ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี!

บทที่ 582 เซ่งจูน้อย



บทที่ 582 เซ่งจูน้อย

“คุณชายเฉิน?”

หญิงสาวทั้งหลายต่างประหลาดใจ

ชื่อนี้ดูเหมือนเคยได้ยินจากที่ไหนมาก่อน แต่ก็จำไม่ได้ จริงๆ!”

“ฮ่ม! ฉันได้ไปค้นหาโดยเฉพาะ พูดออกมา พวกเธอตกตะลึง

เกือบตาย!”

หยุนเฟยพูดขึ้น

“เป็นยังไง?”

“ฉันได้ยินคนพูดว่า คุณชายเฉินคนนี้ มีที่มาที่ยิ่งใหญ่มาก ทรัพย์สินที่มี เหนือจินตนาการของคนธรรมดาเลยจริงๆ พูดสั้นๆ ก็คือ เธอสามารถขอเงินเท่าไหร่ เขาก็สามารถให้เงินเธอเท่านั้น ในทันที!!

หยุนเฟย พูดด้วยแววตาอิจฉา

“จริงๆเหรอ? ยังมีคุณชายไฮโซแบบนี้ด้วย?”

พวกผู้ชายก็พูดด้วยความอิจฉาและเกลียดชังในทันที

“แน่นอนอยู่แล้ว ไม่เพียงแต่ร่ำรวย คุณชายเฉินท่านนี้ ยังมี ความสามารถยิ่งนัก ไม่ใช่คุณชายเสเพลของตระกูลอย่างพวก นาย ที่สามารถเทียบเท่าได้!”
หยุนเฟยอดไม่ได้ที่จะมองไปทางน้องชายทั้งหลาย ส่ายหัว

“เทียบไม่ได้ก็เทียบไม่ได้ เราก็ไม่กล้าเทียบกับเขา!” พวกชาย หนุ่มก้มหน้าลง

“ที่จริงฉันกลับรู้สึกว่า คนคนหนึ่งต่อให้จะมีเงินมากมาย เขาก็ ไม่สามารถใช้ชีวิตอย่างไร้ความกังวลใดๆ โดยสิ้นเชิง ตราบใดที่ เป็นคน ไม่ว่าเขาจะมีเงินหรือไม่มีเงิน ก็จะมีความกังวลทั้งนั้น บางทีคุณชายเงินท่านนั้น ก็มีความกังวลที่คนธรรมดาอย่าง พวกเราไม่มี พวกนายก็ไม่ต้องรู้สึกละอายใจ!”

หยุนฉ่ง ยิ้มอย่างอ่อนหวาน ในขณะนี้

คำพูดของเธอ ดูเหมือนจะสามารถทำให้ผู้คนรู้สึกสบายใจ ตลอดเวลา ดุจดั่งอาบสายลมในฤดูใบไม้ผลิ ดีขึ้นมากในทันที

ส่วนเฉินเกอมองไปที่หยุนฉิง ก็ยิ่งดูยิ่งรู้สึกชอบ เคยเห็นผู้หญิง อย่างหยางเสว่และจ้าวยีฟานจนชิน อย่างหยุนนิ่งแบบนี้ หา ยาก ในโลกแล้วจริงๆ

ใช่เลย ต่อให้คุณมีทรัพย์สินของครึ่งหนึ่งในโลก แล้วสามารถ เป็นยังไงได้?

ก็ยังเหมือนกัน คุณไม่สามารถเปลี่ยนโชคชะตาของตัวเอง เปลี่ยนโชคชะตาของตระกูลได้ แม้แต่ผู้หญิงที่ตัวเองรัก ก็ไม่ สามารถปกป้องได้

ตราบใดที่ยังเป็นคน ก็จะมีความกังวล
เงินเกือกำลังครุ่นคิดถึงคำพูดนี้ ก็เลยทำให้ใจลอย

ในตอนที่รินยาให้หยุนเฟย น้ำชาก็ล้นออกมาอย่างไม่ทันระวัง หกลงบนเสื้อผ้าของหยุนเฟยทั้งหมด

“อ๊ะ! ไอ้สารเลวๆ!”

หยุนเฟยถูกลวกจนลุกขึ้นยืนทันที ราวกับสุนัขจิ้งจอกที่โดน เหยียบหาง

“ไอ้สารเลว นายตาบอดหรือไง?”

หยุนเฟยจ้องมองไปที่เฉินเกอ ตะคอกอย่างโกรธแค้น

และเป็นเพราะเสียงตะคอกนี้ ดึงดูดความสนใจของผู้คน จํานวนมากในที่งาน และหยุนเฟย ยิ่งอารมณ์ขึ้น ยกฝ่ามือขึ้นกำลังจะตบหน้าเงิน

เกอ

ในสายตาของเธอ ผู้ชายคนนี้ เป็นเพียงคนรับใช้คนหนึ่ง เท่านั้น ตอนนี้ กล้าที่จะล่วงเกินตัวเองต่อหน้าผู้คน อารมณ์ ฉุนเฉียวของหยุนเฟยขึ้นมาแล้ว ก็ใช่ว่าจะจัดการได้ง่ายๆ

แต่เมื่อฝ่ามือของหยุนเฟยหยุดห่างจากใบหน้าของเฉินเกอ ครึ่งเซนติเมตร ทันใดนั้น ก็มีพลังอย่างหนึ่งส่งเข้ามา เจ็บปวดดั่ง เช่น โดนเข็มทิ่มแทง ผ่านทะลุฝ่ามือของตัวเอง

ทันใดนั้น ฝ่ามือของหยุนเฟยก็เลือดไหลไม่หยุด

ราวกับโดนตีใส่กระบองเพชร
เจ็บมาก! เจ็บมาก! มือของฉัน!

หยุนเฟยกุมฝ่ามือของตัวเองไว้ แล้วเริ่มร้องไห้

“ไอ้หมอนี่ นายกล้าเอาเข็มแทงหยุนเฟยของเรา นายหาที่ ตาย!”

พวกผู้ชายก็ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น นึกว่าเป็นเกอลอบทําร้าย

เลยโมโห ในทันที

ยังจะลงไม้ลงมือ

“หยุดนะ พวกนายทำอะไรอยู่

ทันใดนั้นเอง เสียงที่มีความตื่นตระหนกและโกรธเกรี้ยวก็ดัง ขึ้น ตะโกนห้ามปรามพวกคนที่กำลังจะลงไม้ลงมือในทันที

และฝูงชน ในงานก็เงียบลงในทันทีเช่นกัน

เพราะว่า คนคนนี้ก็คือหยุนหลิน หัวหน้าของตระกูลหยุน

หยุนหลิน เห็นเฉินเกอที่ยืนมือไขว้หลัง ท่าที่เรียบเฉย

สีหน้าขาวซีด รีบวิ่งพุ่งเข้าไปอย่างร้อนรน “เพียะ!เพียะ!เพียะ!”

ตบหน้าสามครั้งที่เสียงดังฟังชัดย่างต่อเนื่อง

ตบจนสายหนุ่มทั้งสายเกือบล้มทั้งยืน

“พ่อ พ่อท่าอะไร พวกเขาทั้งสามแค่แก้แค้นให้ฉันเท่านั้น พ่อ ไอ้หมารับใช้ ทำให้มือของฉันถลอกแล้ว!”
หยุนเฟยได้เห็นน้องชายลูกพี่ลูกน้องทั้งสามโดนตี โกรธจน

กระทืบเท้า

“เพี้ยะ!?

และหยุนหลินก็พลิกมือตบหน้าหยุนเฟยอีกครั้ง

ช่างกล้านัก! หมารับใช้อะไรกัน ฉันว่าพวกแก จะตายยังไงก็ คงไม่รู้ตัว!”

ปากของ หยุนหลิน สั่นกระตุก

หยุนเฟยโดนตบจนร้องไห้

“พ่อ เพราะอะไร? ไอ้หมารับใช้ที่ทำร้ายฉัน!”

หยุนเฟยพูดอย่างไม่พอใจ

“เพียะ!”

เป็นการตบหน้าที่ดังก้องอีกครั้ง “ตัวสารเลว ยังกล้าพูดจา โอหังยังไม่รีบขอโทษคุณชายเฉิน!”

หยุนหล้างตักเตือนอย่างโหดเหี้ยม

จากนั้นก็มองไปที่เฉินเกอ โค้งคำนับด้วยความเคารพ “คุณ ชายเฉิน ลูกสาวเบาปัญญา เกือบจะล่วงเกินคุณชายเฉิน หวังว่า จะให้อภัย!”

“ห้า?”

หยุนเฟยไม่คาดคิดว่า คุณพ่อถึงกับโค้งคำนับให้คนรับใช้คนนี้

และพวกหนุ่มสาวก็ล้วนตกตะลึงหมด

มองฉากนี้ด้วยความเหลือเชื่อ

“เห็นแก่หน้าของน้องเฉิงเอ๋อร์ คนนี้ ฉันไม่ถือสากับพวกเขา หรอก แต่เตือนลูกสาวของคุณหน่อย ต่อไป อย่าตบหน้าคนอื่น ง่ายๆ!”

เฉินเกอพูดอย่างเย็นชา

มองไปที่หยุนเฟย

หยุนเฟยหน้าแดงทันที “คุณ…….คุณคือคุณชายเฉิน? คุณชาย เฉินผู้ลึกลับ ที่มาจากเมืองหนานหยาง?”

เธอกลืนน้ำลายเข้า

เป็นดั่งเทพเจ้ามหาเศรษฐีในตำนาน ก็คือเขา?”

“ยัยตัวดี โชคดีที่คุณชายเฉินไม่ถือสากับแก พวกแกทั้งหลาย ยังไม่รีบขอโทษคุณชายเฉิน!”

หยุนหลินรีบพูดขึ้น

คนอื่นบอกเพียงว่าเฉินเกอเป็นคุณชายมหาเศรษฐี แต่ว่า ความสยองของเขา มีเพียงผู้ที่เคยประสบด้วยตัวเองเท่านั้น ที่จะ เข้าใจ!

“ขอ……ขอโทษค่ะ!”
แม้ว่าจะรู้สึกไม่น่าเชื่อ แต่หยุนเฟย ดูจากท่าทีของพ่อ ก็รู้ว่า ท่านนี้เป็นตัวจริง ในขณะนี้ หยุนเฟยหน้าแดง ก้มหน้าลง แล้วขอ โทษเฉินเกอ

ในเวลาเดียวกัน ดวงตาคู่สวยอดไม่ได้ที่จะกลอกลูกตาไปมา แอบสังเกตสีหน้าของเฉินเกอที่มองดูตัวเอง

บางที ความขัดแย้งในครั้งนี้ อาจสามารถจุดประกายแห่ง ความรักกับคุณชายเฉิน ผู้มีทรัพย์สมบัติมากมายนับไม่ถ้วน

แต่เธอคิดผิดแล้ว เฉินเกอไม่ได้มองเธอด้วยซ้ำ

ก็ได้หันสายตาไปที่อื่น ซึ่งทำให้หยุนเฟย ผิดหวังยิ่งนัก

ส่วนพวกคนที่เหลือ ยิ่งไม่กล้าออกเสียง

มีเพียงหยุนฉิง เท่านั้น ที่กะพริบดวงตาที่กลมโต มองไปที่เฉิน เกอด้วยความสงสัย

ในขณะนี้เอง ผู้คนด้านนอก ก็ส่งเสียงดังโวยวายกะทันหัน ความสนใจของเฉินเกอและหยุนหลิน ก็หันไปด้านนอกทันที

ก็ได้เห็นว่า กำลังมีกลุ่มคนสามสิบสองคน ที่สวมชุดแปลก ประหลาด แบกเกี้ยวไว้ กำลังเดินมาทางนี้

เกี๊ยวใหญ่มาก

ราวกับห้องนั่งเล่นห้องหนึ่ง

ด้านบนมีเก้าอี้ตัวใหญ่วางไว้บนเก้าอี้ตัวใหญ่ ชายหนุ่มในชุด คลุมสีดำนั่งอยู่อย่างสง่า
ด้านข้างเกี้ยว ยังมีผู้อาวุโสสองท่านตามมา

ขณะที่พวกเขาเดินมาตามทาง ผู้คนบนถนน ต่างก็โค้งคำนับ ให้กับพวกเขา

ขบวนแบบนี้ เฉินเกอได้เห็นเป็นครั้งแรก นี่ดูมีอำนาจยิ่งกว่า การเดินทางของจักรพรรดิในสมัยโบราณ มีถึงสามสิบหกคน แบกเกี๊ยว

“เขาก็คือเซ่งจูน้อย?”

เงินเกอพูดอย่างเย็นชา

“ใช่ครับ คุณชายเงิน!”

หยุนหลินเช็ดเหงื่อแตกตรงหน้าผาก ตอนนี้เขาอึดอัดมากที่สุด

แทรกกลางระหว่างเทพแห่งความตายทั้งสอง หากไม่ระวัง เพียงนิดเดียว ก็จะถูกกวาดล้างทั้งตระกูล เขาไม่กล้าล่วงเกิน ใครทั้งนั้น

ในขณะนี้ โค้งคำนับ ให้กับเซ่งน้อย พร้อมตอบคำถามของ เฉินเกอด้วยความเคารพ

ส่วนคนที่เหลือ ต่างก็โค้งคำนับต้อนรับเข่งน้อย พูดให้ชัดก็ คือ ก้มหน้าลง 45 องศา

ชายอาวุโสสองคนข้างเกี่ยวทั้งสองฝั่ง เมื่อเห็นการกระทำของ ทุกคน ก็พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ

แต่ว่า ตอนที่พวกเขามองไปทางด้านเฉินเกอ
คิ้วขมวดพร้อมเพรียงกัน โดยไม่ได้นัดหมาย

เพราะเงินเกอที่กำลังมองพวกเขาอย่างเย็นชา พร้อมกับเอา มือล้วงกระเป๋าไว้……..


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ