ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี!

บทที่ 483 งานประลองฝีมือ



บทที่ 483 งานประลองฝีมือ

แล้วฉันหน่วนพวกเขาทั้งสองคนก็เดินออกมา เดิมทีรถของพวก เขานั้นจอดอยู่ข้างถนน

แต่ว่าตอนนี้กลับมีขบวนรถจอดอยู่กลางถนนเป็นขบวนยาว

พอเป็นแบบนี้รถที่ต้องการจะเลี่ยงออกจากขบวนรถนี้ไปก็ ขยับผ่านไปไหนไม่ได้ ตอนนี้รถเลยติดอยู่ข้างหลัง

คุณดูสิ ทั้งที่ไม่ใช่รถเราที่มีปัญหา รถขบวนนี้ขวางทางอยู่ มี 11 สิทธิ์อะไรมาสั่งให้เราย้ายรถนะ? ”

ทันใดนั้นฉันหน่วนพูดอย่างไม่พอใจ

เมื่อสักครู่นี้เพิ่งถูกพนักงานของที่นี่ทำท่าเหยียบหยาม ใครไม่ โมโหก็ถือว่าแปลกแล้วหล่ะ

” รถอะไรของพวกคุณกันครับ จะเอามาเทียบกับขบวนรถ มา 11 จากข้างนอกสินะ คงจะไม่เข้าใจกฎ ทางที่ดีฟังที่ผมเตือนจะดี กว่า รีบย้ายรถของพวกคุณ ไม่อย่างนั้นถ้าเกิดมีเรื่องขึ้นมา ไม่ใช่สิ่งที่พวกคุณจะรับผิดชอบได้! ”

พนักงานยิ้มอย่างเย็นชา

” ว่ากันว่าคนที่สามารถเดินทางเป็นขบวนรถได้ ล้วนแต่เป็น คนมีอิทธิพลในเขตหมู่บ้านถาโกว สินะครับ!? ”

แฟนหนุ่มของฉันหน่วนพูด
” เข้าใจก็ดีแล้ว! ” พนักงานพูดจบก็เดินจากไป

“เสี่ยวหน่วน พวกเราไปย้ายรถกันเถอะ ถ้าเราไปรุกราน อำนาจของเจ้าถิ่น ต่อให้เป็นคุณลุงก็คงเอาไม่อยู่หรอก! ”

“ก็ได้!”

ฉันหน่วนแลบลิ้นออกมาล้อเลียน พลันมองไปที่ขบวนรถหรู พร้อมกับความอิจฉาในใจ

อันที่จริงก็ไม่ใช่ฉันหน่วน เพราะแม้แต่คนที่อยู่ตามถนน ก็ต่าง แสดงสีหน้าอิจฉา

ใช่สิ มีใครที่ไม่อยากได้บรรยากาศสวยๆ แบบนี้ มีใครบ้างที่ ไม่อยากเดินทางสะดวกสบาย

ให้ขบวนรถจอดอยู่กลางถนนก็ไม่มีใครมายุ่งด้วย

จะมีอำนาจขนาดไหนกันนะ แต่อย่างนั้นฉันหน่วนก็ได้เห็นกับ

ตาแล้วจริงๆ

ในตอนนั้นเอง ประตูก็เปิดออก ก็เห็นเหล่าบอดี้การ์ดชุด ลง มายืนเรียงแถวกันอย่างเคร่งขรึม ความเคร่งขรึมของพวกเขา ราวกับว่ากำลังทำการต้อนรับกษัตริย์ของพวกเขาแบบนั้น ดูมี พลังอำนาจอันมหาศาล

“นี่คือผู้มีอิทธิพลในหมู่บ้านถาโกวของพวกเรางั้นหรอ? ” ” ดูไม่เหมือนเลย หมู่บ้านถาโกว ถึงแม้จะมีอิทธิพลในเทียน

เฉิง แต่ก็ไม่เคยเห็นทีมที่ดูมีอำนาจขนาดนี้มาก่อน! ”
” อาจจะเป็นไปได้ว่าเขาเป็นผู้มีอิทธิพลคนใหม่ของที่นี่? ” “ดูแล้วรู้สึกถึงความแข็งแกร่งจริงๆ ! ”

พอบอดี้การ์ดออกมายืนก็ทำให้ผู้คนต่างพากันตกใจ แล้วเหล่าหัวหน้าไม่กี่คนพร้อมกับผู้ติดตามก็เดินฝ่าฝูงชน มายังทางของพวกเขา

แล้วฉันหน่วนและแฟนหนุ่มก็ถึงกับอึ้ง ขนาดที่คำพูดสักคำก็ ไม่กล้าพูดออกมา และก็ไม่กล้าที่จะเดินไปขับรถ ทั้งยังพากัน กลืนน้ำลายลงคอไปด้วย

” คุณผู้ชาย เชิญขึ้นรถครับ! ”

หัวหน้าทั้งหลายเดินมาตรงหน้าของชายหนุ่มคนหนึ่งพร้อมกับ กล่าวอย่างพร้อมเพรียงกัน

แล้วประตูรถก็ถูกเปิดออก

” นี่คุณ? อะไรกันหน่ะ? ลูกพี่ของพวกเขาอยู่ที่นี่จริงหรอ

” ใช่หน่ะสิ ลูกพี่ของคนกลุ่มนี้ยังเป็นวัยรุ่นอยู่เลย! ” 11

? ”

ฝูงชนพูดคุยกันอย่างประหลาดใจ แล้วฉันหน่วนเองก็ยังคง ตะลึงอยู่ เพราะคนที่พวกเขารอไม่ใช่ใครคนอื่น แต่กลับเป็นเงิน เกอเองงั้นหรอ?

“อืม ไปเถอะ! ”

เฉินเกอพยักหน้ารับ
แต่ในตอนที่เดินผ่านฉันหน่วนพวกเขาสองคนนั้น เงินเกอ มองมายังฉินหน่วนอย่างเรียบเฉย

สีหน้าตกใจของฉันหน่วนนั้นเกินความบรรยาย และแฟนหนุ่ม ก็ปล่อยมือของฉันหน่วน

เพราะว่าฉันหน่วนเคยพุ่งเป้าหมายไปที่เฉินเกอมากกว่าหนึ่ง

ครั้งแล้ว

แล้วเขาก็กลายเป็นคนทรงอิทธิพลของที่นี่? แถมยังมีลูกน้อง เยอะขนาดนี้อีก? เพียงแต่ว่าเฉินเกอก็ไม่เคยไปยุ่งเกี่ยวกับฉัน หน่วน จนถึงตอนนี้เป็นเธอก็ยังไม่เคยไปเกี่ยวพันกับผู้หญิง อ่อนแอเลยสักคน พอเขาขึ้นรถ รถสตาร์ทพร้อมกันแล้วเคลื่อน ออกไป

เหลือเพียงฉันหน่วนที่กำลังตระหนกปนกับความซับซ้อน ยืน นิ่งอยู่กับที่ ไม่รู้จะทำอะไรต่อ

และในขณะเดียวกัน ท่ามกลางวิลล่าที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของ หมู่บ้านถาโกว ก็กำลังมีการประชุมรวมตัวครั้งใหญ่อีกครั้ง

ผู้นำของผู้มีอิทธิพลทั้งห้าฝ่าย รวมทั้งเหล่าพี่น้องทั้งหมดของ พวกเขาที่ติดตามมาด้วย รวมๆ กันก็เกือบจะพันคน จนท่วมท้น ในคฤหาสน์เต็มไปหมด

เสียงพูดคุยอึกทึกครึกโครม แล้วด้านบนของคฤหาสน์ ก็ได้จัดแท่นสูงเอาไว้ เหล่าผู้นำต่างก็นั่งตามที่นั่งของตัวเอง
พี่จินช่างเป็นคนมีไหวพริบจริงๆ ที่ใช้ประโยชน์จากงาน ประลองฝีมือครั้งนี้ในการสอบบริษัทเทียนหลงกรุ๊ปที่เข้าเพิ่งมา ใหม่ ฮ่าๆๆ ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว! ”

” ก็ใช่หน่ะสิ เดิมทีพืชสมุนไพรเป็นแหล่งสร้างรายได้หลักของ พวกเรา ตอนนี้ดันถูกบริษัทเทียนหลงกรุ๊ปกวาดซื้อไป ว่ากันว่า ลูกพี่ของเทียนหลง เป็นแค่เด็กเมื่อวานซืนคนหนึ่ง? ก็แค่เขา? ยัง คิดอยากจะเป็นผู้นำในหมู่บ้านถาโกว รนหาที่ตาย! ”

” ในความคิดของผม เขาก็แค่เด็กไม่เอาไหนคนหนึ่งผมยังคิด อยู่เลยว่าการเชื้อเชิญครั้งนี้เขาคงไม่มาหรอก พูดตามตรงเลยนะ ถ้าเกิดเขาไม่มาผมยังพอมองเขาได้ พอมาตอนนี้เขาก็แค่คนโง่ เท่านั้น! ”

ผู้นำต่างพากันหัวเราะ

ชายที่กเรียกว่าพี่จินนั้น เขามีชื่อว่าอินเดียว อายุสี่สิบกว่าปี เขามีฟันทองขนาดใหญ่คู่หนึ่ง ในหมู่บ้านถาโกว ถือเป็นคนที่ มีชื่อเสียงและก็เป็นคนที่อิทธิพลแข็งแกร่งที่สุด

ในทันใดนั้น

แต่ว่าทุกท่านงานประลองฝีมือของปีนี้ นอกจากปัญหาเล็กๆ น้อยๆ ของบริษัทเทียนหลงกรุ๊ปแล้ว ยังมีอีกอย่างหนึ่งก็คือ ปัญหาเรื่องการแบ่งอำนาจใหม่ของพวกเราทั้งคนในหมู่บ้านถา โกว….. เมื่อถึงครั้งนี้ ผมไม่หวังว่าเรื่องที่เคยเกิดขึ้นเมื่อปีก่อน จะเกิดขึ้นอีกครั้ง! ”

การเรียกงานประลองฝีมือ นั้นก็เป็นเพียงการขนานนามเท่านั้น เพราะแท้จริงแล้วก็เป็นประชุมในการแบ่งเขตฐานอำนาจ ของเหล่าผู้มีอิทธิพลไม่กี่คนอย่างพวกเขา

แล้วหลักในการแบ่งนั้นก็ง่ายแสนง่าย ใครที่มีความแข็งแกร่ง คนนั้นก็ได้ครองที่เยอะ

ซึ่งจะมีการดำเนินการทุกๆ สี่ปี

โดยการแข่งขันความแข็งแกร่งนั้นก็คือการที่ผู้นำทั้งห้าอย่าง พวกเขาส่งลูกน้องของตัวเองเข้าร่วมแข่งขัน

แล้วผู้ชนะก็จะเป็นราชา ซึ่งหลังจากงานประชุมพวกเขาทั้งห้า คนก็จะทำข้อตกลง เมื่อทำการลงชื่อแล้ว ก็จะไปสามารถกลับใจ ได้แล้ว

เมื่อสี่ปีก่อน เพราะปกป้องเขตอำนาจของตัวเองในการถูก ดรอน ถึงได้มีการต่อสู้อย่างหนักหน่วง

สิ่งที่ต้องรู้ก็คือถึงแม้หมู่บ้านถาโกวถึงจะถูกเรียกว่าเป็นเมือง แต่ก็เป็นพื้นที่รวมหลายพื้นที่ของเมืองผิงอัน

ซึ่งเทียบเท่ากับเมืองทางตอนเหนือของจีน

แล้วในเวลานั้นเอง

คุณเฉิน จากเทียนหลง ได้มาถึงแล้ว…”

มีคนตะโกนเรียกมาจากด้านนอกประตู

แล้วทุกคนที่กำลังครึกครื้นกันอยู่เงียบลงทันที เห็นได้ชัดว่าทุก คนต่างก็อยากเห็นลูกพี่ผู้สร้างบริษัทเทียนหลงกรุ๊ปคนใหม่ ว่าเป็นคนแบบไหนกันแน่?

เงินเกอเดินเข้ามาพร้อมกับบอดี้การ์ดของตัวเอง โดยบอดี้

การ์ดมีเพียงหกสิบกว่าคนเท่านั้น แต่ละคนนั้นดูเคร่งขรึม มีกำลังที่แข็งแกร่ง จนทำให้เหล่าลูก

น้องที่อยู่ในงานไม่น้อยต่างรู้สึกสันหลังเย็นวาบ

เฉินเกอเดินตรงมายังแท่นที่นั่งของเหล่าผู้นำ

” ท่านประธานใหญ่ทุกท่าน สวัสดีครับ! “เฉินเกอยิ้มบางๆ

” ประธานเฉินสวัสดี เชิญนั่ง! ” ผู้นำทั้งหลายต่างมองหน้ากัน

ทั้งจงใจมองไปยังร่างเหล่าบอดี้การ์ดที่อยู่ด้านหลังของเฉิน

เกอ

ดูแล้วเจ้าเด็กสกุลเฉินคนนี้ จะมีที่มาที่ไม่ง่ายเลย

หลังจากการทักทายอันเรียบง่ายจบลง

จินเตียวหรี่ตาลงยิ้มพลันพูด

เชื่อว่างานประลองฝีมือในหมู่บ้านถาโกวของพว งพวกเรา ประธานเฉินจะได้ยินมาแล้ว อีกสักครู่การแข่งขันก็จะเริ่มแล้ว ผม ดูลูกน้องของประธานเฉินแล้ว แต่ละคนล้วนดูมีพละกำลังดั่งเสือ ไม่รู้ว่าประธานเฉินสนใจจะเข้าร่วมหรือเปล่า ทั้งยังจะเป็นการให้ พวกเราได้เห็นฝีมือกันสักหน่อย!?

ความหมายของอินเดียวนั้นชัดเจนเป็นอย่างมาก ว่าบริษัทเทียนหลงกรุ๊ปเทียบไม่ได้กับประธานใหญ่ของบริษัทเข้าฉาย กรุ๊ปหรอก

ในเมื่อไม่ใช่เรื่องง่ายที่เขาจะปรากฏตัว ดังนั้นครั้งนี้จนเดียวก็ อยากลองทดสอบขีดจำกัดของเทียนหลงเสียเลย

” อย่าดีกว่าครับ ลูกน้องของผม มีไว้แค่ดูใช้การใช้งานไม่ ค่อยได้ จะไปสู้กับลูกน้องของพวกคุณได้อย่างไงกันครับ? ” เฉิน เกอ มฝันพลางส่ายหน้า

” ประธานเฉินก็เจียมเนื้อเจียมตัวเกินไปแล้ว! ไม่แข่งจะรู้ได้ยัง

ไงกัน? ” จินเตียวหัวเราะออกมา

” งั้นก็ได้ครับ ในเมื่อพวกท่านล้วนหมายถึงอย่างนั้น เช่นนั้น ก็ได้ครับ ว่านชาน พวกนายไปบอกให้ลูกน้องของเหล่าท่าน ประธานใหญ่สอนพวกนายเรื่องกฎการแข่งขันนะ! ” เฉินเกอพูด พร้อมรอยยิ้ม

” ครับคุณผู้ชาย พี่น้องของเราไม่กี่คน ตอนนี้ก็กำลังเรียนเรื่อ งกฎการแข่งอยู่ครับ! ”

เฉินว่านชานยักไหล่ด้วยรอยยิ้มที่เรียบเฉย


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ