บทที่ 54 ฉันเป็นคนรวยจริงๆ

เฉินเกอพอเห็นว่าหยางเสว่มาเป็นพนักงาน ต้อนรับของวิลล่าก็รู้สึกเหนือความคาดหมาย

ไม่น่าล่ะที่เธอหายไปหลายวัน ความรู้สึก ผ่านมา ถึงที่นี่

แต่สิ่งที่มากกว่านั้นก็คือ เฉินเกอรู้สึกดีใจแทน หยางเสว่ด้วย

จะว่ายังไงดี ถึงแม้ว่าตอนนี้ท่าทางของหยางเสว่ ดูเหมือนจะเป็นศัตรูกับตัวเอง แต่ว่า หลังจากที่หยางเสว่ ได้ผ่านประสบการณ์นั้น ไม่ได้ตกต่ำลง แต่กลับมาหา งานทำ

ตั้งใจทำงานหาเงิน

เมื่อเทียบกับผลลัพธ์อื่นๆ เฉินเกอหวังให้มันเป็น อย่างนี้มากกว่า

“เฉินเกอ ทำไมแกถึงมาอยู่ที่นี่ได้ ! ที่นี่ไม่ใช่ที่ๆ แกควรจะมา?แกไสหัวออกไปเลยเดี๋ยวนี้ ! ” หยางเสว่พูดด้วยเสียงที่เย็นชา

“ไง ! เสี่ยวเสว่ เธอรู้จักคนๆนี้ด้วยเหรอ?” คนที่ยืนอยู่ข้างๆหยางเสว่ หนักงานหญิงสอง สามคนที่อายุพอๆกับเฉินเกอค่อยๆเดินออกมา

มันชัดเจนมากว่า พวกเธอน่าจะอายุพอๆกับหยาง เสว่ ปีสามแล้ว ต้องเผชิญกับการฝึกงาน จึงอยากมาหาเงินที่วิลล่า

เหตุผลหลักๆที่ได้ยินมาก็คือที่นี่ มีโอกาสได้เข้า ใกล้พวกคนใหญ่คนโตมากมาย

จากนั้น พอเห็นเฉินเกอ ใบหน้าของพวกเธอก็ เต็มไปด้วยวามสงสัย

เสื้อผ้าและการแต่งตัวของคนๆนี้ ไม่มีส่วนไหนที่ คล้ายกับพวกลูกชายคนรวยเลยแม้แต่น้อย เพราะงั้น ตอนที่พวกเธอเห็นครั้งแรกจึงสงสัยว่าคนๆนี้คงจะอยาก มาดูว่าโลกทางฝั่งนี้เป็นยังไง

ตอนนี้วิลล่ามีกฏอยู่ว่า พวกที่มาก่อกวน ล้วนไม่ ให้เข้าไปข้างใน !

“เฮิง แน่นอนว่าฉันรู้จักคนๆนี้อยู่แล้ว เขาก็คือ แฟนเก่าที่ฉันเคยเล่าให้ฟัง !”

หยางเสว่มองเฉินเกอด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วย ความเคียดแค้น

“อะไรนะ? เสว่เสว่ เขาก็คือคนที่ทั้งแกหลังจากที่ ถูกลอตเตอรี่งั้นเหรอ แถมยังเที่ยวอย่างสนุกสนานจน ลืมนามสกุลตัวเองอย่างผู้ชายเลวๆคนนั้นงั้นเหรอ?

“ให้ตายเถอะ หน้าตาทุเรสแบบนี้ พอถูก ลอตเตอรี่ก็ใช้จ่ายอย่างสุรุ่ยสุร่ายเลยงั้นเหรอ? บนโลก ใบนี้ คนที่มีอำนาจและร่ำรวยกว่าเขามีอีกต่างเยอะแยะ อย่างเช่นคุณชายคังเป็นต้น คนเขามีเงินมากขนาดนั้น ก็ ยังไม่ใช้จ่ายฟุ่มเฟือยเลย ช่างเป็นคนที่เชยจริงๆ ! ”
“คนแบบนี้จะเอามาเทียบกับคุณชายคังได้ยังไง เสว่เสว่ โชคดีแล้วที่แกเลิกกับผู้ชายเลวๆแบบนี้ได้ ไม่ ได้เอาครั้งแรกของตัวเองให้กับคนแบบนี้ ไม่งั้นแกคงจะ เสียใจไปจนวันตาย..

ผู้หญิงสวยๆสองสามคน กำลังด่าเฉินเกอโดยที่ ไม่มีความเกรงใจ

ฐานะของพวกเธอถึงแม้จะไม่ได้ยิ่งใหญ่มาก แต่ ว่า ตอนนี้พวกเธอทำงานอยู่ที่วิลล่าเวินฉวนซาน แถม ช่วงนี้ ก็ได้รู้จักกับพวกคนใหญ่คนโตอยู่ไม่น้อย

สายตาจึงเต็มด้วยความเย่อหยิ่ง จิตใจเองก็เช่น

กัน

สำหรับคนที่มีหน้าตาบ้านๆอย่างเฉินเกอ แน่นอน ว่าพวกเธอไม่จำเป็นต้องไวหน้าอะไรอยู่แล้ว !

เฉินเกอถอนหายใจออกมาอย่างช่วยไม่ได้

เขากำลังอยากจะถามว่าเจียที่คนนั้นทำไมถึงไม่ อยู่ที่นี่

รีว่าจะออกไปแล้ว?

แต่ว่าหลังจากที่ถูกผู้หญิงพวกนี้ด่าก็อึ้งจนพูดไม่

ออก

หยางเสว่แต่งเรื่องใส่ร้ายตัวเองได้เก่งจริงๆ ไม่ใช่เพราะว่าเธอเองงั้นเหรอที่เป็นคนหักหลังตัวเอง?

แต่เฉินเกอก็ขี้เกียจจะมาเถียงเรื่องพวกนี้กับ

หยางเสว่แล้ว
ไม่ว่าหยางเสว่จะพูดยังไง ตอนนี้ทั้งสองก็ได้เลิก กันแล้ว

ถึงแม้ว่าหยางเสาสำหรับเฉินเกอแล้วจะยังมี ความรู้สึกบางอย่างอยู่ แต่ก็ไม่มีความคิดที่ว่าจะขอคืนดี กับเธอเลย

พอเป็นแบบนี้ ต่อให้เธอจะพูดอะไรก็ไม่เป็นอะไร

แล้ว !

“เฉินเกอ ฉันจะบอกแกให้นะ อย่าคิดว่าแค่ถูก ลอตเตอรี่แล้วจะอวดเก่งได้นะ ฉันผิดไปแล้ว ฉันผิดไป แล้วจริงๆ ตั้งแต่แรก เป็นเพราะว่าฉันยังไม่รู้จักโลกนี้ดี พอ พอถูกแกแกล้งทำดีด้วยหน่อย ฉันก็หวั่นไหวจนตอบ ตกลงคบกับแกไป ! ฮ่าๆ หลังจากนั้น ฉันจึงหันไปคบกับ ลู่หยางคนนั้น ฉันรู้สึกว่าเขาเหนือกว่าแก สามารถทำให้ ฉันเป็นผู้หญิงที่มีความสุขได้ แต่แล้วเป็นไง?”

“เมื่อก่อนฉันหยางเสว่คนนี้ก็เหมือนกับกบใน กะลา สายตาจึงต่ำต้อยถึงเพียงนั้น จนกระทั่งฉันได้มาที่ วิลล่าเวินฉวนซาน แกรู้อะไรไหม ราวกับว่าได้เปิดโลก ใบใหม่ แกเฉินเกอไม่ต้องบอกว่าต่อให้ถูกรางวัลหนึ่ง ล้าน ตอนนี้ต่อให้เป็นห้าล้าน หรือสิบล้าน สำหรับฉัน แก ก็เป็นแค่คนที่ได้เงินมาเพราะโชคช่วยเท่านั้นเอง !

“เพราะงั้น แกอย่านึกว่าตัวเองนั้นเก่งกาจ ใน สายตาของฉันหยางเสว่ แกก็เป็นแค่ผู้ชายเลวๆคน นึ่ง ! ”

หยางเสว่พูดด้วยอารมณ์
ไม่กี่วันก่อน คนที่ติดหนี้ลู่หยางหนึ่งแสนอย่าง เธอ เคยไปขอร้องให้เฉินเกอช่วยเงื่อนไขก็คือจะคืนดี กับเฉินเกอ แถมทั้งตัวของเธอก็จะเป็นของเขา

แต่ว่า กลับถูกเฉินเกอปฏิเสธ

บวกกับคนหน้าตาบ้านๆอย่างเฉินเกอที่เธอทิ้งไป จู่ๆก็มีเงินขึ้นมา

ทำให้หยางเสว่อายจนไม่รู้จะอายยังไง

ตอนนี้ จึงใช้โอกาสนี้ ระบายความอัดอั้นในใจ ของเธอออกมาจนหมด

แกเฉินเกอคิดว่าเป็นใครกัน ! ยิ่งใหญ่มาจาก ไหนกัน !

“เฮิง ผู้ชายเลวๆอย่างแก รีบไสหัวออกไปเถอะ ถ้ายังไม่ไปอีก จะเรียกรปภ.มาอัดแกให้ตายเลย ! ”

พวกผู้หญิงพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา “ที่นี่เป็น ถึง..อ่า ! เสว่เสว่ พวกแกดูเร็ว คุณชายคั่งมาแล้ว !

ทั้งๆที่กำลังหัวเราะเยาะเฉินเกอ จู่ๆพวกเธอก็ชี้ไป ทางประตูด้วยความตื่นเต้น

เห็นเพียงแค่รถหรูมาจอดอยู่คันนึง

คนที่ออกมาจากข้างในก็คือหนุ่มหน้าตาดีคนนึง สวมชุดสูทสีน้ำเงิน

มือข้างนึงล้วงกระเป๋าอยู่ เดินเข้ามาข้างในอย่าง

สง่างาม
“คุณชายคัง !”

พวกพนักงานหญิงโบกมือด้วยท่าทางที่โลดเต้น

ส่วนหยางเสว่ พยายามยับยั้งชั่งใจ พยายาม ทำตัวเป็นผู้หญิงที่น่ารัก

“เสว่เสว่ พวกเธอกำลังยุ่งอยู่เหรอ คุณชายคังเดินเข้ามา พูดด้วยรอยยิ้ม

“ไม่ได้ยุ่งอะไรคุณชายตู้คัง พวกเรากำลังห้ามคน บ้านๆคนนึง กลัวว่าเขาจะไปก่อความวุ่นวายข้างใน แล้วไปรบกวนการประชุมพวกคุณพ่อของคุณ ! ”

หยางเสว่พูดไป พร้อมกับค่อยๆขยับเข้าไปยืนอยู่ ข้างๆตู้คัง

ส่วนตู้คัง ก็ค่อยๆโอบไหล่ของหยางเสว่เบาๆ ตอนนี้ก็หันหน้ามามองทางที่เฉินเกอยืนอยู่

“แกมาจากที่ไหนกันน่ะ ที่นี่ไม่ใช่ที่ๆแกควรจะมา? ไสหัวไปซะ ! ”

ตู้คังตะโกนใส่เฉินเกอ

ส่วนเฉินเกอยืนอึ้งอยู่ตรงนั้น

แน่นอนว่าไม่ได้ตกใจเพราะตู้คัง

แต่ตกใจเพราะหยางเสว่

ดูเหมือนว่าตัวเองจะเข้าใจเธอผิดไป ตอนแรกคิด ว่าหลังจากที่หยางเสว่ผ่านเรื่องนั้นมา จะเปลี่ยนเป็นคน ที่ไม่มองคนที่ภายนอก
แต่นึกไม่ถึงว่าจะร้ายแรงกว่าเดิม

ที่เธอมาที่วิลล่า ที่แท้ก็เพื่อมาจับลูกคนรวย

พูดตรงๆ เมื่อกี้ตอนที่เฉินเกอได้ฟังพวกหยางเสว่ หัวเราะเยาะตัวเอง ก็กะจะไม่เปิดเผยฐานะของตัวเอง แบบนั้น หยางเสว่ถึงจะยังเหลือหน้าอยู่บ้าง

แต่ว่าพอเป็นแบบนี้ เฉินเกอจึงตัดสินใจไม่ยอม ใจอ่อนอีกต่อไป

– “หยางเสว่ ! มีอยู่เรื่องหนึ่ง ฉันปิดปังเธอมาโดย ตลอด วันนี้ฉันตัดสินใจแล้ว จะบอกเบื้องหลังที่แท้จริง ให้เธอได้รู้! ”

เฉินเกอยิ้มเบาๆ

“อ่า เบื้องหลังที่แท้จริง? เฉินเกอ แกมีเบื้องลึก เบื้องหลังอะไรกัน? แกอย่าบอกฉันนะว่า ความจริงแกคือ ลูกคนรวย คนที่ปิดปังตัวตนว่าเป็นลูกคนรวยน่ะ? ฮ่าๆๆ ถ้าเกิดเป็นแบบนั้นจริงๆ เฉินเกอ ฉันคงจะต้องเสียใจขึ้น มาจริงๆ ! ”

หยางเสว่ใช้ร่างกายตัวเองค่อยๆขยับเข้าไปใกล้ คนที่ชื่อว่าคุณชายคัง พูดด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความ เยาะเย้ย

“ถูกแล้ว ที่แท้…ฉันเป็นลูกเศรษฐี เรื่องนี้ ฉันรู้ หลังจากที่เลิกกับเธอได้สามวัน ความจริงฉันเป็นลูก คนรวย มีเงินค่อนข้างเยอะ ฮ่าๆ…”

“ฮ่าๆๆๆ..
หยางเสว่หัวเราะเสียงดังขึ้นมา

“เฉินเกอ ฉันนับถือแกจริงๆ ฉันรู้แกมีทิฐิสูง กลัว คนอื่นดูถูกแกที่สุด แต่ฉันนึกไม่ถึงว่า ตอนนี้แกจะโกโห ได้หน้าด้านๆแบบนี้ แกเป็นลูกคนรวยงั้นเหรอ? งั้นฉันจะ บอกแกให้นะ ฉัน หยางเสว่แท้จริงแล้วเป็นคุณหนูที่ ร่ำรวย ! ”

“ผู้ชายเลวๆคนนี้ เพื่อรักษาหน้าทิ้งได้แม้แต่ ศักดิ์ศรีของตัวเอง คนแบบเขาเนี่ยนะ กล้าพูดว่าตัวเอง เป็นลูกคนรวยงั้นเหรอ ก็แค่ถูกลอตเตอรี่ไม่กี่ใบไม่ใช่เห รอ?”

“พวกเธองั้นจะยังไม่รู้ว่า ผู้ชายเลวๆพันธุ์นี้ อาจจะ เห็นว่าตอนนี้สว่สว่สวยขนาดนี้ แถมยังเป็นที่ โปรดปรานของคุณชายคัง เพราะงั้นจึงหึงขึ้นมา จึงบอก ว่าตัวเองเป็นลูกคนรวย เพราะงั้นจึงพูดแบบนี้ อยากให้ เสว่เสว่หันกลับมาหาตัวเอง จากนั้นค่อยทิ้งเสว่เสว่ เป็นการแก้แค้น วิธีเลวๆของผู้ชายพันธุ์นี้ ฉันเห็นมานับ ต่อนับ ! ”

“ฉันเป็นลูกคนรวยจริงๆ หยางเสว่ เรื่องมาถึง ขนาดนี้ฉันไม่อยากจะหลอกเธออีก ฉันไม่เพียงแค่มีเงิน แถม ห้างสรรพสินค้าทั้งแถว ร้อยละเจ็ดสิบ ล้วนเป็นชื่อ ของฉัน !”

เฉินเกอยิ้มอย่างขมขื่น

ตัวเองพูดความจริง ทำไมพวกเธอถึงไม่เชื่อกัน

เลย?

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ