บทที่ 14 ทุ่มเงิน
ในขณะที่พวกลู่หยางกับสวีตงกำลังทำตัวกร่างใน ห้องถ่ายทอดสด
“ผิงผันส่งเรือสำราญระหว่างประเทศหนึ่งลำ!”
“ผิงผันส่งเรือสำราญระหว่างประเทศหนึ่งลำ!”
“ผิงผันส่งเรือสำราญระหว่างประเทศหนึ่งลำ!”
ส่งติดต่อกันถึงสิบลำ!
เรือสำราญระหว่างประเทศหนึ่งลำเท่ากับหนึ่งพัน
หยวน!
“ว้าว!”
หานเฟยเอ๋อที่อยู่ในห้องถ่ายทอดสดปิดปากตัวเอง ด้วยความประหลาดใจ
“พี่ผิงผัน จับๆ! พี่ผินผัน ฉันรักคุณ!”
หานเฟยเอ๋อส่งเสียงเชียร์
และสาวๆในหอพักทั้งหมดก็มองไปที่หน้าจอ สาธารณะ
แค่นัดเดียวก็เป็นหมื่นแล้ว นี่มันเศรษฐีชัดๆ
จ้าวหยินและหยางเสว่ต่างตะลึงงั้น
เคยได้ยินการหารายได้จากการถ่ายทอดสดมาบ้าง แล้ว แต่เพิ่งเคยเห็นด้วยตาตัวเองในวันนี้
“พี่ผิงผัน คุณเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยเดียวกัน กับพวกเราหรือเปล่า? อยู่คณะไหน?”
ในตอนนี้สาวสวยทั้งหลายก็เริ่มรุมเข้ามาถาม
ในเวลาเดียวกัน ลู่หยางและสวีตงที่อยู่ในห้อง ถ่ายทอดสดก็อ่อนกำลังลง
พวกเขาล้วนมีเงินหมื่นหยวน พวกเขาทุกคนมีเงิน ติดตัวกันคนละสองถึงสามหมื่นหยวนในการใช้ชีวิต
แต่จ่ายหนึ่งหมื่นหยวนภายในครั้งเดียวได้ คาดว่า เศรษฐีบ้านนอกผิงผันคนนี้คงคิดจะเอาคืนพวกเขาหลาย เท่าตัว
คงกลัวว่าจะไม่ได้โอ้อวด!
ไม่ต้องพูดถึงความตื่นเต้นของหานเฟยเอ๋อ “ใช่ แล้วพี่ผิงผัน ฉันก็อยากรู้ว่าคุณเรียนคณะไหน?”
ผิงผัน : “ฉันอยู่คณะภาษาจีน!”
“อ๊ะ? คณะภาษาจีน? ไม่ใช่คณะเดียวกันกับพวกเรา
นี่
“นอกเหนือจากลู่หยางกับสวี่ตงแล้ว มีใครเป็น เศรษฐีอีกบ้าง?”
“ไม่เคยได้ยินนะ!”
สาวสวยทั้งหมดต่างประหลาดใจ
ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ วันหลังตอนอยู่ในคณะจะต้อง แต่งตัวพิถีพิถันอีกหน่อย หากได้รับความกรุณาจากพี่ผิง ผันคนนี้ล่ะก็ จะทำอย่างไร?
“พี่ผิงผัน คุณอยู่ปีไหนคะ? ไม่ทราบว่ามีแฟนหรือ ยัง? ถ้ายังไม่มี ฉันแนะนำให้คุณได้นะ!”
ในตอนนี้หยางเสว่ก็อดไม่ได้ที่จะออกมาแสดงตัว
สนทนา
ก่อนอื่นเธอก็ถือว่าเป็นสาวงามคนหนึ่ง
สูงยาวเข่าดี สวยแบบพิมพ์นิยม
ทั้งยังคิดเกี่ยวกับการสร้างรายได้จากการถ่ายทอด สดเพื่อคว้าเศรษฐีสักคนหนึ่ง จะได้เป็นการเตรียมตัวใน
อนาคต
เธออดไม่ได้ที่จะถามอย่างสงสัย
ผิงผัน : “ยังไม่มีแฟน!”
“ผิงผันส่งเรือสำราญระหว่างประเทศหนึ่งลำ!”
“ผิงผันส่งเรือสำราญระหว่างประเทศหนึ่งลำ!”
บูมบูมบูม
ห้าครั้งติดต่อกัน
“อ้า!!”
หานเฟยเอ๋อแทบคลั่ง
ทุกคนในเหตุการณ์ต่างสูดลมหายใจด้วยความตก
ตะลึง
หานเฟยเอ๋อพูดด้วยความตื่นเต้น “พี่ผิงผัน ถ้าคุณ ยังไม่มีแฟน ฉันหาให้คุณได้นะคะ พวกเราอยู่คณะ เดียวกัน คุณเห็นสาวสวยๆพวกนั้นที่อยู่ข้างหลังฉันไหมคะ? แน่นอนว่ามีเฟยเอ๋อด้วย คุณสนใจคนไหนหรือเปล่า?”
หานเฟยเอ๋อรู้สึกเสียใจจริงๆที่เริ่มถ่ายทอดสดต่อ หน้าผู้หญิงสวยๆมากมาย
การแบ่งปันผู้ชายเป็นเรื่องที่น่าอึดอัดใจมาก และการแบ่งปันเศรษฐีก็ทำให้หานเฟยเอ๋อไม่ สบายใจเล็กน้อย
ยิ่งไปกว่านั้นเธอมองไปที่บัญชีผู้ใช้งานของผิงผัน หลังจากนั้นไม่นานก็ได้เป็นสมาชิกระดับสูงแล้ว
อธิบายอีกอย่างก็คือเขาเติมเงินอย่างน้อยหนึ่ง แสนหยวน! ไอคอนนี้เป็นไอคอนที่ใช้เฉพาะ
ถ้าจะให้สะดวก ตอนนี้หานเฟยเอ๋ออยากจะ ถ่ายทอดสดให้ผิงผันดูเป็นการส่วนตัว!
แต่ว่าผู้หญิงสวยๆก็ออกจะสวยเสียขนาดนี้ และผล เอฟเฟคยังคงยอดเยี่ยม
“พี่ผิงผัน บอกมาเถอะว่าคุณจะเลือกผู้หญิงคนไหน เป็นแฟน?”
เฟยเอ๋อหยอกล้อ
“คนที่อยู่ข้างหลังเธอคนนั้นมีแฟนหรือยัง?”
ผิงผู้นพิมพ์ข้อความ
และคนที่อยู่ข้างหลังหานเฟยเอ๋อ แน่นอนว่าเป็น หยางเสว่
“อ๊ะ! ฉันฉันฉัน…คุณลองเดาดูสิพี่ผิงผัน?”
หยางเสว่กลืนน้ำลายด้วยความตกใจ
เธอคิดว่าลู่หยางอาจจะยังอยู่ในห้องถ่ายทอดสดนี้ ดังนั้นจึงไม่ยอมเปิดเผยมากเกินไป “ผิงผันส่งเรือสำราญระหว่างประเทศหนึ่งลำ!”
“ผิงผันส่งเรือสำราญระหว่างประเทศหนึ่งลำ!”
เขาส่งติดต่อกันอีกห้าครั้ง
ในขณะเดียวกัน ผู้จัดการของแพลตฟอร์มการ ถ่ายทอดสดก็ทราบถึงความร้อนแรงของห้องถ่ายทอดสด นี้ได้ทันที เนื่องจากมีการใช้เรือสำราญระหว่างประเทศถึง 20 ลำติดต่อกันอย่างเข้มข้น
จึงมีการโปรโมตในหน้าแรกและมีเพื่อนร่วมสถาบัน มาเข้าร่วมมากขึ้นเรื่อยๆ
ได้รับความนิยมถึงห้าพันคน
ในขณะนี้ผิงผันก็พิมพ์ไปว่า “ฉันไม่เดา บอกมา ตรงๆ!”
หยางเสว่สุดลมหายใจเข้าลึกๆ หน้าเริ่มแดง
“ฉัน..
เธอแค่อยากจะกัดฟันและบอกว่าไม่มี
หานเฟยเอ๋อพูดด้วยความอิจฉา “ฮี เธอมี สามีของ เธอก็คือลู่หยางคนที่เพิ่งส่งจรวดนั่นไง!” หยางเสว่ยิ่งหน้าแดงพลางคิดเกี่ยวกับหานเฟยเอ๋
ออยู่ในใจ รอฉันกลับไปจะเปิดห้องถ่ายทอดสดให้ดูแล้ว
มาดูกันซิว่าใครจะได้รับความนิยมมากกว่ากัน
ฮืม
ผิงผัน : “คิคิ คนที่ส่งจรวดคนนั้นน่ะหรือ? ใช่แล้ว กระเป๋าที่อยู่ข้างตัวเธอน่าจะราคาแพงไม่เบา น่าจะสักสาม แสนกว่าใช่ไหม? มีคนเอาให้เธอหรือ? ดูแล้วคนคนนั้นน่า จะกระเป๋าหนักสินะ!”
หานเฟยเอ๋อยกกระเป๋าแอร์เมสขึ้นมา
“พี่ผิงผัน คุณคิดว่ากระเป๋าใบนี้สวยไหม?”
หานเฟยเอ๋อเริ่มอวดกระเป๋าต่อไป
ในเวลานี้จ้าวยีฟานยืนอยู่ข้างๆหานเฟยเอ๋อโดยไม่ พูดอะไร
“พี่ผิงผัน คุณเข้าใจผิดแล้ว คนที่ให้กระเป๋าใบนี้ไม่ ได้กระเป๋าหนักอะไรหรอก แต่เป็นคนกากเดนที่อยู่คณะ ภาษาจีนของพวกคุณ”
พอได้ยินว่ามีคนเข้าใจผิดว่าเฉินเกอเป็นเศรษฐี จ้าวยีฟานแทบจะทนไม่ได้จึงรีบเข้ามาอธิบายให้
ชัดเจน!
“กากเดน? ถ้าในอนาคตเธอพบว่าคนที่ให้กระเป๋า ไม่ใช่คนกากเดนล่ะ? และเป็นเศรษฐีจริงๆ เธอจะทำ อย่างไร? เธอรู้ไว้ด้วยนะว่าอย่ามองคนที่ภายนอก!”
ผิงผันพูด
จ้าวยีฟานพูด
“พี่ผิงผัน พี่พูดเป็นผู้ใหญ่มากๆ แต่คนคนนั้นเป็น พวกกากเดนจริงๆ! ส่วนกระเป๋านี่เรื่องมันยาว!
ไม่รู้ว่าทำไม แค่ได้พูดคุยกับเศรษฐีอย่างผิงผันคน
นี้ในการถ่ายทอดสดไม่กี่ประโยค ในใจของจ้าวยีฟานก็มีความรู้สึกบางอย่าง
นั่นก็คือผิงผันคนนี้ค่อนข้างมีความเป็นผู้ใหญ่และ หนักแน่น แม้ว่าจะเป็นเศรษฐีแต่ก็ไม่ใช่ทายาทเศรษฐี ประเภทที่โง่เขลา
ถ้าสะดวกล่ะก็ จ้าวยีฟานอยากทำความรู้จักสักครั้ง
“ผิงผันส่งเรือสำราญระหว่างประเทศหนึ่งลำ!”
ส่งติดต่อกันอีกห้าครั้ง
เกิดเหตุการณ์สะเทือนขวัญอีกครั้ง
“พี่ผิงผัน เรามาแลกวีแชทกันเถอะ วันหลังเฟยเอ๋อ จะถ่ายทอดสดให้คุณดูทุกวันเลยดีไหม?”
หานเฟยเอ๋อตื่นเต้นจนรีบพูดผ่านหน้าจอถ่ายทอด
สด
แต่กลับไม่มีเสียงตอบรับจากผิงผันอีกเลย เมื่อดู อีกทีก็เห็นว่าผิงผันได้ออกจากระบบไปเรียบร้อยแล้ว
หานเฟยเอ๋อถอนหายใจอย่างหดหู่ แต่วันนี้ก็ปิด ยอดได้ถึงสองหมื่นหยวนแล้ว
ทำให้หานเฟยเอ๋อตื่นเต้นเป็นอย่างมาก
ในขณะเดียวกันเด็กผู้หญิงหลายคนในหอพักก็ได้ ดาวน์โหลดซอฟต์แวร์ถ่ายทอดสดนี้ไว้แล้วเพื่อจะได้หา เศรษฐีอย่างผิงผันในห้องถ่ายทอดสดแบบหานเฟยเอ๋อและพูดคุยกันแบบส่วนตัว
รวมถึงหยางเสว่ด้วยเช่นกัน…
หอพักชาย
เฉินเกอได้ยินสวีตงที่อยู่ห้องข้างๆตะโกนด่าเกี่ยว กับเรื่องเงินๆทองๆไม่หยุด
เฉินเกอโยนโทรศัพท์ทั้งลงข้างๆอย่างเกียจคร้าน พร้อมกับรอยยิ้มขมขื่นที่ไม่อาจบรรยายได้ที่มุมปาก
แน่นอนตราบใดที่คุณมีเงิน ไม่ว่าจะพูดอะไรก็ล้วน ถูกต้อง!
และตราบใดที่คุณไม่มีเงิน ไม่ว่าจะทำอะไรก็ล้วน
น่ารังเกียจ!
หึหึหึ…
ผิงผันเมื่อกี้นี้ แน่นอนว่าเป็นเฉินเกอ
เมื่อเห็นลู่หยางกับสวีตงทำตัวกร่างอยู่ในนั้น ทั้งยัง ด่าเขาและเพื่อนร่วมหออย่างเสียๆหายๆ เฉินเกอจึงเติม เงินเข้าไปหนึ่งแสนห้าหมื่นหยวน
เพื่อทำให้ทั้งสองคนนั้นหุบปาก
แต่ก็ยังได้ยินสวี่ตงยังคงสาปแช่งอยู่ห้องข้างๆ อาจ เป็นเพราะความภาคภูมิใจได้พังทลาย..
และเมื่อกี้นี้เขายังพยายามลองใจหยางเสว่อีกด้วย
ไม่คิดเลยว่าหยางเสว่จะทำให้เขาผิดหวัง ตั้งแต่ต้น จนจบเธอกลายเป็นเด็กผู้หญิงที่พิสมัยในความฟุ้งเฟ้อ สุดท้ายแล้วเฉินเกอก็ตัดใจจากเธอได้แล้วจริงๆ!เนื่องจากความเหนื่อยล้า เฉินเกอจึงหลับต่อ
วันรุ่งขึ้น
เช้านี้ตอนตีห้าหยางฮุยและพวกเพื่อนร่วมหอกระ
โดดกำแพงและวิ่งกลับมาหลับที่หอพัก เนื่องจากวันนี้ต้องเข้าเรียน หลังจากที่พวกเขากิน
ข้าวเช้าเสร็จแล้วก็รีบมุ่งไปยังตึกเรียน
“เฉินเกอ ฉันบอกให้หยุด!”
ทันทีที่ออกจากประตูทางออกของโรงอาหารก็ถูก ผู้หญิงคนหนึ่งตะโกนเรียกอย่างเสียงดัง!
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
