บทที่397 เมาแล้ว

เธอคนนี้ไม่ใช่ใครอื่น แต่คือจ้าว ฟาน

เงินเกอไม่ได้เจอเธอมานานแล้ว หลังจากเกิดเรื่องเหล่านั้นขึ้น ได้ยินว่าจ้าว ฟาน ไปเมืองหนานหยางแล้ว เธออยู่คณะ นิเทศศาสตร์ ดังนั้นการเลือกไปเรียน ฝึกงานที่นั่นนับว่าเหมาะ สม

คิดไม่ถึงว่า ทีมพิธีการในครั้งนี้ จะมีเธอด้วย!

เฉินเกอประหลาดใจ

“อ้อใช่ พี่ชาย คุณช่วยพวกเราเก็บของที่อยู่บนพื้นหน่อยได้ ไหม? ขอบคุณคุณมาก!

ในขณะนั้นเอง หญิงสาวอีกคนก็พูดโดยไม่หันมามอง

“อืม!”

เฉินเกอแต่เดิมก็ปลอมแปลงตัวเข้ามา ไม่รู้เหมือนกันว่าน้า ฟางจัดการอย่างไรเทียนหลงหูนั้นเข้าไปว่างๆ ในขณะที่เฉินเก อต้องมาทํางานจิปาถะเบ็ดเตล็ด หรือว่านี่จะเป็นชะตาชีวิตของ ตน? เหอะเหอะ

เฉินเกอทำธุระและทำงานบ้านนี่คือชีวิตของเขาหรือ ฮา แต่อย่างไรก็ไม่สำคัญ เฉินเกอเคยชินกับมันไปแล้ว “ยีฟานครั้งนี้ออกมา ถือว่ามาพักผ่อนหย่อนใจแล้วกัน เฮ้อจริงๆ เลย มาง่ายเลยกว่าที่เธอจะออกมาจากที่น่าปวดใจอย่าง นหลัง เดิมคิดว่ามาถึงเมืองหนานหยาง จะมีท้องฟ้าเป็นของ ตนเอง แต่กลับคิดไม่ถึงเลยว่าจะเกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นอีกได้ เฮ้อ! อันที่จริง ทุกอย่างล้วนเป็นของเธอ! ถ้าหากเป็นแบบนั้น จริงๆ พวกเราเองก็จะสามารถก้าวไปอย่างรุ่งโรจน์”

หญิงสาวพูดขณะที่เช็ดเครื่องสำอางออก

ผู้หญิงก็เป็นแบบนี้ ทั้งวันมีเพียงสองเรื่อง ตอนเช้าแต่งหน้า ตอนกลางคืนเช็ดเครื่องสําอาง

“อย่าพูดถึงมันอีกเลย ถึงแม้ว่าภายนอกฉันจะดูปากแข็ง แต่ เสี่ยวหานเธอรู้ไหม ในใจของฉันเสียดายมากแค่ไหน ฉันเสียใจ อยู่ตลอดเวลา นั่นเพราะในตอนแรกนั้น ฉันประทับใจในตัวเขา ไม่น้อย เขาทั้งสง่า ทั้งซื่อสัตย์ อีกทั้งยังดีต่อคนอื่น แต่เขากลับจน เกินไป ดังนั้นเวลานั้น ฉันเองก็ไม่รู้ว่าทำไมเช่นกัน ถึงได้เริ่ม รังเกียจเขาที่!”

จ้าวยีฟานไม่ได้ลบเครื่องสำอางอีกต่อไป เธอฟุบลงบนโต๊ะ ในมือหยิบดินสอเขียนคิ้วขึ้นมาวาดรูป

เห็นได้ชัดว่าในใจเป็นกังวล

“แต่เสี่ยวหาน บางครั้งผู้หญิงอย่างพวกเราก็น่าแปลก ไม่ใช่ เพียงเพราะว่าหลังจากที่เขารวยแล้ว ฉันถึงค่อยปฏิบัติต่อเขา เปลี่ยนไป จะว่ายังไงดี ก็เหมือนกับตอนที่เขายังคงมีท่าทางจนๆ ฉันเองก็ไม่รู้ว่าเขารวยมาก เพียงแต่รู้ว่าเขาดูไม่เหมือนก่อน หน้าที่ดูยากจนและหิวโหย ดังนั้นฉันจึงค่อยๆ พยายามยอมรับเขาและเป็นเพื่อนกับเขา!

“จนกระทั่งวันนั้น ฉันกับเพื่อนร่วมห้องของฉันกลับไปที่แผนก เพื่อเข้าชั้นเรียน เขายืนอยู่ที่ทางเดิน ในมือถือดอกไม้ ฉันไม่รู้ว่า ทำไมในใจของฉันถึงได้รู้สึกซาบซึ้งและตอบรับที่จะคบกับเขา ฉันคิดว่า ลองคบใครดูสักครั้งก็ไม่เลว!”

“แต่เธอก็รู้ เขาเล่นตลกกับฉัน เหอเหอะ ฉันกำลังคิดว่า ทำไมการเริ่มต้นความสัมพันธ์ทำไมถึงได้ยากขนาดนี้ ตอนนั้น ฉันโกรธมากจริงๆ ถึงกับมีความคิดอยากจะฆ่าเขาด้วยซ้ำ ที่เขา มาที่เล่นกับความรู้สึกของฉันแบบนี้!

จ้าว ฟานพูดไปร้องไห้ไป

ผู้หญิงอีกคนก็ไม่ได้เช็ดเครื่องสำอางแล้วเช่นกัน เธอตบไหล่ ฟานแล้วพูดว่า”อันที่จริง พวกเราผู้หญิงมักจะทำอะไรไม่ถูก ใน บางครั้งพวกเราก็ต้องถูกหลอกโดยผู้ชายเหล่านั้น โนเฉพาะ อย่างยิ่งพวกผู้ชายที่มีเงิน! ฉันเดาว่า เขาอาจจะแก้แค้นเธอ!

“แก้แค้นฉันทำไม? แก้แค้นที่ฉันเคยดูถูกเขามาก่อนงั้นหรือ? ไม่คบกับเขางั้นหรือ? เสี่ยวหาน, ฉันขอถามเธอ บนโลกนี้มีผู้ หญิงคนไหนที่ไม่อยากให้คู่ของตนมีเงินสักหน่อย ต่อให้ไม่ใช่ รวยมากมายอะไร แต่อย่างน้อยก็ต้องมีกินอิ่มตัวอุ่นไม่มีปัญหา ปากท้อง? มีแต่สถานะทางการเงินที่มั่นคงเท่านั้นจึงค่อยมีความ รู้สึกปลอดภัย ฉันไม่ได้บูชาเงินแต่ฉันแค่คิดแบบนี้ และความจริง เองก็เป็นแบบนั้น!”

จ้าวยีฟานเอ่ย”ฉันไม่เคยเสียใจที่เคยดูถูกเขามาก่อน เพราะในตอนนั้น เขาไม่มีราศีเลยจริงๆ!”

“เฮ้อ แต่ว่ายีฟานฉันยังไงก็ต้องบอกว่าความหวังของเธอนั้น มันมืดหม่น เฉินเกอคนนั้น ดูเหมือนว่าจะหลงรักซูมู่หานอย่างหัว ปักหัวป่าแล้ว! เฮ้อ เมื่อพลาดโอกาสดีๆ แบบนี้ไปแล้ว เป็นใครก็ ต้องรู้สึกไม่สบายใจทั้งนั้น!

หญิงสาวเอ่ยแนะนำ

“แต่ฉันก็ยังอยากจะลองดู ไม่ลองแล้วจะรู้ได้ยังไงว่าไม่มี โอกาสแล้ว!”

“เฮ้อ ยิ่งพูดยิ่งร้อนรน ยิ่งพูดก็ยิ่งน่ารำคาญ เสี่ยวหานฉัน อยากดื่มเหล้า เธอดื่มเป็นเพื่อนฉันสักครั้งเถอะ!?”

“ได้ ฉันเองก็อยากดื่ม เฉลิมฉลองการจากไปของวัยเยาว์ก่อน

วัยอันควรของพวกเรา! พี่ชายคนนั้น คุณชวนไปเอาไวน์แดงมา

ให้พวกเราสักหลายขวดหน่อย ขอบคุณ!

เสี่ยวหานมองไปที่เฉินเกอและเอ่ย

“อืม!!

เฉินเกอเองก็ไม่กล้าเอ่ยพูด เขาพยักหน้าและเดินออกไป

ในตอนแรกที่เฉินเกอฟังเรื่องราวของจ้าวยีฟานเขารู้สึกว่าน่า สนใจไม่น้อย คิดว่าจ้าวยีฟาน ได้เริ่มต้นความสัมพันธ์ครั้งใหม่ แล้ว

แต่ที่เฉินเกอประหลาดใจก็คือ พูดไปพูดมา ที่แท้กลับกำลังพูดถึงตนเองอยู่

สําหรับจ้าว ฟาน ในขณะนี้หัวใจของ เฉินเกอรู้สึกผิดเล็กน้อย

ต้องโทษตัวเองทั้งหมดที่ไม่ได้พูดอย่างชัดเจน ในตอนแรก ปล่อยให้จ้าว ฟาน เข้าใจผิดว่าตนกำลังไล่ตามจีบเธอ

ผลก็คือเมื่อทั้งคู่สำเร็จแล้ว ตนจึงบอกความจริงกับเธอ

นี่สำหรับผู้หญิงคนหนึ่ง โดยเฉพาะผู้หญิงที่มีความภาคภูมิใจ ในตนเองอย่างมากอย่างจ้าว ฟาน นับว่าเป็นการตบหน้าอย่า รุนแรง

และที่ตนทำนั้นก็มันไม่ถูกต้องจริงๆ

เฉินเกอส่ายหัว เขาหยิบไวน์แดงไปให้พวกเธอสองขวด คิดมถึงว่าเมื่อทั้งคู่ดื่มกันไป เสี่ยวหานขอให้เงินเกอช่วยเก็บ กระเป๋าเดินทาง

เป็นหนี้พวกเธอแล้วจริงๆ

โชคดีที่จ้าวยีฟาน นั้นมีบางอย่างในใจ ดังนั้นสายตาของเธอ จึงไม่ได้อยู่กับเนื้อกับตัว

เมื่อทำความสะอาดเสร็จ ทั้งคู่ก็ดื่มไวน์แดงทั้งสองขวดไปแล้ว

จ้าวยีฟานเองก็เริ่มเมาแล้วเช่นกัน และยังต้องการดื่มต่อ

เฉินเกอไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากไปเอามาเพิ่มให้กับพวกเธอ แต่ว่าจ้าวยีฟาน ดื่มมากเกินไปอย่างรวดเร็ว
เป็นเวลาเดียวกับที่เฉินเกอเตรียมจะจากไปพอดี

“อุ๊ย!”

จ้าวยีฟานร้องขึ้น จากนั้นจึงเอนไปที่พื้น

ส่วนเสี่ยวหาน นอนหมดสติอยู่บนเตียงไปนานแล้ว “ฉันอยากดื่มอีก อยากดื่มอีก!”

จ้าว ฟานพูดไปร้องไห้ไป

เฉินเกอที่เดินไปถึงประตูหยุดฝีเท้าลง

เมื่อมองไปที่จ้าว ฟาน ในใจของเฉินเธอก็มีทนไม่ได้อยู่บ้าง “ถ้าไม่ใช่เพราะตนเองปรากฏตัวขึ้น ไม่รู้ว่าชีวิตของจ้าวยีฟาน จะมีความสุขแค่ไหน?”

แต่เป็นเพราะเรื่องพวกนี้ ถึงแม้ตนเองจะไม่มีความรู้สึกอะไร กับเธอ แต่เมื่อเห็นเธอเป็นแบบนี้ หากไม่ช่วย เฉินเกอเองก็ทนไม่ ได้จริงๆ

ดังนั้นเขาจึงเดินเข้าไป

“เอาล่ะ อย่าดื่มเลย พรุ่งนี้คุณยังต้องทำงาน พักผ่อนเถอะ!

พูดจบประโยค เฉินเกอก็อุ้มจ้าวยีฟานขึ้นมาและวางเธอลงบน

เตียง

ในขณะที่กำลังจะคลุมผ้าห่มให้เธอ

ทันใดนั้นมือของเฉินเกอก็ถูกจ้าวยีฟานจับเอาไว้
“เฉินเกอ เป็นคุณหรือ? เป็นคุณจริงๆ หรือ?”

จ้าว ฟานร้องไห้น้ำตามัว

“ไม่ใช่ฉัน คุณเข้าใจผิด!

เฉินเกอแกะนิ้วของเธอออก

“ในที่สุดคุณก็ยอมพบฉันแล้ว ฉันมีเรื่องมากมายที่จะอธิบาย ให้คุณฟัง ฟังฉันให้จบ!

ไม่รู้เช่นกันว่าจ้าวยีฟาน กำลังเพ้ออยู่หรือเปล่า

ในตอนนี้เธอคว้าแขนของเฉินเกอเอาไว้แน่น

“ฉันรู้ว่าระหว่างเราเป็นไปไม่ได้แล้ว ฉันหาวิธีมากมายเพื่อ พยายามลืมคุณ ฉันถึงกับพยายามหาแฟนใหม่ เริ่มความ สัมพันธ์ใหม่ เพื่อลืมคุณ แต่ว่าแม้ว่าฉันจะไม่พูด แต่ในใจของฉัน ก็ยังคิดถึงคุณ ในใจของฉันหวังว่าวันหนึ่งคุณจะเปลี่ยนใจกลับ มา!”

“ฉันไม่ใช่ผู้หญิงแบบที่คุณคิด ฉันไม่ใช่คนมักง่าย เพื่อที่จะได้ มีโอกาสอยู่กับคุณในอนาคต จนกระทั่งตอนนี้ฉันยังทำตัว บริสุทธิ์อยู่ จริงๆ นะเฉินเกอ ให้โอกาสฉันอีกสักครั้ง!

จ้าวยีฟานกล่าวพร้อมกับจับแขนของเฉินเกอเอาไว้

เมื่อเขาได้ยินว่าจ้าวยีฟาน ยังคงทำตัวบริสุทธิ์ ในใจของเฉิน เกอ ถึงแม้จะไม่ได้ชอบจ้าวฟาน อีกต่อไป ก็ยังคงหวั่นไหวขึ้น มา….