ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี!

บทที่ 168 นายจะพาพวกเราไปไหน



บทที่ 168 นายจะพาพวกเราไปไหน

ข่าวใหญ่อะไรครับ”

เงินเกองุนงง แต่เพียงได้ยินว่าพี่สาวจะมา มาคิดดูว่าตั้งแต่ หนึ่งปีที่แล้ว พี่สาวและพ่อแม่เพื่อใช้หนี้ ก็ไปทำงานต่างประเทศ ไม่ได้พบกันอีก เงินเกอก็รู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก

แน่นอน ไปทำงานต่างประเทศเป็นสิ่งที่พวกเขาสร้างขึ้นมา โกหกตนเอง

“ฮ่าๆ ถึงตอนนั้นนายก็รู้เองแหละ เอาล่ะ เธอรีบทานข้าวเถอะ”

พูดจบ เฉินเสี่ยวก็ตัดสาย

และใบหน้าของหลี่เจิ้นถั่วและจ้าวจื่อซึ่งซีดเขียวเล็กน้อย “คุณ ชายเงิน ประธานใหญ่เฉินเสี่ยวจะมาหรอครับ”

“อืม ใช่ อีกสามวัน ไม่รู้เรื่องอะไร

เฉินเกอเอ่ยบอก

แต่ดูสีหน้าของหลี่เจิ้นถั่วและจ้าวจื่อซิ่ง เหมือนจะตกใจ พวก

เขากลัวพี่สาวมาก

ต่อมา เฉินเกือกทานไปคุยไปกับหลี่เจิ้นถั่วและจ้าวจื่อซึ่ง

ไม่นาน เวลาสามสี่ชั่วโมงก็ล่วงเลยไป
“เฉินกอไปไหน”

ตอนนั้น ทานเฟยเอ๋อโทรหาเงินเกือ

น้ำเสียงไม่พอใจ

เงินเกอเพียงมอง นี่มันเกือบสองทุ่มแล้ว

วิลล่าสปามีกฎ ธรรมดาเมื่อถึงตอนค่ำ จะเสียงดังไม่ได้ ไม่งั้น คงไม่ต้องเหมือนครั้งที่แล้วที่ดาราดังแอบอาบน้ำแล้วเกือบ ทะเลาะกันกับเฉินเกอ

ยิ่งไปกว่านั้นหานเฟยเอ๋อก็จัดงานเลี้ยงแบบนี้อีก

“อ้อ อ้อ เดี๋ยวฉันขับรถไป

เมื่อวางสาย เฉินเกอจึงขับรถ ค่อยไปรับพวกหานเฟยเอ๋อที่จะ กลับ

“ว้าว เฉินเกอนายตั้งใจหรือเปล่า ฉันบอกกับนายว่ายังไง เมื่อ ถึงเวลาใกล้จะกลับ นายเอารถมาจอดรอไว้ก่อน แล้วไงล่ะ นายก ไม่เห็นแล้ว”

พอขึ้นรถ หายเฟยเอ๋อก็ด่าอย่างไม่เกรงใจ

“ฉันก็ไม่ได้ตั้งใจนะ เธอก็ไม่ให้ฉันเข้าไปนี่ ฉันจะไปรู้ได้ยังไง ว่าเธอจะเลิกตอนไหน” เฉินเกอบอกอย่างช่วยไม่ได้

“นาย นาย นาย เพราะประโยคนี้ของนาย ค่าจ้างวันนี้ห้าพัน ห้ทนายสองพันห้า

ตู้เยว่เอ่ยขึ้นในตอนนั้น
“ห์ ไม่ได้เรื่อง เสียการจริงๆเลย

หานเฟยเอ๋อโกรธจนหน้าอกกระเพื่อม

ใช่ ตอนที่กำลังจะกลับ คนขับรถคนอื่นมารอที่หน้าประตูกัน หมด แล้วของตัวเองล่ะ เดินไปที่รถด้วยตัวเองแล้วยังไม่พบคน อีก เหอะ ขายหน้าที่สุด”

“ฉันจะไปส่งพวกเธอที่โรงเรียนก่อน แล้วค่อยเอารถไปคืน

เฉินเกอบอกเสียงเรียบ

“กลับโรงเรียน กลับทำไม วันนี้ยังเที่ยวไม่สุดเลย เราจะไปร้อง เพลงที่หวางKTV จะไปร้องทั้งคืนใช่ไหมเฟยเอ๋อ”

ตู้เยวด่าไปหนึ่งประโยค

ความจริงวันนี้เที่ยวจนสุดแล้ว วิลล่าสปาก็เห็นแล้ว แต่ว่า รวม ทั้งเมิ่งไฉ่หรูเองก็คิดว่ายังเที่ยวไม่พอ

โดยเฉพาะเมิงไฉ่หรู วันนี้คณะบริหารบริษัทของหานเฟยเอ๋อ เขามาชนแก้วกับเธอด้วยหลายคน แถมยังขอวีแชทบ้างอะไร บ้าง

หากเป็นเมื่อก่อน เพิ่งไฉ่หรูแน่นอนว่ายินยอมอยู่แล้ว

แต่ตอนนี้ตัวเองมีหนุ่มน้อยผิงผันแล้ว หัวใจของเธอก็ปิดแล้ว

เช่นกัน

แต่ในใจกลับรู้สึกดีมาก

“อืม ไปส่งพวกเราที่หวาง TV แล้วค่อยเอารถไปคืนเถอะ”
เพิ่งไฉ่หรูเอ่ยออกมาเสียงเรียบ

เงินเกอทําได้เพียงทำตามคำสั่งของพวกเขา แล้วค่อยเรียก แท็กซี่กลับโรงเรียนเอง

“นี่ พวกเธอว่า คนอย่างเฉินเกอ ต้องเป็นผู้หญิงแบบไหนถึงจะ ยอมคบกับเขา”

ในห้องวีไอพี เหล่าสาวๆพากันพูดคุยดื่มและฟังเพลงอย่าง สนุกสนาน

เวลานี้ ไม่รู้จะคุยอะไรดี จึงโยนหัวข้อไปที่เฉินเกอ

“เหอะเหอะ อย่างที่เคยบอก คนอย่างเขาคงหาแฟนไม่ได้ ถึง อนาคตจะได้แต่งงานมีภรรยา ก็คงหาคนสวยๆไม่ได้แน่นอน หรือถ้าจะสวยก็คงจะเป็นแม่หม้ายทำนองนั้น เหตุผลนั้นง่ายมาก หนึ่งคือเขาไม่มีเงิน สองน่ะหรอ กระจอกไ

หานเฟยเอ๋อมไปไม่น้อย คำพูดคำจาจึงมีความกล้าขึ้นมาก “ไม่นะ เฉินเกอมีแฟนแล้ว พวกเธออาจจะไม่รู้ เป็นผู้หญิงสวย คนหนึ่งในสาขาวิชาวิทยุกระจายเสียงเลยนะ

หมาเสียวหนานได้ยินพวกเขาพูดให้เฉินเกอแบบนั้น รู้สึก อืดอัดบ้างเล็กน้อย

“นี่ อย่างเสว่านก่อนสวยไม่สวยล่ะ สุดท้ายเป็นยังไง” ตู้เยว่ บอกเย้ยหยัน

“ใช่ ใช่ เฟยเอ๋อเธออยากได้แฟนแบบไหนหรอ”
ตู้เยว่เปิดของถามอีกครั้ง

“ฉันหรอ แน่นอนว่าต้องเทพบุตรหน่อย หนึ่งคือต้องหล่อ สอง

ต้องเลี้ยงฉันได้ ข้อสามหรอ เขาต้องเป็นคุณชายตระกูลร่ำรวย สักตระกูล ข้อหรอ เขาต้องดี ข้อห้า เขาต้องยอมจ่ายเงินเพื่อฉัน ได้ ข้อที่หก……. “อ้าว เธอก็บอกไปเลยว่าจะหาแบบพี่ผึ้งผันไปเลยแบบนั้นไม่

ง่ายกว่าหรอ”

ตู้เยวหัวเราะเสียงดัง

แต่ใบหน้าของเพิ่งไฉ่หรูที่อยู่ด้านข้างนั้นดูลำบากใจ พูดแล้ว เธอก็รู้สึกหึงอยู่ในใจ

“แล้วโค้ชคนนั้นล่ะ คุณอยากได้สามีแบบไหนคะ

ตู้เยวถามขึ้นมาอีก

“ฉันอยากได้คนที่ใจเย็น ดูมีความหล่อแฝงอยู่ในตัว มีเงินสัก หน่อย ยังไงชีวิตของผู้หญิงเราก็ต้องพึ่งผู้ชายไปตลอดชีวิต”

เพิ่งไฉ่หรูยิ้มน้อยๆ

“ฮ่าๆ งั้นมาตรฐานของโค้ชก็เป็นพี่ผึ้งผันเหมือนกันสินะ พี่ผึ้ง ผันก็ไม่ใช่ดูสงบมั่นคงหรอกหรอ จริงสิ พวกเธอคิดว่าพี่ผิงผัน หล่อไหม เขาจะเป็นคนเลวหรือเปล่า”

“ไม่หรอก”

“ไม่หรอก”
ตู้เยวพึ่งพูดจบ เมิ่งไฉ่หรูและพานเฟยเอ๋อก็พูดออกมาพร้อม

แล้วหลังจากนั้น ท่านเฟยเอ๋อจึงมองเมิงไฉ่หรูอย่างแปลกใจ จากท่าทางตระหนกของเพิ่งไฉ่หรูเมื่อสักครู่ หานเฟยเอ๋อ คล้ายกับสัมผัสได้ถึงความผิดปกติบางอย่าง

เพราะก่อนหน้านี้ เพื่อให้เพิ่งไฉ่หรูช่วยเธอหาว่าฝั่งฝันอยู่ห้อง ไหน หานเฟยเอ๋อจึงให้วีแชทของผังผันกับเธอไป ตอนนั้นไม่ได้คิดอะไรมาก

แต่เรื่องหลังจากนั้น หานเฟยเอ๋อยิ่งคิดยิ่งรู้สึกว่าไม่ปกติ จนถึงเมื่อสักครู่ เพิ่งไฉ่หรูดูตระหนกแบบนั้น เธอคงจะ ไม่…..ตกหลุมรักผังผันแล้วใช่ไหม

ผู้หญิง สัตว์ที่เห็นแก่ตัวที่สุดในโลก

ยิ่งไปกว่านั้นคือคุณชายอย่างยิ่งผันแบบนี้

ผิงผนที่สมบูรณ์แบบอย่างไม่ต้องพูดถึง วันนี้สามารถให้คน ของแอพสตูดิโอเซาฟานมาจัดงานเลี้ยงที่วิลล่าสปานี้ได้

บางทีผิงผันอาจจะเป็นคุณชายเฉินผู้ลึกลับคนนั้นก็ได้

ผู้ชายแบบนี้ ใครไม่อยากได้กันล่ะ

เธอสะเพร่าเกินไป……หานเฟยเอ๋อคิดในใจ

ต่อมาจึงไม่พูดแล้ว บรรยากาศอึดอัดขึ้นมาเล็กน้อย
เวลานี้ ประตูห้องวีไอพีจึงถูกเปิดขึ้นพอดี

“ไม่ทราบว่า คุณเพิ่งไฉ่หรูอยู่ไหมครับ บอดี้การ์ด ในชุดสูทสีดำและหูฟังเดินเข้ามา

“ฉันเอง มีอะไร”

เพิ่งไฉ่หรูถาม

“แบบนี้ครับคุณเมิ่ง ผมเป็นคนขับรถของผู้จัดการหลี่เฟยหง เขาบอกให้เชิญทั้งสี่ท่านไปรับประทานอาหารที่ห้องอาหารด้วย กันครับ เขาได้ตั้งโต๊ะเอาไว้แล้ว บอกว่าอยากจะเลี้ยงขอโทษทั้ง สี่ท่าน ให้ผมมารับทั้งสี่ท่านครับ

บอดี้การ์ดบอก

“อ๋อ แบบนี้นี่เอง”

เพิ่งไฉ่หรูพยักหน้า แม้จะแปลกใจอยู่บ้าง แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร หลี่เฟยหงนอบน้อมต่อเธอมาก บวกกับเรื่องครั้งที่แล้ว หลี่เฟยหง คงจะรู้สึกผิด

ยังไงเขาก็เป็นคนของคุณชายเฉิน ยิ่งรู้ว่าความสัมพันธ์ของ ตนกับคุณชายเฉินนั้นไม่ธรรมดา

เหอะ พูดมาถึงตรงนี้ เพิ่งไฉ่หรูมีเรื่องหนึ่งที่ยังไม่ได้บอกกับ ทานเฟยเอ๋อ ไม่ใช่อาจจะเป็นไปได้ แต่ยิ่งมันก็คือคุณชายเงิน

เรื่องที่ทำไมหลี่เฟยหงถึงรู้ว่าเธอมาที่นี่ นี่เป็นอาณาเขตของ เขาหรอ
คิดแล้วคิดอีก เพิ่งไฉ่หรูจึงโทรหาหลีเฟยหง เกรงใจเขาสัก

หน่อย

แต่พบว่าสายไม่ว่างตลอด

“เราไปกันเถอะ ห้องอาหารก็ห่างจากที่นี่ไปไม่มาก อย่าให้ผู้

จัดการหลี่ต้องรอเลย ไม่ดีเลยนะ”

ตู้เยว่เอ่ยออกมาในตอนนั้น

เพิ่งไฉ่หรูเองก็พยักหน้า

“โอเค เราไปกันเถอะ คุณไปขับรถ

เพิ่งไฉ่หรูบอกกับคนขับรถแล้ว แล้วตามออกไป ด้านนอก โรลส์-รอยซ์สีดำคันหนึ่งจอดรออยู่ก่อนแล้ว ทั้งหมดขึ้นรถไป ขับมุ่งหน้าไปที่ห้องครัวเจียหยวน

ห้องครัวเจียหยวนตั้งอยู่ที่ถนนการค้าจีนหลัง ถึงแม้ถนนการ ค้าจีนหลังจะใหญ่ แต่ก็ใช้เวลาไม่ถึงเจ็ดนาที

แต่ว่า คนขับรถคนนี้ ขับตรงออกจากถนนการค้า เลี้ยวมุ่งไป ทางเมืองฝั่งตะวันตก

“เอ๋ เลยแล้วเลยแล้ว ห้องครัวเจียหยวนเลยแล้ว”

ตู้เยวที่นั่งอยู่ที่นั่งข้างคนขับตะโกนบอก

“อ้อ ผมเห็นแล้ว แต่เราไม่ได้ไปห้องครัวเจียหยวนนี้ครับ บริษัทเรา เปิดร้านใหม่ที่เมืองฝั่งตะวันตก เราจะไปที่ร้านซิตี้เวลครับ”

บอดี้การ์ดชุดด่าบอกในตอนนั้น

เพียงแต่พอเอ่ยจบ มุมปากของบอดี้การ์ดพลันปรากฏรอยยิ้ม แผนการ…..


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ