บทที่879 เข้าร่วมงานปาร์ตี้

ทั้งสามเปิดประตูงานเลี้ยงและเดินเข้าไป

หลังจากที่เจินจีและกู้โร่ถึงเข้ามาพวกเขาก็ดึงดูดความ สนใจของทุกคนที่อยู่ข้างในทันที

“สาวงามเจินจีมาแล้ว!”

ทันใดนั้นเสียงของชายที่ตื่นเต้นก็ดังขึ้น

หลังจากนั้นชายในชุดสูทสีน้ำเงินก็รีบเดินไปหาเงินเกอทั้ง

สามคน

“เงินจี ในที่สุดเธอก็มา ฉันรอเธออยู่เลยนะ!”

ชายในชุดสูทสีน้ำเงินมองไปที่เงินด้วยรอยยิ้มและกล่าว สวัสดี ดวงตาของเขาเผยให้เห็นความสุขอย่างสุดซึ้ง

ผู้ชายคนนี้ก็คือหัวหน้าชั้นสมัยมหาวิทยาลัย เขาชื่อฉีเซียว

หยุน

“เหอ ๆ หัวหน้าห้องก็พูดเกินไป ขาดฉันไปสักคนยังไงงาน เลี้ยงรุ่นก็ยังครื้นเครงอยู่

เจินจีหัวเราะเล็กน้อยแล้วพูดขึ้น

มองดูฉีเซียวหยุนที่อยู่ตรงหน้า ทำให้เงินยังคงรู้สึกว่าเป็นคนน่ารังเกียจเหมือนเดิม
และที่สำคัญที่สุด เซียวหยุนคนนี้ยังเรียกเธอเงิน ทำให้ เงิน ฟังแล้วอึดอัด ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับฉีเขียวหยุนก็ไม่ ได้ดีอะไร ทั้งสองไม่ได้สนิทกันเท่าไรนัก

แต่ในเมื่อมีหลายคนอยู่ด้วย เงินจีจึงไม่สามารถพูดอะไรได้ ทุกคนล้วนเป็นเพื่อนนักเรียน เสียหน้าจึงไม่ใช่เรื่องจำเป็น

“เอ๊ะเงิน เธอพูดอย่างนี้ไม่ถูกนะ ถ้าเธอไม่มา งั้นงานเลี้ยง

รุ่นของพวกเราจะมีความหมายอะไรล่ะ”

ฉีเซียวหยุนรีบใช้โอกาสนี้พูดขึ้น

เฉินเกอที่ยืนอยู่อีกด้านจ้องมองฉีเชียวหยุนเขม็ง รู้สึกว่า เซียวหยุนนั้นช่างเสแสร้ง

อันที่จริงเฉินเกอรู้ว่าฉีเซียวหยุนคิดอะไร เขาอยากได้เงินจี

ล่ะสิ

แต่น่าเสียดาย เฉินเกอไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาแน่ “เงินจี คนนี้คือหัวหน้าห้องที่คุณเคยเล่าให้ฟัง ใช่ไหม?

เพียงเห็นเฉินเกอจงใจเดินเข้ามาและกอดเงินไว้ เขายิ้ม เล็กน้อย ให้เงินแล้วถาม เขาจงใจจะแสดงให้ฉีเซียวหยุนได้เห็น ต้องการให้คนอื่นรู้ว่าเงินที่เป็นผู้หญิงของตนเอง

เงินจีเห็นเฉินเกอทำเช่นนี้กลับไม่แปลกใจ กลับรู้สึกอบอุ่น

ใจและปลอดภัย

“อืม ๆ ไม่ผิด เขาเป็นหัวหน้าชั้น ฉีเซียวหยุน”
เงิน ตอบพร้อมกับอิงแอบบนไหล่ของเงินเกอด้วยท่าทางที่ น่ารักและน่ารื่นรมย์

เมื่อเห็นภาพนี้ ฉีเขียวหยุนถึงกับตกตะลึง เขาคิดไม่ถึงเลย ว่าจะเกิดสถานการณ์เช่นนี้

“เจินจี ท่านนี้คือ?”

จากนั้น เซียวหยุนก็ถามเงินอย่างกระอักกระอ่วนใจ

ไม่รอให้เงินได้เอ่ยปาก เฉินเกอก็ยิ้มและหันไปมองฉีเขียว หยุนและทักทาย: “หัวหน้าชั้นสวัสดีครับ ผมขอแนะนำตัว ผม เป็นแฟนขอเงินจี ผมชื่อเฉินเกอ!”

เมื่อได้ยินคำนี้ เซียวหยุนก็ตกตะลึง

เขาคิดไม่ถึงว่าเงินจะมีแฟนแล้ว และยิ่งคิดไม่ถึงว่าจะพา แฟนหนุ่มมางานเลี้ยงรุ่นด้วย

อย่าพูดแต่ฉีเซียวหยุนเลย เพื่อนนักเรียนคนอื่น ๆ รอบข้างก็ ตกตะลึงไม่แพ้กัน

พวกเขาต่างรู้ว่าฉีเซียวหยุนเคยตามจีบเงินอย่างบ้าคลั่ง ขนาดไหน แต่ก็ถูกเงินจีปฏิเสธทุกครั้ง

แต่ตอนนี้เงินจีมีแฟนแล้ว สิ่งนี้จะไม่ทำให้พวกเขาประหลาด ใจและเหลือเชื่อได้อย่างไร ต่างพากันคิดว่าเฉินเกอนั้นเป็นคน เช่นไร จึงได้หัวใจเจินจีไปครอง

ในใจของฉีเซียวหยุน ในตอนนี้นั้นรู้สึกไม่ดีเอามาก ๆ แต่เขาไม่สามารถแสดงมันออกมาได้ ทำได้เพียงต้องแสร้งทำ เหมือนไม่มีอะไร

“สวัสดีครับ !”

ฉีเซียวหยุนกล่าวทักทายเฉินเกอด้วยรอยยิ้ม

จากนั้นงานเลี้ยงรุ่นก็เริ่มต้นขึ้น

ทุกคนต่างนั่งลง ร่วมรับประทานอาหารและพูดคุยกันบน

โต๊ะ

เฉินเกอกับเงินจีรวมทั้งโร่ถึงนั่งร่วมโต๊ะเดียวกัน แน่นอน ว่ามีฉีเซียวหยุนด้วย

“มา น้องเฉิน ผมเชิญคุณดื่มแก้วหนึ่ง!”

เพียงเห็นฉ่เซียวหยุนเป็นฝ่ายลุกขึ้นยืนแล้วยกแก้วขึ้น ยิ้ม ให้เฉินเกอและกล่าวเชิญเฉินเกอดื่ม

เมื่อเฉินเกอเห็นดังนั้น จึงยืนขึ้นตามมารยาทแล้วกล่าวกับ เซียวหยุน: “เหอ ๆ ขอบคุณมากครับหัวหน้าชั้น

พูดจบ ทั้งสองก็ดื่มหมดแก้ว

“หึ ๆ น้องเฉินดื่มเก่งจังครับ ดูแล้วปกติคงจะดื่มหนัก!

เมื่อเห็นเฉินเกอดื่มหมดแก้วอย่างสบาย ๆ ฉีเซียวหยุนก็ยิ้ม

และพูดติดตลก

“เปล่าครับ ปกติผมไม่ดื่มเหล้า ดื่มนิดเดียวแค่นั้น อันที่จริง แล้วผมคออ่อนครับ!”
เงินเกอถล่มตนและตอบฉีเขียวหยุนไป

เฉินเกอฟังดูก็รู้ว่าฉีเขียวหยุนกำลังหยั่งเชิงตนเอง ในเมื่อ

เขาอยากจะหยั่งเชิงตนเอง เฉินเกอก็จะแกล้งทำตามเขาไป

เขาอยากจะรู้ว่าฉีเขียวหยุนจะทำอะไร “อย่างนั้นเหรอ ถ้าอย่างนั้นวันนี้น้องเฉินดื่มเยอะหน่อย คุณ เป็นแฟนของเจินจี เป็นแฟนกับเงินได้จะต้องไม่ธรรมดาแน่ไม่

ทราบว่าน้องเฉินทำงานอะไรเหรอครับ?”

เพียงได้ยินฉีเซียวหยุนเริ่มตั้งคำถามกับเฉินเกอ

ฟังดูก็รู้ว่าการเปรียบเทียบกำลังจะเริ่มขึ้นดูเหมือนว่าเซียว หยุนองการฟื้นความมั่นใจและความได้เปรียบเล็กน้อยจากด้าน อื่น ๆ ของเขา

แต่ไม่ว่าฉีเซียวหยุนจะทำอะไรก็ไม่ได้ช่วยอะไร เพราะเฉินเก อรู้สึกว่าเขากับตนเองนั้นไม่มีอะไรที่เปรียบกันได้เลย ไม่ได้อยู่ใน

ระดับเดียวกันด้วยซ้ำ

“หึ ๆ หัวหน้าชั้นล้อเล่นแล้วล่ะ หน้าที่การงานอะไร ผมก็แค่ ทำธุรกิจส่วนตัวเล็ก ๆ เท่านั้นเอง”

เฉินเกอหัวเราะเล็กน้อยแล้วหันไปตอบฉีเซียวหยุน

หลังจากฉีเซียวหยุนได้ยิน ในใจก็ลิงโลด คิดว่าด้านอาชีพ คงไม่มีทางจะเทียบกับเขาได้

“น้องเฉินถ่อมตัวแล้ว มา น้องเฉิน พวกเราดื่มอีกแก้ว!”
ฉีเขียวหยุนยกแก้วเหล้าเพื่อเชิญเฉินเกอดื่มอีก เขาต้องการ จะแกล้งให้เฉินเกอเมา

เฉินเกอไม่มีทางยอมให้เชียวหยุนท่าแบบนั้นได้ เพราะเงิน เกอ นคอแข็งจนฉีเขียวหยุนไม่อาจจะจินตนาการได้

อย่างรวดเร็ว งานเลี้ยงรุ่นช่วงแรกก็ผ่านไป

หลังจากจบมื้ออาหาร ก็เข้าสู่กิจกรรมสันทนาการ

“เพื่อน ๆ ทุกท่าน ผมได้จองห้องสันทนาการชั้นบนไว้เกือบ หมดแล้ว ขอเชิญทุกท่านสนุกให้เต็มที่ คืนนี้ผมเป็นคนจ่ายเอง!”

เพียงได้ยินฉีเซียวหยุนตะโกนบอกทุกคนรอบงาน

เมื่อได้ยินแบบนี้ กลุ่มเพื่อนนักเรียนต่างพากันร้องตะโกน เสียงดัง มันทำให้ฉีเขียวหยุนรู้สึกดีไม่น้อย รู้สึกว่าตัวเองนั้นได้ รับความสนใจจากทุกคน

จากนั้น ทุกคนก็ขึ้นไปที่ห้องสันทนาการที่ชั้นบน

เฉินเกอกับเงินจีและกู้โร่ถึงนั่งอยู่บนโซฟาด้านหนึ่ง “เงินจี หัวหน้าฉันของพวกเธอ ใจกว้างจังนะ”

หลังจากนั่งลง เฉินเกอก็อดไม่ได้ที่จะพูดติดตลกกับเงิน

อันที่จริงแล้วคำพูดนี้ของเฉินเกอนั้นเต็มไปด้วยการเสียดสี แท้จริงแล้วเขารู้ว่าฉีเซียวหยุนต้องการจะแสดงตัว เพื่อให้ตัวเอง เป็นที่สนใจ ให้ทุกคนรู้สึกว่าเขาประสบความสำเร็จ

หลังจากเจินจีได้ฟังกลับไม่พูดอะไร เธอไม่สนใจเรื่องของเขียวหยุน

เพียงเห็น เซียวหยุนเดินเข้ามาหาเงินเกอทั้งสามคน

“น้องเฉิน อยู่ที่นี่เองเหรอ ทำไมมานั่งอยู่ตรงนี้ล่ะ? อยากไป

เล่นโบว์ลิ่งกับผมไหม?” ฉีเซียวหยุนเดินไปตรงหน้าเฉินเกอ เสนอแนะกับเฉินเกอด้วยรอยยิ้ม

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ