ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี!

บทที่ 324 บีบบังคับ



บทที่ 324 บีบบังคับ

“ซานเย่ คนของพวกเขามากันแล้วครับ! ”

ลูกน้องคนหนึ่งเตือนด้วยน้ำเสียงที่เกรงกลัว “ไม่จําเป็นต้องปะทะกับพวกเขา แม่งเอ้ย แผ่นก่อนแล้วกัน!!

โหซานพูดจบ จากนั้นก็นำหญิงสาวและลูกน้องทั้งหลายเดิน ไปที่หลังเขา

“ทำไป! ทำไปฆ่าพวกมันให้หมด!

หลงเช่าหยุนพูดด้วยความโกรธเคือง

ตั้งแต่เล็กยันโตเป็นครั้งแรกที่เขาถูกย่ำยีศักดิ์ศรีเช่นนี้ เป็น เรื่องธรรมดาที่หลงเช่าหยุนจะรับไม่ได้

คนทั้งฝูงจึงไล่ตามไป

“คุณชายหลงคุณไม่เป็นอะไรใช่ไหมครับ?”

หัวหน้าพ่อบ้านถามด้วยความเป็นห่วง

*** ไม่เป็นอะไร ดูที่ที่นายเลือกสิ ทำไมถึงให้พวกโห์ซาน เข้ามาได้ ผมเกือบเอาชีวิตไม่รอดอยู่แล้ว!

หัวหน้าพ่อบ้านที่มีอายุ 56 ปี ตอนนี้ถูกหลงเช่าหยุนตบอย่าง

แรงๆ

บัดนี้จึงรู้พูดด้วยความอับอายว่า “ผมไม่ดีเอง ผมไม่ดีเองครับคุณชายหลง

แต่ตอนนี้กำลังจัดงานเลี้ยงฉลองวันเกิดของคุณ มีแขกชั้นสูง มามากมาย คุณชายหลง ตอนนี้พวกเรากลับเข้าไปก่อนนะ ครับ!

หัวหน้าพ่อบ้านห้ามเตือน

หลงเช่าหยุนจัดเนคไท ให้เข้าที่ด้วยความโกรธเคือง จากนั้นก็ เดินเข้าไปในงาน

“พวกคุณดูสิ คนนั้นเป็นคู่หมั้นของคุณชายหลง ชื่อฉินหยาคุณ ฉันหรือเปล่า?

“คิกคิกคิก ได้ยินว่าฉินหยาคุณฉันเป็นคนที่สง่างาม มีหน้าตา ที่สะสวย พอวันนี้ได้มาเจอก็โดดเด่นกว่าคนอื่นจริงๆ!

ในงานเลี้ยงด้านหน้า บัดนี้มีนักธุรกิจที่ร่ำรวยหลายคนเห็น ครอบครัวของฉินหยาที่ถูกเชิญด้วยความนอบน้อม จึงอดไม่ได้ที่ จะพูดถึง

“ใช่แล้ว พวกคุณเคยได้ยินไหมว่าคุณฉินหยามีความสัมพันธ์ ที่แน่นแฟ้นกับคุณชายเฉิน และสนิทสนมกันเกือบจะเป็นแฟนสาว ของคุณชายเฉินแล้วด้วยนะ!

“อะไรคือเกือบจะ ผมได้ยินว่าฉินหยาเป็นผู้หญิงของคุณชาย เฉินจริง ยังตั้งท้องกับคุณชายเฉินแล้วด้วย! นี่ไม่ใช่ความลับ อะไรเลย! ”

“ห้ะ? จริงเหรอ? ยังมีเรื่องอย่างนี้ด้วยเหรอ! ”
“อย่าพูดพร่ำเพรื่อ ระวังคนของคุณชายหลงจะได้ยิน สรุปแล้ว ผมก็แค่ได้ยินเขาเล่ากันมา ยังไม่ค่อยแน่ใจเลย แต่ตอนนี้เห็นได้ ชัดว่าคุณฉินหยาเป็นผู้หญิงของคุณชายหลงแล้ว!

ผู้คนพูดคุยกันเสียงเบาๆ

ส่วนฉินหยา ครั้งนี้นอกจากจะพาคนในครอบครัวของตัวเอง มาแล้ว ยังชวนเพื่อนสนิทของตนมาด้วย

ให้พวกจ้าวถงถงมาเป็นเพื่อน

ผู้คนพูดคุยกันเสียงเบา แต่ฉินหยาก็ได้ยิน

ใบหน้าจึงแดงขึ้นมา

ถ้าไม่ได้อยู่ในสถานที่เช่นนี้ เธอคงจะด่าคนพวกปากเถื่อน พวกนั้นให้เละแล้ว

และหยางเสวก็ได้ยินคำวิพากษ์วิจารณ์บางคำแล้ว

สีหน้าขณะนี้จึงเต็มไปด้วยความไม่พอใจ

ตอนแรกคิดฝันเฟื่องว่าตัวเองจะเป็นตัวเด่นของงานวันนี้

แต่เห็นได้ชัดว่าเมื่อฉินหยามาแล้ว เธอก็กลายเป็นตัวเด่นไป เลย หยางเสวีจึงไม่ชอบใจยิ่งนัก

และตอนนี้ยังพูดว่าฉินหยาเคยคบกับเฉินเกอ หยางเสจึงยิ่ง ไม่ชอบใจเข้าไปอีก

ในสายตาของทุกคนต่างก็คิดว่าฉินหยาดีกว่าตน สวยกว่าตน
และผู้หญิงที่โดดเด่นกว่าเธออย่างฉินหยายังคบกับแฟนเก่า ของตน จึงยิ่งไม่ชอบใจเข้าไปอีก

หยางเสวรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย ดังนั้นสายตาที่มองฉินหยาที่มี ความอาฆาตแฝงอยู่ด้วย

บัดนี้หลงเช่าหยุ่นได้กลับเข้ามาถึงในงานแล้ว

แล้วเห็นฉินหยา

ในใจรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย

ผู้หญิงคนนี้ ถึงตนจะตามจีบเธอด้วยสารพัดวิธี แต่ก็ยังเหมือน เดิม ตอนนี้มาร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของตนยังทำให้ที่เฉื่อยชาอีก

บวกกับเพิ่งโดนย่ำยีศักดิ์ศรีไปหมาดๆ จึงทำให้รู้สึกหงุดหงิด ยิ่งนัก

หลงเช่าหยุนนั่งด้วยอารมณ์เสีย

“คุณชายหลง!

ญาติของตระกูลฉินรีบมากล่าวทักทาย

หลงเช่าหยุนไม่ได้ตอบ นั่งนิ่งอยู่ที่หน้าโต๊ะเหมือนเดิม

บัดนี้หยางเสว่พูดทิ่มแทงใจว่า “เช่าหยุน วันนี้เป็นวันเกิดของ น้อง แต่ทำไมคู่หมั้นของน้องถึงดูแล้วไม่มีความสุขเลย น้องรู้ ไหมว่าเมื่อกี้คนอื่นเขาพูดกันยังไง? ”

“พูดยังไง? ”
“คนอื่นเขาพูดว่า คนที่ฉินหยารักคือเงินเกอ มาอยู่กับน้องก็ เพราะถูกน้องบีบบังคับ น้องทำให้เงินเกอกับฉินหยาต้องเลิกรา กัน! “หยางเสว่กล่าว

“พูดว! แม่งเอ้ย ใครกัน! กูจะไปฆ่ามัน! ”

หลงเช่าหยุนพูดด้วยความโกรธ

ทันใดนั้นก็ตบที่โต๊ะอย่างแรก ทำให้ผู้คนที่อยู่ในงานต่าง สะดุ้งตกใจ

คนทั้งงานตกใจจนไม่กล้าปริปากพูดอะไรเลย

ใช่สี วันนี้มาร่วมงานวันเกิดของหลงเช่าหยุน แต่ทุกคนก็รู้ว่า มาประจบหลงเช่าหยุนกันทั้งนั้น

เวลานี้หลงเช่าหยุนมองฉินหยาแล้วพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา

ว่า”ฉินหยามานั่งข้างๆผมนี่! ผมจะให้คนอื่นดูว่า ผู้หญิงของ

หลงเช่าหยุนก็คือของหลงเช่าหยุนวันยังค่ำ! ”

ส่วนฉินหยาก็ขมวดคิ้วขึ้น

หันหน้าไปอีกด้านหนึ่ง

และคนในงานหลายคนก็ยิ้มตั้งหน้าตั้งตาดูสีสันของงาน

เห็นได้ชัดว่าฉินหยาทำให้คุณชายหลงขายหน้า ไม่ไว้หน้าเขา

เลยแม้แต่น้อย!

วันนี้หลงเช่าหยุนอารมณ์ไม่ดีอยู่แล้ว บวกกับท่าทางที่เย็นชา ของฉินหยา ยิ่งทำให้หลงเช่าหยุนหดหู่ใจยิ่งนัก
บวกกับคำพูดที่เสียดสีของหยางเสวี่เมื่อกี้และสายตาที่ผู้คน มองตัวเอง ณ ขณะนี้

หลงเซ่าหยุนจึงรู้สึกโมโหมาก

“ผมบอกให้คุณมา คุณไม่ได้ยินเหรอ!

พูดจบก็ยืนขึ้นดึงแขนของฉินหยาแล้วลากมาอยู่ข้างๆตน “คุณจะทำอะไร ทำไมคุณถึงเป็นอย่างนี้

และพวกจ้าวถงถงทุกคนจ้องมองหลงเช่าหยุนอย่างเคืองใจ ตอนแรกนึกว่าฉินหยากับเฉินเกอเป็นไปไม่ได้แล้ว

ถ้าหาก คุณชายหลงแห่งเยี่ยนจึงคนนี้ไม่เลวจริงๆล่ะก็ อยู่กับ ฉินหยาก็ไม่เลวดีนะ

แต่ตอนนี้ดูแล้ว คุณชายหลงแย่กว่าผู้ชายสกุลอีก

“เธอเป็นคู่หมั้นของผม ผมจะให้เธอทำอะไรเธอก็ต้องทำมา สิ! มาอยู่ข้างๆผมช่วยผมเทไวน์ ไอ้หมาบ้าเฉินเกอ ในสายตา

ของผมก็แค่สุนัขจรจัดเท่านั้น!! หลงเช่าหยุนจับแขนของฉินหยาด้วยความโอ้อวด

คนบ้านตระกูลฉินถึงสีหน้าจะไม่สู้ดีนัก แต่ก็ไม่มีใครกล้าพูด

อะไรเลย

หยางเสวดูฉากตรงหน้าอย่างชอบใจ

ฉินหยาจับแขนที่ถูกดึงจนเจ็บแล้วนั่งลง
“วันนี้เป็นวันเกิดของผม ทำไมคุณถึงทำหน้าตาเฉื่อยชาอย่าง นี้ ผมให้คุณยิ้มแล้วรินไวน์ให้ผม

หลงเช่าหยุนตะคอกขึ้นมาอีกครั้ง

ผู้คนไม่รู้ว่าทำไมหลงเช่าหยุนถึงสติแตก แต่ดูฉากน่าสนใจ อย่างไม่กลัวว่าเรื่องมันจะบานปลายไปกันใหญ่

ฉินหยารู้สึกขมขื่น ราวกับว่าเวลานี้ได้เพิ่มความหดหู่ใจขึ้นมา อีกมากมาย

ฝืนยิ้มน้อยๆแล้วรินไวน์ให้หลงเช่าหยุน

“ดี! ”

ผู้คนต่างก็พูดด้วยเสียงเดียวกันว่า ดี

หยางเสวก็หัวเราะเบาๆ “ฮาฮา น้องสะใภ้ดีจะตาย พวกคุณก็ นะพูดจาไปเรื่อยเปื่อยว่าน้องสะใภ้ชอบเฉินเกอ มันจะเป็นไปได้ ยังไงกัน ฉันดูแล้วน้องสะใภ้รักเช่าหยุ่นของพวกเราต่างหาก ถ้า ไม่เชื่อ เช่าหยุนพวกน้องสองคนจูบให้คนอื่นดูเลย ฮาฮาฮา และ นี่ก็คือของขวัญวันเกิดที่พิเศษที่สุด!

“ใช่ใช่ใช่ จูบเลย! จูบเลย! ”

ทุกคนได้ยินหยางเสว่พูดก็ปรบมือเชียร์ขึ้นมา

หลงเช่าหยุนบีบบังคับฉินหยามา จึงไม่แคร์ความรู้สึกของฉันหยาเลย

หือ!
“จูบก็จบ!

ขณะที่หลงเช่าหยุนพูดก็คิดจะควงฉินหยามาจูบ

แต่ฉินหยารีบหลบไปอีกข้าง

“คุณทําอะไร? คุณเป็นบ้าไปแล้วเหรอ!

ฉินหยาทนไม่ไหวดาว่าเขา

“หา? นี่มันเกิดอะไรขึ้น? ”

ผู้คนตกตะลึง

หยางเสวก็แสร้งทำเป็นตกใจกับภาพที่เกิดขึ้นตรงหน้า

“น้องสะใภ้ทำอย่างนี้ไม่ถูกนะ วันนี้เป็นวันเกิดของเช่าหยุน น้องสะใภ้ทำอย่างนี้ก็ไม่ไว้หน้าเขาเลยนะ ซึม หรือจนป่านนี้แล้ว ในใจของคุณยังมีเฉินเกออยู่เหรอ? ”

หยางเสวกล่าว

และคำพูดนี้ ความโมโหของหลงเช่าหยุ่นขึ้นมา หลงเช่าหยุนจ้องมองฉินหยาด้วยความโมโห…….


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ