขาไปดื่ม เหล้าด้วยกัน

โดนอาจารย์หมอ โจ๋วจับได้ แถมยังโดนดุเสียยกใหญ่ แต่ว่าอาจารย์หมอโจวก็แค่แกล้งทำเป็นโมโห เพราะว่าอีก แป๊บหนึ่ง เขาก็เข้ามาร่วมวงเหล้าด้วย

ช่างอบอุ่นเหลือเกิน ชีวิตสามารถที่จะเป็นแบบนี้ได้ด้วย

ความจริงก็เข้าใจ ในเวลาแบบนี้พวกอาจารย์หมอโจ๋วมาดื่ม เหล้าเป็นเพื่อนตัวเอง จุดประสงค์ก็คือรู้เรื่องราวของตัวเองแล้ว

เพราะว่าต่อให้อยู่กับเฉินเกอ เถียเจ๋งก็ยังคงโทษตัวเอง เขาเป็นคนที่ทำผิด เป็นคุณชายไร้ยางอายของเซ่งจู

แต่ความคิดของอาจารย์หมอโจว ก็คือมองว่าตัวเองเป็น เพื่อน ทุกๆคนเป็นเพื่อนเป็นพี่น้องของคุณผู้ชาย ต่อไปก็จะก้าว และถอยไปด้วยกัน

เถียเฉิงคิดว่าตัวเองนั้นได้ออกมาจากชีวิตแบบเมื่อก่อนแล้ว

“ไร้สาระ ไร้สาระจริงๆ คุณชายของลัทธิของพวกเรา กล้า พอที่จะพูดคำพูดแบบนี้ออกมาได้!”

นัยน์ตาของเถียหง ถึงขนาดที่ว่ามีความหมายที่ต้องการจะฆ่า ออกมา

“ในฐานะที่แกเป็นหลานชายของฉัน ฉันจะให้โอกาสแกอีกหนึ่งครั้ง ขอแค่แกฆ่าเฉินเกอคนนี้ ฉันจะปล่อยให้แกกลับมา

เป็นเซ่งจูน้อยตามเดิม !”

เถียหงยืดตัวขึ้น แล้วพูดขึ้นอย่างเย็นชา

เงินเกอมองไปที่ผู้หญิงร้ายกาจ

เสียดายตัวเองในตอนนี้ โดนหยุนฉิงสะกดพลังเอาไว้

เฉินเกอทําหมัดเอาไว้แน่น

“ลงมือ!”

เถียหงพูดเตือนเถียเจ๋งอีกครั้ง

“ไม่มีทาง ต่อให้ผมตาย ผมจะมีทางทำร้ายคุณผู้ชาย เป็น คุณย่าทั้งนั้น ทำไมจะต้องฆ่ามากขนาดนี้ด้วย ผมได้ประกาศว่า ปลีกตัวออกจากลัทธิแล้ว ตั้งแต่ตอนนี้ผมกับลัทธิ ไม่มีความ สัมพันธ์ใดๆกันอีก! ท่านปล่อยพวกเราไปเถอะครับ!”

เถียเฉิงคุกเข่าลง เอาหัวกระแทกพื้นไม่หยุด บนหน้าผากเริ่ม มีเลือดซึมออกมาน้อยๆแล้ว

“เลวจริง! ดี แกไม่ฆ่า อย่างนั้นก็ให้ฉันเป็นคนลงมือฆ่าไอ้ ขยะนี่เอง!”

เถียหง โมโหมากที่สุด

ยกหมัดขวาขึ้นมา

ร่างกายขยับ แล้วพุ่งตรงมายังที่ศีรษะของเฉินเกอ
หมดนี้ ตอนนี้เงินเกอไร้ซึ่งพลังใดๆ ไม่สามารถที่จะป้องกัน หมัดนี้เอาไว้ได้

ปิง!

แต่ว่าในท้ายที่สุด ก็กลงมาเต็มๆลงบนศีรษะ

เฉินเกอตาแดง ยืนนิ่งอยู่ที่เดิม

เพราะว่าเถียเฉิงพุ่งตัวมา มายืนอยู่ด้านหน้าตัวเอง

หัวของเขาแตก ตรงปากก็กระอักเลือดออกมา

ส่วนเถียหง ทั้งๆ ที่เห็นแล้วว่าเถียเจ๋งพุ่งตัวเข้ามา แต่ว่าก็ ยังลงมืออย่างรุนแรง

“เถียเฉิง!”

เถียเฉิงล้มลงอยู่ตรงหน้าของเฉินเกอ

เฉินเกอมองเขาด้วยตาแดงๆ

โจ๋วจงทาวกับคุณปู่ฟางเองก็รีบมาเหมือนกัน

เลือดยังคงไม่หยุดไหลออกมาจากปากของเขา

“คุณผู้ชาย เจ็บจังครับ!”

เถียเฉิงพูดอย่างสั้นๆ

เฉินเกอกุมศีรษะที่มีเลือดไหลออกมาของเขา

“ไม่เป็นไร!”
เฉินเกอพยายามดึงพลังออกมา ต้องการที่จะช่วยเขา

“ไม่…ไม่มีประโยชน์แล้วครับ!

เถียเฉิงฟนเลือดออกมา “คุณผู้ชาย ผม….เหมือนกับว่าผม มองเห็นเสี่ยว โหลแล้ว! หลายปีมาแล้ว เธอยังคงเหมือนตอนที่ เราเจอกันตอนแปดขวบ ยังคงสวยอยู่อย่างนั้น ยังคงชอบยิ้ม!

เธอกําลังพายเรือ บอกว่าจะพาผมไปดูทะเลด้วยกัน ไปบน อยู่ในทะเล แล้วก็ดูพระอาทิตย์ตกด้วยกัน!”

“ได้พบกับเธออีกครั้ง ดีจริงๆ!

เถียเฉิงพูดเสียงสั่น

“เสี่ยวโหล…..เรา…เราคิดถึงแก……..

ยังพูดไม่ทันจบ มือของเถียเฉิง ก็ตกลง……..

“เถียเฉิง!”

อาจารย์หมอโจ๋วก็ตะโกนออกมาเช่นกัน แต่ว่าเมียเฉิง หยุดหายใจไปแล้ว…… และได้เห็นภาพๆนี้

เถียหงก็แค่เบนสายตาไปมองทางอื่นอย่างไม่ใส่ใจ

ในสายตาของเถียหงเสียง ซึ่งไม่มีการแสดงถึงความรู้สึก ใดๆทั้งนั้น ตอนนี้ดีแล้ว จากการบอกเล่าแต่งตัวของตัวเอง ผล ก็ทำให้ท่านเซ่งจี้โมโหในที่สุด
ในตอนนี้ เซ่งจูน้อยได้ตายไปแล้ว ผู้สืบทอดลัทธิในอนาคต เหอะๆ…..

บนริมฝีปากของเถียงเสียงดรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา

“เขาได้รับชีวิตใหม่ กำลังไถ่โทษ ทำไมคุณจะต้องลงมือด้วย ยังไงเสียเขาก็เป็นหลานชายของคุณ เป็นสายเลือดที่สืบทอดมา จากคุณ!”

เงินเกอว่าอย่างโมโห

“ทำให้ลัทธิอกลัทธิต้องอับอาย มันสมควรตาย!”

เถียหงพูดอย่างเย็นชา

“ผมได้ยินเถียเฉิงพูดให้ฟังว่า เสี่ยวโหลที่โตมาพร้อมกับเขา ก็โดนคุณฆ่าตายเหมือนกัน หญิงแก่ที่ใจอำมหิตแบบคุณ ไม่ ช้าก็เร็วจะต้องมีสักวัน คุณจะต้องไม่ตายดีแน่!

เฉินเกอเอ่ยเตือนอย่างเลือดเย็น

“อะไร? แก….แก! รนหาที่ตาย!”

เถียหงพอได้ยินคำว่าหญิงแก่ ทันนั้นก็รู้สึกเหมือนโดนเหยียบ

หางเข้า

ความโกรธแค้นพุ่งขึ้นเสียดฟ้า

ในตอนที่ตั้งใจกำลังจะเข้ามาฆ่าเฉินเกออีกครั้ง ทันใดนั้น รถเก๋งซีดานสีดำคันหนึ่งก็วิ่งมาด้วยความเร็ว
เป็นรถของตระกูลหยุน

ลงมาก็คือคนขับรถของตระกูลหยุน

“รอเดี๋ยวก่อน!”

คนขับรถเดินมาพูดขึ้น

“คนของตระกูลหยุน? กล้าที่จะเข้ามาขวางเรื่องของฉัน? เถียหงถามขึ้นเลิกคิ้ว

“คุณหนูหยุนฉิง ต้องการให้เถียหงเซ่งจี้ตามาหน่อยครับ!” “อะไรนะ? หยุนฉิง? เธอเป็นใคร? ถึงกับกล้ามาสั่งฉัน?”

เถียหงโมโหมากกว่าเดิม

“เหอะๆ เถียหงเซ่งอย่าเพิ่งโมโหไปครับ คุณหนูหยุนงบ อกว่า ให้คุณดูสิ่งนี้ แล้วคุณจะเข้าใจเอง!”

คนขับรถส่งกล่องๆหนึ่งให้กับเถียหง

เถียหงเพียงแค่เปิดดู ก็ตัวสั่นไปทั้งตัว สีหน้าเปลี่ยนไปใน ทันที

…………..ฉันจะตามคุณไปพบกับคุณหนูหยุนฉิง!” เถียหงราวกับว่าได้เห็นอะไรที่ไม่ควรอย่างนั้น

รีบก้มหัวโค้งตัวทันใด

ส่วนคนขับรถก็หันไปมองที่เฉินเกอ “คุณชายเฉิน คุณหนูหยุนนิ่งให้ผมมาถามคุณว่าคิดไปถึงไหนแล้วครับ? ถ้าเกิดว่า คุณชายยังไม่รู้ตัวแล้วว่าผิดไปและต้องการแก้ไข? ผมก็จะส่งตัว ของคุณชายให้ผู้อาวุโสรองของลัทธิอกลัทธิจัดการ

“คุณกลับไปบอกเธอเถอะ ต่อให้ผมตายไป ก็จะทำให้เธอ ทรมานไปทั้งชีวิต! ชาตินี้ทั้งชาติอย่าหวังจะได้ในสิ่งที่เธอ ต้องการเลย!”

ที่เฉินเกอพูดก็คือเทพเจ้า

“ครับ ผู้อาวุโสรอง คุณชายเงินเกอคนนี้ยกให้คุณครับ อย่า ทําจนเขาเสียชีวิตไปล่ะ!”

คนขับรถพูดกับเถียหงเสียง

เถียหงเสียงถึงแม้ว่าจะดูถูกตระกูลหยุน แต่ว่าตอนนี้ ขนาด ท่านเซ่งจู่ยังตกใจระแวงถึงเช่นนี้ เขายังไม่กล้าซื้อกล้าซื้อแล้ว แถม ตอนนี้เขาก็กำลังมีอีกหนึ่งเรื่อง ต้องการที่จะถามเฉิน เกอ…..


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ