บทที่ 45เฉินเกอฉันเป็นแฟนนายละกัน

“คุณเฉิน เดี๋ยวดิฉันจะรีบจัดการให้รถไปส่งคุณ!”

ผู้จัดการล็อบบี้พูดอย่างนอบน้อม

เวลาไม่นานนัก ได้มีรถบีเอ็มดับเบิลยู 7 ซีรีส์ มา จอดที่ด้านนอกแล้ว

ส่วนพวกหวังหยางยังไม่ตื่นจากภวังค์

เดิมที่นึกว่าเงินสองแสนของเฉินเกอได้ใช้หมด ไปแล้ว แต่ใครจะไปรู้ เฉินเกอเขาไม่ได้ถูกหวยแค่สอง แสน แต่มันมากกว่านั้น

ในเวลาเดียวกันทุกคนก็ได้เห็นแล้วเฉินเกอเพิ่ง ใช้เงินไปห้าแสนยังไม่ได้สะทกสะท้านอะไรเลย?

นั่นก็หมายความว่า ยอดเงินที่เฉินเกอถูกหวยเป็น ยอดที่คนธรรมดาอย่างเราๆคาดไม่ถึงกัน

“มู่หานจะกลับด้วยกันไหม?”

เฉินเกอที่นั่งอยู่ในรถ เปิดกระจกลงแล้วถามมู่ หานอย่างยิ้มๆ

พูดตามจริงเฉินเกอ รู้สึกดีกับผู้หญิงหน้าตาดี และมีความรู้สึกดีๆต่อซูมู่หานที่จิตใจมีเมตตา

หากพูดว่าจิตใจมีเมตตาอาจจะไม่แม่นยำเท่าไหร่ แต่ว่า ดูแล้วซูมู่หานไม่น่าจะเหมือนหยางเสว่ เจียงเวยเวย รังเกียจคนจนรักคนรวย และถึงขั้นที่รุนแรงมาก

“ตกลง!”

ซูมู่หานมืออยู่ด้านหลัง ขณะนั้นยิ้มแล้วขึ้นรถไป

เจียงเวยเวยตื่นเต้นจนหน้าซีด

บีเอ็มดับเบิลยู 7 ซีรีส์ ดูก็รู้ว่าเป็นรถนำเข้า รถหรู ราคาหลายล้าน เธอก็อยากนั่งบ้าง แต่อีตาบ้าเฉินเกอม องก็ยังไม่มองเธอ

ก็ให้คนขับรถขับออกไป

โดยเฉพาะหวังหยาง หน้าเขียวเข้ม โกรธแค้นอยู่

ในใจ

ระหว่างทาง

“เฉินเกอยายถูกหวยได้เงินมาเท่าไหร่? บอกฉัน

ได้ไหม?”

ซูมู่หานและเฉินเกอต่างนั่งอยู่เบาะหลัง เธออด ไม่ได้จึงถามอย่างสงสัย

“มันเป็นเรื่องเข้าใจผิด ที่จริง ฉันไม่ได้ถูกหวย เรื่องซื้อหวยเป็นเรื่องที่ฉันแต่งขึ้นมาเอง!”

เฉินเกอถึงแม้ไม่อยากบอกเรื่องราวทั้งหมดของ ตนเองออกมา แต่ก็ไม่อยากหลอกซูมู่หาน

“แล้วเรื่องมันเป็นยังไงกันแน่?”

ซูมู่หานรู้สึกเฉินเกอยิ่งอยู่ยิ่งลึกลับ

“เรื่องนี้เอาไว้ก่อน อนาคตฉันจะบอกเธอเอง!และเราสองคนคงไม่เป็นเพื่อนกันแค่สองสามวันนี้หรอ กมั้ง?”

“แน่นอนอยู่แล้ว!”

ซูมู่หานก็ดูออกว่าเฉินเกอไม่อยากเล่าความลับ ของตัวเองออกมา

อย่างนี้ก็ดี หากรู้ไต้กันหมด ก็จะไม่มีความรู้สึก ลึกลับ มันจะให้หมดความตื่นเต้น

เฉินเกอให้คนขับรถไปส่งซูมู่หานที่หอพัก นักศึกษาหญิง

ส่วนตัวเองก็ลงรถตาม แล้วให้คนขับกลับไป ตัว เขาก็เดินกลับเอง

“เฉินเกอ ! ”

แต่ในเวลานี้ ด้านหน้ามีหญิงสาวโผล่ออกมาหนึ่ง คน ทำให้เฉินเกอตกใจจนสะดุ้ง

มองดีๆ เป็นเจิ้งเชียนเชียนนี่เอง

“เธอทำไมกลับมาเร็วจัง?”

เฉินเกอพูดอย่างประหลาดใจ

เมื่อเทียบกับเจียงเวยเวยที่รังเกียจคนจนรัก

คนรวยแล้วเจิ้งเชียนเชียนหนักกว่ามาก ไม่พูดถึงเรื่องตอนนี้ แต่เมื่อก่อนเฉินเกอก็เคย ได้ยินเรื่องราวของเจิ้งเชียนเชียนมาบ้างแล้ว

ยอมรับว่าเธอสวยจริง หน้าอกใหญ่ขาเรียวยาวใบหน้าพิมพ์นิยม

เป็นประเภทที่เซ็กซี่มาก

เพียงแต่ว่า เธอมักจะสมาคมกับคนที่ฐานะดี

เป็นแฟนผู้ชายมาแล้วหลายคน

เป็นคนฝ่ายสูง

ได้ยินว่าเคยคบกับหวังหยางด้วย

ดังนั้น เฉินเกอยิ่งไม่อยากคุยกับเธอ

“ฮิ่ม นายมันแน่จริงนะ เมื่อกี้ขึ้นไปบนรถ แค่ชวน ฉันหน่อยยังไม่ชวนเลย!”

เจิ้งเชียนเชียนไม่ได้รอคำตอบของเฉินเกอ แต่ กลับสะกิดที่หน้าอกของเฉินเกอด้วยใบหน้าที่ไม่พอใจ

พฤติกรรมก่อนและหลังช่างเปลี่ยนไปอย่าง

รวดเร็วเกินไป

เฉินเกอเกือบจะทนต่อไปไม่ได้แล้ว

“เจิ้งเชียนเชียน นี่ก็ดึกมากแล้ว เธอรีบกลับหอพัก เถอะ!”

เฉินเกอพูดอย่างรีบร้อน

“อิ่ม กลับหอฉันก็นอนไม่หลับ ทำไม นายรำคาญ ฉันขนาดนี้เลยเหรอ ฉันรู้ นายคงไม่พอใจที่ฉันทำไม่ดี กับนาย แต่นายรู้ไหมว่าเป็นเพราะอะไร?”

เจิ้งเชียนเชียนเท้าเอวพูด
“เพราะอะไร?”

“ฉันรู้ว่านายเป็นคนดีมาก แต่ก็ว่านะ ถึงแม้นายจะ ใส่เสื้อผ้าที่สะอาดสะอ้าน แต่รสนิยมมันแย่เกินไป นาย ลองมองดูเสื้อผ้าบนร่างกายนายมันถูกซักจนสีซีดไป หมดแล้ว ฉันรำคาญคนที่รสนิยมแย่มากๆ!”

ไม่รู้จริงๆเลยเมื่อก่อนนายคุยกับหยางเสว่ยังไง ดังนั้นฉันรู้สึกว่า เห่อๆ นายอาจจะขาดแฟนที่เข้าใจเรื่อง การแต่งตัวให้นายสักคน

ความหมายของเจิ้งเชียนเชียนตรงๆ

ก็เธอคิดแบบนี้ เฉินเกอตอนนี้มีเงิน และมีเงินมาก

ด้วย

หากเธอได้เป็นแฟนของเฉินเกอเงินพวกนั้น เธอ เจิ้งเชียนเชียนกล้ารับประกัน เงินส่วนใหญ่ต้องใช้กับตัว

เธอ

อีกอย่าง เพียงแต่แต่งกายไร้รสนิยมไปบ้าง ที่ จริงแล้วหน้าตาดูดีทีเดียว

ตอนนี้ยิ่งมีเงินแล้ว เป็นแฟนของเธอมันก็ดูเหมาะ สมกัน

ก่อนหน้านี้ทำอย่างนั้นกับเฉินเกอ ตอนนี้มาทำ อีกอย่าง หน้าไม่อายเหรอ?

เจิ้งเชียนเชียน: เห่อๆ อายทำไมอายแล้วมี ประโยชน์อะไร?

“เอ่อ..แฟน ตอนนี้ฉันยังไม่คิด!”
ถึงแม้เฉินเกออยากมีแฟนแต่ก็ไม่กล้าเอาเธอมา

เป็นแฟน

ต้องถูกสวมเขากี่ครั้งก็ไม่รู้

“ไม่คิดไม่ได้ ฮ่ม เฉินเกอ เอาอย่างนี้ละกันฉัน ยอมฝืนหน่อย เป็นแฟนนายละกัน อีกอย่างคืนนี้ฉันไม่ อยากจะกลับหอแล้ว!”

พูดจบก็ทำตาปริบๆโน้มตัวมองเฉินเกอ

พูดตามจริง เจิ้งเชียนเชียนนอกจากศีลธรรมแย่ แล้ว คนก็แรดมากด้วย

เฉินเกอหวั่นไหวเล็กน้อย ให้เธอมาเป็นแฟนคง ไม่กล้า แต่ถ้าให้เป็นคู่นอนคืนเดียว ถือเป็นการแก้แค้น

เธอ

แต่ในขณะนี้ โทรศัพท์ของเฉินเกอได้ดังขึ้น

เป็นเบอร์ของหัวหน้าหอพักหยางฮุยโทรมา

“หัวหน้า มีอะไร?”

เฉินเกอก็สงบลงทันที แล้วรีบรับสาย

“เฉินเกอรีบกลับหอ ด่วนเลย! ลูกพี่มีเรื่อง!”

คนที่พูดไม่ใช่หยางฮุย แต่เป็นเพื่อนรักที่ชื่อหลี่

ปิ่น

ในเสียงร้อนรน

เฉินเกอก็รีบดึงสติ รีบวิ่งไปทางหอพัก

ทำให้เจิ้งเชียนเชียนไม่พอใจจนต้องกระทืบเท้า”ฮิ่ม! นายหนีไม่พ้นหรอก ช้าเร็วฉันจะทำให้นายพ่ายแพ้ ให้กับใต้กระโปรงของฉันเจิ้งเชียนเชียน

เฉินเกอเป็นเพราะห่วงหยางฮุย วิ่งอย่างเร็วมาก ตอนนี้ เขาผลักประตูหอพักอย่างแรง

ไม่คิดว่าตรงหน้าจะถูกกระป๋องเบียร์ปาใส่หน้า

กระแทกเข้าที่หน้า

ทันใดนั้น เสียงหัวเราะเยาะของเพื่อนในหอพักก็ “ไอ้ห่าเอ๊ย นี่มันอะไรกัน? เฉินเกอเช็กเบียร์ที่หน้า

ดังขึ้น

เขาเห็นพวกหยางฮุยและหลี่ปินต่างอยู่ตรงนี้ อีกอย่างบนโต๊ะวางเต็มไปด้วยกับแกล้มและเบียร์ ยังไม่ได้เริ่มกินเลย เห็นได้ชัดว่ากำลังรอเฉินเกออยู่

“พี่เฉินวันนี้เป็นวันดี ลูกพี่ของเรามีแฟนแล้ว!” หลี่ปินหัวเราะพูดอย่างเสียงดัง

เฉินเกอถึงได้โล่งอก ทำเขาตกใจเกือบตาย ยัง นึกว่าหยางฮุยเกิดเรื่องไรซักอีก

แต่เมื่อได้ยินหยางฮุยมีแฟนแล้ว เฉินเกอดีใจ

มาก

“อาซ้อเป็นใครอะ?”

เฉินเกอรับเบียร์ที่หลี่ปินโยนมา แล้วดื่มคำใหญ่ๆ สบายจริงๆ!

“สวีเสีย! ก็เมื่อเย็นนี้ เราสองคนไปกินข้าวเย็นที่โรงอาหาร เธอตอบตกลงที่จะคบกับฉันแล้ว!”

หยางฮุยเกาหัวตัวเอง แล้วหัวเราะเหมือนคน ปัญญาอ่อน

เฉินเกอก็เดาออกว่าเป็นสวีเสียจากที่มี ปฏิสัมพันธ์กันในช่วงนี้ ก็รู้ว่า สวีเสีย หลินเจียวและจ้าวย ฟานถึงแม้จะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน

แต่ความรู้สึกเหมือนไม่ใช่คนจำพวกเดียวกัน

เป็นคนดีคนหนึ่ง

มาคิดๆดูหยางฮุยก็รักสวีเสียจริงๆ เขาทั้งสองใน ที่สุดก็ได้มาคบกัน ขณะที่เฉินเกออิจฉา แต่ก็ดีใจแทน เพื่อนมากจริงๆ

“มาๆๆ ฉลองที่ลูกพี่มีแฟน พวกเรามาชนแก้วกัน!”

“หมดแก้ว!!!”

เพื่อนรักทั้งหกคนเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ ตอนนี้ เห็นโทรศัพท์ของหยางฮุยมีวิดีโอคอลเข้า มา เป็นสวีเสียที่โทรมา

“หยางฮุยนายทำอะไรอยู่?”

เสียงที่อ่อนโยนของสวีเสียถูกส่งออกมา

“ดื่มเบียร์กับเพื่อนรักอยู่จ.า….

“โคล่งๆ หยางฮุยพี่เขยใหญ่ เมื่อไหร่จะเลี้ยง เหล้าพวกเรา?”

ดูวิดีโอคอลอีกฝั่ง เห็นหลินเจียวและเพื่อนๆอีกหลายคนต่างรอบล้อมอยู่

ได้สิ แต่ต้องรอให้เพื่อนรักในหอพัก ทุกคนต่างมี แฟนก่อน พวกเธอมาช่วยคิดหน่อยสิว่าควรทำไงดี หัวเราะ แล้วหันกล้องไปหาเฉินเกอ หลี่ปินและพวก

แวบแรกก็เห็นจ้าวยีฟานที่สระผมเสร็จเตรียมจะ ลบเครื่องสำอางอยู่ข้างๆสวีเสีย

และก็เห็นได้ชัด จ้าวยีฟานแวบแรกก็เห็นเฉินเกอ เหมือนกัน

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ