บทที่ 180 ในที่สุดก็รวบรวมเงินห้าหมื่นหยวนได้

“กำไลหยกวงนี้ ดูเหมือนราคาไม่เบาเลย มันแตกออกเป็นสาม อนแล้ว น่าเสียดาย…………….

“ดูเหมือนว่าจะเป็นหยกเหอเถียนอยู่ซึ่ง มีราคามากกว่าห้า หมื่นหยวน ช่างน่าเสียดายมาก เด็กผู้หญิงคนนี้รุนแรงเกินไป จริงๆ การผลักดันด้วยมือนี้ อย่างน้อยได้ผลักเงินออกไปแล้วห้า หกหมินหยวน!”

“ยังมีอีกชิ้นหนึ่ง ไม่รู้ว่าอีกชิ้นหนึ่งจะเป็นอะไรหรือเปล่า”

คนจํานวนมากมองไปที่หลี่ซื้อหานด้วยความขี้เล่น และพนักงานต้อนรับหญิงก็ตกตะลึงเช่นกัน และเธอยังไม่ทัน สนใจที่จะขอโทษกับเฉินเกอ และรีบเปิดอีกกล่องหนึ่งดูทันที

ในเวลาที่กล่องถูกเปิดออก เสียงอุทานรอบข้างก็ดังขึ้นทันที

“ว้าว หยกหลงหยุน นี่มันเป็นหยกหลงหยุน ฉันได้ยินมาว่า หยกแบบนี้ ถ้าคุณมองดีๆ จะเห็นว่าข้างในหยกนั้นเหมือนเมฆรูป มังกร ซึ่งมีราคาแพงมาก!!

“ฉันรู้ นี่คือหนึ่งในแบรนด์ชั้นนำของในร้านทองแห่งนี้ มันทำ ขึ้นมาโดยอาจารย์ชื่อดัง และราคาประมาณสองแสนหยวน!!

“ยังดี ที่ไม่ตกแตก ไม่งั้นจะต้องชดใช้เท่าไหร่!!

“อะไรคือไม่ตกแตก หยกหลงหยุนต้องตรวจเช็คสีหยกที่อยู่ข้างใน ถ้าหากสีหยกถูกกระทบตนโกลาหลไปแล้ว มันจะไม่มีรูป ร่างเหมือนมังกร ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ ก็แตกไปเลยจะดีกว่า!”

ผู้รู้บางคนอุทาน

“นี่คือใคร ซื้อกําไลหยกดีๆเช่นนี้มากมาย!

บอสใหญ่คนเมื่อกี้นี้ ก็ประหลาดใจและพูดขึ้นมา

“เกิดอะไรขึ้น!!”

ในขณะนี้ ผู้จัดการหนุ่มในร้านรีบวิ่งออกมา และเห็นได้ชัดว่า ต้องมีคนรายงานให้เขาฟังแล้ว

เมื่อเห็นว่ากำไลหยกสองวงตกอยู่ที่พื้นในที่เกิดเหตุ ก็ไม่ต้อง พูดถึงความหวาดกลัวเขาเลย

“คุณยังยืนตะลึงทำอะไรอยู่ที่นี่ ยังไม่รีบเอาไปหาอาจารย์

ยืนยันว่าหยกรูปมังกรถูกกระทบจนเสียหายหรือไม่!

“อ๊ะ? ฉันจะไปเดี๋ยวนี้! แล้วคนนี้คือ………

“รีบไปเร็วเข้า !!!!!

ผู้จัดการก็พูดอย่างเป็นกังวล

พนักงานต้อนรับหญิงยังไม่ทันมีเวลาขอโทษเฉินเกอเลย ก็รีบ

เอาไปตรวจเช็ค

“คุณหนูคนนี้ คุณรอสักครู่ ผลการตรวจเช็คออกมาในภาย หลัง เราค่อยมาพูดคุยถึงเรื่องของการชดใช้กัน!”
ผู้จัดการกล่าวกับหลี่ซือทานอย่างเป็นขาในขณะนี้

“อ้า? คุณพี่ ฉันไม่ได้ตั้งใจ ฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆ เมื่อกี้นี้ฉันแต่ ยื่นมือออกไป……..

เมื่อหลีชื่อทานได้ยินว่ากำไลหยกทั้งสองนี้ มีราคาแพงมาก ขนาดนี้ เธอก็ตกใจจนขาแทบจะอ่อนลง

“ผมรู้ว่าคุณไม่ได้ตั้งใจ คุณรอสักครู่ก่อน แน่นอน คุณสามารถ โทรไปหาที่บ้านของคุณได้ ถ้าหากว่าหยกหลงหยุนไม่เป็นไร คุณ จะต้องชดใช้แค่กําไลเหอเถียนอยู่เท่านั้นก็พอ!

ผู้จัดการกล่าว

ส่วนเฉินเกอ ก็ไม่ได้พูดอะไรเลย

แน่นอนว่ากําไลหยกสองชิ้นนี้ ตัวเองเป็นคนซื้อเอง แต่ตอนนี้ เฉินเกอโกรธและเสียใจมาก

ในเมื่อกี้นี้ ตัวเองอยากจะเกลี้ยกล่อมหลี่ซื่อหาน แต่เธอก็ ปฏิบัติตัวเช่นนั้น โดยไม่ได้ถือว่าตัวเองเป็นมนุษย์เลย

ความรักที่ผ่านมาอยู่ที่ไหนหมดแล้ว?

มิฉะนั้น เฉินเกอก็จะไม่พูดอะไรเลย ที่ทำกำไลหยกสองอันนี้ แตก คุณว่าใช่หรือไม่?

แต่ตอนนี้ เฉินเกอก็จะไม่พูดอะไรเลย

เพียงแค่มองไปที่หลี่ซื้อหานอย่างเงียบๆ
“ให้ตายเถอะ โทษพวกคุณสองคนนั้นและมันเป็นความโชค ร้ายจริงๆ ที่ได้พบกับพวกคุณสองคน!”

หลี่ขอทานร้องไห้ไป และคำว่าไป และยังหยิบโทรศัพท์มือถือ ออกมาและโทรออก

แน่นอนว่าเธอไม่กล้าที่จะโทรหาคนครอบครัวของเธอ ถ้าพ่อ

แม่ของเธอรู้เรื่อง เธอจะต้องถูกฆ่าตายแน่ๆ

ดังนั้นเธอจึงโทรหาพวกห้าวเฉินหลิน

ต่อไป ก็คือการรอผล

หล่อหานคําหมัดแน่น และจ้องไปที่เฉินเกอและหม่าเฟย รูปลักษณ์ที่อยากให้คุณทั้งคู่ตายในไม่ช้าก็เร็ว

ในไม่ช้า ติงห้าวและเฉินหลินก็มาถึง เมื่อได้ยินเรื่องนี้ ก็โกรธมากเหมือนกัน

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อเห็นว่าหลี่ซื้อหานถูกทุบตีด้วย

“ใครทํา?”

ถึงห้าวถามอย่างกล้าหาญ

“หม่าเฟยคนนั้น!”

หลี่ซื้อทานก็แข็งกระด้างมากขึ้นเช่นกัน

แม้ว่าเรื่องของเขากับหลี่ซื้อหานจะไม่เป็นจริงก็ตาม แต่ถึงห้าว ยังคงรักษาความสัมพันธ์ที่ไม่ชัดเจนกับหลี่ซื้อหานและเฉินหลินอยู่

ที่เรียกว่าคู่ปรับรักมาเจอกัน จะหึงหวงตาแตงเป็นพิเศษ ห้าวหยิบแจกันจากด้านข้าง โดยตรง และโยนไปที่หน้าเฟอ

โครมคราม แตกอยู่บนหัวโดยตรง

สำหรับหม่าเฟย เขารู้สึกโง่เล็กน้อย เพราะตกใจกับเรื่องกำไล หยกแตกนั้น เขาก็ไม่คาดคิดว่าตึงห้าวจะกล้าขว้างใส่ตัวเอง จริงๆเหมือนกัน และนอนลงบนพื้นโดยศีรษะที่เต็มไปด้วยเลือด ของเขา

“ไอ้เขี้ย กล้ายั่วยผมตึงห้าว แล้วจะฆ่าแก!”

ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ถูกผู้จัดการห้ามไว้ จึงหยุดลงชั่วคราว และหม่าเฟยก็ถูกผู้คนใจดีหลายคนประคองตัวไปที่โรงพยาบาล “เซี่ย เฉินเกอ ทําไมคุณก็อยู่ที่นี่?

ส่วนเฉินหลิน ในเวลานี้เธอฟังเห็นเฉินเกอที่ยืนอยู่ข้างๆ

“เฉินหลิน คุณยังจะพูดอีก ถ้าไม่ใช่เพราะไอ้คนเลวนี้ ฉันคงไม่ ท่าหยกเหอเตียนอยู่ห้าหมื่น และหยกหลงหยุนสองแสนตกแตก หรอก!!

หล่อหานกล่าวด้วยท่าทางรังเกียจ

“อะไรนะ? สองแสนกว่า………

ยิ่งห้าวก็ตกตะลึงเช่นกัน เมื่อกี้โทรหาพวกเขา หลี่ซื้อหานบอก เพียงแค่ว่าเธอมีเรื่องอยู่ในห้างทองฉันเหอ และไม่ได้พูดว่าเรื่องอะไรเฉพาะเจาะจงเลย

แน่นอนว่ารู้สึกสับสนเล็กน้อย เมื่อได้ยินตอนนี้ เฉินหลินก็รู้สึกประหม่าเช่นกัน

ด่าว่าเงินเกอโดยตรง

“เฉินเกอ คุณเป็นคนโง่เหรอ ขอทานถูกทุบตีเป็นเรื่องอะไร ของคุณ? จําเป็นต้องให้คุณเข้ามาเกลี้ยกล่อมไหม? กินมากจน อิ่มเกินไปไม่มีอะไรทำใช่ไหม? ไอ้ เดี๋ย คุณว่าเรื่องนี้จะทำ อย่างไร? ค่าเสียหายคุณจะชดใช้ให้ไหม?”

เฉินหลินชี้ไปที่จมูกของเฉินเกอ และด่าว่าแรงๆ

“ซื้อโทรศัพท์มือถือแค่สองเครื่อง ทำให้คุณคิดว่าคุณเจ๋ง! น่า ขยะแขยง!”

“โอ้ยเฉินหลิน อย่าไปสนใจคนคนนี้แล้ว ซึ่งห้าว พวกคุณช่วย ฉันหาวิธีหน่อย ว่าจะเอาเงินพวกนี้มาจากที่ไหน?” ส่วนเฉินเกอ รู้สึกโกรธแค้น กับคำพูดที่น่าฟังของสองคนนี้

และไม่รู้ว่าจะตอบโต้กลับพวกเขาอย่างไร

เป็นเพราะเฉินเกอเสียใจมาก หลังจากไม่ค่อยได้ติดต่อกัน เพียงเวลา 3 ปี ความสัมพันธ์ก็อ่อนแอลงมากขนาดนี้แล้วเหรอ

“ออกมาแล้ว ผลออกมาแล้ว!”

พนักงานต้อนรับหญิงวิ่งออกมาอย่างตื่นเต้นในเวลานี้
งห้าว, หลี่ซือหายและคนอื่นๆ จ้องมองด้วยความตกใจทันที

” โชคดี ที่หยกหลงหยุนไม่เป็นอะไรเลย พวกเขาต้องจ่ายแค่ เงินเดอเลียนอยู่เท่านั้น ห้าหมื่นหยวน

พนักงานต้อนรับหญิงกล่าว

“โอ้ย พระเจ้า!”

เมื่อหลีขอทานได้ยินสิ่งนี้ หัวใจที่ห้อยอยู่ของเธอก็ร่วงหล่นลง ในที่สุด และเกือบจะเป็นลมล้มลงบนพื้น เพราะว่าเมื่อกี้กังวล มากเกินไป

แต่ตอนนี้เกิดปัญหาขึ้น

ห้าหมื่นหยวนก็ไม่ใช่เงินเล็กน้อย จะต้องทํายังไงดี?

“ตึงห้าว เฉินหลินพวกคุณยังมีอยู่เท่าไหร่? ต้องช่วยฉันด้วย นะ!”

หล่อหานกังวลจนจะร้องไห้อีกครั้งแล้ว

“ผมมีเงินเหลืออยู่ที่นี่สามหมื่นกว่า เฉินหลินแล้วคุณล่ะ?”

“ฉันเหรอ ยังมีเงินอีกห้าพันหยวน!” เฉินหลินกล่าว

“ฉันมีเงินเหลืออยู่ห้าพันกว่าที่นี่ แต่นี่ก็มีเพียงสี่หมื่น ซึ่งยัง ขาดอยู่อีกหนึ่งหมื่น!”

หลี่ซ๊อหานกระโดดอย่างกระวนกระวาย

“ไม่เป็นไร ผมจะโทรหาพ่อของผม! ให้เขาโอนให้หนึ่งหมื่น
ถึงห้าวก็รู้จักเป็นห่วงคนมากเช่นกัน แต่ต่อหน้าจำนวนคน มากมายที่มองอยู่ และถ้าตัวเองบอกว่าไม่มีเงิน ก็คงต้องเสีย หน้ามาก

ทั้งสามคน ไปโทรศัพท์ที่ข้างๆของร้าน

“พ่อ แค่หนึ่งหมื่น และให้ผมเพิ่มอีกหนึ่งหมื่น กองทุนรื้อถอน อีกชุดหนึ่งจะลงมาในอีกไม่กี่วันไม่ใช่เหรอ! ตอนนี้ผมรีบใช้เงิน มาก โอเค โอเค!”

ฝั่ง งห้าววางสายโทรศัพท์

ก็ได้ยินเสียงแจ้งเตือนของ WeChat

เงินเข้ามาแล้ว

“เอาล่ะ ตอนนี้เงินพอแล้ว!”

ต่งห้าวยิ้ม

ไม่ต้องพูดถึงว่าตอนนี้ซื้อหานชื่นชมถึงห้าวมากขนาดไหน รู้สึกว่าตราบใดที่มีติงห้าว อยู่ที่นั่น ตัวเองก็รู้สึกสบายใจ

จนกระทั่งหลี่ซ๊อทานก็ตัดสินใจว่า ในชาตินี้นอกจากตึงห้าว แล้ว จะไม่แต่งงานกับใครอีก

ส่วนเฉินหลินหล่ะ เมื่อเห็นถึงห้าวใช้เงินสี่หมิ่นเพื่อหลี่ซื้อหาน เธอก็รู้สึกไม่สบายใจ

ผู้หญิง เห็นผู้ชายที่ดีแบบนี้ ก็ต้องอิจฉาแย่งกันอย่างหลีกเลี่ยง ไม่ได้
“ใช่แล้วเถ้าแก่ กำไลหยกที่แตกแล้ววงนี้ต้องให้ผมนะ เอาไป ซ่อมนิดหน่อยน่าจะยังสามได้ ต่อให้ผม แล้วผมจะเอาไปด้วย

ตึงห้าวหยิบโทรศัพท์อยู่ และพูดกับผู้จัดการอีกครั้ง

“เหอะๆ ได้ ”

ผู้จัดการก็ส่ายหัวด้วยรอยยิ้มขมขื่น

ตึงห้าวและคนอื่นๆ รับกำไลหยกที่แตกแล้วมา และตรวจสอบ ว่ายังจะสามารถซ่อมแซมได้อยู่หรือไม่

ในขณะนี้ พนักงานต้อนรับหญิงเดินมาอีกครั้ง พร้อมกล่อง บรรจุอย่างสวยงามสองกล่อง

“คุณเฉิน ขออภัยจริงๆ ที่ให้คุณรอนานขนาดนี้ กำไลหยกสอง ชิ้นนี้ห่อเรียบร้อยแล้ว!”

มาหาเฉินเกอด้วยความเคารพ และกล่าวว่า

เฉินเกอพยักหน้า : “รบกวนแล้ว!”

รับกล่องมาจากมือเธอ………….

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ