บทที่ 52 จินหลิงคุณชายเฉินลงมือแล้ว

“เฉินเกอ ทางนี้ ! ”

ตอนที่เฉินเกอมาถึงหอพักหญิงที่หยางเสว่อยู่ ที่ นี่ก็เต็มไปด้วยผู้คน

มีทั้งชายและหญิง

และยังมีตำรวจ แม้แต่ไกด์เมิ่งไฉ่หรู และยังมีไกด์ ของลู่หยางล้วนอยู่ที่นี่

มันดูครึกครั้นจริงๆด้วย

ท่ามกลางฝูงชน หยางฮุยก็โบกมือให้กับเฉินเกอ

เฉินเกอเดินไปหา

และก็เห็นร่างของหยางเสว่กับลู่หยาง

ดูเหมือนว่าสองคนนี้จะมีเรื่องกันมาจริงๆ ใบหน้า ของหยางเสว่มีรอยมือติดอยู่ ผมก็กระเซิงไปหมด กำลัง ร้องไห้พร้อมกับด่าไปด้วย

ส่วนลู่หยางในเวลานี้ถูกตำรวจคุมเป็นที่เรียบร้อย ตรงมือได้ใส่กุญแจมือเอาไว้

กลัวจนหน้าถอดสี

มีตำรวจอยู่คนนึงกำลังสอบถามสถานการณ์ที่เกิด ขึ้นกับไกด์ทั้งสองคน

“นี่….เกิดเรื่องอะไรขึ้นกัน?”

เฉินเกอถามด้วยความตกใจ
“จะอะไรสักอีกล่ะ ให้ตายสิ พี่เฉินแกสงสัยอยู่ใช่ ไหมว่าทำไมเจ้าลู่หยางหลังจากวันนั้นถึงกลายเป็นคนที่ มีเงินมากมายขนาดนั้นได้ยังไง? แกลองเดาดูสิ เจ้าลู่ หยางเองก็ใจกล้าไม่เบา ตอนแรกเขาก็ไปกู้ยืมเงินจาก บริษัท เงินกู้ออนไลน์มาหนึ่งแสน ยืนแค่เจ็ดวัน หลังจาก นั้น อาจจะเป็นแผนของพวกเงินกู้นอกระบบ ผ่านไปแค่ เจ็ดวัน เงินก็เพิ่มมาถึงห้าแสนเจ้าลู่หยางคนนี้ดูเหมือน ว่าจะแอบเอาหุ้นของโรงงานพ่อตัวเองไปให้กับคน อื่น ! ”

“เอาเป็นว่าตอนนี้กลายเป็นเรื่องวุ่นวายมาก คนที่ เรียกตำรวจมา ก็คือพ่อของเขาเอง !”

“ตอนนี้ลู่หยางไม่รู้จะทำยังไงแล้ว จึงมาขอให้ หยางเสว่คืนเงิน ดูเหมือนว่าเขาจะเสียเงินให้กับหยาง เสว่ไปเกือบหนึ่งแสน หยางเสว่ไม่คืน เขาจึงทำร้าย หยางเสว่ ! ”

“ให้ตายสิ พวกบริษัท เงินกู้ออนไลน์ใจดำจะโหด เกินไปแล้วนะ เมื่อก่อนตอนที่ดูข่าว มีคนที่ยืนเงินไป หนึ่งหมื่น หลังจากผ่านไปหนึ่งสัปดาห์ก็กลายเป็นหนึ่ง แสน สิบเท่าเลยนะ ฉันยังคิดว่ามันคงจะเป็นข่าวปลอม ตอนนี้ฉันเชื่อแล้วจริงๆ มันเป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อ จริงๆ ! ”

เฉินเกอฟังจนจบ

มองไปทางหยางเสว่ที่กำลังร้องไห้อยู่ แล้วหันกลับไปมองคนที่โดนตำรวจคุมตัวอย่างลู่หยาง เขายังคงด่าอยู่ “ฉันจะบอกอะไรให้อย่างนะนัง สาวเลว ฉันเสียเงินไปกับแกเป็นแสน แต่กลับยังไม่ได้ แม้แต่ขึ้นเตียง แกตั้งตารอฉันไว้ให้ดีๆ ถ้าเกิดยังไม่คืน เงิน ฉันจะให้พ่อฉันหาคนมาสับแกเป็นชิ้นๆ ! ”

“เข้าไปข้างในเดี่ยวนี้ ! ”

ลู่หยางยังด่าไม่จบ ก็ถูกตำรวจยัดเข้าไปข้าง

ใน !

“แกไอ้หน้าตัวเมียมาขอเงินคืนจากฉัน ฉันไม่น่า หลวมตัวไปเป็นแฟนกับแกเลย ! ”

หยางเสว่โกรธจนกระทืบเท้า

“แกมันคนหลอกลวง แกสมควรที่จะโดนแบบ

นี้ ! ”

ถึงแม้ว่าหยางเสว่จะกำลังด่าอยู่ แต่ภายในใจก็ เกิดความกลัวขึ้นมาจริงๆ บ้านลู่หยางก็ใช่ว่าจะเป็นคน ธรรมดา อย่างน้อยๆก็เหนือกว่าตัวเอง

พอเห็นลู่หยางถูกตำรวจคุมตัวไป ใจของหยางเส ว่ก็เต้นเร็วขึ้นเรื่อยๆ

ทันใดนั้น พอเธอเหลือบไปมองรอบๆ ก็เห็นเฉิน เกออยู่ในฝูงชน

จากนั้น ตาของหยางเสวก็แดงก่ำ

เธอวิ่งตรงไปหาเฉินเกอ ยืนมือขึ้นมาตบหน้าเฉิน เกอไปสองที เสียงค่อนข้างที่จะดัง !

“แกไอ้สารเลว เห็นไหมว่าฉันถูกคนทำร้าย แต่แกกลับยืนมองอยู่ตรงนี้? ไอ้สารเลว แกไปดึงตัวมันออกมา แล้วกระทืบมันเดี๋ยวนี้ ! ”

หยางเสว่ราวกับคนบ้า ดึงเสื้อของเฉินเกอ ทั้งด่า ทั้งตะโกน

ในความรู้สึกของเธอ เฉินเกอ คือคนที่ทำทุก อย่างได้เพื่อตัวเอง

ไม่ต้องพูดถึงปัจจุบัน แค่พูดถึงเมื่อก่อน ตอนที่ตัว เองเป็นหวัดนิดหน่อย เฉินเกอก็จะมาแบกตัวเองไปห้อง พยาบาล

ถ้าเกิดตัวเองบอกว่าหิวคำเดียว ต่อให้มันจะดีก ขนาดไหน เฉินเกอก็จะวิ่งออกไปนอกโรงเรียนซื้อ ของกินแล้วมาส่งถึงหน้าหอ

อยากจะซื้อโทรศัพท์เครื่องใหม่ ต่อให้เฉินเกอจะ ทำงานหาเงินมาอย่างยากลำบาก ก็จะซื้อให้ตัวเองอยู่ดี

เพราะงั้น ตอนนี้หยางเสว่ถูกทำร้าย เธอจึงรู้สึกว่า เฉินเกอจะต้องทุบสุดตัวเพื่อตัวเองแน่

แต่ปรากฏว่า เฉินเกอกลับยืนอยู่ที่เดิมไม่ไป ไหน !

หยางเสว่ถูกความโกรธครอบงำจิตใจจนแทบจะ กลายเป็นคนบ้า

“หยางเสว่ ฉันไม่ใช่แฟนของเธอแล้ว ! ”

ถูกตบไปสองที เฉินเกออยากจะสวนกลับไปจริงๆ

แต่พอเห็นใบหน้าของหยางเสว่ที่ถูกลู่หยางตบจนมีรอยนิ้วมือ

เฉินเกอจึงทำยังไงก็ทำไม่ลง

ทำได้แค่ผลักเธอออกไป !

เมื่อก่อนเฉินเกอรักหยางเสว่จากใจจริง

“ก็ได้ ไม่ใช่แฟนของฉันแล้ว หรือว่าแกไม่อยาก จะกลับมาคืนดี !”

หยางเสว่ร้องไห้ไปตะโกนไป

ตอนนี้เธอไม่ใช่คนบ้าแล้ว

แต่ เฉินเกอในตอนนี้ให้ความรู้สึกว่าเป็นคนแปลก หน้าสำหรับเธอมาก

หรือว่า แม้แต่เจ้าคนจนๆคนนี้ก็ไม่รักตัวเองแล้ว

งั้นเหรอ?

จะเป็นไปได้ไง?

ฉันหยางเสว่ ต่อให้ไม่ต้องรีบร้อน เจ้าเฉินเกอจะ ต้องมาคุกเข่าให้ฉันถึงจะถูก

“ฉันไม่มีความคิดแบบนั้นแล้ว ! ”

เฉินเกอส่ายหัว หันหน้าเดินจากไป ความจริง ลึกๆในใจของเฉินเกอยังมีความเจ็บปวดอยู่เล็กน้อย

“ไอ้สารเลว ! ถ้าเกิดแกไม่มาอยู่กับฉัน แล้วฉัน จะคืนเงินยังไง ถ้าเกิดไม่ใช่เพราะลู่หยางมาแข่งความ รวยกับแก ตอนนี้ฉันก็คงไม่ต้องมีสภาพแบบนี้?”

หยางเสว่เริ่มตีโพยตีพายสักแล้ว !
เจ้าเฉินเกอไม่ได้รักตัวเองแล้วจริงๆ

แต่ว่า ตอนนี้ตัวเองยังมีหนี้ที่ต้องคืนอีกหนึ่งแสน เจ้าพวกบ้านลู่หยางก็ใช่ว่าจะเป็นคนที่ยอมปล่อยใครไป

ง่ายๆ

ทำยังไงดี? ตอนนี้ตัวเองควรจะทำยังไงดี?

เงินหนึ่งแสน ต่อให้ตัวเองไปขายตัวก็ไม่สามารถ หาเงินมาได้รวดเร็วขนาดนี้ !

หยางเสว่นั่งลงบนพื้น แล้วร้องไห้ขึ้นมา

หันมาพูดถึงเรื่องของเฉินเกอ

เขากลับมาที่ห้องของตัวเองด้วยหัวใจที่สับสน อยากจะนอนสักงีบ แต่ทำยังไงก็นอนไม่หลับ

พอเห็นรอยนิ้วมือบนใบหน้าของหยางเสว่ ใจ ของเฉินเกอก็รู้สึกเจ็บปวดเป็นอย่างมาก

ถ้าเกิดหยางเสว่ยังเป็นเหมือนกับเมื่อก่อน อยู่ เคียงข้างตัวเองไม่หนีไปไหน ตอนนี้ต่อให้เธออยากได้ อะไรก็จะได้มันมาทั้งหมด

เธอถูกคนอื่นรังแก เฉินเกอก็จะเข้าไปปกป้อง โดยที่ไม่ต้องพูดอะไร แต่ความจริงที่เจ็บปวดก็คือ เธอหักหลังตัวเอง

เธอหลอกตัวเองว่าขออยู่คนเดียวเงียบๆ แต่พอ ผ่านไปสามวันกลับไปเดินอยู่กับคนอื่น

เรื่องนี้ เฉินเกอไม่ได้พูดอะไรมาก แต่ภายในใจจะไม่มีวันลืมเรื่องนี้ไปได้ !

นอนอยู่บนเตียง สักพักก็นึกถึงเรื่องดีๆของหยาง เสว่เมื่อก่อน สักพักก็นึกถึงฉากที่หยางเสว่หักหลังตัว เอง เป็นแบบนี้ จนผ่านไปครึ่งชั่วโมง

และในเวลาต่อมา โทรศัพท์ของเฉินเกอก็ดังขึ้นมา

หยิบขึ้นมาดู ก็เห็นว่าคนที่โทรมาก็คือซูมู่หาน

“เฉินเกอ แกอยู่ที่ไหนเหรอ? รีบมาบ้านฉันเร็ว เตรียมกับข้าวไว้พร้อมแล้ว เตรียมตัวต้อนรับพวกแก ! ”

น้ำเสียงของซูมู่หานเต็มไปด้วยความสุข

“ฉันกลับมาที่หอพักแล้ว มีอะไรเหรอ?”

เฉินเกอพอจะเดาได้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ก็ยัง คงแกล้งถามเหมือนกับคนที่ไม่รู้เรื่องอะไร

“เฮ้ๆ วิกฤตเรื่องเงินของบ้านเราผ่านพันไปแล้ว และแกรู้ไหม บริษัทยังได้เงินทุนสนับสนุนจากจินหลิงบ ริษัทการค้า หนึ่งพันล้าน ! เฉินเกอแกรีบมาที่นี่ มากิน ข้าวด้วยกัน !

ตอนนี้ซูมู่หานอารมณ์ดีแล้ว เฉินเกอเองก็อารมณ์ ดีตามไปด้วย และก็ตกใจอยู่ไม่น้อย

พี่เจิ้นกั๋วทำงานได้ค่อนข้างรวดเร็ว สิ่งที่ทำให้ เฉินเกอนึกไม่ถึงก็คือ กลับเอาไปลงทุนถึงหนึ่งพันล้าน เงินเยอะขนาดนี้ !

ถ้าเกิดเป็นเมื่อก่อน ซูมู่หานบอกให้ตัวเองกลับไปเฉินเกอก็อาจจะไปรวมวงด้วยสักพัก

แต่ว่าตอนนี้ พอมีเรื่องของหยางเสว่เข้ามา เกี่ยวข้อง ทำให้ใจของเฉินเกอรู้สึกสับสน

ไม่เป็นไร พวกเธอกินไปเถอะ ฉันคงไม่ไปแล้ว ตอนนี้ฉันรู้สึกเหนื่อยนิดหน่อย อยากจะนอนพักสัก งีบ ! ”

“อ่า ! เฉินเกอแกเป็นอะไรนะ ทำไมถึงไม่มา ! หรือว่าแกกลัวว่าพวกเขาจะพูดจาเยาะเย้ยแก แกวางใจ ได้ มีฉันอยู่ พวกเขาไม่ทำหรอก ! ”

“ไม่ใช่ ฉันเหนื่อยจริงๆ ! ”

“งั้นก็ได้ รอถึงตอนกลางคืน กลางคืนฉันจะกลับ ไปที่โรงเรียน ถึงตอนนั้นฉันค่อยเลี้ยงแกอีกที พอพูดถึง เรื่องนี้ ฉันอยากจะเลี้ยงข้าวแกสักมือมาโดยตลอด แต่ก็ ยังไม่ได้เลี้ยงสักที ! ”

ได้ ! ”

หลังจากวางสาย

เฉินเกอกำลังคิดว่า หรือว่าคืนนี้ฉันควรจะหา โอกาส บอกกับซูมู่หาน ว่าครั้งนี้ตัวเองเป็นคนช่วยเหลือ เธอดี

จากนั้นก็เปิดเผยฐานะที่แท้จริงของตัวเองกับเธอ

ดีหรือเปล่า?

แต่จะอธิบายเรื่องนี้จากตรงไหนดี

มันจะกะทันหันไปรึเปล่า !
อัยย้า เฉินเกอรู้สึกว่าหัวสมองของตัวเองกำลังจะ

ระเบิด !

และในเวลาเดียวกัน

ซูมู่หานที่อยู่ในบ้าน

“ทำไมเหรอ? เพื่อนในห้องจนๆของแกไม่มางั้น เหรอ? ยังคิดจะเล่นตัวอยู่อีกเหรอ !”

หวังหุยหมิ่นพอเห็นซูมู่หานวางสายด้วยสีหน้าที่ ผิดหวัง จึงพูดความในใจออกมา

เธอไม่รู้จริงๆ ทำไมลูกสาวของตัวเองจะต้องเป็น ห่วงเจ้าคนแบบนั้นทำไม

“ไม่มาก็ดี พี่ ฉันว่าพี่อย่าไปใส่ใจเรื่องของเจ้าเด็ก คนนั้นเลย พี่รู้อะไรไหม ตอนนี้พี่กับเขาเหมือนอยู่กัน คนละโลก ครั้งนี้บ้านซูของเราได้รับเงินทุนสนับสนุน จากจินหลิงบริษัทการค้า จะต้องเติบโตมากกว่านี้แน่ รีบ ทำให้เจ้าเด็กคนนั้นตัดใจจากความคิดที่ว่าจะได้นางฟ้า มาครอบดีกว่า !

“ถูกแล้ว ! ไปยุ่งเกี่ยวกับคนแบบนั้นก็ไม่ได้อะไร

ขึ้นมาหรอก ! ”

กลุ่มวัยรุ่นนินทากันอย่างไม่หยุดปาก

“จริงสิจวงเฉียง เป็นเพราะความสัมพันธ์ของพ่อ แกรีเปล่า ถึงทำให้จินหลิงบริษัทการค้าเอาเงินมาลงทุน ได้? นี่เป็นถึงกลุ่มอันดับหนึ่งของจินหลิง ทำไมจู่ๆถึงเอา เงินมาลงทุนกับพวกเราล่ะ?”
หวังหุ้ยหมิ่นในเวลานี้ได้เปลี่ยนหัวข้อมาคุยเรื่อง ของจินหลิงบริษัทการค้า

นี่เป็นเรื่องที่เธอสงสัยที่สุด

ส่วนจวงเฉียง กลับส่ายหัว

ไม่ใช่เพราะพ่อผมแน่ คนที่สามารถทำให้จินหลิ งบริษัทการค้าเอาเงินมาลงทุนได้ ความจริงก็มีความเป็น ไปได้แค่สองทาง ต่อให้เป็นหลี่เจิ้นกั๋วประธานหลี่ ก็ไม่มี อำนาจขนาดนั้น ! นั่นจะต้องเป็นฝีมือของหัวหน้าทั้ง สองของกลุ่มแน่ หัวหน้าที่ใหญ่ที่สุด ตอนนี้ไม่ได้อยู่ใน ประเทศ เพราะงั้นผมจึงเดาว่า คนที่เป็นคนบอกให้ลงทุน ในครั้งนี้ มีความเป็นไปได้มากว่าจะเป็นคนที่เต็มไปด้วย ปริศนาอย่างคุณชายเฉิน ! ”

“คุณชายเฉิน ? ทำไมถึงไม่เคยได้ยินมาก่อน?” พอพูดประโยคนี้ออกมา คนที่อยู่ที่นี่ต่างก็เงียบ กันหมด

คงจะรู้แล้วใช่ไหม ว่าหลี่เจิ้นกั๋วก็คือคนใหญ่คน โตของจินหลิง ตอนนี้ เหนือเขาขึ้นไปยังมีคนที่คอยอยู่ เบื้องหลังอยู่สองคน และหนึ่งในนั้น ก็คือคุณชายเฉิน คนนี้

งั้นก็หมายความว่า ถนนการค้าจินหลิงก็เป็นของ

พวกเขา

มันจะร่ำรวยเกินไปแล้ว?

ท่าทางของจวงเฉียงราวกับนับถือเป็นอย่างมาก”ประวัติความเป็นมาของคุณชายเฉินคนนี้นั้นลึกลับมาก และอีกอย่างทรัพย์สินในบ้านของเขาไม่ใช่สิ่งที่ทุกคน จะจินตนาการได้.ตอนนี้คุณชายเฉินเพิ่งจะมาที่จิน หลิง จะต้องกำลังลองวัดฝีมือของตัวเองอยู่แน่ เพราะงั้น ผมจะสงสัยว่า น้าหวัง บริษัทของพวกคุณคงจะอยู่ในเป้า หมายของเขาพอดี?”

“น่าจะเป็นอย่างงั้น ! ”

หวังหุ้ยหมิ่นพยักหน้าด้วยความตกใจ

และทางด้านกลุ่มนักเรียนหญิง รวมไปถึงเจียง เวยเวยตื่นเต้นจนตัวสั่น

“คุณชายจวง คุณรีบบอกมาหน่อยว่า คุณชายเฉิน คนนั้นมีความลึกลับมากขนาดไหนกัน หรือจะบอกว่า ทั้ง ถนนการค้าจินหลิงก็เป็นของเขาหมดเลย? คุณพระคุณ เจ้า ! ”

จวงเฉียงยิ้มแล้วพูดออกมาว่า “พูดเรื่องอะไรกัน? ถนนการค้าจินหลิง ? ฮ่าๆ จะบอกแบบนี้ให้ทุกคนรู้แล้ว กัน ฟังจากเรื่องที่พ่อของผมเป็นคนเปรียบเทียบ เครื่องพิมพ์เงินของจินหลิงหรือแม้แต่ถนนการค้าจิน หลิง ในสายตาของคุณชายเฉิน มันก็แค่สิ่งที่ไม่มีค่า อะไรเลย !

“อะไรนะ ! “

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ