ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี!

บทที่ 534 ใครรอาจมาแตะต้องคนตระกูลเฉิน



บทที่ 534 ใครรอาจมาแตะต้องคนตระกูลเฉิน

คนของตระกูล โม่เริ่มลงมือฆ่าฟันกันอย่างโหดร้าย

ส่วนสีหน้าเฉินจิ้นคงเปลี่ยนไปมาก

ตลอดเวลาที่ผ่านมา หากไม่ใช่ตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ เขา จะเลี่ยงการปะทะกับตระกูลลึกลับไปแล้ว

เพราะตระกูลที่ละทิ้งทางโลกนั้นน่าเกรงขาม บ้าบินและแกร่ง

กร้าวมากนัก

และบัดนี้ก็เป็นอย่างที่ตัวเองเคยคิดไว้

หรือจะเป็นอย่างที่คุณพ่อเคยบอกตนไว้จริงๆ? ตระกูลเฉินมีภัยพิบัติที่ขั้นสูญสิ้นตระกูล และมันจะเกิดขึ้นมานี้

ใช่ไหม?

ถูกตระกูลโม่ฆ่าแกงอย่างน่าเวทนา

เฉินจิ้นตงกลืนน้ำลายลงคอ

“ฉันจะดูสิว่าใครกล้าแตะต้องคนตระกูลเฉินแม้แต่คน เดียว! ”

และในขณะนี้ มีเสียงอันทรงพลังส่งเข้ามา

กระจกหน้าต่างถูกเสียงนี้ทำลายจนแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

ชั่วพริบตาเดียว มาลมพัดเข้ามาทุกทิศทาง
และลูกน้องตระกูล โม่ที่เตรียมตัวจะไปฆ่าคนอย่างโหดเหี้ยม

บัดนี้ได้หยุดสมองของพวกเขาไว้ เสมือนมีพลังวิเศษไประเบิด หัวสมองของพวกเขา จากนั้นพวกเขาก็อาเจียนเป็นเลือดตาย

โม่ฉางดงขมวดคิ้วเล็กน้อย ไม่ได้เคลื่อนไหวอะไรอีก

และด้านนอกห้องโถง ไม่รู้ว่ามีกลุ่มคนปรากฏตัวขึ้นตั้งแต่เมื่อ

ไหร่

คนกลุ่มนี้ล้วนแล้วแต่สวมใส่ผ้าคลุมสีดำกันทั้งนั้น

ลี้ลับเหลือเกิน

พวกเขาวิ่งเข้ามาในห้องโถง แล้วมาสกัดล้อมพวกโม่ฉางคง

และคนชุดคลุมสีดำกลุ่มนี้เป็นประมาณเกือบพันคน

โม่ฉางคงจ้องมองด้วยความสงสัย

“ไม่มีว่าเป็นผู้วิเศษจากไหน วันนี้ผมมาที่บ้านตระกูลเฉินเพื่อ จะมาทวงหนี้ชีวิตคืน ทางที่ดีพวกคุณอย่าได้มายุ่งเลย!

โม่ฉางคงพูดด้วยความเย็นชา

“ถ้าจะยุ่งล่ะ ไอ้เด็กเมื่อวานซืนอย่างนายจะทำอะไรได้? ” บัดนี้ ชายชราคนหนึ่งก้าวเท้าเดินเข้ามาจากด้านนอก

“นายท่าน! ! ! ”

และนอกประตูมีกลุ่มคนสวมชุดคลุมสีดำที่ยืนเป็นสองแถวต่างคุกเข่าลง

“อืม? ”

โมนางคงขมวดคิ้วพลางจ้องมองชายชราผู้นั้น

“คุณครับ เหมือนพวกเราจะไม่เคยเจอกันมาก่อนนะครับ? ผม บอกแล้วว่าตระกูลเฉินมีหนี้ชีวิตกับผม ไม่ทราบว่าคุณมีความ สัมพันธ์อะไรกับตระกูลเฉินกันครับ?

โม่ฉางคงถาม

“พ่อ……คุณพ่อ? ”

ขณะนี้เฉินจิ้นตงรู้สึกมึนงงไปหมด

ใช่แล้ว คนที่อยู่ตรงหน้าคือพ่อบังเกิดเกล้าที่มิได้เจอกันมา หลายสิบปีแล้ว

เฉินจิ้นตงรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย

“คุณปู่? ”

ถึงแม้เฉินเสี่ยวจะไม่เคยเห็นเนินเตี้ยนชางมาก่อน แต่วันนี้รู้ว่า คุณปู่ยังมีชีวิตอยู่ จึงรู้สึกประหลาดใจ

“ตงเอ่อร์ คนนี้คือหลานเฉินเสี่ยวใช่ไหม? ”

เฉินเตี้ยนชางเดินเข้าไปถือแขนของเฉินเสี่ยวด้วยความเอ็นดู “คุณพ่อ……ใช่ครับ ท่าน……..หลายปีมานี้ ท่านไปไหนมาครับ? ”
เฉินจิ้นตงรู้สึกสงสัย

ให้พ่อเก็บพวกขยพวกนี้ก่อนแล้วจะบอกลูกอย่างละเอียด

เลย! ”

เฉินเตี้ยนชางยิ้มเย้ยหยัน

“ที่แท้…..ก็คือเงินเตียนซางเจ้าบ้านตระกูลเฉินที่หายตัว ไปเมื่อหลายสิบปีก่อนนี่เอง มิน่าล่ะ แต่คุณมาได้ถูกเวลามาก วัน นี้ผมจะให้บ้านตระกูลเฉินต้องนองเลือด รวมคุณแล้วถึงจะเรียก ว่าทั้งตระกูล!

ไม่นางคงยิ้มพูดอย่างเยาะเย้ย

“ไอ้เด็กเมื่อวานซืน คิดจะนองเลือดทั้งตระกูลเฉินเหรอ? เกรง ว่าถึงไม่ซางหลงจะอยู่ต่อหน้าผมก็ไม่กล้าพูดเช่นนี้อย่างไม่รู้สึก

อายหรอก!!! ”

เงินเตียนซางเอามือกอดอกพลางพูดขึ้นมา

“อะไรนะ? ”

โม่ฉางคงรวมทั้งไม่เว่ยผิงต่างตกตะลึง

“อ่อ? ท่ารู้จัก ท่านอาวุโสโม่ซางหลง ท่านลุงสามด้วยเหรอ? ทำไมผมถึงไม่เคยได้อาสามพูดถึงชื่อเฉินเตี้ยนชางเลย?

หัวใจของโม่ฉางคงเต้นแรง

จะพูดถึง ไม่ชางหลงอย่างไรดี เขาเปรียบเสมือนเป็นตัวแทน ของตระกูล โม่ของพวกเขา มีสถานะที่ลึกล้ำซับซ้อนเป็นอย่างยิ่ง
แม้กระทั่งตระกูลลึกลับอื่นก็ไม่ค่อยจะรู้รายละเอียดของท่านผู้ อาวุโสท่านนี้เลย

และตระกูลเฉินเป็นเพียงนักธุรกิจเศรษฐีเท่านั้น ทำไมถึงได้ รู้จักท่านผู้อาวุโสท่านนี้ด้วยนะ

“ผมจำได้ว่าสิ่งที่พวกคุณเรียกตัวเองว่าตระกูลผู้ละทิ้งทางโลก

มีกฎของตัวเองที่เข้มงวดเป็นอย่างมาก ซึ่งก็คือไม่ยุ่งเกี่ยวกับ

สังคมปัจจุบัน แต่เด็กเมื่อวานซืนอย่างนายกลับแอบก่อตั้ง

ตระกูลของตน ในโลกของคนธรรมดา อีกทั้งยังกำเริบเสืบสาน

เข้าไปยุ่งเรื่องวิถีชีวิตของคนทั่วไปอีกด้วย วันนี้ ซึ่งประกาศจะ

ทำลายตระกูลเฉินให้สิ้นซาก ไอ้เด็กเมื่อวานซืน นายไม่เห็นกฎ

ของตระกูล ไม่อยู่ในสายตาเลยใช่ไหม? ”

เฉินเทียนชางหัวเราะอย่างร่าเริง

บัดนี้ ได้ไปนั่งลงตรงเก้าอี้หลัก

ท่านเฉิน มาจากฝ่ายอิทธิพลไหนกันแน่? คุณเป็นแค่นักธุรกิจ ที่ร่ำรวย ทำไมถึงรู้เรื่องตระกูลลึกลับอย่างละเอียดอย่างนี้ล่ะ?

โม่ฉางคงถาม

“ฮาฮา สำนักจิต เป็นไงบ้าง เคยได้ยินไม่ชางหลงพูดถึง

ไหม? ”

“จิต……สํานักจิต? ”

และหนังตาของโม่ฉางคงกระตุกแรงมากๆ
“เป็นคนของสํานักจิต! ”

ยอดฝีมือข้างกายของโมนางคง บัดนี้ต่างจ้องหน้ากัน จากนั้นก็ถอยหลังไปหนึ่งก้าว

ชื่อเสียงที่เลื่องลือของสำนักจิตเชื่อว่าเป็นที่คุ้นหูเป็นอย่างดี สําหรับบรรดาตระกูลลึกลับทั้งหลาย ตอนแรกหัวเซียเป็นที่ตั้ง ถิ่นฐานของหลายตระกูลตระกูลลึกลับ ซึ่งหนึ่งในตระกูลลึกลับที่ รุ่งโรจกับถูกคนของสำนักจิตฆ่าทำลายเผ่าพันธ์แค่ชั่วข้ามคืน เท่านั้น

ปกติสำนักจิตฆ่าคนจะทิ้งร่องรอย ให้ทราบ คนอื่นจะได้รู้ แล้วไปแก้แค้น แต่ทว่าใครจะกล้าไปแก้แค้นล่ะ?

ดังนั้นเมื่อได้ยินสำนักจิตสองพยางค์นี้

แม้กระทั่งคนอย่างไม่ฉางคงก็รู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อย

“คิดไม่ถึงว่าเฉินเตี้ยนซางตระกูลเฉินที่หายตัวไปหลายสิบปี ถึงเป็นเจ้าสำนักในสำนักจิต เรื่องนี้ไม่นางคงอย่างผมไม่รู้ จริงๆ….ไม่เมื่อถึงตอนนี้ ผมก็เข้าใจเรื่องบางเรื่องแล้ว…….

ไม่ฉางคงกล่าว

“นายเข้าใจอะไร? ”

“ครึ่งปีก่อน ลูกชายคนที่สามของผมชื่อ โม่เจี้ยนถูกยอดฝีมือ จับตัวไปอย่างลี้ลับที่เมืองจินหลิง จนป่านนี้ก็ยังไม่มีข่าวคราว อะไรเลย เรื่องนี้แค่เรื่องเดียว ยังมีอีกเรื่องคือตระกูลไม่ถูกฆ่าอย่างสิ้นซาก ในครั้งนี้ คาดว่าล้วนเป็นฝีมือของท่านใช่ไหม? ดวงตาของโม่ฉางคงแดงเลือด ในแววตาเต็มไปด้วยความ อาฆาตแค้น

เพียะเพียะ!!

เฉินเตี้ยนชางโกรธจัด แต่ร่างไม่ได้ขยับเขยื้อนแต่อย่างใด แต่ใบหน้าของโม่ฉางคงกลับถูกตบไปแล้วถึงสองครั้ง

ไม่มีเรี่ยวแรงจะเอาคืนเสียเลย

“เฉินเตี้ยนชางอย่างผมเป็นคนตรงไปตรงมาทั้งชีวิต ลูกชาย คนที่สามอะไรของนายและคนตระกูลอะไรของนาย เป็นแค่เด็ก เมื่อวานซืนในสังกัดของเด็กเมื่อวานซืออย่างนาย เฉินเทียนชา งอย่างผมไม่เสียเวลาไปต่อกลอนกับพวกเศษสวะอย่างพวกคุณ หรอก? บ้าบอคอแตกจริงๆ!

ส่วนโม่ฉางคงจับใบหน้าได้อย่างไม่พูดอะไรเลย ขณะนี้เฉินจิ้นตงและคนในตระกูลเฉินมีความตื่นเต้นดีใจจน ผิดปกติ

“คุณพ่อครับ คิดไม่ถึงว่าท่านจะมีอำนาจมหาศาลถึงเพียงนี้ ใช่แล้ว เรื่องฆ่าตระกูลโม่ ไม่ใช่คนของเราเป็นคนทำเหรอ ครับ? ”

เห็นคุณพ่อมาอยู่ตรงหน้า เฉินจิ้นตงจึงรู้สึกปลอดภัยและมั่นใจเป็นอย่างมาก

บัดนี้นั่งอยู่ข้างๆคุณพ่อแล้วซักถามขึ้นมา

“อืม พูดยังไงดีล่ะ ฉันไม่ได้เป็นคนทำ แต่เป็นคนของตระกูลเฉิ นทำจริงๆ แต่ว่าตระกูลโม่เคยมีความคิดที่จะกลืนกินตระกูลเฉิน เมืองยี่สิบกว่าปีที่ผ่านมาแล้ว หลายปีมานี้ เคยแอบใช้วิธีสกปรก มาทําร้ายจนนับครั้งไม่ถ้วนแล้ว พูดไปพูดมาก็คือถ้าไม่ใช่คำนึง ถึงสถานะทางชนชั้น ผมคงจะฆ่าทำลายเผ่าพันธุ์พวกเขาไปนาน แล้ว ไอ้บ้าพวกนี้ไม่ต่างอะไรจากโจรขโมยเลย จัดการตระกูลมห รงเสร็จก็ยังไม่รู้จักพอ! ”

เฉินเตี้ยนชางพูดด้วยความโกรธเคือง

คำพูดนี้ทำให้หน้าของโม่ฉางคงกระตุกเล็กน้อย

“หา? ดนตระกูลเฉินเป็นคนทําจริงๆเหรอ? แต่ว่า นอกจาก คุณพ่อแล้ว ยังมีใครอีกที่มีความสามารถต่อกลอนกับตระกูลโม่

เฉินจิ้นตงพูดอย่างประหลาดใจ

“ใช่สิคุณปู่ ท่านเก่งกาจเพียงนี้ ทำไมไม่รีบปรากฏตัวเร็วๆล่ะ ค่ะ? เช่นนี้แล้ว ตระกูลเฉินของพวกเราก็คงไม่ต้องเจอมรสุมใน ชีวิตอย่างนี้หรอก ฆ่าคนกลุ่มนี้ให้หมด อย่าให้เหลือแม้แต่คน เดียว! ”

เฉินเสี่ยวกล่าว

“ฮาฮา คิดไม่ถึงว่าหลานสาวสุดที่รักของปู่จะมีนิสัยเหมือนเช่นนี้ เมื่อเทียบกับเจ้าหลานขี้ขลาด ก็ยิ่งทำให้ชื่นชอบยิ่งนัก!

เฉินเตี้ยนซางหัวเราะเสียงดัง

“ที่ไม่ปรากฏตัวก็มีเหตุผลของที่พูดออกมายาก แต่หลานที่ น่าเอ็นดูดูสิจ๊ะ หากหลานคิดจะสู้กับเด็กเมื่อวานซืนแล้วล่ะก็ ไม่ จําเป็นต้องให้คุณเป็นคนลงมือหรอก เข้ามา…….

เฉินเตี้ยนชางถาม

“ไปดูสิว่าเจ้าสํานักน้อยกลับมาหรือยัง?


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ