ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี!

บทที่ 459 ตระกูลเว่ย แห่งภาคตะวันตกเฉียงใต้



บทที่ 459 ตระกูลเว่ย แห่งภาคตะวันตกเฉียงใต้

“ศิษย์พี่?”

ทุกคนที่อยู่ในงาน หลังจากได้ยินแล้ว ต่างก็อ้าปากค้าง อาจารย์โจ๋วจงทาวคนเป็นๆ กลับเรียกชายหนุ่มคนนี้ว่าศิษย์

คนในบ้านตระกูลหลิวยิ่งอึ้งเข้าไปใหญ่ แม้กระทั่งหม่าเสี่ยวหนานก็มีความตกใจเล็กน้อยแล้ว

“อืมอิ่ม วันนี้ที่มา ไม่ได้มีความหมายอื่น แค่อยากมาขอยืม สถานที่ของนาย!” เฉินเกอจะตอบกลับก็ไม่ใช่ จะไม่ตอบกลับก็ไม่ใช่ ขณะนั้นมี

ความพูดไม่ถูกเล็กน้อย

“ครับครับครับ เชิญศิษย์พี่ครับ!”

สีหน้าของโจ๋วจ ทาวน้อมรับด้วยความเคารพ ตระกูลเว่ยที่อยู่ข้างๆ ก็มองหน้ากัน มีความตกใจไม่น้อย ชายหนุ่มคนนี้ ไม่ธรรมดาจริงๆ หลังจากนั้นครึ่งชั่วโมง สถานที่หนึ่งทางนอกห้อง
หมาเสียวหนานกำลังเดินไปเดินมาอยู่ทางข้างนอก

เหงื่อไหลตลอดเวลา ส่วนคนที่รออยู่กับหม่าเสี่ยวหนาน คือคนในตระกูลเว่ยอีก

คน

“เฮอะ ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย ไอ้หนุ่มนั้น จะสามารถรักษาโรค

เว่ยชิงชูกอดอก แล้วพูดออกมา

ใช่แล้ว คนในวัยเดียวกัน ตัวเองถูกเฉินเกอดูถูกก่อน แล้ว ตอนนี้ล่ะ เฉินเกอยังมีความสามารถด้านอื่นอีก

ทำเอาเหมือนดูถูกเว่ยชิงชูมากๆ และทำร้ายศักดิ์ศรีของเวีย

ชิงซูไปหนักมาก

“หุบปาก!”

ขณะนี้ท่านปู่ตระกูลเว่ยพูดด้วยความเย็นชา

ชายหนุ่มเมื่อกี้ พูดว่าโรคของตัวเองนั้นอาจารย์หมอโจ๋วไม่ สามารถรักษาได้ ตอนแรกท่านตระกูลเว่ยเว่ย โป๊ ไม่ค่อยเชื่อ คิดว่าเป็นเพราะเงินเกอไม่มีมารยาท

แต่ว่า แม้กระทั่งอาจารย์หมอโจวยังเรียกเฉินเกอว่าศิษย์พี่ ถึง ได้ทำให้เว่ย โป๊กลัวขึ้นมาจริงๆ

ขณะนั้น ก็นั่งรออยู่ที่ข้างนอกด้วยความเคารพ และในขณะนี้ ประตูถูกเปิดออก
“เสี่ยวเกอ แม่ของฉันเป็นยังไงบ้างแล้ว?

พอเฉินเกอออกมา หม่าเสี่ยวหนานก็รีบวิ่งขึ้นไปถาม “เริ่มดีขึ้นแล้ว ทานยาสมุนไพรตามนี้สามเดือน ก็สามารถดีขึ้น แบบเต็มตัวแล้ว”

เฉินเกอยิ้มแล้วพูด

“ต๊ะ! เสี่ยวเกอ นายไปเรียนรักษาโรคมาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย?” เสี่ยวหนานได้ยินแล้ว ทั้งตกใจทั้งดีใจ

ขณะเดียวกันก็รู้สึกว่าเฉินเกอ ในตอนนี้ แปลกหน้ามากจริงๆ “พูดแล้วยาว ถ้าหากหลังจากนี้มีโอกาสฉันค่อยอธิบายให้เธอ ฟังนะ เข้าไปดูคุณน้าก่อนเถอะ!”

เฉินเกอพูด

และในขณะนี้โจ๋วจงทาวจับถุงเข็มไว้ เดินตามหลังของเฉินเก อออกมา

ดูออกอย่างชัดเจนเลย การรักษาครั้งนี้ เฉินเกอเป็นตัวหลัก โจ๋วจงทาวเป็นแค่ผู้ช่วยอยู่ข้างๆ

“ศิษย์พี่ เชิญครับ!”

โจ๋วจงทาวพูดด้วยความเคารพ

เฉินเกอมองเขาไปหนึ่งที่มีความรู้สึกว่าทำอะไรถูกจริงๆ พอพูดขึ้นมาแล้ว ตัวเองกับโจ๋วจงทาวก็ไม่ได้รู้จักกัน
นั่นเป็นห้าเดือนก่อนหน้านี้

ตัวเองฝึกทักษะต่างๆ กับลุงฉิน ทักษะทางด้านแพทย์ ด้าน วิทยายุทธต่างก็สืบทอดให้เงินเกอ

ยังให้หนังสือเล่มหนึ่งกับเฉินเกอมาท่องจำ

เฉินเกอเป็นคนที่เรียนรู้เร็วอยู่แล้ว ฉะนั้นในเวลาสั้นๆจะจดจำ หนังสือเล่มหนึ่งก็ไม่ยาก

แต่ว่าพึ่งหนึ่งเดือน ถึงแม้ว่าเฉินเกอจะจำเนื้อหาเกี่ยวกับทาง ด้านการแพทย์ข้างในได้หมดแล้ว แต่ว่าพื้นฐานก็ยังอ่อนอยู่ และในช่วงนั้น โจ๋วจงทาวก็มาขอร้องลุงฉิน

เหมือนว่าก่อนหน้านี้ลุงฉินกับโจ๋วจงทาวจะเคยผ่านเรื่องบาง อย่างมาด้วยกัน เมื่อก่อนเคยสอนสิ่งของทักษะทางด้านการ แพทย์ให้เขาเล็กน้อย

ครั้งนี้ ดูออกเลยว่าโจ๋วจงทาวอยากจะมาศึกษาเพิ่ม

เขามีความพากเพียรมากและยืนหยัดมาก คุกเข่าอยู่ตรงหน้า บ้านของลุงฉินหนึ่งวันหนึ่งคืน

จากนั้นลุงฉินทนไม่ได้แล้ว จึงให้เฉินเกอสอนเนื้อหาใน หนังสือด้านการแพทย์ให้เขา

ขณะเดียวกัน ก็เพื่อที่จะให้เงินเกอได้ฝึกฝนทักษะพื้นฐาน จะ ได้จับจุด ในหนังสือด้านการแพทย์ได้ทั้งหมด

ฉะนั้น จึงอยู่ใกล้ชิดกับโจ๋วจงทาวมาหนึ่งเดือนเต็มๆ
ลุงฉันไม่ได้รับโจ๋วจงทาวเป็นลูกศิษย์

แต่ว่าโจ๋วจงทาวกลับเรียกเงินเกอว่าศิษย์พี่มาโดยตลอด

ฉะนั้นเป็นเกอเองก็ไม่รู้ว่าควรทำอย่างไรดี “คุณเฉิน อาจารย์หมอโจ๋ว ล่ามากพวกคุณแล้ว!”

ขณะนี้เว่ยโป้พูดแล้วทำท่าโค้งคำนับ

“เฮอะเฮอะๆ ท่านปู่เว่ย คำพูดเมื่อกี้ของศิษย์พี่ ท่านเองก็ ชัดเจนแล้ว อาการของท่าน ฉันก็ดูให้ท่านแล้ว ฉันหมดความสา มารถจริงๆ!”

โจ๋วจงทาวพูดด้วยความเศร้า

“ใช่ใช่ใช่ ฉันเข้าใจแล้ว แต่ว่า ในเมื่อคุณเฉินสามารถมอง อาการของท่านผู้อาวุโสออกในพริบตาเดียว ฉันคิดว่าคุณเฉิน ต้องมีวิธีแน่นอน!”

เว่ย โป๊ยิ้มอ่อนๆ

“ฉันไม่ใช่หมอนะ จะไปดูอาการของผู้อื่นไปมั่วได้อย่างไร!

ความอันตรายที่เฉินเกออยู่ข้างนอกในตอนนี้ยังไม่ถือว่าถูก เปิดเผยอย่างเด็ดขาด ฉะนั้นเขายังไม่อยากจะพูดแต่ไม่ทำ

สิ่งที่คิดไม่ถึงคือ เว่ยโป้กลับตามตัวเองมาถึงที่นี่

“นี่นี่นี่ ให้หน้านายถึงได้เรียกนายว่าคุณเฉิน คุณปู่ของฉันเคย ไปขอร้องคนอื่นสะที่ไหน นายคิดว่านายเป็นใคร ลองปัสสาวะ แล้วมองตัวเองดู!”
เว่ยชิงชูพูดด้วยความเย็นชา

เฉินเกอขมวดคิ้ว แล้วมองไปทางเขา

“ชิงชู ห้ามไร้มารยาท!

เว่ยโป้พูดสั่งสอน

“คุณเฉิน ต้องขอโทษจริงๆครับ ถ้าหากวันนี้หลานชายของฉัน ไร้มารยาทไปเป็นโทษของคุณ ฉันยอมชดใช้ขอโทษกับคุณ!

เว่ย โป๊พูดจบ ก็โค้งเอวลง

หญิงสาวที่เย็นชากับเว่ยชิงชูคิดไม่ถึงเลยว่าคุณจะทำแบบนี้ แต่ว่า กลับถูกเฉินเกอห้ามไว้ “ช่างเถอะท่านปู่เว่ย ในเมื่อเจอกันแล้ว ก็คือบุญวาสนา

อาการป่วยของนาย ฉันสามารถลองดูได้!”

เฉินเกอพูด

ตอนนี้ตัวเองไม่สะดวกที่จะไปหาตระกูลเฉิน

แต่หลังจากนี้จะก้าวพัฒนาอีกขึ้น แต่กลับไม่สามารถหลีก เลี่ยงพวกวงศ์ตระกูลได้

ตัวเองสามารถลองใช้โอกาสนี้ รู้จักกับพวกคนสูงส่ง หลังจากนี้ก็จะมีแรงที่จะต่อต้านตระกูลโม่

“คุณเฉิน! ขอบคุณมากจริงๆ ครับ!”
เว่ยโป้พูดด้วยความดีใจ

“แต่ว่า ฉันมีข้อแม้สองข้อ

เฉินเกอพูด

“คุณเฉินพูดมาได้เลยครับ ผมจะทำให้ทุกข้อเลย!”

เว่ยโป้พูดด้วยความยืนหยัด

“แต่ก็ไม่ได้ยาก ข้อหนึ่ง ฐานันดรของฉัน ในตอนนี้ยังไม่ สะดวกเปิดเผย ต้องการให้ท่านช่วยเก็บเป็นความลับ!

“แน่นอน แน่นอนครับ!”

“ส่วนข้อสองนั้น หลังจากนี้ไม่กี่วัน ฉันจะไปจินหลง ฉันอยาก จะหาคนที่มีความสามารถคนหนึ่ง อยู่ข้างกายฉันคอยรับใช้ฉัน

เฉินเกอพูด

“เฮอะ แค่อยากได้หมาตัวหนึ่งคอยรับใช้นายไม่ใช่หรอ ตระ กูลเว่ยเรายังขาดสิ่งนี้อีกหรอ…ขอแค่สามารถช่วยรักษาคุณปู่ได้ ฉันมอบบ้านหรูหลังหนึ่ง มอบสาวรับใช้อีกห้าสิบคน ให้นายสั่ง ใช้เลย!”

เว่ยชิงชูยิ้มด้วยความเย็นชา

“ฉันไม่ต้องการบ้านหรู และไม่ต้องการสาวใช้ห้าสิบกว่าคน ฉันว่าท่านชิงซูท่านนี้ก็ดีมากแล้ว ฉลาดมาก แต่แค่ไม่รู้ว่าท่าน เว่ยโป้ จะตกลงไหม?”

เฉินเกอมองไปทางเว่ยชิงชู แล้วพูดเบาๆ
“อะไรนะ? จะให้ฉันไปรับใช้นาย? นายมีโรคหรอ? ฉันคือใคร ฉันเป็นคุณชายใหญ่ตระกูลเวียนะ!”

เว่ยชิงซูมองเฉินเกอแล้วหัวเราะ

“ดีกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว ถึงแม้ว่าหลานชายคนนี้ของฉันจะดื้อรั้น ไปหน่อย แต่ว่าฉลาดนี่เป็นเรื่องจริง ฉันเองก็มีความคิดนี้เหมือน กัน!

เว่ยโป๊หัวเราะแล้วพูด

“อะไรนะ? คุณปู่? พี่สาว!

เว่ยชิงชูหดหูไปเลย

“ชิงชู จากนี้ไป แกก็อยู่ข้างกายของคุณเฉิน คุณเฉินให้แกไป ทางทิศตะวันออก แกห้ามไปทางทิศตะวันตก ให้แกทำอะไร แกก็ ทำสิ่งนั้น! ถึงแม้ว่าจะเป็นวัวเป็นม้าก็ตาม!

เว่ยโป้พูด

“ผม?”

“ทำไม? แม้แต่คำพูดของปู่แกก็กล้าไม่เชื่อฟัง?”

เว่ย โป๊ โมโหแล้ว เว่ยชิงชูกัดฟันแล้วพูด “ได้ ผมฟังก็ได้ครับคุณปู่ หลังจากพูดจบ เฉินเกอกพาเว่ยโป้ไปยังอีกห้องหนึ่ง “อาจารย์หมอโจ๋ว ชายหนุ่มท่านนี้สามารถรักษาคุณฉันได้จริงๆ หรอคะ?”

ขณะนี้หญิงสาวที่เย็นชาได้ถามขึ้น

รู้สึกว่าหนุ่มเกินไปแล้ว

“เฮอะเฮอะ คุณหนูซึ่งยิน ศิษย์พี่ของฉันบอกว่ารักษาได้ สามารถรักษาได้แน่นอน ก็ไม่ลองดูว่า ศิษย์พี่ของพวกเราเป็น ใคร พูดความจริงนะครับ ตอนนั้นฉันโจ๋วจงทาวก็แค่คนที่เร่ร่อน ไปทั่ว แต่ว่าอยู่ข้างกายของศิษย์พี่ไปหนึ่งเดือนกว่าๆ กลายเป็น ว่าเปลี่ยนไปทั้งคนเลย สุดท้ายแล้วก็ได้ศึกษาทักษะทางด้านการ แพทย์มา นี่ก็คือทักษะทางการแพทย์นอกระบบที่อาจารย์ สืบทอดลงมาเท่านั้นครับ!!

“ส่วนสิ่งที่ที่ศิษย์พี่ได้เรียนั้น ต่างก็เป็นทั้งชีวิตที่ตามติด

อาจารย์ อยู่ในระบบของในระบบ อีกอย่างศิษย์พี่ก็ตามติด อาจารย์ เป็นเวลาครึ่งปีเต็มๆ อาจารย์ถ่ายทอดให้ด้วยตัวเองใน ทุกวันเลยครับ!”

โจ๋วจงทาวพูดด้วยความสะเทือนใจ ในแววตามีความอิจฉา

แฝงอยู่

“แล้วอาจารย์ของพวกท่านคือใครคะ?”

เว่ยชิงยินมีความคิดหนึ่งขึ้นมากะทันหัน

“ไม่สามารถบอกได้ครับ!”

โจ๋วจงทาวส่ายหน้าแล้วพูดหลังจากที่รอไปสองชั่วโมงแล้ว ประตูห้อง เปิดออกแล้ว……


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ