บทที่ 29 ความคิดที่จะซื้อรถ

“ฉัน… ฉันไม่รู้….

หลินยียีทั้งละอายใจและโกรธ

ในใจวุ่นวายสับสนยิ่งนัก

เธอไม่เคยคิดเลย ว่าชายทะลึ่งน่าขยะแขยงคนนี้ จะคือ คุณชายเฉินที่ชื่อเสียงโด่งดัง

นี่คือลูกหลานไฮโซแท้จริง อย่างแน่นอน!

“คุณชายเฉิน ฉันขอโทษสำหรับความล่วงเกินใน เมื่อครู่ของลูกสาว หวังว่าคุณจะสามารถลงโทษลูกสาว ได้!”

หลินหยุนโค้งตัวไว้ไม่กล้าเงยขึ้นมาเลย

พูดตามตรง เมื่อเห็น หลินยียีและหลินหยูนเป็น แบบนี้ความโกรธในใจของเฉินเกอก็หายไปครึ่งหนึ่ง แล้ว

เพราะทั้งหมดทั้งมวลแล้ว เมื่อครู่เฉินเกอ มีความ ทะลึ่งนิดหน่อยจริงๆ ใครให้ลูกสาวของเขาสวยมาก ขนาดนี้

แต่ถูกผู้หญิงรุมตี นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตจริงๆ

ตามนิสัยของเฉินเกอแล้ว ในเวลานี้ น่าจะทำเรื่อง ใหญ่ให้กลายเป็นเรื่องเล็ก เก็บอารมณ์โกรธเข้าไปไว้ใน ตัวเอง
แต่หลี่เจิ้นกั๋วมองความคิดนี้ของเฉินเกอ ออก

เข้าไปกระซิบพูดด้วยเสียงต่ำ “คุณชายเฉิน จะ ต้องให้บทลงโทษสำหรับพวกเธอ เพราะตามหลักการ ของครอบครัวเฉินของคุณแล้ว ในเมื่อถูกคนล่วงเกิน ไม่ สามารถที่จะไม่ลงโทษได้ ถ้าคุณไม่ลงโทษพวกเธอ ตอนนี้ ถ้าหากต่อไปให้พี่สาวของคุณรู้เข้า การแก้แค้น ในเวลานั้น คงไม่ได้ง่ายอย่างที่คิดไว้แล้ว!”

มองดูหลินหยูนที่โค้งตัวไว้ ไม่กล้าเงยขึ้นมา

เฉินเกอเริ่มจะเข้าใจแล้ว ดูเหมือนว่าถ้าตัวเองไม่ ลงโทษพวกหลินยียี่หน่อย

ประธานใหญ่เหล่านี้ แต่ละคนต้องระแวงกลัว ที่หลังแน่นอน

นั้นก็ได้ นั้นก็ลงโทษหน่อย

เฉินเกอ มองไปที่หลินยียีและบรรดาสาวงาม ด้วยรอยยิ้มเย็นชา “รบกวนพี่เจิ้นกั๋วหาห้องที่ใหญ่หน่อย

พาพวกเธอเข้าไปในห้องนั้นทั้งหมด!”

หลี่เจิ้นกั๋วรีบไปทำทันที

หลินยี่กัดริมฝีปากเบาๆ

ดูเหมือนจะรู้ชะตากรรมในต่อไปของตัวเองแล้ว

รู้สึกละอายใจและโกรธยิ่งนัก

และพวกหลินหยูนที่เป็นพ่อ หลังจากได้ยินเช่นนี้ ก็ถึงกับหายใจออกยาวๆ
ความหมายของเฉินเกอทุกคนเข้าใจแล้ว

แต่ว่าการลงโทษดังกล่าว? ยังคงเป็นการลงโทษ อยู่หรือ?

เป็นการประทานรางวัลชัดๆ

ถ้าหากลูกสาวเป็นที่โดดเด่นจากการถูกจองจำ

ได้รับความชื่นชอบของคุณชายเฉิน ครอบครัวหลินของ พวกเขา ต่อจากนี้ไป ชีวิตก็จะเปลี่ยนแล้ว

แม้กระทั่งใช้โอกาสนี้ เลื่อนตำแหน่ง แทนที่ หลี่ เจิ้นกั๋วเลย ได้รับสิทธิ์การควบคุมดูแลของถนนการค้าจิน หลิงก็ไม่แน่

เห็นได้ชัดว่า พ่อของหญิงสาวคนอื่นๆที่เหลือ ก็ คิดเช่นนี้เหมือนกัน

ขยิบตาส่งสัญญาณให้ลูกสาวของตัวเองตลอด

และในตอนนี้ ห้องรับรองของหลี่เจิ้นกั๋วหาได้ เรียบร้อยแล้ว

เฉินเกอพาหลินยียีพวกเธอผู้หญิงทั้งห้าคน ไป ในห้องรับรองพร้อมกัน

พวกหลี่เจิ้นกั๋วก็รออยู่นอกประตูโดยปริยาย “คุณชายเฉิน…..คุณ..คุณต้องการอะไร?” สาวสวยคนหนึ่งดูดด้วยความเขินอาย

“เหอะๆ ต้องการอะไร? พวกเธอห้าคน ทุบตีฉัน กลายเป็นแบบนี้ ยังมาถามฉันอีก ว่าต้องการอะไร?”
ในเมื่อยังไงก็ต้องระบายความโกรธ นั้นก็ระบาย เลยแล้วกัน

“พวกเธอห้าคน หมอบลงบนเตียง ยกกันขึ้น!”

“หะ?!”

หลินยียีกำหมัดแน่นเล็กน้อย

คุณชายเฉินคนนี้ น่ารังเกียจขยะแขยงจริงๆ ถ้า ไม่ใช่เพราะกังวลว่าตระกูลจะล่มสลายด้วยเหตุนี้

ต่อให้เป็น คุณชายเฉินแล้วจะทำไมหลินยียีก็จะ พังพินาศพร้อมกับเขาแน่นอน

เหอะๆหลินยียีฝันก็ยังฝันไม่ถึงว่า เธอที่รังเกียจ เรื่องขยะแขยงเหล่านั้นมาโดยตลอด ถึงกับถูกบังคับให้ ทำเรื่องที่น่ารังเกียจขยะแขยงกับคนอื่น!

แต่ยังคงกัดฟันไว้ ปฏิบัติตามคำสั่งของเฉินเกอ

พวกสาวๆ หมอบลงทีละคน

“เพี้ยะ!”

เฉินเกอตีไปที่กันของหญิงสาวโดยตรง

แล้วดีไปอย่างต่อเนื่อง

ตีจนพวกเธอหน้าแดงระเรื่อ เจ็บ แต่ก็ต้องทนต่อ

ไป

ยิ่งหลินยียีจะถูกเฉินเกอตีกันจนร้องไห้แล้ว

“ให้เธอตีฉัน ดูว่าพวกเธอยังจะตีอีกไหม!”
ลงมือดีอย่างต่อเนื่อง

ในใจของเฉินเกอ ได้ระบายอารมณ์โกรธในที่สุด ถ้าหากจะต้องการเรื่องน่าอายจริงๆ ก็ต้องเป็น

หลินยียีแน่นอนแล้ว แต่นิสัยที่แท้จริงของวิลล่าไม่ได้เป็นแบบนั้น

แต่ก็ไม่สามารถที่จะไม่ลงโทษ ดังนั้นเฉินเกอจึง คิดหาบทลงโทษที่น่ารังเกียจเช่นนี้ เพื่อให้พวกเธอ จดจำบทเรียน

“ฮิ้มๆ….22

ครึ่งชั่วโมงต่อมา บรรดาสาวๆ ถึงได้เดินออกมา

จากห้อง

ต่างก็จับกันไว้ ท่าทางดูเหมือนเจ็บปวดเหลือทน

ทำให้เหล่าคุณชายไฮโซทั้งหลาย เห็นแล้วตก ตะลึงยิ่งนัก สุดยอด

คุณชายเฉิน สุดยอดมากจริงๆ

เวลาครึ่งชั่วโมง ก็ได้ลงโทษสาวสวยทั้งห้า กลายเป็นสภาพแบบนี้ แทบจะเดินไม่มั่นคงแล้ว!

ชายหนุ่มในชุดขาวยังแอบนับถือเหมือนกัน

ในเมื่อคุณชายเฉินสนใจ พวกหลินยียีเขาก็ไม่ กล้ามีความคิดอื่นแน่นอน

อาหารในวันนี้ กินได้อย่างน่าสนใจมาก

เมื่อเศรษฐีนักธุรกิจเหล่านั้น เช่นหลินหยูนสุดท้ายตอนที่ได้รู้ว่า ลูกสาวไม่ได้รับความโปรดปราน ใบหน้ายังคงเต็มไปด้วยความผิดหวัง

“คุณชายเฉิน ฉันให้รถส่งคุณกลับไป?”

งานเลี้ยงต้อนรับในวันนี้ จบลงอย่างสมบูรณ์ พวก หลี่เจิ้นกั๋วเดินตามหลังเฉินเกอ เขารีบถามขึ้น

เฉินเกอกำลังจะพยักหน้า

ในเวลานี้ ชายวัยกลางคนที่อ้วนลงพุงคนหนึ่ง เบียดตัวเข้ามา “คุณชายเฉิน ให้ลูกผมส่งคุณกลับไปดี ไหม นี่คือลูกชายของผม ชื่อไปเสี่ยวเฟยเรียนอยู่ที่ มหาวิทยาลัยเจียงหนาน ซึ่งอยู่ไม่ไกลจาก มหาวิทยาลัย จินหลิงของคุณ ทางเดียวกันพอดี !”

ชายวัยกลางคนก็ไม่สนใจว่าฐานะของเฉินเกอ ควรจะนั่งรถอะไร

ที่จริงแล้ว ชายวัยกลางคนก็ไม่เคยคิดว่า คน อย่าง เฉินเกอแล้ว จะมานั่งรถของลูกชายเขาได้

จุดประสงค์ที่เขาทำเช่นนี้ ก็แค่อยากจะให้ชื่อของ ลูกชายเขาไปเสี่ยวเฟยปรากฏในหูของเฉินเกอ ก็เพียง พอแล้ว!

ส่วนคนที่ชื่อไปเสี่ยวเฟยคนนี้ ก็คือคุณชายไฮโซ ก่อนหน้านี้ ชายหนุ่มสวนชุดขาวคนนั้น ในตอนนี้ เขายืนอยู่ตรงหน้าเฉินเกอด้วยความ

อายเล็กน้อย ยังจับมือไว้ด้วย

เพราะว่า ความสามารถของตระกูล คุณชายลู่แข็งแกร่งมากเกินไป!

จะไม่ประหม่าได้ยังไง

แต่เฉินเกอก็ไม่ได้พูดอะไร พยักหน้าเล็กน้อย ได้เลย นั้นก็รบกวนนายหน่อยนะ!”

“อะไรนะ! ไม่รบกวนๆ!”

พ่อของไป๋เสี่ยวเฟยประหลาดใจครั้งแล้วครั้งเล่า

และไป๋เสี่ยวเฟยก็รู้สึกตื่นเต้นเช่นกัน

รีบไปเอารถมาคันหนึ่งทันที

เป็น Ferrari ราคาประมาณห้าล้าน

“ฉันว่า เจ้าอ้วนไป๋ นายจะให้คุณชายเฉินนั่งรถ แบบนี้เหรอ?”

คนอื่นๆได้เห็นเข้า ก็ไม่ยอมแล้ว “คุณชายเฉินฉัน

มีrolls-royce นั่งของฉันเถอะ!”

“ใช่เลย คุณชายเฉิน รถแบบนี้นั่งไม่ได้นะ!”

นักธุรกิจคนอื่นๆ แย่งกันไปมา

“ไม่เป็นไร รถคันนี้ก็ดีอยู่แล้ว ฉันกลับ มหาวิทยาลัยก่อนนะ แล้วมาเจอกันใหม่ที่หลัง!”

ที่จริงตอนที่เฉินเกอเห็นFerrariค้นนี้ สายตาก็ไม่ สามารถขยับได้แล้ว

เขาฝันที่จะซื้อรถมาก แต่Ferrari เขาไม่กล้า แม้แต่จะฝันด้วยซ้ำ
เพียงแค่รวบรวมโปสเตอร์ของรถประเภทนี้ไว้ มากมาย แต่ไม่เคยมีโอกาสได้เข้าไปลองนั่งเลย

เฉินเกอไม่เอาไหนจนไม่สามารถขยับสายตาได้

แล้ว

เข้าไปนั่งในรถโดยตรง ไป๋เสี่ยวเฟยส่งเสียงคำ หนึ่ง แล้วขับรถออกไป

มองร่างที่จากไปของเฉินเกอ หลินยียี่หน้าแดง ด้วยความอาย แสดงออกอย่างซับซ้อน

เจ้าของร้านอื่นๆ เต็มไปด้วยความเคารพนับถือ ไม่คาดคิดว่า คุณชายเฉินปฏิบัติต่อผู้อื่นสุภาพและใจ กว้างเช่นนี้ และเป็นคนที่อ่อนน้อมถ่อมตัวเช่นนี้ด้วย

อนาคตไร้ขีดจำกัด ไร้ขีดจำกัดเลย!”

อย่างไรก็ตาม แม้ว่าไป๋เสี่ยวเฟยจะค่อนข้าง เสเพล แต่อยู่ต่อหน้าเฉินเกอ ถ่อมตัวยิ่งนัก

เฉินเกอไม่ได้ให้เขาขับรถเข้าไปในมหาวิทยาลัย เพราะยังไงแล้วFerrariราคาห้าล้าน ขับเข้าไปจะโดด เด่นมากเกินไป นี่ไม่เหมาะกับนิสัยที่ถ่อมตนเก็บตัวของ เฉินเกอ

ก็เลยให้เขาปล่อยตัวเองลงที่หน้าประตู มหาวิทยาลัย

ในขณะเดียว รถคันนี้เฉินเกอนั่งได้สะใจมาก อิจฉาเขาจริงๆ

เดือนนี้พี่สาวให้ตัวเองใช้จ่ายบัตรช้อปปิ้งวงเงินยี่สิบล้านพอดี ไม่อย่างนั้น ซื้อรถมาคันหนึ่ง?

เฉินเกอคิดเช่นนี้พร้อมกับเดินเข้าไปใน มหาวิทยาลัย

แต่ไม่ทันสังเกตว่า มีสายตาคู่หนึ่ง ได้จับจ้องที่ เฉินเกอแล้ว

“เฉินเกอ นายๆๆ…นายหยุดเดี๋ยวนี้!”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ