ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี!

บทที่271 หน้าแตก



บทที่271 หน้าแตก

“ตั๋วคอนเสิร์ตรวมเหล่าดาราเมื่อคืนกลับไปฉันก็รีบแย่งซื้อแล้ว แต่ขายหมดแล้ว น่าโมโหจริงๆ อ๊ะอ๊ะอ๊ะ!”

หวางเหม่น่าพูดด้วยอารมณ์บ้าคลั่ง

ไม่นาน หวังดังก็มาทำงานด้วย

ตรงกันข้าม สีหน้าของหวังดังนั้นค่อนข้างดี

“รองหัวหน้ากลุ่มหวัง คุณไม่ใช่ซื้อบัตรคอนเสิร์ตด้วยเหรอ? เป็นยังไงบ้าง? แย่งซื้อได้ไหม?”

เพื่อนร่วมงานกลุ่มหนึ่งถาม

“ฮ่าฮ่า ฉันโชคดีกว่า ฉันซื้อได้สองใบ แต่อยู่แถวสุดท้าย!

หวังดังยิ้มอย่างภาคภูมิใจ

“อ๊ะ? ใช่เหรอ? ให้ฉันดู ว้าว เป็นเรื่องจริงนี่ รองหัวหน้าหวัง

คุณยอดเยี่ยมมาก!”

พวกผู้หญิงกล่าวด้วยความอิจฉา

บางคนจงใจใช้หน้าอกใส่แขนเขา

ไม่แน่หวังดังอาจพอใจ และมอบตั๋วให้ตัวเอง

“หวังคัง ในเมื่อคุณแย่งมาได้สองใบ คุณขายให้ฉันหนึ่งใบได้

ไหม ฉันอยากไปจริงๆ!
หวางเหม่อน่าพูดด้วยดวงตาเป็นประกาย ถึงแม้ว่าจะเป็นงานที่จัดทำโดยบริษัทดรีมเมอร์กรุ๊ปก็ตาม

แต่มีพนักงานไม่กี่คนที่ได้ตัว เพราะงานใหญ่เช่นนี้ไม่ได้จัดขึ้นสำหรับพนักงาน

นักธุรกิจที่ร่ำรวยหลายคนในจินหลินก็จะมาด้วย

“นี่มันไม่ได้จริงๆเหมียน่า ฉันต้องให้หยางหมินเฉาหนึ่งใบ แล้วเราสองคนจะไปด้วยกัน”

หวังคังงส่ายหัว

“อืมหยางหมินเฉวไม่ได้ตอบตกลงเป็นแฟนคุณ คุณรีบเสนอ หน้าทำดีไปทำไม!!

หวางเหมยน่าเป็นคนอารมณ์ร้อน พูดเสียงตะคอกใส่หวังดัง

“อะไรนะฉันเสนอหน้าทำดี เธอจะไปรู้เรื่องอะไร พวกเขาสองคนไม่มีใครยอมใคร ดูเหมือนพวกเขากำลังจะ ทะเลาะกัน

หลิวย่าหนานก็เข้ามาห้ามปราม

ในเมื่อคนหนึ่งต้องการมาก และคนหนึ่งไม่ต้องการให้ทั้งสอง คนเป็นคนใจร้อน เริ่มกังวลขึ้นมา มันจะทำลายความสามัคคี

ต่อกัน

โชคดีที่ในขณะนี้ หยางหมินเฉาหิ้วกระเป๋าเข้ามาพอดี
จากนั้น มันก็เงียบลงทันที

และหยางหมิ่นเฉวมองดูทุกคนที่จ้องมองเธอ ด้วยความรู้สึก ละอายใจ

เธอหันไปมองเฉินเกอ

เดินไปหาเฉินเกอ

“เฉินเกอ นายบอกว่าวันนี้มีเรื่องเซอร์ไพรส์ฉัน เฮ้ยเฮ้ย ไหน เรื่องเซอร์ไพรส์นะ!”

หยางหมินเฉพูดเบา ๆ

ในเมื่อเธอรู้สึกว่าเฉินเกอไม่ค่อยถูกกับเพื่อนร่วมงานในบริษัท เธอเลยเดินมาหาเฉินเกอ บางทีอาจจะทำให้พวกเขาหันมา

สนใจเธอมากกว่า

นึกถึงเมื่อคืนที่เธอได้คุยกับเฉินเกอ เฉินเกือบอกว่าเขามีเรื่อง เซอร์ไพรส์เธอ

ฉันก็แค่ถือโอกาสนี้มาคุยกับเฉินเกอ สำหรับหวังคงเฝ้าดูฉากนี้ด้วยความอิจฉา

“ให้ตอนนี้เลยเหรอ?”

เฉินเกอก็พูดไม่ออก

เขาได้ยินชัดเจนว่า ทำไมเมื่อกี้หวังดังและหวางเหม่อน่าถึง

ทะเลาะกัน
“ใช่ ฮ่าฮ่า นายไม่ใช่โกหกฉัน? ชม เมื่อคืนมีคนขี้โม้ว่ามีตัว คอนเสิร์ต!”

หยางหมิ่นเฉพูดหยอกล้อ

ในความเป็นจริง เธอรู้ว่าเฉินเกอกำลังล้อเล่นกับเธอ แต่เวลานี้ คุยกับเฉินเกอยังดีกว่าต้องเผชิญหน้ากับพวกเขา

“ต๊ะ เขาเหรอ? มีตั๋วคอนเสิร์ต? ถ้าเขาสามารถหาตั๋วได้หนึ่ง ใบ ให้ฉันทำอะไรก็ยอม!

หวังดังพูดอย่างโกรธ ๆ “หมินเฉวอย่าไปสนใจเขาเลย เข้ามา ดูสิ ฉันซื้ออะไรให้คุณ? ”

หวังคงหยิบตัวของเขาออกมา

สำหรับเฉินเกอ เขาโกรธเมื่อได้ยินเช่นนี้

เมื่อกี้ที่เขาไม่อยากเอามันออก เพราะเขาไม่ต้องการโอ้อวด มากเกินไป

แต่ตอนนี้ หวังคังนายหาเรื่องเอง!”

“รองหัวหน้ากลุ่มหวัง นี่คือสิ่งที่นายพูด ถ้าฉันสามารถเอาตัว ออกมา ขอให้คุณทำอะไรก็ต้องทำ? มีคนจำนวนมากเป็น

พยานให้

“ฮ่าฮ่าฮ่า ได้ แค่เด็กหนุ่มยังจะมาท้าฉัน แต่ถ้านายเอาออกมา ไม่ได้ล่ะ? การเดิมพันนี้ก็ไม่ให้ผ่านไปง่ายๆอ ให้นายถอด
กางเกงออกแล้วเดินไปรอบ ๆ บริษัท!”

หวังดังพูดอย่างเย็นชา

“ได้!”

เงินเกอยิ้ม หยิบตัวออกมาจากกระเป๋าสิบใบ หยิบหนึ่งใบ ออกมาและส่งให้หยางหมินเฉวโดยตรง

“ว้าว!”

คนทั้งออฟฟิศต่างพากันตกใจ

” นี่ของจริงหรือของปลอม?” H

“ไม่ใช่มั้ง? เฉินเกอสามารถหาตั๋วได้จริงๆ!

“ไม่ได้ ฉันต้องดูดีๆว่าของจริงหรือเปล่า?”

พวกผู้หญิงบางคนรีบมาล้อมเฉินเกอทันที

“ว้าว นี่คือที่นั่งตรงกลาง ด้านบนสุด ดาราไปที่นั่นเพื่อทักทาย แฟนคลับ สามารถสัมผัสกับดาราได้อย่างใกล้ชิด!!

เมื่อพวกผู้หญิงเห็น ก็อุทานขึ้นมาทันที

“ตั๋วใบนี้ เป็นของจริง!

หวางเหมยน่าก็มองอยู่ข้างๆ พอมองเสร็จ ก็ใจหายขึ้นมาทันที

นี่ก็เหมือนศัตรูของคุณ ศัตรูที่ถูกเหยียบย่ำอยู่ใต้ฝ่าเท้ามา ตลอด อยู่ๆก็ระเบิดพลังอันมหาศาลออกมา
ทำให้รู้สึกไม่สบายใจและไม่พอใจมาก

“เฉินเกอเฉินเกอ นายรีบบอก ว่านายได้ตั๋วจํานวนมากมาได้ อย่างไร? ตั้งสิบกว่าใบ

พวกผู้หญิงมองเฉินเกอด้วยสายตาแปลกๆและถาม

“พวกเธอไม่ต้องสนใจเรื่องนั้น อย่างไรก็ตามฉันมีตัว รอง หัวหน้ากลุ่มหวัง ตอนนี้ฉันอยากรู้ เมื่อกี้ที่นายพูดยังมีผลหรือ ไม่?”

เฉินเกอมองไปที่หวังดังแล้วพูด

ใบหน้าของหวังคังซีดเขียวขึ้นมาทันที

“พูดอะไร? ฉันพูดอะไร?”

“ฮม คุณบอกว่า ถ้าเฉินเกอหยิบตัวออกมา คุณต้องทำทุก อย่างที่เขาขอ! พวกเราทุกคนได้ยินแล้ว คุณอย่ามาปฏิเสธไม่

ยอมรับ!”

พวกผู้หญิงไม่ว่าจะอยู่ในตำแหน่งใด ในขณะนี้พวกเขาล้วน ช่วยเฉินเกอ

“ถูกต้อง หวังคัง คุณยังเป็นผู้ชายอยู่หรือไม่ คุณไม่ยอมรับใน สิ่งที่คุณพูด มันช่างน่ารังเกียจจริงๆ!

ในขณะนี้หวางเหม่อน่าพูดขึ้นมา

ในขณะนี้ทุกคนต่างพุ่งเป้าไปที่หวังดัง
“ตกลง นายพูด ต้องการให้ฉันทําอะไร?” หวังดังจ้องมองไป ที่เฉินเกอเหมือนตักเตือน

“ทำอะไร? นายบอกให้ฉันถอดกางเกงแล้วเดินไปรอบๆบริษัท แต่ฉัน จะไม่ยอมให้นายถอดกางเกงเดินไปรอบๆบริษัท

เพราะฉันไม่ได้สกปรกเหมือนนาย

เฉินเกอพูด

“ม นายก็ไม่กล้าทำหรอก!” หวังดังยิ้มเยาะ

“ถ้าอย่างนั้นก็ถอดกางเกงของคุณและเดินไปรอบๆ ในแผนก การตลาดของเรา!” เฉินเกอพูดอีกครั้ง

“พู่! ฮ่าฮ่าฮ่า! ใช่ใช่ใช่ ถอดแล้วเดินภายในแผนกการตลาด ของเรา!”

พวกผู้หญิงต่างพากันโห

ใบหน้าของหวังคังซีดเซียว

เขายืนนิ่งไม่ยอมถอด

“ว้าว! รองหัวหน้ากลุ่มหวัง หรือว่าคุณไม่ใส่กางเกงใน? เลย ไม่กล้าถอด?”

“ใช่แล้ว สงสัยไม่ใส่กางเกงใน เป็นผู้ชายที่แปลกประหลาด ยังมีหน้าจะมาจีบหยางหมินเฉว่!”

“ใช่ ไม่มีสัจจะ ยังใช่ผู้ชายหรือเปล่า!
คำครหานินทานช่างน่ากลัว

คำพูดเยาะเย้ยเหล่านี้ทำให้หวังดังไม่สามารถทนต่อไปได้อีก ได้ ถอดก็ถอด ใครไม่ใช่ผู้ชาย ใครไม่ใส่ ฉันจะถอดให้พวก เธอดู!”

หวังคังถอดกางเกงออกครึ่งหนึ่งด้วยความโกรธ

“พวกเธอดูดีๆ ฉันใส่มาไหม!?” หวังคงพูดด้วยความโกรธ “หวังดัง! นายกำลังทำอะไร

ทันใดนั้น ก็มีเสียงตะโกนด้วยความโกรธดังมาจากด้านหลัง หวังดัง

และกลุ่มผู้หญิงที่กำลังโห เห็นคนที่เดินมา พวกเขาต่างพากัน

กลับไปนั่งที่ตัวเองอย่างเงียบๆ

“หลี่……..หัวหน้าแผนกหล!”

ชายวัยกลางคนคนนี้ เป็นหัวหน้าแผนกการตลาด

“ใส่กางเกงของนาย มาที่ห้องทำงานของฉัน เป็นถึงรอง หัวหน้ากลุ่ม ช่างน่าอับอาย!”

หัวหน้าแผนกหลี่ตะคอกใส่ และหันกลับไปที่ห้องทำงาน

หลังจากที่หวังดังใส่กางเกงแล้ว เขาทำหน้าดุดันจ้องมองเฉิน เกอที่ยิ้มเยาะ จากนั้นก็วิ่งไปที่ห้องทำงานด้วยใบหน้าที่ไม่

พอใจ
“เฉินเกอ!”

หลังจากที่พวกเขาไปไม่หวางเหม่อน่าก็หน้าแดงวิ่งเข้ามาหา เงินเกอ……


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ