ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี!

บทที่ 250 คู่นัดบอด



บทที่ 250 คู่นัดบอด

“ฮี ไม่ต้องถาม ก็คงมาถอนเงินไปใช้จ่ายในชีวิตประจำวันแหละ ฮ่าๆ พวกเธอคงไม่รู้สึ เมื่อวานฉันได้สังเกตเงินของเขาแล้ว กระเป๋าตังเขาไม่มีเงินแม้แต่แดงเดียว!

หลินตงพูดอย่างหัวเราะเสียงดัง

ส่วนเจียงหรานหรานนั้น หลังจากที่เหลือบมองเฉินเกอแล้วนั้น ก็ไม่ได้พูดอะไรอีกเลย

เมื่อก่อนนั้น ตอนที่เฉินเกอเงิน เจียงหรานหรานยังมีความ รู้สึกที่ดีต่อเฉินเกอบ้าง

แต่ตอนนี้ สิ่งที่เฉินเกอทำมานั้น ทำให้เจียงหวานหวานหมด

ความรู้สึกทันทีเลย

“ใช่ไง มาถอนเงิน ยังมาพร้อมกับสวนด้วยนะ!!

ถังหรานยิ้มแล้วพูด

เจียงหรานหรานตื่นตระหนกขึ้นมาทันที ราวกับว่าสังเกตเห็น อะไรบางอย่าง

รีบร้อนดึงสวี่ซินไปอีกฟาก พูดเรื่องเฉินเกอไม่มีเงินแล้ว อาจ จะต้องการหลอกเธอพูดอะไรประมาณนี้

สวีซินที่กังวลเล็กน้อยมองไปยังเฉินเกอ “เฉินเกอ ทำไมนาย ต้องขายรถด้วยล่ะ แล้วทำไมยังขายราคาต่ำขนาดนี้ละ?”
เธอนั้นได้คิดแทนเฉินเกอจริงๆ

“วันหลังมีโอกาสค่อยบอกกับเธอนะ ฉันต้องไปถอนเงินก่อน

เที่ยงนี้ยังมีธุระน่ะ!”

เฉินเกอยิ้มให้กับสวีซิน

จากนั้นก็ไม่ได้มองใครอีกเลย เดินไปที่เคาน์เตอร์ธนาคาร

โดยตรง

และหลินตงนั้น ยังจงใจพาหญิงสาวหลายคนตามไปดูเฉิน

เกอ

ความหมายก็คืออยากจะรอหัวเราะเยาะเงินเกอ

“คุณผู้ชายคะ คุณจะถอนเงินเท่าไหร่คะ?”

พนักงานที่เคาน์เตอร์ได้ถามขึ้น

“ถอนหกแสนหยวนครับ”

เฉินเกอพูดอย่างเรียบเฉย

“แม่งเอ๊ย? หกแสน?”

หลินตงตกตะลึงทันที

เจียงหรานหรานก็ตกใจเหมือนกัน

ถังหรานและแม่ของสวีซินที่กำลังเดินเข้าต่างก็ได้มองมาทาง นั้นเช่นกัน

“ได้ค่ะคุณผู้ชาย รอสักครูนะคะ!”
พนักงานธนาคารได้กล่าวขึ้น

ทันใดนั้นก็ให้เงินเกอกดรหัสผ่านและเซ็นชื่อ

ฉับๆๆ!

เครื่องนับธนบัตรก็ได้ดังขึ้น

รอยยิ้มบนใบหน้าของหลินตงถูกสตาฟไปทันที

“นาย…..

หรอ?”

นายยังมีเงินอีก? เงินนายซื้อรถไปหมดแล้วไม่ใช่

หลินตงพูดอย่างประหลาดใจ

“ฉันพูดเมื่อไหร่หรอว่าเงินของฉันได้ซื้อรถไปหมดแล้ว!?”

เฉินเกอพูดอย่างเย็นชา

“งั้นเฉินเกอ นายถูกหวยเท่าไหร่หรอ?”

เจียงหรานหรานได้ถามขึ้น

เวลานี้ แม่ของสวีซินกับถังหรานก็ได้เดินเข้ามา

“ฉันถูกประมาณ……….

” เฉินเกอพูดเสียงสูง “ชั่วขณะนั้น

ทำให้ผู้คนรอบข้างเพิ่งตากว้างแล้วรายล้อมเข้ามา “ช่างมันเถอะ ก็ไม่เยอะเท่าไหร่ ไม่อยากพูดละ!”

“นาย!”

เจียงหวานหรานโมโหทันที
และเงินที่มากขนาดนี้ กระเป๋าใบเล็กของเฉินเกอก็ไม่พอใส่ พอดีเวลานี้พนักงานได้มาเปลี่ยนถุงขยะดำ เฉินเกอเลยขอมา หนึ่งอัน ใส่เงินหกแสนหยวนลงในถุงดำ หลังจากที่บอกลาสวี นก็ถือเงินจากไป

“ที่แท้เขายังมีเงินอีก!”

น้ากางอุทานอย่างตกใจ

“ใช่ค่ะ หนูก็คิดไม่ถึง สรุปเขาถูกหวยเท่าไหร่กันแน่!!

เจียงหวานหวานพูดอย่างร้อนรน

ราวกับว่าตัวเองได้ทำเรื่องที่ละอายใจไปอย่างนั้น

“เย็ดแม่เอ๊ย ฉันว่านะ เฉินเนื้อมันเจตนาชัดๆ เขาเจตนาแกล้ง ทำเป็นจนให้พวกเราดู!”

หลินตงเกลียดมันมากยิ่งขึ้น

เพราะเมื่อกี้เขาโดนตบหน้าไปแล้ว และถูกตบแรงมากเสีย

ด้วย

ขณะนั้น อารมณ์ที่จะไปเที่ยวนั้นกลับหายไปหมดเลย……. เฉินเกอในเวลานี้นั้น

ได้ไปถึงออฟฟิศ ขายบ้านแล้ว และก็ไม่ต้องสงสัย ก็ได้ฉีก หน้าพนักงานขายเมื่อวานอย่างจังๆ

ซื้อบ้าน โดยชำระเงินสดเต็มจำนวน
ทั้งหมดเจ็ดแสนกว่าหยวน

นี่มันอาเสี่ยชัดๆ

และหลังจากที่จัดการเรียบร้อยแล้ว ก็ใกล้เวลาเที่ยงแล้ว ลี่ เสี้ยวเริ่มโทรตามแล้ว

เฉินเกอรีบร้อนกลับไปเปลี่ยนชุด แล้วก็รีบไปที่โรงแรมจินหรูยี่

เวลานี้ ในห้องวีไอพีของโรงแรม

ลี่เสี้ยวกับซูถิงนั้นได้มาถึงแล้ว

นอกเหนือจากนี้ ยังมีอีกสามคน

คนหนึ่งคือเพื่อนรักของซูถิง อีกคนหนึ่งนั้น ก็เป็นหญิงสาวที่มา ดูตัวในครั้งนี้ ผมที่ยาวถึงหลัง ผิวพรรณผุดผ่อง รูปร่างหน้าตา สวยทีเดียว

เพียงแต่เห็นได้ชัดว่าเธอไม่ค่อยชอบพูด เยือกเย็นทีเดียว ได้ แต่ก้มหน้าเล่นโทรศัพท์

และผู้หญิงที่อยู่ด้านข้างเธอ ก็คือแม่ของหญิงสาว

หญิงวัยกลางคนตัวอ้วนคิ้วเหมือนหนอน ดูแล้วเหมือนผู้ชาย เล็กน้อย

“เฉินเกอเป็นคนดีมากเลย ไม่ใช่ว่าฉันชมเขานะ เดี๋ยวพวกเธอ เห็นก็จะรู้เอง จบจากมหาวิทยาลัยชื่อดัง และคนก็ดูสะอาด สะอ้านด้วย เดี๋ยวก็มีงานทำแล้ว ได้ยินว่าจะเข้าทำงานกับบริษัท ของรัฐ ได้ซื้อบ้านที่อำเภอผิงอันแล้วด้วย!”
ซูถิงก็ได้คุยกับพวกเธอ

อย่างไรเสียสำหรับเฉินเกอแล้ว เพราะสาเหตุของเสี้ยวแหละ เดิมทีตอนที่เรียนมัธยมต้นนั้นความสัมพันธ์ถือว่าดีมาก

เพราะว่าหลังจากที่ลี่เสี้ยวเกิดเรื่องนั้นขึ้น ดังนั้น ถึงจึงได้เก ลัย เฉินเกอ

ตอนนี้นั้น ความแค้นได้ลดถอยลงไปเยอะแล้ว สามารถช่วยเห ลือเฉินเกอได้ก็ช่วย

“บ้านมีพื้นที่เท่าไหร่? คงไม่น้อยกว่าสามห้องนะ? หากไม่ใช่ สามห้องนอนหนึ่งห้องรับแขกหนึ่งห้องครัวสองห้องน้ำ ไม่ถือว่า เป็นบ้านนะ!”

ในเวลานี้ หญิงสาวที่มาดูตัวได้เงยหน้าถามขึ้น

“ยังไงละ ก็คือสามห้องนอนหนึ่งห้องรับแขกหนึ่งห้องครัวสอง ห้องน้ำ เห่อๆ

ลี่เสี้ยวกล่าว

“งั้นก็ดี แล้วรถละ? ยี่ห้ออะไร?”

คนที่ถามคือหญิงสาวของแม่

“อ๋อๆ รถหรือยังไม่ได้ซื้อเลย อีกอย่าง รถโดยทั่วไปมีมูลค่าก ไม่มากนัก!

ลี่เสี้ยวกล่าว

“เห่อๆ ที่จริงพวกบ้านหรือรถสำหรับพวกเราแล้วก็ไม่ได้สำคัญอะไร สิ่งที่สำคัญคือพ่อหนุ่มคนนี้ต้องเป็นคนซื่อสัตย์ อย่าง พวกที่ขี้โม้ โอ้อวดไม่เอานะ!”

แม่ของหญิงสาวได้กล่าวขึ้นอีก

“ซื่อสัตย์ คุณวางใจได้ ซื่อสัตย์อย่างแน่นอน! ซูถิง: “พวกเราถือว่าเติบโตมาพร้อมกัน เรื่องนี้พวกเรารู้ดี ขณะที่ผู้คนกำลังสนทนากันอยู่ เฉินเกอก็ได้ผลักประตูเข้ามา

“เฉินเกอ นายรีบมานั่งเลย ฉันแนะนำให้นายรู้จักก่อน!

ลี่เสี้ยวยิ้มและแนะนำทุกคนให้รู้จักกัน

และหญิงวัยกลางคนจ้องมองเฉินเกอตั้งแต่หัวจรดเท้า ดูออก ว่าเฉินเกอเป็นคนที่ซื่อสัตย์

ก็รู้สึกวางใจ

ไม่นานนักกับข้าวถูกเสริบขึ้นมา ทั้งสองฝ่ายกินไปสนทนากัน

ไป

“ไอ้หยา ฉันว่าละทำไมกับข้าวจานสุดท้ายนี้ไม่มาสักที ฉันไป ตามก่อนนะ!”

เพื่อนร่วมคนนั้นได้พูดขึ้น ยังได้ส่งสัญญาณให้ชูถิง เสี้ยว

จากนั้นทั้งสามคนก็เดินออกไปพร้อมกัน เสี้ยวตบไหล่ของ เฉินเกอเบาๆ เป็นการให้กำลังใจเฉินเกอ
ผู้หญิงวัยกลางคนเห็นคนเดินออกไปกันแล้ว ก็ใช้ทิชชูเช็ด ปาก

นายชื่อเฉินเกอใช่มั้ย? สถานะทางการเงินของนาย พวกเรา ก็รู้หมดแล้ว นายดูซื่อสัตย์มาก นายรู้สึกว่าลูกสาวของฉันเป็นยัง ไงมั่ง?”

หญิงวัยกลางคนกล่าว

ก็ต้องซื่อสัตย์อยู่แล้ว เป็นครั้งแรกที่เฉินเกอมาดูตัวด้วย หญิง วัยกลางคนคนนี้หน้าดูเหมือนเสือ นอกจากเสี้ยวถามแล้ว เธอก็ ไม่ได้พูดอะไรเลย

“ก็ไม่เลวครับ!”

เฉินเกอกล่าว

และหญิงสาวคนนั้น เวลานี้ได้เงยหน้าขึ้นมองเฉินเกอไปแวบ หนึ่ง จากนั้นก็ทำหน้ามุ่ย ก้มหน้าลงด้วยความรังเกียจ

เห้ย สายตาอะไรกันเนี่ย?

เฉินเกอด่าในใจ

“ฉันจะบอกนายนะ ลูกสาวฉันทำงานให้กับบริษัทในเครือของ บริษัทดรีมเมอร์อินเวิร์สเมนท์กรุ๊ป ชื่อบริษัทDaheng Production and Trade บริษัทดรีมเมอร์อินเวิร์สเมนท์กรุ๊ปนาย รู้จักใช่ไหม? เป็นบริษัทที่มีเงินทุนหนามาก ทำงานในนั้น รู้ไหม มันเข้ายากแค่ไหน?
หญิงวัยกลางคนกล่าว

บริษัท Daheng Production and Trade หากเฉินเกอจำไม่

ผิด เป็นโรงงานที่บริษัทดรีมเมอร์กรุ๊ปสนับสนุนเงินทุนให้เท่านั้น โครงการที่สนับสนุนเงินทุก ครั้งนี้มีไม่น้อย แบบนี้ยังกล้าที่จะพูดว่าเป็นบริษัทในเครือของบริษัทดรีมเมอร์

กรุ๊ปอีกหรอ?

ในใจเฉินเกอยิ้มอย่างเอือมระอา

เพียงแค่พยักหน้า แต่ในใจค่อนข้างอึดอัด หญิงสาวคนนี้ก็ไม่ เลย และรูปร่างหน้าตาก็ใช้ได้ทีเดียว ทำมาถึงอยากแต่งงานละ

“พวกเรานั้น ก็เห็นนายที่เป็นคนซื่อสัตย์ เพราะลูกสาวฉัน ต้องการแต่งงานกับคนที่ซื่อสัตย์ แต่ว่าก่อนที่จะแต่งงานกับนาย ทางเรามีข้อเรียกร้องสามข้อ นายฟังให้ดีนะ!

“อ่า?”

เฉินเกอโคตรงงเลย แม่งเอ๊ย นี่มันยังไงกันวะ?


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ