บทที่ 57 เขาคือแมงดา

เฉินเกอเห็นท่าทางของเจิ้งยวี่ ที่นี่เหมือนจะเกิด เรื่อง จากนั้น ก็มองไปยังกลุ่มชายหญิงที่เจิ้งยวี่กำลัง

มองอยู่

ทันใดนั้น ก็รู้สึกเหนือความคาดหมายนิดหน่อย

ทั้งนั้นมีชายสองหญิงหนึ่ง หนึ่งในผู้ชายคนนั้น ดู เหมือนจะพูดค่อนข้างเก่ง ข้างหน้าเขาได้จอดรถมาเซรา ติไว้

ดูเหมือนค่อนข้างจะมีฐานะ

กำลังพูดคุยอยู่กับชายหญิงคู่นั้น

สิ่งที่ทำให้เฉินเกอรู้สึกเหนือความคาดหมายก็คือ ชายหญิงคู่นั้นเขาล้วนรู้จักดี

เพื่อร่วมห้องสวีตง แล้วก็เพื่อร่วมห้องของจ้าวยี

ฟานหลินเจียว

เชี่ย ! พวกเธอทำไมถึงกลายเป็นคนรักได้ล่ะ?

เฉินเกอรู้สึกประหลาดใจมาก

และดูจากท่าทาง ดูเหมือนว่าเจิ้งยวี่จะรู้จักกับ

พวกเขา

เพราะชายคนนั้น ตอนนี้ได้มองมายังทางนี้ แถม ยังวิ่งเข้ามาทางรถของเจิ้งยที่ด้วยความดีใจ
“ให้ตายสิให้ตายสิ ! อ่า ! คุณชายเฉินฉันไม่ได้ ด่าคุณนะฉันกำลังด่าเจ้าสวีชาวนั้น ฉันนึกไม่ถึงว่า เขา จะมาอยู่ที่นี่ ตามตื้อไม่เลิกจริงๆ ! ”

เจิ้งยวี่พูดด้วยความรำคาญ

แผนที่วางมาอย่างดิดี แต่นึกไม่ถึงว่าจะมาเจอกับ สวีชาวที่นี่

เฉินเกอเข้าใจได้ในทันที

ดูจากท่าทาง เขาก็น่าจะเป็นคนที่ค่อยตามจีบ เจิ้งยวี่

แต่ดูเหมือนว่าเจิ้งยวี่จะไม่ชอบเขาสักเท่าไหร่

สิ่งที่เฉินเกอไม่รู้ก็คือ ตรงกันข้าม ก่อนจะได้รู้จัก กับเฉินเกอ เจิ้งยวี่ก็ชื่นชอบในตัวของสวี่ชาวอยู่ไม่น้อย

แต่ไม่ว่าจะพูดยังไง โดยเฉพาะตอนนี้เฉินเกอได้

เห็นสวีตงและหลินเจียวได้ยิ้มมาอย่างทางนี้แล้ว ก็รู้สึกเกรงใจที่จะลงจากรถ

“เรื่องพวกนี้ เธอลงไปเคลียร์เถอะ ฉันจะรอเธอ อยู่ข้างในรถนี้ หลังจากเคลียร์เสร็จแล้ว ค่อยไปส่งฉันที่ หน้าหอก็ได้! ”

เฉินเกอเกาหัวอย่างช่วยไม่ได้

“ค่ะ คุณชายเฉิน !

เจิ้งยวี่หลังตอบไปคำนึง ก็ลงจากรถไป

“สวีชาว ทำไมแกถึงอยู่ที่นี่ได้? อีกอย่าง เมื่อกี้แกจะโทรหาฉันอะไรนักหนา แกไม่รำคาญบ้างเหรอ?”

เจิ้งยี่โกรธจนกระทืบเท้า

“ยวี่ยวี่ ฉันก็นึกไม่ถึงว่าจะเจอเธอที่นี่ ฉันแค่มาส่ง น้องชายกับน้องสาวของฉันที่โรงเรียน ฉันจำได้ว่าเมื่อ ก่อนเธอเคยบอกว่า หลังจากนี้จะกลับมาดูที่โรงเรียนแม่ บ่อยๆ ฉันถึงได้โทรไปหาเธอ กะจะนัดเธอมาเดินดู รอบๆ !”

สวีชาวพูดด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม “ยวี่ยวี่ ฉันจะ แนะนำให้เธอรู้จัก นี่คือลูกพี่ลูกน้องของฉันสวี่ตง ปีนี้อยู่ ปีสาม นี่เป็นน้องสาวของฉันหลินเจียวอยู่ฝ่ายกระจาย เสียงอยู่ปีสามเหมือนกัน ! ”

“เฮ้ๆ สวัสดีครับพี่สะใภ้ พี่สะใภ้สวยมากเลย !”

พูดตรงๆ พอเห็นใบหน้าที่สะสวยของเจิ้งยวี แค่นี้ ตาของสวี่ตงก็รู้สึกคุ้นแล้ว

จากนั้นก็พูดไปยิ้มไป

“ใครเป็นพี่สะใภ้ของแกกัน ! ฉันไม่ใช่แฟนของ สวีชาวสักหน่อย !”

ตอนนี้เจิ้งยวี่อยากจะไล่เจ้าสวี่ชาวคนนี้ให้ไป ไกลๆ แน่นอนว่าไม่ได้แสดงสีหน้าที่ดีมากนะ

สวีตงรู้สึกตกใจ

ความจริงเมื่อกี้ตอนที่เป็นพี่คุยกับเจิ้งยวี่ใน

โทรศัพท์ เขาก็ได้ยินมาทั้งหมด น้ำเสียงของเจิ้งยวี่ช่าง เย็นชาเหลือเกิน
ไม่เหมือนกับที่พี่พูดไว้เลย ผู้หญิงก็เป็นแบบนี้ ต้องค่อยเอาใจ

สถานการณ์ในตอนนี้ ท่าทางแบบนี้ รู้สึกมันจะไม่ ค่อยดีแล้วนะ จะเอาใจยังไงล่ะ !

สวีชาวไม่รู้จะทำตัวยังไงดี

จากนั้นจึงรีบยิ้มแล้วพูดว่า “พอแล้วยวี่ยวี่ ไม่เล่น แล้ว ไป เธอเอารถไปจอดข้างๆ พวกเราสี่คนไปเดินดู

รอบๆ ! ”

“ใครเล่นกับแกกัน สวี่ชาว ฉันพูดอย่างชัดเจน แล้วนะ ว่าระหว่างเราเป็นไปไม่ได้อีกอย่างตอนนี้ฉันมี คนที่ชอบแล้วแกรวยขนาดนี้ รีบไปหาผู้หญิงสวยๆคน อื่นเถอะอย่ามาเสียเวลากับฉันเลย !”

เจิ้งยวี่พูดออกมาอย่างไม่ไว้หน้า

ตอนนี้ มีนักเรียนจำนวนไม่น้อยที่ออกมาเดินเล่น ถูกดึงดูดสายตาด้วยภาพแบบนี้

คุณลองคิดดูสิ รถหรูสองคัน ชายหญิงกำลัง ทะเลาะกัน ยากมากที่จะไม่เป็นจุดสนใจ

โดยเฉพาะตอนนี้เจิ้งยวี่พูดเสียงดังมาก ทำให้สวี่ ชาวทำอะไรไม่ถูก

“ยวี่ยวี่ เธอบอกฉันมาสิ คนที่เธอชอบเป็นใครกัน? เธออย่าบอกฉันนะว่า ก็คือคนที่ซื้อรถเบนซ์คันนี้ให้อย่าง พ่อเลี้ยงคนนั้น? เขาใกล้จะหกสิบแล้วนะ ! ”

จู่ๆสวีชาวก็พูดด้วยสีหน้าที่โกรธแค้น
“ให้ตายสิ สวี่ชาว แกจะพูดอะไรขอให้ใช้สมอง คิดสักหน่อยนะ?”

เจียที่โกรธจนกัดฟันแน่น

หลินเจียวที่อยู่ข้างๆ กอดแขนของสวีตงอย่าง ใกล้ชิด ตอนนี้ก็ได้ตรวจสอบร่างของเจิ้งยวี่อย่าง ละเอียด

พูดตรงๆ ตอนที่เห็นคนสวยๆอย่างเจิ้งยวี่ลงมา จากรถหรูๆ ใจของหลินเจียวก็เต็มไปด้วยความอิจฉา

อีกอย่าง เจียที่คนนี้ตอนที่ลงมาจากรถไม่ได้หัน มามองตัวเองแม้แต่น้อย

ทำให้หลินเจียวรู้สึกไม่พอใจเท่าไหร่

จากนั้นหลังจากได้ฟังสถานการณ์จนเข้าใจนิด หน่อย จึงพูดกับสวิตสวีชาวเบาๆว่า

“โอ้ยพี่ พี่เจิ้งยวี่คนนี้รู้จักกับคนใหญ่คนโตตั้ง เยอะ การที่มีพวกเศรษฐี ซื้อรถให้มันเป็นเรื่องปกติ แต่ ว่าถ้าพูดถึงคนที่อยู่ในใจ คงจะไม่ใช่เศรษฐีพวกนั้น หรอก พี่เจิ้งยวี่คงจะมีเด็กใหม่ให้เลี้ยงก็เป็นไป ! ”

เพีย !

หลินเจียวเพิ่งพูดจบประโยค

เจิ้งยวี่โกรธจนตบไปหนึ่งที่ “หุบปากเน่าๆของแก

ไปซะ ใครเลี้ยงเด็กกัน?”

“แกแกแก..แกกล้าตบฉันงั้นเหรอ?”
หลินเจียวจับใบหน้าของตัวเอง เกือบจะบวด

แล้ว !

เจิ้งยวี่คิดจะตบอีกรอบ

แต่กลับถูกสวีซาวจับแขนเอาไว้ “เจิ้งยวี่เธอบอก มาซิ สิ่งที่เจียวเจียวพูดมันจริงรึเปล่า? เธอเลี้ยงเด็กไว้ จริงๆเหรอ?”

สวีชาวพูดด้วยสีหน้าที่จริงจัง

สวีชาว แกปล่อยฉันเดี๋ยวนี้ ฉันจะชอบใครมันก็ เป็นเรื่องของฉัน ! ”

ตอนนี้เจิ้งยี่รู้สึกเสียใจมาก ถ้ารู้แบบนี้ก็คงไม่ลง

มาจากรถตั้งแต่แรก ถึงแม้จะถูกสวีชาวเห็นตัวเอง อย่าง มากตัวเองก็แค่เหยียบรถหนีไปก็พอแล้ว ตอนนี้เป็นไง มีทั้งพวกเศรษฐี ทั้งเรื่องเลี้ยงเด็ก กว่าจะทำให้ตัวเองดูดีในสายตาของคุณชายเฉินขึ้นมา

ได้ ตอนนี้พังหมดแล้ว !

แต่ยิ่งเป็นแบบนี้ สวี่ชาวก็ยิ่งเชื่อว่ามันเป็นเรื่อง

จริง

ให้ตายสิ เขาเสียเงินกับผู้หญิงคนนี้ไปตั้ง มากมาย แต่เธอกลับเลี้ยงได้ไว้งั้นเหรอ?

เฉินเกอที่นั่งอยู่ข้างในรถ พอได้ยินเสียงทะเลาะ

ของพวกเขา

ความจริงก็ไม่รู้จะพูดอะไรดี เจิ้งยวี่ชอบเงินมาก เฉินเกอรู้เรื่องนี้ตั้งแต่แรกแล้ว

โดยเฉพาะทำงานเป็นพนักงานต้อนรับในสถานที่ อย่างวิลล่าเวินฉวนซาน ตอนนี้ยังเป็นถึงหัวหน้าคนงาน อีก ถ้าจะบอกว่าไม่เกี่ยวกับความสัมพันธ์กับพวกคนใหญ่ คนโตนั้นคงจะเป็นไปไม่ได้

แต่ตอนนี้ เฉินเกอหวังแค่ว่าเจิ้งยวี่จะรีบมาขับรถ ออกไปจากที่นี่

จ่าก็รู้สึกว่าข้างๆรู้สึกมืดขึ้นมา

มีร่างเงาคนนึงเดินเข้ามาใกล้

นั่นก็คือหลินเจียว

เมื่อกี้หลินเจียวโดนตบไปหนึ่งที่ เธอรีบมาดูว่า ใบหน้าของตัวเองบวมรึเปล่า

ถ้าเกิดบวมขึ้นมา หลินเจียวก็จะขอสู้ตายกับเจิ้งย

เพราะงั้นจึงมายืนอยู่ตรงหน้ากระจกเพื่อส่องดู

วี่

หน้าตัวเอง

แถมยังทำท่าน่ารักให้กับตัวเองอีกด้วย ดูว่าหลัง จากที่ถูกตบไปหนึ่งที่ ความรู้สึกที่น่ารักยังอยู่รึเปล่า

อืม ยังอยู่ !

หลินเจียวพยักหน้าด้วยความพอใจ แต่หลังจาก นั้น จู่ๆเธอก็รู้สึกสั่นไปทั้งตัว

เพราะว่า พอมองผ่านกระจก เธอมองเห็นอย่างรางๆ ข้างๆคนขับ ที่แท้ยังมีคนนั่งอยู่คนนึง แถมยังเป็น ผู้ชายอีกด้วย

ไร้ยางอายสิ้นดี !

หลินเจียวไม่สนใจอะไรแล้ว

เธอยิ้มให้กับเจิ้งยวี่ด้วยความเย็นชา หันไปพูดกับ สวีชาวว่า “พี่ เธอเลี้ยงเด็กไว้จริงๆ ตอนนี้ เด็กคนนั้น กำลังนั่งอยู่ตรงข้างๆคนขับไม่กล้าลงมา ! ”

หลินเจียวตื่นเต้นราวกับค้นพบจักรวาลใหม่

เมื่อเทียบกับสวีตง ลูกพี่ลูกน้องของเขาสวี่ชาวมี ทั้งอำนาจและร่ำรวยกว่า

เป็นคนที่มีอำนาจมากในละแวกนี้

วันนี้ เจ้าเจิ้งยวี่คนนี้เราจะได้เห็นดีกัน โอ้อวดดี น่ะ ! สูงส่งมากใช่ไหม !

“อะไรนะ?”

หลังจากที่ได้ฟังประโยคนี้ สวีชาวสวีตงทั้งสองก็ มองไปยังทางข้างๆคนขับรถพร้อมกัน เพราะว่ามองข้าง ในรถได้ไม่ชัด เมื่อกี้ทั้งสองจึงไม่ได้ดูข้างในรถอย่าง ละเอียด ไม่ได้รู้สึกตัวสักนิด

ตอนนี้พอลองมองดูดีๆ ข้างในรถมีคนนั่งอยู่จริงๆ

ด้วย

โดยที่ไม่รู้ว่า เฉินเกอด่าเชี่ยในใจ ! นี่นี่นี่…..งานเข้าตัวเองแล้วไง?
ความรู้สึกของเฉินเกอบอกเขาว่าแย่แน่ เพราะว่า ตอนนี้ข้างนอกรถ คนยิ่งเข้ามามุมดูกันมากว่าเดิม !

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ