ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี!

บทที่739 งานประมูล



บทที่739 งานประมูล

“ท่านอาจารย์เฉินคาดเดาได้ถูกต้องแล้วครับ ครึ่งปีก่อน ผมได้ เจอกับผู้สูงศักดิ์คนหนึ่งจริงๆ ตัวกระผมตระกูลได้มีความ สามารถทางด้านการต่อสู้มาตลอด ลูกน้องเองก็มีคนที่สนิท มากมาย ส่วนยอดฝีมือคนนั้น เป็นคนที่โดนอริของตระกูลของ เราบังคับตัวไปเป็นตัวประกัน เพื่อที่จะทำให้ตระกูลของเราพ่าย แพ้ พวกเขาได้เชิญผู้ยอดฝีมือคนนั้นมาลอบฆ่าผม เขานั้น แข็งแกร่งมากจริงๆ ลูกน้องฝีมือดียี่สิบกว่าคนของผม ไม่แม้แต่ จะเข้าไปใกล้ๆตัวได้ เขานั้นถือได้ว่าเป็นเลิศ!”

“หลังจากนั้น เป็นลูกชายของผม กับพวกบอดี้การ์ดอีกสิบกว่า คนเอาชีวิตตัวเองเดิมพัน เพื่อที่จะเข้ามาช่วยผม ถึงแม้ว่าผมจะ หนีออกมาได้แล้ว แต่ก็ยังโดนเงินของเขาทำร้ายเข้า เงินนั้น เพียงแค่โดนผมถากๆเท่านั้น แต่กลับแทบจะทำให้ผมตายคาส ถานที่!”

ตอนที่พูดตรงนี้ นัยน์ตาของเฉินเทียนกางเต็มไปด้วยความ หวัดกลัว

เห็นได้ชัดว่า เรื่องที่เกิดขึ้นในวันนั้น ทิ้งบาดแผลฉกรรจ์เอา ไว้ในใจของเขา

เฉินเกอพยักหน้าอย่างเข้าใจ

จริงๆแล้ว คนที่มีเงิน มาเจอกับคนธรรมดาสามัญ ก็ถือว่า เป็นความแตกต่างโดยสิ้นเชิง
แต่ว่า คนที่มีเงิน ล้วนจะมีกฎไม่ชัดเจนอยู่ข้อหนึ่ง นั่นก็คือ ไม่มีทางที่จะมายุ่งเกี่ยวกับเรื่องของคนธรรมดามากเกินไป เหมือนกับแบบนี้ เฉินเกอก็เพิ่งจะเคยเจอเป็นครั้งแรก

เมื่อนานมาแล้วคุณลุงสองเคยบอกไว้ คนที่แข็งแกร่งจริงๆ กลับไม่ใช่คนของตระกูลฝึกฝนมนต์ลี้ลับพวกนี้ ถึงแม้ว่าตระกูล ฝึกฝนมนต์ลี้ลับจะแข็งแกร่ง กุมอำนาจพื้นที่ๆหนึ่งเอาไว้

แต่ว่า ยังไงก็ไม่มีทางเป็นจุดสูงสุด

เขาเองเคยเจอ คนที่ผู้ฝึกตนจริงๆ หลอกหลอน

แถมยังเป็นหลอกหลอนในพื้นที่อีก

เงิน ของพวกเขากับอารองเหมือนกัน แต่ว่าไม่ใช่คนที่มา จากโลกยู่

เพราะฉะนั้น โลกใบนี้ใหญ่เกินใบ

เฉินเกอก็ไม่มีทางเป็นเหมือนเมื่อก่อนแบบนั้น คิดโดยไม่รู้ว่า เพดานของโลกใบนี้มันเป็นแบบนี้

“ดังนั้นท่านอาจารย์เฉิน ธุรกิจของตระกูลพวกเราโดนฮุบไป ผมผลักทุกความหวังไปไว้บนตัวของหลานสาว ดังนั้นก็เลยยอม ที่จะคุกเข่าขอร้องให้ท่านอาจารย์เฉินที่วัดผานหลงกวนรับตัว หลานสาวเป็นศิษย์ อย่างน้อยก็ให้หลานสาวได้เป็นผู้ฝึกตน จริงๆ!”

เงินเทียนกางพูดขึ้น
“อืม เรื่องพวกนี้ค่อยๆเป็นค่อยไปเถอะครับ ผมจะรักษา บาดแผลภายในให้กับคุณก่อน!”

เฉินเกออ่านใจของอ่าน ไม่ได้พูดโกหก

บางที เขาอาจจะเป็นคนที่น่าสงสาร บวกกับที่ยังไงตัวเองก็รับเงินเปียวเปียวเป็นศิษย์แล้ว พูดขึ้น มาแล้ว ยังไงก็ต้องให้เกียรติกันเล็กน้อย

ในตอนนี้ เฉินเกอก็เลยเบิกนัยน์เทพทอง เพื่อที่จะรักษา บาดแผลและอาการป่วยของเฉินเทียนกาง

โจวตระกูลเฉิน เคยเป็นตระกูลที่ร่ำรวยในยุคนี้ เพียงแต่ว่าความวุ่นวายเมื่อครึ่งปีก่อน ทำให้ตระกูลนี้ซบเซา ลงไป

ภายในมือ เหลือเพียงแค่บริษัทเล็กไม่กี่บริษัท เป็นเพียงแค่

ตระกูลทั่วไปแล้ว

เฉินเกอกับเสี้ยว หลังจากที่ปิดเทือกเขาผ่านหลงแล้ว ก็มา ถึงบ้านตระกูลเฉินเพื่อพักอาศัยชั่วคราว

เฉินเทียนกางทุ่มเททั้งหมด ดูแลเฉินเกอไม่ให้ขาด

ในขณะเดียวกัน ก็ส่งทุกคนที่มีออกไป เดินหน้าออกไปตาม หาที่อยู่ของท่านซินแสกุ่ย

เฉินเกอเองก็ไปตามหา เกือบจะเดินครบภายในมณฑลจี้โจ วนี้แล้ว น่าเสียดายมาก ไม่ได้ยินข่าวคราวของท่านซินแสกุ่ยเลยสักนิด

ในเวลาที่เหลือ เฉินเกือกลับอยู่ภายในสวน สอนให้เงิน

เปียวเปียวฝักไปด้วย แล้วก็ฝึกให้กับตัวเองไปด้วย ในขณะเดียวกัน ไม่รู้ว่าทำไม เฉินเกือกลับพบเรื่องน่า

ประหลาด กำลังภายในของตัวเอง อยู่ๆก็ฝึกได้ช้าลง

แถมยังปรากฏสิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจจนสงสัยเป็นอย่าง

มาก

“มันอยู่ภายในร่างกายตัวเองมาสี่ห้าวันแล้ว ตกลงนี่คือ อะไร? ถ้าเกิดว่าพี่จื่อเยียนอยู่ก็ดีแล้ว เธอจะต้องรู้แน่ๆ!

เฉินเกอมองเข้ามาภายในร่างกายของตัวเอง

ก็มองเห็นจุดดานเถียน ปรากฏฐานกลมห้าแผ่นที่เรียงกันเป็น วงกลมตามรูปแบบ จานทั้งห้า แบ่งออกเป็นห้าสี มองดูแล้ว สีสันหลากตา เต็มไปด้วยความน่าสงสัย

เฉินเกอลองสัมผัสด้วยพลังจิตขอตัวเอง แต่มันกลับไม่มี ปฏิกิริยาเลยแม้แต่น้อย

แรกเริ่มเดิมที ในจุดดานเถียนเพียงแค่ปรากฏสีออกมาเล็ก น้อยแบบต่างๆ

เงินเกอ ในตอนนั้น กลับไม่ได้ใส่ใจ

แต่ว่าตอนนี้ไม่ได้แล้ว พวกเขาดูเหมือนว่าจะยิ่งใหญ่แล้ว แถมยังแผ่กฎเกณฑ์บางอย่างออกมา
แน่นอนล่ะ ไม่มีจื่อเยียนอยู่ข้างๆ เฉินเกอเกอเองก็ไม่ได้นิ่ง นอนใจ แต่กลับกำลังทบทวนความทรงจำของตัวเองตลอด คิด ภาพหาคําตอบ

เขาแอบคิดๆ การบำเพ็ญปฏิบัติของตัวเองอาจจะถึงเพดาน อีกครั้ง ก็เพราะว่ามีความเกี่ยวข้องกับงานห้าสีพวกนี้

“ท่านอาจารย์ ยังกำลังบำเพ็ญปฏิบัติอยู่อีกเหรอคะ?”

ในตอนนี้ ประตูห้องก็โดนเคาะ

เป็นเงินเปียวเปียวมาแล้ว

“เรื่องอะไร?”

“คุณปู่บอกว่า ได้เบาะแสที่สำคัญมาเรื่องหนึ่งค่ะ! ” “อ้อ?”

เฉินเกอลืมตาขึ้น เขารู้ จะต้องเป็นเรื่องของท่านซินแสกุ่ยมี ความคืบหน้าแล้วแน่ๆ

ในตอนนี้ ก็เลยเดินออกไปในทันที

“ท่านอาจารย์เฉิน นี่เป็นรูปที่ลูกน้องเอามาให้ผมครับ ท่าน ลองดู!”

เฉินเทียนกางส่งรูปภาพสองสามใบมาให้

เฉินเกอเปิดดู

นี่คือสิ่งของที่พบในตู้โชว์กระจกราคาแพง
ภายใน มีแส้ขนหางจามรีนอนเกาะอยู่

และแส้ขนหางจามรี เฉินเกอแค่เห็นก็ดวงตาเป็นประกาย แล้ว เป็นแส้ขนหางจามรีของท่านซินแสกุ่ยพอดี

“เป็นของของท่านอาจารย์!”

ในตอนนี้ เดี๋ยวก็พูดขึ้นเหมือนกัน

“ท่านอาจารย์เฉิน ก่อนหน้านี้ท่านเคยเห็นรูปภาพการแต่งตัว จริงของท่านซินแสกุยมา ลูกน้องของผมเห็นแส้ขนหางจามรี เหมือนกับแส้ขนหางจามรีที่อยู่ในรูปภาพแบบเดียวกัน ก็เลย ถ่ายภาพกลับมา

เฉินเทียนกางพูดขึ้น

“แถม การปรากฏขึ้นของมัน ก็ปรากฏในที่งานประมูลใหญ่ ในโจว! ท่านบอกว่าท่านซินแสกุยอยู่ในที่ๆลำบาก เป็นไปได้ ไหมว่า ชีวิตข้นแค้น ก็เลยมาขายแส้ขนหางจามรีที่นี่?

มสามารถพื้นๆ เฉินเกอส่ายหน้า “นี่จะเป็นไปได้ยังไง ความสาม ทั่วไปท่านซินแสกุ่ย ก็สามารถที่จะเอาออกมากินข้าวได้ ยังไงก็ ไม่มีทางที่จะหมุนมาถึงจุดที่ต้องออกมาขายแส้ขนหางจามรี แน่ๆ!”

“ไม่สนใจแล้ว พวกเราลองไปดูที่งานประมูลกัน ให้ดีที่สุดก็ คือสามารถที่จะเอาช่องทางการติดต่อของผู้จัดหามาให้ได้ด้วย ที่เป็นเบาะแสสำคัญมาก!

เฉินเกอพูดขึ้น
“ครับ ผมจะจัดการให้เลยเดี๋ยวนี้ งานประมูล เริ่มในคืนใน ถึงตอนนั้นก็จะมีผู้คนร่ำรวยมากมายทั่วประเทศมารวมตัวกัน ถ้าเกิดว่าท่านอาจารย์อยากจะตามหาเบาะแสของท่านในแสกข ก็เป็นโอกาสที่ดี โอกาสหนึ่ง

เฉินเทียนกางบอก

เสี้ยวบอก ท่านซืนแสกุยนั้นได้คิดออกมาแล้วว่าตัวเองมี เคราะห์หนัก แถมเคราะห์นี้ ยังเกิดที่โจว

การปรากฏของแส้ขนหางจามรีในครั้งนี้ แสดงว่า เกิดเรื่อง

ขึ้นกับท่านซินแสกุ่ยแล้ว?

บอกตามตรง เฉินเกอรู้สึกไม่สบายใจ

ไม่นาน ก็ถึงเวลาเย็น

ครกลุ่มหนึ่งก็มาถึงงานประมูล

“ช่างอัศจรรย์เสียจริง นี่ไม่ใช่คุณลุงเฉินเหรอครับ คุณลุงเฉิน ไม่ได้ปรากฏตัวในงานแบบนี้ของ โจวมานานแล้วครับ นอก เสียจากว่าตระกูลเฉินของคุณลุงเปลี่ยนจากวิกฤติมาเป็นมั่นคง แล้ว ดังนั้นคุณลุงก็เลยมีอารมณ์ที่อยากจะมาเข้าร่วมงาน ประมูล?”

และในตอนที่พวกเฉินเกอมาถึงตรงประตูเข้างาน

รถหรูหลายๆคนก็มาจอดลงตรงที่ประตู จอดไว้อวดความ อลังการงดงาม
จากบนรถ มีคุณชายที่สวมเสื้อสูทสีขาวทั้งตัวเดือนลงมา ด้านหลังมีบอดี้การ์ดตามประกบคู่หนึ่ง พอเข้ามา ก็มองเห็นเป็น เทียนกาง

ส่วนด้านข้างคุณชาย

ยังมีชายชุดดำที่ทำให้คนมอง มีความรู้สึกประหลาดๆเกิดขึ้น คนๆนี้ โดนชุดสีดำาครอบคลุมไว้

ก็ไม่รู้เหมือนกันว่า เป็นเพราะช่วงนี้ตัวเองมักโดนชายชุดดำ พวกนี้วางยาบ่อย หนังตาของเฉินเกอก็เลยกระตุกขึ้นมาเบาๆ โดยไม่รู้ตัว หลังจากนั้น ก็มองมาที่คนชราอยู่สองสามครั้ง

ทำให้เฉินเกอประหลาดใจก็คือ บนร่างกายของคนๆนี้ กลับ มีเงินไหลเวียนอยู่

ผู้ฝึกตน?

เฉินเกอประหลาดใจ

คนที่ผู้ฝึกตนอยู่ดีๆ ทำไมถึงยอมมาเป็นสุนัขเดินตามคนอื่น

ล่ะ?

ส่วนมองเห็นคนหนุ่มคนนี้ กลับตาแดงขึ้นมา

“ต้วนเฟิง!”

เฉินเทียนกางโกรธมากๆ มากที่สุด แต่ว่า ในตอนที่มองเห็น คนชราที่อยู่ข้างๆตัวคนหนุ่มที่สวมชุดสูทสีขาว กลับกลายเป็น ความกลัวพุ่งขึ้นมาแทน
“คุณปู่!”

เฉินเปียวเปียวเองก็โมโหมากจนเดินมาอยู่ข้างๆตัวคุณ โดนเฉินเทียนกางจับข้อมือเอาไว้แน่น มีความหมายว่าเขียว เปียวห้ามวู่วาม!


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ